Chapter 2 FRS: Chapter 2 – Unknown Murderer (2) Translator: Momoe Pom TLC: Puissansa Editor:  Isabelle First Published on Ainushi
บทที่ 2 FRS: บทที่ 2 - ฆาตกรที่ไม่รู้จัก (2) นักแปล: Momoe Pom TLC: Puissansa Editor: อิสซาเบลตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อ Ainushi
        The night was deep and quiet
คืนนั้นลึกและเงียบ
 Fan JiJing tossed and turned in his bed, unable to fall asleep
แฟนจีจิ่งโยนและหันกลับไปที่เตียงนอนไม่หลับ
 In this dark night, past memories flowed inside his head like a river
ในคืนที่มืดมนความทรงจำที่ผ่านมาไหลเข้ามาในหัวของเขาเหมือนแม่น้ำ
 Bu LouLian’s voice and figure had never been clearer, as if he was standing right there in the darkness watching him in silence
เสียงและรูปของ Bu LouLian ไม่เคยชัดขึ้นราวกับว่าเขากำลังยืนอยู่ตรงนั้นในความมืดมองเขาเงียบ ๆ
 But he would never see him again
แต่เขาไม่เคยเห็นเขาอีก
 He felt like something was squeezing his chest, making him unable to breathe
เขารู้สึกเหมือนมีอะไรบีบหน้าอกทำให้ไม่สามารถหายใจได้
 Bang
ปัง
 A small stone hit the window lattice
หินขนาดเล็กตีหน้าต่างตาข่าย
 Fan JiJing pushed aside the blanket, threw on a robe, and got up
แฟนจีจิ่งดันผ้าห่มใส่เสื้อคลุมและลุกขึ้น
 The window was half open
หน้าต่างเปิดครึ่ง
 A thin ray of moonlight slipped in and shined on him, creating an illusion of transparency
รังสีเอกซ์บางส่วนของแสงจันทร์หล่นลงมาและส่องลงบนตัวเขาสร้างภาพลวงตาของความโปร่งใส
 He walked to the window and saw a solid figure bathing in moonlight with his back to him
เขาเดินไปที่หน้าต่างและเห็นร่างที่มั่นคงอาบน้ำในแสงจันทร์กับหลังของเขากับเขา
 The unbound hair appeared white under the moon
เส้นผมที่ไม่พันกันก็ปรากฏเป็นสีขาวใต้ดวงจันทร์
 “Shidi…” whispered Fan JiJing, looking puzzled
"Shidi ... " กระซิบ Fan JiJing ดูงงงวย
 Shi JiZhong slowly turned his head
ชิจิซุงค่อยๆหันศีรษะ
 He was not a good looking man; he had a hooked nose, a long chin, and sharp facial features that stood out even more in the moonlight
เขาไม่ใช่คนที่ดูดี 
 Although he was only sixteen, he looked more like someone who was already thirty-six years old
แม้ว่าเขาอายุเพียงสิบหกปีเขาดูคล้ายกับคนที่อายุสามสิบหกปีแล้ว
 Every part of him revealed a kind of steadiness that could only be found in elders
ทุกส่วนของเขาเผยให้เห็นถึงความมั่นคงที่สามารถพบได้ในผู้สูงอายุเท่านั้น
 “Third shixiong
"สาม shixiong
” His voice sounded hoarse, indicating his transformation from a boy to a man
"เสียงของเขาฟังเสียงแหบบ่งบอกถึงการเปลี่ยนแปลงของเขาจากชายหนุ่มไปสู่ชายคนหนึ่ง
 JiJing rubbed his chest gently, as if trying to rub away the knot there
JiJing ลูบหน้าอกของเขาอย่างนุ่มนวลราวกับพยายามถูโบว์ที่นั่น
 “Still awake?” “I can’t fall asleep
"ยังไม่ตื่น?" "ฉันไม่สามารถหลับไปได้
” Fan JiJing sighed
"Fan JiJing ถอนหายใจ
 His face turned gloomy
หน้าของเขามืดมน
 “Because of what happened to Master? Same here
"เพราะเหตุที่เกิดขึ้นกับนาย? 
” “No
"" ไม่
“ Shi JiZhong paused for a moment, then said, “I ate too fast tonight, still feeling choked
"ชิจิซุงหยุดชั่วคราวสักครู่แล้วพูดว่า" ฉันกินคืนนี้เร็วมากจนรู้สึกท้อแท้
” …
"...
 “Oh
“โอ้
” Fan JiJing replied after a long silence: “Then eat more slowly in future
"Fan JiJing ตอบหลังจากความเงียบที่ยาวนาน:" จากนั้นกินช้ากว่าในอนาคต
” “Okay
"" เอาล่ะ
” The air that was once heavy became neither here nor there
"อากาศที่ครั้งหนึ่งเคยหนักไม่ค่อยมีทั้งที่นี่หรือที่นั่น
 “Was it you who knocked on my window?” Fan JiJing asked
"คุณเป็นใครที่เคาะหน้าต่างของฉัน?" Fan JiJing ถาม
 “Yes
"ใช่
” “What’s the matter?” “It was an accident
"" มีอะไรเกิดขึ้น? "" มันเป็นอุบัติเหตุ
 I was throwing stones
ฉันกำลังขว้างปาก้อนหิน
” Shi JiZhong lied without the tiniest change on his face
"ชีจิซุงโกหกโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ น้อย ๆ บนใบหน้าของเขา
 Fan JiJing blinked
Fan JiJing กระพริบตา
 He seemed to believe him
เขาดูเหมือนจะเชื่อเขา
 “The wind is strong at night
"ลมแรงตอนกลางคืน
 You should go back now and rest early
คุณควรกลับไปตอนนี้และพักผ่อนก่อน
” Shi JiZhong pressed his lips together, then spoke in a low voice: “Master had never planned to teach you Xianlian Sword
"ชิจิซุงกอดริมฝีปากด้วยกันแล้วพูดด้วยเสียงต่ำ:" นายไม่เคยวางแผนที่จะสอนคุณให้แก Xianlian Sword
” Fan JiJing, who was just starting to go back inside, suddenly halted and turned around slowly to look at him
"แฟนจีจิ่งเพิ่งเริ่มกลับเข้ามาในบ้านจู่ ๆ ก็หยุดและหันกลับไปมองช้าๆ
 Shi JiZhong continued without turning a hair: “Eldest shixiong asked me to tell you
Shi JiZhong ดำเนินต่อไปโดยไม่ต้องเปลี่ยนเส้นผม: "Eldest shixiong ขอให้ฉันบอกคุณ
” Fan JiJing looked at him with a pair of eyes that had never looked more serious
"แฟนจีจิ่งมองเขาด้วยดวงตาที่ไม่เคยดูร้ายแรงกว่านี้
 “I lost my parents when I was young, and it was Master who raised me
"ฉันเสียพ่อกับแม่ตอนที่ฉันยังเด็กอยู่และนั่นคือนายผู้ยกฉัน
 His kindness is unmeasurable
ความเมตตาของพระองค์ไม่สามารถคาดเดาได้
 To me, being able to learn Xianlian Sword or not was not important
สำหรับฉันความสามารถในการเรียนรู้ Xianlian Sword ไม่ใช่เรื่องสำคัญหรือไม่
 The only thing in my mind right now is to arrest the murderer, so that I can comfort Master’s soul
สิ่งเดียวที่อยู่ในใจตอนนี้คือการจับฆาตกรเพื่อที่ฉันจะได้ปลอบประโลมใจของนาย
” Seeing the determination in his eyes, Shi JiZhong nodded emotionlessly and said, “I see
"เมื่อเห็นความมุ่งมั่นในสายตาของเขาชิจิซุงพยักหน้าอย่างอ่อนโยนและพูดว่า" ฉันเห็น
 I’ll go back to my room now
ฉันจะกลับไปที่ห้องของฉันตอนนี้
” Fan JiJing had long been used to his indifference
"Fan JiJing ใช้มานานแล้วในการไม่แยแส
 When Bu LouLian was still alive, he once evaluated all of his disciples
เมื่อ Bu LouLian ยังมีชีวิตอยู่เขาเคยประเมินบรรดาสาวกของพระองค์แล้ว
 Guan Xing is calm enough, but he has no motivation
Guan Xing สงบพอ แต่เขาไม่มีแรงจูงใจ
 Zhu LiaoDa is ambitious, but he is too tactful
Zhu LiaoDa มีความทะเยอทะยาน แต่เขาก็เก่งมาก
 ShangGuan DingNing is clever on trivial matters, but she tends go blank on serious issues
ShangGuan DingNing เป็นคนฉลาดในเรื่องเล็กน้อย แต่เธอมักจะพูดถึงเรื่องร้ายแรง
 Shi JiZhong is calm, but he is too indifferent like a piece of ice
Shi JiZhong สงบ แต่เขาไม่แยแสเหมือนชิ้นน้ำแข็ง
 As for him… Fan JiJing looked up at the moon and let out a soft sigh
สำหรับเขา ... Fan JiJing เงยหน้าขึ้นมองดวงจันทร์และปล่อยลมหายใจนุ่ม ๆ
   The next day
วันถัดไป
 A light grey tinted the eastern sky, and all creatures were still struggling around half asleep when Song BoLin arrived with the rest of disciples in the Jiuhua Sect
แสงสีเทาสีฟ้าด้านทิศตะวันออกและสิ่งมีชีวิตทั้งหมดยังคงดิ้นรนไปรอบ ๆ ครึ่งหลับเมื่อ Song BoLin มาถึงกับสาวกที่เหลือใน Jiuhua Sect
 Fan JiJing slept late last night
แฟนจีจิ่งหลับเมื่อคืนที่ผ่านมา
 After he woke up, all he could feel was his head spinning and his ears ringing
หลังจากที่เขาตื่นขึ้นมาทั้งหมดที่เขารู้สึกได้คือศีรษะของเขาปั่นและหูของเขาดังขึ้น
 ShangGuan DingNing had to call him twice before he could hear her
ShangGuan DingNing ต้องโทรหาเขาสองครั้งก่อนที่เขาจะได้ยินเธอ
 Zhu LiaoDa was anxiously pacing in the yard
จู้ LiaoDa กังวลอยู่ในลาน
 Both Guan Xing and Shi JiZhong looked at him indifferently, as if it had nothing to do with them
ทั้ง Guan Xing และ Shi JiZhong มองไปที่เขาอย่างไม่แยแสเหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับพวกเขา
 “Third shixiong, you are the only one here who is free of suspicion
"shixiong ที่สามคุณเป็นคนเดียวที่นี่ที่ไม่มีข้อสงสัย
 Quick! Think of a way for us to prove our innocence
ด่วน! 
” ShangGuan DingNing urged
"ShangGuan DingNing กระตุ้น
 Fan JiJing smacked himself on the head, as if he was trying to slap the befuddlement out of his head
แฟนจีจิ่งตีตัวเองที่ศีรษะราวกับกำลังพยายามตบหัวหมั้นออกจากศีรษะ
 “I already told shishu yesterday that different things may share similar appearances
"ฉันได้บอก shishu เมื่อวานว่าสิ่งที่แตกต่างกันอาจมีลักษณะคล้ายกัน
 It’s the same for skills
มันเหมือนกันสำหรับทักษะ
 Maybe the move that the killer used was just similar to ‘Wan Hai Kuang Chao
บางทีการย้ายที่นักฆ่าใช้ก็เหมือนกับ 'Wan Hai Kuang Chao'
’ Insisting that the killer belongs to the Jiuhua Sect solely based on this… It’s too arbitrary
'ยืนยันว่าฆาตกรเป็นของนิกาย Jiuhua แต่เพียงผู้เดียวตามนี้ ... มันดูถูกเกินไป
” Like a drowning man clutching a straw, Zhu LiaoDa nodded furiously, saying, “That’s right
"เช่นเดียวกับคนที่กำลังจมน้ำจับกำมะหยี่ Zhu LiaoDa พยักหน้าคึกคะนองว่า" ใช่แล้ว
” Guan Xing said, “What you just said would be possible if it was any other move
กวนซิงกล่าวว่า "สิ่งที่คุณเพิ่งกล่าวไว้จะเป็นไปได้ถ้าเป็นไปได้อื่น ๆ
 However, the wound created by ‘Wan Hai Kuang Chao’ is unique
อย่างไรก็ตามบาดแผลที่สร้างขึ้นโดย 'Wan Hai Kuang Chao' เป็นเอกลักษณ์
” Fan JiJing was taken by surprise
"Fan JiJing ได้รับความประหลาดใจ
 Out of all the people here, he and ShangGuan DingNing were the only two who had never learnt Xianlian Sword
จากทุกคนที่นี่เขาและเซี่ยงไฮ้ DingNing เป็นเพียงสองคนที่ไม่เคยเรียนรู้ Xianlian Sword
 Therefore, they had no idea what kind of move ‘Wan Hai Kuang Chao’ was
ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีความคิดว่าการย้ายแบบ 'Wan Hai Kuang Chao' เป็นอย่างไร
 Zhu LiaoDa’s face tensed up again
ใบหน้า Zhu LiaoDa ตึงขึ้นอีกครั้ง
 He gave Guan Xing an angry look
เขากวนอิมโกรธมอง
 “Eldest shixiong
"พี่สาวคนโต
” Guan Xing responded nonchalantly, “Only solid evidence can purge oneself of suspicion
กวนซิงตอบอย่างไม่หยุดหย่อน "หลักฐานที่ชัดเจนเท่านั้นที่สามารถทำให้ตัวเองสงสัยได้
 Desperately clutching at any straws will just make oneself more suspicious
การยึดมั่นอย่างแน่นหนากับหลอดฟางก็จะทำให้ตัวเองสงสัยมากขึ้น
” Zhu LiaoDa tried hard to stay calm, asking, “Then, does eldest shixiong have any countermeasures against this?” Guan Xing replied, “An innocent man will be proven innocent eventually
"Zhu LiaoDa พยายามอย่างหนักเพื่อนิ่งเฉยถามว่า" แล้วคนที่อายุน้อยที่สุดมีมาตรการตอบโต้กับเรื่องนี้หรือไม่? "กวนอิงตอบว่า" คนไร้เดียงสาจะได้รับการพิสูจน์แล้วว่าไร้เดียงสาในที่สุด
” Zhu LiaoDa laughed at him
จู้ LiaoDa หัวเราะเยาะเขา
 “Do you think shishu will give us any chance to prove ourselves? They have been very dissatisfied ever since Master decided to teach us Xianlian Sword
"คุณคิดว่า Shishu จะให้โอกาสเราในการพิสูจน์ตัวเองหรือไม่? 
 First, they asked Master to consult the ancestors, then they asked Master to reconsider it again and again and again
ก่อนอื่นพวกเขาขอให้อาจารย์ปรึกษาบรรพบุรุษแล้วถามนายให้พิจารณาเรื่องนี้ซ้ำแล้วซ้ำอีก
 If Master had not insisted, I’m afraid we would have nothing to do with Xianlian Sword right now
ถ้านายไม่ยืนยันผมก็กลัวว่าตอนนี้เราจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับดาบ Xianlian
” Shi JiZhong coldy retorted, “It’s YOU and ME that would have nothing to do with it
"ชิจิซุงพูดโต้แย้ง" คุณและฉันจะไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้
 Master chose eldest shixiong to be his mantle disciple a long time ago
นายเลือกผู้อาวุโสที่สุดคนหนึ่งเป็นลูกศิษย์ของเขาเป็นเวลานานแล้ว
 He will teach him for sure
เขาจะสอนเขาอย่างแน่นอน
” Zhu LiaoDa was unable to respond
Zhu LiaoDa ไม่สามารถตอบสนองได้
 He sneered after a while
เขาเยาะเย้ยหลังจากนั้นสักครู่
 “Are you complaining that I had my finger in the pie? Don’t forget
"คุณบ่นว่าฉันมีนิ้วในพาย? 
 This is Master’s will! In order to carry the Jiuhua Sect forward, we must abolish the rules separating zhangmen from the disciples and give even the normal disciples a chance to learn the most advanced skill in the sect
นี่คือเจตนาของเจ้านาย! 
 Otherwise, the Jiuhua Sect will stay at the same rank between top-tired sects and second-tier sects forever, and we would never be on an equal footing with the big sects like Wudang, Shaolin, or Huihuang!” ShangGuan DingNing quietly pulled her sleeves and said, “Now, the most important thing is how should we deal with shishu?” Zhu LiaoDa took a deep breath, then turned to look at Fan JiJing
มิฉะนั้นศาสตร์ Jiuhua จะคงอยู่ในระดับเดียวกันระหว่างนิกายที่เหนื่อยล้าและนิกายชั้นสองตลอดไปและเราจะไม่มีวันเท่าเทียมกับนิกายใหญ่เช่นหวุงเส้าหลินหรือหยูฮั่ว! "ShangGuan DingNing ค่อยๆดึงเธอขึ้น 
 Because his stare was too strange, everyone turned back and looked at JiJing with curiosity
เพราะการจ้องมองของเขาแปลกเกินไปทุกคนก็หันกลับมามอง JiJing ด้วยความอยากรู้
 Fan JiJing started to blush from embarrassment under these stares
Fan JiJing เริ่มบวมจากความอับอายภายใต้การจ้องมองเหล่านี้
 “What is it?” Zhu LiaoDa said slowly, “Shishu hasn’t cared about us in the past few days
"มันคืออะไร?" Zhu LiaoDa กล่าวอย่างช้าๆว่า "Shishu ไม่สนใจเราในช่วง 2-3 วันที่ผ่านมา
 He didn’t say anything about us moving here
เขาไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเราที่ย้ายมาที่นี่
 Why did he suddenly come today?” Other people’s looks changed abruptly
ทำไมเขามาถึงวันนี้อย่างฉับพลัน? "รูปลักษณ์ของคนอื่นเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน
 Only Fan JiJing was silly enough to ask back, “Why?” Zhu LiaoDa said, “Maybe it’s because of… you?” Fan JiJing was confused, “Me?” Shi JiZhong said in cold voice, “Master was doing fine for several decades, it is only after you learned Xianlian Sword that this happened
"ทำไม?" Zhu LiaoDa กล่าวว่า "อาจจะเป็นเพราะคุณ ... " Fan JiJing รู้สึกสับสนว่า "ฉัน" Shi JiZhong กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็น "Master ทำดีหลายต่อหลายครั้ง 
 Perhaps this is because of you?” Zhu LiaoDa was enraged to the extent that his chest expanded slightly
บางทีนี่อาจเป็นเพราะคุณ? "Zhu LiaoDa รู้สึกโกรธมากจนหน้าอกของเขาขยายตัวเล็กน้อย
 “Fifth shidi! You also learned Xianlian Sword
"ห้า shidi! 
” Shi JiZhong replied, “I have never denied that fact
"ชิจิซุงตอบ" ฉันไม่เคยปฏิเสธเรื่องนี้เลย
” ShangGuan DingNing tried to smooth things over: “Alright alright
"ShangGuan DingNing พยายามทำอะไรให้เรียบ:" เอาล่ะดี
 That’s enough
พอแล้ว
 You two make it sound like the one who killed Master is really one of us
พวกคุณสองคนทำให้มันฟังเหมือนคนที่ฆ่านายจริงๆแล้วพวกเราคนหนึ่ง
” “……” Silence
" "……" ความเงียบ
 A sudden silence
ความเงียบอย่างฉับพลัน
 Even ShangGuan DingNing herself was scared by her unconscious words
แม้กระทั่ง ShangGuan DingNing เองก็กลัวคำพูดที่ไม่ได้สติของเธอ
 For a moment, no one dared to make a sound
สักครู่ไม่มีใครกล้าที่จะทำเสียง
 Song BoLin and the others had obviously lost their patience waiting outside, so he sent a disciple in to find out what was going on
Song BoLin และคนอื่น ๆ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาอดทนรออยู่ข้างนอกดังนั้นเขาจึงส่งศิษย์เข้ามาเพื่อหาสิ่งที่เกิดขึ้น
 The disciple came and was shocked to see everyone in room standing and staring at each other without a single movement
ศิษย์มาและตกใจเมื่อเห็นทุกคนยืนอยู่ในห้องและจ้องมองกันและกันโดยไม่มีการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว
 He stumbled outside and shouted, “They were attacked! Someone hit their vital points [1]!“ “……” Zhu LiaoDa was going to scratch his itchy nose before he froze completely
เขาสะดุดอยู่ข้างนอกและตะโกนว่า "พวกเขาถูกโจมตี! 
 An idea came to his mind
มีความคิดที่คิดออกมา
 The others seemed to have never expected the situation to have developed in this way
คนอื่น ๆ ดูเหมือนจะไม่เคยคาดหวังว่าสถานการณ์จะได้รับการพัฒนาในลักษณะนี้
 As Song BoLin walked in quickly, they lost the last chance to turn back and could only warn each other with their eyes— Don’t move! “What happened?” Song BoLin looked at them with both surprise and anger
เมื่อ Song BoLin เดินเข้ามาอย่างรวดเร็วพวกเขาก็สูญเสียโอกาสสุดท้ายที่จะหันหลังกลับและเตือนด้วยตาเท่านั้นอย่าขยับ! 
 Fan JiJing’s mouth twitched
ปากของ Fan JiJing กระเซิดกระเจี้ยว
 He was going to answer, but Zhu LiaoDa choked him off with a death glare
เขากำลังจะตอบ แต่จู้ LiaoDa สำลักเขาออกด้วยแสงจ้าตาย
 A disciple next to Song BoLin said, “It seems like someone hit their vital points
ศิษย์ที่อยู่ถัดจาก Song BoLin กล่าวว่า "ดูเหมือนว่าใครบางคนจะเข้าสู่จุดสำคัญของพวกเขา
” ”Nonsense! We are inside the Jiuhua Sect
"" เรื่องไร้สาระ! 
 Who would be able to hit all of them at the same time undetected…” He suddenly thought of Bu LouLian, who was killed secretly in the same way
ใครจะสามารถตีพวกเขาทั้งหมดในเวลาเดียวกันตรวจไม่พบ ... "เขาก็คิดของ Bu LouLian ที่ถูกฆ่าตายอย่างลับ ๆ ในลักษณะเดียวกัน
 A chill went down his spine
เย็นลงกระดูกสันหลังของเขา
 He strode forward and hit Zhu LiaoDa’s vital points
เขาเดินไปข้างหน้าและกดจุดสำคัญของ Zhu LiaoDa
 Zhu LiaoDa was hurting due to the hits, but gritted his teeth and did not move
Zhu LiaoDa กำลังทำร้ายเนื่องจากเพลงฮิต แต่ย่างฟันและไม่ขยับ
 Song BoLin mumbled, “What kind of technique is this? It’s so weird!” Fan JiJing couldn’t hold it any longer
Song BoLin พึมพำ "เทคนิคอะไรแบบนี้? 
 He moved a bit and opened his mouth, “Shishu…” “Ah! Finally the time is over
เขาขยับเล็กน้อยและเปิดปาก "ชิชู่ ... " "อา! 
” As Zhu LiaoDa swung his arms, Guan Xing and Shi JiZhong also started to move gradually
"ขณะที่ Zhu LiaoDa กอดแขนกวนซิงและชิจีซุงก็เริ่มขยับตัว
 ShangGuan DingNing pretended to panic
ShangGuan DingNing แกล้งทำเป็นตกใจ
 “Shishu
“Shishu
 We are so lucky that you came, just before it was really…” Song BoLin glanced at everyone’s faces, then stared straight at Fan JiJing and said, “Tell me what just happened
พวกเราโชคดีมากที่คุณมาก่อนที่มันจะเป็นจริง ... "Song BoLin เหลือบใบหน้าของทุกคนจากนั้นก็จ้องมองที่ Fan JiJing และพูดว่า" บอกฉันว่าเกิดอะไรขึ้น
” Zhu LiaoDa stared at him nervously
จู้ LiaoDa จ้องที่เขาอย่างหงุดหงิด
 Fan JiJing was caught in the middle
พัดลมจีจิ่งถูกจับได้ตรงกลาง
 He replied after a moment
เขาตอบกลับมาหลังจากนั้นสักครู่
 “I don’t know either
"ฉันไม่รู้เหมือนกัน
” Zhu LiaoDa picked up the sentence quickly: “His moves were too fast
จู้ LiaoDa หยิบประโยคได้อย่างรวดเร็ว: "การเคลื่อนไหวของเขาเร็วเกินไป
 We didn’t see clearly…” Receiving the hint from Zhu LiaoDa, ShangGuan DingNing carefully suggested, “Could that be the person who killed Master…” Song BoLin humphed
เราไม่ได้เห็นอย่างชัดเจน ... "รับคำใบ้จาก Zhu LiaoDa, ShangGuan DingNing แนะนำอย่างถี่ถ้วน" นั่นอาจเป็นคนที่ฆ่านายได้ "Song BoLin humphed
 He looked at Guan Xing and said, “You are the eldest shixiong
เขามองไปที่กวนอิงและพูดว่า "คุณเป็นคนหัวปี
 You tell me
คุณบอกฉัน
” Guan Xing lowered his head and replied, “I’m ashamed
"กวนอิงลดศีรษะลงและตอบว่า" ฉันรู้สึกอาย
” Ashamed? Ashamed of what? There were many possible explanations depending on one’s point of view
"อาย? 
 However, under this situation, only one explanation appeared reasonable: he failed to see that person’s face too
อย่างไรก็ตามภายใต้สถานการณ์เช่นนี้คำอธิบายเดียวปรากฏว่าเหมาะสม: เขาไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของบุคคลนั้นได้เช่นกัน
 Song BoLin turned his eyes
Song BoLin หันตาของเขา
 Just as he was going to say something, a disciple rushed in to report, “Second shishu, the third gongzi [2] of the Hua Family just came
ขณะที่กำลังจะพูดอะไรสักอย่างหนึ่งศิษย์วิ่งเข้ามารายงานว่า "คนที่สอง shishu, gongzi [2] คนที่สองของ Hua Family เพิ่งมา
” He frowned
"เขาขมวดคิ้ว
 “Which one?” “The third young master of the Hua Family, Hua HuaiXiu Gongzi
"คนไหน?" "นายหนุ่มคนที่สามของครอบครัวหัวหินหัวหินห้วยซิกจิ
” Song BoLin looked at Fan JiJing, only to find him as shocked as he was
"Song BoLin มองไปที่ Fan JiJing เพียงเพื่อจะพบว่าเขาตกใจอย่างที่เขาเป็น