Chapter 15 Chapter 15: The Mobile Hotel Translator: Liu Kaixuan Editor: Valvrave The MCV had been moving smoothly on the country road
บทที่ 15 บทที่ 15 นักแปลโรงแรมมือถือ: Liu Kaixuan บรรณาธิการ: Valvrave MCV ได้เคลื่อนไหวอย่างราบรื่นบนถนนในชนบท
A few zombies could be seen standing in the fields or by the roadside
ซอมบี้บางตัวสามารถมองเห็นได้ยืนอยู่ในทุ่งนาหรือริมถนน
Once they spotted the MCV, they would run to it as mad as wild beasts
เมื่อพวกเขาได้เห็น MCV แล้วพวกมันก็วิ่งหนีไปอย่างบ้าคลั่งเหมือนสัตว์ป่า
However, usually they could only watch the MCV leaving them behind
อย่างไรก็ตามโดยปกติแล้วพวกเขาสามารถดู MCV ทิ้งพวกเขาไว้เบื้องหลังได้
The only thing they could do was waving their arms in vain with blood-red eyes without any sanity, only craziness and devilry
สิ่งเดียวที่พวกเขาสามารถทำได้คือการโบกแขนของพวกเขาไร้ผลด้วยดวงตาสีเลือดแดงโดยไม่มีสติใด ๆ ความบ้าคลั่งและความชั่วร้ายเพียงอย่างเดียว
At first Wen Xiaotian had been looking out the window attentively
ตอนแรกเหวิน Xiaotian มองออกไปนอกหน้าต่างอย่างตั้งใจ
Gradually, she could lower her guard a bit and relax because of the on-going safety
ค่อยๆเธอสามารถลดยามได้เล็กน้อยและผ่อนคลายเนื่องจากความปลอดภัยที่กำลังดำเนินอยู่
Finally, tilting her head, she had fallen asleep
ในที่สุดเอียงศีรษะของเธอเธอก็หลับไป
[The left side is being adjusted
[ด้านซ้ายกำลังปรับ
Continue moving forward
ก้าวต่อไป
] Jiang Liushi took a glimpse of Wen Xiaotian while driving the MCV
] เจียงหลุยส์ (Jiang Liushi) ได้เหลือบมอง Wen Xiaotian ขณะขับรถ MCV
He noticed that Wen Xiaotian had been twitching while she was sleeping, which prevented her having a good sleep
เขาสังเกตเห็นว่าเหวิน Xiaotian ได้รับการกระตุกในขณะที่เธอนอนหลับซึ่งทำให้เธอนอนหลับได้ดี
She was really tired because of running and tension
เธอเหนื่อยมากเพราะวิ่งและตึงเครียด
Jiang Liushi could not help but think about Jiang Zhuying
Jiang Liushi ไม่สามารถช่วยได้ แต่คิดถึง Jiang Zhuying
He had no idea how afraid she must have been… When Wen Xiaotian woke up, she found that the minibus had stopped and it was dark
เขาไม่รู้ว่าเธอกลัวแค่ไหน ... เมื่อ Wen Xiaotian ตื่นขึ้นมาเธอก็พบว่ารถมินิบัสหยุดลงและมันมืด
There were sharp-cut cliffs on one side, and some hills loomed in the other side of the road
หน้าผาสูงชันมีหน้าผาที่แหลมคมและเนินเขาบางแห่งโผล่ขึ้นมาในอีกฟากหนึ่งของถนน
"Jiang brother?" Not seeing Jiang Liushi at the driver’s seat, Wen Xiaotian suddenly sat up straightly
"พี่เจียง?"
She did not know how long she had slept, but it should have been two or three hours as it was afternoon before she had fallen asleep
เธอไม่รู้ว่าเธอนอนหลับนานแค่ไหน แต่ควรจะเป็นเวลาสองหรือสามชั่วโมงก่อนที่เธอจะหลับไป
In that silent mountain, the minibus was parked
ในภูเขาเงียบที่จอดรถมินิบัส
Waking up, she found herself alone in the minibus which left her confused
ตื่นขึ้นเธอพบว่าตัวเองอยู่คนเดียวในรถมินิบัสที่ทำให้เธอสับสน
She quickly stood up and shouted, "Jiang brother? Jiang brother?" Although the minibus had just about everything they could wish for within such a small space, Wen Xiaotian had been looking around but she could not find Jiang Liushi
เธอรีบลุกขึ้นยืนและตะโกนว่า "น้องเจียงน้องเจียงน้อง?"
As she was about to panic, she suddenly heard the sound of water behind a small door
เธอเกือบจะตื่นตระหนกเธอก็ได้ยินเสียงน้ำหลังประตูเล็ก ๆ
The small door had suddenly opened and Jiang Liushi walked out
ประตูเล็ก ๆ ก็เปิดออกและ Jiang Liushi ก็เดินออกไป
Wen Xiaotian looked at Jiang Liushi in surprise
Wen Xiaotian มองไปที่ Jiang Liushi ด้วยความประหลาดใจ
It was quite clear that Jiang Liushi had taken a bath, as his hair were wet
เห็นได้ชัดว่าเจียงหลุยส์อาบน้ำขณะที่ผมเปียก
"Did you just wake up?" Jiang Liushi asked while wiping his hair
"คุณเพิ่งตื่นขึ้นมา?"
"Yup, yes
"ใช่ใช่
I slept for a long time,"Wen Xiaotian replied
ฉันนอนเป็นเวลานาน "Wen Xiaotian ตอบ
"It was not too long, and you didn’t sleep that well
"มันไม่นานเกินไปและคุณไม่ได้นอนหลับที่ดี
You will feel sleepy again
คุณจะรู้สึกง่วงนอนอีกครั้ง
Sleep is bliss, especially now
นอนหลับเป็นสุขโดยเฉพาะตอนนี้
" Jiang Liushi’s words made Wen Xiaotian feel embarrassed because she had been sleeping, while he was driving
คำพูดของ Jiang Liushi ทำให้ Wen Xiaotian รู้สึกอายเพราะนอนหลับขณะกำลังขับรถ
Wen Xiaotian had always been a relatively delicate girl
เหวิน Xiaotian เคยเป็นสาวที่ละเอียดอ่อน
With part-time learning, she always felt that the time she had to sleep was not enough
ด้วยการเรียนนอกเวลาเธอรู้สึกเสมอว่าเวลาที่เธอต้องนอนหลับไม่เพียงพอ
Coupled with the outbreak of the virus today, she was influenced by a huge psychological impact
ควบคู่กับการระบาดของไวรัสในวันนี้เธอได้รับอิทธิพลจากผลกระทบทางจิตวิทยาที่ยิ่งใหญ่
After escaping, she had finally found temporary security, and as a result the accumulated fatigue had taken its toll
หลังจากที่หลบหนีเธอได้พบความมั่นคงชั่วคราวในที่สุดและส่งผลให้ความเมื่อยล้าสะสมเกิดขึ้น
Wen Xiaotian was totally surprised with Jiang Liushi
Wen Xiaotian รู้สึกประหลาดใจกับ Jiang Liushi อย่างสิ้นเชิง
Sleeping was a body instinct, but it seemed
นอนหลับเป็นสัญชาตญาณของร่างกาย แต่ดูเหมือน
"Well, do you want to take a bath?" Jiang Liushi’s question completely confirmed Wen Xiaotian’s speculation
"คุณอยากจะอาบน้ำ?"
He had actually taken a bath… After such an agonizing day, Wen Xiaotian had wished taking a bath; it had also to do with her love for cleanliness
เขาอาบน้ำจริงๆ ... หลังจากวันทุกข์ทรมานเช่นนั้น Wen Xiaotian ก็อยากจะอาบน้ำ
However, under such conditions, she felt lucky just having water to drink
อย่างไรก็ตามภายใต้เงื่อนไขดังกล่าวเธอรู้สึกโชคดีเพียงมีน้ำดื่ม
But Jiang Liushi not only had taken a bath, it was a hot one! "Along the roadside, I found a spring and pumped some water
แต่ Jiang Liushi ไม่เพียง แต่อาบน้ำมันร้อนมาก!
Although it’s not drinkable , using it to take a bath is still very comfortable
แม้ว่าจะไม่สามารถดื่มได้การใช้มันเพื่ออาบน้ำก็ยังคงสะดวกสบายมาก
If you want take one , there is everything inside, and the hair dryer is next to the mirror," Jiang Liushi said
ถ้าคุณต้องการกินของที่นี่มีทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ข้างในและเครื่องเป่าผมก็ติดกับกระจก "เจียงหลี่หลี่กล่าว
Wen Xiaotian listened carefully and could not help but ask, "Since the water was filtered, it should be drinkable
เหวิน Xiaotian ฟังอย่างระมัดระวังและไม่สามารถช่วย แต่ถามว่า "ตั้งแต่น้ำถูกกรองก็ควรจะดื่มได้
" She felt that it was too extravagant to use hot water for taking a bath… "That’s OK
"เธอรู้สึกว่ามันเกินงามเกินไปที่จะใช้น้ำร้อนในการอาบน้ำ ... " ไม่เป็นไร
If you want to drink, you needn’t do more preparation than turning on a tap in the kitchen
หากคุณต้องการดื่มคุณไม่จำเป็นต้องเตรียมอาหารมากกว่าการเปิดก๊อกน้ำในห้องครัว
And if you are hungry after the bath, you can go to the kitchen and cook some fine dried noodles
และถ้าคุณหิวหลังจากอาบน้ำคุณสามารถไปที่ห้องครัวและปรุงอาหารบางอย่างก๋วยเตี๋ยวแห้งปรับ
And in the cupboard, there are some fresh vegetables
และในตู้มีผักสดอยู่บ้าง
" In fact, there were some frozen dumplings too, but he thought it would be wasteful to eat them now
"ในความเป็นจริงมีเกี๊ยวแช่แข็งอยู่บ้าง แต่เขาคิดว่ามันจะสิ้นเปลืองที่จะกินได้
Although he had stored flour and so on, storing bacon was not as easy as using it for stuffing… In fact, Jiang Liushi had put some easily stored food into the storage room, and put some perishable food in the kitchen
ถึงแม้ว่าเขาจะเก็บแป้งไว้แล้วก็ตามการจัดเก็บเบคอนไม่ง่ายอย่างที่ใช้ในการบรรจุ ... จริงๆแล้วเจียงหลี่ได้ใส่อาหารที่เก็บไว้ในห้องเก็บของและเก็บอาหารที่เน่าเสียได้ในห้องครัว
When he had been purchasing food, he had bought some fresh things too
เมื่อเขาซื้ออาหารเขาก็ซื้อของใหม่ ๆ ด้วย
After all, there wass no need to eat those long-storage food from the beginning
หลังจากที่ทุกคนมีความจำเป็นต้องกินอาหารที่จัดเก็บนานตั้งแต่เริ่มต้นไม่เป็น
Jiang Liushi had thought that eating noodles was not enough, what he did not know was how surprised Wen Xiaotian was right now
Jiang Liushi คิดว่าการกินก๋วยเตี๋ยวไม่เพียงพอสิ่งที่เขาไม่รู้คือความแปลกใจที่เหวิน Xiaotian อยู่ในขณะนี้
She had been mentally preparing to be hungry, but did not expect that there was not only a hot bath but also noodles, and even vegetables to have
เธอได้รับการเตรียมจิตใจให้หิวโหย แต่ไม่ได้คาดหวังว่าจะมีเพียงแค่อ่างน้ำอุ่นเท่านั้น แต่ยังก๋วยเตี๋ยวและแม้แต่ผักที่มี
Wen Xiaotian was speechless
Wen Xiaotian พูดไม่ออก
The minibus was like a mobile hotel! As for cooking, Wen Xiaotian was quite a good cook so she felt really good, as she was able to help
รถมินิบัสก็เหมือนโรงแรมมือถือ!
A hot bath and hot meal were all provided by Jiang Liushi, but what she could do was so few
มีอ่างน้ำร้อนและอาหารร้อนให้บริการโดย Jiang Liushi แต่สิ่งที่เธอทำได้ก็คือน้อยมาก
"I'll take a bath immediately," Wen Xiaotian said
"ฉันจะอาบน้ำทันที" Wen Xiaotian กล่าว
After taking a bath, Wen Xiaotian prepared two bowls of noodles
หลังจากการอาบน้ำ Wen Xiaotian ได้เตรียมบะหมี่สองชาม
Looking the two bowls on a small folding table and sitting on the opposite side, Jiang Liushi didn’t know what to say
มองไปที่สองชามบนโต๊ะพับขนาดเล็กและนั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม Jiang Liushi ไม่ทราบว่าจะพูดอะไร
Wen Xiaotian’s bowl only had a few mouthfuls of noodles, but his bowl was full of noodles with eggs and vegetables, as well as ham
โถว Xiaotian ของมีเพียงไม่กี่คำของก๋วยเตี๋ยว แต่ชามของเขาเต็มไปด้วยก๋วยเตี๋ยวกับไข่และผักรวมทั้งแฮม
It looked very delicious
มันดูอร่อยมาก
"The food in the cabinet is not enough and we should save
"อาหารในตู้ไม่เพียงพอและเราควรจะประหยัด
Actually, I always eat like a bird
อันที่จริงฉันมักกินเหมือนนก
" Wen Xiaotian said
"Wen Xiaotian กล่าวว่า
In fact, even for a child, that bowl of noodles would not be enough
ในความเป็นจริงแม้สำหรับเด็กชามก๋วยเตี๋ยวนั้นจะไม่เพียงพอ
Eating so little, she would at most fill her stomach
การทานอาหารมื้อเล็ก ๆ น้อย ๆ เธอจะเติมกระเพาะอาหารให้ได้มากที่สุด
Jiang Liushi would like to tell her, in fact, the supplies in the cabinet was not even one-fifth of what he had stored
Jiang Liushi ต้องการจะบอกเธอในความเป็นจริงอุปกรณ์ในตู้ไม่ได้แม้แต่หนึ่งในห้าของสิ่งที่เขาได้เก็บไว้
And the food in the cupboard, was not to be saved, was to be eaten… "Let’s eat!" Jiang Liushi said
และอาหารในตู้ไม่ได้ถูกบันทึกไว้ถูกกิน ... "กินเถอะ!"
For a long time he had not eaten noodles, so those tasted very good
เป็นเวลานานเขาไม่ได้กินก๋วยเตี๋ยวดังนั้นพวกเขาจึงได้ลิ้มรสดีมาก
But tomorrow he’d like to eat rice
แต่วันพรุ่งนี้เขาก็อยากจะกินข้าว