Chapter 9 Chapter 9: The Beleaguered Liu Ruoxin “What? The Liu Family Conglomerate? You?” Sun Yue found it hard to believe, looking at Yan Tian
บทที่ 9 บทที่ 9: นาย Liu Ruoxin ที่ถูกเนรเทศ "อะไร? 
 Yan Tian looked at Sun Yue’s surprised expression and was puzzled: “What about it? That’s a bad company? I thought it looked pretty good!” “Good? Of course, it’s good
Yan Tian มองไปที่การแสดงออกอย่างประหลาดใจของ Sun Yue และรู้สึกทึ่ง: "แล้วล่ะ? 
 It’s a global 500 company; how can it not be good? It’s just how did you get in?” Sun Yue was quite curious
เป็น บริษัท ระดับโลก 500 แห่ง 
 It must be known that for the Liu Family Conglomerate, an average person simply wouldn’t be able to get to work for such a large-scale company, so how did Yan Tian get in? “Ah, what are you saying? Who says I can’t get in? There’s nothing I can’t do
ต้องเป็นที่รู้กันดีว่าสำหรับกลุ่มตระกูลหลิวที่คนธรรมดา ๆ ก็ไม่สามารถไปทำงานที่ บริษัท ขนาดใหญ่ได้ดังนั้น Yan Tian จึงเข้ามาได้อย่างไร? 
” After Yan Tian heard Sun Yue, he was rather surprised, but immediately became displeased
"หลังจาก Yan Tian ได้ยิน Sun Yue เขาค่อนข้างแปลกใจ แต่ทันทีที่ไม่พอใจ
 In the past, he had felt it below himself to work for other people at some company
ในอดีตเขารู้สึกว่าตัวเองทำงานด้านล่างเพื่อทำงานกับคนอื่น ๆ ใน บริษัท บางแห่ง
 “Alright, OK
"เอาล่ะตกลง
 Before, I mistakenly took you for a good-for-nothing, loathsome ruffian
ก่อนหน้านี้ฉันเข้าใจผิดว่าคุณเป็นคนพาลที่น่ารังเกียจเป็นอย่างดี
” “Pretty lady, let me tell you, you shouldn’t judge people by their appearances
"" สุภาพสตรีสวยให้ฉันบอกคุณคุณไม่ควรตัดสินคนโดยการปรากฏตัวของพวกเขา
 It’s not right, it’s simply not right at all
มันไม่ถูกต้องก็ไม่เป็นไรเลย
 How do I look like a gangster?” Yan Tian said and used his finger to point at himself
ฉันจะมีลักษณะเหมือนคนร้ายได้อย่างไร? "Yan Tian กล่าวและใช้นิ้วชี้ตัวเอง
 Sun Yue approvingly nodded her head: “You looked like one” “I…… forget about it, I’m gonna go to work
Sun Yue พยักหน้าพยักหน้า: "คุณดูคล้าย ๆ " "ฉันลืมมันไปฉันจะไปทำงาน
” Yan Tian suddenly didn’t know what to say
"Yan Tian ก็ไม่ทราบว่าจะพูดอะไร
 “Hehe, I’m just joking, I gotta go to work too
"เฮ้ฉันแค่ล้อเล่นฉันก็ต้องไปทำงานด้วย
 I’ll go the same way with you, together!” Sun Yue looked at Yan Tian’s helpless expression and felt it was quite amusing
ฉันจะไปแบบเดียวกับคุณด้วยกัน! "ซันยูยูมองไปที่การแสดงออกของ Yan Tian และรู้สึกขบขัน
 ““Great, a beauty accompanying me is what I need
"" ความงามที่มาพร้อมกับฉันคือสิ่งที่ฉันต้องการ
” Yan Tian said and once again displayed his roguish bearing
"Yan Tian กล่าวและอีกครั้งแสดงแบกโกงของเขา
 Several minutes later, Sun Yue swapped the clothes she was wearing, then left with Yan Tian
อีกหลายนาทีต่อมาซันเย่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าที่เธอใส่แล้วทิ้งไว้กับ Yan Tian
 Yan Tian didn’t expect Sun Yue would also have a car
Yan Tian ไม่ได้หวังว่า Sun Yue จะมีรถอยู่ด้วย
 In the past he had spent no small amount of research on cars
ในอดีตเขาใช้เวลาไม่น้อยในการค้นคว้าเกี่ยวกับรถยนต์
 For example, if any of those countless luxury cars ran into a problem, Yan Tian could repair it with his eyes closed
ยกตัวอย่างเช่นถ้ารถหรูคันนี้นับไม่ถ้วนวิ่งเข้าไปในปัญหา Yan Tian สามารถซ่อมแซมได้ด้วยการปิดตา
 Therefore, Yan Tian could tell with a glance that Sun Yue’s car was a white BMW M5
ดังนั้น Yan Tian สามารถบอกได้ทันทีว่ารถของ Sun Yue เป็นรถ BMW M5 สีขาว
 In China, the asking price for it was about a ¥1,000,000
ในประเทศจีนราคาที่ขอซื้อก็ประมาณ 1,000,000 เยน
 He didn’t think that Sun Yue would have the money
เขาไม่คิดว่าซันยูจะมีเงิน
 Anyone who could drive an over a million RMB car could be considered a wealthy and affluent character
ทุกคนที่สามารถขับรถได้มากกว่าหนึ่งล้านหยวนอาจถือได้ว่าเป็นตัวละครที่ร่ำรวยและร่ำรวย
 Furthermore, Sun Yue’s BMW M5 looked like it was still rather new
นอกจากนี้ BMW M5 ของ Sun Yue ดูเหมือนว่ามันยังใหม่อยู่
 She shouldn’t have bought it not too long ago
เธอไม่ควรซื้อมานานแล้ว
 “Not bad, a BMW M5
"ไม่เลว BMW M5
 Looks like you’ve really got some cash!” Yan Tian looked at the car before him and laughed
ดูเหมือนคุณมีเงินสดจริงๆ "Yan Tian มองไปที่รถก่อนหน้าเขาและหัวเราะ
 “It’s OK, my father gave it to me as a birthday present, that’s all
"ไม่เป็นไรพ่อของฉันมอบให้ฉันเป็นของขวัญวันเกิดนั่นคือทั้งหมด
” Sun Yue said, then opened the car door and went in
"ซันยูยูพูดแล้วก็เปิดประตูรถขึ้นและเดินเข้ามา
 “Yan Tian opened the car door as well and sat in the passenger side
"แยนเทียนเปิดประตูรถด้วยและนั่งด้านผู้โดยสาร
 Just as he entered the car, Yan Tian smelled a faint vanilla fragrance
ขณะที่เขาเดินเข้าไปในรถ Yan Tian กลิ่นหอมวานิลลาจาง ๆ
 This scent was the smell of Sun Yue’s perfume, the sweet smell of her body
กลิ่นนี้เป็นกลิ่นของน้ำหอมของ Sun Yue ซึ่งเป็นกลิ่นหอมของร่างกายของเธอ
 As the car quickly moved towards the city center, Yan Tian noticed that Sun Yue had just learned to drive not too long ago
ในขณะที่รถเคลื่อนที่ไปยังใจกลางเมือง Yan Tian ได้สังเกตเห็นว่า Sun Yue เพิ่งเรียนรู้ที่จะขับรถไม่นานมานี้
 Her speed wasn’t fast at all, and her driving was rather cautious
ความเร็วของเธอไม่เร็วเลยและการขับขี่ของเธอค่อนข้างระมัดระวัง
 Fifteen minutes later, the car arrived at the Liu Family Conglomerate’s building
สิบห้านาทีต่อมารถเดินทางมาถึงอาคารของกลุ่มหลิวหลวง
 Yan Tian opened the door and hopped out, looking at the skyscraper before him as he prepared to begin his bodyguarding life
Yan Tian เปิดประตูและกระโดดออกไปมองตึกตึกระฟ้าก่อนหน้าเขาขณะที่เขาเตรียมพร้อมที่จะเริ่มชีวิตคุ้มกัน
 Yan Tian entered the company, then got ready to ride the elevator to get to the top floor
Yan Tian เข้า บริษัท แล้วก็พร้อมที่จะนั่งลิฟท์เพื่อไปที่ชั้นบนสุด
 However, at the entrance, Yan Tian distantly looked at the elevator door and saw the secretary from yesterday, Xiao Wang, standing there saying something
อย่างไรก็ตามที่ประตูทางออก Yan Tian มองไปที่ประตูลิฟต์และเห็นเลขานุการจากเมื่อวานนี้วังเสี่ยวยืนอยู่ที่นั่นว่า
 Behind her stood several tens of company employees
หลังเธอยืนหลายหมื่นของพนักงาน บริษัท
 Furthermore they were in the midst of shouting with several maintenance workers
นอกจากนี้พวกเขายังอยู่ในระหว่างการตะโกนกับพนักงานบำรุงรักษาหลายคน
 It was unknown what they were shouting over
ไม่ทราบสิ่งที่พวกเขาตะโกนไป
 “Secretary Wang, please believe us
"เลขานุการวังโปรดเชื่อเรา
 We’ll definitely repair the inside in the shortest amount of time
แน่นอนเราจะซ่อมแซมภายในภายในระยะเวลาสั้น ๆ
 We didn’t expect the elevator would suddenly break down
เราไม่คาดหวังว่าลิฟต์ก็จะพังลง
” As Yan Tian neared, he heard the head maintenance worker pleading to Secretary Xiao Wang
เมื่อ Yan Tian ใกล้เข้ามาเขาก็ได้ยินว่าหัวหน้าพนักงานบำรุงรักษาร้องขอต่อเลขานุการ Xiao Wang
 “Repair it in the shortest amount of time? Didn’t you guys know we had an important meeting today?” Secretary Xiao Wang simply didn’t want to listen to the maintenance worker’s promise
"ซ่อมในระยะเวลาอันสั้นได้หรือไม่? 
 It was known that there was an important company conference today, so Secretary Xiao Wang was as anxious as a cat on a hot roof
เป็นที่ทราบกันดีว่ามีการประชุมที่สำคัญของ บริษัท ในวันนี้ดังนั้นเลขานุการ Xiao Wang จึงกังวลกับการเป็นแมวบนหลังคาร้อน
 “In concern to this affair, I feel extremely sorry, but we can’t do a thing
"ในความกังวลเรื่องนี้ฉันรู้สึกเสียใจมาก แต่เราไม่สามารถทำสิ่งใดได้
 The elevator suddenly broke down, so we’ll work to repair it with everything we got
ลิฟต์ก็พังลงเพราะฉะนั้นเราจะพยายามซ่อมแซมด้วยทุกอย่างที่เราได้รับ
 Still, I must ask miss secretary and every section chief to take the stairs this one time
ยังฉันต้องขอให้เลขาฯ และหัวหน้าส่วนทุกคนเข้าบันไดนี้ครั้งเดียว
” The maintenance man said quite apologetically
"คนบำรุงรักษากล่าวว่าค่อนข้างขอโทษ
 At the side, Yan Tian looked on and felt that something was off
ที่ด้านข้าง Yan Tian มองและรู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างถูกปิด
 Why did the elevator suddenly malfunction on today of all days when there was an important meeting? It must be known that if the elevator failed, then it would take a long time to climb the stairs
ทำไมลิฟท์ทำงานผิดปกติในวันนี้ทุกวันเมื่อมีการประชุมที่สำคัญ? 
 The highest-level offices of a company were conference rooms, which were all located at the very top two to three floors
สำนักงานระดับสูงสุดของ บริษัท คือห้องประชุมซึ่งตั้งอยู่ที่ชั้น 2 ถึง 3 ชั้น
 The entire company had over thirty floors
ทั้ง บริษัท มีชั้นกว่าสามสิบ
 If a normal person climbed the stairs, wouldn’t they be deathly tired? “We’ll walk, OK
ถ้าเป็นคนธรรมดาปีนบันไดพวกเขาจะไม่เหนื่อยล้า? 
 We’ll climb the stairs, make haste
เราจะปีนบันไดให้รีบ
” Xiao Wang knew that it was a waste and there was no other way
"เสี่ยววังรู้ว่ามันเป็นของเสียและก็ไม่มีทางอื่น
 She then took the lead and moved towards the stairs
จากนั้นเธอก็เข้ามาและเดินไปที่บันได
 Yan Tian naturally didn’t have any questions
Yan Tian ธรรมชาติไม่ได้มีคำถามใด ๆ
 There was no question that his inner bodily quality was so good that he could climb a hundred-floor skyscraper
ไม่มีคำถามใด ๆ ที่ทำให้ร่างกายของเขามีคุณภาพดีเยี่ยมจนสามารถไต่ตึกสูงได้หนึ่งร้อยชั้น
 It was just that if those employees did so, he reckoned they wouldn’t be able to climb it and would be paralyzed by the strain
มันเป็นเพียงว่าถ้าพนักงานเหล่านั้นทำเช่นนั้นเขาคิดว่าพวกเขาจะไม่สามารถที่จะปีนขึ้นไปและจะเป็นอัมพาตโดยสายพันธุ์
 At the same moment within the company conference room
ในเวลาเดียวกันภายในห้องประชุมของ บริษัท
 “Chairman Liu, in the end, how should we handle the new clothing line that just hit the market?” A vice chief furrowed his brows and looked at Liu Ruoxin
"นายหลิวในตอนท้ายเราควรจะจัดการกับสายการผลิตเสื้อผ้าใหม่ ๆ ที่เข้าสู่ตลาดได้อย่างไร?" รองหัวหน้าขูดคิ้วของเขาและมองไปที่หลิวหลินทิน
 Under the management of Liu Ruoxin, The Liu Family Conglomerate’s clothing department had hit the market with new clothing
แผนกเสื้อผ้าของ Liu Liu ได้รวมตลาดเสื้อผ้าใหม่เข้าด้วยกันภายใต้การบริหารของ Liu Ruoxin
 The clothing design and style was widely welcomed by the masses, causing the Liu Family Conglomerate to push down their competitors in the clothing business by a head
การออกแบบและรูปแบบเสื้อผ้าได้รับการต้อนรับอย่างกว้างขวางจากฝูงชนซึ่งทำให้กลุ่มหลิวหลวงได้ผลักดันคู่แข่งของพวกเขาในธุรกิจเสื้อผ้าด้วยหัว
 Consequently, Liu Ruoxin had received the praise of her family
ดังนั้นหลิว Ruoxin ได้รับการยกย่องจากครอบครัวของเธอ
 However, nothing good last forever
อย่างไรก็ตามไม่มีอะไรที่ดีตลอดไป
 Yesterday night, multitudes of people complained that there was a major problem in the quality and craftsmanship of the new clothing model that just hit the market
เมื่อคืนวานนี้ผู้คนจำนวนมากบ่นว่ามีปัญหาใหญ่ในด้านคุณภาพและความชำนาญในรูปแบบเสื้อผ้าใหม่ ๆ ที่เข้าสู่ตลาด
 Thus, Liu Ruoxin and the company’s high-level executives had worked through the night to manage this affair
ดังนั้น Liu Ruoxin และผู้บริหารระดับสูงของ บริษัท จึงทำงานตลอดทั้งคืนเพื่อจัดการเรื่องนี้
 Liu Ruoxin was quite clear on the matter
Liu Ruoxin ค่อนข้างชัดเจนในเรื่องนี้
 There was no way that a problem could exist within the quality and craftsmanship of the factory-finished clothing
ไม่มีทางที่ปัญหาอาจเกิดขึ้นได้ภายในคุณภาพและความชำนาญในการผลิตเสื้อผ้าสำเร็จรูป
 It was enormously more like that it was the sly maneuvers of a competitor
มันยิ่งใหญ่กว่าที่มันเป็นประลองฝีมือของคู่แข่ง
 Since Liu Ruoxin had become the chairman of the clothing company, the Liu Family Conglomerate had directly pressured the other competitors ruthlessly
ตั้งแต่ Liu Ruoxin ได้กลายเป็นประธานของ บริษัท เสื้อผ้า Liu กลุ่มครอบครัวได้โดยตรงกดดันคู่แข่งอื่น ๆ โหดเหี้ยม
 The clothing that entered the market this time, and moreover Liu Ruoxin, were given a serious bomb by the other clothing houses
เสื้อผ้าที่เข้าสู่ตลาดในเวลานี้และยิ่งกว่านั้นอีกหลิว Ruoxin ได้รับการระเบิดอย่างรุนแรงจากเสื้อผ้าอื่น ๆ
 However, currently in the span of a night, many groups began to complain, causing Liu Ruoxin a headache
อย่างไรก็ตามในช่วงเวลากลางคืนหลาย ๆ กลุ่มเริ่มบ่นทำให้ Liu Ruoxin ปวดหัว
 It must be known that if she was unable to handle this matter than her company’s achievements would go sliding sharply
ต้องเป็นที่ทราบกันดีว่าถ้าเธอไม่สามารถจัดการกับเรื่องนี้ได้ดีกว่าความสำเร็จของ บริษัท ของเธอจะลื่นไถลไป
 Although the clothing company couldn’t be considered anything in the eyes’ of her family, this was Liu Ruoxin’s first business endeavour
แม้ว่า บริษัท เสื้อผ้าไม่สามารถได้รับการพิจารณาอะไรในสายตาของครอบครัวของเธอนี่คือความพยายามทางธุรกิจครั้งแรกของ Liu Ruoxin
 If she failed, how could she meet her own grandfather? Afterwards, how would she be able to manage another family company? Additionally, if this affair was ill-handled, it would besmirch the name of the entire Liu Family Conglomerate
ถ้าเธอล้มเหลวเธอจะพบกับปู่ของเธอได้อย่างไร? 
 This was Liu Ruoxin’s greatest headache
นี่คืออาการปวดหัวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของ Liu Ruoxin
 “Chief Huang, what’s the situation over there at the factory? Do they know what the problem is?” Liu Ruoxin didn’t understand the vice president’s words, turning her head to look at Chief Huang who was in charge of the factory
"หัวหน้า Huang สถานการณ์ในโรงงานมีอะไรบ้าง? 
 “Chairman Liu, I had already called for people to inspect it that night
"ประธานหลิวผมได้เรียกร้องให้คนตรวจดูในคืนนั้น
 Inside the factory there really are large quantities of clothing that aren’t up to standard
ภายในโรงงานมีเสื้อผ้าขนาดใหญ่จำนวนมากที่ไม่ได้มาตรฐาน
 Furthermore, it’s not exclusive to the goods that we just put on the market sometime ago
นอกจากนี้ยังไม่ได้ผูกขาดกับสินค้าที่เราเพิ่งวางจำหน่ายในตลาดเมื่อไม่นานมานี้
 There are also many others
นอกจากนี้ยังมีอีกหลายแห่ง
” Chief Huang held heavy dark bags beneath his eyes and answered
หัวหน้านายหวงแบล็กแบล็คใต้กระเป๋าถืออยู่ข้างใต้ดวงตาของเขาและตอบว่า
 “How could it be like this? What’s the definite cause? In the end, is this our problem or the sly machinations of our competitors?” “This…… It looks like our own problem
"มันจะเป็นแบบนี้ได้อย่างไร? 
” Chief Huang said bitterly
นายหวงกล่าวอย่างขมขื่น
 This was in the scope of his responsibility, but now, with such an affair, his state of mind was quite bad
นี้อยู่ในขอบเขตของความรับผิดชอบของเขา แต่ตอนนี้มีเรื่องดังกล่าวสภาพจิตใจของเขาไม่ดีมาก
 “Our own problem? What are you saying? Are the standards we hold for product-ready goods not strict? How could a matter like this appear? Chief Huang, please tell me
"ปัญหาของเราเอง? 
 When everything’s said and done, why is it like this?” Liu Ruoxin roared at Chief Huang
เมื่อทุกสิ่งทุกอย่างพูดและทำทำไมเป็นเช่นนี้? "Liu Ruoxin คำรามที่ Chief Huang
” “Yes, yes, of course, according to my inspection, I discovered several factories had skimmed on the production materials
"ใช่ใช่แน่นอนตามการตรวจสอบของฉันฉันค้นพบโรงงานหลายแห่งมีไขมันต่ำในวัสดุการผลิต
 Among them are three factory directors that I was already unable to contact
ในหมู่พวกเขามีผู้บริหารโรงงานสามคนที่ฉันไม่สามารถติดต่อได้
 I suspect they took the company’s money and ran off……” Chief Huang promptly wiped his forehead and explained to Chief Wang
ฉันสงสัยว่าพวกเขาเอาเงินของ บริษัท และวิ่งออก ...... "หัวหน้าหวางทันทีเช็ดหน้าผากของเขาและอธิบายให้หัวหน้าวัง
 “How could it be? Why is it like this? And the financials department? How much money have I lost this time? “Chairman Liu, according to my calculations, the amount of money those three factory directors embezzled is approximately ¥6,000,000 to ¥7,000,000
"มันเป็นได้อย่างไร? 
 Altogether, our current losses presently are at least ¥200,000,000
รวมแล้วการสูญเสียปัจจุบันของเราในปัจจุบันอยู่ที่อย่างน้อย 200,000,000 เยน
 It’s possible that it will still continue to rise
เป็นไปได้ว่าจะยังคงเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ
” The chief of the financial department reported from the computer monitor
หัวหน้าแผนกการเงินรายงานจากจอคอมพิวเตอร์
 “What about the settlement plan? I don’t employ you lot to do nothing
"แล้วแผนการตั้งถิ่นฐาน? 
 You guys discussed it all night here; what did you talk about? I want a resolution proposal!” After Liu Ruoxin heard the amount of money that was lost, she angrily stood up and yelled at everyone
พวกคุณพูดถึงมันตลอดทั้งคืนที่นี่ 
 Hearing Liu Ruoxin yell at them, everyone lowered their heads, daring not to look at her
ได้ยินว่าหลิวรุย็อกซินตะโกนใส่พวกเขาทุกคนก็ล้มศีรษะลงโดยไม่กล้ามองเธอ
 We don’t know how to handle this matter as well
เราไม่ทราบวิธีจัดการกับเรื่องนี้ด้วยเช่นกัน
 After all, the event came too suddenly
หลังจากเหตุการณ์เกิดขึ้นอย่างฉับพลัน
 “Chairman Liu, we’d like to hear of your plan
"ประธาน Liu เราต้องการทราบแผนการของคุณ
” A vice president thought before lifting his head and looking towards Liu Ruoxin
"รองประธานาธิบดีคิดก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมองไปยังหลิวหลินซิน
 “Me? How am I supposed to know what to do? My head’s a mess right now
"ผม? 
” Liu Ruoxin grabbed her hair and said
"หลิว Ruoxin คว้าผมของเธอและกล่าวว่า
 “Hmph, Chaiman Liu, I think as the company’s chairman, you should handle this affair yourself
"Hmph, Chaiman Liu ผมคิดว่าเป็นประธาน บริษัท คุณควรจะจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวคุณเอง
 If you can’t even manage this affair well, then how can you serve as the chairman?” A vice chairman suddenly sneered coldly at Liu Ruoxin
ถ้าคุณไม่สามารถจัดการเรื่องนี้ได้ดีแล้วคุณจะทำหน้าที่เป็นประธานได้อย่างไร? "รองประธานคนหนึ่งก็เยาะเย้ยเยาะเย้ยอย่างเย็นเยือกที่หลิวหลอกซิน
 “Vice Chairman Zhang, what are you saying?” After Liu Ruoxin heard Vice President Zhang’s words, she looked at him in a daze
"รองประธาน Zhang คุณพูดอะไรเหรอ?" หลังจากที่หลิวรุจิซินได้ยินคำพูดของรองประธานาธิบดีของ Zhang เธอมองเขาอย่างงุ่มง่าม