Chapter 19 CHAPTER 19: A YOUNG COUPLE HAVING FUN “Uncle Wang is really nice, why do you ignore him?” The girl seemed very dissatisfied with Zhang Yang’s rude behavior
บทที่ 19 บทที่ 19: หนุ่มสาวที่มีความสนุกสนาน "ลุงวังเป็นคนที่ดีจริงๆทำไมคุณไม่ใส่ใจเขา?" สาวน้อยดูไม่ค่อยพอใจกับพฤติกรรมหยาบคายของจางหยาง
“Well, I didn’t say he wasn’t nice
"ดีฉันไม่ได้บอกว่าเขาไม่ดี
” Zhang Yang said
"Zhang Yang กล่าว
“Then, why are you running for?” “That …
"แล้วทำไมคุณถึงวิ่งไป?" "นั่น ...
You won’t understand … Let’s go to eat first, I’m hungry, and we can talk while eating
คุณจะไม่เข้าใจ ... ไปกินครั้งแรกฉันหิวและเราสามารถพูดคุยในขณะที่กิน
” Zhang Yang’s lazy nature did not like the idea of the cost of explanation of such matters
"ธรรมชาติขี้เกียจของ Zhang Yang ไม่ชอบความคิดของค่าใช้จ่ายในการอธิบายเรื่องดังกล่าว
“Oh , ……………
"โอ้ ...............
How about this?” They were just out of the gate and less than twenty meters ahead she pointed towards a small restaurant to ask Zhang Yang’s opinion
วิธีการเกี่ยวกับเรื่องนี้? "พวกเขาเพียงแค่ออกมาจากประตูและน้อยกว่ายี่สิบเมตรข้างหน้าเธอชี้ไปที่ร้านอาหารเล็ก ๆ ที่จะถาม Zhang Yang ความเห็นของ
“Ok, it’s just a meal, its the same wherever we eat
"โอเคก็แค่เป็นอาหารที่เหมือนกันทุกที่ที่เรากิน
” Zhang did not care, he just wanted to fill his belly
"จางไม่สนใจเขาเพียงต้องการที่จะเติมเต็มท้องของเขา
…………… “Boss, let’s eat
............... "เจ้านายกินเถอะ
” Zhang looked at the girl’s in a timid manner, there are presumably a few restaurants to eat where you enter after shouting
"จางมองไปที่หญิงสาวในลักษณะขี้กลัว, มีสันนิษฐานร้านอาหารไม่กี่ที่จะกินที่คุณป้อนหลังจากตะโกน
This restaurant exactly at the side of the school mostly made their dishes on the cooking stove in front of the shop’s entrance billowing smoke but the food looked delicious hot
ร้านนี้อยู่ที่ด้านข้างของโรงเรียนส่วนใหญ่ทำอาหารของพวกเขาบนเตาปรุงอาหารที่ด้านหน้าของทางเข้าร้านค้าของ billowing ควัน แต่อาหารดูร้อนอร่อย
The price was also cheap which attracted the school students
ราคายังถูกซึ่งดึงดูดนักเรียนโรงเรียน
If the condition of the restaurant was slightly better, then all of the students would generally come to this place to eat
ถ้าสภาพของร้านอาหารดีขึ้นเล็กน้อยนักเรียนทุกคนมักจะมาที่นี่เพื่อรับประทานอาหาร
“Come on, eat, which food would you like? I had a fight with my wife today and she went back to her parents, I don’t have any spare time here while they’re talking nonsense and greeting themselves… …
"มากินอะไรที่คุณอยากกิน?
” A shirtless big fat man was cooking, busy with full of sweat
"ชายร่างอ้วนคนหนึ่งกำลังสวมใส่อยู่เต็มไปด้วยเหงื่อ
He didn’t even look at Zhang Yang as he seemed to be in a bad mood and totally indulged in cooking
เขาไม่ได้มอง Zhang Yang ในขณะที่เขาดูเหมือนจะอยู่ในอารมณ์ที่ไม่ดีและทำตามใจตัวเองในการทำอาหาร
“What do you want to eat?” Zhang Yang asked
"คุณอยากกินอะไร" Zhang Yang ถาม
“You decide
"คุณตัดสินใจ
” The girl frowned gently looking at the fat man, she feared that the sweat in his forehead would fall off in the pot
"หญิงสาวขมวดคิ้วมองอย่างอ่อนโยนที่คนอ้วนเธอกลัวว่าเหงื่อที่หน้าผากของเขาจะร่วงหล่นลงไปในหม้อ
“Well, a tomato egg soup, a shredded pork fried chili peppers, and also an oil soaked eggplant, nice big amount …
"ดีซุปไข่มะเขือเทศ, หมูฉีกทอดพริกพริกและยังแช่มะเขือเทศน้ำมันจำนวนมากที่ดี ...
……
......
Oh , by the way is there a couple seat?” The girl’s face immediate turned red hearing Zhang Yang mention the couple seat
Oh, โดยวิธีมีที่นั่งสองคนหรือไม่ "ใบหน้าของหญิงสาวหันแดงทันทีได้ยิน Zhang Yang กล่าวถึงที่นั่งคู่
Zhang Yang opened his mouth but did not speak because she went in, to see inside the hall that the tables of four were occupied by three, all of the school students were inside, some were drinking until their faces were red, but luckily no one noticed Zhang Yang and her
Zhang Yang เปิดปาก แต่ไม่ได้พูดเพราะเธอเดินเข้ามาเพื่อดูภายในห้องโถงว่าตารางสี่ถูกครอบครองโดยสามทั้งหมดของนักเรียนโรงเรียนอยู่ภายในบางคนดื่มจนใบหน้าของพวกเขาเป็นสีแดง แต่โชคดีไม่มีใคร
“There is one on the inside, go there! I’m busy now, the bowls and chopsticks are over there
"มีอยู่ข้างในให้ไปที่นั่น!
” The fat man still did not look up as the spoon knocked the iron cooking pot making a “Dang dang” sound
"คนอ้วนยังคงไม่เงยหน้าขึ้นมองขณะที่ช้อนเขย่าหม้อเหล็กทำเสียง" แดงเข้ม "
“Okay” ZhangYang ran to the sterilized cupboard and took out two pairs of chopsticks from inside as the girl went inside the small room
"เอาล่ะ" ZhangYang วิ่งไปที่ตู้ฆ่าเชื้อและหยิบตะเกียบออกมาจากภายในสองคู่จากที่เด็กหญิงเดินเข้าไปในห้องเล็ก ๆ
The students at the school jokingly used to call this small room as a couple room because of the narrow space with the table where only two people could sit and unable to fully stretch the legs too
นักเรียนที่โรงเรียนใช้ติดตลกเรียกห้องเล็ก ๆ นี้เป็นห้องคู่เพราะพื้นที่แคบ ๆ พร้อมกับโต๊ะที่มีเพียงสองคนเท่านั้นที่สามารถนั่งและไม่สามารถยืดขาได้อย่างเต็มที่
After sitting on the seat, the girl felt very cramped as it was hard to lean back, but, in any case, her legs couldn’t avoid Zhang Yang’s touch, after all, the space was too small
หลังจากนั่งบนเบาะแล้วเด็กหญิงก็รู้สึกแคบมากเพราะยากที่จะเอนหลัง แต่ในทุกกรณีขาของเธอไม่สามารถหลีกเลี่ยงการสัมผัสของ Zhang Yang ได้เพราะเนื้อที่มีขนาดเล็กเกินไป
Seeing the girl restless, Zhang Yang had no choice but to stretch his leg outside to avoid the physical contact
เมื่อเห็นหญิงสาวที่กระวนกระวายใจ Zhang Yang ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเหยียดขาข้างนอกเพื่อหลีกเลี่ยงการสัมผัสทางกายภาพ
“Your name?” “Ah …
"ชื่อของคุณหรือ?" "อา ...
Du Xue … …” The girl was caught off guard
Du Xue ... ... "สาวถูกจับตา
“Why don’t I call you Dukang (#wine), hehe?” “…………
"ทำไมฉันไม่เรียกคุณว่า Dukang (#wine), hehe?" "............
” “Ah, I’m kidding
"" อาฉันล้อเล่น
That’s right, why have I never seen you in school?” Zhang yang laughed
ใช่แล้วทำไมชั้นไม่เคยเห็นคุณอยู่ในโรงเรียน? "จางหยางหัวเราะ
“Although I’m a junior, actually I only attend school for half a year
"ถึงแม้ว่าฉันจะเป็นเด็กนักเรียน แต่ฉันก็แค่ไปโรงเรียนครึ่งปีเท่านั้น
I usually stay inside the dormitory probably reading … …” The girl’s voice was very thin while Zhang Yang sounded very comfortable
ฉันมักจะอยู่ภายในหอพักอาจจะอ่าน ... ... "เสียงของผู้หญิงคนนั้นผอมมากในขณะที่ Zhang Yang ฟังสบายมาก
“Oh, no wonder …” The room was filled with silence
"โอ้ไม่ต้องสงสัย ... " ห้องเต็มไปด้วยความเงียบ
Zhang Yang too didn’t like to speak and Du Xue was the type of girl who was usually quiet, naturally, both of them together had nothing to say
Zhang Yang เกินไปไม่ชอบที่จะพูดและ Du Xue เป็นประเภทของสาวที่มักจะเงียบสงบตามธรรมชาติทั้งสองร่วมกันมีอะไรจะพูด
“Zhang Yang, you are so strong
"Zhang Yang, คุณมีความแข็งแรงดังนั้น
” The girl seemed to feel the bad atmosphere, after all she was the host of the dinner
"หญิงสาวดูเหมือนจะรู้สึกไม่ดีกับบรรยากาศหลังจากที่เธอเป็นเจ้าภาพเลี้ยงอาหารค่ำ
“That …” Zhang Yang did not know what to say
"ว่า ... " Zhang Yang ไม่ทราบว่าจะพูดอะไร
If I say that I’m not strong, the performance was too heroic that day and if I agree, I’m too weak now
ถ้าฉันบอกว่าฉันไม่แข็งแรงการแสดงก็ยิ่งกล้าหาญในวันนั้นและถ้าฉันเห็นด้วยตอนนี้ฉันยังอ่อนแอมาก
“Would you have really killed?” The girl asked suddenly
"คุณจะฆ่าจริงๆหรือ?" หญิงสาวถามอย่างฉับพลัน
“Cough … cough … why do you think so?” “I don’t know
"ไอ ... ไอ ... ทำไมคุณคิดอย่างนั้น?" "ฉันไม่รู้
I felt like you were going to kill someone that day, I was so afraid …” The girl’s eyes were wide open as if her heart was still fluttering with fear
ฉันรู้สึกเหมือนกำลังจะฆ่าใครสักคนในวันนั้นฉันกลัวมาก ... "ดวงตาของผู้หญิงเปิดกว้างราวกับว่าหัวใจเธอกระพือปีกด้วยความกลัว
That day, when she sat beside Zhang Yang, she was naturally able to learn Zhang Yang’s strong murderous intention at that time
วันนั้นเมื่อเธอนั่งข้างๆ Zhang Yang เธอก็สามารถเรียนรู้ความตั้งใจในการฆาตกรรมอันแรงกล้าของ Zhang Yang ได้ในเวลานั้น
“I don’t know ……
"ฉันไม่รู้ ......
… oh yeah, where did you study before?” Zhang Yang changed the topic
... oh yeah, ที่คุณเคยศึกษามาก่อนหรือไม่? "Zhang Yang เปลี่ยนหัวข้อ
“In the state’s capital
"ในเมืองหลวงของรัฐ
” “Why did you transferred to C City then? This school sucks
"ทำไมเธอถึงย้ายไปที่เมือง C?
” “There’s no reason, I just wanted to change the environment
"" ไม่มีเหตุผลฉันแค่อยากจะเปลี่ยนสภาพแวดล้อม
” The girl didn’t seem to want to talk about her own matters
"หญิงสาวคนนี้ดูเหมือนจะไม่อยากพูดถึงเรื่องของตัวเอง
“Oh
“โอ้
” The two were silent again and Zhang Yang was playing with the chopsticks with his hand
"ทั้งสองคนเงียบและ Zhang Yang กำลังเล่นกับตะเกียบด้วยมือ
The girl’s hand was very sensual and chubby, the back of the hand had a lot of small lair, white and flawless
มือของหญิงสาวมีความเย้ายวนใจและอ้วนมากหลังมือมีถ้ำเล็ก ๆ สีขาวและไม่มีที่ติ
Zhang Yang wished if he could take a mouthful bite
Zhang Yang ปรารถนาว่าเขาจะกัดปากได้
“Tomato egg soup, pork fried pepper, a lemon eggplant …
"ซุปไข่มะเขือเทศพริกไทยหมูมะเขือเทศมะนาว ...
……… what’s the matter? The young couple having fun? The fat chef came in carrying a tray and laughed seeing Zhang Yang and Du Xue not talking
……… เกิดอะไรขึ้น?
“………………
“..................
” Zhang Yang was silent
"Zhang Yang เงียบ
“…………
“............
No, that’s not it …………… we are just classmates, not couple … …” Zhang Yang did not speak but Du Xue was impatient and hurriedly defended herself
ไม่ได้ไม่ใช่ ............... เราเป็นเพื่อนร่วมชั้นไม่ใช่คู่ ... ... "Zhang Yang ไม่ได้พูด แต่ Du Xue ก็อดทนและรีบปกป้องตัวเอง
The red rosy face flushed even more
ใบหน้าสีแดงสดแดงชุ่มยิ่งขึ้น
“It’s obvious, who are classmates and who aren’t, from this school, I understand …” The fat chef put down the dish after a distinct expression on his face and went away repeatedly nodding his head
"เห็นได้ชัดว่าใครเป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนและคนที่ไม่ได้มาจากโรงเรียนแห่งนี้ฉันเข้าใจ ... " พ่อครัวที่ใส่ไขมันใส่จานลงบนใบหน้าหลังจากที่เค้าแสดงออกอย่างชัดเจนบนใบหน้าของเขาและเดินออกไปซ้ำ ๆ พยักหน้า
“………………” Du Xue became depressed to see the fat man put down the curtain as he left, but only to make the matter worse
".................. " Du Xue เริ่มซึมเศร้าเมื่อเห็นคนอ้วนวางผ้าม่านไว้ในขณะที่เขาออกไป แต่เพื่อให้เรื่องแย่ลง
“ Come on, let’s eat dinner, the cooked rice is at the door, my mother used to say that men should not assist women to serve rice …
"มากินข้าวเย็นข้าวที่ปรุงสุกอยู่ที่ประตูแม่ของฉันเคยบอกว่าผู้ชายไม่ควรช่วยผู้หญิงให้บริการข้าว ...
…
...
” Zhang Yang ran outside after the fat man to serve himself a bowl of rice
"Zhang Yang วิ่งออกไปข้างนอกหลังจากที่คนอ้วนให้ตัวเองชามข้าว
He had been hungry since the beginning
เขาหิวตั้งแต่เริ่มแรก
The girl also went out to put on a bowl of rice
เด็กผู้หญิงก็ออกไปใส่ข้าวต้ม
“Why can’t a man serve rice to a woman?” The girl asked curiously
"ทำไมผู้ชายไม่สามารถทำข้าวกับผู้หญิงได้?" หญิงสาวถามซึ้ง
“My mother said that if a man served rice to a woman, then he may allow women to wash his feet with water which may lead the woman to cook meal for him and the meal can lead the woman to carry a child … …
"แม่ของฉันบอกว่าถ้าผู้ชายคนหนึ่งกินข้าวกับผู้หญิงคนหนึ่งแล้วเขาอาจปล่อยให้ผู้หญิงล้างเท้าด้วยน้ำซึ่งอาจทำให้ผู้หญิงทำอาหารให้เขาได้และมื้ออาหารจะนำไปสู่หญิงสาวคนหนึ่งพาลูกไป ...
” “After that?” The girl opened her eyes wide and looked at Zhang Yang
"" หลังจากนั้น? "หญิงสาวเปิดตาของเธอกว้างและมองไปที่ Zhang Yang
She had never imagined that just serving a rice can actually lead to so many things
เธอไม่เคยคิดเลยว่าการให้บริการข้าวจริงอาจนำไปสู่หลายสิ่งหลายอย่าง
“There is nothing afterwards…
"ไม่มีอะไรหลังจากนั้น ...
Well …………
ดี ............
This dish is good ……
จานนี้ดี ......
because … the man is no longer a man afterwards
เพราะ ... คนนี้ไม่ได้เป็นผู้ชายอีกต่อไป
” Between this speech, Zhang Yang had already eaten the bowl of rice in his hand, went outside and put on another bowl of rice
"ระหว่างคำพูดนี้ Zhang Yang ได้กินชามข้าวไว้ในมือแล้วเดินออกไปข้างนอกและใส่ข้าวไว้อีก
“Eat, why aren’t you eating?” Zhang Yang buried a few mouthful of rice to see that surprisingly Du Xue haven’t still moved her chopsticks
"กินทำไมคุณไม่กิน" Zhang Yang ฝังไม่กี่คำของข้าวเพื่อดูว่าแปลกใจ Du Xue ยังไม่ได้ย้ายตะเกียบของเธอ
“Oh
“โอ้
” ………
” .........
Zhang Yang was like a hungry ghost that came out from the prison inside, and only after killing three bowls of rice in an instant, his stomach felt comfortable
Zhang Yang เหมือนผีที่หิวโหยที่ออกมาจากคุกภายในและหลังจากฆ่าข้าวต้ม 3 ชามในกระเพาะอาหารของเขารู้สึกสบาย
This time Du Xue had eaten a little rice from her bowl
คราวนี้ Du Xue กินข้าวจากชาม
“So… confortable …” Zhang Yang stretched his limbs a little, touched his belly and let out a satisfied groan
"งั้น ... สะดวกสบาย ... " Zhang Yang เหยียดแขนขาของเขานิดหน่อยสัมผัสท้องของเขาและปล่อยให้เสียงครวร้ายพอใจ
“Puchi …” (sound of snorting ) Du Xue, to see Zhang Yang’s appearance, couldn’t help but smile
"Puchi ... " (เสียงกรีดร้อง) Du Xue เพื่อดูลักษณะของ Zhang Yang ไม่สามารถยิ้มได้
This smile, suddenly felt like all kinds of spring flowers blooming at once, that delicate and charming face, Zhang Yang’s heart was swinging to see Du Xue’s face with lifeless expression as Zhang Yang had zero resistance for women
รอยยิ้มนี้ก็รู้สึกเหมือนทุกฤดูใบไม้ผลิบานบานทันทีใบหน้าที่ละเอียดอ่อนและมีเสน่ห์หัวใจของ Zhang Yang ได้แกว่งไปดูใบหน้า Du Xue กับการแสดงออกไม่มีชีวิตชีวาเป็น Zhang Yang มีความต้านทานเป็นศูนย์สำหรับผู้หญิง
“What are you looking at?” Du Xue caught Zhang Yang staring at her, suddenly her face blushed, and she quickly bowed her head to pretend to eat
"คุณกำลังมองอะไร?" Du Xue จับ Zhang Yang ที่จ้องมองที่เธอใบหน้าของเธอก็แดงและเธอได้อย่างรวดเร็วคำนับหัวของเธอที่จะแกล้งทำเป็นกิน