Chapter 28 – According to the current estimates, a total of around 2000 Vampires are living peacefully while consuming the blood of livestock
บทที่ 28 - ตามการคาดคะเนในปัจจุบันมีแวมแวร์ประมาณ 2000 ตัวอาศัยอยู่อย่างสันติขณะที่กินเลือดปศุสัตว์
The government is currently protecting their identities which helps them enjoy a smooth integration with the society
รัฐบาลกำลังปกป้องตัวตนของพวกเขาซึ่งช่วยให้พวกเขาได้รับความราบรื่นในการรวมเข้ากับสังคม
And the increase in the number of Vampires seeking this protection of the government seems to be a fast-growing trend as well
และการเพิ่มขึ้นของจำนวนแวมไพร์ที่ต้องการการปกป้องนี้ของรัฐบาลดูเหมือนจะเป็นแนวโน้มการเติบโตอย่างรวดเร็วเช่นกัน
I believe the reason why the Special Investigation Division of the Police has designated the serial killings of Vampires as hate crime, is because the authority doesn’t believe they aren’t serious enough in nature
ผมเชื่อว่าเหตุผลที่กองสืบสวนพิเศษของตำรวจได้กำหนดให้การฆาตกรรมต่อเนื่องของแวมไพร์เป็นความเกลียดชังอาชญากรรมเป็นเพราะผู้มีอำนาจไม่เชื่อว่าพวกเขาไม่ร้ายแรงพอในธรรมชาติ
– However, weren’t all three murdered Vampires drinking the blood of humans? And on top of that, human remains were discovered in their homes
- อย่างไรก็ตามพวกแวมไพร์ทั้งสามคนถูกฆ่าด้วยเลือดของมนุษย์หรือเปล่า?
Not to mention, the last Monster Outbreak near the nameless church was the work of the Vampires as well
ไม่ต้องพูดถึงการระบาดของโรคมอนสเตอร์ตัวสุดท้ายที่อยู่ใกล้คริสตจักรที่ไม่มีชื่อเป็นผลงานของพวกแวมไพร์เช่นกัน
– Of course, those incidents are being thoroughly investigated, as revealed by the investigators themselves
- แน่นอนว่าเหตุการณ์เหล่านี้กำลังได้รับการตรวจสอบอย่างละเอียดโดยเปิดเผยจากผู้ตรวจสอบ
But, those incidents and this one is a separate issue
แต่เหตุการณ์เหล่านี้และเรื่องนี้เป็นปัญหาแยกต่างหาก
And, even if Vampires had committed such an atrocity, the punishment should not be immediate execution
และแม้ว่าแวมไพร์จะกระทำการทารุณดังกล่าว แต่การลงโทษไม่ควรกระทำโดยทันที
We even established a special communication channel for Vampires as well, so this… From the TVs installed inside the waiting area of the Rest Stop, the conversations that made Sae-Jin uncomfortable continuously leaked out
เราได้สร้างช่องทางการสื่อสารพิเศษสำหรับแวมไพร์ด้วยเช่นกันดังนั้นนี่ ... จากทีวีที่ติดตั้งภายในพื้นที่รอคอยของ Rest Stop บทสนทนาที่ทำให้ Sae-Jin รู้สึกไม่สบายใจอย่างต่อเนื่อง
From his point of view, he just could not understand
จากมุมมองของเขาเขาก็ไม่เข้าใจ
Vampires consuming the blood of livestock – what a pleasant idea
แวมไพร์ที่กินเลือดปศุสัตว์ - สิ่งที่เป็นความคิดที่น่ารื่นรมย์
However, the real nature of Vampires wasn’t like that
อย่างไรก็ตามธรรมชาติที่แท้จริงของแวมไพร์ก็ไม่เป็นเช่นนั้น
Vampires had a totally different origin from the Soo-ins, who had blended in with the rest of humanity by suppressing their nature and even going as far as mating with humans, knowing that their identity might be lost in the process
แวมไพร์มีต้นกำเนิดที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงจาก Soo-ins ซึ่งผสมผสานเข้ากับส่วนที่เหลือของมนุษยชาติโดยการปราบปรามธรรมชาติของพวกเขาและแม้กระทั่งไปไกลเท่าที่จะผสมพันธุ์กับมนุษย์โดยรู้ว่าตัวตนของพวกเขาอาจสูญหายไปในกระบวนการ
After all, they weren’t being referred to as bats for no reason, were they? These bastards betrayed others as if enjoying a meal… “Mister Kim Sae-Jin
เพราะพวกเขาไม่ได้ถูกเรียกว่าเป็นค้างคาวโดยไม่มีเหตุผล
Mister Sae-Jin!!” Sae-Jin woke up abruptly from the thrall of TV’s broadcast by the call of the approaching Yu Sae-Jung
นายแซ็งจิน! "แซ็งจิงตื่นขึ้นมาทันทีทันใดจากช่วงเวลาที่ออกอากาศทางทีวีโดยการเรียกร้องของยูแซ็ง
“What were you doing? You didn’t reply even though I was calling for you
"คุณกำลังทำอะไรอยู่?
” “Oh
"" โอ้
I’m sorry
ฉันขอโทษ
My bad
ความผิดฉันเอง
I was thinking about something else
ฉันกำลังคิดถึงสิ่งอื่น
Let us get going, then
ให้เราไปกันเถอะ
So, which hunting ground did you say it is?” “The low Mid Tier hunting ground
คุณพูดถึงพื้นที่ล่าสัตว์แบบไหน? "" การล่าสัตว์ระดับกลางต่ำ
” Sae-Jung promptly answered
"แซชจุงตอบอย่างฉับพลัน
Sae-Jin fell into a slight contemplation
แซ็งจินทรุดตัวลงเล็กน้อย
Currently, he was acting as a perfectly normal human Kim Sae-Jin
ปัจจุบันเขาทำหน้าที่เป็นคนปกติอย่างคิมแซ็งจิน
In other words, his Stats were in the lowered state
กล่าวอีกนัยหนึ่งสถิติของเขาอยู่ในสถานะลดลง
If he was to do rough evaluation of his rank in terms of the Knight ranking system… no matter how favourable, a Low Tier at most
ถ้าเขาจะต้องประเมินอย่างคร่าวๆเกี่ยวกับอันดับของเขาในแง่ของระบบการจัดอันดับอัศวิน ... ไม่ว่าจะเป็นที่นิยมน้อยสุดเท่าไร
“…Alright
“... เอาล่ะ
Sounds good
ฟังดูเข้าท่า
” It sounded about right, a team of a low Mid Tier Knight and a Low Tier hunting together in the low Mid Tier ground
"มันฟังดูถูกต้องทีมของ Low Tier Knight และ Low Tier hunting ด้วยกันในระดับ Mid Tier ต่ำ
“Oh, by the way, what is your current Hunter ranking? Back then, you were ranked a Low Tier, yes?” “I rose up by two ranks and now I’m a Mid Tier
"แหมนี่เป็นวิธีการจัดอันดับของฮันเตอร์ในปัจจุบันของคุณอย่างไร?
” Yu Sae-Jung’s lips became o-shaped in an expression of admiration after hearing his words
"ริมฝีปากของ Yu Sae-Jung กลายเป็นรูปตัว o ในความรู้สึกชื่นชมหลังจากฟังคำพูดของเขา
It had been only four months
มันเป็นเวลาแค่สี่เดือน
The difficulty of raising the rank by two during that short amount of time would have been unimaginably high, no matter whether one was a Knight or a Hunter
ความยากลำบากในการยกระดับโดยสองในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ นั้นจะเป็นไปได้สูงไม่ว่าจะเป็น Knight หรือ Hunter
“As I thought, your speed of growth is really fast
"ในขณะที่ฉันคิดว่าความรวดเร็วในการเติบโตของคุณเร็วมาก
By the way, is that a weapon on your waist?” “Eh? Oh, this? Yes, I also use a close-range weapon
โดยวิธีการที่เป็นอาวุธที่เอวของคุณหรือไม่ "" เอ่อ?
As you already know, it’s because of my Trait
ดังที่คุณทราบอยู่แล้วเนื่องจากลักษณะของฉัน
But, well… it’s nothing much compared to a Knight, so it should be better to just think of me as an assistant for today
แต่ดี ... มันไม่มีอะไรมากเมื่อเทียบกับอัศวินดังนั้นควรจะดีกว่าที่จะเพียงแค่คิดว่าฉันเป็นผู้ช่วยในวันนี้
Back then, I just got lucky, is all
กลับมาแล้วฉันโชคดี
As I have said before, I can’t use Mana
ดังที่ได้กล่าวมาแล้วฉันไม่สามารถใช้มานะได้
Like a musclehead, all I’ve got is my physical strength
เหมือนกล้ามเนื้อหัวทั้งหมดที่ฉันมีคือความแข็งแรงทางกายภาพของฉัน
” Seeing Kim Sae-Jin speak as if it was nothing much, Yu Sae-Jung lightly smiled and nodded her head, telling him not to worry
"เห็นคิมแซ่จุนพูดราวกับว่ามันไม่มีอะไรมาก Yu Sae-Jung ยิ้มเบา ๆ และพยักหน้าบอกไม่ต้องกังวล
* There was a lot of danger lurking around in the Monster field
มีอันตรายมากมายซุ่มซ่อนอยู่รอบ ๆ สนามมอนสเตอร์
As the instances of sudden Monster encounters were rather common, even the Knights thought better of hunting solo in a ground with the equivalent rank
แม้ในกรณีของมอนสเตอร์ที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันเป็นเรื่องปกติทั่วไปแม้แต่อัศวินก็คิดดีกว่าการล่าสัตว์เดี่ยวในพื้นดินที่มีระดับเท่ากัน
‘Hunting solo’ in this case meant either a Knight moving alone or a Knight and a Hunter forming a pair to hunt together
ในกรณีนี้หมายถึง "อัศวินคนเดียว" หรืออัศวินและฮันเตอร์ที่จับคู่กันเพื่อล่ากัน
“I’ll help you pile up good achievements today
"ฉันจะช่วยให้คุณพองความสำเร็จที่ดีในวันนี้
For the next two hours, let’s catch five Monsters, which should be enough
สำหรับสองชั่วโมงต่อไปให้จับห้ามอนสเตอร์ซึ่งควรจะเพียงพอ
” Regardless of the dangers, Yu Sae-Jung was, outwardly at least, full of confidence
"โดยไม่คำนึงถึงอันตราย Yu Sae-Jung อยู่ข้างนอกอย่างน้อยเต็มไปด้วยความมั่นใจ
She was full of energy seemingly because she wanted to make up for the defeat of the other day, or maybe to show off the different and improved side of her
เธอเต็มไปด้วยพลังเพราะเธอต้องการจะพ่ายแพ้ให้กับวันอื่น ๆ หรืออาจจะแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างและด้านที่ดีขึ้นของเธอ
“Alright, I’ll be in your care, then
"เอาล่ะฉันจะอยู่ภายใต้การดูแลของคุณแล้ว
” Sae-Jin replied with a smile
"แซะจินตอบด้วยรอยยิ้ม
And with the end of the conversation, the hunt began in earnest
และเมื่อจบการสนทนาแล้วการล่าสัตว์เริ่มต้นอย่างจริงจัง
20 minutes passed as they searched around the low Mid Tier hunting ground for a Monster, until finally, a faint smell entered Sae-Jin’s nostrils
20 นาทีที่ผ่านมาขณะที่พวกเขาค้นหารอบ ๆ พื้นที่ล่าสัตว์ระดับกลางสำหรับมอนสเตอร์จนกลิ่นเหม็นจาง ๆ เข้าไปในจมูกของแซะจิน
[Northward, 300 metres, one Schemer
[ไปทางทิศเหนือ 300 เมตรหนึ่ง Schemer
] A Schemer was a skeleton-type Monster wearing a special robe
] Schemer เป็นมอนสเตอร์โครงกระดูกประเภทหนึ่งสวมเสื้อคลุมพิเศษ
This robe featured an amazing protective colouring ability that allowed the sly Monster to blend in with the surroundings and perform sneak attacks that were difficult to avoid
ชุดนี้มีคุณสมบัติในการป้องกันสีที่น่าอัศจรรย์ซึ่งทำให้มอนสเตอร์ที่เขี้ยวลากดินสามารถผสมผสานกับสภาพแวดล้อมรอบตัวและทำการโจมตีที่ยากต่อการหลีกเลี่ยง
Since it carried around a “Death Scythe” constructed from Mana, those who had witnessed a Schemer for the very first time mistook it as the so-called Grim Reaper and therefore, a very powerful Monster; but in reality, as long as one was wary of its sneak attacks, it didn’t amount to much
เนื่องจากมีการดำเนินการเกี่ยวกับ "เคียวตาย" ที่สร้างขึ้นจากมานะผู้ที่เคยเห็น Schemer เป็นครั้งแรกจึงเข้าใจผิดว่าเป็นสิ่งที่เรียกว่า Grim Reaper จึงเป็นสัตว์ประหลาดที่มีพลังมาก
But spotting it was terribly difficult, so a Schemer fell into the category of the troublesome Monsters to deal with in the low Mid Tier hunting ground
แต่การจำแนกว่าเป็นเรื่องยากมากชะมัด Schemer จึงตกอยู่ในประเภทของมอนสเตอร์ที่ลำบากเพื่อรับมือกับการล่าสัตว์ในระดับกลาง
Especially so, for a Knight like Yu Sae-Jung here, who enjoyed going out on a solo hunting
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเช่นนี้สำหรับอัศวินเช่น Yu Sae-Jung ที่นี่ใครชอบออกไปเล่นล่าคนเดียว
She was mindlessly walking straight towards the Monster’s direction, never in her wildest dreams imagining that there was a Schemer waiting for her there
เธอกำลังเดินตรงไปยังทิศทางของมอนสเตอร์อย่างไม่ตั้งใจและไม่เคยฝันร้ายของเธอที่คิดว่า Schemer กำลังรอเธออยู่ที่นั่น
“Hold up for a second
"กักตัวไว้สักวินาที
” Sae-Jin grasped her shoulder
"แซะ - จินคว้าไหล่ของเธอ
“…?” Yu Sae-Jung floated a big question mark above her head
"... ?" Yu Sae-Jung ลอยเครื่องหมายคำถามใหญ่เหนือศีรษะของเธอ
Sae-Jin simply pointed towards the seemingly empty Northerly direction
แซะจินชี้ไปทางทิศเหนือที่ดูเหมือนว่างเปล่า
“…What is it?” “It’s a Schemer
"... มันคืออะไร?" "มันเป็น Schemer
” “…Eh?” She narrowed her brows
"" เอ่อ? "เธอแคบคิ้วของเธอ
A Schemer was nearly impossible for a human to spot
Schemer เกือบจะเป็นไปไม่ได้ที่มนุษย์จะสามารถมองเห็นได้
Only a Knight with a rank of high Mid Tier or High Tier could just barely perceive the feelings of danger… “I’ve got a knack for stuff like this
มีเพียงอัศวินที่มีอันดับ Mid Tier หรือ High Tier เท่านั้นที่แทบจะไม่สามารถรับรู้ความรู้สึกอันตรายได้ "ฉันมีความสามารถพิเศษสำหรับสิ่งต่างๆเช่นนี้
I can sense nearby Monsters like a clairvoyant
ฉันสามารถรู้สึกมอนสเตอร์ในบริเวณใกล้เคียงได้เช่นผู้มีทิกระบะ
” (TL: the author wrote “like a ghost”
"(TL: ผู้เขียนเขียนว่า" เหมือนผี "
Changed to “clairvoyant
เปลี่ยนเป็น "ทิพย์
”) Before Yu Sae-Jung could make a retort, Sae-Jin picked up a stone and threw it at the Schemer’s position
") ก่อนที่ยูแซจุงจะตอบกลับมาได้ Sae-Jin ก็หยิบหินขึ้นมาและโยนมันลงในตำแหน่งของ Schemer
“They” said that action was better than words, and seeing it personally would be the best proof there was
"พวกเขา" กล่าวว่าการกระทำนั้นดีกว่าคำพูดและการได้เห็นมันเป็นการพิสูจน์ที่ดีที่สุดนั่นเอง
Ppuck- The stone drawing a parabolic line flew until colliding with the empty air
Ppuck- หินที่วาดเส้นพาราโบลาบินจนกระทั่งชนกับอากาศที่ว่างเปล่า
The Schemer slowly revealed itself after getting struck unexpectedly on the back of its head by a rock
Schemer ค่อย ๆ เผยตัวเองหลังจากได้รับบาดเจ็บอย่างกะทันหันที่ด้านหลังศีรษะด้วยก้อนหิน
“See? It’s your turn now
"ดู?
Charge~!” Kim Sae-Jin refreshingly smiled
ค่า ~! "คิมซา - จินยิ้มอย่างอ่อนโยน
Yu Sae-Jung was momentarily lost for words at his ability to find a Schemer, but still quickly drew her sword out and rushed forward
Yu Sae-Jung หายไปชั่วครู่เพราะคำพูดของเขาในความสามารถของเขาที่จะหา Schemer แต่ก็ยังรีบดึงดาบออกและรีบไปข้างหน้า
Already, the weapon’s blade was gleaming in the layer of blue Mana
แล้วใบมีดของอาวุธก็ส่องประกายอยู่ในชั้นฟ้ามานะ
At the sudden attack of its enemies, the Schemer raised the scythe to resist, but her sword that cut straight down ignored such a pathetic attempt at defense and cleaved the Monster and its weapon in half
เมื่อการโจมตีอย่างฉับพลันของศัตรู Schemer ยกเชือกเพื่อต่อต้าน แต่ดาบของเธอที่ตัดตรงไม่สนใจความพยายามอย่างน่าสงสารในการป้องกันและตัดมอนสเตอร์และอาวุธออกเป็นสองท่อน
Just like her personality, her swordsmanship was straightforward without any unnecessary add-ons
เช่นเดียวกับบุคลิกของเธอการดาบของเธอก็ตรงไปตรงมาโดยไม่ต้องมี Add-on ที่ไม่จำเป็น
The fatally wounded Schemer became a heap of dust as it fell, and on top of this mound of dust laid a brightly shining Mana Stone
Schemer ที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสได้กลายเป็นกองฝุ่นขณะที่มันตกลงมาและด้านบนของกองฝุ่นนี้ได้สร้างสนาร์
“…” Even though she had oh-so-easily taken care of the Schemer, Yu Sae-Jung still carried a confused expression on her face as she looked at him
"... " ถึงแม้ว่าเธอจะสามารถดูแล Schemer ได้ง่าย แต่ Yu Sae-Jung ก็ยังคงแสดงออกมาสับสนบนใบหน้าของเธอขณะที่เธอมองเขา
“I’ve got a good perception and an eyesight
"ฉันมีการรับรู้ที่ดีและสายตา
” Sae-Jin made an excuse as she continued to gaze at him, but it was not enough to completely dissolve her curiosity
"แซะ - จินทำข้อแก้ตัวขณะที่เธอยังคงจ้องมองเขา แต่มันก็ไม่เพียงพอที่จะละลายความอยากรู้ของเธอ
A Schemer wasn’t a Monster that could be located by some perception and an eyesight…
Schemer ไม่ใช่สัตว์ประหลาดที่สามารถอยู่ได้ด้วยการรับรู้และสายตาบางอย่าง ...
But what could she do? The person himself said so
แต่เธอจะทำอะไรได้บ้าง?
“Let’s go somewhere else
"ไปกันเถอะ
” Kim Sae-Jin pushed the back of still-unconvinced Yu Sae-Jung and urged her towards the next prey
"คิมซา - จินผลักดันให้นายยูซุ - ยังคงเชื่อมั่นต่อไปและขอให้เธอไปยังเหยื่อต่อไป
* Their hunting proceeded without a hitch
การล่าสัตว์ของพวกเขาดำเนินการโดยไม่ต้องผูกปม
The commonly occurring sudden encounters never happened once
การเผชิญหน้าอย่างฉับพลันที่เกิดขึ้นโดยทั่วไปไม่เคยเกิดขึ้นเพียงครั้งเดียว
As soon as Sae-Jin located Monsters, Yu Sae-Jung would rush out and cut them down
เมื่อ Sae-Jin อยู่ที่มอนสเตอร์ Yu Sae-Jung จะวิ่งออกไปและตัดมันลง
If there was a group of Monsters, then Yu Sae-Jung took the front and Sae-Jin brought up the rear
ถ้ามีกลุ่มมอนสเตอร์อยู่แล้ว Yu Sae-Jung ก็เข้ามาข้างหน้าและแซะ - จินก็ขึ้นมาด้านหลัง
The strength of the human Kim Sae-Jin wouldn’t be able to defeat a Monster from the low Mid Tier hunting ground, but it was enough to buy them some time which helped Yu Sae-Jung a lot
พลังของมนุษย์ Kim Sae-Jin จะไม่สามารถเอาชนะมอนสเตอร์จากพื้นล่าสัตว์ระดับกลางได้ แต่พอจะซื้อพวกมันได้นานพอที่จะช่วย Yu Sae-Jung ได้มาก
Like this, the number of Monsters they were able to hunt during the two hours together was 15
เช่นนี้จำนวนมอนสเตอร์ที่พวกเขาสามารถล่าในช่วงสองชั่วโมงด้วยกันคือ 15
This was the highest in Yu Sae-Jung’s career, all thanks to Sae-Jin’s ability to locate Monsters like a radar
นี่เป็นงานที่สูงที่สุดในอาชีพของ Yu Sae-Jung เนื่องจากความสามารถของ Sae-Jin ในการค้นหา Monsters เช่นเดียวกับเรดาร์
“My pockets are full only after two hours
"กระเป๋าของฉันเต็มหลังจากสองชั่วโมงเท่านั้น
I didn’t expect this… Looks like we’ll make a pretty good pair, don’t you think so?” (TL: the “pockets” here aren’t literally her trouser pockets, as you’ll see below
ฉันไม่ได้คาดหวังอะไรแบบนี้ ... ดูเหมือนว่าเราจะทำคู่ที่ดีงามคุณคิดว่ายังไงล่ะ? "(TL:" กระเป๋า "ที่นี่ไม่ใช่กระเป๋ากางเกงของคุณอย่างที่คุณจะเห็นด้านล่าง
) Yu Sae-Jung spoke as she hefted the Expanding Pocket full of Monster remains
) Yu Sae-Jung พูดขณะที่เธอยกนิ้ว Pocket พองที่เต็มไปด้วยมอนสเตอร์ที่เหลืออยู่
(TL: “확장주머니” lit
(TL: "확장주머니" สว่างขึ้น
Expanding Pocket
ขยายพ็อกเก็ต
) “I agree
) "ฉันเห็นด้วย
Us two, work better than expected
เราทำงานได้ดีกว่าที่คาดไว้
” Sae-Jin replied while smiling lightly
"แซะจินตอบขณะยิ้มเบา ๆ
At his joking tone, she narrowed her brows and stared at him with serious eyes
เสียงล้อเล่นของเธอทำให้เธอแคบคิ้วและจ้องมองเขาด้วยสายตาที่รุนแรง
“I’m serious
"ฉันจริงจัง
Normally, a Knight would pair up with other Knights or Hunters of equivalent ranks, you know? But I don’t want to pair up with another Knight as that would divide up the achievements
โดยปกติแล้วอัศวินจะจับคู่กับอัศวินคนอื่นหรือนักล่าของกลุ่มที่เท่าเทียมกันคุณรู้หรือไม่?
That’s why I paired up with Hyun-Oh Oppa back then
นั่นเป็นเหตุผลที่ผมจับคู่กับ Hyun-Oh Oppa ในตอนนั้น
” “Hyun-Oh… Oh, you mean that Bullet Man?” (TL: not sure whether the author made a reference here or not – but he used “총알탄 사나이” to describe Hyun-Oh
"Hyun-Oh ... โอ้คุณหมายถึง Bullet Man?" (TL: ไม่แน่ใจว่าผู้แต่งทำการอ้างอิงที่นี่หรือไม่ - แต่เขาใช้ "총알탄사나이" เพื่ออธิบาย Hyun-Oh
Although it literally means “a man riding on a bullet”, I have TLed it as Bullet Man, but in actuality, it’s the localised title for the 1988 Hollywood comedy The Naked Gun
แม้ว่ามันจะแปลว่า "ชายคนหนึ่งขี่กระสุนปืน" แต่ฉันก็เป็นคนกระสุน แต่จริงๆแล้วมันเป็นชื่อที่แปลได้ในหนังตลกเรื่อง The Naked Gun ในปี 1988
If you’ve seen the original poster for that movie, you’ll understand why
ถ้าคุณได้เห็นโปสเตอร์ต้นฉบับสำหรับภาพยนตร์เรื่องนี้คุณจะเข้าใจว่าเหตุใด
Also, no, you’re not wrong, the author did make a mistake with the name here
นอกจากนี้ไม่ได้คุณไม่ผิดผู้เขียนได้ทำผิดพลาดกับชื่อที่นี่
Hyun-Oh is a High Tier baldy Knight, while this Bullet Man is a Low Tier Hunter named Yun Do-Han
Hyun-Oh เป็นอัศวินหัวล้านระดับสูงในขณะที่ Bullet Man นี้เป็น Low Tier Hunter ชื่อ Yun Do-Han
) “Yes
) "ใช่
You also know his nickname? He’s the butler in my house
คุณรู้ชื่อเล่นของเขาหรือยัง?
No, wait a sec, please don’t change the subject
ไม่รอสักครู่โปรดอย่าเปลี่ยนเรื่อง
So, what do you think about me?” Yu Sae-Jung clearly addressed Sae-Jin in a manner that, if anyone ever heard only this part of the conversation, it would have splendidly raised a misunderstanding
คุณคิดยังไงกับ? "Yu Sae-Jung กล่าวอย่างชัดเจนกับ Sae-Jin ในลักษณะที่ว่าถ้าใครเคยได้ยินเพียงส่วนหนึ่งของบทสนทนามันจะทำให้ความเข้าใจผิดแย่มากขึ้น
If any old hot-blooded man heard that, he’d accept the proposition in a heartbeat, full of joy
ถ้าชายชราคนหนึ่งคนใดที่ได้ยินเรื่องนี้เขาก็ยอมรับข้อเสนอนี้ในจังหวะการเต้นของหัวใจเต็มไปด้วยความสุข
But seeing Sae-Jin take his time and agonise over the decision, she sighed out in frustration and continued with her words
แต่เมื่อเห็น Sae-Jin ใช้เวลาและทรมานใจกับการตัดสินใจนี้เธอก็ถอนหายใจด้วยความขุ่นมัวและต่อด้วยคำพูดของเธอ
“Let’s just do it together, since it’s possible to pair up even if we’re not from the same Knights Order
"ขอเพียงแค่ทำมันด้วยกันเพราะมันเป็นไปได้ที่จะจับคู่ขึ้นแม้ว่าเราจะไม่ได้มาจาก Knights Order กัน
We’ll divide our earnings 9:1
เราจะแบ่งรายได้ 9: 1
No, I can do a 10:0, even
ไม่ฉันสามารถทำ 10: 0 ได้
Of course, the 10 is for you
แน่นอนว่า 10 สำหรับคุณ
” This was, indeed, the majesty of the gold spoon
"นี่คือความงดงามของช้อนทอง
Maybe it was because of the debt of $4
อาจจะเป็นเพราะหนี้ของ $ 4
5 million US, or maybe because his greed over wealth had increased, whatever, the talk of money greatly interested him
5 ล้านเหรียญสหรัฐหรืออาจเป็นเพราะความโลภของเขาเกี่ยวกับความมั่งคั่งเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ สิ่งใดก็ตามการพูดคุยเรื่องเงินก็ให้ความสนใจเขาเป็นอย่างมาก
“Let’s aim high and grow together
"มุ่งเป้าไปที่ความสูงและเติบโตด้วยกัน
” Yu Sae-Jung reached her hand out for a shake, her face solemn
"Yu Sae-Jung ถึงมือของเธอออกสำหรับการสั่นสะเทือนใบหน้าของเธอเคร่งขรึม
She didn’t want to let go of someone like him
เธอไม่อยากปล่อยคนที่ชอบเขา
Initially, she met him to repay the debt of saving her life but after spending this short amount of time together, she now understood the true value of this man
ตอนแรกเธอได้พบกับเขาเพื่อชดใช้หนี้ในการช่วยชีวิตเธอ แต่หลังจากใช้เวลาสั้น ๆ ร่วมกันตอนนี้เธอเข้าใจคุณค่าที่แท้จริงของชายคนนี้
Normally speaking, there wasn’t a lot of Hunters with abilities out there, and someone with a “detection” ability would be even more difficult to find still
โดยปกติการพูดมีไม่มาก Hunters มีความสามารถออกมีและคนที่มีความสามารถ "ตรวจสอบ" จะยิ่งยากที่จะหายังคง
No, if it was at a level of spotting a Schemer that easily, then the situation was well past being rare now
ไม่ถ้ามันอยู่ในระดับของการจำ Schemer ได้อย่างง่ายดายแล้วสถานการณ์ก็ผ่านมาได้ยากในขณะนี้
(Even the 2ndgeneration Soo-ins that made up the majority of Soo-ins nowadays found it difficult to spot a Schemer, as their animal-like senses were noticeably weaker compared to the pure-blooded 1st generation
(แม้ Soo-ins ที่ 2 ซึ่งสร้างขึ้นโดย Soo-ins ส่วนใหญ่พบว่ามันยากที่จะสังเกตเห็น Schemer เนื่องจากความรู้สึกที่เหมือนสัตว์ของพวกเขาอ่อนแอกว่าเมื่อเทียบกับรุ่นที่ 1 ที่บริสุทธิ์
) (TL: this bracketed bit, again, isn’t mine, but from the author
) (TL: นี้บิตวงเล็บอีกไม่ใช่ของฉัน แต่จากผู้เขียน
) On top of this, Sae-Jin’s physical prowess was nothing to scoff at, either
) ด้านบนนี้ความกล้าหาญทางกายของ Sae-Jin ก็ไม่มีอะไรน่าตกใจเลย
She estimated that his ranking would have been in the upper Mid Tier, and the only reason why he remained in the Mid Tier was probably because of the fact that the required quota of hunting experience had to be fulfilled first
เธอคาดว่าการจัดอันดับของเขาจะอยู่ในระดับกลางด้านบนและเหตุผลเดียวที่ทำให้เขายังคงอยู่ใน Mid Tier น่าจะเป็นเพราะความจริงที่ว่าโควต้าจำเป็นต้องได้รับการปฏิบัติตามประสบการณ์การล่าสัตว์ก่อน
“As you may well know, I’m a rea~lly sturdy, strong and stubborn golden rope
"คุณอาจจะรู้ดีว่าฉันเป็นเชือกทองคำที่ทนทานแข็งแรงและแข็งกระด้าง
” (TL: this line proved to be a weird one to TL
"(TL: บรรทัดนี้พิสูจน์แล้วว่าเป็นเรื่องแปลกสำหรับ TL)
Personally, I think Yu Sae-Jung meant to say, because of her background, our MC better think of riding on her coattails or something like that
ส่วนตัวผมคิดว่า Yu Sae-Jung หมายถึงการพูดเพราะความเป็นมาของเธอ MC ของเราดีกว่าคิดถึงการขี่ม้าของเธอหรืออะไรแบบนั้น
) Yu Sae-Jung was taught to give precedence to what she needed over what she wanted
) Yu Sae-Jung ได้รับคำสั่งให้ให้ความสำคัญกับสิ่งที่เธอต้องการมากกว่าสิ่งที่เธอต้องการ
And now, the person she needed was standing right in front of her eyes…
และตอนนี้คนที่เธอต้องการกำลังยืนอยู่ตรงหน้าเธอ ...
“What are you waiting for? Take my hand
"คุณกำลังรออะไรอยู่?
” Sae-Jung waved the hand offered and urged him for a shake
"แซะจุงโบกมือให้และชักชวนให้เขาสั่น
Sae-Jin agonised for a bit longer, before laying out a single condition first
แซ็งจินรู้สึกท้อแท้อีกต่อไปก่อนที่จะออกเงื่อนไขเดียวก่อน
“Twice a week
"สองครั้งต่อสัปดาห์
2 hours a day
2 ชั่วโมงต่อวัน
And please, give me all the recovered Mana Stones
และโปรดให้มานาทั้งหมดที่กู้คืนมา
” He then waited for her reply
"เขาก็รอคำตอบของเธอ
Property by © Fantasy-Books
ทรัพย์สินโดย© Fantasy-Books
live; outside of it, it is stolen
มีชีวิต;
“Alright, that’s not so hard
"เอาล่ะไม่ยากเลย
” With those light words, a bright smile filled with sincerity greeted Sae-Jin
"ด้วยถ้อยคำที่สว่างไสวเหล่ารอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความจริงใจต้อนรับแซ็งจิน
He too assumed a smile and smoothly took her hand
เขาก็สันนิษฐานว่ายิ้มและจับมือเธอได้อย่างราบรื่น
“You promise? Let’s do a stamp, too…
"คุณสัญญา?
” She even tried to do a thumb-and-index finger stamp
"เธอพยายามที่จะทำแสตมป์นิ้วหัวแม่มือและนิ้วชี้
And at the same time, a new alert window floated up to his view
และในเวลาเดียวกันหน้าต่างแจ้งเตือนใหม่ ๆ ก็ลอยขึ้นมาในมุมมองของเขา
[Condition complete: Forming a pair
[เงื่อนไขสมบูรณ์: การสร้างคู่
] ►Acquired the Passive Skill ‘Pleasant Voice
] ได้รับความสามารถพิเศษ Passive Skill 'Pleasant Voice
’ [Skill Proficiency Level: F] (TL: lit
'[ระดับความสามารถทางวิชาชีพ: F] (TL: lit
said “nice to hear voice”) – The host’s voice will have a positive effect during negotiations and persuasions; and can evoke empathy in interpersonal relationships
"ดีใจที่ได้ยินเสียง") - เสียงของเจ้าบ้านจะมีผลในเชิงบวกในระหว่างการเจรจาและการโน้มน้าวใจ
– This skill only becomes active when the host is in a human’s appearance
- สกิลนี้จะใช้งานได้เมื่อเจ้าบ้านอยู่ในรูปลักษณ์ของมนุษย์เท่านั้น
“Ah…” Sae-Jin looked at that window, stupefied
"อ่า ... " แซะจินมองไปที่หน้าต่างนั้นมึนงง
It seemed like his belief that skills could only be earned in Monster Forms was quite wrong
ดูเหมือนว่าความเชื่อของเขาว่าทักษะที่สามารถได้รับใน Monster Forms ได้ค่อนข้างผิดปกติ
* “Ha-ah…” Kim Sae-Jin returned to his cave
* "ฮาฮาะ ... " คิมซา - จินกลับไปที่ถ้ำของเขา
A sigh leaked out of his mouth first
ถอนหายใจออกจากปากของเขาครั้งแรก
It was gloomy and soggy and hard and…
มันมืดมนและเปียกชุ่มและยากและ ...
his body was itching to leave this stupid place as soon as possible
ร่างกายของเขากำลังมีอาการคันที่จะออกจากสถานที่โง่นี้โดยเร็วที่สุด
‘…The proceeds from the sales of potions – should I just ask for a half of it now, and promise to make up for it later?’ He thought about the proceeds from the potions for a bit
'... เงินที่ได้จากการขายยา - ฉันควรจะขอครึ่งหนึ่งของมันตอนนี้และสัญญาว่าจะชดใช้ในภายหลัง?' เขาคิดเกี่ยวกับเงินที่ได้จาก potions สำหรับบิต
Whatever he wanted to do, he needed a home first and foremost… He was getting this close to making his escape from the stupid cave
สิ่งที่เขาต้องการทำเขาต้องการบ้านก่อนและสำคัญที่สุด ... เขาได้รับนี้ใกล้จะทำให้เขาหนีจากถ้ำโง่
But since it was already in the middle of the night, he might as well ask later
แต่เนื่องจากตอนนี้อยู่กลางดึกแล้วเขาอาจจะถามในภายหลัง
He brought out his mobile phone, switched on the internet connection and projected it to the wall of the cave
เขานำโทรศัพท์มือถือของเขาเปิดการเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตและฉายลงบนผนังถ้ำ
“…
“...
Why is it all about Yu Sae-Jung again?” As he was surfing the net – the activity that had become an indispensable part of his daily routine – he saw that the No
ทำไมมันเกี่ยวกับ Yu Sae-Jung อีกครั้ง? "ขณะที่เขากำลังท่องเน็ต - กิจกรรมที่กลายเป็นส่วนสำคัญของกิจวัตรประจำวันของเขา - เขาเห็นว่าไม่มี
1 real time search result was about Yu Sae-Jung
ผลการค้นหาเรียลไทม์ 1 รายการเกี่ยวกับ Yu Sae-Jung
Not thinking too deeply about it, he clicked her name
เขาไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้มากเกินไปเขาคลิกที่ชื่อของเธอ
The very first thing that showed up, was articles related to the TV show The Qualities of a Knight
สิ่งแรกที่แสดงขึ้นเป็นบทความเกี่ยวกับรายการโทรทัศน์คุณภาพของอัศวิน
“Ah-ha…” Kim Sae-Jin nodded his head, realising that the stuff shot a few weeks ago had now become another trending topic
"อาฮ่า ... " คิมซา - จินพยักหน้ารับรู้ว่าสิ่งที่ยิงไม่กี่สัปดาห์ก่อนตอนนี้กลายเป็นอีกหัวข้อหนึ่งที่น่าสนใจ
It seemed like this type of reality TV featuring a Knight going out on a hunt was a first of its kind, and as a character, Yu Sae-Jung had gone down quite well with the audience
ดูเหมือนว่าความเป็นจริงของทีวีประเภทนี้ที่มี Knight ออกไปในการล่าสัตว์เป็นครั้งแรกในลักษณะนี้และเป็นตัวละคร Yu Sae-Jung ได้ลงเล่นกับผู้ชมเป็นอย่างดี
It might have been an average sort of an idea at the least, but if the producer did his job smartly, there was certainly a possibility to do something big with the show
มันอาจจะเป็นความคิดโดยเฉลี่ยอย่างน้อยที่สุด แต่ถ้าผู้ผลิตทำงานได้อย่างชาญฉลาดมีความเป็นไปได้ที่จะทำอะไรบางอย่างที่ยิ่งใหญ่กับการแสดง
The top trending stories related to her on the website were of fairly simple topics
เรื่องเกี่ยวกับแนวโน้มที่สำคัญที่สุดที่เกี่ยวข้องกับเธอในเว็บไซต์มีหัวข้อที่ค่อนข้างง่าย
Like, how did her hunt progress, how much hardship did she face during her hunt, and finally, what Yu Sae-Jung was like
ความคืบหน้าการล่าของเธอเป็นอย่างไรความยากลำบากที่เธอเผชิญในระหว่างการล่าของเธอและในที่สุดสิ่งที่ Yu Sae-Jung ชอบ
The last one was a bit out of kilter with the others, but the rest had taken up more than half of the coverage and was incredibly popular as well
คนสุดท้ายเป็นคนขยันขันแข็งกับคนอื่น ๆ แต่ส่วนที่เหลือได้รับความสนใจมากกว่าครึ่งหนึ่งและได้รับความนิยมอย่างไม่น่าเชื่อเช่นกัน
He found all of them very interesting to read… until he got to see what the 7th real time trending search topic happened to be
เขาพบว่าทุกคนอ่านหนังสือที่น่าสนใจมาก ... จนกว่าเขาจะได้เห็นว่ามีหัวข้อการค้นหาในรูปแบบเรียลไทม์เป็นครั้งที่ 7
“…What the hell is this…” At 7th, three words “Kim”, “Sae” and “Jin” was written there
"... นี่มันน่ะเหรอ ... " เมื่อตอนที่ 7 มีการเขียนคำว่า "คิม", "แซ" และ "จิน"
He thought it was someone with the same name and as he was thinking that, the list of the real time search topics began to change
เขาคิดว่าเป็นคนที่มีชื่อเดียวกันและในขณะที่เขาคิดว่าหัวข้อการค้นหาในแบบเรียลไทม์เริ่มเปลี่ยนไป
And just like that, new words showed up on the 10th
และเช่นเดียวกับที่คำใหม่ปรากฏขึ้นในวันที่ 10
The Hunter Kim Sae-Jin
ฮันเตอร์คิมซา - จิน
“…
“...
?!” < 09
?! "<09
Changes in the Daily Life (1) > Fin
การเปลี่ยนแปลงในชีวิตประจำวัน (1)> Fin