Chapter 26 CHAPTER 26: INDECENT ASSAULT “Bang!” With a loud sound of door shut, Xiao Yiran closed the door to block several sneaky guys peeking outside the door
บทที่ 26 บทที่ 26: เสียงทุ้ม "Bang!" ด้วยเสียงอันดังของการปิดประตู Xiao Yiran ปิดประตูเพื่อสกัดกั้นคนส่อเสียดหลายคนแอบมองนอกประตู
 “Come down!” Xiao Yiran shouted seeing Zhang Yang climbing the upper bed
"ลงมา!" เสี่ยว Yiran ตะโกนเห็น Zhang Yang ปีนเขาบนเตียงบน
 “No, I won’t!” “Come down!” “No, I won’t!” “…………
"ไม่ฉันจะไม่!" "ลงมา!" "ไม่ฉันจะไม่!" "............
” “Hee hee …” Suddenly Xiao Yiran’s face, which was as cold as frost and ice, thawed and she smiled
"" ฮีชอล ... "ทันใดนั้นใบหน้าของเสี่ยวยิรันซึ่งเย็นชาและน้ำแข็งละลายและเธอก็ยิ้ม
 “Very well, I’ll see how long can you stay up there
"ดีมากฉันจะดูว่าคุณสามารถอยู่ที่นั่นได้นานแค่ไหน
” After that Xiao Yiran sat down on the bed opposite to Zhang Yang with a calm and composed look
หลังจากนั้น Xiao Yiran นั่งลงบนเตียงตรงข้ามกับ Zhang Yang ด้วยรูปลักษณ์สงบและสงบ
 “What do you want?” Zhang Yang sighed and crawled out of the bed
"สิ่งที่คุณต้องการ?" Zhang Yang ถอนหายใจและคลานออกจากเตียง
 This girl wasn’t easy to deal with like Du Xue, now that she’s come and shut the door literally to kill him he definitely had to confess everything
ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะรับมือกับ Du Xue ตอนที่เธอมาปิดประตูเพื่อฆ่าเขาแน่นอนว่าเขาต้องสารภาพทุกอย่าง
 “Can’t you tell?” Xiao Yiran  with a cold smile
"คุณไม่บอกได้ไหม?" Xiao Yiran ด้วยรอยยิ้มอันหนาวเย็น
 “……
“......
” Zhang Yang lowered his head without saying a word
"จางยางลดศีรษะลงโดยไม่พูดอะไรสักคำ
 “I saw you hide, I saw you avoiding me at that place before
"ฉันเห็นคุณซ่อนฉันเห็นคุณหลีกเลี่ยงฉันที่สถานที่ก่อนหน้านี้
” Xiao Yiran talked in a hateful way
Xiao Yiran พูดด้วยความเกลียดชัง
 “……………
“...............
” “Speak ah, you dumbass, about my pictures
"" พูด ah, dumbass คุณเกี่ยวกับภาพของฉัน
” Xiao Yiran’s face began to blush a little
ใบหน้าของ Xiao Yiran เริ่มบวมเล็กน้อย
 No matter what Zhang Yang was not speaking a word, and seeing this, she ‘bare fangs and brandish claws’ (Chinese idiom : making threatening gestures) but did not dare to step forward and was anxious to stomp her foot against the ground
ไม่ว่า Zhang Yang จะไม่พูดอะไรสักคำก็ตามและเธอก็มองเห็นว่าเธอเป็น "เขี้ยวและกรงเล็บ" (สำนวนจีน: ทำท่าทางข่มขู่) แต่ไม่กล้าที่จะก้าวไปข้างหน้าและอยากจะเหยียบเท้าของเธอกับพื้น
 “Very well, you don’t have to say it, I’ll find it myself…
"ดีคุณไม่จำเป็นต้องพูดว่าฉันจะพบว่าตัวเอง ...
” Xiao Yiran seemed to be very familiar with the dormitory in general
"เสี่ยว Yiran ดูเหมือนจะคุ้นเคยกับหอพักทั่วไป
 At first glance, she recognized Zhang Yang’s bed and then strode over the bed to search thoroughly inside trying to find the indecent photos of her that Zhang Yang had taken
ได้อย่างรวดเร็วก่อนที่เธอได้รับการยอมรับเตียง Zhang Yang และจากนั้นเดินไปที่เตียงเพื่อค้นหาอย่างละเอียดภายในพยายามที่จะหาภาพที่อนาจารของเธอว่า Zhang Yang ได้ดำเนินการ
 “My book…
"หนังสือของฉัน…
!” Not good! Zhang Yang was alarmed at once and suddenly remembered that “The basic Research on Ideas and the Methods” , the mathematical book had already been drawn and painted in a complete mess(#idiom) by himself, and if Xiao Yiran catches and eye of that mess, she would swallow him raw and whole(#idiom)
!" ไม่ดี! 
 Zhang yang hastily rushed past trying to take the matter in his own hands when Xiao Yiran was already holding the book in her hands
จางยางรีบวิ่งผ่านมาพยายามจะเอาตัวเองอยู่ในมือของตัวเองเมื่อเสี่ยวหิรัญกำลังถือหนังสือไว้ในมือ
 “Ahhhh …” Both of them cry out in alarm at the same time, originally, Zhang Yang rushed towards that direction to seize the book when Xiao Yiran had just turned around her body preparing to ask questions to Zhang Yang and just became aware of Zhang Yang’s claw shaped liked a dragon
"อ่า ... " ทั้งสองคนร้องไห้ออกมาในเวลาเดียวกัน แต่เดิม Zhang Yang รีบไปทางนั้นเพื่อยึดหนังสือเล่มนี้เมื่อ Xiao Yiran เพิ่งหันไปรอบ ๆ ร่างของเธอเพื่อเตรียมพร้อมที่จะถามคำถามกับ Zhang Yang และเพิ่งรู้เรื่อง Zhang 
 By then Zhang Yang’s right hand was already touching Xiao Yiran’s warm and smooth jade summit above
จากนั้นมือขวาของ Zhang Yang ได้สัมผัสกับการประชุมสุดยอดหยกอันอบอุ่นและเรียบของ Xiao Yiran ข้างต้นแล้ว
(perv) Between the impressions, the air seemed to solidify in general
(perv) ระหว่างการแสดงผลนั้นอากาศดูเหมือนแข็งขึ้นโดยทั่วไป
 Zhang Yang suddenly went blank, and to one’s surprise his right hand was still grasping her bosoms and not letting go
Zhang Yang ก็จางหายไปและคนแปลกหน้าคนหนึ่งที่มือขวาของเขายังคว้าอกและไม่ยอมปล่อย
 That soft feeling made him feel like he was in a dream
ความรู้สึกนุ่มนวลนั้นทำให้เขารู้สึกเหมือนอยู่ในความฝัน
 “You rascal …
"คุณแย่ง ...
” Xiao Yiran did ever had to bear this kind of humiliation, and suddenly with anger and impatience she threw a slap Zhang Yang to get rid of him
"เสี่ยว Yiran เคยต้องแบกรับความอัปยศอดสูแบบนี้และทันใดนั้นความโกรธและความไม่อดทนเธอโยนตบ Zhang Yang เพื่อกำจัดเขา
 “Ah …” Xiao Yiran cried out in alarm
"อา ... " เสี่ยว Yiran ร้องไห้ออกมา
 Zhang Yang let go of her chest to generally grab her hand and suddenly Xiao Yiran’s body was already stooped in the arms of Zhang Yang
Zhang Yang ปล่อยมือไปที่หน้าอกของเธอโดยทั่วๆไปคว้ามือเธอไว้และร่างกายของ Xiao Yiran ก็ก้มลงแล้วในอ้อมแขนของ Zhang Yang
 At that time Zhang Yang was basically like a beast, his eyes were emitting a rays of light as red as fire inside, indeed like  a kind of spirit released from deep inside of the heart …
ในเวลานั้น Zhang Yang เป็นเหมือนสัตว์ร้ายดวงตาของเขาเปล่งประกายแสงสีแดงเหมือนเปลวไฟข้างในแท้จริงแล้วเป็นเหมือนวิญญาณที่ปล่อยออกมาจากภายในลึกของหัวใจ ...
 “Zhang Yang … … you … …um 
"Zhang Yang ... ... คุณ ... ... อืม
” Before Xiao Yiran could speak anything, Zhang Yang’s mouth had blocked Xiao Yiran’s soft lips
"ก่อนที่ Xiao Yiran จะพูดอะไรปากของ Zhang Yang ได้ปิดกั้นริมฝีปากอ่อนของ Xiao Yiran
 Xiao Yiran’s hands and feet were desperately struggling, however,  at that time Zhang Yang not only seemed as if he’d lost his intellect but also he’d gained extraordinary strength
มือและเท้าของ Xiao Yiran กำลังดิ้นรนอย่างไรก็ตามในเวลานั้น Zhang Yang ไม่เพียง แต่ดูเหมือนราวกับว่าเขาสูญเสียสติปัญญาของเขา แต่เขาก็ยังมีความแข็งแกร่งเป็นพิเศษ
 Xiao Yiran realized that a little bit of resistance wouldn’t even have a slightest effect and instead was provoking Zhan Yang’s subjugations, his hand rubbing and kneading unbridled on Xiao Yiran’s body
Xiao Yiran ตระหนักว่าเล็กน้อยต้านทานจะไม่ได้มีผลน้อยที่สุดและแทนได้ยั่วยุ Zhan ยางปราบปรามมือของเขาถูและการนวดคลี่ดื้อด้านในร่างกาย Xiao Yiran ของ
 “Ah …
"อ่า ...
” Zhang Yang’s drew back his body furiously with mouthful of blood squirting from his mouth
"Zhang Yang ดึงร่างของเขาคึกคะนองด้วยปากกว้างของเลือดที่กระพือปีกจากปากของเขา
 As it turns out Xiao Yiran had bit his tongue and a pain so intense to pull him out from the abyss
เมื่อปรากฎ Xiao Yiran มีบิตลิ้นของเขาและความเจ็บปวดที่รุนแรงเพื่อดึงเขาออกจากนรก
 What have I done? What have I done? Looking at Xiao Yiran crouching on the ground curled up into a ball and cluttered, Zhang Yang’s head started to sober up
ฉันทำอะไรลงไป? 
 Zhang Yang suddenly had a feeling of despair, he never bragged himself to be a gentleman but he never thought he would do this kind of obscene shameless thing
Zhang Yang ก็มีความรู้สึกผิดหวังเขาไม่เคยโม้ว่าตัวเองเป็นสุภาพบุรุษ แต่เขาไม่เคยคิดว่าเขาจะทำอะไรแบบไม่สุภาพ
 “I’m sorry, I didn’t mean it!” Zhang Yang stood up with a lifeless face and walked over to the door
"ฉันขอโทษฉันไม่ได้หมายถึงมัน!" Zhang Yang ยืนขึ้นกับใบหน้าที่ไม่มีชีวิตชีวาและเดินไปที่ประตู
 “What are you doing?” Xiao Yiran lifted her head with a hovering tearful eyes
"เธอทำอะไรเหรอ?" เสี่ยว Yiran ยกศีรษะด้วยน้ำตาที่โอบกอดอยู่
 She felt that the atmosphere was a little bit inaccurate as Zhang Yang had such expression on his face as if there is not even a slightest amount of vigour
เธอรู้สึกว่าบรรยากาศไม่ค่อยถูกต้องเท่าที่ Zhang Yang มีการแสดงออกดังกล่าวบนใบหน้าของเขาราวกับว่าไม่มีความแข็งแรงเพียงเล็กน้อย
 “ I am a man, a man must take responsibility for what he has done wrong, I went from ……………” Zhang Yang stood still for a while and continued to walk over to the door
"ฉันเป็นผู้ชายคนหนึ่งต้องรับผิดชอบต่อสิ่งที่เขาทำผิดฉันไปจาก ............... " Zhang Yang ยืนนิ่งอยู่พักหนึ่งและเดินต่อไปยังประตู
 A face with a dull expression can cause people palpitation
ใบหน้าที่มีการแสดงออกที่หมองคล้ำอาจทำให้คนสั่นได้
 He utterly detested those thoughts inside his head, he actually hated himself for doing such a disdain thing
เขารังเกียจความคิดเหล่านั้นภายในหัวของเขาเขาเกลียดตัวเองอย่างแท้จริงสำหรับการทำเช่นสิ่งที่ดูถูก
 Numb Xiao Yiran gazed blankly at Zhang Yang’s receding figure as he walked towards the door, it was full of loneliness
เสี่ยว Yiran จ้องมองเปล่า ๆ ที่ตัวเลข Zhang Yang หดตัวเมื่อเดินไปที่ประตูมันเต็มไปด้วยความเหงา
 Finally! The instant Zhang Yang opened the door, Xiao Yiran started to talk
ที่สุด! 
 “Zhang Yang I forgive you … …” Xiao Yiran sighed deeply, although she hated this little wretched man who almost ruined her innocence, but her sub consciousness told her that she should give him a chance
"Zhang Yang ฉันให้อภัยคุณ ... ... " Xiao Yiran ถอนหายใจลึกถึงแม้ว่าเธอจะเกลียดคนที่ไม่ดีเพียงเล็กน้อยที่เกือบเจ๊งความไร้เดียงสาของเธอ แต่จิตสำนึกย่อยของเธอบอกเธอว่าเธอควรจะให้เขามีโอกาส
  Xiao Yiran clearly understood, Zhang Yang because of the last time with the storm of the pictures incident he had already been suspended by the principal and kept in school under surveillance in case such incident reoccur and even if she does not complain, he would not be able to complete his final year of study in school
Xiao Yiran เข้าใจอย่างชัดเจน Zhang Yang เพราะครั้งสุดท้ายกับพายุของเหตุการณ์ภาพที่เขาได้รับการระงับโดยครูใหญ่และเก็บไว้ในโรงเรียนภายใต้การเฝ้าระวังในกรณีที่เหตุการณ์ดังกล่าว reoccur และแม้ว่าเธอจะไม่บ่นเขาจะไม่ 
 “Why…?” Zhang Yang turned
"ทำไม ... ?" Zhang Yang หันมา
 “Never mind
"ไม่เป็นไร
 I hope you can delete those photos
ฉันหวังว่าคุณจะสามารถลบรูปเหล่านั้นได้
 If my brother were to see those, he will surely kill you
ถ้าพี่ชายของฉันได้เห็นคนเหล่านั้นเขาก็จะฆ่าคุณ
” Xiao Yiran gently tidied up her messy clothes, picked up the book from the ground and held it on her chest then keeping her head down she walked out the door
"เสี่ยว Yiran ค่อยๆเก็บเสื้อผ้าที่สกปรกเอาหนังสือขึ้นมาจากพื้นแล้วจับมันไว้ที่อกแล้วก็เอาศีรษะของเธอลงมาเธอเดินออกไปที่ประตู
 Looking at the graceful figure leaving the door, suddenly Zhang Yang felt like he was daydreaming
มองไปที่ร่างสง่างามที่ออกจากประตูจางยางก็รู้สึกเหมือนกำลังฝัน
 He couldn’t believe that Xiao Yiran actually let him be
เขาไม่อาจเชื่อได้ว่าเสี่ยว Yiran ปล่อยให้เขาเป็นจริง
 Just thinking about that moment of softness, Zhang Yang heart burst with a sharp beating
เพียงแค่คิดถึงช่วงเวลาแห่งความอ่อนนุ่มหัวใจของจางหยางก็โผล่พรวดเข้ามา
 No way! It’s going to happen sooner or later
ไม่มีทาง! 
 Zhang Yang aggressively spat with a blood saliva, and took large steps outside to the library
Zhang Yang กระตือรือร้นกับน้ำลายในเลือดและทำขั้นตอนขนาดใหญ่ด้านนอกไปที่ห้องสมุด
 At that time this was the only way out to integrate those thoughts
ในขณะนั้นนี่เป็นวิธีเดียวที่จะรวมเอาความคิดเหล่านั้น
 When Zhang Yang walked out the door, a few sneaky guys were prepared to interrogate
เมื่อ Zhang Yang เดินออกไปทางประตูพวกคนส่อเสียดกำลังเตรียมที่จะสอบปากคำ
 Seeing the livid evil look on Zhang Yang’s face, they did not dare to ask anything
เมื่อมองเห็นภาพที่ชั่วร้ายชั่วร้ายบนใบหน้าของ Zhang Yang พวกเขาก็ไม่กล้าที่จะขออะไร
 It was afternoon, there were more people in the library
ตอนบ่ายมันมีคนมากขึ้นในห้องสมุด
 Zhang Yang found a book on Brain Neurology but he could not find a seat
Zhang Yang หาหนังสือ Brain Neurology แต่เขาไม่สามารถหาที่นั่งได้
 “Zhang Yang !! Here 
"Zhang Yang !! 
!” Just as Zhang Yang was prepared to sit on the ground, a soft voice was heard
! "เช่นเดียวกับ Zhang Yang ได้เตรียมที่จะนั่งลงบนพื้นดินได้ยินเสียงเบา ๆ
 “There’s no one here
"ไม่มีใครที่นี่
” Zhang Yang looked at Du Xue left side was vacant, and the space was occupied by a book
"Zhang Yang มองไปที่ Du Xue ด้านซ้ายว่างและพื้นที่ถูกครอบครองโดยหนังสือ
 “You should sit first” he said, later as he was expected to have a seat
"คุณควรนั่งก่อน" เขากล่าวในภายหลังว่าเขาคาดว่าจะมีที่นั่ง
 Du Xue’s face was red beyond description
ใบหน้าของ Du Xue แดงเกินกว่าคำอธิบาย