Chapter 15 Chapter 15: Killing Hua Nanhu Yan Tian didn’t heed Liu Ruoxin’s words, instead turning his head to look at the car in the back and seriously saying: “Chairman Liu, in a moment, no matter whatever happens, you can’t say a thing
บทที่ 15 บทที่ 15: การฆ่าฮันนินหยงเทียนไม่ได้เอาใจใส่คำพูดของหลิวรีโนทอกซิน แต่กลับหันศีรษะไปมองรถด้านหลังและพูดอย่างจริงจังว่า "ประธานหลิวในช่วงเวลาไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นคุณก็สามารถ" 
” “You…… You, what do you mean?” Liu Ruoxin was rather bewildered
"" คุณ ... คุณคุณหมายถึงอะไร? "หลิว Ruoxin ค่อนข้างสับสน
 “There’s an interloper
"มีผู้บุกรุก
” Yan Tian said and parked the car in an area without people, then hopped out of the car
"Yan Tian กล่าวและจอดรถไว้ในพื้นที่โดยไม่มีผู้คนแล้วก็กระโดดออกจากรถ
 “What?” Liu Ruoxin watched Yan Tian stop the car, then get out
"อะไร?" หลิว Ruoxin ดู Yan Tian หยุดรถแล้วลุกขึ้น
 Just as Liu Ruoxin finished speaking, the black Buick stopped not too far away as well
ขณะที่นายหลิวรุทอกซินพูดจบลง Buick สีดำก็หยุดไม่ได้เช่นกัน
 From the inside of the car, a man wearing black night clothes came out of the car
จากด้านในของรถชายคนหนึ่งสวมชุดราตรีสีดำออกมาจากรถ
 “Mr
"นาย
 Yan, hello
ยันสวัสดี
 I’ll introduce myself first
ฉันจะแนะนำตัวเองก่อน
 I’m Hua Nanhu
ฉันคือหัวหิน
 Today, I’ve been entrusted by someone to take your life
วันนี้ฉันได้รับมอบหมายจากคนที่จะใช้ชีวิตของคุณ
” The man said with a rough voice, emitting a murderous spirit from a distance
"ชายคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงหยาบและปล่อยวิญญาณการฆาตกรรมจากระยะไกล
 Upon seeing the man, Liu Ruoxin stumbled back several steps
เมื่อได้เห็นชายคนนั้น Liu Ruoxin สะดุดกลับไปหลายขั้นตอน
 She felt a sensation
เธอรู้สึกได้ถึงความรู้สึก
 A sensation that made her back run cold
ความรู้สึกที่ทำให้เธอกลับหนาว
 She felt that the man before her eyes was very terrifying
เธอรู้สึกว่าชายคนนี้ก่อนที่ตาของเธอน่ากลัวมาก
 “Big brother, who are you? You and I hold no grievance, nor hatred!” Yan Tian took on a frightened appearance
"พี่ใหญ่คุณเป็นใคร? 
 “Hehe, indeed, we hold no animosity, however you offended someone who you shouldn’t have offended, so that person has hired me to claim your life
"เฮ้จริงเราไม่มีความเป็นปฏิปักษ์ แต่คุณรังเกียจคนที่คุณไม่ควรโกรธเคืองเพื่อให้คนได้ว่าจ้างให้ฉันไปอ้างสิทธิ์ในชีวิตของคุณ
 Ah, yes, that person wanted me to tell you that you should have never ever served as a bodyguard for the Liu Family Conglomerate
อ่าใช่คนนั้นต้องการให้ผมบอกคุณว่าคุณควรจะไม่เคยทำหน้าที่เป็นผู้คุ้มกันของกลุ่มหลิวหลวง
” “Vice Chairman Zhang? Why did he do this?” Once Liu Ruoxin heard Hua Nanhu speaking, she guessed it was Vice Chairman Zhang
"" รองประธาน Zhang? 
 The exchange of words had rather startled Yan Tian
การแลกเปลี่ยนคำพูดได้แย่ลง Yan Tian
 Other people were unclear about Sharp Edge, but he clearly understood
คนอื่นไม่ชัดเจนเกี่ยวกับ Sharp Edge แต่เขาเข้าใจอย่างชัดเจน
 To ensure the safety of the employer, Sharp Edge provided anonymity to the mission issuer
เพื่อความปลอดภัยของนายจ้าง Sharp Edge ได้มอบอำนาจให้กับผู้ออกพันธกิจ
 When the assassin accepted the mission, they wouldn’t know who they were handling the work for
เมื่อฆาตกรยอมรับภารกิจพวกเขาจะไม่ทราบว่าใครเป็นคนจัดการงานนี้
 “Hehehe, the beauty is truly intelligent
Hehehe, ความงามเป็นความฉลาดอย่างแท้จริง
 I admire that
ฉันชื่นชมที่
” Hua Nanhu laughed heartily
Hua Nanhu หัวเราะอย่างเต็มที่
 “According to what I know, when you guys accept the mission, you can’t contact the employer, right?” Yan Tian asked uncertainly
"ตามที่ฉันรู้เมื่อพวกคุณยอมรับภารกิจคุณจะไม่สามารถติดต่อนายจ้างได้ใช่ไหม" Yan Tian ถามอย่างไม่แน่ใจ
 “How do you know that? After Hua Nanhu heard Yan Tian’s words, his eyes widened greatly
"คุณรู้ได้อย่างไร? 
 “Not only do I know you’re not supposed to contact the employer, I also know if you privately keep it away from the organization that you and the employer met, your organization will punish you
"ฉันไม่เพียง แต่รู้ว่าคุณไม่ควรติดต่อนายจ้าง แต่ฉันรู้ด้วยว่าคุณได้เก็บข้อมูลส่วนตัวจากองค์กรที่นายและนายจ้างพบอยู่องค์กรของคุณจะลงโทษคุณ
” Yan Tian smiled coldly at the man
Yan Tian ยิ้มเย้าให้คนนั้น
 “Who on earth are you?” After Hua Nanhu heard Yan Tian’s words, his face was etched with dread
"คุณเป็นใครในโลกนี้?" หลังจากที่หัวนันฮวาได้ยินคำพูดของ Yan Tian ใบหน้าของเขาถูกฝังด้วยความกลัว
 It was unknown from where had he taken it out from, but Yan Tian held a playing card: “Who I am isn’t important
ไม่รู้ว่าเขาเอามันออกจากที่ใด แต่แยนเทียนจับไพ่กองกลางไว้ว่า "ฉันเป็นใครไม่สำคัญ
 What’s important is that you shouldn’t have accepted this request
สิ่งสำคัญคือคุณไม่ควรยอมรับคำขอนี้
” As soon as Yan Tian finished speaking, he flicked his wrist and the playing card flew towards Hua Nanhu
"ทันทีที่นาย Yan Tian พูดเสร็จแล้วเขาก็สะบัดข้อมือและใบปลิวก็บินตรงไปยังหัวหิน
 However, Hua Nanhu was a B-rank assassin
อย่างไรก็ตาม Hua Nanhu เป็นฆาตกรระดับ B
 His reaction rate was abnormally fast
อัตราการเกิดปฏิกิริยาของเขาผิดปกติอย่างรวดเร็ว
 His head leaned to the side and dodged Yan Tian’s playing card
ศีรษะของเขาเอียงไปด้านข้างและหลบบัตรเล่น Yan Tian
 Turning his head, he looked at playing card, which had pierced into the Buick behind him
หันศีรษะไปเขามองไปที่การ์ดเล่นซึ่งเจาะเข้าไปในบูอิคข้างหลังเขา
 Once Hua Nanhu got a look at the playing card he was terrified
เมื่อ Hua Nanhu ได้มองไปที่การ์ดเล่นเขาก็กลัว
 It wasn’t because the playing card had flew into the car that made him feel fear, but because of the suit and count of the playing card he caught a glimpse of
ไม่ใช่เพราะบัตรเล่นได้บินเข้าไปในรถที่ทำให้เขารู้สึกกลัว แต่เนื่องจากชุดสูทและนับไพ่ที่เขาจับเหลือบของ
 Upon merely seeing the seemingly ordinary suit and count of the playing card that flew into the car was the king of hearts, normal people would say it was quite ordinary
เมื่อเห็นแค่ชุดสูทที่ดูเหมือนธรรมดาและนับจำนวนไพ่ที่เล่นในรถเป็นพระราชาแห่งหัวใจผู้คนทั่วไปจะพูดว่ามันค่อนข้างธรรมดา
 However, In Hua Nanhu’s eyes, the playing card was akin to a death sentence
อย่างไรก็ตามในสายตาของหัวนันฮีการ์ดเล่นคล้ายกับโทษประหารชีวิต
 The king of hearts
กษัตริย์แห่งจิตใจ
 Others probably wouldn’t know, but to international mercenaries, assassins, narcotics traffickers, or perhaps secret government organizations, they all knew it well
คนอื่นอาจไม่ทราบ แต่จะเป็นทหารรับจ้างจากต่างประเทศผู้ลอบสังหารนักค้ายาเสพติดหรือองค์กรลับของรัฐบาลทุกคนก็รู้ดี
 When assassins went in for the kill, they always acted carefully and cautiously
เมื่อนักฆ่าเข้ามาฆ่าพวกเขาก็ทำหน้าที่อย่างระมัดระวังและรอบคอบ
 After they finished their assassination and left the scene of incident, they would destroy all evidence
หลังจากที่พวกเขาเสร็จสิ้นการลอบสังหารและทิ้งฉากเหตุการณ์พวกเขาจะทำลายหลักฐานทั้งหมด
 Perhaps they would produce a traffic accident or engineer an unexpected mishap that would make the police unable to find any single trace
บางทีอาจเป็นเหตุให้เกิดอุบัติเหตุจราจรหรือสร้างความผิดพลาดที่ไม่คาดคิดซึ่งอาจทำให้ตำรวจไม่สามารถตรวจสอบข้อมูลใด ๆ ได้
 Yet every time the Heart King went out on a mission, after he finished his assassination, he would always leave behind a king of hearts at the scene of the crime
ถึงกระนั้นทุกครั้งที่พระมหากษัตริย์ทรงเสด็จออกไปปฏิบัติภารกิจหลังจากที่เขาลอบสังหารเสร็จสิ้นแล้วพระองค์ก็จะทิ้งร่องรอยแห่งหัวใจไว้ในที่เกิดเหตุ
 Furthermore, no one had ever seen the Heart King’s true appearance
นอกจากนี้ยังไม่มีใครเคยเห็นรูปลักษณ์ที่แท้จริงของ Heart King
 Of course, besides Yan Tian and the people close to him
แน่นอนนอกเหนือจาก Yan Tian และคนใกล้ชิดกับเขา
 The Heart King had never made a miscalculation
พระมหากษัตริย์ของพระมหากษัตริย์ไม่เคยคิดผิด
 As long as he stared down his prey, he would never let them escape
ตราบเท่าที่เขาจ้องมองเหยื่อของเขาเขาจะไม่ปล่อยให้พวกเขาหลบหนี
 Thus, in the entire mercenary world and assassination circles, the Heart King would cause people to tremble in fear
ดังนั้นในโลกรับจ้างและวงกลมลอบสังหารทั้งหมดหัวใจของกษัตริย์จะทำให้ผู้คนกลัวตัวสั่น
 It was only natural that after the Heart King finished his assassination that he would leave behind a king of hearts so that many people would know
มันเป็นเรื่องปกติธรรมดาที่หลังจากที่พระมหากษัตริย์ของพระมหากษัตริย์ได้ลอบสังหารเสร็จสิ้นแล้วว่าเขาจะทิ้งราชาแห่งหัวใจไว้เพื่อคนอื่นจะรู้ได้
 After some people would complete their assassinations, they would leave behind a king of hearts to implicate the Heart King
หลังจากที่บางคนจะทำการลอบสังหารพวกเขาจะทิ้งราชาแห่งหัวใจไว้เพื่อจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับพระมหากษัตริย์
 However, these people would mysteriously vanish
อย่างไรก็ตามคนเหล่านี้จะหายตัวไปอย่างลึกลับ
 No one knew where they had gone
ไม่มีใครรู้ว่าพวกเขาไปที่ไหน
 Two years ago, an A-rank Grand Master assassin didn’t believe such information, so after he completed his assassination, he left behind a playing card to shift the blame to the Heart King
เมื่อสองปีที่แล้วผู้ลอบสังหาร A-rank Grand Master ไม่เชื่อข้อมูลดังกล่าวดังนั้นหลังจากที่เขาเสร็จสิ้นการลอบสังหารแล้วเขาจึงทิ้งไพ่ป๊อกเพื่อเปลี่ยนโทษให้กับ Heart King
 However, two days later, someone discovered a that person’s corpse in Genshi forest
อย่างไรก็ตามสองวันต่อมามีคนค้นพบซากศพของคนนั้นในป่า Genshi
 His throat and heart were separated with a glass flying needle inserted into them
ลำคอและหัวใจของเขาถูกแยกออกจากกันด้วยเข็มฉีดยาที่ใส่ไว้ในแก้ว
 A playing card had been stuck in his forehead, and it had been the king of hearts
การ์ดเล่นติดอยู่ที่หน้าผากของเขาและเป็นกษัตริย์แห่งจิตใจ
 From that point onwards, no one dared to shift the blame onto the Heart King again
จากจุดนั้นเป็นต้นไปไม่มีใครกล้าที่จะเปลี่ยนโทษไปสู่หัวใจคิงอีกครั้ง
 Since the Heart King was too secretive, once many people heard the name of the Heart King, their backs would grow cold
เนื่องจากพระมหากษัตริย์ของพระมหากษัตริย์ทรงเป็นความลับมากเกินไปเมื่อหลายคนได้ยินชื่อพระมหากษัตริย์แล้วปีกหลังก็จะหนาวขึ้น
 “You…… you are Heart……” Hua Nanhu spoke, but was unable to finish
"คุณ ...... คุณเป็นหัวใจ ...... " หัวหิน Nanhu พูด แต่ก็ไม่สามารถที่จะเสร็จสิ้น
 A flying needle flicked by Yan Tian flew into his forehead
เข็มบินบินโดย Yan Tian บินลงหน้าผากของเขา
 Yan Tian impassively looked at Hua Nanhu who laid on the ground with his eyes wide open
ยันแยนมองอย่างไม่เกรงกลัวที่หัวหิน Nanhu ที่วางอยู่บนพื้นดินด้วยตาของเขาเปิดกว้าง
 Thinking back that it was Vice Chairman Zhang that wanted his life, Yan Tian’s murderous desire rose
คิดกลับว่าเป็นรองประธาน Zhang ที่ต้องการชีวิตความปรารถนาฆาตกรรม Yan Tian ของเขาเพิ่มขึ้น
 Originally, Yan Tian didn’t know who had wanted to kill him and could only make conjectures
ในขั้นต้น Yan Tian ไม่รู้ว่าใครอยากจะฆ่าเขาและสามารถคาดเดาได้
 But now, he knew who it was
แต่ตอนนี้เขารู้ว่าใครเป็นใคร
 Given Yan Tian’s nature, it was inevitable that he wouldn’t let Vice Chairman Zhang off
เมื่อพิจารณาลักษณะของ Yan Tian แล้วมันก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่เขาจะไม่ปล่อยให้รองประธาน Zhang ออก
 While Yan Tian thought of how he planned to settle his dispute with Vice Chairman Zhang as soon as he could, the most important matter currently was still escorting Liu Ruoxin home first
ขณะที่แยนเทียนคิดว่าเขาวางแผนที่จะยุติข้อพิพาทกับรองประธานจางเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นได้สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือตอนนี้ยังคงพาหลิว Ruoxin กลับบ้านก่อน
 “Alright, Chairman Liu, get into the car!” Yan Tian thought to himself, then turned to the terrified Liu Ruoxin and said
"เอาล่ะประธานหลิวเข้าไปในรถ!" Yan Tian คิดกับตัวเองแล้วหันไปหา Liu Ruoxin และกล่าวว่า
 A moment later, Liu Ruoxin slowly regained her wits and looked at Yan Tian, saying in a dazed: “Yan Tian…… Y-you killed a man……” “If I didn’t kill him, then he wouldv’e killed me, so I was left with no choice
ครู่ต่อมาหลิว Ruoxin ค่อยๆฟื้นปัญญาของเธอและมอง Yan Tian กล่าวว่า "Yan Tian ...... Y- คุณฆ่าคน ... " "ถ้าฉันไม่ฆ่าเขาเขาก็จะฆ่า 
” Yan Tian said quite gravely
Yan Tian กล่าวหนักแน่น
 “That…… Won’t you get in trouble? If you kill someone, you’ll go to jail
"นั่น ...... คุณจะไม่ลำบากหรือ? 
” Liu Ruoxin said worriedly
"Liu Ruoxin กล่าวอย่างกังวล
 Yan Tian gazed at Liu Ruoxin’s worried face, then once again looked at the playing card on the black Buick: “Be at ease, there won’t be an issue
Yan Tian มองไปที่ใบหน้าที่ตกเป็นเหยื่อของ Liu Ruoxin จากนั้นก็มองไปที่บัตรเล่นบน Buick อีกครั้งว่า "สบายดีไม่มีปัญหา
” “Really? You won’t go hiding abroad?” “Hehe, If I say nothing is going to happen, then nothing is going to happen
"" จริงเหรอ? 
 Don’t worry about it
ไม่ต้องห่วงเรื่องนี้
 It’s just that I hope you can keep this a secret
แค่หวังว่าคุณจะสามารถเก็บความลับไว้ได้
 “Sigh, if you can laugh about it, then it looks like you have it under control
"ถอนหายใจถ้าคุณสามารถหัวเราะกับมันได้แล้วดูเหมือนว่าคุณจะได้รับการควบคุม
 Don’t worry, I won’t speak of it to anyone
ไม่ต้องกังวลฉันจะไม่พูดถึงมันให้ทุกคน
” Liu Ruoxin looked at Yan Tian reassured face and it set her heart at ease
"Liu Ruoxin มอง Yan Tian มั่นใจใบหน้าและมันทำให้หัวใจของเธอสบายใจ
 It was merely that Liu Ruoxin was now rather curious about Yan Tian
ตอนนี้ Liu Ruoxin ค่อนข้างอยากรู้เรื่อง Yan Tian
 What had he done before? Why was the last twenty years of information completely blank? It shouldn’t be that he was some sort of secret government character, right? Yan Tian speedily brought Liu Ruoxin home
เขาเคยทำอะไรมาก่อน? 
 She lived in a small villa decorated in european style with two levels
เธออาศัยอยู่ในวิลล่าขนาดเล็กตกแต่งในสไตล์ยุโรปกับสองระดับ
 The ground was covered in marble floor bed, and the upper level was covered with delicate materials
พื้นปูด้วยหินอ่อนและชั้นบนปกคลุมด้วยวัสดุอ่อน ๆ
 In the living room a gorgeous crystal lantern hung suspended, and there was an exquisite french tapestry hanging on the wall
ในห้องนั่งเล่นโคมไฟคริสตัลอันงดงามแขวนระแวดระวังและมีพรมฝรั่งเศสที่สวยงามแขวนอยู่บนผนัง
 The whole style was luxurious, abundant, and beautiful, teeming with a strong rustic style
สไตล์ทั้งหรูหราหรูหราและสวยงามเต็มไปด้วยสไตล์ชนบท
 Yan Tian looked at the decorations within Liu Ruoxin’s home and suddenly felt a warm, homely feeling rise from the bottom of his heart
Yan Tian มองไปที่การตกแต่งภายในบ้านของ Liu Ruoxin และรู้สึกว่ารู้สึกอบอุ่นเหมือนบ้านเกิดขึ้นจากก้นบึ้งของหัวใจ
 “Why are you standing there foolishly? Come in quickly!” Liu Ruoxin looked at Liu Ruoxin dumbly standing at the entrance and yelled
ทำไมคุณถึงยืนอยู่อย่างโง่เขลา? 
 “Hehe, nice, such a big house just for yourself? Yan Tian discovered that surprisingly there were no servants
"Hehe, ดี, เช่นบ้านหลังใหญ่สำหรับตัวคุณเอง? 
 In this day and age, what family villa didn’t have a single servant? “Yesterday, Auntie Sun had something going on at home, so she went back for two days
ในวันนี้และอายุอะไรครอบครัววิลล่าไม่ได้มีคนรับใช้คนเดียว? 
 Tomorrow, she’ll come back
พรุ่งนี้เธอจะกลับมา
” “Oh, so it was like this!” After Yan Tian heard Liu Ruoxin, he nodded his head
"" โอ้มันเป็นแบบนี้แหละ! "หลังจาก Yan Tian ได้ยิน Liu Ruoxin เขาพยักหน้าขึ้น
 Liu Ruoxin stepped out of her shoes, then gave Yan Tian who was sitting down on the sofa a stirred cup of coffee
Liu Ruoxin ก้าวออกจากรองเท้าของเธอแล้วให้ Yan Tian นั่งอยู่บนโซฟา
 “Here, drink up
"ที่นี่ดื่มขึ้น
” Yan Tian looked at the cup of coffee before him and said: “Chairman Liu, why is it seems you enjoy learning about western housekeeping? “Hmm? Why do you say this?” “Your office is styled in a mediterranean fashion and the Far Magnificence restaurant is also mixed with european style
Yan Tian มองไปที่ถ้วยกาแฟก่อนหน้าเขาและกล่าวว่า "ประธาน Liu ทำไมคุณถึงชอบเรียนรู้เกี่ยวกับการดูแลรักษาแบบตะวันตก? 
 Inside your home, there’s also a rustic european style
ภายในบ้านของคุณยังมีสไตล์ยุโรปแบบชนบท
 Right now, you’ve given me coffee as well
ตอนนี้คุณให้กาแฟกับฉันด้วย
” Yan Tian explained himself
Yan Tian อธิบายตัวเอง
 “Oh my, you know an awful lot
"โอ้ฉันรู้มากเหลือเกิน
” Liu Ruoxin was truly becoming more and more curious of Yan Tian
"Liu Ruoxin เริ่มรู้สึกอยากรู้อยากเห็น Yan Tian มากขึ้นเรื่อย ๆ
 He really knew a lot
เขารู้มากจริงๆ
 Yan Tian smiled and took a sip of the coffee
Yan Tian ยิ้มและจิบกาแฟ
 He closed his eyes and slowly savored it
เขาหลับตาลงและค่อยๆลิ้มรสอาหาร
 After a moment, Yan Tian opened his eyes, looked at the coffee in his hands, and slowly said: “This coffee has a strong fragrance and an intense bitterness
หลังจากช่วงเวลาหนึ่ง Yan Tian เปิดตามองไปที่กาแฟในมือและค่อยๆกล่าวว่า "กาแฟนี้มีกลิ่นหอมและความขมขื่นที่เข้มข้น
 On the surface of the coffee, there’s a light layer of coffee oil
บนพื้นผิวของกาแฟมีชั้นของน้ำมันกาแฟอ่อน
 Hmm, if I haven’t guess wrongly, this should be Italian coffee
อืมถ้าฉันไม่ได้เดาอย่างผิด ๆ นี่ควรเป็นกาแฟอิตาเลียน
 Right, Chairman Liu?” “You’re pretty good
ใช่แล้วประธานหลิว? "" คุณสวยดี
 You can taste it
คุณสามารถลิ้มรสได้
” Liu Ruoxin looked at Yan Tian in surprise
"Liu Ruoxin มองไปที่ Yan Tian ด้วยความประหลาดใจ