Chapter 5 The Demon World's Labor Market (3)     < The Demon World’s Labor Market #3 >   Yong-Ho sat on the throne and wore an unrefined, black bracelet on his wrist
บทที่ 5 ตลาดแรงงานของปีศาจเวิลด์ (3) <ตลาดแรงงานโลกปีศาจ # 3> ยงฮุนนั่งบนบัลลังก์และสวมสร้อยข้อมือสีดำบนข้อมือ
 It was one of the items that Sitri left
มันเป็นหนึ่งในรายการที่ Sitri ซ้าย
  Eligor explained
Eligor อธิบาย
  “Through the dungeon’s spirit, if you connect to the dungeon’s shop, the spirit that come out of the shop will guide you
"ผ่านวิญญาณของดันเจี้ยนถ้าคุณเชื่อมต่อกับร้านของดันเจี้ยนจิตวิญญาณที่ออกมาจากร้านจะแนะนำคุณ
”  The dungeon shop was a place where the dungeon merchants gathered and it was such a large group that it took up a large portion of the dungeon
"ร้านดันเจี้ยนคือสถานที่ที่พ่อค้าดันเจี้ยนรวบรวมมาและมันก็เป็นกลุ่มใหญ่ที่ใช้พื้นที่ส่วนใหญ่ของดันเจี้ยน
The dungeon shop sold items that helped maintain, enlarge and pay for the dungeon
ร้านดันเจี้ยนขายสินค้าที่ช่วยรักษาขยายและจ่ายเงินสำหรับดันเจี้ยน
 In the list of items, “workforce” was also included
ในรายการสิ่งของ "workforce" ถูกรวมไว้ด้วย
  The dungeon shop had many branches within the demon world
ร้านดันเจี้ยนมีหลายสาขาภายในโลกของปีศาจ
 But, they also had a “Virtual Space” that’s been created out of magic
แต่พวกเขายังมี "Virtual Space" ที่สร้างมาจากความมหัศจรรย์
The head of the dungeon is able to access that space through the dungeon shop’s artifact
หัวของดันเจี้ยนสามารถเข้าถึงพื้นที่นั้นผ่านสิ่งประดิษฐ์ของร้านกรุ
 All items that are distributed to the shops are stored in the Virtual Space and even if the demons don’t visit the branch, they’re able to look at the items within the dungeon shop
รายการทั้งหมดที่แจกจ่ายไปยังร้านค้าจะถูกเก็บไว้ใน Virtual Space และถึงแม้ว่าปีศาจไม่ได้ไปที่สาขาพวกเขาสามารถดูรายการต่างๆภายในร้านดันเจี้ยนได้
  ‘In simple terms, is it like an online shopping mall?’  Just like how there was a master in all things, purchasing from Virtual Space wasn’t simple and easy
'ในแง่ง่ายๆมันเหมือนกับห้างสรรพสินค้าออนไลน์หรือไม่?' เช่นเดียวกับที่มีในทุกสิ่งการซื้อจาก Virtual Space ไม่ใช่เรื่องง่ายและใช้งานง่าย
The buyers that use Virtual Space needed a lot more money, mana and sometimes needed to make payments through other methods
ผู้ซื้อที่ใช้ Virtual Space ต้องการเงินเป็นจำนวนมากมานาและบางครั้งก็จำเป็นต้องชำระเงินด้วยวิธีการอื่น ๆ
  Truthfully, it’s safe to say that the House of Mammon was crumbling down, so using Virtual Space could be considered a luxury
ความจริงแล้วจะปลอดภัยที่จะกล่าวได้ว่า House of Mammon กำลังร่วนลงดังนั้นการใช้ Virtual Space จึงถือได้ว่าเป็นความหรูหรา
 But, Eligor suggested that he use Virtual Space instead of visiting the branch office
แต่ Eligor แนะนำว่าเขาใช้ Virtual Space แทนการไปที่สำนักงานสาขา
 There were different reasons
มีเหตุผลที่แตกต่างกัน
The first reason was that the House of Mammon was located on the outskirts, so it took a really long time to go to the nearest branch and the second reason was that the demon world outside of the dungeon was extremely dangerous
เหตุผลแรกคือบ้าน Mammon ตั้งอยู่ในเขตชานเมืองดังนั้นจึงต้องใช้เวลานานมากในการไปที่สาขาที่ใกล้ที่สุดและสาเหตุที่สองคือโลกปีศาจที่อยู่นอกคุกใต้ดินเป็นอันตรายอย่างยิ่ง
Yong-Ho didn’t want to step outside of the dungeon just yet, so he agreed with Eligor
ยองโฮไม่ต้องการออกนอกดันเจี้ยนเลยดังนั้นเขาจึงเห็นด้วยกับ Eligor
  “Master, we will connect you to the dungeon shop
"เจ้านายเราจะเชื่อมต่อคุณกับร้านดันเจี้ยน
 It may sting a little, but it’s only for a short while, so please relax
อาจเป็นเพียงเล็กน้อย แต่เพียงชั่วระยะหนึ่งเท่านั้นดังนั้นโปรดผ่อนคลาย
”  The Spirit of the Dungeon spoke in a cute voice
วิญญาณของดันเจี้ยนพูดด้วยเสียงน่ารัก
It’s safe to say that Spirit of the Dungeon was the demon’s alter ego
สามารถพูดได้ว่าวิญญาณของ Dungeon เป็นอัตตาอัตตาของปีศาจ
 He was suspicious about whether a cute girl was really somewhere inside him, but he somewhat accepted it
เขาสงสัยว่าหญิงสาวน่ารักจริงๆอยู่ที่ไหนสักแห่งในตัวเขา แต่เขาค่อนข้างยอมรับมัน
 He decided to accept it as a good thing
เขาตัดสินใจที่จะยอมรับว่าเป็นสิ่งที่ดี
 Yong-Ho had his eyes closed, so he couldn’t see anything
ยงฮุนหลับตาลงเขาจึงไม่เห็นอะไร
 But the darkness that enveloped everything only lasted for a moment
แต่ความมืดที่ห่อหุ้มทุกอย่างไว้เพียงชั่วครู่เท่านั้น
 Yong-Ho saw a familiar figure that was standing in a white space
ยองโฮเห็นรูปที่คุ้นเคยซึ่งยืนอยู่ในพื้นที่สีขาว
  “Hello, valued customer
"สวัสดีลูกค้าที่มีค่า
”The dungeon merchant, Sitri, greeted in an old-fashioned manner and bowed
"พ่อค้าดันเจี้ยน Sitri ทักทายด้วยท่าทางล้าสมัยและโค้งคำนับ
 The only thing that changed about her outfit was that it was now blue, but because everything else was still the same, Yong-Ho tried his best keep his attention towards the sky
สิ่งเดียวที่เปลี่ยนไปเกี่ยวกับชุดของเธอคือตอนนี้มันเป็นสีฟ้าเท่านั้น แต่เพราะทุกสิ่งทุกอย่างยังคงเหมือนเดิมยองโฮพยายามอย่างสุดยอดรักษาความสนใจของเขาไว้ที่ท้องฟ้า
  “Hello, Ms
"สวัสดีครับ
 Sitiri
Sitiri
” It was worth looking at Catalina’s face for most of the day
"มันคุ้มค่าที่กำลังมองไปที่ใบหน้าของแคทลีนาตลอดทั้งวัน
 It’s because he was able to greet the beautiful Sitri with confidence
เป็นเพราะเขาสามารถทักทาย Sitri ที่สวยงามด้วยความมั่นใจ
  Sitri looked at Yong-Ho and a smile appeared on her face
ซิทรีมองไปที่ยองโฮและรอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ
 She took a step towards him and spoke
เธอก้าวไปหาเขาและพูด
  “I think I know what you’re thinking about
"ฉันคิดว่าฉันรู้ว่าคุณคิดยังไง
” Sitri was there when they had the ritual for him to ascend the throne
"ซิทรีอยู่ที่นั่นเมื่อพวกเขามีพิธีกรรมให้เขาขึ้นครองบัลลังก์
 And Sitri was waiting here for Yong-Ho too
ซิทรีก็กำลังรออยู่ที่นี่กับยองโฮด้วย
But Sitri shook her head
แต่ Sitri ส่ายหัว
 “I’m not the official dungeon merchant of Maimon’s house
"ฉันไม่ใช่พ่อค้ากรุนกรุ๊ปอย่างเป็นทางการของบ้านของไมมอน
 I’m sorry to say this, but it’s already been over 1,000 years since Maimon was one of the Seven Deadly SIns
ฉันเสียใจที่ได้พูดแบบนี้ แต่มันเป็นเวลากว่า 1,000 ปีแล้วที่มาโมมอนเป็นหนึ่งใน Seven Sullivan SIns
 And-”  “And?”  When he asked back, Sitri laughed slightly mischievously
และ ... "" และ? "เมื่อเขาถามกลับซิทรีหัวเราะซนเล็กน้อย
 She spoke after winking to Yong-Ho
เธอพูดหลังจากที่ยิ้มกับยงฮุน
  “I’m more important than you think
"ฉันสำคัญกว่าที่คุณคิด
”  Just how was he supposed to respond in a situation like this?While Yong-Ho was thinking about what he should say, Sitri continued laughing
ตอนที่ยงฮุนกำลังคิดถึงสิ่งที่เขาควรจะพูดซิทรียังคงหัวเราะอยู่
 She took a couple more steps and stood next to him
เธอเดินอีกสองก้าวและยืนอยู่ข้างๆเขา
 She hugged Yong-Ho’s arm
เธอกอดแขนของยงฮวา
  “This isn’t the first time that someone with human blood ascended to the throne
"นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีคนเลือดมนุษย์ขึ้นสู่บัลลังก์
 However, within the demon world’s long history, it’s only happened a couple of times
อย่างไรก็ตามในประวัติศาสตร์ที่ยาวนานของปีศาจในโลกมีเพียงสองครั้งเท่านั้น
 And among them, there hasn’t been one person that had the blood of one of the Seven Deadly SIns
และในหมู่พวกเขาไม่มีใครได้รับเลือดของหนึ่งในเจ็ด SIns มฤตยู
”  The way her breasts felt through his arm was so amazing that he couldn’t express them in words
"วิธีที่หน้าอกของเธอรู้สึกผ่านแขนของเขานั้นช่างน่าอัศจรรย์มากจนไม่สามารถพูดได้ด้วยคำพูด
 With a dumb face, Yong-Ho couldn’t help but enjoy that feel
ด้วยใบหน้าใบ้ Yong-Ho ไม่สามารถช่วยได้ แต่สนุกกับความรู้สึกนั้น
 He was swept into an unusual situation, but Yong-Ho wasn’t stupid
เขาถูกกวาดเข้าสู่สถานการณ์ผิดปกติ แต่ยงฮุนไม่ใช่คนโง่
 Even though they pressured him into becoming the head of the dungeon, Yong-Ho made the decision to be one
แม้ว่าพวกเขาจะกดดันให้เขากลายเป็นหัวหน้าดันเจี้ยนก็ตามยองโฮก็ตัดสินใจที่จะเป็นหนึ่งเดียว
  The biggest reason why Eligor recommended the Virtual Space was
เหตุผลที่ใหญ่ที่สุดว่าทำไม Eligor แนะนำ Virtual Space เป็น
  The fact that the House of Maimon had a new owner and that the new owner was human hasn’t been known in the demon world
ความจริงที่ว่า House of Maimon มีเจ้าของคนใหม่และเจ้าของคนใหม่ไม่ได้เป็นที่รู้จักในโลกของปีศาจ
 It’s safe to say that Sitri was the only one that knew about it
มันปลอดภัยที่จะบอกว่า Sitri เป็นคนเดียวที่รู้เรื่องนี้
  It wasn’t time yet
ยังไม่ถึงเวลา
 It would complicate things if the other demons knew the truth about Yong-Ho ascending to the throne
ถ้าปีศาจคนอื่นรู้ความจริงเกี่ยวกับยงฮวาขึ้นไปสู่บัลลังก์ก็จะทำให้เรื่องยุ่งยากขึ้น
  Eligor didn’t clearly say the most important reason
Eligor ไม่ได้พูดอย่างชัดเจนว่าเหตุผลที่สำคัญที่สุด
 It wasn’t because he was trying to hide it
ไม่ใช่เพราะเขาพยายามซ่อนมัน
 He was scared that Yong-Ho would be afraid
เขากลัวว่ายองโฮจะกลัว
Yong-Ho somewhat knew what Eligor was feeling
ยงโฮรู้ความรู้สึกของ Eligor บ้าง
 Since he belonged to his dungeon, it was hard for him to keep a secret from Yong-Ho
เนื่องจากเขาอยู่ในดันเจี้ยนเขาจึงยากที่จะเก็บความลับไว้จากยงฮุน
  Yong-Ho looked at Sitri’s face
ยองโฮมองหน้า Sitri
 Sitri looked at Yong-Ho with her purple eyes
ซิทรีมองไปที่ยองโฮด้วยดวงตาสีม่วงของเธอ
 Her red lips whispered
ริมฝีปากสีแดงของเธอกระซิบ
  “Be careful of the purebloods
ระวังสัตว์น้ำให้บริสุทธิ์
”  The amazing touch that he felt through his arm disappeared
"สัมผัสที่น่าทึ่งที่เขารู้สึกผ่านแขนของเขาหายไป
 Sitri moved like the wind and stood in front of Yong-Ho with her back turned and as she waved her hands in the air, a large window of light was created
ซิทรีขยับตัวเหมือนลมและยืนอยู่หน้ายงโฮหลังจากที่เธอหันหลังขณะที่โบกมือออกไปในอากาศหน้าต่างบานใหญ่ถูกสร้างขึ้น
 “There isn’t a big difference between the low level demons that work in the dungeon
"ไม่มีความแตกต่างระหว่างปีศาจระดับต่ำที่ทำงานในดันเจี้ยน
 Also
ด้วย
considering the current state of the dungeon, the demons will most likely be low leveled ones
เมื่อพิจารณาสถานะปัจจุบันของดันเจี้ยนแล้วปีศาจน่าจะเป็นระดับต่ำ
 There won’t be much of a difference
จะไม่มีความแตกต่างกันมากนัก
” You get what you pay for
" คุณจะได้รับสิ่งที่คุณจ่าย
This is comparing apples and oranges
นี่คือการเปรียบเทียบแอปเปิ้ลและส้ม
 Since it was true, Yong-Ho didn’t feel disappointed
เพราะมันเป็นความจริง Yong-Ho ไม่รู้สึกผิดหวัง
 Also, Sitri wasn’t saying those things to provoke Yong-Ho
นอกจากนี้ซิทรียังไม่ได้บอกว่าสิ่งเหล่านั้นยั่วยุให้ยองโฮ
  Sitri turned around again
Sitri หันกลับมาอีกครั้ง
 With the window of light behind her, she put on a seductive smile
กับหน้าต่างของแสงที่อยู่เบื้องหลังเธอเธอใส่รอยยิ้มที่มีเสน่ห์
  “But, the Demon of Evolution, valued customer
"แต่ปีศาจแห่งวิวัฒนาการมูลค่าลูกค้า
 Everything isn’t the same to you, is it?”  Yong-Ho thought about how he should react this time too
ทุกอย่างไม่ใช่เรื่องแบบเดียวกับคุณใช่หรือไม่? "ยงฮุนคิดว่าเขาควรตอบสนองในครั้งนี้ด้วยเช่นกัน
 Sitri gave him a hint and ever since he connected to the Virtual Space, he confirmed that it was possible
Sitri ให้คำแนะนำและนับตั้งแต่ที่เขาเชื่อมต่อกับ Virtual Space เขายืนยันว่าเป็นไปได้
  “Then, I shall take my leave now
"ตอนนี้ฉันจะออกเดินทาง
 Valued customer, please enjoy shopping
ลูกค้าที่ชื่นชอบโปรดเพลิดเพลินกับการช็อปปิ้ง
” After bowing gracefully, Sitri disappeared like she said she would
หลังจากที่โค้งคำนับอย่างสง่างาม Sitri หายตัวไปอย่างที่เธอบอก
 In the white room, all that was left was the large window of light that Sitri opened and Yong-Ho
ในห้องสีขาวสิ่งที่เหลืออยู่คือหน้าต่างบานใหญ่ของแสงที่ซิทรีเปิดและยงฮุน
  Yong-Ho first let out a big sigh
Yong-Ho ชักชวนให้ถอนหายใจครั้งใหญ่
  ‘I’m tired
'ฉันเหนื่อย
’  She was a very beautiful woman, but she was difficult to handle
"เธอเป็นผู้หญิงที่สวยมาก แต่เธอยากที่จะจับ
 Just from her gestures and speech, it looked like she had feelings for Yong-Ho, but it was hard to confirm it
จากท่าทางและคำพูดของเธอดูเหมือนว่าเธอมีความรู้สึกกับยองโฮ แต่ก็ยากที่จะยืนยันได้
 He thought it would be best to maintain a certain distance from her
เขาคิดว่ามันคงเป็นการดีที่สุดที่จะรักษาระยะทางให้ห่างจากเธอ
 Yong-Ho shook his head
Yong-Ho ส่ายหัว
 He was delusional ever since he was in his third year in middle school, but it’s only been two days since he became a demon
เขาหลงทางตั้งแต่ตอนที่เรียนอยู่ในโรงเรียนมัธยมปีที่ 3 แต่มันเป็นเวลาเพียงสองวันนับตั้งแต่ที่เขากลายเป็นปีศาจ
 On top of that, the demon form he imagined was very different from his current form
ด้านบนของที่รูปปีศาจที่เขาจินตนาการแตกต่างจากรูปปัจจุบันของเขามาก
  It was true that he was feeling uneasy and scared
มันเป็นความจริงที่เขารู้สึกไม่สบายใจและกลัว
But, like always, Yong-Ho tried to find the positive side of things
แต่เช่นเคย Yong-Ho พยายามหาด้านบวกของสิ่งต่างๆ
 In order to resolve the issues that were in front of him, he looked into reality
เพื่อแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นต่อหน้าเขาเขามองเข้าไปในความเป็นจริง
  The large window of light that Sitri created was like a computer screen
หน้าต่างขนาดใหญ่ที่ Sitri สร้างขึ้นก็เหมือนกับหน้าจอคอมพิวเตอร์
 There were two options on the window
มีทางเลือกสองทางที่หน้าต่าง
 [Dungeon Shop Demon Catalogue][Low Level Worker Demon List (No Stars)]  [Skeleton][Goblin]  Yong-Ho couldn’t help but laugh
[คุกกี้]] [Skeleton] [Goblin] ยงฮุนหัวเราะไม่ได้
 He heard it from Eligor earlier, but seeing the words that usually appear in video games on the window made it feel odd
เขาได้ยินจาก Eligor ก่อนหน้านี้ แต่การดูคำที่มักปรากฏในวิดีโอเกมบนหน้าต่างทำให้รู้สึกแปลก ๆ
 ‘Do I have to go for the Goblin?’  The good thing about the undead monster, Skeleton, was that they didn’t need to be fed
สิ่งที่ดีเกี่ยวกับมอนสเตอร์ที่ไม่มีวันตายโครงกระดูกคือพวกเขาไม่จำเป็นต้องเลี้ยงดู
 When compared to the other option, they were more useful when it came to how long they’re able to work
เมื่อเทียบกับตัวเลือกอื่น ๆ พวกเขามีประโยชน์มากขึ้นเมื่อมันมาถึงระยะเวลาที่พวกเขาสามารถทำงานได้
However, the Skeleton required that much more mana in order to maintain them
อย่างไรก็ตามโครงกระดูกจำเป็นต้องมีมานะมากขึ้นเพื่อที่จะรักษามันได้
 The House of Maimon’s dungeon lacked in many things, but among them, the thing they lacked the most and needed the most was mana
คุกกี้ของ House of Maimon ขาดในหลายสิ่งหลายอย่าง แต่ในหมู่พวกเขาสิ่งที่พวกเขาขาดมากที่สุดและจำเป็นที่สุดคือมานะ
 Yong-Ho waved his finger in the air and when he selected Goblin, the window of light changed
ยงฮุนโบกมือป่องไปในอากาศและเมื่อเขาเลือก Goblin หน้าต่างของแสงก็เปลี่ยนไป
 Dozens of rooms appeared and a Goblin was in each room, making it look like a character selection window from a game
หลายสิบห้องปรากฏตัวและ Goblin อยู่ในห้องแต่ละห้องทำให้ดูเหมือนหน้าต่างการเลือกตัวละครจากเกม
 The price of one Goblin was 20 Gold
ราคาของหนึ่ง Goblin คือ 20 Gold
Eligor already paid 40 Gold to the dungeon shop, so he could choose two among them
Eligor ได้จ่ายเงิน 40 Gold ให้กับร้านดันเจี้ยนเพื่อให้เขาสามารถเลือกได้ 2 คน
 Then which Goblin should he pick among them? Yong-Ho took a deep breath
แล้วเขาควรเลือกกอบลินอย่างไร? 
 He activated his Power of Evolution
เขาใช้พลังแห่งวิวัฒนาการ
  < The Demon World’s Labor Market - #3 > End
<ตลาดแรงงานโลกปีศาจ - # 3> สิ้นสุด