Chapter 1 Ascend to the Throne     The similarity between a guy that attended an all-boys middle school, high school and majored in Engineering and one who didn't was very simple
บทที่ 1 ขึ้นไปบนบัลลังก์ความคล้ายคลึงกันระหว่างผู้ชายที่เข้าเรียนในโรงเรียนมัธยมกลางของเด็กนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายโรงเรียนมัธยมปลายและสาขาวิชาวิศวกรรมและคนที่ไม่ค่อยง่ายนัก
 Since they barely had any interaction with the opposite sex, they couldn’t talk properly in front of them
เนื่องจากแทบไม่มีปฏิสัมพันธ์กับเพศตรงข้ามพวกเขาจึงไม่สามารถพูดคุยได้อย่างถูกต้องตรงหน้าพวกเขา
   But, Chun Yong-Ho
แต่ชอนยงฮุน
 The son of the neighborhood chicken restaurant was a bit different
ลูกชายของร้านอาหารไก่บ้านใกล้เรือนเคียงแตกต่างกันเล็กน้อย
 Even though he couldn’t speak well, he had a good mindset
แม้ว่าเขาจะไม่สามารถพูดได้ดีเขาก็มีความคิดที่ดี
   “So, you’re saying that the family name died out?”   Yong-Ho was sitting in front of a computer while wearing a pair of boxers and a t-shirt and asked the two that were sitting behind the monitor
"งั้นคุณบอกว่าชื่อครอบครัวตายไปแล้วเหรอ?" ยงโฮนั่งอยู่หน้าเครื่องคอมพิวเตอร์ขณะกำลังสวมนักมวยและเสื้อยืดและถามทั้งสองคนนั่งอยู่หลังจอ
 One of them was a grey-haired old man that would make one think that he was a butler and the other was a young lady that was wearing a suit
หนึ่งในนั้นคือชายชราที่มีผมสีเทาซึ่งจะทำให้คนคิดว่าเขาเป็นพ่อบ้านและอีกคนหนึ่งคือหญิงสาวที่สวมชุดสูท
   Just from looking at him, one could tell that the old man wasn’t human
เพียงแค่มองจากเขาก็สามารถบอกได้ว่าชายชรานั้นไม่ใช่มนุษย์
 His wrinkled face was red and in-between his white hair, two horns were sticking out of them
ใบหน้าย่นของเขาสีแดงและระหว่างผมสีขาวของเขาสองแตรถูกยื่นออกมาจากพวกเขา
 It wouldn’t be weird if he had a tail sticking out of his butt
มันจะไม่แปลกถ้าเขามีหางยื่นออกมาจากก้นของเขา
   “That’s right
"ถูกตัอง
 You’re the descendant of a great figure
คุณเป็นลูกหลานของคนที่ยิ่งใหญ่
 Out of the Seven Deadly Sins, Mammon, who was the Demon of Greed, his blood will die out
บาปมหันต์เจ็ดครั้งมัมมี่ซึ่งเป็นปีศาจแห่งความโลภเลือดของเขาจะตายไป
 Don’t you think this is really tragic?” “It hasn’t completely died out because Chun Yong-Ho is still here
คุณคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องน่าเศร้าจริงๆเหรอ? "" มันยังไม่ตายเพราะชอนยงฮ้อยังอยู่ที่นี่
”   The old man sounded like he was going to cry while he was talking, but the lady’s cold voice interrupted him
"ชายชราร้องว่าเขากำลังจะร้องไห้ขณะที่กำลังพูดอยู่ แต่เสียงเย็นของผู้หญิงก็ขัดขวางเขา
 The lady had a soft, chocolate-covered skin with silver hair
ผู้หญิงมีผิวนุ่มช็อกโกแลตปกคลุมด้วยผมสีเงิน
 It wasn’t because Yong-Ho was majoring in engineering, but if she were to stand in public, people would do a double-take because of how beautiful she was
ไม่ใช่เพราะยงฮั่วกำลังศึกษาด้านวิศวกรรม แต่ถ้าเธอยืนอยู่ในที่สาธารณะผู้คนจะทำแบบสองครั้งเพราะความสวยงามของเธอ
   Her hair was tied up into a ponytail and in-between the loose strands, right above her ears, were two horns that were the size of a thumb
ผมของเธอถูกมัดไว้ในผมหางม้าและในระหว่างสายหลวมด้านขวาเหนือหูของเธอมีสองแตรที่มีขนาดของนิ้วหัวแม่มือ
 Like an elf, her ears were pointy and just like the old man, she probably wasn’t human
เหมือนเอลฟ์หูเธอแหลมและเหมือนกับคนชราเธออาจไม่ใช่มนุษย์
   Yong-Ho was about to look at the lady, but immediately turned his attention to the old man and coughed
ยงฮุนกำลังมองไปที่ผู้หญิงคนนี้ แต่ทันทีหันมาสนใจชายชราและไอ
 He calmed down after taking in a deep breath
เขาสงบลงหลังจากหายใจเข้าลึก ๆ
   “Let me go through it once more
"ให้ฉันไปผ่านมันอีกครั้ง
 Mammon, who happens to be one of the demons of the Seven Deadly Sins, his blood is dying out
Mammon, ผู้ที่เกิดขึ้นเป็นหนึ่งในปีศาจแห่งบาปมหันต์เจ็ด, เลือดของเขากำลังจะตายออก
 A demon, no, if the head of the dungeon isn’t there, then it’ll die
ปีศาจไม่ถ้าหัวของดันเจี้ยนไม่มีอยู่แล้วมันจะตาย
 If the dungeon dies, then the spirits that are residing there will die as well
ถ้าดันเจี้ยนตายวิญญาณที่อาศัยอยู่ที่นั่นจะตายเช่นกัน
 So after searching for Mammon’s descendant, you came to me so that I could be the head of the dungeon?”   “Oh, you are quite intelligent
ดังนั้นหลังจากค้นหาลูกหลานของ Mammon คุณมาหาฉันเพื่อที่ฉันจะได้เป็นหัวหน้าของดันเจี้ยนได้หรือไม่ "" โอ้คุณฉลาดมาก
 You are no doubt the descendent of Mammon
คุณไม่ต้องสงสัยเลยว่าสืบเชื้อสายมาจาก Mammon
” The old man looked as if he was touched
ชายชราดูราวกับว่าเขาสัมผัส
 Yong-Ho was a bit suspicious by the old man’s reaction and turned his attention to the lady
ยงฮุนรู้สึกแปลก ๆ กับปฏิกิริยาของชายชราและหันไปสนใจผู้หญิง
   And like Yong-Ho had expected, she started speaking in a cold tone
และเหมือนที่ยงฮุนคาดหวังไว้เธอเริ่มพูดด้วยความหนาวเย็น
   “Out of all the descendants that are alive, your blood is the strongest
"จากลูกหลานที่ยังมีชีวิตอยู่ทั้งหมดเลือดของเจ้าจะแข็งแรงที่สุด
 And also…” “Also?” “The only one that has the power to become the head of the dungeon is you
และยัง ... "" ยัง? "" คนเดียวที่มีอำนาจที่จะกลายเป็นหัวหน้าของดันเจี้ยนคือคุณ
”   It didn’t make sense that Yong-Ho was the only surviving descendant of Mammon
"มันไม่ได้ทำให้รู้สึกว่า Yong-Ho เป็นลูกหลานคนเดียวที่ยังหลงเหลืออยู่ของ Mammon
 His father was still alive and well
พ่อของเขายังมีชีวิตอยู่และดี
   ‘I understand, but
ฉันเข้าใจ แต่
’   Out of all the descendants, Yong-Ho was the only one who could be the head of the dungeon
"จากบรรดาลูกหลานทั้งหมด Yong-Ho เป็นคนเดียวที่สามารถเป็นหัวหน้าของดันเจี้ยน
 That’s why they came all this way to talk, no, to kidnap him
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาถึงได้พูดเรื่องนี้ไม่ได้เพื่อลักพาตัวเขา
 Yong-Ho didn’t suspect that the two figures that were standing in front of him were demons
ยงฮุนไม่ได้สงสัยว่าทั้งสองร่างที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาเป็นปีศาจ
 A blue portal that you would see in games, suddenly opened in the middle of the room and they walked through it
พอร์ทัลสีฟ้าที่คุณจะเห็นในเกมเปิดฉากกลางห้องโดยฉับพลันและเดินผ่าน
   While Yong-Ho was in a daze and finally came to his senses, he was in a room that he had never seen before
ขณะที่ยงโฮอยู่ในอาการมึนงงและในที่สุดก็รู้สึกถึงความรู้สึกของเขาเขาอยู่ในห้องที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน
 His computer and desk were still there, but that was it
คอมพิวเตอร์และโต๊ะทำงานของเขายังคงอยู่ที่นั่น แต่นั่นแหล่ะ
 The gloomy room was made out of stone and the two figures were the only ones that were in the room
ห้องโศกเศร้าถูกสร้างขึ้นจากหินและทั้งสองร่างเป็นคนเดียวที่อยู่ในห้อง
   Yong-Ho did his best to calm down
ยงฮุนทำอย่างดีที่สุดให้สงบลง
 If his father didn’t tell him about the Demon’s blood when he was younger, he probably would’ve suddenly acted out
ถ้าพ่อของเขาไม่ได้บอกเขาเกี่ยวกับเลือดของปีศาจเมื่อเขายังเด็กเขาอาจจะทำหน้าที่ออกมาโดยฉับพลัน
 Either screaming because he was scared or beg to stop talking nonsense and to send him back home
ทั้งกรีดร้องเพราะเขากลัวหรือขอหยุดพูดไร้สาระและส่งเขากลับบ้าน
   Yong-Ho took another deep breath
ยองโฮเอาอีกหนึ่งลมหายใจเข้าลึก ๆ
 He had to pay attention
เขาต้องให้ความสนใจ
   ‘I’ve already been kidnapped
'ฉันถูกลักพาตัวแล้ว
’ They were speaking formally, but it was only after Yong-Ho was forcefully taken to a space that he was unfamiliar with
พวกเขาพูดอย่างเป็นทางการ แต่มันก็เป็นเพียงหลังจากที่ยองโฮเข้าสู่อวกาศที่เขาไม่ค่อยคุ้นเคย
 This even might be the Demon’s Dungeon that they were speaking of
นี่อาจเป็นคุกกี้ของปีศาจที่พวกเขาพูด
 Seeing the gloomy, square room made it possible that this was it
การมองเห็นความมืดมิดห้องสแควร์ทำให้เป็นไปได้ว่านี่เป็น
   What would happen if he declined and said he didn’t want to do it? The dungeon would die and the spirits that reside within the dungeon would die as well
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาปฏิเสธและบอกว่าเขาไม่ต้องการทำเช่นนั้น? 
   If this story was true, then the two figures that were in front of him would lose their lives
ถ้าเรื่องนี้เป็นความจริงแล้วทั้งสองร่างที่อยู่ข้างหน้าเขาจะเสียชีวิต
 There were no rules that told him that he couldn’t make any extreme decisions
ไม่มีกฎที่บอกเขาว่าเขาไม่สามารถตัดสินใจได้อย่างสุดขั้ว
   The descendant of a demon
ลูกหลานของปีศาจ
 The head that controls the dungeon
หัวที่ควบคุมดันเจี้ยน
 If it was five years ago, he was positive that he would’ve accepted on the spot
ถ้าเป็นเวลาห้าปีที่ผ่านมาเขาเป็นบวกที่เขาจะได้รับการยอมรับในจุด
 During that time, after finding out that he was the descendant of a demon, that’s all he ever thought about
ในช่วงเวลานั้นหลังจากพบว่าเขาเป็นลูกหลานของปีศาจนั่นคือทั้งหมดที่เขาเคยคิดถึง
 But now, it was different
แต่ตอนนี้มันแตกต่างกัน
 Honestly, he still had an odd fantasy about sitting on a demon’s throne, but there were several requirements that came with that position
สุจริตเขายังมีจินตนาการแปลก ๆ เกี่ยวกับการนั่งบัลลังก์ของปีศาจ แต่มีข้อกำหนดหลายประการที่มาพร้อมกับตำแหน่งดังกล่าว
   “Will I be able to return?” “Excuse me?” “Even if I become the head of the dungeon, will I be able to return to the house that I lived in? Like taking a vacation once in a while and going back home
"ฉันจะสามารถกลับมาได้หรือไม่?" "ขอโทษนะ" "ถ้าฉันกลายเป็นหัวหน้าของดันเจี้ยนฉันจะสามารถกลับไปที่บ้านที่ฉันอาศัยอยู่ได้หรือไม่? 
”   Surprised by Yong-Ho’s explanation, the old man let out a sigh of relief
"แปลกใจกับคำอธิบายของยงฮุนชายชราจึงถอนหายใจ
 The lady spoke
ผู้หญิงพูด
   “That’s definitely possible
"แน่นอนว่าเป็นไปได้
 And…since you have human blood as well, you can’t stay in this world forever
และ ... เพราะคุณมีเลือดมนุษย์เช่นกันคุณไม่สามารถอยู่ในโลกนี้ได้ตลอดไป
 You do need to be with other humans once in a while
คุณต้องอยู่กับคนอื่น ๆ อีกครั้งในขณะที่
”   He can return home
"เขาสามารถกลับบ้านได้
 If what she said was true, no one could stop him from returning home
ถ้าสิ่งที่เธอกล่าวไว้ก็เป็นความจริงไม่มีใครสามารถหยุดเขาจากการกลับบ้านได้
   Yong-Ho rolled his eyes again
ยงฮุนกลิ้งตาอีกครั้ง
 The old man looked nervous while the lady stood still like a rock, but both of them looked really worried
ชายชราดูประสาทขณะที่สุภาพสตรียืนนิ่งเหมือนก้อนหิน แต่ทั้งคู่ก็กังวลมาก
 It wasn’t a lie when they said they could die
มันไม่ได้โกหกเมื่อพวกเขากล่าวว่าพวกเขาสามารถตาย
   Descendant of a demon
ลูกหลานของปีศาจ
   Maybe the wish he so wished for when he was in middle school was being fulfilled now
บางทีความปรารถนาที่เขาปรารถนาเมื่อตอนที่เขาอยู่ในโรงเรียนมัธยมกำลังได้รับการเติมเต็มในขณะนี้
   ‘Am I thinking too positively about this?’   He was taken to an unfamiliar place and the two that were standing in front of him would have a limited amount of time to live if they didn’t find someone to take over the dungeon
'ฉันคิดบวกมากเกินไปเกี่ยวกับเรื่องนี้หรือไม่?' เขาถูกนำตัวไปยังสถานที่ที่ไม่คุ้นเคยและทั้งสองคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาจะมีเวลา จำกัด ที่จะมีชีวิตอยู่ถ้าพวกเขาไม่พบคนที่เข้ายึดคุกใต้ดิน
 He only had one choice in this situation
เขามีทางเลือกเพียงอย่างเดียวในสถานการณ์เช่นนี้
   He was destined to walk this path
เขาถูกกำหนดให้เดินเส้นทางนี้
 And he didn’t want to be dragged into that position
และเขาไม่ต้องการที่จะถูกลากเข้าไปในตำแหน่งนั้น
 If he’s going to ascend to that position, he wanted to do it with his own two feet
ถ้าเขาจะขึ้นไปยังตำแหน่งนั้นเขาต้องการจะทำมันด้วยเท้าสองข้างของตัวเอง
   “Okay, I’ll do it
"เอาล่ะฉันจะทำมัน
”   After hearing Yong-Ho’s answer, the old man started crying tears of joy
"หลังจากได้ยินคำตอบของยงฮุนชายชราก็เริ่มร้องไห้ด้วยน้ำตาแห่งความสุข
 The lady placed her hands on her chest and let out a sigh of relief
ผู้หญิงวางมือบนหน้าอกของเธอและปล่อยให้ถอนหายใจโล่ง
   Seeing how their reactions were similar to a human, Yong-Ho couldn’t help but smile
เมื่อเห็นว่าปฏิกิริยาของพวกเขามีความคล้ายคลึงกับมนุษย์อย่างไรยงฮุนไม่สามารถยิ้มได้
   Nothing will happen just because he ascends the throne, right? Yong-Ho was a descendant of a demon!   There was a time where Yong-Ho thought that way
ไม่มีอะไรจะเกิดขึ้นเพียงเพราะเขาขึ้นครองบัลลังก์ใช่มั้ย? 
   *** With a dumb look on his face, Yong-Ho sat on the Demon’s Throne
*** ด้วยรูปใบ้บนใบหน้าของเขายงฮุนนั่งอยู่บนบัลลังก์ปีศาจ
 It was just a simple throne made out of stones without any decorations
มันเป็นเพียงบัลลังก์ที่ทำจากหินโดยไม่ต้องตกแต่งใด ๆ
 The demon’s room was also pretty bare
ห้องของปีศาจยังเปลือยเปล่า
 The square, gloomy room was made out of stones as well
รูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสห้องมืดมนถูกสร้างขึ้นจากหินเช่นกัน
 Between the throne and the door, there was a red carpet, which was the room’s “color
ระหว่างบัลลังก์และประตูมีพรมแดงซึ่งเป็นสีของห้องพัก
” Of course there weren’t any windows either
"แน่นอนว่าไม่มีหน้าต่างใด ๆ เลย
 “How did the previous head die?” “After realizing that they weren’t invited to the Demon Banquet, they felt humiliated and committed suicide
"หัวก่อนหน้านี้ตายได้อย่างไร?" "หลังจากรู้ว่าพวกเขาไม่ได้รับเชิญไปงานเลี้ยงปีศาจพวกเขารู้สึกผิดและฆ่าตัวตาย
”   Mammon’s family failed
ครอบครัวของ Mammon ล้มเหลว
 No, to be exact, they haven’t failed entirely, but were on the verge
ไม่ได้แน่นอนพวกเขาไม่ได้ล้มเหลวทั้งหมด แต่ก็หมิ่น
 He wasn’t exactly sure what kind of difference there was between them
เขาไม่ได้แน่ใจว่ามีความแตกต่างอะไรกันบ้างระหว่างพวกเขา
   There were a lot of demons in this world
มีผีอยู่มากมายในโลกนี้
 They say that there are roughly a dozen of them and those demons had their own dungeon and once every couple of years, they gather at the Demon Banquet
พวกเขาบอกว่ามีประมาณสิบของพวกเขาและปีศาจเหล่านั้นมีดันเจี้ยนของตัวเองและเมื่อทุกสองสามปีพวกเขารวมตัวกันที่จัดเลี้ยงปีศาจ
   The fact that he was a descendant of a demon that was one of the Seven Deadly Sins wasn’t really surprising to him
ความจริงที่ว่าเขาเป็นลูกหลานของปีศาจที่เป็นหนึ่งในบาปมหันต์เจ็ดอย่างไม่น่าแปลกใจกับเขา
 Being looked down upon by the other demons was the reason for the Mammon family’s downfall
ถูกมองลงไปโดยปีศาจอื่น ๆ เป็นสาเหตุของการล่มสลายของครอบครัว Mammon
 It was also an example for others so that they wouldn’t go down the same way
มันก็เป็นตัวอย่างสำหรับคนอื่น ๆ เพื่อที่พวกเขาจะไม่ลงไปเช่นเดียวกัน
   The large dungeon was on the verge of crumbling down and there weren’t any spirits that were taking care of the place
ดันเจี้ยนใหญ่กำลังจะพังลงและไม่มีวิญญาณใด ๆ ที่ดูแลสถานที่นี้
   Currently, the only spirits that were in the dungeon were the guard, Catalina, and the butler, Eligor
ขณะนี้สุราเพียงคนเดียวที่อยู่ในดันเจี้ยนคือยามแคทลีนาและพ่อบ้าน Eligor
   When the previous head passed away, most of the spirits either moved to a different dungeon or became a wandering spirit
เมื่อศีรษะก่อนหน้านี้ผ่านไปวิญญาณส่วนใหญ่ก็ย้ายไปอยู่ในดันเจี้ยนที่ต่างกันหรือกลายเป็นวิญญาณที่หลงไหล
 Catalina explained that they couldn’t leave because they belonged to this family
แคทลีนาอธิบายว่าพวกเขาไม่สามารถออกไปเพราะพวกเขาอยู่ในครอบครัวนี้
   Yong-Ho decided to think positively
ยองโฮตัดสินใจคิดบวก
   He felt proud of the fact that he was a descendant of the demon, Mammon, but his situation and Mammon’s situation were different
เขารู้สึกภูมิใจกับความจริงที่ว่าเขาเป็นลูกหลานของปีศาจ Mammon แต่สถานการณ์ของเขาและสถานการณ์ของ Mammon แตกต่างกัน
 Today was also the first time he heard about Mammon being one of the Seven Deadly Sins
วันนี้เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินเรื่อง Mammon ว่าเป็นหนึ่งใน Seven Deadly Sins
 That’s why, there was really no need to feel humiliated by the fact that they weren’t invited to the banquet and it didn’t make sense that they committed suicide because of it
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมจึงไม่จำเป็นต้องรู้สึกอับอายเพราะข้อเท็จจริงที่ว่าพวกเขาไม่ได้รับเชิญไปงานเลี้ยงอาหารกลางวันและมันก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาฆ่าตัวตายเพราะมัน
   When he decided to ascend to the throne, there were several things he had expected, but had to give up on
เมื่อเขาตัดสินใจที่จะขึ้นไปสู่บัลลังก์มีหลายสิ่งที่เขาคาดหวัง แต่ก็ต้องยอมแพ้
 Rather than being identified as a demon, he felt more comfortable being called ‘the chicken restaurant’s son’ or ‘the computer science freshman
แทนที่จะถูกระบุว่าเป็นปีศาจเขารู้สึกสบายใจมากขึ้นที่เรียกว่า 'ลูกชายร้านอาหารไก่' หรือ 'น้องวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์
’   Seeing how Yong-Ho’s reaction was calmer than what they expected, Catalina let out a sigh of relief
'เห็นว่าปฏิกิริยาของยงฮุนสงบลงกว่าที่พวกเขาคาดไว้แคทลีนาถอนหายใจ
   ‘My first impression of him was that he was a cold, ruler, but now that I think about it, he seems to be a very simple person
"ความประทับใจครั้งแรกของฉันเกี่ยวกับเขาคือการที่เขาเป็นผู้ปกครองที่หนาวเย็น แต่ตอนนี้เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นคนง่ายๆ
’   Even if he said he wasn’t going to do it, wouldn’t they have just given up and cried until they died? After shaking his head to get rid of the pessimistic thoughts, Yong-Ho asked Catalina
แม้ว่าเขาจะบอกว่าเขาจะไม่ทำมันก็ตามพวกเขาจะไม่ยอมปล่อยมือและร้องไห้จนกว่าพวกเขาจะสิ้นพระชนม์หรือไม่? 
   “Where’s Eligor?”   As soon as Yong-Ho said he would take ascend the throne, he started cheering, but soon disappeared
"Eligor อยู่ที่ไหน?" ทันทีที่ยองโฮกล่าวว่าเขาจะขึ้นครองบัลลังก์เขาเริ่มเชียร์ แต่ก็หายตัวไปเร็ว ๆ นี้
 Catalina explained in low voice
แคทลีนาอธิบายด้วยเสียงต่ำ
   “He went out to meet the dungeon’s merchant
"เขาออกไปพบร้านค้าของดันเจี้ยน
 In order for you to really become the head of the dungeon, you’ll need the merchant’s assistance
เพื่อให้คุณกลายเป็นหัวหน้าดันเจี้ยนจริงๆคุณจะต้องได้รับความช่วยเหลือจากพ่อค้า
” “Um…what do you mean?”   He’ll need the help of a dungeon’s merchant in order to become the head of the dungeon? Does that mean he had to purchase some kind of entrance ticket from the merchant? As if she had read Yong-Ho’s mind, Catalina started shaking their head
"" อืม ... คุณหมายถึงอะไร? "เขาจะต้องได้รับความช่วยเหลือจากพ่อค้าของดันเจี้ยนเพื่อที่จะกลายเป็นหัวหน้าของดันเจี้ยน? 
   “In order to become the head of the dungeon either the previous head or the current head of another dungeon must witness the ceremony
"เพื่อที่จะกลายเป็นหัวหน้าของดันเจี้ยนทั้งก่อนหรือศีรษะของดันเจี้ยนจะต้องเป็นพยานในพิธีนี้
 But, as you already know, Mammon…” “Since he committed suicide, there isn’t anyone else we can invite?”   Instead of answering the question, Catalina put on a sad expression
แต่อย่างที่คุณรู้ Mammon ... "" ตั้งแต่เขาฆ่าตัวตายไม่มีใครอื่นที่เราสามารถเชิญ? "แทนการตอบคำถามนี้ Catalina ใส่ความรู้สึกเศร้า
 She seemed very simple-minded
เธอดูง่ายมาก
   “Is this merchant the head of a dungeon as well?”   His voice sounded tired
พ่อค้านี้เป็นหัวหน้าของดันเจี้ยนหรือไม่? เสียงของเขาฟังดูเหนื่อยล้า
 After biting her lips a couple of times, she looked at Yong-Ho and answered
หลังจากกัดริมฝีปากสองครั้งเธอมองไปที่ยองโฮและตอบ
   “They’re not
"พวกเขาไม่
 They…I’m sorry, but the ceremony that we’re holding today is a bit, you can say, unofficial
พวกเขา ... ฉันขอโทษ แต่พิธีที่เราจัดขึ้นในวันนี้เป็นเรื่องเล็กน้อยคุณสามารถพูดได้ว่าไม่เป็นทางการ
”   After seeing her fidgeting her hands and feet, she probably thought he would back out on becoming the head after telling him about the ceremony
"หลังจากที่เธอเห็นมือและเท้าของเธอหลุดออกไปเธออาจคิดว่าเขาจะกลับมาเป็นหัวหน้าหลังจากบอกเรื่องพิธี
   ‘At least Catalina and Eligor won’t be killed
'อย่างน้อย Catalina และ Eligor จะไม่ถูกฆ่า
’   He thought positively again regarding this situation, which caused him to smirk
"เขาคิดบวกอีกครั้งเกี่ยวกับสถานการณ์นี้ซึ่งทำให้เขายิ้มแย้มแจ่มใส
 Rather than being the head of Mammon’s family, being the chicken restaurant’s son or the future of the restaurant was a more promising future
แทนที่จะเป็นหัวหน้าครอบครัวของ Mammon การเป็นลูกชายของร้านไก่หรืออนาคตของร้านอาหารนั้นถือเป็นอนาคตที่สดใสมากขึ้น
   “I think they’re here
"ฉันคิดว่าพวกเขาอยู่ที่นี่
”   Catalina spoke after carefully observing Yong-Ho’s reaction
แคทลีนาพูดหลังจากที่ได้สังเกตปฏิกิริยาของยองโฮอย่างรอบคอบ
 As if she had sensed someone’s presence, as soon as she said that, the door suddenly opened
ราวกับว่าเธอได้รับรู้ว่ามีใครบางคนทันทีที่เธอบอกว่าประตูเปิดออกทันที
       End
ปลาย