Chapter 16: A Roaring at Night After eating noodles, Jiang Liushi drove some more, and then stopped at the roadside to rest for the night
บทที่ 16: เสียงคำรามในยามค่ำคืนหลังจากกินก๋วยเตี๋ยวแล้วเจียงหลุยส์ขับรถอีกบางส่วนแล้วก็หยุดลงที่ริมถนนเพื่อพักผ่อนในตอนกลางคืน
 They didn’t continue to drive until the next morning
พวกเขาไม่ได้ขับต่อจนถึงเช้าวันรุ่งขึ้น
 Although there was no risk of colliding with other vehicles, Jiang Liushi did not even have a driver's license, nor the slightest experience of driving on a mountain road
แม้ว่า Jiang Liushi ไม่ได้มีใบอนุญาตขับขี่หรือมีประสบการณ์เพียงเล็กน้อยในการขับขี่บนถนนบนภูเขา
 Even if the Starseed could support him, he still did not dare to take the risk of driving with fatigue
แม้ว่า Starseed จะสนับสนุนเขาได้ แต่เขาก็ยังไม่กล้าเสี่ยงที่จะขับรถด้วยความเมื่อยล้า
 It was not worth dying in an accident or by zombies
มันไม่ได้คุ้มค่าที่จะตายในอุบัติเหตุหรือโดยซอมบี้
Yesterday, when he was driving on the mountain road, it was already at dusk
เมื่อวานนี้เมื่อเขากำลังขับรถบนถนนบนภูเขามีอยู่ตอนค่ำแล้ว
 And now he had found out that the route was really like Wen Xiaotian had said, it had nothing at all
และตอนนี้เขาได้ค้นพบว่าเส้นทางดังกล่าวเหมือนกับที่ Wen Xiaotian กล่าวไว้ว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย
 One or two farms could occasionally be seen
ฟาร์มหนึ่งหรือสองแห่งสามารถเห็นได้เป็นครั้งคราว
 There were a Car Wash and Repair Shop along the road, and a restaurant next to it, with dirty windows and a sign saying, ‘Pickled fish’ and ‘Home cooking’
มีร้านล้างรถและร้านซ่อมตามถนนและร้านอาหารติดกับมันมีหน้าต่างสกปรกและป้ายบอกว่า 'ปลาดอง' และ 'การทำอาหารที่บ้าน'
 This kind of shops was dedicated to serving long-distance passing drivers
ร้านค้าประเภทนี้ได้ทุ่มเทเพื่อให้บริการขับขี่ในระยะทางไกล
 There were two large trucks parked on the open space in front of the Car wash shop, the windows of the trucks were smashed with blood on the ground, but there was no driver in the car
มีรถบรรทุกขนาดใหญ่ 2 คันที่จอดอยู่ในพื้นที่โล่งด้านหน้ารถล้างรถหน้าต่างของรถบรรทุกถูกทุบด้วยเลือดบนพื้น แต่ไม่มีคนขับรถ
Jiang Liushi parked before the restaurant
เจียง Liushi จอดก่อนที่ร้านอาหาร
 Looking at the tightly closed old door with blood, he felt ghastlier
มองไปที่ประตูเก่าที่ปิดสนิทด้วยเลือดเขารู้สึกแย่มาก
 "Jiang brother, you are going to
พี่เจียงคุณจะไป
"Wen Xiaotian was frozen for a moment, seeing Jiang Liushi parking
"Wen Xiaotian ถูกแช่แข็งอยู่ครู่หนึ่งเห็นที่จอดรถ Jiang Liushi
 "I'll search for some food," Jiang Liushi said
"ฉันจะค้นหาอาหาร" Jiang Liushi กล่าว
In the early days, fresh food wouldn’t rot
ในวันแรกอาหารสดจะไม่เน่าเปื่อย
 During this time, it was relatively easy for them to collect food
ในช่วงเวลานี้มันเป็นเรื่องง่ายสำหรับพวกเขาที่จะเก็บอาหาร
 A few days later, fresh ingredients would rot, and they could only eat those anti-corrosion food in vacuum packaging
ไม่กี่วันต่อมาวัตถุดิบสดใหม่จะเน่าเปื่อยและพวกเขาสามารถรับประทานอาหารที่ป้องกันการกัดกร่อนเหล่านี้ได้ในบรรจุภัณฑ์สูญญากาศเท่านั้น
 Although Jiang Liushi prepared some, they couldn’t miss the fresh ingredients
แม้ว่าเจียงหลุยส์เตรียมอาหารบางอย่างพวกเขาไม่ควรพลาดส่วนผสมที่สดใหม่
"Find food? Is the food of this restaurant edible…"Wen Xiaotian said worriedly
"หาอาหารหรือไม่? อาหารของภัตตาคารนี้กินได้หรือไม่ ... " Wen Xiaotian กล่าวอย่างกังวล
 Jiang Liushi smiled, he knew that Wen Xiaotian was worried that these ingredients would be contaminated with the virus
Jiang Liushi ยิ้มให้เขารู้ว่า Wen Xiaotian กังวลว่าส่วนผสมเหล่านี้จะปนเปื้อนเชื้อไวรัส
 Jiang Liushi had gotten the information from the Starseed that before the outbreak of the virus, the world's food and water all carried the virus
Jiang Liushi ได้รับข้อมูลจาก Starseed ว่าก่อนการระบาดของโรคไวรัสอาหารและน้ำของโลกทั้งหมดนำไวรัส
However, people like Jiang Liushi, who had suffered from the virus mutation, hadn’t to be afraid of the virus at all
อย่างไรก็ตามคนที่ชอบ Jiang Liushi ที่ได้รับความเดือดร้อนจากการกลายพันธุ์ของไวรัสไม่ต้องกลัวไวรัสเลย
Of course, they still couldn’t be bit by zombies
แน่นอนพวกเขายังคงไม่สามารถบิตโดยซอมบี้
 Otherwise, the zombie which had been carrying the enhanced virus would infect them
มิฉะนั้นผีดิบที่ติดเชื้อไวรัสที่เพิ่มขึ้นจะติดเชื้อเหล่านั้น
Jiang Liushi didn’t said that to Wen Xiaotian, because explaining was difficult
Jiang Liushi ไม่ได้บอกว่าให้ Wen Xiaotian เพราะการอธิบายเป็นเรื่องยาก
 Therefore, he just said, "Take it easy, these ingredients are good
ดังนั้นเขาก็กล่าวว่า "ใช้ง่ายส่วนผสมเหล่านี้เป็นสิ่งที่ดี
""That
""ที่
 Do we really need to get off?" Wen Xiaotian timidly asked because it was extremely dangerous
เราจำเป็นต้องออกไปจริงๆเหรอ? "ไต Xiaotian ถามอย่างตะลึงเพราะมันอันตรายมาก
 But in the end of the world everything was dangerous! Especially looking for food, they had to take the risk of doing it
แต่ในตอนท้ายของโลกทุกอย่างเป็นอันตราย! 
Wen Xiaotian’s face was slightly pale
ใบหน้าของเหวิน Xiaotian ซีดเล็กน้อย
 She was afraid
เธอกลัว
 However, if Jiang Liushi needed her, she would be brave enough to get off
อย่างไรก็ตามถ้า Jiang Liushi ต้องการเธอเธอจะกล้าพอที่จะลุกขึ้น
"Hold on!" Jiang Liushi suddenly said
"รอ!" 
"Ah?" Wen Xiaotian was frozen for a moment
"แอมป์?" 
 She had not had time to say anything, hearing the roar of the car engine
เธอไม่ได้มีเวลาพูดอะไรได้ยินเสียงคำรามของเครื่องยนต์รถ
 "Om!"The minibus was like a raging bison and rushed out, directly hitting the door of the restaurant
"อ้อม!" รถมินิบัสก็เหมือนกระทิงที่โกรธแค้นและรีบวิ่งออกตรงโดนประตูร้าน
 The wooden door, along with the surrounding walls were all crashing down! Jiang Liushi was clear that the wall was simply too thin, so it wouldn’t withstand the collision
ประตูไม้พร้อมกับผนังรอบทั้งหมดล้มลง! 
 Actually, it was just a thin layer of metal, which was filled with the bubble, easy to be destroyed
จริงๆแล้วมันเป็นเพียงแค่ชั้นบาง ๆ ของโลหะซึ่งเต็มไปด้วยฟองและง่ายต่อการถูกทำลาย
The wall fell and the whole roof was crumbling
กำแพงลดลงและทั้งหลังคาก็บี้ลง
 Meanwhile, Jiang Liushi saw the scene inside the small restaurant
ในขณะที่ Jiang Liushi เห็นฉากภายในร้านอาหารเล็ก ๆ
 It was quite a bloody scene
มันค่อนข้างเป็นฉากเลือด
 Four zombies were lying on the ground, desperately scrambling for something
ซอมบี้สี่คนกำลังนอนอยู่บนพื้น
 It was full of blood, internal organs and debris, and about five people were lying on the ground, it was not known how many bodies were actually there as Jiang Liushi couldn’t discriminate, surrounded by a pool of blood
มันเต็มไปด้วยเลือดอวัยวะภายในและเศษและประมาณห้าคนนอนอยู่บนพื้นดินมันก็ไม่เป็นที่ทราบแน่ชัดว่ามีร่างกายกี่แห่งที่ Jiang Liushi ไม่สามารถแบ่งแยกล้อมรอบด้วยสระเลือด
 "OMG!" Wen Xiaotian could not help but start screaming, she immediately covered her mouth with her hand
"โอ้พระเจ้า!" 
The scene was nauseating, but she had to start adapting
ฉากเกิดอาการสะอิดสะเอียน แต่เธอต้องเริ่มปรับตัว
 The zombies had stopped eating, and turned to see this minibus
ซอมบี้หยุดกินแล้วหันไปดูรถมินิบัสนี้
 Their eyes were scarlet, with their blood vessels protruding
ดวงตาของพวกเขาสีแดงเข้มกับหลอดเลือดของพวกเขายื่นออกมา
 Dripping blood and meat could be seen as they growled wildly rushing to the minibus
การหยดเลือดและเนื้อสัตว์อาจเห็นได้เมื่อพวกเขาโกรธแค้นขับรถไปที่รถมินิบัส
Jiang Liushi didn’t say anything, pushing the pedal to the metal
Jiang Liushi ไม่ได้พูดอะไรเลยผลักดันเหยียบกับโลหะ
 "Om - !!" The engine roared again, the minibus had hit the zombies and sent them flying to the wall
"อ้อม - !!" 
Bang!The whole wall crumbled
กำแพงกั้นทั้งหมด
 The minibus pressed against the zombies till they hit the backyard walls
รถมินิบัสกดกับซอมบี้จนกว่าพวกเขาจะตีผนังสนามหลังบ้าน
 Flesh and blood splashed on the windshield, four zombies were killed by Jiang Liushi!"Wooo--" Jiang Liushi took a deep breath
มีเลือดออกจากซากปรักหักพังสี่ตัวถูกสังหารโดย Jiang Liushi! "Wooo -" Jiang Liushi หายใจเข้าลึก ๆ
 Watching the stains on the windshield, he hesitated for a bit, and then pressed the wiper
มองดูคราบบนกระจกหน้ารถเขาลังเลอยู่เล็กน้อยและกดปัดน้ำฝน
 The wiper started wiping the windshield, after that washing liquid was sprayed out, diluting the blood, which was slowly swept down
ปัดน้ำฝนเริ่มเช็ดกระจกรถหลังจากนั้นน้ำยาซักผ้าถูกฉีดพ่นออกลดเลือดซึ่งถูกกวาดช้าลง
 Jiang Liushi was silently looking at all this, he seemed accustomed to bearing such a bloody and killing scene
Jiang Liushi กำลังมองทุกอย่างเงียบ ๆ เขาดูเหมือนคุ้นเคยกับการเกิดฉากเลือดและการสังหาร
Wen Xiaotian bit her lips, standing behind Jiang Liushi, watching the blood being swept down, she didn’t know what to say
เหวิน Xiaotian เลียริมฝีปากของเธอยืนอยู่ข้างหลัง Jiang Liushi เฝ้าดูเลือดถูกกวาดลงมาเธอไม่ทราบว่าจะพูดอะไร
 Jiang Liushi’s reaction was very calm
ปฏิกิริยาของ Jiang Liushi สงบมาก
 Wen Xiaotian knew that in order to survive they should be calm
Wen Xiaotian รู้ว่าเพื่อให้อยู่รอดพวกเขาควรจะสงบ
 "I 
"ผม
 I'm going to find food
ฉันจะหาอาหาร
" Wen Xiaotian suddenly woke up, volunteering to get off to find food
"ไต Xiaotian ก็ตื่นขึ้นมาอาสาที่จะออกไปหาอาหาร
 It was dangerous, but she should do something
เป็นอันตราย แต่เธอควรทำอะไรบางอย่าง
"I will open the door," Wen Xiaotian reminded
"ฉันจะเปิดประตู" เตือน Wen Xiaotian
 She didn’t push the door until Jiang Liushi had agreed
เธอไม่ได้ผลักดันประตูจนกว่า Jiang Liushi จะตกลงกัน
 Letting Wen Xiaotian get off, Jiang Liushi had no alternative way because the Starseed could only be controlled by him
ปล่อยให้เหวิน Xiaotian หลุด Jiang Liushi ไม่มีทางเลือกอื่นเพราะ Starseed สามารถควบคุมโดยเขาได้
 Even if she was in danger, Jiang Liushi could try his best to save her
ถึงแม้ว่าเธอจะตกอยู่ในอันตราย Jiang Liushi สามารถพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อช่วยเธอ
 The small restaurant was in a mess
ร้านอาหารเล็ก ๆ อยู่ในระเบียบ
 Wen Xiaotian effortlessly pushed the broken plates, and found the kitchen freezer
เหวิน Xiaotian ได้อย่างง่ายดายผลักแผ่นเสียและพบตู้แช่แข็งห้องครัว
The freezer was filled with all kinds of ingredients, such as chicken, duck, fish, eggs and a lot of vegetables
ตู้แช่แข็งเต็มไปด้วยส่วนผสมทุกประเภทเช่นไก่เป็ดปลาไข่และผักจำนวนมาก
 It was enough to feed dozens of people for two or three days
มันเพียงพอที่จะเลี้ยงดูหลายสิบคนสำหรับสองหรือสามวัน
The freezer was too large to be moved in the minibus
ตู้แช่แข็งมีขนาดใหญ่เกินไปที่จะถูกย้ายไปอยู่ในรถมินิบัส
 Wen Xiaotian used clean plastic bags to pack the food little by little
Wen Xiaotian ใช้ถุงพลาสติกที่สะอาดเพื่อบรรจุอาหารทีละเล็กทีละน้อย
 Jiang Liushi’s minibus also had a small freezer, but the capacity was too small
รถมินิบัสของ Jiang Liushi มีตู้แช่แข็งขนาดเล็ก แต่กำลังการผลิตมีขนาดเล็กเกินไป
 It was not enough to store so much food
ไม่เพียงพอที่จะเก็บอาหารได้มากนัก
 It seemed that some ingredients needed to be eaten quickly
ดูเหมือนว่าส่วนผสมบางอย่างจำเป็นต้องกินอย่างรวดเร็ว
"Jiang brother, I would like to prepare dinner tonight
พี่เจียงฉันอยากจะเตรียมอาหารค่ำคืนนี้
" Wen Xiaotian had enough confidence in her cooking skills
"Wen Xiaotian มีความมั่นใจมากพอในฝีมือการทำอาหารของเธอ
 She had begun cooking since very young
เธอเริ่มปรุงอาหารตั้งแต่ยังเด็ก
 In order to be more efficient, she also specifically moved oil, salt and vinegar, a small gas stove and a wok
เพื่อให้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้นเธอยังได้ย้ายน้ำมันเกลือและน้ำส้มสายชูเตาแก๊สขนาดเล็กและกระทะ
 Although there was a small kitchen in the minibus, the hardware facilities were limited only to one pot and one stove
แม้ว่าจะมีห้องครัวเล็ก ๆ ในรถมินิบัสสิ่งอำนวยความสะดวกด้านฮาร์ดแวร์ถูก จำกัด ไว้เฉพาะหม้อเดียวและเตาเดียว
 She had totally moved the kitchen to the living room and was ready to cook there
เธอย้ายห้องครัวไปที่ห้องนั่งเล่นและพร้อมที่จะทำอาหารที่นั่น
 In that way, the minibus was basically filled with things
ด้วยวิธีนี้รถมินิบัสนั้นเต็มไปด้วยสิ่งต่างๆ
 Fortunately, Wen Xiaotian was petite
โชคดีที่ Wen Xiaotian เป็นคนที่เล็กกระทัดรัด
 She was really hungry
เธอหิวจริงๆ
 Although she had cooked noodles last night, she thought that food was not going to be enough, so she hadn’t eaten much
ถึงแม้ว่าเธอจะทำขนมก๋วยเตี๋ยวไว้เมื่อคืนนี้ แต่เธอคิดว่าอาหารไม่เพียงพอดังนั้นเธอจึงไม่กินมากนัก
 Now with so many ingredients, she could enjoy eating
ขณะนี้มีส่วนผสมมากมายเธอสามารถเพลิดเพลินกับการรับประทานอาหาร
"Okay
"โอเค
" Jiang Liushi was also looking forward to it
"Jiang Liushi ยังรอคอย
 It was already dark, so he wanted to take a break there
มันมืดแล้วดังนั้นเขาจึงต้องการพักสมองที่นั่น
 Seeing Wen Xiaotian so busy cooking, Jiang Liushi was really looking forward to the delicious meal
เมื่อเห็นการทำอาหารที่วุ่นวายของ Wen Xiaotian Jiang Liushi กำลังมองไปข้างหน้ากับอาหารอร่อย
The only flaw of the minibus was that its internal was too small
ข้อบกพร่องเพียงอย่างเดียวของรถมินิบัสคือภายในมีขนาดเล็กเกินไป
 There was not enough space for many pots and stoves
มีพื้นที่ไม่เพียงพอสำหรับหม้อและเตาจำนวนมาก
 They could only overlap
พวกเขาสามารถทับซ้อนกันได้เท่านั้น
 In fact, many things in the minibus could be folded, such as tables and beds
ในความเป็นจริงหลายสิ่งหลายอย่างในรถมินิบัสอาจพับเก็บได้เช่นโต๊ะและเตียง
 If the space could become a little bigger, they could store more gasoline and more food, adding more living facilities
หากพื้นที่ว่างใหญ่ขึ้นเล็กน้อยพวกเขาสามารถเก็บน้ำมันได้มากขึ้นและอาหารเพิ่มมากขึ้น
At that time, it would be the real mobile base
ในเวลานั้นก็จะเป็นฐานมือถือที่แท้จริง
 The sun had already set while Wen Xiaotian had prepared half of the food
ดวงอาทิตย์มีการตั้งค่าไว้แล้วขณะที่ Wen Xiaotian เตรียมอาหารไว้ครึ่งหนึ่ง
 The seductive scent attracted Jiang Liushi
กลิ่นที่เย้ายวนใจดึงดูด Jiang Liushi
 He was busy preparing for the end of the world and had no time for eating
เขากำลังยุ่งอยู่กับการเตรียมพร้อมสำหรับการสิ้นสุดของโลกและไม่มีเวลากินอาหาร
 But then, suddenly …"Roar—"As if a beast growled
แต่แล้วก็ ... "เสียงคำราม -" ราวกับสัตว์โกร้
 The sound came from the distant darkness
เสียงมาจากความมืดอันไกลโพ้น
"What?" Jiang Liushi was scared!That roar, in the quiet mountains, mixed with the wind, had brought a frightening feeling!
"อะไร?"