Chapter 52 Chapter 52: Could I Kiss You? “Geez, I’ve pulled a muscle
บทที่ 52 บทที่ 52: ฉันจะจูบคุณได้หรือไม่? 
 Hurry up and help me out
รีบขึ้นและช่วยฉัน
” Since he was just been punched, Liu Qiang’s arm had cramped up after he had swung it around several times, so he immediately yelled out to his bodyguard to come lend him a hand
"ตั้งแต่ที่เขาโดนเจาะแขนของ Liu Qiang ก็ค่อยๆจางลงหลังจากที่เขาเหวี่ยงไปหลายครั้งดังนั้นทันทีที่เขาตะโกนออกไปยังผู้คุ้มกันของเขาเพื่อให้เขายืมมือ
 Naturally, his bodyguard would hurry over accordingly, promptly pulling on Liu Qiang’s arm to gently stretch it out a couple times
ธรรมชาติของทหารองครักษ์ของเขาจะรีบไปตามนั้นทันทีดึงแขน Liu Qiang เพื่อค่อยๆยืดออกสองครั้ง
 It seemed like the bodyguard was worried about his monthly bonus
ดูเหมือนคนคุ้มกันกังวลเรื่องโบนัสรายเดือนของเขา
 Looking at the two men pulling at each other, and following Liu Qiang’s miserably cry, Yan Tian was soon unable to stifle his laughter from coming out
มองไปที่ชายสองคนดึงกันและกันและตามรอยยิ้มของ Liu Qiang Yan Tian ก็ไม่สามารถยับยั้งเสียงหัวเราะของเขาออกมาได้
 At the side, Liu Ruoxin didn’t even look at the scene, but within her eyes, tears had pooled within
ที่ด้านข้างหลิว Ruoxin ไม่ได้มองที่เกิดเหตุ แต่ในสายตาเธอน้ำตาไหลเข้ามา
 “You brat……” The furious Liu Qiang pointed his finger at Yan Tian then prepared to say: Brat, you dare to hit me
"คุณขี้ลืม ...... " โกรธ Liu Qiang ชี้นิ้วของเขาที่ Yan Tian แล้วเตรียมที่จะพูดว่า: Brat, คุณกล้าที่จะตีฉัน
 But once he thought it over once more, he recalled that it wasn’t Yan Tian that had hit him, so he suddenly lost his bad temper
แต่เมื่อเขาคิดอีกครั้งเขาจำได้ว่าไม่ใช่ Yan Tian ที่โดนเขาเขาจึงสูญเสียอารมณ์ที่ไม่ดี
 “Ruoxin, your marriage has already been decided
"Ruoxin การแต่งงานของคุณได้ถูกตัดสินแล้ว
 Could it be that you want our Liu Family to break off the marriage with the people of the Huang Family? If our Liu Family and Huang Family calls off the marriage, you should know of what the consequence will be
เป็นไปได้ไหมว่าคุณต้องการให้ครอบครัวหลิวของเราเลิกแต่งงานกับคนในตระกูลหวง? 
” Bringing up the engagement to Liu Ruoxin, she turned her head and grit her teeth: “Your engagement? Did you guys even consider my feelings? I’m a human as well; I’m not a tool
"การหมั้นกับหลิวหลินทินซินทำให้เธอหันศีรษะและกรีดฟันว่า" การหมั้นของคุณ? 
” “What’s so bad about marrying into the Huang family? The strength of the Huang family in comparison to our Liu Family is much mightier, you know this as well
"มีอะไรแย่มากที่แต่งงานกับครอบครัวหวง? 
 I’ll say it again, what’s so bad about marrying the Second young master of the Huang family? He’s so young, but he’s already a mayor
ฉันจะพูดอีกครั้งว่าแย่มากแค่ไหนเกี่ยวกับการแต่งงานกับนายหนุ่มที่สองของครอบครัวหวง? 
 He looks handsome enough……” “Uncle, if you’ve got nothing else to say, then please leave
เขาดูหล่อมากพอ ... "" ลุงถ้าคุณไม่มีอะไรจะพูดก็ขอออกไป
 I’m tired
ฉันเหนื่อย
” Liu Ruoxin turned her head to contain her tears
"หลิว Ruoxin หันหัวของเธอที่จะมีน้ำตาของเธอ
 Hearing his niece asking him to leave, Liu Qiang said furiously: “Hmph, we know of the matter that’s happened at your company this time
ได้ยินว่าหลานสาวของเขาขอให้ออกไป Liu Qiang กล่าวอย่างคึกคัก: "Hmph เรารู้เรื่องที่เกิดขึ้นที่ บริษัท ของคุณในครั้งนี้
 Your grandfather knows of it as well, so he’s ordered your cousin Liu Yi to in come in two days time to assist you with your work
คุณปู่ของคุณรู้เรื่องนี้ด้วยเช่นกันดังนั้นเขาจึงสั่งให้ญาติของคุณหลิวหยางเข้ามาในอีกสองวันเพื่อช่วยคุณในการทำงานของคุณ
 When the time comes, arrange things well for him
เมื่อถึงเวลาเตรียมตัวให้ดีสำหรับเขา
” “I don’t need it
"" ฉันไม่ต้องการมัน
 As for aiding my work, I can supervise myself true enough
สำหรับการช่วยงานของฉันฉันสามารถดูแลตัวเองได้จริง
 Granted that he comes, I’ll let him be an ordinary employee
รับว่าเขามาฉันจะปล่อยให้เขาเป็นพนักงานธรรมดา
” “Hmph, whether you don’t need it or do need it, this is the desire of my honored father
"Hmph ไม่ว่าคุณจะไม่ต้องการหรือไม่ต้องการมันเป็นความต้องการของพ่อที่เคารพนับถือของฉัน
 As for what you’ll let him do, you can think it over yourself
สำหรับสิ่งที่คุณจะปล่อยให้เขาทำคุณสามารถคิดว่ามันมากกว่าตัวเอง
 Xiao Liang, let’s leave
เสี่ยวเหลียงปล่อยทิ้งไว้
” Liu Qiang snorted coldly, then called out to his bodyguard to depart
"Liu Qiang กราบด้วยความหนาวเย็นแล้วก็โทรหาเจ้าหน้าที่คุ้มกันของเขาเพื่อออกเดินทาง
 Liu Qiang glanced disdainfully at Yan Tian’s grey Audi after he left
หลิวเฉิ่นหยวนเหลือบมองอย่างแยบคายที่ Audi สีเทาของ Yan Tian หลังจากที่เขาจากไป
 He thought to himself that Yan Tian wasn’t anything but an ordinary city dweller, but he wanted to marry Liu Ruoxin? What kind of international joke was this? “Ah, Xiao Liang
เขาคิดว่าตัวเองแยนเทียนไม่ได้เป็นอะไรนอกจากคนในเมือง แต่เขาต้องการที่จะแต่งงานกับหลิวหลิ๊อกซิน? 
 Wasn’t that person’s surname Liang? Hehe, of course……” As soon as Liu Qiang’s Bentley drove off, Liu Ruoxin sat down on sofa and said to herself
ไม่ใช่นามสกุลของเหลียงคนนั้นหรือ? 
 “Chairman Liu, if you want to cry, just cry, alright?” Yan Tian felt slightly sorry for Liu Ruoxin, looking at her appearance
"ประธานหลิวถ้าคุณต้องการที่จะร้องไห้ก็ร้องไห้ไม่เป็นไร?" Yan Tian รู้สึกเสียใจเล็กน้อยสำหรับ Liu Ruoxin, มองลักษณะที่ปรากฏของเธอ
 “Wuhh Uwuh Wuhh, why do they want it to be like this? Why do they want so much of me? They went through without my consent and engaged me, Wuhh Uwuh Wuhh
"Wuhh Uwuh Wuhh ทำไมพวกเขาถึงอยากเป็นแบบนี้? 
 Why? Why……” At this moment, Liu Ruoxin finally let broken-hearted tears flow
ทำไม? 
 It could be imagined how helpless she felt right now
มันอาจจะคิดว่าตอนนี้เธอรู้สึกไม่มั่นคงเท่าไหร่
 Since she was a child, she had no parents, and her destiny had been controlled by others
ตั้งแต่เธอยังเด็กเธอไม่มีพ่อแม่และโชคชะตาของเธอถูกควบคุมโดยคนอื่น
 Then in the end, she had to become a sacrificial tool
จากนั้นในท้ายที่สุดเธอต้องกลายเป็นเครื่องมือบูชายัญ
 Although Liu Ruoxin had always been quite steadfast in order not let the company fall into the hands of her youngest uncle and eldest uncle, her age was young when she came to manage the company
แม้ว่า Liu Ruoxin คงจะอดทนอยู่ตลอดเวลาเพื่อไม่ให้ บริษัท ตกอยู่ในมือของลุงและลุงที่อายุน้อยที่สุดวัยเยาว์เมื่อเธอเข้ามาบริหาร บริษัท
 Yet, she had been plotted against by others in every aspect
อย่างไรก็ตามเธอได้รับการวางแผนโดยผู้อื่นในทุกๆด้าน
 Matter after matter, no matter how resolute she was, she was but nothing more than a single woman
ไม่ว่าเธอจะหนักแน่นแค่ไหนก็ตามเธอก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าผู้หญิงคนเดียว
 Just an ordinary woman
เพียงผู้หญิงธรรมดา
 Now, she was finally unable to repress the deep suffering in her heart
ตอนนี้เธอไม่สามารถระงับความทุกข์ทรมานลึก ๆ ในใจของเธอได้
 Holding on to Yan Tian tightly, she wailed loudly in bitterness
ตรึงตรา Yan Tian ไว้แน่นเธอร้องไห้ด้วยความขมขื่น
 Looking at Liu Ruoxin’s appearance that could ,make people take pity upon her, Yan Tian didn’t have any jokes on his mind
มองไปที่การปรากฏตัวของหลิว Ruoxin ที่อาจทำให้คนเสียใจกับเธอ Yan Tian ไม่ได้มีเรื่องตลกใด ๆ ในใจของเขา
 Since Liu Ruoxin was clutching onto him so grievously while wailing into him, an indescribable fury grew within him
ตั้งแต่ Liu Ruoxin กำลังกอดเขาเอาไว้อย่างโหดเหี้ยมขณะที่ร่ำไห้เข้าไปในตัวเขาความโกรธที่ไม่อาจอธิบายได้เกิดขึ้นภายในตัวเขา
 He extended both hands to tightly hug Liu Ruoxin
เขายื่นมือทั้งสองข้างกอดให้หลิว Ruoxin
 Gradually, Liu Ruoxin’s weeping became low sporadic sobs
ค่อยๆร้องไห้ของ Liu Ruoxin กลายเป็นเสียงกระหึ่มต่ำกระจัดกระจาย
 Clutching Yan Tian tightly, the entire world seemed to still at this moment
หลี่ยันแน่นแน่นทั้งโลกดูเหมือนจะยังคงอยู่ในขณะนี้
 Time seemed to have frozen in place at this second
เวลาดูเหมือนจะแข็งตัวขึ้นในวินาทีนี้
 After the passing of no less than half an hour, Liu Ruoxin slowly let go of Yan Tian
หลังจากผ่านไปไม่น้อยกว่าครึ่งชั่วโมง Liu Ruoxin ก็ปล่อย Yan Tian ออกไปอย่างช้าๆ
 His entire shoulder had been soaked through by where she had rested her head
ไหล่ทั้งสองของเขาถูกแช่โดยที่เธอวางศีรษะไว้
 At the same time, Yan Tian’s whole arm had become numb, prompting him to flex it a bit
ในเวลาเดียวกันแขนทั้งสองข้างของ Yan Tian ก็มึนงงทำให้เขาคลายตัวลงเล็กน้อย
 She lowered her head a bit embarrassingly once she saw that a wide expanse of Yan Tian’s shoulder had become drenched, and that he was in the midst of flexing
เธอก้มศีรษะขึ้นนิดหน่อยเมื่อเธอเห็นว่าไหล่ของ Yan Tian ทะลักขึ้นและเขาก็อยู่ท่ามกลางการงอ
 “Hurry up and wash up, alright? Take a look at yourself, you’ve gone and cried away your make up
"รีบขึ้นและล้างขึ้นไม่เป็นไร? 
 It’s not quite that pretty
ไม่สวยเลยทีเดียว
” Yan Tian used his hand to gently rub away the tears at the corners of Liu Ruoxin’s eyes
แยนเทียนใช้มือขยับน้ำตาที่ดวงตาของหลิว Ruoxin เบา ๆ
 “Oh!” Liu Ruoxin went to wipe her face right away once she heard what he said
"โอ้!" หลิว Ruoxin ไปเช็ดใบหน้าของเธอทันทีที่เธอได้ยินสิ่งที่เขาพูด
 She was well aware of the type of appearance she had at the moment
เธอตระหนักดีถึงลักษณะการแสดงที่เธอมีในตอนนี้
 Watching Liu Ruoxin’s departing back, Yan Tian smiled sardonically and shook his head
เมื่อดูจากการหลบหนีของหลิว Ruoxin Yan Tian ยิ้มอย่างรุนแรงและส่ายหน้า
 It seems that he had provoked many enemies for his beautiful chairman
ดูเหมือนว่าเขาได้ยั่วยุให้ศัตรูจำนวนมากเข้ารับตำแหน่งประธานที่สวยงามของเขา
 Last time, he had offended Vice Chairman Zhang, and as a result, Vice Chairman Zhang had hired an assassin to kill him
ครั้งสุดท้ายเขาไม่พอใจรองประธาน Zhang และเป็นผลให้รองประธาน Zhang ได้ว่าจ้างฆาตกรฆ่าเขา
 Then, this afternoon, he had offended Gao Chengwen and Song Dong as well
บ่ายวันนี้เขาขุ่นเคืองกับ Gao Chengwen และ Song Dong ด้วย
 In spite of them though, they were insufficient to cause him worry
แม้พวกเขาจะไม่เพียงพอที่จะทำให้เขากังวล
 They were nothing but small fries
พวกมันไม่มีอะไรนอกจากมันฝรั่งทอด
 Just a moment ago, he had offended Liu Ruoxin’s uncle because of her
เมื่อไม่นานมานี้เขาได้ลุงของลุงหลินอ็อกซินเข้ามาลอบสังหารเธอ
 Essentially, this was the same as offending the Liu Family
นี่เป็นเช่นเดียวกับการรุกรานหลิวครอบครัว
 And offending the Liu Family was indirectly offending the Huang Family as well
และการรุกรานหลิวครอบครัวก็ทำผิดทางอ้อมต่อครอบครัวหวงด้วยเช่นกัน
 If Liu Ruoxin’s uncle returned and said something, then wasn’t this the same as him robbing a daughter-in-law from the people of the Huang family? If Liu Ruoxin was truly his wife, then there wouldn’t have been anything to say, but the crux of it was that she simply wasn’t his wife
ถ้าลุงของหลิวรุ็นซินกลับมาและพูดอะไรบางอย่างแล้วก็ไม่ใช่เรื่องแบบนี้เหมือนกับเขาปล้นลูกสะใภ้จากคนในตระกูลหวง? 
 It was fine; had had made several losses in business again
มันสบายดี; 
 Laughing bitterly, Yan Tian laid down on the soft sofa reminiscing over past affairs
หัวเราะอย่างขมขื่น, Yan Tian วางลงบนโซฟานุ่มเตือนความทรงจำเกี่ยวกับกิจการที่ผ่านมา
 It seemed like Liu Ruoxin’s Liu Family was one of China’s Five Grand Families
ดูเหมือนว่าครอบครัวหลิวของหลิวหลิวทินดินคือหนึ่งในห้าครอบครัวใหญ่ของจีน
 In the time he hadn’t even come home for an entire month, he had surprisingly offended three of China’s major powers
ในช่วงเวลาที่เขาไม่ได้กลับมาที่บ้านตลอดทั้งเดือนเขารู้สึกประหลาดใจที่เห็นได้ชัดว่าได้กระทำความผิดสามประการของจีน
 The first one was one of the Four Great Triads, the Azure Dragon Group
คนแรกคือหนึ่งในสี่กลุ่มใหญ่ Triads กลุ่ม Azure มังกร
 Fortunately, he and the big sister from the Violet Moon Gate’s connection wasn’t too shabby
โชคดีที่เขาและพี่สาวใหญ่จากการเชื่อมต่อ Violet Moon Gate ไม่โทรมเกินไป
 Then there was Liu Ruoxin’s Liu Family who he had a noisy disagreement with, and furthermore there was the Huang family, where had had gone and went to snatch their daughter-in-law
จากนั้นก็มีครอบครัวหลิวหลิวหลิวจินซินที่มีความเห็นอกเห็นใจและมีครอบครัวหวงซึ่งเคยไปและไปคว้าลูกสะใภ้
 He was screwed
เขาถูกเมา
 He was thoroughly and completely screwed
เขาเมาอย่างละเอียดและสมบูรณ์
 If three of China’s major powers made a move on him at the same time, then his tour would truly be over
ถ้าพลังอันยิ่งใหญ่ของจีนทั้งสามเข้ามาใกล้เขาในเวลาเดียวกันการทัวร์ของเขาจะจบสิ้นลง
 A moment later, Liu Ruoxin finished washing her face and came out
ครู่ต่อมาหลิว Ruoxin เสร็จล้างหน้าและเดินออกมา
 She sat down next to Yan Tian and looked at him
เธอนั่งลงข้าง Yan Tian และมองไปที่เขา
 Yan Tian stared at the beautiful woman before his eyes in a daze
ยันหนิงจ้องมองผู้หญิงสวยก่อนที่ตาของเขาจะงุนงง
 Her clear, sparkling pupils; arching willowy brows; faint trembling of her long lashes; white, flawless skin that displayed her faint blush, and slender pair of lips like rose petals, fragile and glistening, stirred within Yan Tian an unrestrainable urge to kiss her
นักเรียนที่เป็นประกายของเธอชัดเจน; 
 “Am I beautiful?” Liu Ruoxin suddenly watched Yan Tian, smiling faintly
"ฉันสวยเหรอ?" หลิว Ruoxin จ้องมอง Yan Tian ยิ้มจาง ๆ
 Hearing her, Yan Tian was clearly stunned
ได้ยินเธอ Yan Tian ได้อย่างชัดเจนตะลึง
 A good moment later, he nodded his head murkily: “Beautiful
ช่วงเวลาดีๆต่อมาเขาพยักหน้าอย่างหัวโล้น: "สวย
 Truly beautiful
สวยจริงๆ
” “It’s not early anymore
"" ไม่ใช่เรื่องง่ายอีกต่อไป
 You should hurry back home and rest
คุณควรรีบกลับบ้านและพักผ่อน
” Liu Ruoxin smiled, patting the soaked area of Yan Tian’s shoulder
"หลิว Ruoxin ยิ้ม patting แช่พื้นที่ของ Yan Tian ของไหล่
 “Chairman Liu
"ประธานหลิว
” “What is it?” Liu Ruoxin lifted her head to look at him
"" มันคืออะไร? "หลิว Ruoxin เงยหน้าขึ้นมองเขา
 Yan Tian hesitated for a moment, then said a bit embarrassingly: “Can…… Can I kiss you?” Hearing Yan Tian, Liu Ruoxin was stunned
Yan Tian ลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วก็พูดอับอาย: "...... ฉันสามารถจูบคุณได้หรือไม่?" การได้ยิน Yan Tian Liu Ruoxin รู้สึกทึ่ง
 All of her movements stopped and with red eyes, she looked at the man before her, unspeaking
ทั้งหมดของการเคลื่อนไหวของเธอหยุดและมีดวงตาสีแดงเธอมองไปที่คนก่อนที่เธอพูดไม่ชัด
 Yan Tian saw that Liu Ruoxin wasn’t speaking, so he slowly stretched his lips forwards, preparing to kiss her
Yan Tian เห็นว่า Liu Ruoxin ไม่ได้พูดดังนั้นเขาจึงค่อยๆเหยียดริมฝีปากของเขาไปข้างหน้าเตรียมพร้อมที่จะจูบเธอ
 Just as the distance between him and Liu Ruoxin was a single centimeter, and the two of them could feel the other’s breathing
เช่นเดียวกับระยะห่างระหว่างเขากับหลิวรุจิซินเป็นเซนติเมตรเพียงเล็กน้อยและทั้งสองคนก็รู้สึกหายใจของคนอื่น
 At the moment Yan Tian preparing to bridge the gap, Liu Ruoxin suddenly flung her head to the side
ในขณะที่ Yan Tian กำลังเตรียมพร้อมที่จะลดช่องว่าง Liu Ruoxin ก็พลิกศีรษะไปข้างๆ
 “Yan Tian, the time is late
"Yan Tian, ​​เวลาจะสาย
 I want to rest
ฉันอยากพักผ่อน
” Liu Ruoxin shut her eyes and said
"หลิว Ruoxin ปิดตาของเธอและกล่าวว่า
 Yan Tian shook his head a bit disappointedly after he was curved by Liu Ruoxin
Yan Tian ส่ายหัวเล็กน้อยหลังจากผิดหวังกับ Liu Ruoxin
 Standing up, he looked at her and smiled: “Chairman Liu, you’re body smells quite sweet
ยืนขึ้นเขามองไปที่เธอและยิ้ม: "ประธานหลิวคุณร่างกายมีกลิ่นหอมมาก
 Rest up early, alright? I’ll come pick you up tomorrow morning
พักผ่อนเร็วดีไหม? 
” Watching the gradually fading silhouette of Yan Tian’s car driving away, Liu Ruoxin suddenly used her hand to cover her stomach and slowly sobbed
"การมองภาพเงาจาง ๆ ของรถ Yan Tian ที่ขับรถออกไปหลิว Ruoxin ก็ใช้มือของเธอเพื่อปกปิดท้องของเธอและร้องไห้ช้าๆ
 …… As soon as he returned home and greeted Sun Yue, Yan Tian immediately charged into the bathroom
...... ทันทีที่กลับบ้านและต้อนรับ Sun Yue Yan Tian ก็รีบเข้าห้องน้ำทันที
 In his current state of mind, he was unable to calm down for a long time
ในสถานการณ์ปัจจุบันของเขาเขาไม่สามารถสงบลงได้เป็นเวลานาน
 As the lukewarm water from the shower fiercely smashed against the wall, he lowered his head and looked at the bruise Liu Ruoxin had left behind when she had pinched him, faintly smiling
ขณะที่น้ำอุ่นจากห้องอาบน้ำถูกกระแทกอย่างแรงกับกำแพงเขาก็กราบศีรษะลงและมองไปที่รอยช้ำ Liu Ruoxin ทิ้งไว้ข้างหลังขณะที่เธอบีบเขาเบา ๆ
 After he finished bathing, Yan Tian went into the kitchen and made dinner
หลังจากที่เขาอาบเสร็จ Yan Tian ก็เดินเข้าไปในห้องครัวและทำอาหารเย็น
 He didn’t stir-fry several dishes up in the same way as he did before, but only made two simple dishes and some simmered congee this time
เขาไม่ได้ผัดอาหารหลายอย่างเช่นเดียวกับที่เขาทำมาก่อน แต่ทำแค่สองจานที่เรียบง่ายและเคี่ยวบางคราวนี้
 The sky was a deep blue, as if it had momentarily neglected the ink that had flooded over parchment paper
ท้องฟ้าเป็นสีน้ำเงินเข้มราวกับว่ามันได้ละเลยหมึกที่มีน้ำท่วมไปทั่วกระดาษ parchment
 It spread out freely towards the distance as the distant color weakened
มันแผ่กระจายไปอย่างอิสระในระยะไกลเนื่องจากสีที่ห่างไกลอ่อนแอลง
 The moon gradually vanished halfway within the clouds, as if her sweet smile had concealed her vermillion lips
ดวงจันทร์ค่อยๆหายไปครึ่งหนึ่งภายในเมฆราวกับว่ารอยยิ้มหวานของเธอปกปิดริมฝีปากสีม่วงของเธอ