Chapter 5: 5 FRS: Chapter 5 – Unknown Murderer (5) Translator: Momoe Pom TLC: Puissansa Editor:  Isabelle First Published on Ainushi
บทที่ 5: ฆาตกรที่ไม่รู้จัก (5) นักแปล: Momoe Pom TLC: Puissansa Editor: อิสซาเบลตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อ Ainushi
        Fan JiJing lived up to his words
แฟนจีจิ่งทำตามคำพูดของเขา
 The next day, he went to see Guan Xing and the others to learn about the details
วันรุ่งขึ้นเขาไปดูกวนอิงและคนอื่น ๆ เพื่อเรียนรู้รายละเอียด
 When Hua HuaiXiu hurried over after finishing his breakfast, Zhu LiaoDa was glaring at Fan JiJing fiercely, as if burning with rage
เมื่อหัวหินหวู่ซูรีบรีบหลังจากเสร็จสิ้นการรับประทานอาหารเช้า Zhu LiaoDa กำลังจ้องมองที่แฟน ๆ อย่างดุเดือดดุจดังราวกับว่าการเผาไหม้ด้วยความโกรธ
 Guan Xing and Shi JiZhong sat aside in silence
Guan Xing และ Shi JiZhong นั่งเงียบ ๆ
 ShangGuan DingNing stood anxiously behind Zhu LiaoDa
ShangGuan DingNing ยืนกังวลอยู่เบื้องหลัง Zhu LiaoDa
 She wanted to pull him back, but she hesitated as if she had some doubts
เธออยากจะดึงเขากลับมา แต่เธอลังเลราวกับว่าเธอสงสัย
 Fan JiJing said solemnly, “Second shixiong, could you please tell me clearly where you were at that time, so we can clear you from suspicion
แฟนจีจิ่งกล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า "วินาทีที่สองคุณสามารถช่วยบอกฉันได้อย่างชัดเจนว่าคุณอยู่ที่ไหนในตอนนั้นดังนั้นเราจึงสามารถทำให้คุณไม่ต้องสงสัย
” Zhu LiaoDa sneered: “Are you saying that if I don’t tell you where I was, you’ll incriminate me of murdering my master?” “That wasn’t my intention
Zhu LiaoDa หัวเราะเยาะ: "คุณกำลังบอกว่าถ้าฉันไม่บอกคุณว่าฉันอยู่ที่ไหนคุณจะกล่าวหาว่าฉันฆ่านายของฉัน?" "นั่นไม่ใช่ความตั้งใจของฉัน
” Fan JiJing paused for a moment
"Fan JiJing หยุดชั่วคราวสักครู่
 Just as Zhu LiaoDa thought he was going to give in, he continued, “Still, could second shixiong please tell me where you were?” Zhu LiaoDa was so angry that his face paled
เช่นเดียวกับ Zhu LiaoDa คิดว่าเขากำลังจะยอมแพ้เขาก็ยังคงพูดต่อว่า "ยังไงล่ะจ้ะได้โปรดบอกฉันว่าคุณอยู่ที่ใด" Zhu LiaoDa โกรธมากจนหน้าปากของเขาจาง ๆ
 “There must be a motive to kill someone
"ต้องมีแรงจูงใจที่จะฆ่าใครสักคน
 Why would I kill Master?” “Indeed
ทำไมฉันถึงต้องฆ่านาย? "" แท้จริงแล้ว
 Why?” Hua HuaiXiu walked this way casually, then stood in front of him
ทำไม? "Hua HuaiXiu เดินแบบนี้ลวก ๆ และยืนอยู่ตรงหน้าเขา
 He looked at him seriously and asked, “So why is it like this?” “I
เขามองเขาอย่างจริงจังและถามว่า "ทำไมมันถึงชอบแบบนี้?" "ฉัน
 did
ไม่
 not
ไม่
 kill
ฆ่า
 Master
เจ้านาย
” Zhu LiaoDa enunciated each word slowly
"Zhu LiaoDa กล่าวคำแต่ละคำอย่างช้าๆ
 Hua HuaiXiu said, “The murderer will certainly say that as well
Hua HuaiXiu กล่าวว่า "ฆาตกรจะพูดอย่างนั้นเช่นกัน
” Zhu LiaoDa’s face suffused with a purplish red, with his eyes popping as he glared
ใบหน้า Zhu LiaoDa เต็มไปด้วยสีม่วงสีแดงดวงตาของเขา popping ขณะที่เขา glared
 “What do you mean by that?” Hua HuaiXiu replied calmly, “Just judging by what you are saying
"คุณหมายถึงอะไร" Hua HuaiXiu ตอบอย่างใจเย็น "แค่ตัดสินโดยสิ่งที่คุณพูด
” Guan Xing finally stepped out and said, “Second shidi, since Master has already passed away, if you have anything you could not say before, you can just say it now
"กวนอิงก้าวออกมาและพูดว่า" ชิดะที่สองเพราะนายได้ผ่านไปแล้วถ้าคุณมีอะไรที่คุณไม่สามารถพูดได้คุณสามารถพูดได้ในตอนนี้
” The blue veins on Zhu LiaoDa’s forehead protruded out as he furiously threw out a sentence: “It’s up to all of you to believe me or not!” then left for his room
เส้นเลือดดำสีฟ้าบนหน้าผากของ Zhu LiaoDa ยื่นออกมาขณะที่เขาโกรธโยนประโยคว่า "มันขึ้นอยู่กับคุณทุกคนที่จะเชื่อฉันหรือไม่!" จากนั้นก็เดินออกจากห้องของเขา
 ShangGuan DingNing watched him depart, then looked at everyone else that remained; she hesitated, unsure what to do
ShangGuan DingNing เฝ้าดูเขาออกเดินทางจากนั้นมองไปที่คนอื่น ๆ ที่ยังคงอยู่; 
 Guan Xing said, “Shimei, you should go take a look
กวนซิงกล่าวว่า "ชิเมอิคุณควรไปดูสิ
” ShangGuan DingNing looked relieved and went to go catch up with him
"ShangGuan DingNing มองโล่งใจและไปจับตัวเขา
 Hua HuaiXiu said, “Perhaps…” as if he had thought of something
Hua HuaiXiu กล่าวว่า "บางที ... " ราวกับว่าเขาคิดอะไรบางอย่าง
 Guan Xing nodded in reply: “Indeed
Guan Xing พยักหน้าตอบว่า "จริงแล้ว
” … Fan JiJing looked at them in bewilderment: “Perhaps what?” Shi JiZhong raised his left hand and said, “Second shixiong
"Fan JiJing มองพวกเขาด้วยความสับสนวุ่นวาย:" บางทีอะไรล่ะ? "ชิจีจิยกมือซ้ายขึ้นและพูดว่า" วินาทีที่สอง
” He raised his right hand and said, “Fourth shijie [1]
"เขายกมือขึ้นมือขวาและพูดว่า" shijie ที่สี่ [1]
” Then he clapped his hands together
"แล้วเขาก็ตบมือกัน
Fan JiJing suddenly said, “They hit it off?” Shi JiZhong gave him a thumbs up
แฟนจีจิ่งพูดอย่างฉับพลัน "พวกเขาตีมันออกหรือไม่?" ชิจิซุงยกนิ้วขึ้น
 “But,” Fan JiJing’s eyebrows remained furrowed, “what exactly did they hit off?” “…” Shi JiZhong bent his thumb back
"แต่" คิ้ว Fan JiJing ยังขมวดคิ้วอยู่ "พวกเขาทำอะไรกันแน่?" "... " ชิจิซุงงอนิ้วหัวแม่มือกลับ
 Hua HuaiXiu helplessly explained: “One man and one woman, hitting it off, two becomes one…” “Cough
Hua HuaiXiu อธิบายอย่างไม่เต็มใจ: "ชายหนึ่งคนและผู้หญิงคนหนึ่งตีมันออกสองจะกลายเป็นหนึ่ง ... " "ไอ
 Cough
ไอ
” Guan Xing gave a few dry coughs
"Guan Xing ให้อาการไอแห้งไม่กี่ครั้ง
 Fan JiJing finally realized what they meant
Fan JiJing ได้ตระหนักถึงความหมายของพวกเขาในที่สุด
 He was stunned
เขาตะลึง
 Guan Xing said, “If I’m not wrong, second shidi was with fourth shimei at the time
Guan Xing กล่าวว่า "ถ้าฉันไม่ผิด shidi ที่สองอยู่กับ shimei ที่สี่ในเวลานั้น
” Fan JiJing recovered from his surprise and asked, “Then why didn’t second shixiong just make that clear?” Shi JiZhong replied, “Master had always been against second shixiong going out with fourth shijie
"Fan JiJing ฟื้นตัวจากความประหลาดใจของเขาและถามว่า" ทำไมทำไมถึงไม่ให้ shixiong ที่ชัดเจนแค่นี้? "ชิจิซุงตอบว่า" นายอยู่กับ shixiong ที่สองเสมอไปกับ shijie ที่สี่
” Hua HuaiXiu asked in surprise, “It’s human nature for people to go after their own hearts
Hua HuaiXiu ถามด้วยความประหลาดใจว่า "ธรรมชาติของมนุษย์สำหรับคนที่จะไปตามหัวใจของตัวเอง
 Not to mention that they are also fellow disciples, which is like adding flowers to brocades
ไม่ต้องกล่าวถึงว่าพวกเขายังเป็นสาวกร่วมซึ่งเป็นเหมือนการเพิ่มดอกไม้ไปยังผ้าปัก
 Why was Bu Zhangmen against it?” Shi JiZhong looked at Guan Xing and dared not to speak at the moment
ทำไมนายบุ่งวานถึงทำอย่างไร? "ชิจิซุงมองไปที่กวนอิงและไม่กล้าพูดในเวลานี้
 Guan Xing slightly frowned
Guan Xing ค่อยๆขุ่นเคือง
 Hua HuaiXiu looked at Fan JiJing and said, “Do you know?” Fan JiJing shook his head: “I don’t
Hua HuaiXiu มองไปที่ Fan JiJing และพูดว่า "คุณรู้หรือไม่?" Fan JiJing ส่ายหัว: "ฉันไม่ได้
 When I was young, I rarely practiced martial arts with them
เมื่อฉันยังเด็กฉันไม่ค่อยฝึกฝนศิลปะการต่อสู้กับพวกเขา
” Hua HuaiXiu raised his eyebrows in surprise and asked, “Why?” “Master said that the Hua Family was one of the noble families in the Jiangnan Area
Hua HuaiXiu ยกคิ้วออกมาอย่างแปลกใจและถามว่า "ทำไม?" "นายหัวหินกล่าวว่าครอบครัวหัวหินเป็นหนึ่งในครอบครัวชั้นสูงในเขต Jiangnan
 As a descendent of the Hua Family, I should be versed in both the pen and the sword
ในฐานะที่เป็นลูกหลานของตระกูลหัวหินฉันควรจะมีประสบการณ์ทั้งปากกาและดาบ
 Therefore, Master hired a lot of teachers for me ever since I was young,” answered Fan JiJing
ดังนั้นนายได้จ้างครูจำนวนมากให้กับฉันนับตั้งแต่ฉันยังเยาว์วัย "Fan JiJing ตอบ
 Hua HuaiXiu sighed, “Now I know where that pedantic aura of yours comes from
Hua HuaiXiu ถอนหายใจ "ตอนนี้ฉันรู้ว่ากลิ่นอายความคิดของคุณมาจากไหน
” Shi JiZhong murmured, “He’s a disciple of the Jiuhua Sect
"ชิจิซุงพูดปด" เขาเป็นสาวกของนิกาย Jiuhua
 Why bother studying archaic literature?” Something came to Hua HuaiXiu’s mind
ทำไมต้องเรียนหนังสือโบราณคดีบ้าง? "มีบางอย่างที่เกิดขึ้นกับหัวห้วยไต๋
 What Bu LouLian said seemed to make sense; however, if one pondered upon it carefully, it seemed to be a misguided method of childcare
อะไร Bu LouLian กล่าวว่าดูเหมือนจะทำให้รู้สึก; 
 Whether it was martial arts or literature, specializing in only one of them was the cornerstone to expertise
ไม่ว่าจะเป็นศิลปะการต่อสู้หรือวรรณคดีที่เชี่ยวชาญเฉพาะในหนึ่งเดียวเท่านั้นที่เป็นรากฐานที่สำคัญสำหรับความเชี่ยวชาญ
 Trying to be jack-of-all-trades like Fan JiJing, unless they possessed astounding natural talents, one would easily end up empty headed in both fields, achieving nothing
พยายามที่จะเป็นแจ็คของการค้าทั้งหมดเช่นแฟน JiJing เว้นแต่พวกเขามีพรสวรรค์ธรรมชาติที่น่าอัศจรรย์อย่างใดอย่างหนึ่งได้อย่างง่ายดายจะจบลงด้วยการมุ่งหน้าไปในทั้งสองเขตการบรรลุอะไร
 It reminded him of how Fan JiJing was sent to Wudang to congratulate longevity [2] right as Bu LouLian chose his mantle disciple
มันทำให้เขานึกถึงว่าแฟนจีจุนถูกส่งไปยัง Wudang เพื่อแสดงความยินดีกับการมีอายุยืนยาว [2] ขณะที่ลูลูเลียนเลือกสาวกของแมนเทิล
 The unspeakable scheme behind it was self-evident
โครงการที่พูดไม่ได้เป็นเรื่องที่เห็นได้ชัด
 He immediately pulled a long face and scorned lightly, “It must have been hard for him to be so thoughtful
เขารีบดึงหน้ายาวและดูถูกเบา ๆ "มันต้องเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะให้ความรอบคอบ
” As if Fan JiJing found a confidant in Hua HuaiXiu, “Master and my father were like close brothers
"ราวกับว่า Fan JiJing ได้พบกับคนที่ไว้ใจใน Hua HuaiXiu ว่า" คุณพ่อและคุณพ่อเป็นเหมือนพี่ชายที่ใกล้ชิด
 Throughout these years, he paid respects to my father at his tomb every year, rain or shine
ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเขาได้ให้เกียรติพ่อของฉันที่หลุมฝังศพของเขาทุกปีฝนตกหรือส่องแสง
 His kindness towards me was unmeasurable as well
ความเมตตาของพระองค์ต่อข้าพระองค์ก็ไม่สามารถวัดได้เช่นกัน
 I will find the murderer for him, no matter what it takes
ฉันจะหาฆาตกรให้เขาไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม
” Hua HuaiXiu looked extremely unhappy as if he had just eaten a fly
"Hua HuaiXiu ดูไม่พอใจอย่างมากราวกับว่าเขาเพิ่งกินแมลงวัน
 Fan JiJing said to Guan Xing, “Eldest shixiong, if you know anything, please tell me immediately
แฟนจีจิ่งพูดกับกวนอิงว่า "พี่คนสุดท้องถ้าคุณรู้อะไรโปรดบอกฉันทันที
” Seeing Guan Xing’s eyebrows become somewhat less furrowed, Shi JiZhong instantly opened his mouth and said, “Master never liked fourth shijie
"เห็นคิ้วของกวนซิงกลายเป็นหยาบเล็กน้อยชิจิซุงทันทีที่เปิดปากของเขาขึ้นมาและพูดว่า" นายไม่ชอบไชยาที่สี่
” “Why is that?” Hua HuaiXiu and Fan JiJing asked simultaneously
"" ทำไมต้องเป็นแบบนั้น? "หัวห้วยซึงและแฟนจีจีงถามพร้อมกัน
 In their minds, a female disciple in a group of male disciples was like a flower growing in weeds that deserved to be treated like a precious gem
ในหมู่พวกสาวกของพวกสาวกหญิงในกลุ่มสาวกชายก็เหมือนดอกไม้ที่กำลังเติบโตในวัชพืชที่สมควรได้รับการปฏิบัติเช่นอัญมณีล้ำค่า
 Why did he dislike her instead? Shi JiZhong explained, “Master often disdained fourth shijie for her clumsiness, but from what I know, fourth shijie took care of all of Master’s daily life
ทำไมเขาไม่ชอบเธอแทน? 
 Even Master’s birthday parties were arranged by shijie every year
งานเลี้ยงวันเกิดของอาจารย์ได้จัดขึ้นโดย shijie ทุกปี
” Hua HuaiXiu had always been prejudiced against Bu LouLian, not to mention after the conclusion he made not long ago
"Hua HuaiXiu เคยถูกต่อต้าน Bu LouLian เสมอไม่พูดถึงหลังจากสรุปเขาทำไม่นานมาแล้ว
 Without running the words through his head, he blurted out, “Deep inside, your master might have been hoping for someone who would beat and scold him everyday just to make him feel high
นายโหมกระหน่ำว่า "ลึกเข้าไปภายในนายของคุณอาจหวังให้ใครสักคนที่จะเอาชนะและตำหนิเขาทุกวันเพียงเพื่อให้เขารู้สึกสูง
” Fan JiJing exploded in rage: “Cousin!” Hua HuaiXiu realized that he had gone too far right after he said it, but seeing Fan JiJing glaring daggers at him, his anger immediately superseded his chagrin
"Fan JiJing ระเบิดขึ้นด้วยความโกรธ" Cousin! "Hua HuaiXiu ตระหนักว่าเขาไปไกลเกินกว่าที่เขาพูดแล้ว แต่เห็น Fan JiJing จู่โจมที่เขาโกรธทันทีทำให้ความรู้สึกผิดหวังของเขาตกตะลึง
 He responded coldly, “And so?” Fan JiJing glared at him so hard that his eyes became round; his cheeks were puffed from anger as well
เขาตอบอย่างหนาวเย็น "และงั้นเหรอ?" แฟนจีจิ่งมองเขาอย่างหนักจนดวงตาของเขากลม; 
 It seemed like he wanted to say something but failed to think of anything
ดูเหมือนว่าเขาต้องการจะพูดอะไร แต่ไม่คิดอะไรเลย
 They looked at each other eye-to-eye for a while, then Hua HuaiXiu suddenly felt he looked cute
พวกเขามองไปที่ตากันเป็นเวลานึงแล้ว Hua HuaiXiu ก็รู้สึกว่าเขาดูน่ารัก
 His face became less tense as he spoke, “Let’s hold on and not talk about other things for now
ใบหน้าของเขากลายเป็นเครียดน้อยลงในขณะที่เขาพูดว่า "ให้เรายึดมั่นอยู่และไม่ได้พูดถึงเรื่องอื่น ๆ ในตอนนี้
 Regarding your Zhu…Shixiong and ShangGuan Shimei, if they were really together at that time, maybe you can find something through your shimei
เกี่ยวกับ Zhu ของคุณ ... Shixiong และ ShangGuan Shimei ถ้าพวกเขาอยู่ด้วยกันจริงๆในเวลานั้นบางทีคุณอาจจะหาบางสิ่งบางอย่างผ่าน shimei ของคุณ
” Fan JiJing was still staring at him with puffing cheeks
"Fan JiJing ยังคงจ้องมองเขาด้วยการพองแก้ม
 Hua HuaiXiu suddenly smiled faintly and said, “Or…you want to stare at me like this all your life?” “…”   Fan JiJing chose to visit ShangGuan DingNing in the evening
Hua HuaiXiu ก็ยิ้มอย่างเบา ๆ และพูดว่า "หรือ ... คุณอยากจ้องมองฉันแบบนี้ตลอดชีวิตของคุณ?" "... " Fan JiJing เลือกที่จะไปเยี่ยม ShangGuan DingNing ในตอนเย็น
 In fact, ShangGuan DingNing was also a descendent of one of the noble families
ในความเป็นจริง ShangGuan DingNing ยังเป็นลูกหลานของตระกูลขุนนางคนหนึ่ง
 Her father, ShangGuan Hong, was the well-known Dongnan Daxia in the martial world, but unfortunately he was assassinated by the Xuetu Sect, leaving her as an orphan
พ่อของเธอ ShangGuan Hong เป็น Dongnan Daxia ที่รู้จักกันดีในโลกการต่อสู้ แต่โชคร้ายที่เขาถูกลอบสังหารโดย Xuetu Sect ทิ้งให้เธอเป็นเด็กกำพร้า
 She was then brought to the Jiuhua Sect and given to ShangGuan Hong’s intimate friend, Bu LouLian, to raise her up
จากนั้นเธอก็ถูกนำตัวไปที่นิกาย Jiuhua และมอบให้กับเพื่อนสนิทของ ShangGuan Hong Bu LouLian เพื่อเลี้ยงดูเธอ
 Out of the five of them, only Fan JiJing and ShangGuan DingNing had lost both their parents, and because of this relationship as fellow sufferers, in his mind, she was always somewhat special
ในบรรดาแฟนคลับทั้ง 5 คนมีเพียง Fan JiJing และ Shangguan DingNing ที่สูญเสียทั้งพ่อและแม่และเนื่องจากความสัมพันธ์นี้เป็นเพื่อนร่วมเพศในใจของเขาเธอก็ค่อนข้างเป็นพิเศษ
 As he walked to the door of ShangGuan DingNing’s room, he heard some rattling sounds of cookwares from the kitchen next to it
ขณะที่เดินไปที่ประตูห้อง ShangGuan DingNing เขาได้ยินเสียงเครื่องครัวบางอย่างจากห้องครัวติดกับมัน
 Since Song BoLin accidentally broke into her boudoir last time, ShangGuan DingNing moved to a room alongside the kitchen
ตั้งแต่เพลง BoLin บังเอิญบุกเข้าไปในห้องของเธอเมื่อครั้งที่แล้ว ShangGuan DingNing ย้ายไปอยู่ห้องข้างครัว
 Firstly, this room was more remote, thus harder to find, and secondly, it was more convenient for her to prepare meals in the future
ประการแรกห้องนี้ห่างไกลมากขึ้นจึงยากที่จะหาและประการที่สองก็คือความสะดวกมากขึ้นสำหรับเธอเพื่อเตรียมอาหารในอนาคต
 Later, Song BoLin sent another Jiuhua female chef here, claiming that she was only there to serve Hua HuaiXiu while in fact he let her cook meals for everyone
ต่อมา Song BoLin ส่งเชฟหญิง Jiuhua คนอื่นมาที่นี่โดยอ้างว่าเธออยู่ที่นั่นเพื่อรับใช้ HuaiXiu ในขณะที่เขาปล่อยให้เธอปรุงอาหารให้กับทุกคน
 Fan JiJing stopped in front of the door; just as he was going to knock on it, the door opened from the inside with a squeak
Fan JiJing หยุดอยู่หน้าประตู 
 ShangGuan DingNing stood inside with a smile on her face
ShangGuan DingNing ยืนอยู่ข้างในด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ
 She stepped aside and said, “Third shixiong, come in
เธอก้าวถอยไปข้างนอกและพูดว่า "สาม shixiong เข้ามา
” Fan JiJing slightly moved a step as he remembered her relationship with Zhu LiaoDa, then he returned to where he was and said, “There’s no need
"Fan JiJing ขยับไปเล็กน้อยขณะที่เขาจำความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับ Zhu LiaoDa แล้วเขาก็กลับไปที่ที่เขาอยู่และกล่าวว่า" ไม่จำเป็นต้องมี
 I just want to ask you about something
ฉันแค่อยากถามคุณเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง
” “About whether second shixiong was with me that night when Master was killed?” ShangGuan DingNing had been expecting it earlier on
"" เรื่องที่สอง shixiong อยู่กับฉันในคืนนั้นเมื่อโทถูกฆ่า? "ShangGuan DingNing ได้รับการคาดหวังว่าก่อนหน้านี้เมื่อ
 Fan JiJing looked at her and slowly nodded
Fan JiJing มองไปที่เธอและพยักหน้าช้าๆ
 “Yes, he was
"ใช่เขาเป็น
” She raised her head
"เธอเงยหน้าขึ้น
 Her small and exquisite face exposed a resolute more determined than that of a man’s
หน้าตาเล็กและประณีตของเธอได้รับความเด็ดเดี่ยวมากกว่าผู้ชาย
 Fan JiJing let out a sigh of relief: “Why wouldn’t second shixiong say it earlier?” In his opinion, the two of them being together was not a big deal
Fan JiJing ถอนหายใจด้วยความโล่งอก: "ทำไมถึงไม่พูดถึงเรื่องนี้เป็นครั้งที่สอง?" ในความเห็นของเขาทั้งคู่อยู่ด้วยกันไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่
 “Because,” ShangGuan DingNing said slowly, “we were sleeping on the same bed at the time
"เพราะ" ShangGuan DingNing กล่าวอย่างช้าๆ "เรานอนหลับอยู่บนเตียงเดิมในเวลานั้น
” Long after Fan JiJing had left ShangGuan DingNing’s room, one could still see the shock on his face
"หลังจากที่แฟนจีจีงออกจากห้องของ ShangGuan DingNing แล้วก็ยังคงเห็นช็อตอยู่บนใบหน้าของเขา
 Perhaps, he had left Mount Jiuhua for too long
บางทีเขาได้ทิ้งภูเขา Jiuhua มานานแล้ว
 Perhaps, it took too much time to root out Lanyan League
บางทีอาจใช้เวลามากเกินไปในการหยั่งราก Lanyan League
 Perhaps…he was indeed too obtuse
บางที ... เขาเป็นคนพึมพำเกินไป
 Hua HuaiXiu waved his hand in front of him
หัวหลี่ซิวโบกมือให้พ้นหน้าเขา
 “Is knowing your youngest shimei’s heart belongs to someone else such a heavy blow for you that you have lost your wits?” Fan JiJing slowly focused on him, and remained silent for a while before he spoke: “On the night of the crime, eldest shixiong was with fifth shidi, and second shixiong was with fourth shimei…then who else is still suspicious?” Hua HuaiXiu said, “Your shishu
"รู้ไหมว่าหัวใจของชิเมอิที่อายุน้อยที่สุดของคุณเป็นของใครบางคนเช่นระเบิดหนักสำหรับคุณที่คุณได้สูญเสียปัญญาของคุณหรือไม่" Fan JiJing ค่อยๆจดจ่ออยู่กับเขาและยังคงนิ่งอยู่พักหนึ่งก่อนที่เขาจะพูดว่า " 
” “But they don’t know how to use ‘Wan Hai Kuang Chao’
"" แต่พวกเขาไม่ทราบวิธีการใช้ 'Wan Hai Kuang Chao'
” “Wait two days for me
"" รอสองวันสำหรับฉัน
 After two days, I’ll show you something
หลังจากสองวันฉันจะแสดงอะไรบางอย่าง
” A glimpse of light flashed across Hua HuaiXiu’s eyes
แวบหนึ่งของแสงประกายข้ามตาของ Hua HuaiXiu
   Two days flew by
สองวันบินโดย
 Hua HuaiXiu was already waiting by the doors of Fan JiJing’s room when it was still early in the morning
Hua HuaiXiu กำลังรออยู่ที่ประตูห้อง Fan JiJing ตอนที่ยังเช้าตรู่
 He kidnapped Fan JiJing and brought him to the kitchen immediately after he came out
เขาลักพาตัวแฟนจีจิ่งและพาเขาไปที่ห้องครัวทันทีหลังจากที่เขาออกมา
 When the female chef saw Hua HuaiXiu, her face became so shiny as if she had smeared oil on it
เมื่อพ่อครัวหญิงเห็น Hua HuaiXiu ใบหน้าของเธอกลายเป็นเงางามราวกับว่าเธอได้ป้ายน้ำมันไว้
 “Hua Gongzi, I have already finished preparing everything that you asked for
"Hua Gongzi ฉันเตรียมเสร็จสิ้นทุกอย่างที่คุณขอแล้ว
” She pointed at the pig in front of the stove
"เธอชี้ไปที่หมูหน้าเตา
 Hua HuaiXiu nodded in satisfaction, smiled at her, and said, “Thanks
Hua HuaiXiu พยักหน้าด้วยความพึงพอใจยิ้มให้เธอและกล่าวว่า "ขอบคุณ
” As if she had drunk seventeen or eighteen jin [3] spirits, the female chef waltzed off as light as a feather
"ราวกับว่าเธอดื่มเหล้าสิบเจ็ดหรือสิบแปดชิ้นแล้วพ่อครัวหญิงคนนี้ก็ลุกขึ้นเบาเหมือนขนนก
 Fan JiJing looked at the pig perplexedly: “You want to eat pork?” “I just want to show you something,” said Hua HuaiXiu as he took out a poorly forged weapon from his sleeve
หัวหลี่หวู่กล่าวว่า "คุณอยากจะกินหมูหรือเปล่า?" "ฉันแค่อยากจะแสดงให้คุณเห็น" หัวห้วยซิวขณะที่เขาหยิบอาวุธปลอมออกมาจากแขนของเขา
 It was probably forged too hastily, as its handle section was still untouched and was only wrapped up in a piece of cloth
มันอาจถูกปลอมแปลงเกินไปเร่งรีบขณะที่ส่วนที่จับได้ยังคงมิได้ถูกแตะต้องและถูกห่อไว้เพียงชิ้นส่วนของผ้า
 Fan JiJing looked at the sword that didn’t seem like a sword
Fan JiJing มองดาบซึ่งดูเหมือนจะไม่ใช่ดาบ
 It was more like a weapon formed by inserting two sword blades perpendicularly into each other
มันเป็นเหมือนอาวุธที่เกิดขึ้นโดยการใส่ใบมีดโกนสองใบตั้งฉากเข้าหากัน
 “Why did you forge the tip of the sword to be a cross?” “You should watch from afar
ทำไมคุณจึงปลอมปลายดาบเพื่อเป็นไม้กางเขน? "" คุณควรมองจากที่ไกล
” Hua HuaiXiu waited for him to step away, then slowly pierced the weapon into the pig
"Hua HuaiXiu รอให้เขาก้าวถอยห่างจากนั้นก็เจาะอาวุธเข้าไปในหมูอย่างช้าๆ
 He applied internal power onto his hand and started to spiral the weapon rapidly
เขาใช้อำนาจภายในเข้าไปในมือของเขาและเริ่มเกลียวอาวุธอย่างรวดเร็ว
 Minced meat spattered everywhere
เนื้อสับทั่วทุกหนทุกแห่ง
 A moment later, a round-cut wound was created
ครู่ต่อมาแผลตัดรอบถูกสร้างขึ้น
 “…” Fan JiJing’s eyes widened in disbelief
"... " ดวงตาของ Fan JiJing กว้างขึ้นด้วยความไม่เชื่อ
 Hua HuaiXiu said, “Ever since I heard the unique points of ‘Wan Hai Kuang Chao’ from you, I’ve been thinking if there were other ways that could create the same kind of wound
Hua HuaiXiu กล่าวว่า "นับตั้งแต่ที่ผมได้ยินจุดเด่นของ" Wan Hai Kuang Chao "จากคุณผมคิดว่าถ้ามีวิธีอื่นที่สามารถสร้างแผลชนิดเดียวกันได้
 Therefore, I drew a design earlier and asked that chef lady to go down the mountain and find a blacksmith to make it
ดังนั้นฉันจึงได้ออกแบบมาก่อนหน้านี้และขอให้พ่อครัวได้ลงไปที่ภูเขาและหาช่างตีเหล็กมาทำ
 I’d say it was passable
ฉันว่ามันพอควร
” Fan JiJing said numbly, “It looks almost the same
"Fan JiJing กล่าวว่าชา" มันดูเหมือนเกือบจะเหมือนกัน
” Hua HuaiXiu replied sourly, “That’s why I said what he made was merely passable
Hua HuaiXiu ตอบว่า "นั่นเป็นเหตุผลที่ผมพูดในสิ่งที่เขาทำ
” Fan JiJing said, “But this way, everyone is suspicious
"Fan JiJing กล่าวว่า" แต่ด้วยวิธีนี้ทุกคนก็น่าสงสัย
” “That might not be the case
"" นั่นอาจจะไม่ใช่อย่างนั้น
” Hua HuaiXiu stood up and slowly took off the outer robe that was stained with meat, uncloaking the other clean robe inside
"Hua HuaiXiu ลุกขึ้นยืนและค่อยๆถอดเสื้อชั้นนอกที่เปื้อนไปด้วยเนื้อแกะ
 “First of all, that person must be familiar with the distinguishing feature of ‘Wan Hai Kuang Chao’
"ก่อนอื่นคน ๆ นั้นจะต้องคุ้นเคยกับคุณลักษณะเด่นของ 'Wan Hai Kuang Chao'
 Since even you were not aware of it before, it’s highly unlikely that the other disciples in the Jiuhua Sect would know
ตั้งแต่แม้คุณไม่ได้ตระหนักถึงมันมาก่อนก็ไม่น่าเป็นอย่างยิ่งที่สาวกอื่น ๆ ใน Jiuhua นิกายจะรู้
 Secondly, that person must have the ability to restrain Bu LouLian
ประการที่สองบุคคลนั้นต้องมีความสามารถในการยับยั้ง Bu LouLian
 Thirdly, that person must have a motive to kill Bu LouLian
ประการที่สามบุคคลนั้นต้องมีแรงจูงใจในการฆ่าบูลเลียน
” Fan JiJing said, “Master was the number one martial artist in the Jiuhua Sect
"Fan JiJing กล่าวว่า" โทเป็นศิลปินนักต่อสู้หมายเลขหนึ่งของ Jiuhua Sect
” Hua HuaiXiu responded, “But two fists cannot contend against four hands
"หัวห้วยซึ้งตอบ" แต่หมัดสองข้างไม่สามารถต่อสู้กับมือทั้งสี่ข้างได้
 If your two shishu team up, do you think your master can still dodge it if he is taken by surprise?” Fan JiJing’s mouth moved, but nothing came out
ถ้าทีมชิชิสองคนของคุณคุณคิดว่าเจ้านายของคุณยังสามารถหลบมันได้หรือไม่ถ้าเขารู้สึกประหลาดใจ? "ปากของแฟนญิจิงขยับตัว แต่ไม่มีอะไรออกมา
 “As for motive… The death of Bu LouLian will surely bring that person enormous benefits so that he is willing to take such great risks
"สำหรับแรงจูงใจ ... ความตายของ Bu LouLian ก็จะนำคนที่ผลประโยชน์มหาศาลเพื่อให้เขายินดีที่จะใช้ความเสี่ยงที่ดีเช่น
” “Enormous benefits?” Fan JiJing blindly followed Hua HuaiXiu’s train of thought
"ประโยชน์มหาศาล" Fan JiJing ตาบอดตามความคิดของหัวห้วยซิว
 Hua HuaiXiu enunciated each word carefully: “For example, the position of zhangmen
Hua HuaiXiu ชี้แจงคำแต่ละคำอย่างระมัดระวัง: "ตัวอย่างเช่นตำแหน่งของ zhangmen
” Fan JiJing asked bemusedly, “But Master didn’t make a will about who would succeed him as zhangmen
"Fan JiJing ถามอย่างตะลึง" แต่อาจารย์ไม่ได้ตั้งใจว่าใครจะประสบความสำเร็จเขาในฐานะ zhangmen
” “It’s true that he didn’t make a will, but the zhangmen position of the Jiuhua Sect has always been passed to the mantle disciple
"" เป็นความจริงที่เขาไม่ได้ทำตามความประสงค์ แต่ตำแหน่งของเจิงฮุ่ยของนิกาย Jiuhua ถูกส่งผ่านไปยังศิษย์ของแมนเทิล
” “But there are three this time…” Fan JiJing asked in surprise, “You mean eldest shixiong?” Although there were three mantle disciples, Guan Xing was certainly the most qualified one judging by no matter their credentials, martial skills, or prestige
"แต่มีสามครั้งนี้ ... " Fan JiJing ถามด้วยความประหลาดใจว่า "คุณหมายถึง shixiong คนโตหรือไม่?" แม้ว่าจะมีสาวกสาวกสามคนอยู่ก็ตาม Guan Xing เป็นคนที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่สุดในการตัดสินโดยไม่คำนึงถึงความสามารถทางทหารหรือศักดิ์ศรีของพวกเขา
 Hua HuaiXiu shook his head and said, “Did you forget whom your shishu suspected to be the murderer?” He certainly did not forget: “Eldest shixiong, second shixiong, and fifth shidi
Hua HuaiXiu ส่ายหัวและพูดว่า "คุณลืมคนที่คุณสงสัยว่าเป็นฆาตกรหรือไม่?" เขาก็ไม่ลืมว่า "คนแก่ที่สุด, shixiong ที่สองและ shidi ที่ห้า
” Hua HuaiXiu said, “After the elimination of the three accomplished disciples of Bu LouLian, the position of zhangmen can only fall to his shidi
Hua HuaiXiu กล่าวว่า "หลังจากการกำจัดสามสาวกที่ประสบความสำเร็จของ Bu LouLian ตำแหน่งของ zhangmen สามารถตกไป shidi ของเขาเท่านั้น
” Fan JiJing stared at him in a daze
"Fan JiJing จ้องมองเขาอย่างงุนงง
 At first, Hua HuaiXiu was delighted and thought Fan JiJing was just bowled over by his talents and cleverness
ตอนแรก Hua HuaiXiu มีความยินดีและคิดว่า Fan JiJing เพิ่งจะล้มตัวลงโดยความสามารถและความฉลาดของเขา
 However, as time passed by, he felt more and more strongly that the expression in his eyes did not seem like he was “bowled over”, but more like he was going to…keel over
อย่างไรก็ตามในขณะที่เวลาผ่านไปเขารู้สึกได้ว่าการแสดงออกในสายตาของเขาดูเหมือนจะไม่เหมือนเขา "โบว์ลิ่ง" แต่ก็เหมือนเขากำลังจะไป ... กระดูกงู
 “What’s wrong?” “If this is true,” Fan JiJing said, “then the most suspicious one is not Song Shishu
"มีอะไรผิดพลาด?" "ถ้าเรื่องนี้เป็นความจริง" Fan JiJing กล่าวว่า "แล้วเรื่องที่น่าสงสัยที่สุดคือ Song Shishu
” “Why?” Hua HuaiXiu thought his deduction was flawless, as if it was inspired by heaven
"" ทำไม? "Hua HuaiXiu คิดว่าการหักของเขาไร้ที่ติราวกับว่ามันได้รับแรงบันดาลใจจากสวรรค์
 “Because besides eldest shixiong, second shixiong, and fifth shixiong, the person who is most likely to succeed as zhangmen…” Fan JiJing said slowly, “is me
"เพราะนอกจาก shixiong คนโต, shixiong ที่สองและห้า shixiong คนที่มีแนวโน้มที่จะประสบความสำเร็จเป็น zhangmen ... " Fan JiJing กล่าวอย่างช้าๆ "คือฉัน
” Hua HuaiXiu was speechless
"Hua HuaiXiu พูดไม่ออก
 “……” He had taken into consideration almost everyone in his reasoning, except for Fan JiJing
"...... " เขาได้คำนึงถึงเกือบทุกคนในเหตุผลของเขายกเว้น Fan JiJing
   Translation Notes Shijie: Sect Sister (Senior), also known as Senior Fellow Disciple (Female)
Shijie: Sect Sister (Senior) หรือที่เรียกว่า Senior Fellow Disciple (Female)
  An action of attending an elder’s birthday party and wish him/her longevity
การดำเนินการเข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของผู้สูงอายุและขอให้เขายืนยาว
  Jin: a unit of weight, equals to approximately 1/2 kilograms
จิน: หน่วยน้ำหนักประมาณ 1 กิโลกรัม