Chapter 9 Owner: Extra Chapter tomorrow due to donations
บทที่ 9 เจ้าของ: บทเสริมในวันพรุ่งนี้เนื่องจากการบริจาค
Sae-Jin’s eyeballs busily rolled around, trying to take in all the words appearing on the various message windows
ลูกตาของ Sae-Jin หมุนวนรอบคอบและพยายามใช้คำที่ปรากฏในหน้าต่างข้อความต่างๆ
At a cursory glance, they all sounded pretty dang great
พวกเขาทั้งหมดฟังดูดีมาก
However, what was up with this seriously bad timing – right now, he couldn’t even let out an exclamation of happiness for this unexpected evolution
อย่างไรก็ตามสิ่งที่เกิดขึ้นกับช่วงเวลาที่ไม่ดีอย่างจริงจังนี้ - ตอนนี้เขาไม่สามารถแม้แต่จะให้คำอุทานออกจากความสุขสำหรับการวิวัฒนาการที่ไม่คาดคิดนี้
‘…That’s not a bad skill at all
'... นั่นไม่ใช่ความสามารถที่แย่เลย
’ The fact that the Orc Form evolved into the Orc Warrior Form was great, but his attention was currently with the new skill “Warrior of Reversal”
ความจริงที่ว่า Orc Form กลายเป็น Orc Warrior Form เป็นสิ่งที่ดี แต่ความสนใจของเขาอยู่ในขณะนี้กับทักษะใหม่ "Warrior of Reversal"
It was truly a wonderful skill since he could use it even in the Human Form
มันเป็นทักษะที่ยอดเยี่ยมอย่างแท้จริงเพราะเขาสามารถใช้มันได้แม้กระทั่งใน Human Form
And just as its suggestive name implied, the skill could change the outcome of any situation
และเช่นเดียวกับชื่อที่แนะนำโดยนัยทักษะนี้อาจเปลี่ยนผลของสถานการณ์ใด ๆ
In other words… a situation exactly like this one here
กล่าวได้อีกนัยหนึ่ง ... สถานการณ์เหมือนกับที่นี่
‘Now, what should I do about this girl, really…
'ตอนนี้ฉันควรทำอย่างไรเกี่ยวกับผู้หญิงคนนี้จริงๆ ...
’ He looked at Yu Sae-Jung with complicated eyes
เขามองไปที่ Yu Sae-Jung ด้วยตาที่ซับซ้อน
Even though she was facing the Troll with outwardly overflowing confidence, she probably knew better than anyone that it was nothing but a false bravado
แม้ว่าเธอจะเผชิญกับ Troll ที่มีความมั่นใจมากจนเกินไปเธออาจรู้ดีกว่าใคร ๆ ว่ามันเป็นอะไรที่ผิดพลาด แต่เป็นความรู้สึกผิดพลาด
Really, anyone with eyes could tell that this Troll was in the Ravenous State, what with its appearance of falling gobs of drool from the lips and all
จริงๆแล้วทุกคนที่มีสายตาสามารถบอกได้ว่า Troll นี้อยู่ใน Ravenous State สิ่งที่มีลักษณะเป็นหยดน้ำลายไหลจากริมฝีปากและทั้งหมด
Plus, this Monster was most likely a low Mid Tier threat now, judging by its huge size and the tyrannical aura oozing off from it
นอกจากนี้มอนสเตอร์ตัวนี้ยังเป็นภัยคุกคามระดับ Mid Tier ที่ต่ำมากในขณะนี้โดยพิจารณาจากขนาดที่ใหญ่และความโหดร้ายของการกดขี่ข่มเหง
Nominally, a Low Tier Knight should be able to deal with a Low Tier Monster alone
ในทำนองเดียวกันอัศวินระดับต่ำควรสามารถจัดการกับมอนสเตอร์แบบ Low Tier Monster เพียงอย่างเดียว
To be ranked a Low Tier at that young age, her talents were something to be really proud about, but unfortunately, it was still way too much for her to fight a low Mid Tier Monster by herself
ความสามารถของเธอเป็นสิ่งที่น่าภาคภูมิใจจริงๆ แต่โชคร้ายที่มันยังคงเป็นวิธีที่ดีสำหรับเธอในการต่อสู้กับมอนสเตอร์ระดับกลางที่ต่ำด้วยตัวเอง
“…
“...
*Sigh*…” Sae-Jin let out a grand sigh
* ถอนหายใจ * ... "แซะ - จินถอนหายใจเป็นอันขาด
It’d take at least 1 minute for that other dude to arrive at the nearest Knights Order base, judging from his running speed
ต้องใช้เวลาอย่างน้อย 1 นาทีสำหรับเพื่อนคนอื่น ๆ ที่มาถึงฐานสั่งซื้ออัศวินที่ใกล้ที่สุดโดยพิจารณาจากความเร็วในการวิ่งของเขา
However, what about the time needed for the help, in the form of high ranked Knights, to arrive here? – Kwhaaang…
อย่างไรก็ตามสิ่งที่เกี่ยวกับเวลาที่ต้องการสำหรับความช่วยเหลือในรูปแบบของ Knights อันดับสูงที่จะมาถึงที่นี่?
Taking time to think things through was an unaffordable luxury at the moment
การใช้เวลาในการคิดถึงสิ่งต่างๆผ่านมาเป็นความหรูหราที่ไม่มีราคาแพงในขณะนี้
Yu Sae-Jung’s mana-infused sword clashed with the Troll’s fist, and the resulting explosive shock waves, along with a roar, violently shook the lands they were standing on
ดาบ Mana-Infused ดาบของ Yu Sae-Jung ปะทะกับกำปั้นของ Troll และคลื่นช็อกที่เกิดขึ้นพร้อมกับเสียงคำรามรุนแรงทำให้แผ่นดินสั่นไหว
She somehow avoided getting knocked out in a single punch by the skin of her teeth, but that was it, that was her limit
เธอหลีกเลี่ยงการเคาะออกในหมัดเดียวโดยผิวของฟันของเธอ แต่นั่นก็คือมันคือขีด จำกัด ของเธอ
– Vuwuououong… (TL: sorry, this is the best I could do with the Mana onomatopoeia…) Her face was now full of panic, quite unlike 5 minutes ago when it was still full of arrogance and relaxed demeanor
- Vuluouongong ... (TL: ขอโทษนี่เป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่ฉันจะทำได้กับ Mana onomatopoeia ... ) ใบหน้าของเธอตอนนี้เต็มไปด้วยความตื่นตระหนกซึ่งแตกต่างจากเมื่อ 5 นาทีที่ผ่านมาเมื่อมันยังเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่งและผ่อนคลาย
But Trolls knew no such thing as mercy
แต่โทรลล์ไม่ได้รู้เรื่องความเมตตา
The huge fists of Troll created a dark shade as they rained down on top of her head like a torrential rainfall
กำปั้นขนาดใหญ่ของ Troll สร้างความมืดขณะที่ฝนตกที่ด้านบนของศีรษะเช่นฝนตกหนัก
Sae-Jin clenched his teeth
แซะจินกำลังขมวดคิ้ว
He still felt fearful no matter how his burning emotions egged him on to face the bastard
เขายังคงรู้สึกหวาดกลัวไม่ว่าอารมณ์ความรู้สึกของเขาจะทำให้เขาต้องเผชิญหน้ากับลูกครึ่ง
He wondered if this was what the firefighters felt when trying to step into a maelstrom of an inferno
เขาสงสัยว่านี่คือสิ่งที่นักดับเพลิงรู้สึกเมื่อพยายามที่จะก้าวเข้าสู่ห้วงมหาภัยของนรก
– Thkwang!! While he was hesitating, Yu Sae-Jung’s body got struck by the Troll’s fist and was flung away like a thrown baseball
- Thkwang !!
Her fine sword got disintegrated into equally fine powder, and her cool overcoat-like battle armour became an ugly, twisted wreck, losing all its effectiveness in the process
ดาบที่ดีของเธอได้หลอมละลายเป็นผงละเอียดเท่ากันและชุดเกราะยุทธใต้กระโปรงของเธอก็กลายเป็นซากเรือที่น่าเกลียดและบิดเบี้ยวซึ่งสูญเสียประสิทธิภาพทั้งหมดของมันในกระบวนการนี้
– Khung, khung
- Khung, กรอบ
The Troll made a huge racket as it advanced forward
Troll ทำไม้ขีดไฟขนาดใหญ่เมื่อเดินหน้าไปข้างหน้า
And when it got near the downed Yu Sae-Jung, the bastard raised its huge hand up
และเมื่อใกล้กับ Yue-Sae-Jung ที่ยุบตัวลูกครึ่งก็ยกมือขึ้น
‘…What the?’ Quietly and weakly staring at this unfolding spectacle, Yu Sae-Jung couldn’t even think about closing her eyes anymore
'... อะไรเหรอ?' อย่างเงียบ ๆ และอ่อนแอจ้องมองที่ปรากฏการณ์ที่แฉะนี้ Yu Sae-Jung ไม่สามารถแม้แต่จะคิดเกี่ยวกับการปิดตาของเธออีกต่อไป
She just couldn’t believe that this was happening for real
เธอไม่อยากเชื่อว่าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นจริง
This crazy situation, this incredible pain that didn’t even allow her to voice out how much it hurt, all of them felt like a bad dream to her
สถานการณ์บ้านี้ความเจ็บปวดเหลือเชื่อนี้ที่ไม่ได้ช่วยให้เธอสามารถพูดออกมาว่ามันเจ็บแค่ไหนทุกคนก็รู้สึกเหมือนฝันร้ายกับเธอ
She just wanted to run away from this terrible nightmare
เธอแค่อยากจะหนีจากฝันร้ายนี้
Only if she could wake up from this dream right away… The Troll’s huge hand slowly descended
เฉพาะในกรณีที่เธอสามารถตื่นขึ้นมาจากความฝันนี้ได้ทันที ... มือที่ยิ่งใหญ่ของ Troll ค่อยๆลงมา
It was a trick of her mind, the slowing down of the time itself
มันเป็นเคล็ดลับในใจของเธอการชะลอตัวลงของเวลาที่ตัวเอง
Every thought fled from her head, leaving it completely blank
ความคิดทุกข้อหลบหนีออกจากศีรษะทิ้งไว้ให้เปล่า
It was at this very moment
ในขณะนี้
– Kwhang!! A man causing a whirlwind to kick up appeared out of nowhere and blocked the fist of the Troll
- Kwhang !!
Only with his body, nothing more than his two pairs of arms and legs, and strangely no emission of Mana coming out of him at all
เฉพาะกับร่างกายของเขาไม่มีอะไรมากไปกว่าสองแขนคู่และขาของเขาและการปล่อย Mana ไม่แปลกประหลาดออกมาจากเขาเลย
This guy had stopped the Troll’s advances simply with his own physical prowess and nothing else
คนที่แต่งตัวประหลาดนี้ได้หยุดความก้าวหน้า Troll เพียงกับความกล้าหาญทางกายภาพของเขาเองและไม่มีอะไรอื่น
His clothing got torn apart due to the Troll exerting a massive, awesome pressure and the ground supporting him caved in, but his stance didn’t crumble one bit
เสื้อผ้าของเขาฉีกออกเป็นชิ้น ๆ เนื่องจาก Troll สร้างความกดดันมหาศาลและความกดดันน่ากลัวและพื้นดินที่รองรับเขาได้ แต่ท่าทางของเขาไม่ได้สลายไปสักหน่อย
He was truly taking the Troll head on
เขาใช้หัว Troll อย่างแท้จริง
Yu Sae-Jung observed this improbable spectacle completely speechless
Yu Sae-Jung สังเกตเห็นภาพที่น่าทึ่งนี้ได้อย่างสมบูรณ์แบบ
This was an unreal scene that flew in the face of common sense
นี่เป็นฉากที่ไม่จริงที่บินอยู่ในหน้าสามัญสำนึก
Since it was more dream-like than an actual dream itself, she somehow managed to convince herself that this was indeed reality and that it was indeed happening right before her eyes
เพราะมันเป็นความฝันมากกว่าความฝันที่แท้จริงของตัวเองเธอจึงสามารถโน้มน้าวตัวเองว่านี่เป็นความเป็นจริงและมันเกิดขึ้นจริงก่อนที่ดวงตาของเธอจะเกิดขึ้น
“…
“...
Go!!” The guy hurriedly shouted at the stupefied Yu Sae-Jung
ไป !! "ชายหนุ่มรีบตะโกนใส่ Yu Sae-Jung ที่โง่เขลา
But, perhaps due the prior impact, she was suffering from dizzying tinnitus in her ears and couldn’t hear him well
แต่อาจเนื่องจากผลกระทบก่อนหน้านี้เธอกำลังทุกข์ทรมานจากหูอื้อหูอื้อและไม่สามารถได้ยินเขาได้ดี
She shook her head hard several times and only then could she get what he was shouting at her about
เธอส่ายหัวของเธอหนักหลายครั้งและเพียงแล้วเธอจะได้รับสิ่งที่เขากำลังตะโกนใส่เธอ
“Get the hell away from here, you damn idiot!!” Right now, Sae-Jin felt like dying
"เอานรกหนีไปจากที่นี่คุณบ้าคนงี่เง่า !!" ตอนนี้แซะจินรู้สึกเหมือนกำลังจะตาย
The weight of this effing Troll was, simply put, completely, utterly insane
น้ำหนักของ Effing Troll นี้เป็นเพียงแค่ใส่, สมบูรณ์, บ้าอย่างเต็มที่
His bones felt like turning into smithereens from the cruel pain
กระดูกของเขารู้สึกเหมือนเปลี่ยนเป็น smithereens จากความเจ็บปวดโหดร้าย
But, he had no choice but to endure
แต่เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องอดทน
He had to, since the reason for this all effort of buying time, the girl, still seemed out of it and was simply there spectating this scene
เขาต้องเนื่องจากเหตุผลนี้ความพยายามทั้งหมดของการซื้อเวลาหญิงสาวที่ยังคงดูเหมือนออกมาจากมันและเป็นเพียงมีการชมฉากนี้
“…!!” Maybe him mixing in insults woke her up, she finally seemed to get the gravity of the situation and began dragging her broken leg, somehow gaining a distance away from him
บางทีเขาอาจจะผสมผสานกับการดูถูกทำให้เธอตื่นขึ้นเธอดูเหมือนจะได้แรงโน้มถ่วงของสถานการณ์และเริ่มลากขาหักของเธอซึ่งห่างไกลจากเขา
When she was well out of the danger, Sae-Jin quickly rolled his body out of the way
เมื่อเธอออกจากที่ปลอดภัยแซ็งจินก็รีบกลั้นร่างออกไป
– Pwuaaang!! With an earth-shaking explosion, a crater in the shape of a Troll’s fist was carved right on the ground where Sae-Jin had been standing just now
- Pwuaaang !!
– Krrrrr…!! Seemingly pissed off at the sudden, unwelcome entrance of a hindrance, the Troll snorted out in anger and faced towards Sae-Jin’s direction
- Krrrrr ... !!
And at the same time, strength deserted Sae-Jin’s body
และในขณะเดียวกันความแข็งแกร่งก็ร้างกายของซาอีจิน
Indeed, 1 minute was a really short amount of time
จริงๆแล้ว 1 นาทีเป็นเวลาที่สั้นมาก
Weirdly, though – he didn’t feel any pain, even after the skill had ended
อย่างแปลกประหลาดแม้ว่า - เขาไม่รู้สึกเจ็บปวดใด ๆ แม้หลังจากที่ทักษะได้สิ้นสุดลง
Most likely, bones in both of his arms, as well as the nerve endings, got badly damaged in the encounter
กระดูกส่วนใหญ่ของแขนทั้งสองข้างรวมทั้งตอนปลายประสาทได้รับความเสียหายอย่างรุนแรงจากการเผชิญหน้า
He couldn’t feel his arms at all as if they weren’t there in the first place
เขาไม่สามารถรู้สึกถึงอ้อมแขนของเขาได้ราวกับว่าพวกเขาไม่ได้อยู่ที่นั่น
– Miss Yu!! – That son of a bi*ch!! Hey!! Stop right there!! But, like the timely blessings from the heavens, a booming, powerful and manly voice resounded from a distance
- ยูยู !!
When the Troll heard that domineering lion-like roar, it showed signs of pure panic and hurriedly turned its head
เมื่อโทรลล์ได้ยินว่าเสียงสิงโตเหมือนสิงโตที่ครอบงำมันแสดงให้เห็นสัญญาณของความหวาดกลัวที่บริสุทธิ์และรีบหันหัวของมัน
“You foul creature!!” A baldy exploded out like a bullet from the tall grasses, splitting the air with his mighty sword that gleamed with a sharp metallic sheen
"คุณเป็นสัตว์ร้าย !!" หัวล้านระเบิดออกมาเหมือนกระสุนจากหญ้าที่สูงทำให้อากาศแตกด้วยดาบอันยิ่งใหญ่ของเขาที่ส่องประกายด้วยเงาโลหะที่คมชัด
Then, towards the Troll, he shot forward a crescent shaped sword aura that was keen enough to tear out the sky
จากนั้นไปทาง Troll เขาก็ยิงไปข้างหน้าด้วยรูปดาบออร์ร่ารูปพระจันทร์เสี้ยวพอที่จะฉีกท้องฟ้า
The supersonic aura didn’t even give the Monster any time to take evasive actions, and it penetrated the torso of the creature unopposed, and soon after, the Troll’s body split in half and fell in a heap as if it was nothing to begin with
ออร่าในอากาศเหนือไม่ได้ให้มอนสเตอร์อยู่ตลอดเวลาเพื่อหลีกเลี่ยงการกระทำและเจาะเนื้อตัวของสิ่งมีชีวิตที่ไม่มีการกีดขวางและไม่นานหลังจากนั้นร่างกายของ Troll ก็แยกออกเป็นสองส่วนและตกลงไปในกองเป็นราวกับว่าไม่มีอะไรจะเริ่มต้น
“Sae-Jung, are you okay?!” The Knight that made all of Sae-Jin’s death-defying efforts look meaningless by killing the Troll in one shot, hurriedly ran towards Yu Sae-Jung, who was lying sprawled on the ground with broken legs and her body utterly incapacitated
อัศวินที่ทำทุกอย่างของ Sae-Jin พยายามฆ่าตายดูเหมือนจะไร้ความหมายโดยการฆ่า Troll ด้วยการยิงเพียงครั้งเดียวรีบวิ่งไปหา Yu Sae-Jung ผู้ซึ่งนอนคว่ำอยู่บนพื้น
“Sae-Jung!! This can’t be!! How did your beautiful face get so…” The man raised a huge fuss and gently hugged Sae-Jung’s body
“แซ่จุง !!
‘… My body won’t move
'ร่างกายของฉันจะไม่เคลื่อนไหว
’ Out of the blue, Sae-Jung coughed out a clot of blood
'Sae-Jung ออกจากน้ำทะเลสีฟ้าออกมาเป็นก้อนเลือด
“Oh, my god!! What the hell!! Sae-Jung!! Sae-Jung~!!” The man’s face turned red and pale all at once as he cried while fussing over her, but at the moment, Sae-Jung’s thoughts were focused on something else, so what this guy was doing only ended up bothering her
"โอ้พระเจ้า!!
Her face had become swollen up in the meantime and it was difficult to keep her eyes open
ใบหน้าของเธอบวมขึ้นในขณะเดียวกันการเปิดตาของเธอก็ยากมาก
But she still forcibly pried her lashes open to take look at one specific person, a man
แต่เธอก็ยังบังคับให้ขนตาของเธอเปิดกว้างเพื่อมองคนพิเศษคนหนึ่งคน
His clothes were torn to shreds, revealing the hidden ripped, hard muscles like that of a Greek statue underneath
เสื้อผ้าของเขาถูกฉีกขาดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเผยให้เห็นที่ซ่อนเร้นมีกล้ามเนื้อแข็งเหมือนรูปปั้นกรีกใต้
The limp arms on his sides were darkly discoloured beyond the purplish hue, his legs shaking uncontrollably as if he’d falter at any moment
แขนของเขาจางลงบนด้านข้างของเขาเปลี่ยนไปเป็นสีม่วงเข้มกว่าที่เป็นสีม่วงและขาของเขาก็สั่นสะเทือนราวกับว่าเขาลังเลอยู่ทุกขณะ
The man who had saved her, she didn’t even know his name
คนที่ช่วยชีวิตเธอเธอไม่รู้จักชื่อของเขา
But it seemed like he did mention it before… she must’ve forgotten it
แต่ดูเหมือนว่าเขาเคยพูดถึงเรื่องนี้มาก่อน ... เธอต้องลืมมันไปแล้ว
She found herself pathetic, realising this
เธอพบว่าตัวเองเป็นคนน่าสังเวชตระหนักถึงเรื่องนี้
She should have remembered it
เธอควรจะจำได้
It was then, the man gazed at her direction briefly, before turning to walk away to a destination unknown
เมื่อถึงเวลานั้นชายคนนั้นจ้องมองไปที่ทิศทางของเธอโดยสังเขปก่อนที่จะหันไปเดินไปยังจุดหมายที่ไม่รู้จัก
Yu Sae-Jung wanted to reach out her hands to the man walking unsteadily on his legs, seemingly only seconds away from collapsing on the ground
Yu Sae-Jung อยากจะเอื้อมมือไปหาชายคนหนึ่งที่เดินบนขาของเขาอย่างไม่หยุดนิ่งดูเหมือนจะเป็นเพียงไม่กี่วินาทีจากการยุบตัวลงบนพื้น
But her body would not move
แต่ร่างกายของเธอจะไม่ขยับ
She just wanted to ask him to wait for a second
เธอแค่อยากจะขอให้เขารอสักครู่
But she seemed to have lost all feelings in her mouth, too
แต่เธอดูเหมือนจะสูญเสียความรู้สึกทั้งหมดในปากของเธอเช่นกัน
“…” So, the only thing she could do for now, was to engrave the back of the man as her heavy eyelids slowly closed down on her
"... " ดังนั้นสิ่งเดียวที่เธอสามารถทำได้ในตอนนี้คือการแกะสลักด้านหลังของชายคนนั้นขณะที่เปลือกตาหนักของเธอค่อยๆปิดตัวเธอลง
* Fighting the urge to give up and fall down, he continued to push his body hard
* ต่อสู้กับความอยากที่จะยอมแพ้และล้มลงเขายังคงผลักดันร่างกายให้แข็งแรง
Finding his bloodied and damaged body bothersome, Sae-Jin promptly changed into the Wolf Form as soon as he couldn’t sense the presence of people
การค้นพบตัวตนที่เต็มไปด้วยเลือดและตัวที่น่ารำคาญของเขาทำให้แซ็งจินเปลี่ยนร่างเป็นหมาป่าทันทีที่เขาไม่รู้สึกถึงการปรากฏตัวของผู้คน
The wounds and the weakening consciousness remained the same, however
บาดแผลและความรู้สึกอ่อนกำลังยังคงเหมือนเดิมอย่างไรก็ตาม
But he forced the two okay limbs to run as if his life depended on it
แต่เขาบังคับทั้งสองแขนขาที่ถูกต้องให้ทำงานราวกับว่าชีวิตของเขาขึ้นอยู่กับมัน
To lose his consciousness in the Monster Field was the same thing as dying, after all
การสูญเสียจิตสำนึกของเขาในสนามมอนสเตอร์ก็เหมือนกับการตาย
He ran without a rest until he finally arrived at the cave
เขาวิ่งไม่หยุดจนกว่าเขาจะมาถึงถ้ำ
Changing back to his Human Form, he hurriedly drank the potions he brewed earlier on
เขากลับมาดื่มเหล้าที่เขาชงก่อนหน้านี้
His arms couldn’t move, so he had to pop the lid of the bottle open with his lips, but fortunately, his wounds recovered almost right away, so that was that
แขนของเขาไม่สามารถขยับได้ดังนั้นเขาจึงต้องเปิดฝาขวดเปิดด้วยริมฝีปากของเขา แต่โชคดีที่บาดแผลของเขาหายไปเกือบจะในทันทีดังนั้นนั่นก็คือ
But it was another matter altogether for his wavering consciousness
แต่มันก็เป็นเรื่องอื่นทั้งหมดสำหรับจิตสำนึกของเขาลังเลใจ
It seemed like this was one of the backlashes of using that skill
ดูเหมือนว่านี่เป็นหนึ่งใน backlashes ของการใช้ทักษะนั้น
Sae-Jin passed out on the ground and fell into a deep slumber
แซ็งจินเดินออกไปที่พื้นและหลับไปลึก
**** The greatest Knight Order in Korea was, nominally, the Raven Knight Order, but if the Knights Orders were grouped separately into the privately run entities and the government-owned ones, then the story became slightly more murkier to tell
**** คำสั่งอัศวินที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในเกาหลีคือชื่อ Raven Knight Order แต่ถ้าอัศวินสั่งซื้อถูกจัดกลุ่มแยกกันไปในหน่วยงานที่ดำเนินการโดยเอกชนและรัฐบาลที่เป็นเจ้าของแล้วเรื่องราวก็ยิ่งมืดขึ้นไป
Of course, the Raven remained as the example for other Knights Orders to strive for
แน่นอน Raven ยังคงเป็นตัวอย่างสำหรับ Knights Orders อื่น ๆ ที่จะมุ่งมั่นเพื่อ
But when discussing the private Knight Orders, the matters became complicated somewhat
แต่เมื่อคุยเรื่อง Knight Order ส่วนตัวเรื่องก็ค่อนข้างซับซ้อน
There were 2 Orders considered to be in the top flight, 9 Orders in the mid tier, and further 12 smaller Orders out there, with all these numerous organizations busy competing against each other
มี 2 ใบสั่งซื้อที่ถือว่าอยู่ในเที่ยวบินชั้นนำ 9 ใบสั่งซื้อในระดับกลางและอีก 12 ใบสั่งซื้อที่มีขนาดเล็กออกไปที่นั่นโดยมีองค์กรหลายแห่งที่ยุ่งอยู่กับการแข่งขันกัน
One of those 2 top dogs were called “Saebyuk” Knights Order, which was in turn, owned by a very powerful global conglomerate “Saebyukdahl”
สุนัขพันธุ์หนึ่งใน 2 สุนัขดังกล่าวเรียกว่า "Saebyuk" Knights Order ซึ่งเป็นกลุ่มที่มีพลังมากของโลก "Saebyukdahl"
When the Order opened its doors, people regularly disparaged it for being a lowest ranked Order with only a wealthy patron supporting it like a personal plaything, but thanks to the rapid development brought on by that absolutely enormous wealth, the popular consensus had reversed and they were now treated as the very models of modern miracle
เมื่อคำสั่งเปิดประตูคนทั่วไปดูหมิ่นมันเป็นอันดับต่ำสุดที่มีเพียงผู้อุปถัมภ์ที่ร่ำรวยสนับสนุนมันเหมือนของเล่นส่วนบุคคล แต่ด้วยการพัฒนาอย่างรวดเร็วนำโดยความมั่งคั่งอย่างมหาศาลอย่างที่ได้รับความนิยมเป็นเอกฉันท์ได้กลับและพวกเขา
If the question of who the top Knights Orders were came up, the names of the “Raven”, “Goryeo” and Saebyuk would have been mentioned
หากมีคำถามว่าใครเป็นผู้สั่งซื้ออัศวินอันดับต้น ๆ ชื่อของ "Raven", "Goryeo" และ Saebyuk จะถูกกล่าวถึง
And of course, Saebyuk Order’s financial treatment was incomparably better than all its competition
และแน่นอนว่าการได้รับการรักษาทางการเงินของ Saebyuk Order เป็นเรื่องที่ดีกว่าการแข่งขันทั้งหมด
(Saebyuk literally means a dawn, Saebyukdahl is a moon appearing at dawn
(Saebyuk อักษรหมายถึงรุ่งสาง Saebyukdahl เป็นดวงจันทร์ที่ปรากฏขึ้นในยามเช้า
Goryeo was a name for an ancient Korean kingdom
Goryeo เป็นชื่อของอาณาจักรเกาหลีโบราณ
) “It was not the fault of uncle Hyun-Oh
) "ไม่ใช่ความผิดของลุงฮยอนโอ
So, please stop apologising
ดังนั้นโปรดหยุดขอโทษ
It’s actually all my fault…” And Yu Sae-Jung just so happened to be the granddaughter of Saebyukdahl’s Chairman, one of the world’s biggest corporations, as well as the daughter of the current Master of the Saebyuk Knight Order
จริงๆแล้วความผิดทั้งหมดของฉัน ... "และ Yu Sae-Jung ก็เกิดขึ้นเป็นหลานสาวของประธาน Saebyukdahl ซึ่งเป็นหนึ่งใน บริษัท ที่ใหญ่ที่สุดในโลกรวมถึงลูกสาวของนาย Saebyuk Knight ในปัจจุบัน
She was an incredibly giantexistence, a child born with an unobtainium spoon firmly stuck in her mouth, and was important enough to make a famous High Tier ranked Knight like Park Hyun-Oh to fret over her like this
เธอเป็นคนยักษ์ที่ยังมีชีวิตอยู่อย่างไม่น่าเชื่อเด็กที่เกิดมาพร้อมกับช้อน unobtainium ติดอยู่ในปากของเธอและมีความสำคัญพอที่จะทำให้มีชื่อเสียงระดับ High Tier ติดอันดับอัศวินเหมือน Park Hyun-Oh ที่ทำให้เธอรู้สึกหงุดหงิดเช่นนี้
“…No, that’s not it
"... ไม่มันไม่ได้
Whatever the case may have been, I should’ve been right there, watching out for you…
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นฉันควรจะอยู่ที่นั่นเฝ้าระวังคุณ ...
” Not only her background was very impressive, her talents were just as perfect, however, as she received the official government acknowledgement as a Low Tier Knight at the young age of only 17 years and 45 days
"ไม่เพียง แต่ความเป็นมาของเธอก็น่าประทับใจมากพรสวรรค์ของเธอก็สมบูรณ์แบบ แต่เมื่อเธอได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการจากรัฐบาลว่าเป็นอัศวินระดับ Low Tier ในวัยหนุ่มสาวเพียง 17 ปีและ 45 วันเท่านั้น
This was only a month off from what Kim Yu-Rin had achieved – a Low Tier Knight at 17 years and 6 days – which only served to showcase Yu Sae-Jung’s amazing talents that were basically without equal among her peers
นี่เป็นเพียงเดือนเดียวที่ Kim Yu-Rin ได้ประสบความสำเร็จเป็นอัศวินระดับ Low Tier Knight อายุ 17 ปีและ 6 วันซึ่งแสดงเฉพาะความสามารถที่น่าอัศจรรย์ของ Yu Sae-Jung ซึ่งโดยทั่วไปแล้วจะไม่เท่ากันในหมู่เพื่อนของเธอ
“Enough with the self pity, seriously, and I hope you have already uncovered the information I asked you about?” “…Eh? Oh, that?” The very first thing Yu Sae-Jung asked for after waking up from the two-day long coma was about the identity of a certain man
"พอกับความสงสารตัวเองอย่างจริงจังและฉันหวังว่าคุณได้เปิดเผยข้อมูลที่ฉันถามมาแล้ว" "... เอ๊ะ?
A mystery man that Park Hyun-Oh couldn’t recall as he was far too focused on saving Yu Sae-Jung at that time – but she insisted that this mystery guy was the one who saved her life
ชายลึกลับที่ Park Hyun-Oh ไม่สามารถจำได้ว่าตอนที่เขามุ่งไปที่การรักษา Yu Sae-Jung ในเวลานั้นมากเกินไป แต่เธอยืนยันว่าชายลึกลับคนนี้เป็นผู้ช่วยชีวิตเธอไว้
Property of © Fantasy-Books
ทรัพย์สินของ© Fantasy-Books
live; outside of it, it is stolen
มีชีวิต;
“Wait a minute, you haven’t even bothered to check, have you?” Yu Sae-Jung’s eyes grew sharp enough to give chills at the sight of Park Hyun-Oh’s hesitating appearance
"รอสักครู่คุณไม่ได้ใส่ใจที่จะตรวจสอบใช่หรือเปล่า?" ดวงตาของ Yu Sae-Jung โตขึ้นมากพอที่จะทำให้รู้สึกหนาวสั่นเมื่อเห็นภาพลักษณ์ที่ลังเลของ Park Hyun-Oh
“No, no way!! Honestly, even I thought it was unlikely
"ไม่หรอ !!
I seriously thought that maybe you were seeing things
ฉันคิดอย่างจริงจังว่าบางทีคุณอาจจะได้เห็นสิ่งต่างๆ
I mean, it’s plainly impossible for a Low Tier Hunter to stop a Troll all alone
ฉันหมายความว่ามันเป็นไปไม่ได้เลยสำหรับ Low Tier Hunter ที่จะหยุดการหมุนรอบตัวคนเดียว
However…
อย่างไรก็ตาม ...
” He stopped speaking for a second as he began rummaging through his pockets, before he fished out a bronze-coloured Hunter licence
"เขาหยุดพูดเป็นครั้งที่สองขณะที่เขาเริ่มค้นหาผ่านกระเป๋าของเขาก่อนที่เขาจะออกใบอนุญาตเธ่อสีบรอนซ์
“Here it is, for real
"นี่เป็นจริง
Even I was surprised, you know
แม้ฉันรู้สึกประหลาดใจคุณก็รู้
Found it among all the shredded clothing on the ground
พบมันท่ามกลางเสื้อผ้าที่หั่นฝอยทั้งหมดบนพื้นดิน
” Since Yu Sae-Jung couldn’t move her body due to the paralysis, Park Hyun-Oh had to bring the licence card right before her eyes
"เนื่องจาก Yu Sae-Jung ไม่อาจขยับตัวได้เนื่องจากมีอาการอัมพาต Park Hyun-Oh ต้องนำใบขับขี่ก่อนที่ตาของเธอ
“A Heavenly Gifted Hunter, Kim Sae-Jin…
"ฮันเตอร์ที่มีพรสวรรค์ในระดับโลกคิมซา - จิน ...
Wait a minute, a Heavenly Gifted?” “Yeah
รอสักครู่สวรรค์มีพรสวรรค์? "" ใช่
That’s right
ถูกตัอง
It’s been a long time since I saw one of those titles, but hell, if you think about it, it makes perfect sense
เป็นเวลานานมากแล้วที่ฉันได้เห็นหนึ่งในชื่อเหล่านี้ แต่นรกถ้าคุณคิดถึงมันก็ทำให้รู้สึกดีขึ้น
I mean, all the Hunters with that crazy title were a bit… abnormal, weren’t they?” “…You can find him, right?” “Of course
ฉันหมายถึงนักล่าทุกคนที่มีชื่อบ้านั้นนิดหน่อย ... ผิดปกติใช่ไหม? "" ... คุณสามารถหาเขาได้ใช่มั้ย? "" แน่นอน
Already began looking for him
เริ่มมองหาเขาแล้ว
It’s only a matter of time before he’s standing right in front of you
มันเป็นเพียงเรื่องของเวลาก่อนที่เขาจะยืนอยู่ตรงหน้าคุณ
Oh, right, before that, you are not…” Suddenly, Park Hyun-Oh narrowed his eyes and intensely stared at Yu Sae-Jung
ก่อนหน้านั้นคุณไม่ใช่หรอ ... "ทันใดนั้น Park Hyun-Oh ก็แคบลงและมองไปที่ Yu Sae-Jung
Unlike her age, her actions were very grown-up but in the end, she was still a child
แตกต่างจากอายุของเธอการกระทำของเธอเติบโตขึ้นมาก แต่ในท้ายที่สุดเธอยังเป็นเด็กอยู่
She was at an age where it wouldn’t be strange to find her head full of unrealistic fantasies and useless ideas of romance
เธออยู่ในวัยที่มันจะไม่แปลกที่จะหาหัวของเธอเต็มไปด้วยจินตนาการที่ไม่สมจริงและความคิดที่ไร้ประโยชน์ของความโรแมนติก
So, what if, in that dangerous life or death situation, she had developed a crush on the man that rescued her… “Fuhut
ดังนั้นสิ่งที่ถ้าในชีวิตที่อันตรายหรือสถานการณ์ความตายที่เธอได้พัฒนาความสนใจในคนที่ช่วยเธอ ... "Fuhut
No freaking way
ไม่เป็นไร
That’s not it
ไม่เป็นไร
Me, I’m not a child
ฉันฉันไม่ใช่เด็ก
It’s just that… it’s like what Grandpa always have said
เป็นแค่ที่ ... มันเหมือนกับสิ่งที่ปู่มักจะพูด
If it’s a favour, repay it as soon as possible, and if it’s a grudge, grind it out as long as possible
ถ้าเป็นความโปรดปรานให้คืนให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้และถ้าเป็นความเสียใจให้บดออกให้นานที่สุด
I’ve deeply engraved that teaching into my heart, is all
ฉันได้แกะสลักไว้อย่างลึกซึ้งว่าการสอนในใจของฉันคือทั้งหมด
” Yu Sae-Jung carried an assured smile of denial, before she remembered something important, and asked with her brows raised high
"Yu Sae-Jung ยิ้มยิ้มให้มั่นใจได้ก่อนที่เธอจะนึกถึงสิ่งที่สำคัญและถามด้วยคิ้วของเธอที่สูงขึ้น
“That’s that taken care of, but more importantly, can I be fully healed? I’ve heard by accident that my current paralysis is pretty serious
"ที่ได้รับการดูแล แต่ที่สำคัญกว่าฉันจะได้รับการเยียวยาอย่างเต็มที่?
” Park Hyun-Oh stiffened up momentarily
Park Hyun-Oh แข็งตัวขึ้นชั่วขณะ
“You heard that? I thought you were asleep
"คุณได้ยินมาว่า?
” “Yeah, you guys did say it’s really serious
"" ใช่พวกคุณพูดว่ามันจริงจังจริงๆ
” Only 10 years ago, paralysis like Yu Sae-Jung’s would have been a very painful and incurable condition, but that wasn’t the case any more
"เพียง 10 ปีที่ผ่านมาอัมพาตเช่น Yu Sae-Jung ก็น่าจะเป็นเงื่อนไขที่เจ็บปวดและไม่สามารถรักษาได้ แต่นั่นไม่ใช่อีกแล้ว
With the advent of alchemy and its continued research and development, nowadays it only took a single potion to cure it
กับการถือกำเนิดของการเล่นแร่แปรธาตุและการวิจัยอย่างต่อเนื่องและการพัฒนาของมันในปัจจุบันก็เอาเพียงยาเดียวที่จะรักษามัน
But her paralysis was more severe than the usual case, so it was determined that a powerful potion with a upper Mid grade or higher was needed to heal her
แต่อัมพฤกษ์ของเธอรุนแรงมากขึ้นกว่ากรณีปกติดังนั้นจึงได้พิจารณาแล้วว่าควรใช้ยาที่มีพลังสูงกว่าระดับกลางหรือสูงกว่าเพื่อรักษาให้หาย
“Don’t you worry about that
"คุณไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องนี้
I just got a news that there’s an Alchemy House in Gangwon with a supply of upper Mid grade potions that can heal and regenerate
ฉันเพิ่งได้ข่าวว่ามีขลังเฮาส์ใน Gangwon พร้อมด้วยยาเกรดกลางที่สามารถรักษาและงอกใหม่ได้
The effects of Gangwon’s output has always been good, and since the Chairman made that very generous deal under the table with the House, we’ll get the first dibs when they get the stuff
ผลกระทบจากการแสดงออกของกังวอนเป็นเรื่องที่ดีเสมอไปและตั้งแต่ที่ประธานได้ทำการจัดการใจดีอย่างมากภายใต้โต๊ะกับ House เราจะได้รับ dibs แรกเมื่อพวกเขาได้รับสิ่งต่างๆ
” “…Is that so? That’s a relief
"" ... เป็นอย่างนั้นเหรอ?
” Yu Sae-Jung nodded her head without showing much interest
"Yu Sae-Jung พยักหน้าหัวของเธอโดยไม่แสดงความสนใจมาก
“What’s the name of the potion though? Is it a product from one of the workshops on the Eastern Seaboard? I did hear they were still on strike
"ชื่อของยาคืออะไร?
But did they end it?” “Nope
แต่พวกมันจบลงหรือเปล่า? "" ไม่ใช่
They are still doing that industrial action thing
พวกเขายังคงทำสิ่งที่กระทำในภาคอุตสาหกรรม
This is a new product
นี่เป็นผลิตภัณฑ์ใหม่
And I do mean, like brand-spanking new
และฉันหมายถึงเช่นเดียวกับการตบแบรนด์ใหม่ ๆ
I hear it’s from a totally unknown personage, who just appeared outta nowhere, and left a seriously incredible product behind, just like that
ฉันได้ยินมาจากตัวละครที่ไม่รู้จักโดยสิ้นเชิงผู้ซึ่งเพิ่งปรากฏตัวออกมาไม่เคยมีที่ไหนเลยและทิ้งผลิตภัณฑ์ที่เหลือเชื่ออย่างจริงจังอยู่เบื้องหลังเช่นเดียวกับที่
The people handling the stuff apparently raised a huge ruckus saying that a new genius has appeared or some such
คนที่จัดการเรื่องดังกล่าวเห็นได้ชัดว่าเกิดความวุ่นวายขนาดใหญ่ขึ้นกล่าวว่ามีอัจฉริยะใหม่ปรากฏตัวขึ้นหรือบางส่วนเช่น
” “Okay, fine
"เอาล่ะดี
Just tell me the name, will you
แค่บอกชื่อให้คุณ
” “Well, yeah, the thing is… it’s something of an untrustworthy name, you see
"" อืม, สิ่งที่เป็น ... มันเป็นอะไรบางอย่างที่ไม่น่าเชื่อถือชื่อที่คุณเห็น
” Park Hyun-Oh hesitated somewhat to say the name out aloud, but under the sharp gazes of impatient Yu Sae-Jung, he finally relented and stuttered out the name
"Park Hyun-Oh ลังเลที่จะพูดชื่อดังออกมาดัง ๆ แต่ภายใต้เงามืดของใจแคบ Yu Sae-Jung เขาก็รู้สึกเสียใจและขลิบชื่อ
“I did ask a few times if it was real… Well, the potion is called… A Goblin’s Kindness
"ฉันถามไม่กี่ครั้งถ้ามันเป็นจริง ... ดียาที่เรียกว่า ... ความเมตตาของ Goblin
” < 03
"<03
A Heavenly Gifted Hunter (3) > Fin
นักมายากลที่มีพรสวรรค์แห่งสวรรค์ (3)> Fin