Chapter 26 Destroyer of Ice and Fire Chapter 26: Sweet candy and midnight screech   “What was it about you being very familiar with the medical masters inside?” “We didn’t meet anyone, what does it have to do with being familiar or not?” He’d gone through a tunnel following after Belo, gone through a sewer, gone through a ventilation shaft, gone through a room filled with skeletons where weird, frightening organs were soaked, gone through several outside stairs no one used, then finally climbed through a trash tunnel before reaching this passage
บทที่ 26 ผู้ทำลายน้ำแข็งและไฟ Chapter 26: ลูกอมหวานและเที่ยงคืนร้องว่า "คุณรู้สึกคุ้นเคยกับคุณครูด้านการแพทย์มากแค่ไหน?" "เราไม่ได้เจอใครอะไรมันเกี่ยวข้องกับการทำความคุ้นเคยหรือเปล่า 
 Ayrin was about to collapse
Ayrin กำลังจะพังลง
 “What kind of conspiracy are you plotting?” Ayrin couldn’t help but ask, looking at Belo’s glasses glittering with starlight inside the darkness
"คุณวางแผนที่จะวางแผนอะไร?" Ayrin ไม่สามารถช่วยได้ แต่ขอให้มองแว่นตาของ Belo แวววาวด้วยแสงดาวในความมืด
 “Eh? I’m helping you meet Chris, no matter what I already successfully brought you here, she should be in there
“ใช่มั้ย? 
” Belo pushed his glasses and said in a whisper, “Just go and see for yourself if you don’t believe me, but I advise you not to make any sound, otherwise it’d be a waste my efforts
"เบลผลักตัวแว่นตาและพูดด้วยเสียงกระซิบว่า" จงไปดูด้วยตัวเองถ้าคุณไม่เชื่อฉัน แต่ผมขอแนะนำให้คุณอย่าทำเสียงใด ๆ มิฉะนั้นก็คงเป็นการเสียความพยายามของฉัน
” “I…” Ayrin walked to that ward, holding onto one last glimmer of hope
"" ฉัน ... "Ayrin เดินไปที่วอร์ดที่ถือครองหนึ่งประกายแห่งความหวังสุดท้าย
 However, his gloominess and frustration disappeared into nothingness all of a sudden when he pushed the door to the first ward Belo had pointed to
อย่างไรก็ตามความโศกเศร้าและความขุ่นมัวของเขาหายไปในความว่างเปล่าทั้งหมดในทันทีทันใดเมื่อเขาผลักดันประตูไปยังวอร์ดวอร์ดคนแรกที่เบโล่ชี้ไป
 “Didn’t I say she would be in this room
"ฉันไม่บอกว่าเธอจะอยู่ในห้องนี้
” Belo’s voice rang softly beside his ear, just like the whisper of a fox inside a dark night
"เสียงของเบโล่ดังขึ้นข้างหูอย่างนุ่มนวลเหมือนเสียงกระซิบของสุนัขจิ้งจอกในคืนที่มืดมน
 “The Holy Dawn teachers will of course also have selfish motives, they’ll naturally leave the room with the best conditions and the tightest security to a student of their own academy
"ครูอรุณศักดิ์สิทธิ์จะมีแรงจูงใจเห็นแก่ตัวโดยธรรมชาติแล้วพวกเขาจะออกจากห้องด้วยสภาพแวดล้อมที่ดีที่สุดและการรักษาความปลอดภัยให้กับนักเรียนของสถาบันการศึกษาของตัวเอง
” In front of Ayrin was a very big room
"ด้านหน้าของ Ayrin เป็นห้องที่ใหญ่มาก
 The room was suffused with a herbal fragrance, covered in a blue carpet, with a single bed
ห้องเต็มไปด้วยกลิ่นหอมจากสมุนไพรพรมปูพื้นสีฟ้าพร้อมเตียงเดี่ยว
 The curtains in a magenta velvet were slightly parted; a fresh wind and faint starlight flowed inside from half the window opened slightly ajar
ม่านในกำมะหยี่กำมะหยี่ถูกแยกออกไปเล็กน้อย 
 Chris slept peacefully in the middle of the white sickbed
คริสนอนหลับสนิทอยู่กลางเตียงสีขาว
 Her face and hair seemed to glitter under the starlight
ใบหน้าและผมของเธอดูเหมือนจะส่องประกายภายใต้แสงดาว
 “Where did that guy run off to?” Ayrin wanted to say something to Belo, but he found out as soon as he turned his head around that, even though he was still whispering against his ear moments ago, Belo had already vanished like a ghost or a devil
Ayrin อยากจะพูดอะไรบางอย่างกับเบลโล แต่เขาก็ค้นพบว่าเร็วที่สุดเท่าที่เขาจะหันศีรษะไปรอบ ๆ แม้ว่าเขาจะยังคงกระซิบกับหูของเขาช่วงเวลาที่ผ่านมาเบลอได้หายตัวไปแล้วเหมือนกัน 
 Just when Ayrin was thinking he better not wake up Chris after all, and just softly leave his gifts behind before leaving, her long eyelashes suddenly fluttered a couple times
เมื่ออรินคิดว่าเขาไม่ตื่นขึ้นมาหลังจากที่คริสและเบา ๆ เพียงแค่ปล่อยให้ของขวัญของเขาอยู่เบื้องหลังก่อนออกเดินทางขนตายาวของเธอก็กระพือปีกสองสามครั้ง
 She opened her eyes
เธอเปิดตา
 She blinked a few times, a little confused
เธอกระพริบตาสองสามครั้งเล็กน้อยสับสน
 She stayed very calm when she ascertained her surroundings along with Ayrin standing in the doorway
เธอสงบมากเมื่อเธอตรวจสอบสภาพแวดล้อมของเธอพร้อมกับ Ayrin ยืนอยู่ในประตู
 “Are you the teacher on duty? Why do you look so young?” “I’m not the teacher on duty, I came to see how you were doing
"คุณเป็นครูในหน้าที่? 
” Ayrin said, a little embarrassed, “Don’t you recognize me? You invited us to eat many things inside the Thinker’s Stone Forest, back when we were punished to stand
"Ayrin กล่าวว่าอายเล็กน้อย" คุณไม่รู้จักฉัน? 
” “A freshman punished by Huston?” Chris blinked her eyes in astonishment
"" น้องคนแรกที่ถูกลงโทษโดยฮัสซัน? "คริสกระพริบตาด้วยความตกตะลึง
 “I remember you guys, but how did you come in?” “One of the friends who were standing with me took me in here earlier, I don’t know if you still remember him
"ผมจำได้ว่าพวกคุณ แต่คุณเข้ามาได้อย่างไร?" "เพื่อนคนหนึ่งที่ยืนอยู่กับฉันพาฉันไปที่นี่ก่อนหน้านี้ฉันไม่รู้ว่าคุณยังจำได้ไหม
 He wears glasses
เขาสวมแว่นตา
” Ayrin said, vexed, “I have no idea where he ran off now though
"Ayrin กล่าวว่า" ฉันไม่รู้ว่าตอนนี้เขาวิ่งหนีไปที่ไหน
” “He can actually sneak inside with you, he’s that good?” The trace of an admiring smile rippled on the corner of Chris’ mouth
"เขาสามารถแอบเข้าไปข้างในกับนายได้ดีไหม?" ร่องรอยยิ้มอันน่าชื่นชมได้ฉูดฉาดอยู่ที่มุมปากของคริส
 “I don’t remember how he looks like anymore, I remember there were three of you back then though
"ฉันจำไม่ได้ว่าเขาดูเหมือนแบบไหนฉันจำได้ว่ามีสามคนอยู่แล้ว
” “Yeah, there’s a red-hair called Moss, the glasses is called Belo, I’m Ayrin
"" ใช่มีสีแดงเรียกว่า Moss แว่นตาเรียกว่า Belo ฉันเป็น Ayrin
” Ayrin said full of spirits, “I watched your match today
อารินพูดเต็มอารมณ์ "ฉันดูการแข่งขันของคุณในวันนี้
 I thought we were going to lose for sure, are you feeling better now? …Oh right, I brought you a gift
ฉันคิดว่าเราจะสูญเสียอย่างแน่นอนคุณรู้สึกดีขึ้นตอนนี้หรือไม่? 
 Green-wrapped candy with chocolate stuffing, a shopkeeper said it tastes great
ลูกอมสีเขียวห่อด้วยการบรรจุช็อคโกแลต, เจ้าของร้านบอกว่ามันรสชาติดี
 I also have little bear gummies
ฉันยังมี gummies หมีน้อย
” “Ah?” Chris’ mouth was open wide in a somewhat exaggerated fashion
"" อา? "ปากของคริสเปิดกว้างในรูปแบบที่ค่อนข้างโอ้อวด
 “Is that chocolate-stuffed candy from the little shop with the green iron roof? That’s my favorite, it’s just been a long while since I went there to buy some
"เป็นลูกอมช็อกโกแลตจากร้านเล็ก ๆ ที่มีหลังคาเหล็กสีเขียวหรือ? 
” “That’s right
" "ถูกตัอง
” A giant happiness descended upon Ayrin
"ความสุขยักษ์ลงบน Ayrin
 He kept nodding
เขาเก็บพยักหน้า
 “You want to eat it now?” “I very much want to,” Chris said in all honesty, but then she became a little bashful
"คุณอยากจะกินมันตอนนี้หรือ?" "ฉันอยากมาก" คริสกล่าวด้วยความซื่อสัตย์สุจริต แต่แล้วเธอก็กลายเป็นคนขี้อายเล็กน้อย
 “But right now I can’t move, can you unwrap it for me?” “Ok
"แต่ตอนนี้ฉันไม่สามารถย้ายได้คุณสามารถแกะมันให้ฉันได้หรือไม่?" "โอเค
” Ayrin went inside the ward, sat on the edge of Chris’ bed
"อารินเดินเข้าไปในห้องผู้ป่วยนั่งบนเตียงคริส
 He carefully unwrapped one and put it inside Chris’ mouth
เขาค่อยๆห่อของไว้และใส่ไว้ในปากของคริส
 “That’s the spot…” Chris’ eyes immediately filled with little stars in satisfaction
"จุดนั้น ... " ดวงตาของคริสเต็มไปด้วยดวงดาวเล็ก ๆ
 “You must have been training too assiduously, that’s why you even forgot to buy your favorite
"คุณต้องได้รับการฝึกอบรมอย่างขยันขันแข็งด้วยเหตุนี้คุณจึงลืมที่จะซื้อของที่คุณชื่นชอบ
” Ayrin looked at her long eyelashes, the corner of her mouth, small and delicate
"Ayrin มองที่ขนตายาวของเธอมุมปากของเธอเล็กและละเอียดอ่อน
 “I heard Belo say that someone from an ordinary human bloodline has to spend at least several times the effort if they want to train their strength, agility, and coordination to an even stronger level than those with beastmen blood
"ฉันได้ยิน Belo บอกว่าใครบางคนจากสายเลือดมนุษย์ทั่วไปต้องใช้ความพยายามอย่างน้อยหลายครั้งหากพวกเขาต้องการฝึกพลังความว่องไวและการประสานงานของพวกเขาให้อยู่ในระดับที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าคนที่มีเลือดจากสัตว์ร้าย
” “I want another one
"ฉันต้องการอีกคนหนึ่ง
” Chris seemed far removed from her incomparably domineering self during the match
"คริสดูเหมือนจะห่างไกลจากตัวตนที่ไร้ตัวตนอย่างเหลือเชื่อของเธอในระหว่างการแข่งขัน
 She pursed her lips and confidently said, “Nothing to be done about it, it’s the only way to beat those powerful guys
เธอเหลือบริมฝีปากของเธอและมั่นใจว่า "ไม่มีอะไรที่จะต้องทำเกี่ยวกับเรื่องนี้มันเป็นวิธีเดียวที่จะเอาชนะพวกที่มีอำนาจเหล่านี้ได้
” “You can’t move at all?” Ayrin unwrapped a candy, worriedly watching her at the same time
"คุณไม่สามารถเคลื่อนย้ายได้ทั้งหมด?" Ayrin ถอดลูกกวาดพร้อมกับเฝ้าดูเธอพร้อม ๆ กัน
 “How are your injuries, can you make it to the next match?” “The next match’s in three months
"อาการบาดเจ็บของคุณเป็นอย่างไรคุณสามารถทำมันให้ได้ในนัดต่อไปหรือไม่?" "การแข่งขันนัดต่อไปในรอบ 3 เดือน
 I asked teacher Namin, there’s absolutely no problem, I’ll just be missing a lot of training time
ฉันถามคุณครู Namin ว่าไม่มีปัญหาอะไรเลยฉันจะต้องสูญเสียเวลาในการฝึกอบรมไปมาก
” “Three months? There’s such a long interval between a match and the next one?” “A competition like this leaves a certain amount of time to allow for treatment of injuries, since injuries are unavoidable
" "สามเดือน? 
” Chris sucked on the chocolate-stuffed candy and slowly said, “Today’s match was a preliminary qualifier though, that’s why there’s an especially long time until the main qualifying round
"คริสดูดลูกกวาดช็อกโกแลตแล้วค่อยบอกว่า" การแข่งขันวันนี้เป็นการคัดเลือกเบื้องต้น แต่นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมถึงมีเวลาที่ยาวนานเป็นพิเศษจนกระทั่งถึงรอบคัดเลือกที่สำคัญ
 There’s only half a month between matches when the main qualifiers begin
มีเพียงครึ่งเดือนระหว่างการแข่งขันเมื่อเริ่มต้นรอบคัดเลือกหลัก
” “Half a month? Then in case of serious injuries, you can’t participate in the next match?” “Yes, that’s why the tournament is harder the further you go
"" ครึ่งเดือน? 
” “So it’s easier to become champions for teams with five very powerful people, or academies with very powerful figures outside the five?” “That’s right
"ดังนั้นมันง่ายกว่าที่จะกลายเป็นแชมป์สำหรับทีมที่มีห้าคนที่มีอำนาจมากหรือสถาบันการศึกษาที่มีตัวเลขที่มีประสิทธิภาพมากนอกห้า?" "ถูกต้อง
 That’s why you have to pay attention to tactics sometimes and have a plan in place to counter your next opponents, see which members you can’t afford to lose because of injuries
นั่นเป็นเหตุผลที่คุณต้องใส่ใจกับกลยุทธ์บางครั้งและมีแผนในการตอบโต้คู่แข่งรายต่อไปของคุณดูว่าสมาชิกคนไหนที่คุณไม่สามารถเสียโอกาสได้เนื่องจากได้รับบาดเจ็บ
” Chris said seriously, “If it weren’t so hard, there wouldn’t be so many people risking their all to become the tournament’s ultimate champions
"คริสกล่าวอย่างจริงจังว่า" ถ้ามันไม่ยากมากนักจะมีคนมากมายที่เสี่ยงต่อการเป็นแชมป์สูงสุดของการแข่งขัน
” “I’ll train very hard too, I think this tournament’s very interesting
"ฉันจะฝึกหนักด้วยฉันคิดว่าการแข่งขันครั้งนี้น่าสนใจมาก
 I want to help you grab the victory in this tournament,” Ayrin said, with equal seriousness
ฉันต้องการช่วยให้คุณคว้าชัยชนะในการแข่งขันครั้งนี้ "Ayrin กล่าวด้วยความจริงจังอย่างเท่าเทียมกัน
 Chris smiled
คริสยิ้ม
 “Alright then
"เอาล่ะแล้ว
” She watched Ayrin with a smile
"เธอเฝ้าดู Ayrin ด้วยรอยยิ้ม
 “You have to find a way to beat the other members of our team first
"คุณต้องหาทางที่จะเอาชนะสมาชิกคนอื่น ๆ ในทีมของเราก่อน
 We’ll see after you’re strong enough to join the academy’s team
เราจะเห็นหลังจากที่คุณแข็งแรงพอที่จะเข้าร่วมทีมของสถาบันการศึกษา
 Give me a small bear gummi, I’ve never eaten these before, I want try what they taste like
ให้ฉันหมีเล็ก ๆ gummi ฉันไม่เคยกินนี่มาก่อนฉันต้องการลองสิ่งที่พวกเขาชอบ
” “Mm
"" ม
 I’ll definitely beat them and join the academy’s team!” Ayrin made an earnest promise, then he poured out a gummi from a glass bottle and put it inside Chris’ mouth
แน่นอนฉันจะชนะพวกเขาและเข้าร่วมทีมของสถาบันการศึกษา! "Ayrin ทำสัญญาอย่างจริงจังแล้วเขาเทออก gummi จากขวดแก้วและใส่ไว้ในปากของคริส
 “What are you doing, stop!” “Who the hell are you, how did you come in!” An exceptionally astonished and angry scream echoed at this time
"คุณทำอะไรให้หยุด!" "คุณเป็นใครคุณเป็นอย่างไรบ้างคุณเข้ามาในห้องไหน!" เสียงกรีดร้องประหลาดใจและโกรธเกรี้ยวสะท้อนออกมาในเวลานี้
 A black shadow rushed inside the ward with a shrill windy sound, just like a bat
เงาสีดำวิ่งเข้าไปในห้องด้วยเสียงลมแรงกระพือปีกเหมือนกับค้างคาว
 This black shadow pushed him against the wall
เงาดำตัวนี้ผลักเขาเข้ากับกำแพง
 Ayrin couldn’t oppose the slightest resistance
Ayrin ไม่สามารถต่อต้านความต้านทานน้อยที่สุด
 “Teacher, he’s my friend, no need to worry
"ครูเขาเป็นเพื่อนของฉันไม่ต้องเป็นห่วงเลย
” Ayrin only noticed after hearing Chris’ voice that the one clutching his neck and pressing him against the wall was a thirty-something short-haired female arcane master with a face white like snow
"Ayrin สังเกตเห็นเฉพาะหลังจากได้ยินเสียงของคริสว่าคนที่กอดคอของเขาและกดเขาไว้กับกำแพงเป็นสามสิบที่มีเสน่ห์บางอย่างที่มีเสน่ห์ของผู้หญิงที่มีหน้าขาวเหมือนหิมะ
 This female arcane master’s body trembled nonstop
ร่างกายต้นแบบของเทวรูปหญิงตัวนี้สั่นตลอดเวลา
 She still couldn’t believe at all what she saw with her own eyes
เธอยังคงไม่สามารถเชื่อในทุกสิ่งที่เธอเห็นด้วยสายตาของเธอเอง
 This was a sickbay area heavily protected by arcane masters of the medical branch, and there were also battlemasters helping with the site’s security with their patrols outside
นี่เป็นพื้นที่ที่ได้รับการคุ้มครองจากผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์ของสาขา sickbay แพทย์และยังมีผู้ช่วยในการรักษาความปลอดภัยของเว็บไซต์กับ battlemasters ลาดตระเวนอยู่ข้างนอก
 Everyone here was on high alert because of Namin’s special order
ทุกคนที่นี่อยู่ในการแจ้งเตือนสูงเนื่องจากคำสั่งพิเศษของ Namin
 What no one could imagine was, someone actually found their way inside and was even feeding something to Chris! After rushing inside, she’d already decided it was an ordinary candy from the smell, that was why she wasn’t heavy-handed when dealing with Ayrin
สิ่งที่ไม่มีใครสามารถจินตนาการได้คือใครบางคนได้พบทางของพวกเขาภายในและแม้กระทั่งการให้อาหารบางอย่างกับคริส! 
 Still, cold sweat covered her from head to toe
ยังคงมีเหงื่อเย็นปกคลุมเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า
 Chris was the most elite student in the academy, she was the academy’s most treasured asset
คริสเป็นนักเรียนที่ยอดเยี่ยมที่สุดในสถาบันการศึกษาเธอเป็นสถาบันที่มีค่าที่สุดในสถาบันการศึกษา
 She just couldn’t image the result if the one who’d sneaked in had been an enemy feeding Chris something harmful instead
เธอไม่สามารถมองเห็นผลลัพธ์ได้ถ้าคนที่แอบเข้าไปแอบเป็นศัตรูที่ให้อาหารคริสเป็นอันตรายแทน
 She couldn’t even speak for a short while
เธอไม่สามารถแม้แต่จะพูดสักครู่ได้
 “Swish!” “Swish!” “Swish!”… A dozen shadows arrived in this room in an instant, whistling through the air, dashing in from the windows or the door
"Swish!" "Swish!" "Swish!" ... โหลเงาเข้ามาในห้องนี้ในชั่วพริบตา, ผิวปากผ่านอากาศ, รีบเข้ามาจากหน้าต่างหรือประตู
 The big empty spacious room became congested with people in an instant
ห้องที่ว่างเปล่าขนาดใหญ่ที่ว่างเปล่ากลายเป็นที่แออัดกับคนในทันที
 “How did you come in!” “You actually secretly sneaked in here?” All the arcane masters inside the room were thoroughly shocked, their expressions all unsightly to the extreme
"คุณเข้ามาได้ยังไงล่ะ!" "คุณแอบแอบแอบเข้ามาที่นี่หรือ?" เจ้านายผู้วิเศษทุกคนในห้องก็ตกใจอย่างเหลือเกินการแสดงออกของพวกเขาไม่น่าดู
 “I came in from the rear wall
"ฉันเข้ามาจากผนังด้านหลัง
” Seeing those arcane masters’ expressions, Ayrin realized severe punishment would probably be oncoming, so he gave Chris a wink
"การได้เห็นการแสดงออกของนายมหัศจรรย์เหล่านี้ Ayrin ตระหนักถึงการลงโทษอย่างรุนแรงอาจจะกำลังจะมาถึงเขาจึงคริสพริบตา
 He didn’t want to expose Belo, he didn’t mind shouldering the punishments by himself
เขาไม่ต้องการที่จะเปิดเผย Belo เขาไม่ได้คิด shouldering การลงโทษด้วยตัวเอง
 An arcane master with hair wrapped in blue cloth shouted in a stern voice, veins popping on his forehead, “Details, speak up!” “There’s a tunnel in the small woods behind, it connects to a sewer…” “Go check immediately, see if his first sentence is true or not!” This arcane master immediately issued a command
ต้นแบบที่สลับซับซ้อนกับผมห่อด้วยผ้าสีฟ้าตะโกนด้วยเสียงที่รุนแรงเส้นเลือดโผล่ขึ้นมาบนหน้าผากของเขา "รายละเอียดพูดขึ้น!" "มีอุโมงค์ในป่าเล็ก ๆ ที่อยู่เบื้องหลังมันเชื่อมต่อกับท่อระบายน้ำ ... " "ไปตรวจสอบทันที, 
 A silhouette immediately turned into a blurry shadow and shot out
ภาพเงากลายเป็นเงาพร่ามัวและยิงออกมาทันที
 It skimmed back from the windows not even one minute later
มันย้อนกลับจากหน้าต่างไม่ได้แม้แต่หนึ่งนาทีต่อมา
 “It’s indeed there
"มันมีอยู่ตรงนั้น
” “How did you know there’s such a tunnel! What did you do after you came in?” Just as Ayrin was considering how to answer, an urgent warning cry suddenly rang
"" คุณรู้ได้ยังไงว่ามีอุโมงค์เช่นนี้! 
 This warning cry very much resembled the piercing call of a bird
คำเตือนนี้ร้องไห้มากคล้ายกับการเรียกเจาะของนก
 “What happened?” All the arcane masters inside the room shook, their expressions becoming even unsightlier
"สิ่งที่เกิดขึ้น?" เจ้านายทั้งหมดที่อยู่ภายในห้องก็สั่นสะเทือนความรู้สึกของพวกเขากลายเป็นสิ่งที่ไม่น่าเชื่อ
 “The members of team Southern Monsoon all disappeared!” Another arcane master rushed in, dazed and beside himself
"สมาชิกของทีมภาคใต้มรสุมทั้งหมดหายไป!" นายมหัศจรรย์อีกคนหนึ่งวิ่งเข้ามามึนงงและข้างๆตัวเอง
 “There’s a side door open
"มีประตูด้านข้างเปิดอยู่
 Someone must have infiltrated in while you all hurried here and taken all those wounded people away
มีใครบางคนต้องแทรกซึมเข้าไปในขณะที่คุณรีบไปที่นี่และพาผู้บาดเจ็บทั้งหมดออกไป
” “What!” The leading arcane master with his hair wrapped in blue cloth was sweating cold sweat
"" อะไร! "ต้นแบบอาถรรพย์ชั้นนำที่มีผมห่อด้วยผ้าสีน้ำเงินกำลังเหงื่อออกมา
 It dripped down from his face as if it were flowing water
มันหยดลงมาจากใบหน้าราวกับว่ามันเป็นน้ำไหล
 “Why didn’t you chase behind if you saw the side door open!” “I already did, haven’t found them yet!” “Who the hell are you!” Several arcane masters closed in on Ayrin who stood there dumbfounded
"ทำไมคุณถึงไม่ไล่ตามถ้าคุณเห็นประตูด้านข้างเปิดอยู่!" "ฉันรู้แล้วยังไม่เจอพวกเขา!" "คุณเป็นใคร!" นายเทราเทอร์หลายคนปิดฉากลงบนดินแดนแห่ง Ayrin ที่ยืนนิ่ง
 “Don’t be anxious, just let us handle it
อย่ากังวลเลยแค่ปล่อยให้เราจัดการกับมัน
” A crisp female voice came at this moment
เสียงผู้หญิงตัวเก่งขึ้นมาในตอนนี้
 “It’s Ciaran!” The arcane masters inside the room all looked at each other, all heaving a sigh of relief
"มันเป็น Ciaran!" นายมหัศจรรย์ภายในห้องทั้งหมดมองไปที่กันและกันทั้งหมดที่ถอนหายใจโล่ง
 … Ferdinand woke up from his dreams
... เฟอร์ดินันด์ตื่นขึ้นจากความฝันของเขา
 At first he thought the bed felt really hard, totally different from how soft it was before
ตอนแรกเขาคิดว่าเตียงรู้สึกว่ายากมากเลยทีเดียว
 Then he suddenly discovered myriads of stars hanging above his head
แล้วเขาก็ได้ค้นพบดวงดาวนับไม่ถ้วนที่ห้อยอยู่เหนือศีรษะของเขา
 He wasn’t inside the room, but in a wide open space! Following that, he noticed he was simply in the desolate countryside! “Ah!” He shrieked the next second
เขาไม่ได้อยู่ในห้อง แต่ในที่โล่งกว้าง! 
 He had no idea what was happening
เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
 He and Riley and the others should have been comfortably lying inside Holy Dawn Academy’s infirmary
เขาและไรลีย์และคนอื่น ๆ ควรได้รับความสะดวกสบายนอนอยู่ภายในโรงพยาบาลศักดิ์สิทธิ์ของ Dawn Academy
 But now he could see that he and his teammates had all been rolled up, together with their bedding, and thrown onto a wild grassland
แต่ตอนนี้เขาได้เห็นว่าเขาและเพื่อนร่วมทีมของเขาได้รับการรีดขึ้นพร้อมกับที่นอนของพวกเขาและโยนลงบนทุ่งหญ้าป่า
 In addition, the surroundings were filled with burial mounds brimming with ghastly, ghostly auras
นอกจากนี้บริเวณโดยรอบยังเต็มไปด้วยสุสานฝังศพเต็มไปด้วยกลิ่นอายที่น่าสะพรึงกลัว
 It was a cemetery! “Impossible! Why are we here?” Crewe was awake now, wakened by the loudness of his yell
มันเป็นสุสาน! 
 And then he also became totally confused by the situation and let out a loud frightened yell
แล้วเขาก็กลายเป็นความสับสนโดยสถานการณ์และปล่อยให้เสียงตะโกนดังขึ้น
 “Hmph, you actually dare poach someone from my Holy Dawn Academy in broad daylight, you totally disregard me
"หม่อมฉันจริงๆคุณกล้าที่จะข่มเหงคนที่มาจากสถาบันอรุณอันศักดิ์สิทธิ์ของฉันตอนกลางวันแสกๆคุณไม่สนใจผมอย่างสิ้นเชิง
 I’ll let you see some ghosts!” “Acting so arrogant to my face…” The back of a seeming gentle figure traveled in the desolate forest near this cemetery, whispering arrogantly to himself
ฉันจะปล่อยให้คุณเห็นผีบาง! "" ทำอย่างหยิ่งเพื่อใบหน้าของฉัน ... "ด้านหลังของร่างที่อ่อนโยนดูเหมือนจะเดินทางไปในป่าที่รกร้างใกล้สุสานนี้กระซิบตัวเองอย่างหยิ่ง
 Not far away, shrieks rose one by one from the Southern Monsoon team members
ไม่ไกลออกไปเสียงกรีดร้องลุกขึ้นทีละคนจากทีมมรสุมตอนใต้
 “This guy, he spent so much effort just to do something like that and blow off some steam
"ผู้ชายคนนี้เขาใช้ความพยายามมากแค่ทำอะไรแบบนั้นและเป่าไอน้ำ
 Really worthy of the Impulsive Freshman who had the guts to break into the Beasts Enclosure
จริงๆคุ้มค่าของนักศึกษาปีใหม่ที่มีความกล้าที่จะบุกเข้าไปในสิ่งที่แนบมากับสัตว์
” A soft lazy voice rose very quickly on the edges of the wild forest
"เสียงขี้เกียจนุ่มขึ้นอย่างรวดเร็วบนขอบของป่า
 “He’s actually able to lure so many people away and take these people here
"เขาเป็นคนสามารถล่อให้คนจำนวนมากไปและพาคนเหล่านี้ไปที่นี่ได้
 I didn’t even have that kind of talent back then
ตอนนั้นผมไม่ได้มีพรสวรรค์แบบนี้
” “Liszt, how should we deal with that little guy?” Minlur’s coarse voice also rose very quickly
"Liszt, เราควรจะจัดการกับผู้ชายตัวน้อยตัวนี้ได้อย่างไร?" เสียงหยาบของ Minlur ก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
 “It’s just a kid’s mischief, no need to bother
"มันเป็นเพียงความชั่วร้ายของเด็ก ๆ ไม่จำเป็นต้องกังวล
” Liszt smiled
Liszt ยิ้ม
 “I’m guessing it won’t be long before you get the opportunity to teach them and sort them out
"ฉันเดาว่าจะไม่นานก่อนที่คุณจะมีโอกาสได้สอนและเรียงลำดับออก
”
”