Chapter 19 The only difference between an Ebony Wolf and a Werewolf, not taking into account the gap in strength, was that a Werewolf could assume either a beast’s appearance or that of a human being
บทที่ 19 ข้อแตกต่างระหว่างหมาป่าดำกับมนุษย์หมาป่าไม่ได้คำนึงถึงความแตกต่างของกำลังคือมนุษย์หมาป่าสามารถถือว่ารูปร่างหน้าตาของสัตว์ร้ายหรือของมนุษย์ได้
 Although nominally he was still in his Ebony Wolf Form, but on the outer appearance alone, it’d be more correct to call him a Werewolf now, instead
แม้ว่าในนามเขายังคงอยู่ในรูปแบบหมาป่าหมาป่าของเขา แต่ในลักษณะภายนอกเพียงอย่างเดียวก็จะถูกต้องมากขึ้นเพื่อเรียกเขาว่ามนุษย์หมาป่าตอนนี้แทน
   [The absorption is still in progress
[การดูดซึมยังอยู่ในระหว่างดำเนินการ
 Impossible to change to a beast form
เป็นไปไม่ได้ที่จะเปลี่ยนเป็นรูปสัตว์ร้าย
]   Sae-Jin gritted his teeth hard
] แซะจินขยี้ฟันให้หนัก
 His current form, a bipedal wolf beast, Werewolf, was just too damn eye-catching
รูปแบบปัจจุบันของเขาสัตว์ป่าหมาป่าเท้ามนุษย์หมาป่าเป็นที่สะดุดตามากเกินไป
 That’s why he wanted to change into something that moved on four legs but even that was impossible
นั่นเป็นเหตุผลที่เขาต้องการเปลี่ยนเป็นสิ่งที่เคลื่อนไหวบนสี่ขา แต่แม้ที่เป็นไปไม่ได้
 ‘Make one mistake, and I’m dead
'ทำให้เกิดข้อผิดพลาดและฉันตาย
’ Right now, he was without a doubt, a Monster
ตอนนี้เขาไม่ต้องสงสัย Monster
 He was the No
เขาเป็นคนไม่
1 target for extermination by the Knights or even the Hunters
1 เป้าหมายสำหรับการทำลายล้างโดยอัศวินหรือแม้กระทั่ง Hunters
 Sae-Jin lowered his body as much as possible and also used his arms as well to move
แซะจินลดร่างให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้และใช้แขนของเขาเพื่อเคลื่อนย้าย
 Thankfully, his exemplary sense of smell helped him to find back alleys with no Knights or Hunters present
โชคดีที่ความรู้สึกที่เป็นแบบอย่างของกลิ่นช่วยให้เขาหาตรอกซอกซอยที่ไม่มีอัศวินหรือนักล่าอยู่ในปัจจุบัน
 Plus, an Ebony Wolf was very much specialised in being stealthy
นอกจากนี้ Ebony Wolf ยังเชี่ยวชาญเป็นอย่างมากในการลักลอบ
 No matter how stuck he was in this Beast Mode, the people busy fleeing the scene couldn’t sense his movements that had blended into the shadows
ไม่ว่าเขาจะติดอยู่ใน Beast Mode แค่ไหนคนที่ยุ่งอยู่กับการหลบหนีฉากก็ไม่สามารถรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวของเขาที่ผสมผสานเข้ากับเงาได้
 “*breaths a sigh of relief, animal style*” After walking for awhile, Sae-Jin sensed that he had escaped the initial bloody battlefield between Monsters and Knights and let out a breath of relief
"หายใจด้วยความโล่งอกสไตล์สัตว์ *" หลังจากเดินไปชั่วขณะหนึ่งแซ็งจินรู้สึกว่าหนีออกจากสนามรบเลือดครั้งแรกระหว่างมอนสเตอร์และอัศวินและปล่อยลมหายใจออกมา
 But the surrounding situation still wasn’t really safe just because there weren’t any Knights nearby
แต่สภาพแวดล้อมโดยรอบยังคงไม่ปลอดภัยจริงๆเพราะไม่มีอัศวินอยู่ใกล้ ๆ
 Low Tier and Mid Tier Monsters were attacking buildings, or were busy killing citizens while mowing down the boardwalks
มอนสเตอร์ระดับต่ำและระดับกลางกำลังโจมตีอาคารหรือกำลังฆ่าพลเมืองที่พลุกพล่านขณะที่ตัดเย็บตามป้ายบอกทาง
 A Monster fell on top of a car parked inside a damaged building, and the flames erupted from the exploding car
มอนสเตอร์ตกลงบนรถที่จอดอยู่ภายในอาคารที่ชำรุดและเปลวไฟลุกขึ้นจากรถระเบิด
 A child fell over as the explosion nearly engulfed her
เด็กคนหนึ่งหล่นลงมาขณะที่การระเบิดเกือบจะปกคลุมตัวเธอ
 But Sae-Jin couldn’t do a thing
แต่แซะ - จินไม่สามารถทำอะไรได้
 For his own survival, he had to disregard everything and run
เพื่อความอยู่รอดของตัวเองเขาต้องละเลยทุกสิ่งทุกอย่างและวิ่งหนี
 In other words, he had to disregard the child’s cries entering his ears
กล่าวอีกนัยหนึ่งเขาต้องไม่สนใจเสียงร้องของเด็กที่เข้าหู
 “Mommyyyyy!!” “S, Su-Jung!!” At the child’s cries, the mother’s voice called back
"Mommyyyyy !!" "S, Su-Jung !!" เมื่อเสียงร้องของเด็กเสียงของมารดาเรียกกลับ
 The face of a woman who must’ve been the mother was dyed black
ใบหน้าของผู้หญิงที่ต้องเป็นแม่ก็ย้อมสีดำ
 And there were debris from the building falling on top of this child who was collapsed on the street with her legs bruised
และมีซากปรักหักพังจากอาคารที่ตกลงมาจากด้านบนของเด็กคนนี้ที่กำลังทรุดตัวลงบนถนนด้วยขาของเธอที่ถูกช้ำ
 “…!!” He didn’t hesitate for long
"... !!" เขาไม่ลังเลอยู่นาน
 His legs moved first
ขาของเขาย้ายก่อน
 He used the “Whirlwind Dash”
เขาใช้ "Whirlwind Dash"
 Covering the distance of more than 500 metres in a single breath, Sae-Jin hugged the child in a protective embrace
ครอบคลุมระยะทางมากกว่า 500 เมตรด้วยลมหายใจเดียวแซะ - จินกอดเด็กไว้อย่างปลอดภัย
 Immediately after, a terrifying amount of building materials and steel beams crashed down on them
ทันทีหลังจากนั้นจำนวนวัสดุก่อสร้างและคานเหล็กที่พังทับลงมา
 The mother’s tear-soaked scream tore through the air
เสียงกรีดร้องของมารดาฉีกขาดออกไปในอากาศ
 ‘Doesn’t hurt
ไม่เจ็บ
’ As expected, the body of the Ebony Wolf in Beast Mode was sturdy
'ตามที่คาดไว้ร่างกายของ Ebony Wolf ใน Beast Mode ก็แข็งแรง
 He couldn’t see because of being under a tone of rubble, but otherwise, he could feel zero pain
เขามองไม่เห็นเพราะอยู่ภายใต้เสียงของเศษหินหรืออิฐ แต่อย่างอื่นเขารู้สึกเจ็บปวดเป็นศูนย์
 He quickly confirmed the safety of the sniffling child within his embrace
เขารีบยืนยันความปลอดภัยของเด็กที่จมูกในกอดเขา
 Then, he deeply extended an arm and powerfully swung it
จากนั้นเขาก็ยกแขนขึ้นและแกว่งไปมาอย่างแข็งแรง
 Kwaaaahang!! The hill of rubble weighing down on the beast’s back was scattered into the air
Kwaaaahang !! 
 “Su-Jung… Eeeek!!” The first person he saw was the child’s mother
"ซูจอง ... Eeeek !!" คนแรกที่เขาเห็นคือมารดาของเด็ก
 She was holding a baby in one hand while approaching closer to save her other kid
เธอจับทารกไว้ในมือข้างหนึ่งขณะเดินเข้ามาใกล้เพื่อช่วยเด็กอื่น ๆ ของเธอ
 Unfortunately, there was a single beast that completely filled up her sight
น่าเสียดายที่มีสัตว์ตัวเดียวที่เต็มไปด้วยสายตาของเธอ
 A big body that easily exceeded 2 metres in height and a wolf’s head that proudly displayed its scary fangs
ร่างใหญ่โตเกินกว่า 2 เมตรสูงและหัวหมาป่าที่แสดงความน่ากลัวของเขี้ยวที่น่ากลัว
 Although it was covered in black fur, that fur couldn’t hide all those intimidating muscles of the beast
ถึงแม้ว่ามันจะคลุมด้วยขนสัตว์สีดำขนก็ไม่สามารถซ่อนกล้ามเนื้อของสัตว์ร้ายที่ข่มขู่ได้
 The woman retreated back from the fear-inducing form before falling down on her butt
ผู้หญิงคนนั้นถอยกลับจากรูปแบบที่กระตุ้นความกลัวก่อนที่จะล้มลงบนก้นของเธอ
 But within the arms of that horrifying beast was her daughter
แต่ในอ้อมแขนของสัตว์ที่น่าสะพรึงกลัวนั้นคือลูกสาวของเธอ
 She found a sliver of courage and tried very hard to stand up on her two trembling legs…
เธอพบเศษความกล้าหาญและพยายามอย่างแรงกล้าที่จะลุกขึ้นยืนบนขาที่สั่นระริกทั้งสองข้าง ...
 “Krrnng
“Krrnng
” “Hiyaak!!” However, the beast moved first
"" Hiyaak !! "อย่างไรก็ตามสัตว์ร้ายก็ย้ายมาก่อน
 The woman screamed out in fright but the beast simply walked in a thumping footsteps and put the girl down in front of her
ผู้หญิงคนนั้นกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจ แต่สัตว์ร้ายก็เดินด้วยฝีเท้าที่โห่ร้องและวางผู้หญิงไว้ข้างหน้า
 Unable to figure out what just happened, she glanced back and forth at her child and at the beast before finally understanding the situation, then she hugged little girl tightly
ไม่สามารถคิดได้ว่าเพิ่งเกิดอะไรขึ้นเธอมองไปที่ลูกและสัตว์ร้ายก่อนที่จะทำความเข้าใจกับสถานการณ์จนหมดแล้วเธอกอดสาวน้อยไว้แน่น
 [500 metres, Northward
[500 เมตรทางเหนือ
 Numerous strong humans
มนุษย์ที่แข็งแกร่งหลายคน
] Sae-Jin couldn’t just watch this scene of reunion relaxedly
] แซะ - จินไม่สามารถเพียงแค่เฝ้าดูการชุมนุมนี้อย่างผ่อนคลาย
 Knights that had quickly subjugated the Monsters were moving out from the origin of the outbreak and were starting to sweep the outer perimeters of Seoul
อัศวินที่ปราบปรามได้อย่างรวดเร็วมอนสเตอร์ได้ย้ายออกจากจุดเริ่มต้นของการระบาดและเริ่มกวาดปริมณฑลด้านนอกของกรุงโซล
 He rolled his legs and rapidly vacated out of there
เขารีดขาและลุกขึ้นจากที่นั่น
 “This… eh?” The woman raised her head wondering whether she should thank the strange beast or not, but like a mirage on a Summer day, the wolf beast was already long gone
"นี่เอ๊ะ?" หญิงสาวยกหัวของเธอสงสัยว่าเธอควรจะขอบคุณสัตว์ร้ายหรือไม่ แต่เหมือนภาพลวงตาในวันฤดูร้อนสัตว์ป่าหมาป่าก็หายไปนานแล้ว
 * The military cordoned off a section of Seoul in order to mitigate the damage from the Monster Outbreak
ทหารปิดล้อมส่วนหนึ่งของกรุงโซลเพื่อลดความเสียหายจากการระบาดของมอนสเตอร์
 Sae-Jin could understand this fact without much difficulty by the faint whiff of firearms in the air, and so, instead of trying to leave Seoul, he decided to hide somewhere until the absorption of the Mana Stone was completed
แซ็งจินเข้าใจเรื่องนี้ได้โดยไม่ต้องลำบากมากนักด้วยปืนลมในอากาศและดังนั้นแทนที่จะพยายามออกจากกรุงโซลเขาจึงตัดสินใจที่จะซ่อนตัวอยู่ที่อื่นจนกว่าการดูดซึมของมานะสโตนจะเสร็จสมบูรณ์
 As he was stealthily roaming around the city of Seoul, he found the entrance to the sewers by chance and hid himself in there
ขณะที่เขากำลังเดินเตร่ไปทั่วกรุงโซลเขาพบทางเข้าท่อระบายน้ำโดยบังเอิญและซ่อนตัวเองอยู่ที่นั่น
 ‘…I feel like dying
'…ฉันรู้สึกเหมือนกำลังจะตาย
’ Sae-Jin lied down on the wet stone floor and breathed heavily
"แซะจินนอนลงบนพื้นหินเปียกและหายใจเข้าอย่างแรง
 He could more or less tolerate the depressing atmosphere draped in darkness and the eerie, moist air
เขาสามารถทนต่อบรรยากาศที่ตกต่ำได้มากขึ้นหรือน้อยลงในความมืดและอากาศชื้น
 But he just couldn’t handle the rotting smell
แต่เขาก็ไม่สามารถจัดการกลิ่นเน่าเปื่อยได้
 And maybe because of the side effects of the absorption, the strangely cold temperature was also proving to be rather difficult to tolerate
และบางทีอาจเป็นเพราะผลข้างเคียงของการดูดซึมอุณหภูมิที่หนาวเย็นอย่างแปลกประหลาดก็พิสูจน์ให้เห็นได้ว่าค่อนข้างยากที่จะทนต่อ
 His eyes closed bit by bit
ตาปิดทีละนิด
 It was dangerous to fall asleep as someone could find him
เป็นเรื่องที่อันตรายที่จะหลับไปเพราะมีคนมาหาเขา
 But the sleepiness, caused by the side effects of the absorption, easily defeated his worries
แต่ความง่วงนอนที่เกิดจากผลข้างเคียงของการดูดซึมได้อย่างง่ายดายแพ้ความกังวลของเขา
 ‘Since they are too busy exterminating Monsters, so hopefully they wouldn’t think of coming down to the sewers…’ Hoping this was true, Sae-Jin slowly fell into slumber
เพราะพวกเขากำลังยุ่งอยู่กับการทำลาย Monsters ดังนั้นหวังว่าพวกเขาจะไม่คิดจะลงมาที่ท่อระบายน้ำ ... หวังว่าเรื่องนี้เป็นความจริง Sae-Jin ก็ค่อยๆหลับไป
 * – A Fissure appearing near a nameless church located in the suburbs of Banpo burst open before it could be erased, and this event caused a great disturbance in Seoul
* - รอยแยกที่ปรากฏอยู่ใกล้โบสถ์ที่ไม่มีชื่ออยู่ในเขตชานเมืองของ Banpo burst ก่อนที่มันจะถูกลบออกและเหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้เกิดความวุ่นวายในกรุงโซล
 As the credit rating of the Republic of Korea is expected to suffer from the first Monster Outbreak in 5 years, the citizens are bitterly voicing out whether the Knights Orders, who were caught unprepared by the Fissure bursting open, are to be blamed for this… “Pay no attention to that
เนื่องจากการจัดอันดับเครดิตของสาธารณรัฐเกาหลีคาดว่าจะได้รับผลกระทบจากการระบาดของโรคมอนสเตอร์ตัวแรกในรอบ 5 ปีพลเมืองทั้งหลายจะกล่าวอย่างขมขื่นว่าอัศวินออร์เดอร์ซึ่งถูกจับได้โดยไม่ได้เตรียมตัวไว้โดย Fissure จะมีขึ้นในช่วงนี้หรือไม่ ... 
” Right now, after subduing the Monster Outbreak to some degree, tired and injured Knights were taking breaks by lying or sitting down on the grounds
"ตอนนี้หลังจากที่มอนสเตอร์ระบาดไปถึงระดับหนึ่งแล้วอัศวินที่เหนื่อยและบาดเจ็บกำลังพักอยู่โดยการนอนหรือนั่งลงบนพื้น
 The Highest Tier Knight Kim Yu-Rin consoled a worried subordinate Knight as he was watching the news
คิมยู - รินอัศวินชั้นสูงสุดได้ทักทายอัศวินผู้ต่ำต้อยขณะกำลังเฝ้าดูข่าว
 “It’s always the same story after Monsters attack a city, right? Even though it might be tough this time, don’t get too discouraged as it’s not our fault anyway
"มันเป็นเรื่องเดียวกันเสมอหลังจากมอนสเตอร์โจมตีเมืองใช่มั้ย? 
” …It’s not our fault but the private security corporations that neglected the repairs and maintenance of the Fissure detection equipment, added Yu-Rin in her head, her face crumpled in irritation at these thoughts
"... มันไม่ใช่ความผิดของเรา แต่ บริษัท รักษาความปลอดภัยเอกชนที่ละเลยการซ่อมแซมและบำรุงรักษาอุปกรณ์ตรวจจับเศษเล็กเศษน้อยเพิ่ม Yu-Rin ในหัวของเธอใบหน้าของเธอยู่ยี่ในการระคายเคืองที่ความคิดเหล่านี้
 Originally, it was left to Knights Orders to monitor the Monsters and possible appearances of the Fissures
ในขั้นต้นมันถูกปล่อยให้อัศวินสั่งซื้อเพื่อตรวจสอบมอนสเตอร์และลักษณะที่เป็นไปได้ของ Fissures
 However, the government took away and handed the responsibilities over to several private security companies after someone argued nonsensically that the burden placed on Knights Orders trying to manage such a high-tech department as well would be too much for them to handle
อย่างไรก็ตามรัฐบาลได้รับมอบและส่งมอบความรับผิดชอบให้กับ บริษัท รักษาความปลอดภัยเอกชนหลายรายหลังจากที่มีคนแย้งอย่างไร้สาระว่าภาระที่สั่งให้อัศวินออร์เดอร์พยายามที่จะจัดการแผนกไฮเทคเช่นนี้จะมากเกินไปสำหรับพวกเขาที่จะจัดการ
 Truthfully, it was responsibilities only in name, as, in all honesty, it was all very unfair type of a deal where they only cared about profits and the real responsibilities were dumped on the Knights Orders’ doorsteps
ความจริงมันเป็นความรับผิดชอบเฉพาะในชื่อเช่นในความซื่อสัตย์สุจริตทั้งหมดก็คือทุกชนิดที่ไม่เป็นธรรมมากของการจัดการที่พวกเขาเพียง แต่ดูแลเกี่ยวกับผลกำไรและความรับผิดชอบที่แท้จริงถูกทิ้งไว้บนประตูอัศวินสั่งซื้อ
 Since it was the Knights Orders that got blamed if Monsters rampaged around, like today, even though it was those f*cking bastards that were getting paid to monitor the Fissures
เนื่องจากเป็นอัศวินออร์เดอร์ที่ถูกตำหนิว่ามอนสเตอร์แผ่กระจายไปทั่วเช่นวันนี้แม้ว่าจะเป็นเหล่าร้ายที่ได้รับค่าจ้างเพื่อตรวจสอบรอยแยก
 “…
“...
Yes
ใช่
” She left behind the still-depressed subordinate and headed towards the temporary medical facility set up to house the injured people
"เธอทิ้งผู้ใต้บังคับบัญชาที่หดหู่เศร้าและมุ่งหน้าไปยังสถานพยาบาลชั่วคราวซึ่งจัดตั้งขึ้นเพื่อช่วยเหลือผู้บาดเจ็บ
 But the mood in that place was weird
แต่อารมณ์ในสถานที่นั้นแปลกมาก
 Of course, there being no horrific injuries like someone losing a limb or something similar like that played a part, but at the moment, Knights were huddled together in one spot and were busy making strange faces while watching the hologram projection from a mobile phone
แน่นอนว่าไม่มีการบาดเจ็บที่น่ากลัวอย่างคนที่สูญเสียกิ่งหรือสิ่งที่คล้ายคลึงกันเหมือนที่เล่นได้ แต่ในขณะนี้อัศวินถูกรวบรวมเข้าด้วยกันในจุดหนึ่งและยุ่งอยู่กับการทำใบหน้าแปลก ๆ ขณะชมการฉายภาพสามมิติจากโทรศัพท์มือถือ
 Their expressions were full of surprise and riddle
การแสดงออกของพวกเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจและปริศนา
 “…What are you all doing?” Many people lost their lives and the amount of property damage was difficult to quantify
"... คุณทำอะไรล่ะ" หลายคนเสียชีวิตและจำนวนความเสียหายต่อทรัพย์สินเป็นเรื่องยากที่จะหาจำนวน
 Of course, that didn’t mean everyone should observe the sorrowful mood religiously, but still, that kind of behaviour was unfitting of the current situation
แน่นอนว่านั่นไม่ได้หมายความว่าทุกคนควรสังเกตอารมณ์ที่เศร้าหมองอย่างเคร่งครัด แต่ก็ยังคงเป็นพฤติกรรมที่ไม่เหมาะกับสถานการณ์ปัจจุบัน
 “Huh?! Oh, hello there!” The Knights hurriedly switched off the projection and greeted her after recognising her face
"ฮะ?! 
 The Knights gathered here were not from the same Orders but would unite under one banner, the Country, and act together in case of an emergency
อัศวินมารวมตัวกันที่นี่ไม่ได้มาจากคำสั่งเดียวกัน แต่จะรวมกันภายใต้ธงเดียวประเทศและทำหน้าที่ร่วมกันในกรณีฉุกเฉิน
 So every Knight with lower ranking than Yu-Rin had to show her respect even if they were not from the same Order
ดังนั้นอัศวินที่ต่ำกว่า Yu-Rin ทุกคนจึงต้องแสดงความเคารพแม้ว่าจะไม่ได้มาจากลำดับเดียวกัน
 “You don’t have to bow your waist that much since you’re injured
"คุณไม่จำเป็นต้องน้อมเอวของคุณมากนักตั้งแต่ที่คุณบาดเจ็บ
 I’m simply asking you because I’m curious
ฉันแค่ถามคุณเพราะฉันอยากรู้
 What were you all watching just now?” At Yu-Rin’s words, the instigator who showed the projections to other Knights, a male Mid Tier Knight from the Raven Order, Yi Soo-Han answered back hesitantly
ตอนนี้พวกคุณกำลังเฝ้าดูอะไรอยู่? "คำพูดของ Yu-Rin ผู้เริ่มต้นที่แสดงให้เห็นถึงการคาดการณ์ของอัศวินคนอื่น ๆ ที่เป็นชายกลางระดับอัศวินจาก Raven Order Yi Soo-Han ตอบอย่างลังเล
 “There was a strange news coming out during the evacuation of civilians, so…” “What news?” “Ah, well, it’s just that…
"มีข่าวแปลก ๆ ออกมาในระหว่างการอพยพของพลเรือนดังนั้น ... " "ข่าวคราวอะไร?" "อ่ามันก็แค่ ...
 uhm, Miss Yu-Rin
uhm, Miss Yu-Rin
 I’m asking this just in case… but we really did kill that Werewolf, didn’t we?” Yu-Rin’s face crumpled
ฉันถามเรื่องนี้ในกรณี ... แต่เราก็ฆ่าพวกมนุษย์หมาป่าได้จริงเหรอ? "ใบหน้าของยูริ - ยิ้ม
 What the hell was this guy even saying…? “Of course
คนที่แต่งตัวประหลาดคนนี้พูดอะไรน่ะ ... ? 
 Where did that Werewolf’s Mana Stone come from, otherwise?” “…
Mana Stone ของมนุษย์หมาป่ามาจากไหนมิฉะนั้น? "" ...
Right? But, the thing is… looks like there’s another Werewolf out there
ขวา? 
 A citizen took a picture
พลเมืองถ่ายภาพ
 Even if it’s an emergency situation, there’s always someone out there filming stuff
แม้ว่าจะเป็นสถานการณ์ฉุกเฉิน แต่ก็มีคนถ่ายทำอยู่เสมอ
 Somehow, we convinced him not to upload the footage to SNS for the time being, but… please take a look
อย่างใดเราเชื่อว่าเขาจะไม่อัปโหลดภาพไปยัง SNS ในขณะนี้ แต่ ... โปรดดูสิ
” Yi Soo-Han continued with his words as the hologram was projected from the mobile phone
"Yi Soo-Han กล่าวต่อด้วยคำพูดของเขาในฐานะที่เป็นภาพโฮโลแกรมจากโทรศัพท์มือถือ
 “Here’s the images of the Werewolf but seriously, it’s really unbelievable
"นี่คือภาพของมนุษย์หมาป่า แต่อย่างจริงจังก็ไม่น่าเชื่อจริงๆ
 A Werewolf is supposedly a rare Monster, right? But the thing’s even more strange this time around
มนุษย์หมาป่าเป็นสัตว์ประหลาดที่หายากใช่ไหม? 
” The first image shown was the fallen rubble from a building piled up on the ground while a woman was screaming her head out in front of it
ภาพแรกที่แสดงเป็นเศษหินที่ร่วงลงมาจากตึกที่ซ้อนทับบนพื้นขณะที่ผู้หญิงคนหนึ่งกรีดร้องหัวของเธอออกไปข้างหน้า
 Kim Yu-Rin saw this horrifying scene and angrily admonished the subordinate Knight for having a poor taste, but Yi Soo-Han, while sweating heavily, pleaded with her to check out the following image
คิมยู - รินเห็นภาพที่น่ากลัวและทักทายอัศวินผู้ใต้บังคับบัญชาที่มีรสนิยมแย่ แต่ Yi Soo-Han ขณะเหงื่อออกหนักอ้อนวอนขอให้เธอตรวจดูภาพต่อไปนี้
 “…Huh?” It was as he said before
"... ฮะ?" มันเหมือนกับที่เขาพูดมาก่อน
 The next image was so unrealistic, she had to wonder whether it was Photoshopped or something
ภาพถัดไปจึงไม่สมจริงเธอต้องสงสัยว่าจะเป็น Photoshop หรืออะไร
 With a loud explosion, the rubble flew up in the air, and from there two life forms appeared
เมื่อมีเสียงระเบิดดังขึ้นซากปรักหักพังบินขึ้นไปในอากาศและจากที่นั่นมีรูปแบบชีวิตสองรูปปรากฏขึ้น
 One was a beast, while the other was small child with her eyes squeezed shut in its arms
หนึ่งเป็นสัตว์ร้ายในขณะที่อีกคนหนึ่งเป็นเด็กเล็กที่มีตาของเธอบีบปิดในอ้อมแขนของมัน
 “It’s strange, right? It looks like the Werewolf was protecting the child
"มันแปลกใช่ไหม? 
 There’s an even clearer recording, too
มีการบันทึกที่ชัดเจนยิ่งขึ้นด้วย
 Since this area was a bit farther away from the original Monster Outbreak spot, a few CCTV cameras managed to survive the chaos
เนื่องจากบริเวณนี้ห่างจากจุดระเบิดของมอนสเตอร์เดิมเล็กน้อยห่างจากกล้อง CCTV เพียงไม่กี่จึงสามารถเอาชนะความวุ่นวายได้
” Yi Soo-Han then played the recordings from the CCTV cameras, and Kim Yu-Rin watched them all with a totally dazed expression
"Yi Soo-Han เล่นเพลงจากกล้องวงจรปิดแล้วคิมยู - รินก็เฝ้าดูพวกเขาทั้งหมดด้วยท่าทางมึนงง
 The falling building material on top of the kid
วัสดุก่อสร้างลดลงที่ด้านบนของเด็ก
 A black lifeform moving so fast, leaving only an indistinct blur on the footage
รูปชีวิตสีดำเคลื่อนไหวเร็วจนเหลือเพียงภาพเบลอที่ไม่ชัดเจน
 It was for certain
มันเป็นบางอย่าง
 That Werewolf definitely jumped in among the falling rubble with an intention to “save
มนุษย์หมาป่าตัวนั้นกระโดดขึ้นมาท่ามกลางซากปรักหักพังที่ตกลงมาด้วยความตั้งใจที่จะ "ช่วยชีวิต"
” “I showed this to a handful of Soo-in Knights, and their reactions aren’t no laughing matter
"" ผมได้แสดงให้ Soo-in Knights เห็นด้วยและปฏิกิริยาของพวกเขาไม่ใช่เรื่องที่น่าหัวเราะ
 They are raising a ruckus, saying this could be the legendary Lycanthrope
พวกเขากำลังเพิ่มความวุ่นวายว่านี่อาจเป็นตำนาน Lycanthrope
 Obviously, it’s all empty bi*chings, though
เห็นได้ชัดว่ามันเป็นเรื่องที่ว่างเปล่า * chings แม้ว่า
 Ah, I wasn’t swearing – it was really a bi*ch
อา, ฉันไม่ได้สบถ - มันเป็นจริง * สอง
 They were Canine-type Soo-ins
พวกเขาเป็นสุนัขประเภท Soo-ins
” (TL: This guy here made a pun, which is somewhat lost in translation
"(TL: ผู้ชายคนนี้ที่นี่ทำหน้าที่เป็นปุ๊บซึ่งค่อนข้างหายไปในการแปล
 I tried my best to preserve the attempted joke but oh, well
ฉันพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อรักษาความตลกขบขันไว้ แต่โอ้ดี
) At his words, Yu-Rin nodded her head in agreement
) ที่คำพูดของเขา Yu-Rin พยักหน้าหัวของเธอในข้อตกลง
 Lycanthropes didn’t migrate to Earth
Lycanthropes ไม่ได้อพยพไปยังโลก
 Back on the “other” world, they were the race that received treatments ranging from being shunned to even being subjected to extermination
ย้อนกลับไปในโลก "อื่น ๆ " พวกเขาเป็นเผ่าพันธุ์ที่ได้รับการรักษาตั้งแต่ถูกรังเกียจจนถึงแม้กระทั่งการถูกกำจัด
 And now, they would remain simply as creatures of legends, or even from a myth
และตอนนี้พวกเขาจะยังคงเป็นเพียงสิ่งมีชีวิตตามตำนานหรือแม้กระทั่งจากตำนาน
 “…
“...
It is rather strange, sure
ค่อนข้างแปลกมาก
 But now isn’t the time to watch something like this
แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะดูอะไรแบบนี้
 Before I confiscate that phone, put it down and concentrate on healing your injuries
ก่อนที่จะยึดโทรศัพท์เครื่องนั้นเอาไว้และให้ความสำคัญกับการรักษาอาการบาดเจ็บของคุณ
 And, it’d be bothersome if mass media learns of this information, so you better check your mouth, too
และหากเป็นเช่นนั้นก็น่าขยะแขยงหากสื่อมวลชนรู้ข้อมูลนี้เพื่อให้คุณสามารถตรวจสอบปากได้ดีขึ้นด้วย
” “Ah, that… I believe it’s better to let the media know about this
"" อ่า ... ฉันเชื่อว่าดีกว่าที่จะปล่อยให้สื่อรู้เรื่องนี้
” “What rubbish are you spewing now?” Kim Yu-Rin frowned and glared at the man
"" ขยะอะไรที่คุณกำลังพ่นอยู่ตอนนี้? "คิมยูยิ้มขมวดคิ้วและจ้องมองชายคนนั้น
 “I mean, it’s not our fault anyway but we still have to swallow lots of ill will
"ฉันหมายความว่าไม่ใช่ความผิดของเราเลยล่ะค่ะ แต่เรายังคงต้องกลืนน้ำตาป่วยอีกหลายครั้ง
 So why not circulate this footage to mass media and take the attention away from us? The grieving for the victims can come later… Khm
ดังนั้นทำไมไม่เผยแพร่ภาพนี้ไปยังสื่อมวลชนและเอาความสนใจออกไปจากเรา? 
 I’m truly sorry
ฉันขอโทษอย่างแท้จริง
” As he was about to carry on with his words, Yi Soo-Han finally noticed that her expressions were steadily getting darker so he quickly lowered his head
"ขณะที่เขากำลังจะเดินต่อไปพร้อมกับคำพูดของเขา Yi Soo-Han ก็สังเกตเห็นว่าการแสดงออกของเธอเริ่มคล้ำขึ้นดังนั้นเขาจึงรีบลดศีรษะลง
 “Better learn to filter your mouth more carefully
"ดีกว่าเรียนรู้ที่จะกรองปากของคุณอย่างระมัดระวัง
” After spitting out the threatening words of warning, she turned on her heels and headed elsewhere
"หลังจากถ่มน้ำลายใส่คำขู่คำเตือนเธอก็หันส้นเท้าและเดินไปที่อื่น
   ***   Inside the dark and dank sewers where not a ray of light existed
*** ภายในท่อระบายน้ำที่มืดและสกปรกที่ไม่ได้รังสีของแสงที่มีอยู่
 Kim Sae-Jin opened his eyes after getting a whiff of humans
คิมซา - จินเปิดตาหลังจากกระซิบกระซาบกับมนุษย์
   [300 metres, Northward
[300 เมตรทางเหนือ
 One Human, one Soo-in
มนุษย์คนหนึ่ง Soo-in
]   At that moment
]   ขณะนั้น
 his half awakened consciousness felt the coldness
จิตสำนึกของเขาตื่นขึ้นครึ่งรู้สึกเย็น
 He quickly checked the current situation of his body
เขาตรวจสอบสถานการณ์ปัจจุบันของร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว
 There was a lot of fur
มีขนมากมาย
 He was still in the Beast Mode, but his fears were assuaged as soon as a new message window popped up
เขายังคงอยู่ใน Beast Mode แต่ความกลัวของเขาถูก assuaged ทันทีที่หน้าต่างข้อความใหม่ popped ขึ้น
   [The absorption has been completed
[การดูดซึมเสร็จเรียบร้อยแล้ว
 The Active Skill “Beast Mode/Human Mode” has been acquired
เปิดใช้งาน "โหมดสัตว์ / โหมดมนุษย์" ที่ใช้งานได้แล้ว
 (It’s possible to change Forms from now on
(สามารถเปลี่ยนแบบฟอร์มต่อจากนี้ไป
)]   ►Beast Mode/Human Mode [Growth Level: F] – Can change between the Beast Mode and the Human Mode in the Wolf Form
)] โหมด► Beast / Human Mode [Growth Level: F] - สามารถเปลี่ยนระหว่าง Beast Mode และ Human Mode ใน Wolf Form ได้
 – ►Beast Mode: Body changes to a ‘Werewolf’, all Stats related to the Ebony Wolf Form will be increased 3 times during this mode
โหมด► Beast: ร่างกายเปลี่ยนเป็น 'Werewolf' สถิติทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับ Ebony Wolf Form จะเพิ่มขึ้น 3 ครั้งในโหมดนี้
 – ►Human Mode: Body changes to a ‘Human’, all Stats related to the Ebony Wolf Form will not be reduced during this mode
- โหมดมนุษย์: ร่างกายเปลี่ยนไปเป็น "มนุษย์" สถิติทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับรูปแบบหมาป่าหมาป่าจะไม่ลดลงในโหมดนี้
 – Calculated from the current Energy Manipulation Stat, the skill ‘Beast Mode/Human Mode’ can be sustained up to (450 minutes) per 24 hours
- คำนวณจาก Manipulation Stat ปัจจุบันทักษะ 'Beast โหมด / โหมดมนุษย์' สามารถยั่งยืนได้ถึง (450 นาที) ต่อ 24 ชั่วโมง
   ►Stats [Physical Strength 134] [Endurance 133] [Agility 175] [Energy Manipulation 30] [Mana Affinity 20] [Magic Strength 20] [Luck 7]   As soon as the messages rose, Sae-Jin quickly activated the Human Mode
[พลังความแรง 20] [โชคดี 7] ทันทีที่ข้อความดังกล่าวลุกขึ้นแซะจินได้เปิดใช้งานโหมด Human Mode อย่างรวดเร็ว
 But there was a problem
แต่มีปัญหา
 The difference between the human Kim Sae-Jin and Kim Sae-Jin the Ebony Wolf activating the Human Mode was not… “small” at all
ความแตกต่างระหว่างมนุษย์ Kim Sae-Jin และ Kim Sae-Jin หมาป่าดำที่เปิดใช้งานโหมด Human Mode ไม่ใช่ ... "เล็ก" เลย
 His height must have grown, judging by his eye level being higher than before, and the muscles on his body at a glance looked like he’s been pumping irons all his life, and his… junior down there was now the size of a mace…
ความสูงของเขาต้องโตขึ้นตัดสินโดยระดับสายตาของเขาสูงกว่าก่อนและกล้ามเนื้อบนร่างกายของเขาได้อย่างรวดเร็วดูเหมือนว่าเขาได้รับการสูบบุหรี่เตารีดตลอดชีวิตของเขาและเขา ... จูเนียร์ลงมีตอนนี้ขนาดของกระบอง ...
 “Who goes there?” Out of the blue, a man’s shout and the chilly sensation of an ultra-sharp Mana were directed at his location
"ใครจะไปที่นั่น?" จากสีฟ้าเสียงตะโกนของชายหนุ่มและความรู้สึกที่เย็น ๆ ของ Mana ที่พิเศษสุดถูกนำทางไปยังตำแหน่งของเขา
 “I’m a human!!” Sae-Jin replied quickly
"ฉันเป็นมนุษย์!" แซะจินตอบอย่างรวดเร็ว
 And at his voice, Knights rapidly approached him
อัศวินเดินเข้ามาหาเขาอย่างรวดเร็วตามเสียงของเขา
 “Hmm…” “Oh, my…” In front of Sae-Jin, two Knights, one male and the other a female, was “studying” his appearance
"อืม ... " "โอ้ฉัน ... " หน้าแซ - จินอัศวินสองคนหนึ่งชายและหญิงคนหนึ่งกำลัง "ศึกษา" รูปร่างหน้าตาของเขา
 “…
“...
I escaped from Monsters and hid down here
ฉันหนีออกจากมอนสเตอร์และซ่อนตัวอยู่ที่นี่
 I took my clothes off after they caught on fire
ฉันเอาเสื้อผ้าออกหลังจากโดนไฟ
” After hearing his excuses, the male Knight turned around as if he was unhappy about something, while the female Knight continued to observe his body with her face totally red
"หลังจากได้ยินคำแก้ตัวของเขาแล้วอัศวินตัวนั้นก็หันกลับราวกับว่าเขาไม่มีความสุขกับบางสิ่งบางอย่างในขณะที่อัศวินหญิงยังคงสังเกตเห็นร่างของเขาด้วยใบหน้าของเธอแดง
 She covered her face with both of her hands as if to imply she was embarrassed, but actually, both of her eyes were busy peeking out from between her fingers
เธอปกปิดใบหน้าของเธอด้วยมือทั้งสองข้างของเธอราวกับจะบอกว่าเธออาย แต่จริงๆแล้วดวงตาทั้งสองข้างของเธอจ้องออกมาจากระหว่างนิ้วของเธอ
 And her observation continued a while longer until the male Knight finally told her to stop it
และการสังเกตของเธอก็ยังคงดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ จนกว่าอัศวินชายจะบอกให้เธอหยุดมัน
 < 06
<06
 The Mana Stone of a Beast (5) > Fin
มานาสโตนของสัตว์เดรัจฉาน (5)> ฟิน