Chapter 2 Chapter 2: Finding Money Translator: Liu Kaixuan  Editor: Valvrave Jiang Liushi checked his phone over and over, and suddenly saw the icon of a foxy guy
บทที่ 2 บทที่ 2: หาเงินนักแปล: Liu Kaixuan Editor: Valvrave Jiang Liushi ตรวจสอบโทรศัพท์ของเขาเป็นวรรคเป็นเว่าและจู่ ๆ ก็เห็นไอคอนของคนเจ้าเล่ห์
 An idea popped into his head
ความคิดที่โผล่เข้ามาในหัวของเขา
   The foxy man had shiny hair and was wearing a pair of sunglasses
ชายจอมมีผมเงาและสวมแว่นตากันแดด
 He was called Ma Hao
เขาถูกเรียกว่า Ma Hao
 He was very well-known in school, not because of his talents, but his strong connections
เขาเป็นที่รู้จักกันดีในโรงเรียนไม่ได้เพราะความสามารถของเขา แต่ความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งของเขา
 No wonder Jiang and Ma were QQ friends
ไม่ต้องสงสัยว่าเจียงและมาเป็นเพื่อนของ QQ
   Ma Hao and Jiang Liushi were two different people
Ma Hao และ Jiang Liushi เป็นคนสองคน
 Jiang was a simple man, who was not very social
เจียงเป็นคนเรียบง่ายที่ไม่ค่อยเป็นกันเอง
 Except his classmates, very few people knew him
ยกเว้นเพื่อนร่วมชั้นของเขามีคนน้อยมากที่รู้จักเขา
   Jiang vaguely remembered that he had heard from Li Jun that Ma Hao had a friend who gave loans to students
เจียงจำไม่ได้ว่าเขาเคยได้ยินมาจากลี่จุนว่าแม่ฮ้ามีเพื่อนที่มอบเงินให้กับนักเรียน
 In order to borrow money, some girls went as far as to give him indecent photos
เพื่อที่จะยืมเงินเด็กหญิงบางคนก็ไปไกลที่สุดเท่าที่จะให้รูปถ่ายไม่สุภาพ
   If they did not pay him back, then their private information and pictures were released to the public, sent to their classmates, or even to their families
ถ้าพวกเขาไม่จ่ายเงินให้เขาข้อมูลส่วนตัวและภาพของพวกเขาก็ถูกปล่อยออกสู่สาธารณะส่งให้เพื่อนร่วมชั้นเรียนของพวกเขาหรือแม้กระทั่งครอบครัวของพวกเขา
   Jiang Liushi had been speechless when he’d heard this
Jiang Liushi พูดไม่ได้เมื่อได้ยินเรื่องนี้
 He could not understand why some girls would go that far just to satisfy their vanity
เขาไม่เข้าใจว่าทำไมผู้หญิงบางคนถึงทำตัวได้เพียงเพื่อตอบสนองความไร้สาระของพวกเขาเท่านั้น
 Ma Hao often took girls’ indecent photos from his friends and sent them to the student’s group "to share"
แม่ฮ่ามักถ่ายภาพอนาจารของหญิงสาวจากเพื่อน ๆ และส่งพวกเขาไปที่กลุ่มนักเรียนเพื่อ "แบ่งปัน"
 Many classmates would then comment on them
เพื่อนร่วมชั้นหลายคนก็จะแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับพวกเขา
 Of course, Jiang Liushi did not feel sympathy for those girls
แน่นอน Jiang Liushi ไม่รู้สึกเห็นอกเห็นใจเด็กผู้หญิงเหล่านั้น
   Originally, Jiang Liushi had felt that he could never associate with them, but now he believed it was an excellent opportunity
เดิมเจียงหลี่หลี่รู้สึกว่าเขาไม่สามารถเชื่อมโยงกับพวกเขาได้ แต่ตอนนี้เขาเชื่อว่านี่เป็นโอกาสที่ยอดเยี่ยม
   Jiang Liushi called Ma Hao and waited a bit before he answered
Jiang Liushi เรียก Ma Hao และรอสักครู่ก่อนที่เขาจะตอบ
   "Ma Hao, can your friend lend me some money?" Jiang got straight to the point
"Ma Hao เพื่อนของคุณอาจให้ฉันยืมเงินบ้างไหม?" 
   Ma Hao soon replied, "No problem, just send me your student ID
Ma Hao ตอบเร็ว ๆ นี้ว่า "ไม่มีปัญหาแค่ส่ง ID นักเรียนของฉัน
"   Jiang sent a photo of his student card right away
"เจียงได้ส่งรูปถ่ายบัตรนักเรียนของเขาไปให้ทันที
 Ma Hao confirmed and asked, "How much do you want to borrow?"   "20,000 yuan!" Jiang said bluntly
Ma Hao ยืนยันและถามว่า "คุณต้องการยืมเท่าไหร่?" 
 According to his understanding, 20,000 yuan should be the highest amount
ตามความเข้าใจของเขา 20,000 หยวนควรเป็นจำนวนเงินสูงสุด
 After all, his family background was not a secret and Ma Hao could casually inquire about it
หลังจากที่ทุกครอบครัวของเขาไม่ได้เป็นความลับและ Ma Hao สามารถสอบถามเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้
   Obviously, Ma Hao was shocked; for a student, 20,000 yuan was a significant amount
เห็นได้ชัดว่าแม่ฮ่าตกใจ; 
 Many girls borrowed just a thousand or even hundreds
เด็กหญิงหลายคนยืมได้เพียงพันหรือแม้แต่ร้อย
   "What do you want to do? You don’t need that money for an abortion, right?" Ma Hao asked
"คุณต้องการทำอะไรคุณไม่จำเป็นต้องใช้เงินเพื่อทำแท้งใช่ไหม?" 
   "It’s for something important
"มันเป็นสิ่งสำคัญ
 Don’t ask, just tell me the conditions," Jiang said
อย่าถามเพียงแค่บอกเงื่อนไข "เจียงกล่าว
   "En…Well, give me your student card as well as your home address
"อืม ... ดีให้บัตรนักเรียนและที่อยู่บ้านของฉัน
 You should also write me an IOU for 25,000 yuan
คุณควรเขียน IOU ให้ฉันเป็นเวลา 25,000 หยวน
 Meanwhile, record a video of the IOU, reading the above content willingly
ในขณะเดียวกันให้บันทึกวิดีโอของ IOU อ่านเนื้อหาข้างต้นด้วยความเต็มใจ
 When you pay me back, I will destroy it in front of you
เมื่อคุณจ่ายเงินให้ฉันฉันจะทำลายมันต่อหน้าคุณ
"   "When will you pay me back?" Ma Hao asked
"" ตอนที่คุณจะจ่ายเงินให้ฉัน? "Ma Hao ถาม
   "In a month," Jiang Liushi said
"ในหนึ่งเดือน" Jiang Liushi กล่าว
   "You should pay me back in time
"คุณควรจะจ่ายเงินให้ฉันกลับคืนมา
 I trust you because we are classmates
ฉันไว้ใจคุณเพราะเราเป็นเพื่อนร่วมชั้น
" Ma Hao said
"แม่ฮ่ากล่าว
   "Okay," Jiang Liushi said in a low voice
"เอาล่ะ" Jiang Liushi พูดด้วยเสียงต่ำ
 The interest of this loan was unfairly high, and Jiang knew that his so-called friend would get a share in this
ดอกเบี้ยของเงินกู้ครั้งนี้สูงมากและเจียงรู้ว่าเพื่อนที่เขาเรียกว่าจะมีส่วนร่วมในเรื่องนี้
   Ma Hao seemed very comfortable, as if he did not worry about it at all
แม่ฮ่าดูเหมือนสบายมากราวกับว่าเขาไม่ต้องกังวลเรื่องนี้เลย
 If Jiang Liushi did not pay him back, Ma Hao would make him beg for death
ถ้าหลี่หลี่หลี่ไม่จ่ายเงินให้เขาแม่ฮ่าจะทำให้เขาขอความตาย
   Jiang Liushi sneered inside
เจียงหลุยส์หัวเราะเยาะไปข้างใน
 What interest? What threat? Would I have time to care about Ma Hao while the end of the world is approaching?   In the afternoon, Jiang Liushi found a good car-rental company on the Internet
สิ่งที่น่าสนใจ? 
 Then he went to sign the IOU contract with Ma Hao and get the money
จากนั้นเขาก็เซ็นสัญญา IOU กับ Ma Hao และได้รับเงิน
   Ma Hao transferred the money to Jiang through the phone
Ma Hao โอนเงินให้เจียงผ่านทางโทรศัพท์
 Meanwhile, he curiously looked him up and down and asked, "What on earth do you want to do?"   "It’s for something big
ขณะเดียวกันเขาก็เงยหน้ามองเขาขึ้นและลงและถามว่า "คุณต้องการทำอะไรในโลก?" 
 You will know about it in a week," Jiang mysteriously said
คุณจะรู้เรื่องนี้ได้ภายในหนึ่งสัปดาห์ "เจียงพูดอย่างลึกลับ
   Ma Hao had nothing to say
Ma Hao ไม่มีอะไรจะพูด
 He suddenly regretted lending
เขาก็เสียใจที่ให้ยืม
   Jiang Liushi’s matters were not important to him
เรื่องของ Jiang Liushi ไม่ใช่เรื่องสำคัญสำหรับเขา
 Ma Hao was relieved, because he knew that no student dared not pay back the money they owed him
Ma Hao รู้สึกโล่งใจเพราะเขารู้ว่าไม่มีนักเรียนคนใดกล้าหาญที่จะไม่จ่ายเงินที่เขาเป็นหนี้เขา
   After getting the money, Jiang Liushi immediately rushed to the car-rental company
หลังจากได้เงิน Jiang Liushi รีบวิ่งไปที่ บริษัท รถเช่า
 There was a small number of minibuses, so it was hard to get one
มีรถมินิบัสจำนวนเล็กน้อยดังนั้นจึงยากที่จะได้รับรถมินิบัส
 Jiang had asked all car-rental companies he had found on the Internet, and only one had a minibus available
เจียงได้ถาม บริษัท เช่ารถทุกแห่งที่เขาค้นพบบนอินเทอร์เน็ตและมีเพียงรถมินิบัสเท่านั้น
 The car-rental company urged him to go as soon as possible because they could only reserve the minibus for two hours or so
บริษัท รถเช่าขอให้เขาไปโดยเร็วที่สุดเพราะพวกเขาสามารถจองรถมินิบัสได้เพียงสองชั่วโมงเท่านั้น
 Jiang Liushi hurried and arrived an hour ahead
Jiang Liushi รีบและมาถึงหนึ่งชั่วโมงข้างหน้า
 Seeing the sign of the store, he felt relieved
เมื่อเห็นป้ายร้านเขารู้สึกโล่งใจ
   The company was not large and had a simple layout
บริษัท ไม่ใหญ่และมีรูปแบบที่เรียบง่าย
 Behind the reception desk was a lively, sweet girl with a ponytail
ด้านหลังแผนกต้อนรับส่วนหน้าเป็นสาวที่มีชีวิตชีวาและมีขนหางม้า
   The girl was dressed in a very simple uniform, which made her look clean and elegant
หญิงสาวคนนี้แต่งตัวในชุดที่เรียบง่ายซึ่งทำให้เธอดูสะอาดและสง่างาม
 She must have been 18 or 19 years old
เธอต้องมีอายุ 18 หรือ 19 ปี
 When he arrived, she was talking with another client in a suit
เมื่อมาถึงเธอกำลังคุยกับลูกค้าคนอื่นในชุดสูท
 She gave him a sweet smile, indicating that he had to wait
เธอยิ้มแย้มแจ่มใสแสดงให้เห็นว่าเขาต้องรอ
 Seeing this vivacious girl, Jiang Liushi was stunned for a moment
เมื่อเห็นสาวที่ร่าเริงนี้ Jiang Liushi ก็ตะลึงอีกสักครู่
 She was very young to be working in a place like this
เธอยังเล็กมากที่ได้ทำงานในสถานที่เช่นนี้
   As Jiang sat on the sofa, he saw the corner of a sixth-level English vocabulary book under some official documents
ขณะที่เจียงนั่งอยู่บนโซฟาเขาเห็นมุมหนึ่งของหนังสือคำศัพท์ภาษาอังกฤษระดับที่หกภายใต้เอกสารอย่างเป็นทางการ
 He realized that the girl had to be a student, and may even be his classmate; she had to be working part-time there
เขาตระหนักว่าเด็กผู้หญิงต้องเป็นนักเรียนและอาจเป็นเพื่อนร่วมชั้นของเขา 
   This car-rental company was not far from the university
บริษัท เช่ารถคันนี้อยู่ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัย
 It was cost effective to hire a sweet girl as a receptionist, and it could also boost the business
มีค่าใช้จ่ายในการจ้างลูกสาวหวานเป็นพนักงานต้อนรับและยังสามารถช่วยกระตุ้นธุรกิจได้อีกด้วย
   "Hello, I am Wen Xiaotian, a client manager
"สวัสดีฉันเป็น Wen Xiaotian ผู้จัดการลูกค้า
 You can call me Xiaowen
คุณสามารถเรียกฉันว่า Xiaowen
 I'm glad to be of service to you
ฉันดีใจที่ได้ให้บริการกับคุณ
" Wen Xiaotian had probably said the same words to the other client
"Wen Xiaotian อาจพูดคำเดียวกันกับลูกค้ารายอื่น
 Her elegant appearance along with the commercial greeting gave him a very pleasant feeling
ลักษณะที่สง่างามของเธอพร้อมกับคำทักทายในเชิงพาณิชย์ทำให้เขารู้สึกดีมาก
 It was unconstrained, but somewhat cute
มันไม่ จำกัด แต่ค่อนข้างน่ารัก
   "Hello, I booked a minibus online
"สวัสดีฉันจองรถมินิบัสออนไลน์
" Jiang Liushi stood up and said
เจียง Liushi ยืนขึ้นและกล่าวว่า
   "Ah
"อา
 this
นี้
" With a somewhat embarrassed expression, Wen Xiaotianl replied, "I'm so sorry, the gentleman in the suit just rented the last minibus
"ด้วยการแสดงออกที่ค่อนข้างอาย Wen Xiaotianl ตอบว่า" ฉันขอโทษครับสุภาพบุรุษในชุดเช่ารถสองแถวสุดท้าย
"   She was the one who had approved that online order
"เธอเป็นคนที่อนุมัติคำสั่งซื้อออนไลน์
 However, the minibus had been rented by her boss, and she felt really embarrassed
อย่างไรก็ตามรถมินิบัสถูกเช่าโดยเจ้านายของเธอและรู้สึกอายจริงๆ
   She was just an employee though; how could she influence her boss's decision?   "I’m really sorry
เธอเป็นเพียงพนักงานแม้ว่า; 
 You have to wait and re-book
คุณต้องรอและจองใหม่
 In a few days, another minibus will be available
ภายในสองสามวันจะมีรถมินิบัสอีกชุดให้บริการ
 By that time, the client will also have returned the minibus," Wen Xiaotian said regrettably
เมื่อถึงเวลานั้นลูกค้าจะได้คืนรถมินิบัสอีกครั้ง "นาย Wen Xiaotian กล่าวว่าน่าเสียใจ
   Jiang Liushi was stunned for a moment
เจียงหลี่ซูก็ตะลึงอีกสักครู่
 How could he wait for such a long time? This car was the only one
เขาจะรอนานได้อย่างไร? 
 He could not think of any other way
เขาไม่สามารถคิดถึงวิธีอื่นได้
 He suddenly asked, "Has he paid yet?"   "Not yet, but he is about to sign the contract," Wen Xiaotian replied with a puzzled expression; she did not know why he had asked this
เขาก็ถามว่า "เขาจ่ายเงินยัง?" 
   The client in the suit glanced at Jiang with a faint smile
ลูกค้าในชุดสูทจีบมองไปที่ยิ้มด้วยรอยยิ้มที่จาง ๆ
 He could see Jiang Luishi’s anxious face, but he had been a minute too late
เขาเห็นใบหน้ากังวลของ Jiang Luishi แต่เขาก็สายเกินไป
   "Oh, so he hasn’t paid yet
"โอ้เขายังไม่ได้จ่ายเงิน
 Then tell your boss I will add an additional 200 a day for two weeks
จากนั้นบอกเจ้านายของคุณว่าฉันจะเพิ่มอีก 200 ครั้งต่อวันเป็นเวลาสองสัปดาห์
 There will be no abrasions, because I will use it in the city," Jiang Liushi said
จะไม่มีการถลอกเพราะฉันจะใช้มันในเมือง "นายเจียงหลี่ซูกล่าว
   Wen Xiaotian was perplexed for a moment
เหวิน Xiaotian งงงวยสักครู่
 She just stood there wondering what to do; it was the first time she had to deal with something like that
เธอเพียงแค่ยืนอยู่ที่นั่นสงสัยว่าจะทำอย่างไร 
   "I will add 300 yuan!" Seeing Wen Xiaotian not replying, Jiang increased the price again
"ฉันจะเพิ่ม 300 หยวน!" 
   Wen Xiaotian was hesitant
Wen Xiaotian ลังเลใจ
 It was a big amount, and Jiang Liushi looked very anxious
เป็นจำนวนมากและ Jiang Liushi ดูกังวลมาก
 "Sir, I have to ask my boss," she replied
"เซอร์ฉันต้องถามเจ้านายของฉัน" เธอตอบ
   The other client just sat there silently with an unreadable expression
ลูกค้าคนอื่น ๆ ก็นั่งเงียบ ๆ ด้วยการแสดงออกที่ไม่สามารถอ่านได้
 He thought that Jiang was the scion of a wealthy family
เขาคิดว่าเจียงเป็นลูกหลานของครอบครัวที่ร่ำรวย
   "You can rent it to him," the man in the suit said
"คุณสามารถเช่ามันให้เขา" ชายคนหนึ่งในชุดกล่าวว่า
 He knew the boss would immediately agree, so there was no need to ask
เขารู้ว่าเจ้านายจะเห็นด้วยทันทีดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องถาม
   "I’m so sorry
"ฉันขอโทษ
 You have to wait until this weekend, but then I will provide you a new one
คุณต้องรอจนกว่าจะถึงสุดสัปดาห์นี้ แต่แล้วฉันจะให้คุณใหม่
 You see, this client seems to need it urgently
คุณเห็นลูกค้ารายนี้น่าจะต้องการเร่งด่วน
" Wen Xiaotian quickly apologized
เหวิน Xiaotian ขอโทษอย่างรวดเร็ว
   Jiang Liushi looked like a 20 year-old student, so the other client could not help but ask, "Young man, why do you want to rent it for so long?"   "Just cause
Jiang Liushi ดูเหมือนนักเรียนอายุ 20 ปีดังนั้นลูกค้ารายอื่นจึงไม่สามารถช่วยได้ แต่ถามว่า "ชายหนุ่มทำไมคุณถึงต้องการเช่าบ้านมานาน?" 
" Jiang said
เจียงกล่าว
   "Just cause…?" Perhaps today’s youngsters really were becoming more egotistical
"แค่ทำให้ ... ?" 
   Jiang Liushi did not care what others thought about him, especially as the end of the world was approaching
Jiang Liushi ไม่สนใจว่าคนอื่นคิดถึงเขาอย่างไรโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อถึงจุดสิ้นสุดของโลก
   Jiang soon signed a contract with the leasing company
เจียงได้เซ็นสัญญากับ บริษัท ลีสซิ่ง
 He skimmed through the contract, and sure enough, this kind of leasing agreement was very harsh on the customer
เขาเล็ดลอดออกไปในสัญญาและนั่นก็เพียงพอแล้วสัญญาเช่าแบบนี้รุนแรงมากสำหรับลูกค้า
 Frequently, there were all sorts of insurance
บ่อยครั้งมีประกันภัยทุกประเภท
 Even a scratch on it could cost a lot of money
แม้กระทั่งรอยขีดข่วนบนอาจใช้เงินเป็นจำนวนมาก
   He just glanced at it and signed it
เขาเพียงแค่เหลือบไปและเซ็นสัญญา
   This car would be getting a lot more than just a few scratches in the future…   "We need to keep your ID card," Wen Xiaotian said with smile
รถคันนี้จะมีรอยขีดข่วนไม่มากนักในอนาคต ... "เราต้องเก็บบัตรประจำตัวประชาชนไว้" Wen Xiaotian กล่าวด้วยรอยยิ้ม
   Swish!   Jiang Liushi had long been ready to give his ID card and take the car keys
หวด! 
   Just as he was two steps away from the door, Jiang went back and said, "Can you help me find a driver?"   He did not have a driver's license yet
ขณะที่เขาเดินห่างจากประตูไปสองก้าวเจียงก็กลับไปและพูดว่า "คุณช่วยฉันหาคนขับรถได้หรือไม่?"