Chapter 4 “You look so much better these days
บทที่ 4 "วันนี้คุณดูดีขึ้นมาก
 Before the surgery, you really didn’t talk to any of your patients
ก่อนการผ่าตัดคุณไม่ได้พูดคุยกับผู้ป่วยรายใดของคุณ
 But now you are getting along with them so well
แต่ตอนนี้คุณได้รับพร้อมกับพวกเขาให้ดี
 It’s like you… changed
เหมือนคุณ ... เปลี่ยนไป
” “Of course, I’ve changed
"" แน่นอนฉันเปลี่ยนไป
” “Sorry?” “I got a change here
"" ขอโทษนะ? "" ฉันได้รับการเปลี่ยนแปลงที่นี่
” He pointed to his left chest and came back to the room
"เขาชี้ไปที่อกซ้ายและกลับมาที่ห้อง
 After old patients left, there are only two patients left
หลังจากผู้ป่วยเก่าเหลือผู้ป่วยเหลือเพียงสองรายเท่านั้น
 Yoobin in his thirties and Giseok
Yoobin อายุสามสิบและ Giseok
 “Is there anything you want to watch?” Yoobin picked up the remote control
"มีอะไรที่คุณอยากดู?" Yoobin หยิบรีโมทคอนโทรล
 “No
“ไม่มี
” “Yeah? Then I’m choosing what I want to watch
"" ใช่ไหม? 
” Yoobin scrolled through the channel
Yoobin เลื่อนผ่านช่อง
 It stopped at Music channel and on screen 4-member girl groups were dancing on the rhythm
มันหยุดลงที่ช่อง Music และบนหน้าจอ 4 สาว ๆ กลุ่มเต้นด้วยจังหวะ
 “Now begins our time
"ตอนนี้เริ่มต้นเวลาของเราแล้ว
 You don’t know how much I have waited
คุณไม่รู้ว่าฉันต้องรอนานเท่าไร
” Bubbly melodies caught their ears
"เมโลดี้ Bubbly จับหูของพวกเขา
 Giseok was gazing into the TV without realizing
Giseok กำลังจ้องมองไปที่ทีวีโดยไม่รู้ตัว
 “……
“......
” Suddenly he lost a word
"ทันใดนั้นเขาก็เสียคำ
 The person at the middle of the group looked familiar
คนที่อยู่ตรงกลางของกลุ่มดูคุ้นเคย
 Searching through his memory, he realized how he knew of her
ค้นหาผ่านความทรงจำของเขาเขาตระหนักว่าเขารู้จักเธออย่างไร
 It was Eunha, whose dream was to be a celebrity
อึนฮะมีความฝันที่จะเป็นคนดัง
 The patient of him from Jinseong University Hospital became a TV star
ผู้ป่วยของเขาจากโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยเซินเจิ้นกลายเป็นดาราทีวี
 He was amazed by Eunha, dancing in the screen
เขารู้สึกทึ่งกับอึนฮะเต้นอยู่ที่หน้าจอ
 “Hey, What’s the name of that group?” “You don’t know Super Venus?” Yoonbin continued explanation, tutting
"เฮ้ชื่อของกลุ่มคนนั้นคืออะไร?" "คุณไม่รู้ว่า Super Venus?" ยุนบินยังอธิบายต่อ
 Super Venus is the hottest girl group among newer groups
Super Venus เป็นกลุ่มสาวที่ร้อนแรงที่สุดในกลุ่มใหม่ ๆ
 Their debut song, ‘Beyond Love’ became a hot hit and they shoot many advertisements
เพลงเปิดตัวของพวกเขา 'Beyond Love' กลายเป็นเพลงฮอตฮิตและพวกเขาก็โฆษณามากมาย
 “I like Eunha the best
"ฉันชอบอึนฮยที่ดีที่สุด
 She is the most elegant
เธอเป็นคนที่ฉลาดที่สุด
” Yoobin cracked with smile
Yoobin แตกด้วยรอยยิ้ม
 It is celebratory now that she became the TV star
ตอนนี้เธอกำลังเฉลิมฉลองแล้วที่เธอกลายเป็นดาราทีวี
 But why didn’t she look happy? She sure did say she is the happiest when dancing and singing
แต่ทำไมเธอดูไม่ค่อยมีความสุข? 
 Even it is through the screen, he can notice the odd energy
แม้จะผ่านหน้าจอเขาสามารถสังเกตเห็นพลังงานแปลก
 Moonjae took over the remote control
Moonjae เข้ารับการควบคุมระยะไกล
 Giseok kept looking at the screen, even after the channel changed
Giseok มองไปที่หน้าจอแม้จะเปลี่ยนช่อง
 He still could see Eunha, dancing on the stage
เขายังคงได้เห็นอึนฮะเต้นอยู่บนเวที
   The room was peaceful
ห้องพักสงบ
 Patients were laughing at the TV, Giseok was in the pleasant conversation
ผู้ป่วยหัวเราะในทีวี Giseok กำลังคุยกันอย่างสบาย
 [Drrrrr] Door opened, the girl in school uniform entered
[Drrrrr] ประตูเปิดหญิงสาวเข้าชุดนักเรียนเข้ามา
 “Hello
"สวัสดี
” She vowed to other patients and went to Moonjae
"เธอสาบานกับผู้ป่วยคนอื่น ๆ และไปที่ดวงจันทร์
 Her name is Dahye Yoon, Moonjae’s daughter
ชื่อของเธอคือ Dahye Yoon, ลูกสาวของ Moonjae
 “You came, Dahye?” “Yeap
"คุณมา Dahye?" "Yeap
” She replied
" เธอตอบ
 Very short
สั้นมาก
 “You haven’t met him yet, have you? His name is Giseok and he is my favourite brother in this room
"คุณยังไม่ได้เจอเขาใช่ไหม? 
” “Hello
" "สวัสดี
” “Nice to meet you
" "ยินดีที่ได้พบคุณ
” Giseok exchanged hello with Dahye
"Giseok แลกเปลี่ยนสวัสดีกับ Dahye
 Despite hard impression from Moonjae, Dahye’s impression was quiet and elegant
แม้ความประทับใจจาก Moonjae ความประทับใจของ Dahye ก็เงียบและสง่างาม
 It seems she is more like her mom
ดูเหมือนว่าเธอเป็นเหมือนแม่ของเธอมากกว่า
 “How’s your study?” “It’s okay
"การศึกษาของคุณเป็นอย่างไร?" "ไม่เป็นไร
” The conversation between daughter and dad continued
"การสนทนาระหว่างลูกสาวและพ่อยังคงดำเนินต่อไป
 Moonjae asked her what he’s wondering and Dahye answered with one word
Moonjae ถามเธอว่าเขาสงสัยและ Dahye ตอบด้วยคำเพียงคำเดียว
 Certainly the conversation didn’t last long
แน่นอนการสนทนาไม่นาน
 “I am craving orange juice
"ฉันอยากดื่มน้ำส้ม
 Dahye, would you go to the convenience store and get a box of orange juice?” “Why don’t you go? I’m grade 12 and I have to go back and study
Dahye คุณจะไปที่ร้านสะดวกซื้อและได้รับกล่องน้ำส้มหรือไม่ "" ทำไมคุณไม่ไป? 
” “It’s only a minute…” Moonjae handed 10,000 won bill
"" แค่นาทีเดียว ... "Moonjae ส่งเงิน 10,000 วอน
 [snatch] Dahye took the money with snatch and left the room
[ฉวย] Dahye เอาเงินด้วยการฉกฉวยและออกจากห้อง
 Moonjae scratched his head with awkward smile on his face
Moonjae เกาศีรษะของเขาด้วยรอยยิ้มที่น่าอึดอัดใจบนใบหน้าของเขา
 “She’s usually really kind
"เธอมักใจดีจริงๆ
 I guess she’s stressed these days
ฉันเดาว่าเธอเครียดวันนี้
” Moonjae spoke, as if wanting other patients to hear
"มูนจายพูดราวกับต้องการให้ผู้ป่วยคนอื่นได้ยิน
 But his face couldn’t hide his disappointment
แต่ใบหน้าของเขาไม่สามารถซ่อนความผิดหวังของเขาได้
 Watching Moonjae, Giseok went outside the room
มองไปที่ Moonjae Giseok ออกไปนอกห้อง
 Loitering around the convenience store, he spotted Dahye, carrying the orange juice pack
เดินไปรอบ ๆ ร้านสะดวกซื้อเขาก็เห็น Dahye ถือชุดน้ำส้มคั้น
   Physical: 5/10 Chief concern: Acne Area: Skin Current status : non-urgent Progress: Normal [Due to low level of passive skill, you can’t examine further] [Caution! This patient is experiencing identity crisis]   After studying Dahye with status window, Giseok let small smile out
กายภาพ: 5/10 ความกังวลหลัก: สิวบริเวณ: ผิวหนังสถานะปัจจุบัน: ไม่เร่งด่วนความคืบหน้า: ปกติ [เนื่องจากทักษะ passive ต่ำคุณไม่สามารถตรวจสอบเพิ่มเติมได้] [ข้อควรระวัง! 
 Identity crisis… “Want to go to ward together?” “…
วิกฤติอัตลักษณ์ ... "อยากไปอยู่ด้วยกันหรือไม่?" "...
sure
แน่ใจ
” Dahye answered, unapprovingly
"Dahye ตอบอย่างไม่เป็นที่พอใจ
 Giseok tried to start conversation, like weather or school
Giseok พยายามเริ่มต้นการสนทนาเช่นสภาพอากาศหรือที่โรงเรียน
 Like everyday topic
ชอบหัวข้อในชีวิตประจำวัน
 Then he went to the meat of the conversation
จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปในเนื้อของการสนทนา
 “Wasn’t it so harsh to your dad, at the ward?” “Why do you care?” Dahye’s look became sharp
"ไม่เป็นไรกับพ่อของคุณที่หอผู้ป่วย?" "ทำไมคุณถึงสนใจ?" รูปลักษณ์ของ Dahye เริ่มคม
 “You are right
"คุณมีสิทธิ์
 It is none of my business
ไม่ใช่ธุรกิจของฉันเลย
 But would you like to hear what I have to say?” Giseok continued, nonchalantly
แต่คุณอยากฟังสิ่งที่ฉันต้องพูด? "Giseok พูดอย่างไม่หยุดหย่อน
 “Sometimes, think about your parents before yourself
"บางครั้งคิดเกี่ยวกับพ่อแม่ของคุณก่อนที่ตัวเอง
 They are human, too
พวกเขาเป็นมนุษย์ด้วย
 They can get hurt by your behaviour
พวกเขาสามารถได้รับบาดเจ็บตามพฤติกรรมของคุณ
” “……” “Do you know how he was hurt when you left like that?” Dahye stayed silent by Giseok’s advice
"" ...... "" คุณรู้ไหมว่าเขาเจ็บราวกับคุณทำอะไร? "Dahye เงียบโดยคำแนะนำของ Giseok
 As if her mouth was locked up
ราวกับว่าปากของเธอถูกขังอยู่
 They arrived at the ward while talking to each other
พวกเขามาถึงวอร์ดขณะคุยกัน
 Giseok sat on his bed and Dahye was handing out the juice around the room
Giseok นั่งบนเตียงของเขาและ Dahye ได้รับการแจกน้ำผลไม้รอบ ๆ ห้อง
 “Here you go
"นี่คุณไป
” Dahye opened the juice bottle, handed to Moonjae
"Dahye เปิดขวดน้ำให้ Moonjae
 “Wow, what a service
"ว้าวสิ่งที่เป็นบริการ
 By my daughter!” “You… You said you wanted it
โดยลูกสาวของฉัน! "" คุณ ... คุณบอกว่าคุณต้องการมัน
” “Thank you
" "ขอขอบคุณ
” Moonjae smiled brightly and Giseok couldn’t help but smiling with them together
"มูนจายิ้มยิ้มให้สดใสและแกซ็อกไม่สามารถยิ้มให้กับพวกเขาได้ด้วยกัน
 “See? My daughter is kind by nature
"ดู? 
 She handed out juice around and opened the bottle for me, without me asking
เธอแจกน้ำและเปิดขวดสำหรับฉันโดยไม่ต้องฉันถาม
” After Dahye left, Moonjae kept complimenting his daughter, not being able to stop
"หลังจากที่ Dahye ออกไป Moonjae ก็ยังคงชมเชยลูกสาวของเขาไม่สามารถหยุดยั้งได้
 Some time has past
บางเวลาผ่านไปแล้ว
 “Giseok
“Giseok
 Your mom is here
แม่ของคุณอยู่ที่นี่
” Giseok sat upright by Miae’s words
"Giseok นั่งตรงตามคำพูดของ Miae
 Today is the discharge day
วันนี้เป็นวันปล่อย
 “Son!” “You are here
"Son!" "คุณอยู่ที่นี่
” Giseok bowed to her
"Giseok คำนับเธอ
 While mom waved her hands to him and welcomed him
ขณะที่แม่โบกมือให้เขาและต้อนรับเขา
 “How are you feeling? Good?” “Yes
"คุณรู้สึกยังไงบ้าง? 
” “There you go again, being formal
"" คุณไปอีกครั้งอย่างเป็นทางการ
 What’s wrong? Are you uncomfortable with me?” “No
เกิดอะไรขึ้น? 
” His mouth wanted to say yes, but he couldn’t say but no
"ปากของเขาอยากจะบอกว่าใช่ แต่เขาไม่สามารถพูดได้ แต่ไม่มี
 Haejin spent his childhood in the orphanage, without his parents
Haejin ใช้เวลาในวัยเด็กของเขาในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าโดยไม่มีพ่อแม่ของเขา
 But being Giseok, he also gained new parents
แต่การเป็น Giseok เขายังมีพ่อแม่ใหม่
 It is no question that the concept of parents is so foreign to him
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าความคิดของพ่อแม่เป็นเรื่องแปลกสำหรับเขา
 The most memorable thing with his new parents
สิ่งที่น่าจดจำมากที่สุดกับพ่อแม่ใหม่ของเขา
 It was a first meeting, a week ago
เป็นการประชุมครั้งแรกสัปดาห์ที่แล้ว
 After waking up in the sterile room, their parents cried out of their eyes and said to him
หลังจากที่ตื่นขึ้นมาในห้องปลอดเชื้อพ่อแม่ของพวกเขาร้องไห้ออกมาจากตาและพูดกับเขา
 Thank you for waking up
ขอบคุณที่ตื่นนอน
 Thank you for coming back to us
ขอบคุณที่กลับมาหาเรา
 Their deep and sincere love confused Giseok
ความรักที่ลึกและจริงใจสับสน Giseok
 It was the first time when someone else cried for him
นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนร้องไห้ให้เขา
 Except the one person, the principal of the orphanage who raised him
ยกเว้นหนึ่งคนที่เป็นครูใหญ่ของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่เลี้ยงดูเขา
 “I brought your clothes so change with this
"ฉันนำเสื้อผ้าของคุณเพื่อเปลี่ยนสิ่งนี้
” “Okay
"" เอาล่ะ
” Giseok grabbed a paper bag from his mother and went to the washroom to change
"Giseok คว้าถุงกระดาษจากแม่ของเขาและเดินเข้าไปในห้องซักล้างเพื่อเปลี่ยน
 Then he finished packing in the room
จากนั้นเขาก็บรรจุเสร็จในห้อง
 “You are really leaving now
"ตอนนี้คุณออกจริงๆแล้ว
” “Be healthy, dude
"เป็นคนที่มีสุขภาพดี
”   “You are going?” Moonjae said, apathetically
"คุณกำลังจะไป?" Moonjae กล่าวอย่างไม่แยแส
 “Yeah
"ใช่
 My stay at the hospital was great thanks to you
การเข้าพักที่โรงพยาบาลเป็นเรื่องที่ต้องขอบคุณคุณมาก
 Get healthy so you can get discharged sooner than later
มีสุขภาพที่ดีเพื่อให้คุณสามารถออกจากโรงพยาบาลได้เร็วกว่าในภายหลัง
” “Of course
" "แน่นอน
 Hey, give me your cell number
Hey, ให้ฉันจำนวนเซลล์ของคุณ
” After having Giseok’s cell number, he made a smile
"หลังจากมีจำนวนเซลล์ของ Giseok แล้วเขาก็ยิ้มให้
 “When I debut and am famous, I will introduce actress to you
"ตอนที่ผมเดบิวท์และมีชื่อเสียงผมจะแนะนำนักแสดงให้คุณ
 You just wait
คุณเพียงแค่รอ
” “Yes
"" ใช่
 I’m looking forward to
ฉันกำลังมองไปข้างหน้า
” Giseok said goodbyes to his roommates and went back to the station
"Giseok กล่าวคำอำลากับเพื่อนร่วมห้องของเขาและเดินกลับไปที่สถานี
 “Don’t push yourself so hard now that you feel healthy
"อย่าผลักดันตัวเองให้หนักเพื่อที่คุณจะรู้สึกดีขึ้น
 If you feel fatigues, decreased appetite or getting nauseous come back to the hospital immediately
ถ้าคุณรู้สึกเหนื่อยล้าความกระหายที่ลดลงหรืออาการคลื่นไส้กลับมาที่โรงพยาบาลทันที
 Your discharge meds are for a week
แพทย์ประจำตัวของคุณเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์
 Don’t’ forget to take them
อย่าลืมเอาไว้
” Miae’s discharge advice was finished
"คำแนะนำการปล่อยของ Miae เสร็จสิ้นแล้ว
 After saying goodbyes to the nurses, Giseok came out the hospital
หลังจากพูดลากับพยาบาล Giseok ออกจากโรงพยาบาล
 Whhing Chilly winds were blowing, outside the hospital
ลมเป่าลมกำลังพัดอยู่ข้างนอกโรงพยาบาล
 He doesn’t know when he would come back to this place
เขาไม่รู้ว่าเมื่อไรเขาจะกลับมาที่นี่
 But that time he would be a doctor, not a patient
แต่เวลาที่เขาจะเป็นหมอไม่ใช่ผู้ป่วย
 Giseok and his mom went to the Chinese restaurant nearby
Giseok และแม่ของเขาไปที่ร้านอาหารจีนใกล้ ๆ
 He said it is too early to eat lunch, but his mom insisted
เขากล่าวว่ายังเร็วเกินไปที่จะกินอาหารกลางวัน แต่แม่ของเขายืนยัน
 To celebrate his discharge, she insisted that they should go to Chinese restaurant, his favourite
เพื่อเป็นการเฉลิมฉลองการปลดประจำการของเขาเธอยืนยันว่าพวกเขาควรจะไปที่ร้านอาหารจีนที่เขาชื่นชอบ
 “Jjajang myeon and Tang su-yok, right?” She asked him, while seated
"Jjajang myeon และ Tang su-yok ใช่มั้ย?" เธอถามเขาขณะนั่ง
 Giseok nodded
Giseok พยักหน้า
 “Here, please get us Jjajang myeon and Tang su-yok
"นี่ขอร้องเรา Jjajang myeon และ Tang su-yok
” After placing the order, both continued the conversation
"หลังจากสั่งซื้อแล้วทั้งคู่ก็คุยกันต่อไป
 Mom was asking questions and Giseok was answering them
แม่กำลังตั้งคำถามและ Giseok ก็ตอบคำถามเหล่านั้น
 She visited Giseok every day after work and with family on weekends during his stay at the hospital
เธอไปเยี่ยมเยียน Giseok ทุกวันหลังจากที่ทำงานและกับครอบครัวในช่วงสุดสัปดาห์ระหว่างการเข้าพักที่โรงพยาบาล
 But she still had so many questions and it seemed endless
แต่เธอยังคงมีคำถามมากมายและดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด
 Is this what’s like, being a real parent? He could feel her care and love through his skin
นี่เป็นเหมือนการเป็นพ่อแม่ที่แท้จริง? 
 “By the way, Giseok, you seemed really different these days
"ทาง Giseok วันนี้คุณดูแตกต่างกันจริงๆ
” She changed the topic
"เธอเปลี่ยนหัวข้อ
 “Like what?” “Well, you are still being using formal with me
"ชอบอะไร?" "อืมคุณยังคงใช้ความเป็นทางการกับฉัน
 You weren’t like that before
คุณไม่ได้เป็นอย่างนั้นมาก่อน
” “oh, that?” He tried to come up with an answer while drinking water
"" โอ้ใช่ไหม? "เขาพยายามจะตอบคำถามขณะดื่มน้ำ
 “Well, I guess I grew up after the surgery
"ฉันคิดว่าฉันโตขึ้นหลังจากการผ่าตัด
?” “Using formal is a sign of growing up?” “Well, I suppose we can consider in that way?” “I just don’t like it because it feels distant from you
? "" การใช้อย่างเป็นทางการเป็นสัญญาณของการเติบโตขึ้น? "" ฉันคิดว่าเราสามารถพิจารณาในลักษณะที่? "" ฉันแค่ไม่ชอบมันเพราะมันรู้สึกห่างไกลจากคุณ
 But if you like it, I guess we will leave it there
แต่ถ้าคุณชอบผมคิดว่าเราจะปล่อยให้มันอยู่ที่นั่น
” She released a deep sigh
"เธอถอนหายใจลึก
 Brief silence past, and she started speaking again
ความเงียบในอดีตสั้น ๆ และเธอเริ่มพูดอีกครั้ง
 “By the way, the nurse, Miae Lee, seems to like you
"ทาง Miae Lee ดูเหมือนว่าจะชอบคุณ
 Does she not?” “I don’t think so?” “Well, who am I kidding, asking you
เธอไม่ได้หรอ? "" ฉันไม่คิดอย่างนั้นหรอ? "" ดีฉันกำลังล้อเล่นขอให้คุณ
 You won’t be able to sense that given your insensitivity around that
คุณจะไม่สามารถรู้สึกว่าได้รับความรู้สึกของคุณรอบที่
” “…
"" ...
” “I caught her stealing glance of you every time I came to visit you
"" ฉันจับเธอได้อย่างรวดเร็วแอบมองคุณทุกครั้งที่ฉันมาเยี่ยมคุณ
” “You misunderstood it
"" คุณเข้าใจผิดมัน
” “Oh my goodness
" "คุณพระช่วย
 I am afraid I would hit the ground before seeing my grandchild
ฉันกลัวว่าฉันจะโดนพื้นก่อนที่จะได้เห็นหลานของฉัน
 He scratched his head while his mom groaning
เขาเกาศีรษะขณะที่แม่กำลังครวญคราง
 The previous owner of this body, Giseok and Haejin was the last people on earth to do with any romance
เจ้าของคนก่อนหน้านี้คือ Giseok และ Haejin เป็นคนสุดท้ายที่จะมีส่วนร่วมในเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ
 Haejin never had any girlfriend in his life and Giseok only had one romance
Haejin ไม่เคยมีแฟนในชีวิตของเขาและ Giseok มีเพียงเรื่องเดียวเท่านั้น
 “You won’t be able to have any girlfriend until you get settled
"คุณจะไม่สามารถมีแฟนได้จนกว่าคุณจะตัดสิน
 This is disaster
นี่คือภัยพิบัติ
” “I’m a doctor
" "ฉันเป็นหมอ
 Patients are my girlfriends
ผู้ป่วยเป็นแฟนของฉัน
” “Well, then try with your patients at least
"" งั้นลองกับผู้ป่วยของคุณอย่างน้อย
 That’s my wish
นั่นเป็นความปรารถนาของฉัน
” The order came out while them talking and Giseok finished his meal with satisfaction
"คำสั่งออกมาในขณะที่พวกเขาพูดคุยและ Giseok เสร็จอาหารของเขาด้วยความพึงพอใจ
 No wonder this restaurant was featured on TV
ไม่ต้องแปลกใจว่าร้านอาหารแห่งนี้ให้ความสำคัญกับทีวี
 “What are you doing? Come in
"คุณกำลังทำอะไร? 
” Mom stared at Giseok, entering the living room
แม่จ้องมองที่ Giseok เข้าไปในห้องนั่งเล่น
 “It just feels weird to come after such a long time
"มันก็รู้สึกแปลกที่จะมาหลังจากนั้นเป็นเวลานาน
” Giseok took his shoes out, went inside
"Giseok เอารองเท้าออกเดินเข้าไปข้างใน
 This is the apartment where he will live from now on
นี่คืออพาร์ตเมนต์ที่เขาจะอาศัยอยู่ตั้งแต่บัดนี้
 It was five-minute away from subway station
อยู่ห่างจากสถานีรถไฟใต้ดิน 5 นาที
 Standing on the balcony, you can view the neighbourhood scenery
ยืนอยู่บนระเบียงคุณสามารถดูทิวทัศน์ของพื้นที่ใกล้เคียงได้
 Spacious living room has couch and wall-hanging TV
ห้องนั่งเล่นกว้างขวางมีที่นอนและโทรทัศน์ติดผนัง
 Every electronics and furniture were sparkling
เครื่องใช้ไฟฟ้าและเฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นประกาย
 Giseok’s memory absorbed, he already knew that his family was wealthy
เขาจำได้ว่าครอบครัวของเขาร่ำรวย
 But it feels more real now that he saw himself
แต่ตอนนี้รู้สึกจริงตอนที่เขาเห็นตัวเอง
 “Bark! Bark! Bark!” Janggun was chasing mom, wriggling his tail
"เห่า! 
 Janggun is a mixed breed and they have had him for 3 years now
Janggun เป็นสายพันธุ์ผสมและพวกเขาได้มีเขามา 3 ปีแล้ว
 “I will have to go out for meeting
"ฉันจะต้องออกไปประชุม
 You can stay by yourself, can’t you?” “For sure
คุณสามารถอยู่ด้วยตัวเองไม่ได้หรือไม่ "" อย่างแน่นอน
 Don’t worry about it
ไม่ต้องห่วงเรื่องนี้
” “Call me if you feel unwell
"" โทรหาฉันถ้าคุณรู้สึกไม่สบาย
” After she left, he began to canvass the house
"หลังจากที่เธอจากไปเขาก็เริ่มสำรวจบ้าน
 The family picture hanged on the living wall caught his sight
ภาพครอบครัวที่แขวนอยู่บนผนังห้องนั่งเล่นทำให้เขาเห็น
 Happy family of four
ครอบครัวมีความสุขสี่คน
 Then he noticed a young boy in the picture
จากนั้นเขาก็สังเกตเห็นเด็กหนุ่มคนหนึ่งในภาพ
 “Little brother……” He murmured himself
"น้องชายเล็ก ๆ ...... " เขาบ่นตัวเอง