Chapter 8 Chapter 8: Making Breakfast Early in the morning, the sky shone indistinctly and large waves of mist wafted through the air
บทที่ 8 บทที่ 8: การทำอาหารเช้าในตอนเช้าท้องฟ้าส่องสว่างไม่ชัดและคลื่นใหญ่ของหมอกก็ลอยขึ้นไปในอากาศ
 The distant sky was yellow with faint accents of red, appearing somewhat like the smear of an oil color
ท้องฟ้าที่ห่างไกลเป็นสีเหลืองและมีสีแดงจาง ๆ คล้ายกับสีน้ำมัน
 However, one side was still sky blue, equal to the beauty of a sapphire
แต่ว่าด้านใดด้านหนึ่งยังคงเป็นสีน้ำเงินสวยเท่ากับความงามของไพลิน
 It appeared to be the scenery of an ascending immortal
ดูเหมือนจะเป็นทัศนียภาพของความเป็นอมตะจากน้อยไปมาก
 Yan Tian lazily opened his eyes and looked at the time
Yan Tian เฉยๆเปิดตาและมองไปที่เวลา
 It was 5:10
มันเป็น 5:10
 Turning his head towards the window, the sky was as peaceful as the face of a mirror, as if it could illuminate the entire earth
ท้องฟ้าสงบราวกับกระจกเงาราวกับว่ามันสามารถส่องสว่างทั่วทั้งแผ่นดินได้
 From time to time, birds flew across the sky in graceful arcs
เป็นครั้งคราวนกบินข้ามท้องฟ้าในโค้งที่สง่างาม
 “Meng’er, where are you? Are you well? I really miss you
"Meng'er, คุณอยู่ที่ไหน 
” Yan Tian looked outside the window and said in a daze
Yan Tian มองออกไปนอกหน้าต่างและพูดด้วยความงุนงง
 Yan Tian took out the company suit that was prepared for him yesterday and looked it over
แยนเทียนหยิบชุดสูทของ บริษัท ที่เตรียมไว้ให้เขาเมื่อวานนี้และมองมัน
 He then took out the pure white shirt and put it on, “The size is just right
จากนั้นเขาก็หยิบเสื้อเชิ้ตสีขาวที่บริสุทธิ์และใส่ลงใน "ขนาดที่เหมาะสม
 From today onwards, I’ll be a bodyguard
ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปฉันจะเป็นผู้คุ้มกัน
” Yan Tian looked at the clothes on his body and was quite satisfied
"Yan Tian มองไปที่เสื้อผ้าบนร่างกายของเขาและรู้สึกพอใจมาก
 Yan Tian had barely used a minute to complete what other people would waste tens of minutes on to such the extent that it would take several tens of minutes for them to finish washing up
Yan Tian ใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีในการทำให้คนอื่นเสียเวลาหลายสิบนาทีเพื่อที่จะใช้เวลาหลายสิบนาทีเพื่อล้างทำความสะอาด
 He then looked at the time
จากนั้นเขาก็มองไปที่เวลา
 Discovering it was still early, Yan Tian thought of the beautiful Sun Yue, reckoning she was still sleeping, snoring sound asleep
ค้นพบมันยังคงต้น Yan Tian คิดของดวงอาทิตย์ที่สวยงาม Yue คิดว่าเธอยังคงนอนหลับนอนกรนเสียงหลับ
 Thinking of this, Yan Tian then walked into the kitchen to prepare breakfast for himself
คิดถึงเรื่องนี้แยนเทียนจึงเดินเข้าไปในห้องครัวเพื่อเตรียมอาหารเช้าให้กับตัวเอง
 Needless to say, his culinary talent was pretty good
จำเป็นต้องพูดพรสวรรค์ด้านการทำอาหารของเขาดีมาก
 It was just that when he opened the refrigerator to take a look within, there was nothing left inside to eat
เมื่อเขาเปิดตู้เย็นเพื่อดูภายในไม่มีอะไรที่เหลืออยู่ภายในกิน
 Sun Yue hadn’t gone out to buy more food to eat before Yan Tian had left, since she did not feel like it
ซันยูยูไม่ออกไปหาซื้ออาหารมากขึ้นก่อนที่ย่านยานเทียนจะทิ้งไว้เพราะเธอไม่รู้สึกเช่นนั้น
 The food that Sun Yue had prepared yesterday was nothing more than just a bit of sustenance
อาหารที่ Sun Yue เตรียมไว้เมื่อวานนี้เป็นเพียงแค่การดำรงชีวิตเท่านั้น
 How many days had passed without there being anything to eat in the refrigerator? There were only about four or five bottles of ice-cold beer
กี่วันแล้วที่ไม่มีอะไรกินในตู้เย็น 
 “Looks like I’ll have to go out and buy some things, otherwise, what’s gonna happen if that pretty girl gets hungry?” Yan Tian looked at Sun Yue’s room door and said to himself aloud
"ดูเหมือนว่าฉันจะต้องออกไปข้างนอกและซื้ออะไรบางอย่างมิฉะนั้นจะเกิดอะไรขึ้นถ้าสาวสวยกำลังหิว?" Yan Tian มองไปที่ประตูห้องของซันยูและพูดกับตัวเองว่า
 At daybreak, there was no one out on the street
ตอนเช้าไม่มีใครออกไปข้างนอก
 In the far distance you could only see the early errand-running grandpas and grannies
ในระยะไกลคุณสามารถดูเฉพาะ grandpas ทำงาน errand และ grannies แรก
 At this time, many young people were still snoring in their sleep
ในเวลานี้คนหนุ่มสาวจำนวนมากยังคงนอนกรนอยู่
 Yan Tian prepared to go the local food market to buy some things
Yan Tian เตรียมที่จะไปตลาดอาหารท้องถิ่นเพื่อซื้อของบางอย่าง
 He knew that at this time the vegetables ordered at the market would be at their freshest
เขารู้ว่าในเวลานี้ผักที่สั่งซื้อในตลาดจะเป็นที่สดใหม่ของพวกเขา
 Thinking of this, he soon moved towards the food market
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้เขาก็เดินตรงไปยังตลาดอาหาร
 “Auntie, how much are are you selling these veggies for?” Yan Tian looked at the food market’s fresh produce and asked the auntie
"ป้าคุณขายผักเหล่านี้กันมากแค่ไหน?" Yan Tian มองไปที่ตลาดอาหารสดและถามป้า
 “Young man, the young people of today are all pretty lazy, but it looks like you’re rather hard working
"ชายหนุ่มคนหนุ่มสาวในปัจจุบันนี้ล้วน แต่ขี้เกียจ แต่ดูเหมือนว่าคุณกำลังทำงานหนักกว่า
 One catty is ¥2
แมวตัวเมียตัวหนึ่งคือ¥ 2
20
20
” The auntie tidied up the vegetables while beaming at Yan Tian warmly
"ป้าลิดรอนผักขณะยิ้มแย้มแจ่มใสที่ Yan Tian อย่างอบอุ่น
 “I would be sleeping too if I didn’t have to go out and buy food
"ฉันจะนอนหลับมากเกินไปถ้าฉันไม่ต้องออกไปข้างนอกและซื้ออาหาร
 Could you pick the vegetables for me?” Yan Tian said somewhat embarrassingly
คุณสามารถเลือกผักสำหรับฉันได้ไหม? Yan Tian กล่าวว่าค่อนข้างอาย
 “Good
"ดี
 Not bad, young man
ไม่เลวคนหนุ่ม
” The auntie still smiled towards Yan Tian and helped him choose vegetables
ป้ายังคงยิ้มต่อ Yan Tian และช่วยเขาเลือกผัก
 The auntie put the vegetables on the scale and weighed it, “Altogether it’s ¥2
ป้าวางผักในระดับและชั่งน้ำหนัก "ทั้งหมดมันเป็น¥ 2
30
30
 Young man, gimme two and it’ll be OK
ชายหนุ่มคนหนึ่งบอกว่าสองคนจะเป็นไร
” The auntie said, then grabbed a bag and handed it over to Yan Tian
"ป้าบอกว่าแล้วคว้ากระเป๋าไว้และส่งมอบให้กับ Yan Tian
 “Thank you, auntie, you can’t be so easy-going
"ขอบคุณ, ป้า, คุณไม่สามารถจะง่ายมากที่จะไป
 I could’ve given you less
ฉันสามารถให้คุณน้อยลง
” Yan Tian said, then took out ¥2
"Yan Tian กล่าวว่าแล้วเอาออก¥ 2
50 and put it on top of the table
50 แล้ววางไว้ด้านบนของโต๊ะ
 Not waiting for the auntie to speak, he then turned around and left
ไม่ต้องรอให้ป้าพูดแล้วก็หันไปทางซ้าย
 The auntie watched Yan Tian put the money on the table and laughed
ป้าดู Yan Tian วางเงินไว้บนโต๊ะและหัวเราะ
 Looking towards Yan Tian’s leaving silhouette, she said aloud: “If my daughter was still around, you would be great……” Yan Tian carried the vegetables in his hand and strolled around the other market stalls, buying some vegetables and millet, then returning home
"ถ้าลูกสาวของฉันยังอยู่รอบ ๆ คุณจะเป็นคนที่เยี่ยมยอด ...... " Yan Tian พาผักอยู่ในมือและเดินไปรอบ ๆ แผงลอยตลาดอื่น ๆ ซื้อผักและข้าวฟ่างแล้วกลับมา 
 After he came home, Yan Tian then softly walked to the kitchen, preparing to make a sumptuous breakfast
หลังจากที่เขากลับถึงบ้านแยนเทียนแล้วเดินเบา ๆ ไปที่ห้องครัวเตรียมอาหารเช้าแสนอร่อย
 Twenty minutes later, Yan Tian cooked his breakfast, using plate to set his delicious food on the dining table
ยี่สิบนาทีต่อมา Yan Tian ปรุงอาหารเช้าโดยใช้แผ่นจานเพื่อจัดเตรียมอาหารแสนอร่อยบนโต๊ะอาหาร
 “Oh, when did you get up? You even made breakfast?” Sun Yue happened to come out of her bedroom with her eyes bleary, looking at the delicious food on the table
"โอ้เมื่อไหร่ที่คุณลุกขึ้น? 
 Doubt was clear across her face
สงสัยอยู่ตรงหน้าเธอ
 “I did
"ฉันทำ
 I woke up early
ฉันตื่น แต่เช้า
 Quickly wash up and eat
ล้างได้อย่างรวดเร็วและกิน
 I called you to taste my work
ฉันโทรหาคุณเพื่อลิ้มรสงานของฉัน
” Yan Tian looked at Sun Yue in the doorway quite pleased with himself
"Yan Tian มองไปที่ Sun Yue ในประตูที่ค่อนข้างพอใจกับตัวเอง
 “Oh!” Sun Yue said, then went to wash up
"โอ้!" ซันยูยูพูดแล้วก็ล้างออก
 Yan Tian walked into the kitchen and took out two bowls to hold his simmering congee to serve on the table
Yan Tian เดินเข้าไปในห้องครัวและหยิบชามสองใบขึ้นมาเพื่อเก็บแกงจืดลงไปบนโต๊ะ
 With everything prepared, as soon as Sun Yue came out they could eat
ทุกสิ่งทุกอย่างเตรียมพร้อมทันทีที่ Sun Yue ออกมาพวกเขาสามารถกินได้
 Yan Tian patiently looked at the scenery outside the window while waiting for Sun Yue
Yan Tian อดทนมองที่ทิวทัศน์นอกหน้าต่างขณะที่รอ Sun Yue
 However, after Yan Tian had waited for ten minutes, he couldn’t wait anymore
อย่างไรก็ตามหลังจาก Yan Tian รอมาสิบนาทีเขาก็ไม่สามารถรอได้อีก
 It had to be known it only took him nothing more than several tens of seconds to wash up
มันเป็นที่รู้กันดีว่ามันใช้เวลาเพียงไม่กี่วินาทีเท่านั้นที่จะล้างมือ
 Yan Tian thought to himself that women were really quite troublesome
Yan Tian คิดว่าตัวเองเป็นผู้หญิงที่ลำบากมาก
 “Hey, can you speed it up? I’m gonna starve to death soon
"เฮ้คุณสามารถเร่งความเร็วได้หรือไม่? 
” Yan Tian looked at the fine food and rushed Sun Yue
"Yan Tian มองไปที่อาหารรสเลิศและรีบวิ่งไปที่ Sun Yue
 “Alright, alright, I’m coming!” Sun Yue said, then walked over
"เอาล่ะฉันจะมา!" ซันยูยูพูดแล้วเดินขึ้นไป
 “Big Sis, do you know how slowly you wash your face? Sixteen minutes!” “Oh my, this can be considered fast
"Big Sis คุณรู้ไหมว่าคุณล้างหน้าได้ช้าแค่ไหน? 
 A lot of people in comparison are still slower
คนจำนวนมากในการเปรียบเทียบยังคงช้าลง
” Sun Yue looked at the food Yan Tian made and licked her lips
"ซันยูยูมองไปที่อาหาร Yan Tian ที่ทำขึ้นและเลียริมฝีปากของเธอ
 “Alright, eat quickly, OK? It’ll get cold fast
"เอาล่ะกินได้อย่างรวดเร็วโอเค? 
” Yan Tian said, then ate great mouthfuls of food
Yan Tian กล่าวว่าจากนั้นก็กินอาหารที่อร่อย ๆ
 “Looks like your demeanor is pretty good
ดูเหมือนพฤติกรรมของคุณดูดี
” Sun Yue picked up her chopsticks as well and sampled a bit
"ซันยูยูหยิบตะเกียบของเธอขึ้นมาและเก็บตัวอย่างสักหน่อย
 “Huh, Yan Tian, I didn’t think your cooking skills would be so good
"หวงแยนเทียนฉันไม่คิดว่าทักษะการทำอาหารของคุณจะดีมาก
 It’s delicious!” How could Sun Yue expect that this sloppy-looking Yan Tian could make such delicious food
อร่อยจัง! "ซัน Yue คาดหวังได้อย่างไรว่า Yan Tian ที่ดูไม่เอื้ออำนวยสามารถทำอาหารอร่อยได้
 “Hehe, how is it? I’ll tell you, this can’t be considered anything
"Hehe, มันเป็นยังไงบ้าง? 
 I can make much more delicious food
ฉันสามารถทำอาหารรสอร่อยได้มากขึ้น
 Chicken, fish, duck; they’re are all child’s play
ไก่ปลาเป็ด; 
 Have you eaten scorpion or centipede? My war buddies would fight over the fried scorpion and broth-steamed centipede I made in the past
คุณกินแมงป่องหรือตะขาบแล้วหรือ? 
 They all said I could be the world’s top gourmet master!” “What? Scorpion? Centipede?” Once Sun Yue heard this, her hair immediately stiffened
พวกเขาทั้งหมดกล่าวว่าฉันสามารถเป็นนายอาหารชั้นนำของโลกด้านบน! "" อะไร? 
 “Ah, hiccup
"โอ้อาการสะอึก
 I’ve eaten it before
ฉันกินมันก่อน
 Hehe, There was no food that time
Hehe ไม่มีอาหารในเวลานั้น
” Yan Tian felt that he had frightened Sun Yue, laughing awkwardly
"Yan Tian รู้สึกว่าเขากลัว Sun Yue หัวเราะอย่างงุ่มง่าม
 “Yan Tian, what did you do before?” Sun Yue was quite curious about what Yan Tian did before
"แยนเทียนคุณเคยทำอะไรมาก่อนบ้าง" ซันยูยูค่อนข้างสงสัยเกี่ยวกับสิ่งที่แยนเทียนเคยทำมาก่อน
 “I, uhh, I don’t know
"ฉันเอ่อฉันไม่รู้
 I was going around here and there, hehe!” Yan Tian naturally couldn’t foolishly say he was an assassin
ฉันไปรอบ ๆ ที่นี่ฮิฮิ! "Yan Tian ตามธรรมชาติไม่ได้โง่เขลาบอกว่าเขาเป็นฆาตกร
 Furthermore, he was a Grand Master assassin
นอกจากนี้เขายังเป็นฆาตกรแกรนด์มาสเตอร์
 “What did you say when your comrades had no food?” Sun Yue wasn’t dumb
"คุณพูดอะไรเมื่อสหายของคุณไม่มีอาหาร?" ซันยูยูไม่เป็นใบ้
 Naturally, she didn’t believe what Yan Tian said
ธรรมชาติเธอไม่เชื่อว่า Yan Tian กล่าวว่า
 “Hiccup, for the past two years I served as a soldier
"อาการสะอึกในช่วงสองปีที่ผ่านมาผมทำหน้าที่เป็นทหาร
 When I went for field training, there wasn’t enough food, so I had to pick up those things to survive
เมื่อฉันไปฝึกภาคสนามไม่มีอาหารเพียงพอฉันจึงต้องรับสิ่งเหล่านี้เพื่อความอยู่รอด
” Yan Tian was currently somewhat regretting what he had just said about scorpions and centipedes
"Yan Tian กำลังเสียใจในสิ่งที่เขาเพิ่งพูดถึงเกี่ยวกับแมงป่องและตะขาบ
 “Eating centipedes and scorpions, how sickening……” Sun Yue looked at the congee in her bowl and was somewhat unable to continue drinking it
"กินตะขาบและแมงป่องว่าน่ารังเกียจ ...... " ซุนยูยูมองไปที่แกงจืดในชามของเธอและไม่สามารถดื่มต่อได้
 “Don’t talk, c’mon, there’s a lot of food
"อย่าพูดเถอะมีอาหารเยอะมาก
 Look, you’re so thin
ดูคุณผอมมาก
” Yan Tian knew that those things were not things people would eat, so he stopped talking
"Yan Tian รู้ว่าสิ่งเหล่านั้นไม่ใช่สิ่งที่คนจะกินดังนั้นเขาจึงหยุดพูด
 “Ok
"ตกลง
” Sun Yue said, then lowered her head to drink the congee
"อาทิตย์ Yue กล่าวว่าแล้วลดหัวของเธอที่จะดื่มน้ำชา
 Breakfast was finished in about dozen minutes, then as Yan Tian prepared to tidy up the tableware, Sun Yue suddenly thought of something: “Eh, Yan Tian, I suddenly thought of something
เช้าเสร็จแล้วประมาณสิบนาทีแล้ว Yan Tian ก็เตรียมพร้อมที่จะรับประทานอาหารบนโต๊ะอาหาร Sun Yue ก็นึกถึงอะไรบางอย่าง: "เอ๋ Yan Tian ฉันก็นึกถึงบางสิ่งบางอย่าง
” Yan Tian sorted the tableware while curiously looking at Sun Yue: “What thing?” “Since you’re cooking skill is so good, I’ll leave it to you cook food later, alright!” Sun Yue said, then revealed an enchanting smile
"Yan Tian เรียงรายบนโต๊ะอาหารขณะที่อยากรู้อยากเห็น Sun Yue:" มีอะไรเหรอ? "" ตั้งแต่ที่คุณทำอาหารได้ดีมาก ๆ ฉันจะปล่อยให้คุณทำอาหารต่อ ๆ กันนะ! "Sun Yue กล่าวแล้วก็เปิดเผยว่า 
 “Oh?” As Yan Tian who was in the middle of collecting the tableware heard Sun Yue’s words, he suddenly stopped the movement of his hands and looked at Sun Yue in a daze
"โอ้?" ขณะที่แยนเทียนผู้ที่อยู่ตรงกลางระหว่างการจัดเก็บของบนโต๊ะอาหารได้ฟังคำพูดของซันยูยูเขาก็หยุดเคลื่อนไหวของมือและมองไปที่ดวงอาทิตย์ตกใจ
 Yan Tian thought to himself, Is this the way of the world? In those days abroad, what kind of power and authority did I have? Unexpectedly, after he returned home, he had to be a bodyguard for someone else
Yan Tian คิดกับตัวเองว่านี่เป็นวิถีของโลกหรือไม่? 
 Now he had to serve other people food every day? Was this an international joke? “How about it? Do you have questions? The food you make is really delicious
ตอนนี้เขาต้องรับใช้อาหารคนอื่นทุกวัน? 
” sun Yue pouted pitifully and looked at Yan Tian prettily
"อาทิตย์ Yue ขี้เกียจอย่างน่าสงสารและมอง Yan Tian สวยงาม
 Yan Tian looked at Sun Yue’s pitiful and lovely eyes and was immediately bereft of any bad temper: “Nope, of course there’s not problem
Yan Tian มองตาที่น่าสงสารและน่ารักของ Sun Yue และทันทีที่ไม่มีอารมณ์ร้าย: "Nope แน่นอนไม่มีปัญหา
 I quite willing to to serve such a beauty
ฉันค่อนข้างยินดีที่จะให้บริการดังกล่าวความงาม
” Yan Tian thought to himself, if I’m not going to hell, who is? “Mmm, how obedient
"Yan Tian คิดกับตัวเองถ้าฉันไม่ไปนรกใคร? 
 I’ll take away the tableware, OK!” Once Sun Yue heard Yan Tian answer, her mood was great
ฉันจะเอาของบนโต๊ะอาหารตกลง! "เมื่อ Sun Yue ได้ยินคำตอบ Yan Tian, ​​อารมณ์ของเธอเป็นที่ดี
 Her food problems later would finally be solved
ปัญหาอาหารของเธอในภายหลังจะได้รับการแก้ไข
 Yan Tian would naturally not dim-wittedly scramble over Sun Yue scrubbing the bowl
Yan Tian จะไม่แยแสกับ Sun Yue ในการขัดถู
 If someone helped him scrub the bowl, then he would get what he was looking for
ถ้ามีคนช่วยเขาขัดชามแล้วเขาก็จะได้รับสิ่งที่เขากำลังมองหา
 Yan Tian saw that it was still not yet seven, so he laid down on the sofa and watched some television
Yan Tian เห็นว่ายังไม่ถึงเจ็ดขวบเขาจึงนั่งลงบนโซฟาและดูโทรทัศน์
 He waited until it was seven to put on his company-issued suit and looked in the mirror
เขารอจนถึงเจ็ดขวบสวมชุดสูทของ บริษัท และมองในกระจก
 The clothing size was a perfect fit
ขนาดของเสื้อผ้าพอดี
 “I’m gonna go to work, so don’t miss me too much
"ฉันจะไปทำงานดังนั้นอย่าคิดถึงฉันมากเกินไป
 Bye bye!” Yan Tian shouted to Sun Yue in the kitchen and prepared to leave
ลาก่อนตะโกนกับซันยูยูในห้องครัวและเตรียมพร้อมที่จะออกไป
 “Hey, hold up, wait a second
"เดี๋ยวก่อนรอสักครู่
” Sun Yue heard that Yan Tian was gonna go work, then hurriedly ran out
"อาทิตย์ Yue ได้ยินว่า Yan Tian กำลังจะไปทำงานแล้วรีบวิ่งออกไป
 “What’s up?” “Oh my, you’re quite ruggedly handsome in that suit
"มีอะไรขึ้น?" "โอ้คุณหล่อมากเลยทีเดียวในชุดสูทนี้
” Sun Yue looked at the clothes Yan Tian was wearing and said admiringly
"ซันยูยูมองไปที่เสื้อผ้าที่นายแยนเทียนกำลังสวมใส่และพูดอย่างชื่นชม
 “Hehe, don’t go crazy over this bro
"เฮ้อย่าบ้าไปกว่าพี่ชายตัวนี้
 I am but a mere legend
ฉันเป็นเพียงตำนานเท่านั้น
” Yan Tian heard Sun Yue’s praise that he was handsome and was immediately beside himself with pleasure, even striking a pose! “Cut it out, you’re quite narcissistic
"Yan Tian ได้ยินการสรรเสริญของ Sun Yue ว่าเขาหล่อเหลาและทันทีที่อยู่ข้างๆตัวเองด้วยความเพลิดเพลินแม้กระทั่งการโดดเด่นท่าทาง! 
 Where are you going to work? When did you go find a job?” Watching Yan Tian actions of adopting a pose, she was rendered speechless
คุณจะไปที่ไหน 
 “The Liu Family Conglomerate
กลุ่มตระกูลหลิวหลวง
 I found it just yesterday
ฉันพบมันเมื่อวานนี้
 How about that?” Yan Tian picked at his ear
ทำอย่างไรดี? "Yan Tian หยิบหูของเขา