Chapter 22 ‘I’m gonna go bat-sh*t crazy here
บทที่ 22 ฉันจะไปค้างคาว
’ Kim Sae-Jin was in the midst of busy fondling a rock that had turned into mud clay after he synchronised it with his Mana, but then, his anger spiked up all of a sudden, causing him to angrily fling it away
คิมซา - จินกำลังอยู่ในระหว่างที่ยุ่งอยู่กับก้อนหินที่ผุดขึ้นมาในดินโคลนหลังจากที่เขาทำข้อมูลให้ตรงกันกับมานะแล้ว แต่ความโกรธของเขาก็พุ่งขึ้นในทันทีทำให้เขาโกรธเหวี่ยงมันออกไป
The gap between his imaginations and that of reality was just too damn wide to cross
ช่องว่างระหว่างจินตนาการของเขากับความเป็นจริงนั้นกว้างเกินไปที่จะข้ามไปได้
The human Sae-Jin’s head definitely held an idea on what he wanted, and obviously he meant to do it well, but really, with the accursed clumsy hands of an Orc, it was simply The Mission: Impossible
หัวของมนุษย์ Sae-Jin มีความคิดที่ชัดเจนว่าเขาต้องการอะไรและเห็นได้ชัดว่าเขาตั้งใจที่จะทำมันได้ดี แต่จริงๆแล้วด้วยมือที่ซุ่มซ่ามที่ถูกสาปแช่งของ Orc มันเป็นแค่ภารกิจ: Impossible
It sure felt like he was back in the Art Class during his student days
มันแน่ใจว่ารู้สึกเหมือนเขากลับมาอยู่ในห้องเรียนศิลปะในช่วงวันเรียนของเขา
The image was in his head, and if he drew it like this and that, then it’d work out alright; however, his villainous hands wouldn’t allow him to achieve success no matter what
ภาพอยู่ในหัวของเขาและถ้าเขาดึงมันเช่นนี้และที่แล้วก็ต้องการทำงานออก alright;
(TL: this last line had to be revised, as the author simply said his hands were disabled
(TL: บรรทัดสุดท้ายนี้ต้องได้รับการแก้ไขเนื่องจากผู้เขียนกล่าวง่ายๆว่ามือของเขาถูกปิดใช้งาน
Quite literally
ค่อนข้างเป็นอักษร
) That alone would have made him rather irritated to no end, but the message window that popped up right afterwards made his blood pressure skyrocket, even if it was only for a short while
) ที่อยู่คนเดียวจะทำให้เขาค่อนข้างหงุดหงิดไม่ต้องจบ แต่หน้าต่างข้อความที่โผล่ขึ้นมาในเวลาต่อมาทำให้ความดันโลหิตสูงขึ้นแม้ว่าจะเป็นเพียงชั่วขณะหนึ่งเท่านั้น
[The Smithing Technique has been completed
[เทคนิค Smithing เสร็จสมบูรณ์แล้ว
] [Hardness Level: F] [Due to the absolute worst quality of the finished item, the Skill Proficiency Level has decreased
[ระดับความแข็ง: F] [เนื่องจากคุณภาพที่แย่ที่สุดของรายการสำเร็จแล้วระดับทักษะทางเทคนิคลดลง
] “…
] "...
Euaaaaaaakkk!!!!” In the end, Sae-Jin reverted back to the Human Form and screamed out at the top of his lungs while grabbing his head
Eeeaaaaaakkk !!!! "ท้ายที่สุดแล้วแซ็งจินกลับมายัง Human Form แล้วกรีดร้องออกมาที่ด้านบนของปอดขณะคว้าหัว
He wanted to smash apart that stupid message window right now, that kept on telling him his Proficiency Level would fall when it was already at the rock bottom of F-
เขาต้องการที่จะแตกออกจากหน้าต่างข้อความโง่ ๆ ในขณะนี้และบอกว่าระดับความสามารถของเขาจะลดลงเมื่อมันอยู่ที่ด้านล่างของ F-
It had been 20 times already
มันเคยเป็น 20 ครั้งแล้ว
And during those 20 times, only the negative words like absolute worst, useless, disgusting appeared in the windows
และในช่วงเวลา 20 ครั้งคำที่เป็นค่าลบเช่นเดียวกับที่เลวร้ายที่สุดที่เลวร้ายที่สุดไม่มีประโยชน์น่าขยะแขยงปรากฏขึ้นในหน้าต่าง
“Ha-ah…
“Ha-ah ...
” Even though he couldn’t get anywhere remotely close to tasting success, his entire body felt lethargic and energy-less
"แม้ว่าเขาจะไม่สามารถเดินทางจากที่ใดก็ได้ใกล้เคียงกับความสำเร็จ แต่ร่างกายของเขาก็ยังเซื่องซึมและไม่ใช้พลังงานมากนัก
It was a signal that his Mana supply was beginning to run dry
เป็นสัญญาณว่ามานะของเขากำลังเริ่มแห้ง
Sae-Jin sighed out roughly while laying down on the ground
Sae-Jin ถอนหายใจออกมาคร่าวๆขณะวางบนพื้น
“…
“...
!!” And precisely 90 seconds later, Sae-Jin suddenly shot back right up
!! "และอย่างแม่นยำ 90 วินาทีต่อมา Sae-Jin ก็ยิงขึ้นมาทันที
He felt like Archimedes sitting inside that famed bathtub of his
เขารู้สึกเหมือน Archimedes นั่งอยู่ในอ่างอาบน้ำที่โด่งดังของเขา
His eyes went round as he shouted out aloud
ดวงตาของเขาเดินไปรอบ ๆ ขณะที่เขาตะโกนออกมาดัง ๆ
“Goblin!!” He’d activate the Smithing Technique skill in his Orc Form and infuse a rock with Mana, then change to the Goblin Form to reshape it
"Goblin !!" เขาจะเปิดใช้สกิล Smithing Technique ใน Orc Form ของเขาและใส่หินกับ Mana จากนั้นเปลี่ยนเป็น Goblin Form เพื่อก่อร่างรูปใหม่
(This Skill could be activated only in the Orc Form but, once activated, it was possible to manipulate the shapes of objects in other Forms as the duration of the Skill only depended on the amount of Mana used up for the maintenance of the ability itself
(สกิลนี้สามารถใช้งานได้เฉพาะใน Orc Form แต่เมื่อเปิดใช้งานแล้วจะสามารถใช้รูปทรงของวัตถุในรูปแบบอื่น ๆ ได้เนื่องจากระยะเวลาของสกิลนี้ขึ้นอยู่กับจำนวน Mana ที่ใช้ในการบำรุงรักษาความสามารถของตัวเองเท่านั้น
) To combine the Orc’s Smithing Technique with the excellent Goblin’s Craftsmanship skill – wasn’t this the greatest combination like, ever? He quickly assumed the Orc Form and grabbed a nice-sized rock from the vicinity once more
) ในการรวมเทคนิคการสมิ ธ ของ Orc เข้ากับทักษะฝีมือของ Goblin ที่ยอดเยี่ยมไม่ใช่แค่การรวมกันที่ยิ่งใหญ่อย่างที่เคย?
(TL: that bracketed sentence in the middle of this paragraph is from the author
(TL: ประโยคที่วงเล็บอยู่ตรงกลางของย่อหน้านี้มาจากผู้เขียน
) * “I did it…” A Goblin with a single line of tattoo on his forehead slowly sighed in satisfaction
) * "ฉันทำมัน ... " ก๊อบบิ้นสักเส้นเดียวบนหน้าผากของเขาค่อยๆถอนหายใจด้วยความพึงพอใจ
[The Smithing Technique has been completed
[เทคนิค Smithing เสร็จสมบูรณ์แล้ว
] [Hardness Level: E] [Due to the excellent quality of the finished item, the Skill Proficiency Level has increased
] [Hardness Level: E] [เนื่องจากมีคุณภาพที่ยอดเยี่ยมของไอเท็มที่สำเร็จแล้วระดับทักษะทางเทคนิคเพิ่มขึ้น
] It was a feel-good message
] มันเป็นข้อความที่รู้สึกดี
A deep grin drew up on his lips
รอยยิ้มที่ลึกลงบนริมฝีปากของเขา
What he managed to make this time was a type of a dagger
สิ่งที่เขาได้ทำไว้ในครั้งนี้ก็คือกริชแบบหนึ่ง
A small sword made out of stone and its blade fashioned into a crescent moon
ดาบขนาดเล็กที่ทำจากหินและใบมีดของมันรูปแบบเป็นดวงจันทร์เสี้ยว
As it was crafted from a rock, it couldn’t be used as a proper weapon but still, he was rather pleased with this outcome, as this was the first time since the activation of the skill he did something right…
เนื่องจากมันถูกสร้างขึ้นจากหินมันไม่สามารถใช้เป็นอาวุธที่เหมาะสม แต่ก็ยังคงเขาพอใจกับผลเช่นนี้เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่เปิดใช้งานสกิลที่เขาทำในสิ่งที่ถูกต้อง ...
…
...
But then, he became dissatisfied all over again
แต่แล้วเขากลับไม่พอใจอีกครั้ง
“Something’s not right
"มีบางอย่างไม่ถูกต้อง
” Kim Sae-Jin muttered to himself
คิมซา - จินพึมพำกับตัวเอง
His satisfaction only lasted for a fleeting moment and now, he wanted to make something even better
ความพึงพอใจของเขาใช้เวลาเพียงชั่วขณะและตอนนี้เขาต้องการทำสิ่งที่ดียิ่งขึ้น
This didn’t mean blacksmithing was his calling, no
นี้ไม่ได้หมายความว่า blacksmithing คือการโทรของเขาไม่มี
Something inside him went through an inexplicable change after he absorbed the Mana Stone of the Werewolf, as well as seeing the news about the resurgence of Vampires
บางสิ่งบางอย่างภายในตัวเขาได้ผ่านการเปลี่ยนแปลงที่ลึกลับไม่ได้หลังจากที่เขาได้ดูดกลืน Mana Stone ของ Werewolf รวมทั้งได้เห็นข่าวเกี่ยวกับการฟื้นคืนชีพของแวมไพร์
One could call it… an ambition
หนึ่งสามารถเรียกมันว่า ... ความใฝ่ฝัน
A notion he had never ever held in his poverty-stricken old life
ความคิดที่เขาไม่เคยมีในชีวิตเก่าที่ยากจน
But the Mana Stone of the beast that had now become a part of his heart, desired to make his ambitions into reality
แต่มานะสโตนของสัตว์เดรัจฉานที่กลายเป็นส่วนหนึ่งของหัวใจของเขาได้ต้องการที่จะทำให้ความทะเยอทะยานของเขากลายเป็นจริง
A wolf’s ambitions had completely been assimilated with his psyche, the resurgence of the Werewolf’s irreconcilable enemy, Vampires, serving as the trigger
ความทะเยอทะยานของหมาป่าได้รับการหลอมรวมกับจิตใจของเขาการฟื้นตัวของศัตรูที่ไม่สามารถประนีประนอมกันได้ของ Werewolf ได้แวมไพร์ทำหน้าที่เป็นตัวกระตุ้น
“Hmm
“อืมมม
” However, he was feeling a little lethargic due to the shortage of Mana to have another go immediately, so he decided to take a break first and lied down on the stone bed instead
"อย่างไรก็ตามเขารู้สึกเฉื่อยชาเล็กน้อยเนื่องจากขาดแคลนมานะที่จะมีอีกคนหนึ่งออกไปทันทีดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะหยุดพักก่อนและนอนลงบนเตียงหินแทน
* A week later, Sae-Jin had left the cave and was walking in the middle of the city for the promised dinner with Hazeline; that was when he discovered a signboard that he wouldn’t have found interesting before
อีกหนึ่งสัปดาห์ต่อมา Sae-Jin ออกจากถ้ำและเดินตรงกลางเมืองเพื่อรับประทานอาหารเย็นที่สัญญาไว้กับ Hazeline;
“Tae-Baek Armoury” A weapons shop with a simple name
"Tae-Baek Armory" ร้านขายอาวุธที่มีชื่อง่าย ๆ
But the weight of that name was rather quite heavy
แต่น้ำหนักของชื่อนั้นค่อนข้างหนัก
Tae-Baek – it was the name belonging to one of the 17 master craftsmen in South Korea
Tae-Baek - เป็นชื่อของหนึ่งใน 17 ช่างฝีมือต้นแบบในเกาหลีใต้
Sae-Jin became interested in the store now that he possessed a skill related to blacksmithing, but unfortunately, there wasn’t a lot of time left until the meeting with the Dark Elf
Sae-Jin เริ่มให้ความสนใจกับร้านค้าในขณะนี้ว่าเขามีทักษะเกี่ยวกับการ blacksmithing แต่น่าเสียดายที่ไม่มีเวลามากเหลือเกินจนกระทั่งพบกับ Dark Elf
“…An Open Invitational tournament?” So, rather than stepping inside the store, he took a closer look at the poster plastered on the display window
"... การแข่งขัน Open Invitational?" ดังนั้นแทนที่จะก้าวเข้าไปในร้านเขาจึงมองดูผู้โพสต์ที่ฉาบบนหน้าต่างแสดง
[The 4th Republic of Korea Blacksmiths Open Invitational Tournament,] An opportunity to realise the dream of the talented, aspiring Blacksmiths
[สาธารณรัฐแห่งเกาหลีครั้งที่ 4 เปิดการแข่งขันเชิญนักกีฬา] โอกาสที่จะตระหนักถึงความฝันของผู้มีพรสวรรค์และช่างตีเหล็ก
►Application requirements: Those wishing to become a blacksmith
►ความต้องการใช้งาน: ผู้ที่ต้องการเป็นช่างตีเหล็ก
(However, those with the level of artisan or higher are prohibited from entering
(แต่ผู้ที่มีระดับช่างฝีมือหรือสูงกว่าจะถูกห้ามเข้า
) ►How to participate: Physically mail the product to the address provided or visit the premise personally to apply
) วิธีการเข้าร่วม: ส่งผลิตภัณฑ์ทางไปรษณีย์ไปยังที่อยู่ที่จัดเตรียมไว้หรือเยี่ยมชมสถานที่ตั้งด้วยตัวเองเพื่อสมัคร
(Possible to participate using an alias or in anonymity
(สามารถเข้าร่วมโดยใช้นามแฝงหรือไม่ระบุชื่อ
) ►Competition process: Preliminary screening, 1st Round of Judging, 2nd Round of Judging, and the Final – a total of 4 stages
) กระบวนการการแข่งขัน: การคัดเลือกเบื้องต้นการตัดสินรอบที่ 1 การตัดสินรอบที่ 2 และรอบชิงชนะเลิศรวม 4 ขั้นตอน
In the Final Round, audience may participate in the judging process
ในรอบชิงชนะเลิศผู้ชมอาจมีส่วนร่วมในกระบวนการตัดสิน
(New equipment must be presented for 1st, 2nd and the Final Rounds separately
(อุปกรณ์ใหม่ต้องนำเสนอสำหรับรอบที่ 1, 2 และรอบชิงชนะเลิศแยกต่างหาก
) ►Content of awards: Total prize money of $1 million US (TL: I’ve rounded up quite a bit here
) ►เนื้อหารางวัล: เงินรางวัลทั้งสิ้น 1 ล้านเหรียญสหรัฐฯ (TL: ฉันกลมขึ้นเล็กน้อยที่นี่
The original amount was just under $885K
จำนวนเงินเดิมเท่ากับ 885,000 เหรียญ
Seems a bit on the low side to me, so…) ►Sponsors: Dawn Corporation, Dawn Knight Order, Hyunwol Auction House, Raven Knights Order, etc… [We eagerly await the participation of many blacksmiths who are fervently fighting to achieve their dreams
ดูเหมือนจะเป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ กับฉันดังนั้น ... ) ผู้สมัคร: Dawn Corporation, Dawn Knight Order, House ประมูล Hyunwol, Raven Knights Order ฯลฯ .. [เรากระตือรือร้นรอการมีส่วนร่วมของช่างตีเหล็กจำนวนมากที่ต่อสู้เพื่อบรรลุความฝันของพวกเขาอย่างจริงจัง
] The very first thought emerging in his head after he dazedly stared at the poster, was the word “debt”
] ความคิดแรกที่เกิดขึ้นใหม่ในหัวของเขาหลังจากที่เขาจ้องมองที่โปสเตอร์เป็นคำว่า "หนี้"
The debt he owed Hazeline was $4
หนี้ที่เขาเป็นหนี้อยู่ใน Hazeline อยู่ที่ $ 4
5 million US
5 ล้านเหรียญสหรัฐ
And then, he thought about the house as well
แล้วเขาก็คิดถึงบ้านด้วยเช่นกัน
Now that he could spend nearly half of a day as a human being, he would dearly love to graduate from the caveman lifestyle as soon as possible
ตอนนี้เขาสามารถใช้เวลาเกือบครึ่งวันเป็นมนุษย์เขาจะรักการจบการศึกษาจากวิถีชีวิตของมนุษย์ถ้ำโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
“…
“...
Hmm
อืมมม
” He glanced around to see if anyone was looking, stealthily approached the poster, and then…
"เขาเหลือบมองไปรอบ ๆ เพื่อดูว่าใครกำลังมองหาลอบเข้าหาโปสเตอร์และจากนั้น ...
Rrrrip
Rrrrip
He ripped the poster right off the glass and hurriedly carried it away
เขาฉีกโปสเตอร์ออกจากกระจกแล้วรีบพามันไป
* Hazeline, who had been waiting for Sae-Jin in the restaurant, didn’t even have enough time to get shocked at his increased size
Hazeline ผู้รอ Sae-Jin อยู่ในร้านอาหารไม่ได้มีเวลาพอที่จะตกใจกับขนาดที่เพิ่มขึ้น
“…
“...
You brewed all these in just ten days?!” “No, no
คุณต้มสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดภายในเวลาเพียงสิบวัน?! "" ไม่ไม่ใช่
Took me half a year
พาฉันไปครึ่งปี
I brought the ones I had stashed for a rainy day
ฉันนำของที่ฉันเก็บไว้ในวันที่ฝนตก
More importantly, how much of the debt would they cover?” A total of ten potion bottles
ที่สำคัญกว่าเท่าไหร่ของหนี้ที่พวกเขาจะครอบคลุม? "รวมเป็นสิบขวดยา
And among them, two bottles of “A Goblin’s Kindness” made out of the powderised fang of a Sabre-tooth tiger
และในหมู่พวกเขาสองขวด "A Goblin's Kindness" ที่ทำจากผงแป้งของเสือ Saber ฟัน
While Sae-Jin’s expression was slightly bitter as he found it regretful to use up the remainder of the fang, Hazeline’s face was full of joy and happiness
ขณะที่ท่าทางของ Sae Jin มันขมเล็กน้อยเมื่อเขารู้สึกเสียใจที่ได้ใช้ส่วนที่เหลือของฝางใบหน้าของ Hazeline เต็มไปด้วยความสุขและความสุข
“After deducting tax, I think around $2
"หลังจากหักภาษีแล้วฉันคิดว่าประมาณ 2 เหรียญ
5 million, US~ So, if you add up with the potions sold previously, there’s only around $270K left
5 ล้านเหรียญสหรัฐฯ ~ ดังนั้นถ้าคุณเพิ่มปริมาณที่ขายไว้ก่อนหน้านี้เหลือเหลืออีกเพียง $ 270,000
” “Still that much… But of course…” Their conversation was temporarily cut off
"" ยังคงมาก ... แต่แน่นอน ... "การสนทนาของพวกเขาถูกตัดออกชั่วคราว
Because, the waiter had brought their food
เพราะบริกรนำอาหารมา
“Looks delicious
"ดูเหมือนอร่อย
” Sae-Jin spoke as he stared at the thick steak
"แซะจินพูดขณะที่เขาจ้องมองที่สเต็กหนา ๆ
Hazeline nodded, and carefully stored the potions strewn about on the table inside her bag
Hazeline พยักหน้าและเก็บยาไว้แน่นไว้บนโต๊ะข้างในกระเป๋าของเธอ
“Uhm…” “Excuse me…
"อืม ... " "ขอโทษนะ ...
” Before grabbing the knives and forks, they opened their mouths at the same time
"ก่อนที่จะคว้ามีดและส้อมพวกเขาเปิดปากของพวกเขาในเวลาเดียวกัน
Sae-Jin gestured her to go ahead first, so she did
แซะ - จินชี้นำให้เธอเดินหน้าก่อนดังนั้นเธอจึงทำ
“Well, can’t you please tell me what perfume you are using right now?” “…
"เอาล่ะคุณไม่สามารถบอกฉันได้ไหมว่าตอนนี้คุณใช้น้ำหอมใช่ไหม?" "...
Huh?” “Wait, it’s not like that
เหรอ? "" เดี๋ยวก่อนไม่ใช่แบบนั้น
I don’t have any other intentions
ฉันไม่มีความตั้งใจอื่น ๆ
I just like that scent, is all
ฉันแค่ชอบกลิ่นนั้นเท่านั้นเอง
I’d like to sprinkle some on me, and also to smell it in the house, too
ฉันต้องการที่จะโรยบางอย่างกับฉันและยังกลิ่นในบ้านด้วย
” Hazeline scratched her cheek and coyly asked him
"Hazeline เกาแก้มของเธอและถามเขาอย่างโกรธ
He made a troubled expression and shook his head
เขาสำลักใจและส่ายหน้า
“If that’s what you want, then you should take me home
"ถ้าเป็นสิ่งที่คุณต้องการคุณควรพาฉันกลับบ้าน
It’s really not a perfume but my own odour
มันไม่ใช่น้ำหอมจริงๆ แต่เป็นกลิ่นของตัวเอง
” “Eiiii…
"" Eiiii ...
” At his words, Hazeline gazed at him with a sly, knowing look
"คำพูดของเขา Hazeline จ้องมองเขาด้วยท่าทางที่ดูเฉื่อยชา
She was expecting as much
เธอคาดหวังมาก
Pretending to be not interested, but in the end, wasn’t this a tactic straight out of a player’s handbook? “I’d like to do that as well, but…
แกล้งทำเป็นไม่สนใจ แต่ท้ายที่สุดแล้วนี่ไม่ใช่กลยุทธ์ที่ตรงไปตรงมาจากคู่มือผู้เล่นหรือไม่?
you also know this too, don’t you? Us Dark Elves are sensitive towards our privacy
คุณรู้เรื่องนี้ด้วยใช่ไหม?
So if you find it a bit inconvenient to tell me what the perfume is, just a small hint would…” “I’m telling you the truth
ดังนั้นถ้าคุณรู้สึกว่าไม่สะดวกที่จะบอกฉันว่าน้ำหอมเป็นแค่คำใบ้เล็ก ๆ ... "" ฉันบอกความจริง
Really, it’s not a perfume but my own body odour
จริงๆแล้วไม่ใช่น้ำหอม แต่กลิ่นตัวของฉันเอง
” Sae-Jin was adamant
"แซะ - จินยืนกราน
Hazeline’s brows knitted slightly as if she found his unchanging attitude disagreeable, but still nodded her head to show that she understood, albeit reluctantly
คิ้วของ Hazeline ถักเล็กน้อยราวกับว่าเธอพบท่าทีไม่เปลี่ยนใจของเขา แต่ก็ยังพยักหน้าเพื่อแสดงให้เห็นว่าเธอเข้าใจแม้ว่าจะลังเล
“I understand
"ฉันเข้าใจ
Well… if you insist it is, then surely it should be
ดี ... ถ้าคุณยืนยันมันแล้วแน่นอนมันควรจะเป็น
” Her lips were pushed out in a pout, and anyone could see that she was obviously upset
"ริมฝีปากของเธอถูกผลักออกไปในปากและทุกคนก็เห็นว่าเธอไม่สบายใจอย่างเห็นได้ชัด
“No, well, if you really want this scent in your home… then you should just take me with you
"ไม่หรอกถ้าคุณอยากกลิ่นนี้อยู่ในบ้านคุณ ... คุณควรพาฉันไปกับคุณ
” Sae-Jin spoke jokingly after finding her rather adorable like this
"แซะ - จินพูดติดตลกหลังจากพบว่าเธอค่อนข้างน่ารักอย่างนี้
“Fu-ut
“Fu-ยูทาห์
Thanks, re~ally, for your suggestion, but I’m fine
ขอขอบคุณอีกครั้งสำหรับคำแนะนำของคุณ แต่ฉันสบายดี
” Hazeline smiled and accepted his joke, and in this friendly atmosphere the lively conversation never once stopped
"Hazeline ยิ้มและยอมรับเรื่องตลกของเขาและในบรรยากาศที่เป็นมิตรนี้การสนทนาที่มีชีวิตชีวาไม่เคยหยุดนิ่ง
The one talking was Sae-Jin, and the one listening and laughing was Hazeline
คนที่พูดก็คือ Sae-Jin และคนที่ฟังและหัวเราะก็คือ Hazeline
Perhaps, she was just trying to get on his good side, but even knowing this, oddly enough, Sae-Jin’s confidence continued to soar in front of this beautiful woman
บางทีเธออาจจะพยายามหาทางที่ดีของเขา แต่ถึงกระนั้นก็รู้เรื่องนี้ผิดปกติความเชื่อมั่นของ Sae-Jin ยังคงทะยานขึ้นต่อหน้าผู้หญิงที่สวยคนนี้
The heart that used to beat irregularly whenever they talked face to face, now remained calm, and there wasn’t even a trace of nervousness in him
หัวใจที่เคยตีอย่างไม่สม่ำเสมอเมื่อใดก็ตามที่พวกเขาพูดคุยแบบเห็นหน้าตอนนี้ยังคงสงบและไม่มีแม้แต่รอยรัดในตัวเขา
Was this because the effects of “a heart of a beast” – the Werewolf’s – or was it the belief in himself, in other words, confidence and pride, had grown? Whatever the reasons were, Sae-Jin was really pleased about himself right now
เป็นเช่นนี้เพราะผลของ "หัวใจของสัตว์ร้าย" - มนุษย์หมาป่าหรือไม่หรือความเชื่อในตัวเองกล่าวคือความเชื่อมั่นและความภาคภูมิใจโตขึ้น?
“Oh, by the way, do blacksmiths make a lot of money these days?” As the thought suddenly floated up, he slightly tested the waters
"โอ้เพื่อนช่างทำเงินเยอะแยะวันนี้ล่ะ?" เมื่อความคิดนึกถึงลอยขึ้นมาเล็กน้อย
He figured that, if the Skill Proficiency Level of the Blacksmithing Technique rose high enough, it’d be comparable to the recognised blacksmiths, no, the very best of the lot, even to that of master craftsmen
เขาคิดว่าถ้าระดับความสามารถทางเทคนิคของเทคนิค Blacksmithing เพิ่มขึ้นสูงพอสมควรก็จะเทียบได้กับช่างตีเหล็กที่ได้รับการยอมรับไม่มากที่สุดเท่าที่จะมากแม้กระทั่งฝีมือของช่างฝีมือต้นแบบ
On top of that, if he combined the Goblin’s Craftsmanship, he’d be able to make products that perfectly married aesthetics and functionality
นอกจากนี้ถ้าเขารวมฝีมือของ Goblin เขาจะสามารถทำให้ผลิตภัณฑ์ที่แต่งงานสมบูรณ์สุนทรียศาสตร์และการทำงาน
It was too good a skill to not utilise it
มันเป็นทักษะที่ดีเกินไปที่จะไม่ใช้มัน
“If the stuff they make is good, then yes
"ถ้าสิ่งที่พวกเขาทำคือสิ่งที่ดีแล้วใช่
But could it be as simple as that? You need to possess some talent with Mana if you want to climb up to a certain level in blacksmithing, but if you have enough talent to reach a level of a master, wouldn’t be it better to just become a Knight, instead? It’d get rather boring just hammering away in a sweltering smithy, and as a kicker, you’d need to waste 2~3 years of your life to knock out a single decent item
แต่มันอาจจะเป็นง่ายๆเป็นว่า?
” “Oh, wait a moment, please
"" โอ้รอสักครู่ได้โปรดเถอะ
Blacksmiths can utilise Mana?” “Of course
ช่างตีเหล็กสามารถใช้มานะได้หรือไม่ "" แน่นอน
Loading the hammer with Mana as they strike down on the metal apparently infuses equipment with it
การโหลดค้อนกับ Mana ขณะที่พวกเขาตีลงบนโลหะ apparently infuses อุปกรณ์กับมัน
And higher the amount of Mana infused into an equipment, the better
และเพิ่มปริมาณของ Mana ที่ใส่เข้าไปในอุปกรณ์ได้ดียิ่งขึ้น
But, I mean, just what is that? Just depending on luck, is all
แต่ฉันหมายถึงเพียงว่าคืออะไร?
” Hazeline spoke in a disinterested tone, and Sae-Jin floated a deep smile of satisfaction
Hazeline พูดด้วยความรู้สึกไม่แยแสและแซโฮจินยิ้มให้ความพึงพอใจอย่างลึกซึ้ง
He now figured out the rough cause of why an Orc Great Warrior’s weapon was better than an artisan’s, and able to compare with a master craftsman’s
ตอนนี้เขาคิดหาสาเหตุที่ว่าทำไมอาวุธ Orc Great Warrior จึงดีกว่าช่างฝีมือและสามารถเปรียบเทียบกับช่างฝีมือของนายช่างได้
Blacksmiths depended on luck, somewhat, to infuse Mana, but Orcs utilised their physical traits to directly wield Mana when forging their weapons
ช่างตีเหล็กขึ้นอยู่กับโชคค่อนข้างจะใส่มานะ แต่ Orcs ใช้ลักษณะทางกายภาพของพวกเขาโดยตรงในการควง Mana เมื่อทำการปลอมอาวุธของพวกเขา
“But why are you asking me about that?” Hazeline asked him while thoroughly chewing the meat
"แต่ทำไมนายถามฉันเรื่องนี้ล่ะ?" เฮเซลเล่ย์ถามเขาขณะเคี้ยวเนื้ออย่างละเอียด
“…Oh, well
"... โอ้ดี
No particular reason
ไม่มีเหตุผลพิเศษ
I saw a poster for a blacksmithing competition nearby
ฉันเห็นโปสเตอร์สำหรับการแข่งขัน blacksmithing ในบริเวณใกล้เคียง
By the way, how much is it for a stuff made by an artisan or a master nowadays?” “Their prices are seriously enormous
เท่าไหร่ก็คือสำหรับสิ่งที่ทำโดยช่างฝีมือหรือต้นแบบในปัจจุบัน? "" ราคาของพวกเขาเป็นอย่างมากอย่างจริงจัง
There was an axe that was sold recently called the Strength of Rok-Tah
มีขวานที่ขายเมื่อเร็ว ๆ นี้เรียกว่า Strength of Rok-Tah
It’s a weapon praised by many master craftsmen as well as rated favourably by the critics
เป็นอาวุธที่ได้รับการยกย่องจากช่างฝีมือชั้นนำมากมายรวมไปถึงการให้คะแนนในเกณฑ์ดีโดยนักวิจารณ์
Even the mass media played it up, saying it’s a birth of a new source of pride for the country
แม้แต่สื่อมวลชนก็เล่นมันขึ้นมาพูดว่านี่เป็นจุดเริ่มต้นของความภาคภูมิใจของประเทศ
Well, if I remember correctly, the Dawn Knights Order coughed up around $26 million US for the privilege of taking it home
ถ้าฉันจำได้อย่างถูกต้องคำสั่ง Dawn Knights ก็เพิ่มขึ้นประมาณ 26 ล้านเหรียญสหรัฐฯเพื่อเป็นเกียรติในการพามันกลับบ้าน
” Sae-Jin stopped his knife the moment he heard that figure
"แซะ - จินหยุดมีดของเขาในขณะที่เขาได้ยินเสียงดังกล่าว
“…
“...
I see
ฉันเห็น
” He calmed his wildly beating heart and replied in a deadpan expression
"เขาสงบหัวใจเต้นของเขาอย่างกระวนกระวายและตอบด้วยความรู้สึกนิ่มนวล
And about an hour later, Sae-Jin returned to his cave in a hurry while being seen carrying a stash of iron ingots
ประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมา Sae-Jin กลับมาที่ถ้ำของเขารีบร้อนขณะกำลังถูกจับถือซองเหล็ก
He wanted to buy raw steel but alas, didn’t have enough money for that
เขาอยากจะซื้อเหล็กดิบ แต่อนิจจาไม่มีเงินเพียงพอสำหรับเรื่องนี้
< 07
<07
The Orc’s Forge (2) > Fin
The Orc's Forge (2)> Fin