Chapter 27 It was at night, with a deep darkness descending down like a fog
บทที่ 27 ตอนกลางคืนมีความมืดทึบลดหลั่นลงเหมือนหมอก
 A man, Kim Ji-Han, was walking on an alleyway while talking to a certain someone on the phone
ชายคนหนึ่ง Kim Ji-Han กำลังเดินอยู่บนตรอกซอกซอยในขณะที่พูดคุยกับคนบางคนทางโทรศัพท์
 “Another one was murdered 3 days ago
"อีกคนหนึ่งถูกฆาตกรรมเมื่อ 3 วันก่อน
 Yes
ใช่
 A total of 2
ทั้งหมด 2
 No, I also have no idea
ไม่ฉันยังไม่มีความคิด
 Even the police have no clue, so it’s impossible for me, too
แม้แต่ตำรวจไม่มีเงื่อนงำก็เป็นไปไม่ได้สำหรับฉันเช่นกัน
 Yes
ใช่
 Both were revenge killings
ทั้งสองถูกฆ่าล้างแค้น
 It’s revenge, because nothing was taken after the commission of the crime itself
เป็นการแก้แค้นเพราะไม่มีอะไรเกิดขึ้นหลังจากที่มีการก่ออาชญากรรมขึ้น
 Yes, well
ใช่ดี
 I told you I don’t know who it could be
ฉันบอกคุณว่าฉันไม่ทราบว่าใครจะเป็นได้
 I can’t even get a feel for this guy
ฉันไม่สามารถแม้แต่จะได้รับความรู้สึกสำหรับคนที่แต่งตัวประหลาดนี้
 But still, I’m checking out all the Mercenary bastards, just in case
แต่ยังฉันกำลังตรวจสอบออกทั้งหมดลูกจ้างทหารรับจ้างในกรณี
 I’ll let the result known lat…” Kim Ji-Han suddenly stopped talking
ฉันจะปล่อยให้ผลที่ได้รู้จักกัน lat ... "Kim Ji-Han ก็หยุดพูด
 The reason was because of a man standing by the corner of the alleyway
สาเหตุมาจากชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่ที่มุมของตรอกซอกซอย
 Since the person’s back was turned away, Ji-Han couldn’t see the face, but it was not too difficult to figure that it was a he judging from the tall height and the athletic build
ตั้งแต่ที่คนหันหลังกลับไป Ji-Han ไม่สามารถมองเห็นหน้าได้ แต่ก็ไม่ยากที่จะคิดได้ว่าเขาเป็นคนตัดสินจากความสูงและความสูงของนักกีฬา
 “…Please hold on for a second
"... โปรดรอสักครู่
 Don’t hang up
อย่าวางสาย
” Ji-Han held the phone in one hand and slowly approached the man
"จีฮานจับโทรศัพท์ไว้ในมือข้างหนึ่งและค่อยๆเดินเข้ามาหาชายคนนั้น
 However, an ominous feeling suddenly brushed by his senses
อย่างไรก็ตามความรู้สึกที่เป็นลางไม่ดีก็คลี่คลายด้วยความรู้สึกของเขา
 He realised he should not get too close
เขาตระหนักว่าเขาไม่ควรเข้าใกล้มากเกินไป
 The instincts of a Vampire was busy telling him so
สัญชาตญาณของแวมไพร์กำลังยุ่งอยู่กับเขา
 So, he began to carefully retread his steps backwards
ดังนั้นเขาจึงเริ่มเดินหน้าถอยหลังอย่างระมัดระวัง
 “Yeah
"ใช่
 I’m going now
ฉันจะไปเดี๋ยวนี้
” However, as if to say his worries were false, that man spoke to his own mobile phone and left the alleyway
"อย่างไรก็ตามราวกับจะพูดความกังวลของเขาเป็นเท็จผู้ชายคนนั้นพูดกับโทรศัพท์มือถือของตัวเองและออกจากตรอกซอกซอย
 Breathing a sigh of relief, Ji-Han raised his phone to his face
หายใจลึก ๆ ด้วยความโล่งอก Ji-Han ยกโทรศัพท์ไว้บนใบหน้า
 “…
“...
It’s a false alarm
เป็นสัญญาณเตือนผิดพลาด
” The moment he finished speaking, a giant shadow fell upon him from above
"ช่วงเวลาที่เขาพูดจบเงายักษ์ตกลงมาจากเบื้องบน
 He couldn’t even utter a single word
เขาไม่สามารถแม้แต่จะพูดคำเดียว
 Terrifying fangs ripped out chunks of his throat, and monstrous hands tore off his arms away
เขี้ยวน่ากลัวฉีกขาดออกจากลำคอของเขาและมือที่ชั่วร้ายฉีกแขนของเขาออกไป
 The blood of a Vampire was cold
เลือดของแวมไพร์เย็น
 An icy feeling akin to taking a cold shower enveloped his body
ความรู้สึกน้ำแข็งคล้ายกับการอาบน้ำเย็นห่อหุ้มร่างของเขาไว้
 And at the same time, several alert windows popped up
และในเวลาเดียวกันหน้าต่างแจ้งเตือนหลายหน้าต่างก็โผล่ขึ้นมา
   ►The Skill Proficiency Level for the Passive Skill “Flesh of a Beast” has risen from F to D
►ความสามารถทางทักษะสำหรับทักษะ Passive "เนื้อสัตว์" ได้เพิ่มขึ้นจาก F เป็น D
   ►The Skill Proficiency Level for the Passive Skill “High-Strength Wolf’s Claws” has risen from F to D
►ความสามารถทางทักษะของทักษะ Passive Skill "Claws Wolf's High-Strength" เพิ่มขึ้นจาก F เป็น D
   ►The Skill Proficiency Level for the Passive Skill “Predator” has risen from F to D
►ความสามารถทางทักษะสำหรับทักษะ Passive Skill "Predator" เพิ่มขึ้นจาก F เป็น D
   ►The Skill Proficiency Level for the Passive Skill “The Scent of a Wolf” has risen from D to C-
►ความสามารถทางทักษะสำหรับทักษะ Passive Skill of the Wolf ได้เพิ่มขึ้นจาก D เป็น C-
   – “Oi, oi!!!” As he was revelling in the ecstasy of his level up, a sound leaked out from the mobile phone that had fallen on the ground
- "Oi, oi !!!" ขณะที่เขากำลังปลื้มปีติของเขาขึ้นมาเสียงดังออกมาจากโทรศัพท์มือถือที่ตกลงมาบนพื้นดิน
 Kim Sae-Jin lightly stepped on and crushed it
คิมซา - จินเดินเบา ๆ และบดขยี้
   *   On the following day
* วันรุ่งขึ้น
 Sae-Jin headed to the coffee shop in order to meet up with Yu Sae-Jung
แซะ - จินมุ่งหน้าไปที่ร้านกาแฟเพื่อพบกับ Yu Sae-Jung
 The meeting had to be delayed for two weeks as both of them were swarmed with stuff to do
การประชุมต้องเลื่อนออกไปเป็นเวลาสองสัปดาห์เนื่องจากทั้งสองคนกำลังทำอะไรอยู่
 Yu Sae-Jung was waiting for him inside the most luxurious coffee shop in the city
Yu Sae-Jung กำลังรอเขาอยู่ข้างในร้านกาแฟที่หรูหราที่สุดในเมือง
 She was sitting alone in a corner of the shop, manning her phone
เธอนั่งอยู่คนเดียวในมุมหนึ่งของร้านค้าดูแลโทรศัพท์ของเธอ
 Even though she still had that youthful feel of a high school girl, there was a sophisticated aura oozing off from her as well
ถึงแม้ว่าเธอยังมีความรู้สึกอ่อนเยาว์ของเด็กนักเรียนมัธยมปลาย แต่ก็มีกลิ่นอายความซับซ้อนที่หลุดจากเธอเช่นกัน
 Sae-Jin carefully approached her and sat on the opposite side
แซะ - จินเดินเข้ามาหาเธอและนั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม
 Suddenly, the attention of the surroundings focused here
ทันใดนั้นความสนใจของสภาพแวดล้อมก็เน้นที่นี่
 “Ah, you’ve arrived? It’s been a while
"อา, คุณมาถึงแล้ว? 
” Yu Sae-Jung spoke in a relaxed manner as she shut the projections off
"Yu Sae-Jung พูดอย่างผ่อนคลายขณะที่เธอปิดการฉายภาพ
 “Were you looking at something?” “News articles
"คุณกำลังมองหาอะไรบ้าง?" "บทความข่าว
 Another murder of a Vampire happened yesterday
การฆาตกรรมอีกครั้งของแวมไพร์เกิดขึ้นเมื่อวานนี้
 I hear this is the third victim already
ฉันได้ยินว่านี่เป็นเหยื่อรายที่สามแล้ว
” Sae-Jin’s heart missed a beat there
หัวใจของแซะ - จินพลาดจังหวะที่นั่น
 But he quickly adjusted his mind and relaxedly nodded his head
แต่เขารีบปรับความคิดของเขาและพยักหน้าอย่างผ่อนคลายหัวของเขา
 “Oh
“โอ้
 I also saw that
ฉันเห็นด้วยเช่นกัน
 By the way…
ยังไงซะ…
 what is that next to you?” He didn’t want to deliberately walk down this conversational path and give himself more pain, so he changed the topic and asked her about the rectangular box next to her instead
สิ่งที่อยู่ข้างคุณ? "เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะเดินตามเส้นทางสนทนาและให้ความเจ็บปวดมากขึ้นดังนั้นเขาจึงเปลี่ยนหัวข้อและถามเธอเกี่ยวกับกล่องสี่เหลี่ยมที่อยู่ติดกับเธอแทน
 “Oh, this? I wonder, will you recognise it if you see it…?” Sae-Jung placed the box on top of the table with a strangely excited voice
"โอ้นี่เหรอ? 
 And with her lips twitching in a barely concealed smile, she opened the lid of the box
และด้วยริมฝีปากของเธอกระเพื่อมในรอยยิ้มที่ปิดบังแทบไม่ได้เธอเปิดฝากล่อง
 “…Huh?!” Kim Sae-Jin was left utterly shocked
"... ฮะ?!" คิมซา - จินตกใจอย่างสุดซึ้ง
 However, the reason for that was rather different from what she was thinking of
อย่างไรก็ตามเหตุผลที่ค่อนข้างแตกต่างจากที่เธอคิด
 “Seeing your reactions, you must have seen that program I was in? This is that dagger
"เห็นปฏิกิริยาของคุณคุณต้องได้เห็นโปรแกรมที่ฉันอยู่ใน? 
 The Iron Dagger with excellent Mana infusion
The Iron Dagger พร้อมด้วย Mana infusion ที่ยอดเยี่ยม
” Sae-Jung had a boastful smile on her face
"แซจุงมีรอยยิ้มที่หยิ่งทะนงอยู่บนใบหน้าของเธอ
 It was as if she was proudly declaring, Hey, I’m this kind of a woman
ราวกับว่าเธอภูมิใจที่ประกาศว่า Hey, ฉันเป็นผู้หญิงแบบนี้
 “…This, how did you get to acquire this dagger?” He asked in a serious manner
"... นี่เป็นไงบ้างที่คุณได้รับกริชนี้?" เขาถามอย่างจริงจัง
 He was genuinely, really dying to know
เขาเป็นคนที่จริงแล้วอยากจะรู้
 This dagger was, without a doubt, his creation
ดาบนี้ไม่ต้องสงสัยเลยการสร้างของเขา
 But it was now in the hands of another person without his approval
แต่ตอนนี้อยู่ในมือของบุคคลอื่นโดยไม่ได้รับการอนุมัติจากเขา
 Well, the organisers of the tournament did say they would take care of selling the submitted products, but still, they didn’t even ask for his opinion… “Our Knights Order is the biggest sponsor of the tournament so we can choose one item each Round before anyone else can
ผู้จัดงานทัวร์นาเมนต์ได้กล่าวว่าพวกเขาจะดูแลการขายผลิตภัณฑ์ที่ส่งมา แต่ก็ยังไม่ได้ถามถึงความเห็นของเขา ... "อัศวินสั่งซื้อของเราเป็นผู้สนับสนุนรายใหญ่ที่สุดของทัวร์นาเมนต์เพื่อให้เราสามารถเลือกสินค้าแต่ละรายการได้ 
 So, we quickly took away this dagger
ดังนั้นเราจึงเอาไปอย่างรวดเร็วกริชนี้
” “…Oh, is that right? Then, did you get in touch with the person who made this weapon yet?” Yu Sae-Jung shook head with a regretful expression
"" ... โอ้ใช่มั้ย? 
 “I couldn’t
"ฉันไม่สามารถ
 I really wanted to, but strangely, this person wished to be contacted through post only
ฉันอยากจะ แต่แปลกคนนี้อยากจะได้รับการติดต่อผ่านทางไปรษณีย์เท่านั้น
 And the address isn’t for home but actually, just a post office in Gangwon as well…
ที่อยู่ไม่ใช่สำหรับบ้าน แต่ที่จริงก็คือที่ทำการไปรษณีย์ของ Gangwon ด้วย ...
 I did send him a letter, but seeing that there’s no reply yet… he probably didn’t receive it
ฉันได้ส่งจดหมายมาให้เขา แต่เห็นว่ายังไม่มีคำตอบ ... เขาอาจไม่ได้รับหนังสือ
” “Ah
"" อ่า
 Oh…” Now that he had heard her reasoning, the blame lied solely with his memories
โอ้ ... "ตอนที่เขาได้ยินเหตุผลของเธอแล้วตำหนิโกหก แต่เพียงอย่างเดียวกับความทรงจำของเขา
 He smiled apologetically and scratched the back of his neck
เขายิ้มอย่างอ้อนวอนและเกาหลังคอของเขา
 “By the way, does Miss Sae-Jung need something like that? I thought you already possessed better weapons
"โดยวิธีการที่คุณ Sae-Jung ต้องการบางอย่างเช่น? 
” “Yes
"" ใช่
 That is true
ถูกแล้ว
 But this dagger, there is something special about it
แต่กริชนี้มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับเรื่องนี้
 Normally, daggers with short blades don’t have a good built in Mana infusion so it’s harder to wield Mana with it, but this one is different
โดยปกติแล้วมีดสั้นที่มีใบมีดสั้นไม่ได้สร้างมานาอย่างดีดังนั้นจึงยากที่จะควง Mana ด้วย แต่อันนี้แตกต่างออกไป
” She said that, and while gripping the dagger, sent in her Mana through to it
"เธอกล่าวว่าและในขณะที่จับกริชส่งใน Mana ของเธอผ่านไป
 Sshhrunng
Sshhrunng
 An eerily chilly noise accompanied the Mana Blade quickly rising out from the dagger’s blade itself
เสียงที่หนาวเหน็บมาพร้อมกับ Mana Blade ได้อย่างรวดเร็วลุกขึ้นจากใบมีดของกริชตัวเอง
 “How is it? It’s great, right? If it’s this much, it can more than work as my backup weapon
"มันเป็นยังไงบ้าง? 
 That’s why I bought it
นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันซื้อมัน
” “Ah, haha…
"" อ่าฮ่าฮ่า ...
 It’s a good purchase
เป็นการซื้อที่ดี
 Such an item is hard to come by, after all
รายการดังกล่าวยากที่จะมาโดยหลังจากทั้งหมด
” Finding her bright, satisfied expression as if she was a kid who just received a new toy rather adorable, Sae-Jin ended up smiling happily along her as well
"การค้นพบความสดใสและความพึงพอใจของเธอราวกับว่าเธอเป็นเด็กที่เพิ่งได้รับของเล่นชิ้นใหม่ที่ค่อนข้างน่ารัก Sae-Jin จบลงด้วยการยิ้มอย่างมีความสุขไปพร้อม ๆ กัน
 “Yes
"ใช่
 I also think the same
ฉันยังคิดเช่นเดียวกัน
 The carvings on the surface of the blade is also really intricate, too… It’s almost like it’s a work of art, you know? Even my father was tempted by this dagger
การแกะสลักบนพื้นผิวของใบมีดยังซับซ้อนจริงๆ ... มันเกือบจะเหมือนงานศิลปะคุณรู้หรือไม่? 
” Yu Sae-Jung retracted her Mana and carefully stored the dagger back inside the luxurious box
"Yu Sae-Jung หดมานะของเธอและเก็บกริชไว้ในกล่องที่หรูหรา
 He felt rather happy for some reason and stared at the box for a bit
เขารู้สึกค่อนข้างมีความสุขด้วยเหตุผลบางอย่างและจ้องเขม็งไปที่กล่องสักพัก
 Since his work was stored inside a luxurious container, didn’t that mean his dagger was also a luxurious item? “…
ตั้งแต่ที่ทำงานของเขาถูกเก็บไว้ในภาชนะที่หรูหราไม่ได้หมายความว่ากริชของเขายังเป็นสินค้าที่หรูหรา? 
” However, Yu Sae-Jung misunderstood the intentions behind his gaze
"อย่างไรก็ตาม Yu Sae-Jung เข้าใจผิดเจตนาที่อยู่เบื้องหลังการจ้องมองของเขา
 She hurriedly shoved the box inside her bag
รีบรีบใส่กล่องใส่กระเป๋า
 It was a rather disconcertingly hurried manoeuvre
มันเป็นจังหวะที่รีบกระซิบกระซาบ
 When Sae-Jin looked at her quizzically, her body trembled for a moment as she avoided a direct eye contact
เมื่อ Sae-Jin มองเธออย่างฉุนเฉียวร่างกายของเธอสั่นอยู่ครู่หนึ่งขณะที่เธอหลีกเลี่ยงการสัมผัสสายตาโดยตรง
 “…
“...
Are you worried about me asking you for it?” “…!!” It seemed like he hit the nail on the head
คุณเป็นห่วงฉันขอให้คุณด้วยหรือเปล่า? "" ... !! "ดูเหมือนว่าเขาโดนเล็บที่ศีรษะ
 Yu Sae-Jung’s face visibly stiffened, and it was dyeing in the colours of an unwilling defeat
ใบหน้าของ Yu Sae-Jung แข็งขึ้นอย่างเห็นได้ชัดและมันกำลังย้อมสีตามความพ่ายแพ้ที่ไม่เต็มใจ
 Her expression was like, I shouldn’t have boasted about it to him – and after biting her lower lip, she reluctantly opened her mouth to speak
การแสดงออกของเธอเป็นเหมือนฉันไม่ควรจะโอ้อวดเกี่ยวกับเรื่องนี้ให้เขา - และหลังจากที่กัดริมฝีปากล่างของเธอเธอไม่เต็มใจเปิดปากของเธอที่จะพูด
 “…If… you want it, I can give it to you
"... ถ้า ... คุณต้องการมันฉันสามารถให้มันแก่คุณได้
 Y, you are my benefactor, after all…Of course I must give to you… If you want it…” She inserted her imperceptibly trembling hand inside the bag to search for the box
Y, คุณเป็นผู้มีพระคุณของฉันหลังจากที่ทั้งหมด ... แน่นอนฉันต้องให้กับคุณ ... ถ้าคุณต้องการมัน ... "เธอสอดมือสั่นของเธออย่างไม่รู้สึกตัวภายในถุงเพื่อค้นหากล่อง
 However… instead of the box containing the dagger, she started pulling out stuff like her make up, purse, books, a gold bullion… A gold bullion?! Something with a rather enormous implication popped out in the middle there, but actually, it was all her ploy to waste time for as long as possible
อย่างไรก็ตาม ... แทนกล่องที่มีกริชเธอเริ่มดึงสิ่งต่างๆเช่นกระเป๋าถือหนังสือทองคำแท่ง ... ทองคำแท่ง! 
 “…It’s fine
"…ทุกอย่างปกติดี
 I can’t use weapons like that
ฉันไม่สามารถใช้อาวุธแบบนั้นได้
 I can’t use Mana
ฉันไม่สามารถใช้มานะได้
” “Is that true? What a shame, then
"" เป็นความจริงหรือ? 
” As soon as Sae-Jin said those words – Sae-Jung spat out a big sigh of relief and started shoving all the junk on top of the table back inside her bag
"เมื่อ Sae-Jin กล่าวคำพูดเหล่านั้น - Sae-Jung ถ่มน้ำลายโล่งใจและเริ่มเอาขยะทั้งหมดที่ด้านบนของโต๊ะกลับเข้าไปในกระเป๋าของเธอ
 “That’s that, but why are we meeting here today?” When Sae-Jin asked her for the original reason for the meeting, her eyes opened wide after realising that she had forgotten all about it
"ทำไมถึงได้เจอกันที่นี่วันนี้?" เมื่อ Sae-Jin ถามเธอด้วยเหตุผลเดิมสำหรับการประชุมตาของเธอเปิดกว้างหลังจากรู้ว่าเธอลืมเรื่องนี้ไปหมดแล้ว
 “Ah, that
"อา!
 Hunting, I suggested before that we should hunt together
การล่าสัตว์ผมแนะนำมาก่อนว่าเราควรจะไล่ล่ากัน
 I should apologise
ฉันควรจะขอโทษ
 Two days from now, I’m scheduled to go out on a hunt
สองวันต่อจากนี้ฉันวางแผนที่จะออกไปล่าสัตว์
 I’d like Mister Sae-Jin to accompany me
ฉันต้องการให้นายซาร์ - จินไปกับฉัน
” “Oh… It’ll have to depend on time… How many hours are you planning to spend hunting?” Since the amount of time he could spend as a human was limited, it would not work for him if the hunt took too long to finish
"โอ้ ... มันจะต้องพึ่งพาเวลา ... คุณวางแผนที่จะใช้เวลาไปกับการล่าสัตว์นานเท่าไร?" เนื่องจากเวลาที่เขาใช้เป็นมนุษย์ได้ถูก จำกัด มันคงจะไม่เหมาะสำหรับเขาถ้าการล่าสัตว์ใช้เวลานานเกินไป 
 “Around two hours
ประมาณสองชั่วโมง
 I also have other things planned afterwards, so I can’t hunt together for too long as well
ฉันยังมีสิ่งอื่น ๆ ที่วางแผนไว้ในภายหลังดังนั้นฉันจึงไม่สามารถล่ากันได้นานเกินไป
” “Mmm…
"" อืม ...
 It’s fine, then
ก็ไม่เป็นไร
” Kim Sae-Jin smiled and reached across for a handshake
คิมเอ๋อยิ้มยิ้มให้และจับมือกัน
 Two hours
สองชั่วโมง
 There were more than enough people willing to pay a handsome amount just to meet with Yu Sae-Jung
มีคนมากพอที่จะจ่ายเงินเพียงเพื่อที่จะพบกับ Yu Sae-Jung
 For a person of her status, he was very much willing to invest just two hours of his time
สำหรับคนที่มีสถานะเขาเป็นคนเต็มใจที่จะลงทุนเพียงแค่สองชั่วโมงเท่านั้น
 “I’ll see you then
"ฉันจะเห็นคุณแล้ว
” As she began shaking his hand, a black car came to a halt in front of the coffee shop
ขณะที่เธอเริ่มสั่นมือของเขารถสีดำก็หยุดลงที่หน้าร้านกาแฟ
 That was some terrific timing, that
นั่นคือบางเวลาที่ยอดเยี่ยมที่
 “I’ll be going now
"ฉันจะไปตอนนี้
 Oh, do you need a lift?” “No, thank you
โอ้คุณต้องการยกหรือไม่ "" ไม่ขอบคุณ
 I’ll be fine alone
ฉันจะสบายดี
” “If that’s the case, then I shall go ahead
"" ถ้าเป็นเช่นนั้นฉันจะไปข้างหน้า
” Sae-Jung walked upright first and then suddenly, started walking awkwardly as she left the shop
"แซจุงเดินขึ้นไปข้างหน้าก่อนแล้วจู่ ๆ ก็เริ่มงุ่มง่ามขณะออกจากร้าน
 It seemed like she was not used to walking in high heels just yet
ดูเหมือนว่าตอนนี้เธอไม่ค่อยชอบรองเท้าส้นสูง
 Watching those high school girl-like actions, Sae-Jin smiled slightly before he himself vacated the coffee shop
ดูการกระทำของสาว ๆ ในโรงเรียนมัธยมปลาย Sae-Jin ยิ้มให้เล็กน้อยก่อนที่เขาจะลุกขึ้นจากร้านกาแฟ
   *   After separating from her, Sae-Jin went to the same lamp post where he had found the flyer
* หลังจากแยกตัวออกจากเธอแล้วแซะจินก็ไปที่โคมไฟเดียวกันซึ่งเขาได้พบใบปลิว
 As before, there was another flyer there
ก่อนหน้านี้มีใบปลิวอีกเล่มหนึ่งอยู่ที่นั่น
 Outwardly, it was an ad for “house for sale” but it was actually the information on his next job, judging by the thick smell of blood coming off of it
ข้างนอกมันเป็นโฆษณาสำหรับ "บ้านขาย" แต่มันก็เป็นข้อมูลเกี่ยวกับงานถัดไปของเขาตัดสินด้วยกลิ่นหนาของเลือดออกมาจากมัน
 ‘Gangwon Province, Hoengseong County, Starlight Apartment immediately available to buy!! Call 05-01-0239-4039
'Gangwon Province, Hoengseong County, Starlight Apartment สามารถซื้อได้ทันที! 
’ The location was the Starlight Apartment in Hoengseong
ตำแหน่งคือ Starlight Apartment ในเมือง Hoengseong
 And the difficulty was… 05
และความยากลำบากคือ ... 05
 The Vampire he took care of yesterday was 02, so in comparison, this one should be 2
แวมไพร์ที่เขาดูแลเมื่อวานนี้คือ 02 ดังนั้นในการเปรียบเทียบนี้ควรเป็น 2
5 time more difficult
5 ครั้งยากขึ้น
 “…Hmm
“... อืม
” Sae-Jin agonised for a moment
"แซ็งจินชอกช้ำครู่หนึ่ง
 He was getting stronger, somewhat, after hunting numerous Monsters and absorbing their Mana Stones, but… As he continued to agonise, the OLED exterior billboard hanging on a building showed a breaking news
เขาเริ่มเข้มแข็งขึ้นหลังจากที่ได้เฝ้าติดตามมอนสเตอร์จำนวนมากและดูดซับมานาสโทนของพวกเขา แต่ ... ในขณะที่เขายังคงทนทุกข์ทรมานอยู่ป้ายโฆษณาด้านนอกของ OLED ที่แขวนอยู่บนตึกแสดงให้เห็นถึงข่าวล่ม
 – Now, we bring you a public announcement from the Special Investigation Division of the Police regarding the serial killings of Vampires
- ตอนนี้เรานำประกาศสาธารณะจากกองสืบสวนพิเศษของตำรวจเกี่ยวกับการฆ่าอนุกรมของแวมไพร์
 – How do you do, this is Chief Yu Baek-Song from the Special Investigation Division of Police
- คุณทำอย่างไรดีนี่เป็นหัวหน้า Yu Baek-Song จากกองสืบสวนพิเศษของตำรวจ
 That was the famous Chief of Special Police that even Sae-Jin knew of
นั่นคือหัวหน้าตำรวจพิเศษที่มีชื่อเสียงซึ่งแม้แต่ Sae-Jin ก็รู้
 Probably, she was the most famous person in the entire country
บางทีเธออาจเป็นคนที่มีชื่อเสียงที่สุดในประเทศทั้งหมด
 Long, white hair
ผมยาวสีขาว
 A pair of sharp but also elegant eyes, lips etched with a determined spirit
คู่ของดวงตาที่คมชัด แต่ยังสง่างาม, ริมฝีปากฝังด้วยจิตวิญญาณที่กำหนด
 Outwardly appearing as a beautiful woman, she was the sole Divine Beast type Soo-in in South Korea
เธอปรากฏตัวขึ้นเป็นหญิงสาวสวยคนหนึ่ง แต่เพียงผู้เดียวในเกาหลีใต้
 She was the White Tiger, Yu Baek-Song
เธอเป็นเสือขาว, Yu Baek-Song
 The bloodline that was widely acknowledged as possessing a superior strength than a regular Highest Tier ranked Knight flowed within her
สายเลือดที่ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางว่ามีพลังเหนือกว่าอัศวินอันดับสูงสุดที่ได้รับการจัดอันดับอยู่ในตัวเธอ
 – The days of sanctioned killings ended in utter failure a long time ago, leaving nothing but bloodshed and hatred behind
- วันที่มีการสังหารตามทำนองคลองธรรมสิ้นสุดลงด้วยความล้มเหลวอย่างสิ้นเชิงเป็นเวลานานแล้วปล่อยให้ไม่มีอะไรนอกจากการนองเลือดและความเกลียดชังที่อยู่เบื้องหลัง
 We at the Special Investigation Division, in order to prevent the repeat of the past mistake, will swear to the high heavens to spare no efforts in investigating the series of murders involving Vampires
เราที่กองสืบสวนพิเศษเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดซ้ำของความผิดพลาดที่ผ่านมาจะสาบานถึงสวรรค์สูงเพื่อสำรองความพยายามในการตรวจสอบชุดของการฆาตกรรมที่เกี่ยวข้องกับแวมไพร์ไม่มี
 We have determined that all three murders were a hate crime committed by a single individual
เราพิจารณาแล้วว่าการฆาตกรรมทั้งสามครั้งเป็นอาชญากรรมที่เกลียดชังโดยบุคคลรายเดียว
 Even Sae-Jin felt momentarily pressured by someone as important as Yu Baek-Song personally announcing that on TV
แม้แต่ Sae Jin ก็รู้สึกกดดันอย่างชั่วครู่โดยคนที่มีความสำคัญเป็น Yu Baek - Song โดยส่วนตัวได้ประกาศเรื่องนี้ทางทีวี
 – And now, as a part of our ongoing investigation, we shall reveal the identity of the prime suspect
- ตอนนี้ในการตรวจสอบอย่างต่อเนื่องเราจะเปิดเผยตัวตนของผู้ต้องสงสัยที่เป็นนายก
 Ever since he used the name Lycan, he was prepared to face suspicions from the Vampires, but still, his heart had to skip a beat here
นับตั้งแต่ที่เขาใช้ชื่อ Lycan เขาก็เตรียมพร้อมที่จะเผชิญกับความสงสัยจากพวกแวมไพร์ แต่หัวใจของเขายังต้องข้ามจังหวะที่นี่
 But that was just only for a moment
แต่นั่นเป็นเพียงชั่วครู่เท่านั้น
 – The prime suspect calls himself The Lycan, and he is a human Mercenary ranked A, the highest
- ผู้ต้องสงสัยคนสำคัญเรียกตัวเองว่า The Lycan และเขาเป็นทหารรับจ้างของมนุษย์ที่ได้รับการจัดอันดับ A สูงสุด
 Operating for almost 2 decades now, and his job completion rate at 100%, he is confirmed to be a true veteran among veteran Mercenaries
การดำเนินงานมาเกือบ 2 ทศวรรษแล้วและอัตราการจบการทำงานของเขาที่ 100% เขาได้รับการยืนยันว่าเป็นทหารผ่านศึกที่แท้จริงในหมู่ Mercenaries ที่มีประสบการณ์
 Operating only in the shadows, and as a consequence, little if any people know about him, this Mercenary even has earned the nickname of the Legend… The highest ranking
ปฏิบัติการเฉพาะในเงามืดและเป็นผลให้น้อยถ้ามีคนรู้เกี่ยวกับเขา Mercenary นี้แม้ได้รับชื่อเล่นของตำนาน ... การจัดอันดับสูงสุด
 Completion rate of 100%
อัตราการสำเร็จ 100%
 A veteran
เป็นทหารผ่านศึก
 And a Legend, etc, etc…
และตำนาน ฯลฯ ฯลฯ ...
 Hearing all that nonsensical description of himself, only then did Sae-Jin understand what the Tavern Boss meant by, when he proudly boasted there was no need to worry about the exposure of his identity
เมื่อได้ยินคำอธิบายที่ไร้สาระทั้งหมดของตัวเองเท่านั้นแล้วแซ็งจินเข้าใจว่าเจ้านาย Tavern Boss หมายถึงอะไรเมื่อเขาภูมิใจที่โอ้อวดไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องการเปิดเผยตัวตนของเขา
 The governing oversight of Mercenaries had collapsed a long time ago
การควบคุมดูแล Mercenaries ได้พังทลายไปนานแล้ว
 So, as long as a Boss said so, it became truth
ตราบเท่าที่บอสกล่าวเช่นนั้นก็กลายเป็นความจริง
 On top of that, there weren’t any other Mercenaries to dispute that as a lie
นอกเหนือจากนั้นยังไม่มี Mercenaries คนใดที่โต้แย้งว่าเป็นการโกหก
 The Boss already fired the first salvo by saying that very few people knew of him but even without such deception, Mercenaries were strictly independent-minded individuals anyway, so they would hold little to no interest in other Mercenaries’ affairs
เจ้านายยิงปืนครั้งแรกด้วยการบอกว่ามีเพียงไม่กี่คนที่รู้จักเขา แต่ถึงแม้จะไม่มีการหลอกลวงเช่นนั้น Mercenaries ก็เป็นบุคคลอิสระที่มีอิสระในการตัดสินใจอย่างแท้จริงดังนั้นพวกเขาคงจะไม่ค่อยสนใจเรื่องอื่น ๆ ของ Mercenaries
 – That’s all we have uncovered so far
- นั่นคือทั้งหมดที่เราได้ค้นพบมาจนถึงปัจจุบัน
 That is why, we are searching for those who have worked together with this Lycan in the past 20 years
นั่นคือเหตุผลที่เรากำลังค้นหาผู้ที่ทำงานร่วมกับ Lycan ในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา
 Citizens, perhaps retired Mercenaries… ‘Looks like I’ll have to lay low for a while
พลเมืองอาจเกษียณ Mercenaries ... 'ดูเหมือนว่าฉันจะต้องวางต่ำในขณะที่
’ The fake information on the application form had become a veil that completely covered the truth but, the existence of Yu Baek-Song still placed a great deal of pressure
'ข้อมูลปลอมบนแบบฟอร์มใบสมัครกลายเป็นผ้าคลุมหน้าซึ่งครอบคลุมความจริงอย่างสมบูรณ์ แต่การดำรงอยู่ของ Yu Baek-Song ยังคงเป็นเรื่องที่กดดันอย่างมาก
 The relationship between a wolf and a tiger was that of a prey and a predator so there was that, too
ความสัมพันธ์ระหว่างหมาป่าและเสือเป็นเรื่องของเหยื่อและนักล่าดังนั้นก็มีเช่นกัน
 Of course, a wolf that grew up completely in an unnatural manner like him would eat up a tiger easily, but Yu Baek-Song wasn’t just any tiger
แน่นอนหมาป่าที่เติบโตขึ้นอย่างสมบูรณ์ในลักษณะที่ไม่เป็นธรรมชาติเช่นเขาจะกินเสือได้ง่าย แต่ Yu Baek-Song ไม่ใช่แค่เสือใด ๆ
 She was a Divine Beast, a bloody White Tiger, to boot
เธอเป็นสัตว์เดรัจฉานซึ่งเป็นเสือขาวเลือดที่จะบูต
   < 08
<08
 Lycan the Mercenary (3) > Fin
Lycan ทหารรับจ้าง (3)> Fin