Chapter 4 Chapter 4: Excavating A New Dimension of Consciousness Translator: J_Squared  Editor: - - Deep at night in the dense jungle, Michelle and Annie’s formation remained the same with one in front and one behind Kubei
บทที่ 4 บทที่ 4: การขุดเจาะมิติใหม่ของจิตสำนึกนักแปล: J_Squared Editor: - - ลึกในเวลากลางคืนในป่าทึบมิเชลล์และการก่อตัวของแอนนี่ยังคงเหมือนเดิมอยู่ข้างหน้าและอยู่ข้างหลัง Kubei
   But in Kubei’s mind, the robotic voice kept repeating the same words
แต่ในความคิดของ Kubei เสียงหุ่นยนต์ยังคงทำซ้ำคำเดียวกัน
   Those words were from the spell that Annie used
คำพูดเหล่านั้นมาจากคำสะกดที่แอนนี่เคยใช้
   "If you really want to learn magic, you might as well ask them both to teach you rather than asking me to repeat this
"ถ้าคุณอยากจะเรียนรู้ความมหัศจรรย์คุณก็ควรจะขอให้ทั้งสองคนสอนคุณแทนที่จะขอให้ฉันทำซ้ำนี้
" The System complained to Kubei with frustration after repeating the incantation for countless times
ระบบบ่นกับ Kubei ด้วยความหงุดหงิดหลังจากที่ทำซ้ำคำทำนายมานับครั้งไม่ถ้วน
   "That can only happen if they’re willing to teach me and not beat me to a point where I lose too much blood
"สิ่งนี้สามารถเกิดขึ้นได้หากพวกเขายินดีที่จะสอนฉันและไม่ให้ฉันเอาชนะไปที่จุดที่ฉันเสียเลือดมากเกินไป
"   Kubei was not giving up even though he has not mastered the incantation,   "Don’t stop, continue on
"Kubei ไม่ยอมแพ้แม้ว่าเขาจะยังไม่เข้าใจเรื่องการบูชา" อย่าหยุดต่อไป
"   After discovering the utility of the System, he has been researching this incantation for half an hour
"หลังจากค้นพบระบบสาธารณูปโภคแล้วเขาได้ทำการค้นคว้าเรื่องนี้มาเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง
   At the same time, Michelle has also led them forward for half an hour
ในเวลาเดียวกันมิเชลล์ยังนำพวกเขาไปข้างหน้าเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง
 According to her, the location of the treasure chest was already close by
ตามสถานที่ตั้งของหีบสมบัติอยู่ใกล้กันแล้ว
 They should be able to arrive after another hour of walking
พวกเขาควรจะมาถึงหลังจากเดินอีกหนึ่งชั่วโมง
   Kubei was happy
Kubei มีความสุข
 In fact, he was really happy
ในความเป็นจริงเขามีความสุขจริงๆ
   The journey from the underground base to the treasure chest was like hell
การเดินทางจากฐานใต้ดินไปยังหีบสมบัติก็เหมือนนรก
 He has had to drag his weak body while being chased – and occasionally whipped – by Annie from the back
เขาต้องลากร่างกายที่อ่อนแอของเขาในขณะที่ถูกไล่ล่า - และถูกปั่นด้วยแอนนี่จากด้านหลังเป็นครั้งคราว
 If this journey were any longer, he might end up dying half way!   At the same time, he has to bear the stress of death, because if Michelle were to find out anything, he might be killed
ถ้าการเดินทางครั้งนี้เป็นอีกต่อไปเขาอาจจะต้องตายครึ่งทาง! 
   Under these twin pressures, he would rather they arrive at the destination earlier
ภายใต้แรงกดดันคู่นี้เขาอยากจะไปถึงปลายทางก่อนหน้านี้
   "Seeing that you’re this weak, I don’t think you’re capable of learning magic, so please spare me this time!" The System was beginning to collapse after repeating the incantation for a few hundred times
"เห็นว่าคุณอ่อนแอฉันไม่คิดว่าคุณมีความสามารถในการเรียนรู้ความมหัศจรรย์ได้ดังนั้นขอให้ช่วยหน่อยเวลานี้!" 
   "No, I’m treating it as a song left on loop
"ไม่ฉันถือว่ามันเป็นเพลงที่เหลืออยู่ในวง
"   Kubei wasn’t planning on sparing it
"Kubei ไม่ได้วางแผนที่จะประหยัดมัน
   Before this, the System was so quick to broadcast useless information – how could Kubei spare it this time? This is what you call karma
ก่อนหน้านี้ระบบได้เผยแพร่ข้อมูลที่ไร้ประโยชน์อย่างรวดเร็วเพื่อให้ Kubei สามารถสำรองข้อมูลได้ในเวลานี้ 
   Regarding the spell, he could not seem to find any way to learn it currently
เกี่ยวกับการสะกดเขาไม่สามารถหาวิธีใดที่จะเรียนรู้ได้ในขณะนี้
 But the only clue he has is this incantation, so of course he will not treat it lightly
แต่เงื่อนงำเดียวที่เขามีคือการท่องนี้ดังนั้นแน่นอนเขาจะไม่ปฏิบัติกับมันเบา ๆ
 The Chinese proverbs are right: When a book is read a hundred times over, the meaning will come to you naturally, and incantations are probably the same
สุภาษิตจีนมีความถูกต้อง: เมื่อหนังสืออ่านนับร้อย ๆ ครั้งความหมายจะมาถึงคุณโดยธรรมชาติและบทโน้ตอาจจะเหมือนกัน
   If once or twice would not work, then he will listen to it up to thousands and millions of times!   He knows that oftentimes the dumbest method might be the most efficient
ถ้าครั้งหรือสองครั้งจะไม่ทำงานเขาจะฟังมันได้ถึงพันล้านครั้ง! 
   "Truthfully, rather than relying on spells, you should just think of a way to escape instead
"ความจริงแทนที่จะอาศัยคาถาคุณควรจะคิดหาหนทางที่จะหลบหนีแทน
" The System began advising him, "Magic can be learnt slowly later on, if you die now, even if you learn the spell, it’ll be useless
"ระบบเริ่มให้คำแนะนำแก่เขา" เมจิกสามารถเรียนรู้ได้ช้าๆในภายหลังถ้าคุณตายตอนนี้แม้ว่าคุณจะเรียนรู้ความชำนาญมันจะไม่มีประโยชน์
"   Kubei thought for a while and nodded,"Yeah…
"Kubei คิดชั่วระยะหนึ่งแล้วพยักหน้า" ใช่ ...
you’re right
คุณถูก
"   After hearing this, the System felt like it was going to cry
"หลังจากได้ยินเรื่องนี้ระบบรู้สึกเหมือนกำลังจะร้องไห้
 Its robotic voice quivered like that of a stranded traveller who found an oasis in a desert
เสียงหุ่นยนต์ของมันสั่นเหมือนกับของนักเดินทางที่ตกค้างที่พบโอเอซิสในทะเลทราย
   Finally, it can stop repeating the incantation!   After that, Kubei said,   "Well, do you have other means of escaping?"   The System crumbled once more
ในที่สุดก็สามารถหยุดการทำซ้ำ incantation! 
   Kubei heard what seemed to be like circuits breaking apart
Kubei ได้ยินสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นเหมือนวงจรแตกสลาย
   Even if it was unwilling, the System started the loop again
แม้ว่าระบบจะไม่เต็มใจระบบก็เริ่มวนซ้ำอีกครั้ง
   Once, twice, thrice…
หนึ่งครั้งสองครั้งสามครั้ง ...
Kubei got rid of all his other thoughts, and fully focused on the incantations
Kubei ได้กำจัดทุกความคิดอื่น ๆ ของเขาและมุ่งเน้นอย่างเต็มที่เกี่ยวกับ incantations
 In this process, the world became blurry and distant
ในกระบวนการนี้โลกก็เบลอและห่างไกล
 In his world, the only thing left seemed to be the incantation
ในโลกของเขาสิ่งเดียวที่เหลือก็ดูเหมือนจะเป็นการท่องจำ
   That majestic, incomprehensible and mysterious incantation
บทกลอนตระหง่านและไม่สามารถเข้าใจและลึกลับได้
   Slowly, he gathered all his senses and felt like he was out of his body and entered a mystical state
ค่อยๆรวบรวมความรู้สึกทั้งหมดของเขาและรู้สึกว่าเขาออกจากร่างกายของเขาและเข้าสู่สถานะลึกลับ
   His pupils stopped moving and the color faded like that of a blind person
ลูกศิษย์ของเขาหยุดเคลื่อนไหวและสีจางเช่นคนตาบอด
 His breathing and blood circulation also gradually slowed down
การหายใจและการไหลเวียนโลหิตของเขาก็ค่อยๆชะลอตัวลง
 The sharp stones penetrated the skin of his feet but he felt nothing
หินแหลมทะลุผิวเท้าของเขา แต่เขาไม่รู้สึกอะไร
   Annie didn’t observe his strange state
แอนนี่ไม่ได้สังเกตเห็นสถานะแปลก ๆ ของเขา
 In her view, Kubei’s body was only becoming weaker than it already was
ในมุมมองของเธอร่างของ Kubei เริ่มอ่อนแอกว่าที่เป็นอยู่แล้ว
   Kubei’s body continued to advance and he still felt nothing
ร่างกายของ Kubei ยังคงเดินหน้าต่อไปและเขาก็ยังไม่รู้สึกอะไร
   But he was aware in his mind
แต่เขาก็ตระหนักถึงในใจของเขา
   Kubei suddenly realized that he was in an odd dimension
Kubei ก็ตระหนักว่าเขาอยู่ในมิติแปลก
   "Where…
"ที่ไหน ...
is this?"   It was an endless void with absolute silence
คืออะไร? "มันเป็นโมฆะเจ็ดชั่วโคตรกับความเงียบที่แท้จริง
   It was pitch black
มันเป็นสีดำสนิท
   This place was like ice that froze his soul, making it hard to think
ที่นี่เหมือนน้ำแข็งที่แช่แข็งจิตวิญญาณของเขาทำให้มันยากที่จะคิด
 He could not feel any vibrations, warmth, or even his heartbeat and blood flow
เขาไม่รู้สึกสั่นสะเทือนความอบอุ่นหรือแม้กระทั่งการเต้นของหัวใจและการไหลเวียนของเลือด
   He even could not feel the passage of time
เขายังไม่รู้สึกว่าเวลาผ่านไป
   A sense of danger came over him
รู้สึกอันตรายขึ้นมาเหนือเขา
 It was like he fell into a sinking swamp, and some sort of sticky black substance was slowly drowning him
เหมือนกับว่าเขาตกลงไปในบึงที่จมน้ำและสารสีดำเหนียว ๆ ก็ค่อยจมน้ำไป
   It would not be good if this continues
มันคงไม่ดีถ้าเรื่องนี้ยังคงมีอยู่
   He started struggling, but his body was like a mouse pulled from the USB port, and there was no response however he moved
เขาเริ่มดิ้นรน แต่ร่างกายของเขาเหมือนกับเมาส์ที่ดึงออกมาจากพอร์ต USB และไม่มีใครตอบสนอง แต่เขาก็ย้ายไป
 He tried calling the system, but there was no reply
เขาพยายามเรียกระบบ แต่ไม่มีคำตอบ
 In a short while following the endless chill, his brain, like a fan with the electricity cut off, stopped spinning and started collecting dust and spider webs
ในไม่ช้าหลังจากที่หนาวเหน็บไม่มีที่สิ้นสุดสมองของเขาเช่นพัดลมที่มีการตัดไฟฟ้าหยุดการปั่นและเริ่มเก็บฝุ่นและใยแมงมุม
   The swamp swallowed even the fingernails of remaining finger he raised on the surface
บึงกลืนลงไปถึงเล็บนิ้วมือที่เขายกขึ้นบนพื้นผิว
   His thinking stopped, and he lost all consciousness
ความคิดของเขาหยุดลงและเขาสูญเสียสติทั้งหมด
   
   It continued for a long time, or maybe it was a while
มันยังคงเป็นเวลานานหรือบางทีมันอาจจะเป็นในขณะที่
   Then it was like a river that defrosted at spring’s arrival, like something slowly seeped into this space
จากนั้นมันก็เหมือนแม่น้ำที่ละลายน้ำแข็งเมื่อถึงฤดูใบไม้ผลิเช่นเดียวกับสิ่งที่ค่อยๆซึมลงสู่ช่องว่างนี้
 Kubei started gaining consciousness
Kubei เริ่มตื่นตัว
   What…
อะไร…
came in?   He started thinking
เดินเข้ามาใน? 
   He was curious about what came in, but he realized that his five senses were gone and he was unable to feel anything
เขาอยากรู้เกี่ยวกับสิ่งที่เข้ามา แต่เขาตระหนักว่าประสาทสัมผัสทั้งห้าของเขาหายไปและเขาไม่สามารถรู้สึกได้
 He was like a dot on an endless surface, and there was nothing he could do
เขาเป็นเหมือนจุดบนพื้นผิวไม่มีที่สิ้นสุดและไม่มีอะไรที่เขาสามารถทำได้
   But he didn’t give up and he continued struggling against the laws that bound him in place
แต่เขาไม่ยอมแพ้และเขายังคงต่อสู้กับกฎหมายที่บังคับให้เขาอยู่ในสถานที่
   In the dark, he started feeling the thing that seeped in come closer and closer
ในที่มืดเขาเริ่มรู้สึกว่าสิ่งที่ซึมเข้ามาใกล้และใกล้ชิด
 The fiercer he struggled, the clearer the thing became
ความรุนแรงที่เขาดิ้นรนชัดเจนยิ่งขึ้น
   After it came even closer, Kubei felt something familiar
หลังจากที่ใกล้เข้ามา Kubei รู้สึกคุ้นเคย
   Its name was just a thought away, its sound was circling his ears…
ชื่อของมันเป็นเพียงความคิดออกไป, เสียงของมันถูกวงหูของเขา ...
Kubei struggled to remember, but it was like he was one screen away from that thing, and the screen wouldn’t break
Kubei พยายามจำ แต่มันก็เหมือนเขาเป็นหนึ่งหน้าจอห่างจากสิ่งที่และหน้าจอจะไม่ทำลาย
   What was it
มันคืออะไร
   He was like a spring that was stretched and compressed by some unknown force
เขาชอบฤดูใบไม้ผลิที่ยืดออกและบีบอัดด้วยแรงที่ไม่รู้จัก
 As time went by, that force became bigger and stronger
เมื่อเวลาผ่านไปแรงนั้นก็ยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ
   He was about to crumble
เขากำลังจะสลาย
   He felt as if he was going to die any moment
เขารู้สึกราวกับว่าเขากำลังจะตายสักครู่
   He was still thinking of that thing’s name
เขายังคงคิดถึงชื่อของสิ่งนั้น
 He had a feeling, if he said it out, all the troubles he was facing now would be resolved
เขามีความรู้สึกถ้าเขาพูดออกมาปัญหาทั้งหมดที่เขาเผชิญตอนนี้ก็จะได้รับการแก้ไข
 Its name was like phlegm stuck to Kubei’s throat, he opened his mouth and used all his might just to try to spit it out
ชื่อของมันเหมือนกับเสมหะติดอยู่ที่คอของ Kubei เขาเปิดปากและใช้พลังทั้งหมดของเขาเพียงแค่พยายามที่จะคายออก
   The veins on his neck popped out and his skin became red
เส้นเลือดที่คอของเขาโผล่ออกมาและผิวของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีแดง
   The screen was slowly shattering
หน้าจอลุกโชนช้า
   He felt like he was closer to the answer, and also closer to death
เขารู้สึกเหมือนว่าเขาใกล้กับคำตอบและใกล้ชิดกับความตาย
   But death felt closer
แต่ความตายใกล้เข้ามา
   Suddenly, he was like a balloon that had a hole, as his life drained away quickly
ทันใดนั้นเขาก็เหมือนบอลลูนที่มีรูเป็นชีวิตของเขาระบายออกไปได้อย่างรวดเร็ว
 A chill slowly emanated from his soul, blocked his heart, and gradually froze his will to fight
ความหนาวเย็นค่อยๆเล็ดลอดออกมาจากจิตวิญญาณของเขากักหัวใจไว้และค่อยๆแช่แข็งความตั้งใจของเขาที่จะต่อสู้
   Am I going to die?   But he was just an inch away from the answer, just an inch
ฉันกำลังจะตาย? 
   He couldn’t say it out
เขาไม่สามารถพูดออกมาได้
   He wasn’t willing to die
เขาไม่เต็มใจที่จะตาย
   He was like a rocket that burned up all its fuel right when it was about to penetrate the atmosphere, but instead spiraled downwards pulled by gravity
เขาเป็นเหมือนจรวดที่เผาผลาญเชื้อเพลิงทั้งหมดของมันได้เมื่อมันกำลังจะทะลุทะลวงบรรยากาศ แต่กลับลดลงจากแรงโน้มถ่วง
   How could he be willing?   He couldn’t say it out
เขาจะเต็มใจได้อย่างไร? 
   Since he couldn’t say it, might as well not say it!   He felt like a ball of flame gathered in his throat
ตั้งแต่เขาไม่สามารถพูดได้ก็อาจจะไม่ได้พูดมัน! 
 He was like an active volcano that saved up its energy in a split second of calm and then exploded at once!   "Fuck…
เขาเป็นเหมือนภูเขาไฟที่ใช้งานได้ช่วยประหยัดพลังงานได้ในวินาทีที่สงบและระเบิดทันที! 
Fuck you!"   It was like a dot that extended into an endless straight line
"มันเหมือนกับจุดที่ยื่นออกไปเป็นเส้นตรงที่ไม่มีที่สิ้นสุด
   A blinding light suddenly appeared and split the world of darkness into half!   Kubei’s stress vanished right away
แสงจ้าก็ปรากฏตัวและแยกโลกแห่งความมืดออกเป็นสองส่วน 
   He could feel himself breathe once again
เขารู้สึกว่าตัวเองหายใจอีกครั้ง
 His heartbeat started beating, the frozen blood began flowing again
หัวใจวายของเขาเริ่มเต้นขึ้นเลือดที่แข็งตัวเริ่มไหลอีกครั้ง
 He could feel the elements from all over surging into his body, filling his soul, helping him feel strong as he had never felt before!   "Hahahahaha!"   The space echoed with his laughter
เขาสามารถรู้สึกองค์ประกอบจากทั่วไปในร่างกายของเขาเติมชีวิตของเขาช่วยให้เขารู้สึกแข็งแรงที่เขาไม่เคยรู้สึกมาก่อน! 
   In this moment, he could finally remember what the familiar thing was!   It was that incantation
ในตอนนี้เขาจำได้ว่าสิ่งที่คุ้นเคยเป็นอย่างไร! 
   After he sunk into the deep corners of his consciousness, the System didn’t stop repeating the incantation: Once, twice, a hundred times, a million times
หลังจากที่เขาจมลงไปในมุมลึกของสติของเขาระบบไม่ได้หยุดการท่องคาถา: เมื่อสองครั้งร้อยครั้งล้านครั้ง
 It has been over half an hour since Annie first used that incantation until now
ใช้เวลานานกว่าครึ่งชั่วโมงตั้งแต่แอนนี่ใช้เทพธิดานี้จนถึงบัดนี้
 The sheer number of times the incantation has been repeated over that time added strength to its effectiveness
จำนวนครั้งที่ท่วงทำนองถูกทำซ้ำในช่วงเวลานั้นได้เพิ่มความแข็งแกร่งให้กับประสิทธิผล
   It was the incantation that broke the darkness, seeped in, approached him as he lost his way, and finally called him up
มันเป็นคำทำนายที่ทำลายความมืดซึมเข้ามาใกล้เขาขณะที่เขาหลงทางและเรียกเขาว่า
   At this point, Kubei lifted his head and faced that ball of light
ณ จุดนี้ Kubei ยกศีรษะของเขาและเผชิญหน้ากับลูกบอลแห่งแสง
   He opened his mouth and uttered the incantation
เขาเปิดปากและพูดคาถา
   Mutant!   Like a stone thrown onto a calm surface, the light began violently vibrating
กลายพันธุ์! 
 Under Kubei’s supervision, the light compressed and condensed, grew in intensity, and condensed into a flowing solid!   After some rumbling, the light shrank into a light ball the size of a fist
ภายใต้การดูแลของ Kubei แสงที่บีบอัดและควบแน่นขยายตัวในความเข้มและควบแน่นเป็นของแข็งที่ไหล! 
   Finally, the light changed, and it became a light blue, triangular-shaped word
ท้ายที่สุดแสงเปลี่ยนไปและกลายเป็นคำที่เป็นรูปสามเหลี่ยมสีฟ้าอ่อน
 It looked like a triangle music instrument, with the thin blue lights folded into an equilateral triangle
มันดูคล้ายเครื่องดนตรีรูปสามเหลี่ยมที่มีไฟสีฟ้าบาง ๆ พับเป็นรูปสามเหลี่ยมด้านเท่า
   It was a perfect geometrical drawing, but on one of the edges, there was a narrow slit, which means the image has a gap
มันเป็นภาพวาดที่สมบูรณ์แบบทางเรขาคณิต แต่หนึ่งในขอบมีช่องแคบซึ่งหมายความว่าภาพมีช่องว่าง
   As the triangle appeared, a ripple swept over the silent space, and it swarmed over Kubei, making his very soul quiver a little
เมื่อรูปสามเหลี่ยมปรากฏขึ้นระลอกคลื่นก็กวาดไปทั่วพื้นที่เงียบ ๆ และเต็มไปด้วย Kubei ทำให้จิตวิญญาณของเขาสั่นเล็กน้อย
 After that, he felt some sort of humidity spread
หลังจากนั้นเขารู้สึกว่ามีการแพร่กระจายของความชื้น
   He could not tell why, but he knew that the whole space was different now
เขาไม่สามารถบอกได้ว่าทำไม แต่เขารู้ว่าตอนนี้พื้นที่ทั้งหมดแตกต่างกันไป
   Not just the whole space, but Kubei could clearly feel like he was like a new man
ไม่ใช่แค่พื้นที่ทั้งหมด แต่ Kubei อาจรู้สึกเหมือนเขาเป็นคนใหม่
 It was like the locks on his body were opened, and he stepped into a whole new world, every cell on his body felt free and easy
มันก็เหมือนล็อคบนร่างกายของเขาถูกเปิดออกและเขาก้าวเข้าสู่โลกใหม่ทุกเซลล์ในร่างกายของเขารู้สึกฟรีและใช้งานง่าย
   In this moment, the sparkling light blue triangular alphabet emitted something
ในขณะนี้ตัวอักษรสามเหลี่ยมสีน้ำเงินประกายแสงบางส่วนออกมา
   "Unbelievable
"เหลือเชื่อ
"   At this moment, a robotic voice came from nowhere
"ในขณะนี้เสียงหุ่นยนต์มาจากที่ไหนเลย
   Kubei was shocked, "You’re still here?"   The System sounded as if it was unhappy,   "Of course I’m here
Kubei ตกใจ "คุณยังอยู่ที่นี่?" 
 How did you think you woke up? If it weren’t for me repeating the incantation, you would’ve lost yourself in your consciousness and became a walking corpse
คุณคิดว่าคุณตื่นขึ้นอย่างไร? 
   Kubei was surprised, "Ah, thank you very much then
Kubei รู้สึกประหลาดใจมาก "โอ้ขอบคุณมากครับ
"   He didn’t mind that the System was unhappy, but instead he focused on the triangular alphabet
"เขาไม่คิดว่าระบบนี้ไม่มีความสุข แต่กลับมุ่งเน้นไปที่ตัวอักษรรูปสามเหลี่ยม
 A triangle is the most basic shape in geometry, and this alphabet wasn’t that complicated, the only special part was that it wasn’t joined at one edge
รูปสามเหลี่ยมเป็นรูปทรงพื้นฐานที่สุดในเรขาคณิตและตัวอักษรนี้ไม่ได้ซับซ้อนเพียงส่วนพิเศษคือไม่ได้เข้าร่วมที่ขอบเดียว
 It looked like a simple shape, but Kubei felt that it contained unbelievable power
ดูเหมือนรูปร่างเรียบง่าย แต่ Kubei รู้สึกว่ามันมีพลังเหลือเชื่อ
   If he wasn’t wrong, this alphabet came from Annie’s incantation
ถ้าเขาไม่ผิดตัวอักษรนี้มาจากคำร้องของแอนนี่
 That magic could summon a waterball, so this alphabet must be related to water
เวทมนตร์ที่สามารถเรียกใช้ลูกบอลน้ำได้ดังนั้นตัวอักษรตัวนี้ต้องเกี่ยวข้องกับน้ำ
   Water
น้ำ
   Kubei was slightly confused
Kubei งงเล็กน้อย
 After all that happened, now he has this glowing alphabet, but he wasn’t sure what was going on now
หลังจากทั้งหมดที่เกิดขึ้นขณะนี้เขามีตัวอักษรที่เร่าร้อนนี้ แต่เขาไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นในขณะนี้
   Where was it? How did I come here? What purpose did this alphabet serve? He had so many questions that needed answers
มันอยู่ที่ไหน? 
   "Where is this?"   He asked this question first
"ที่นี่ที่ไหน?" 
   "This is a space within your consciousness
"นี่คือพื้นที่ภายในจิตสำนึกของคุณ
" The space knew what Kubei was thinking and explained, "A normal person would have his consciousness shut away from them, and they wouldn’t be aware of it, and if they enter it, they probably won’t be able to escape
"พื้นที่ที่รู้ว่า Kubei กำลังคิดและอธิบายว่า" คนปกติจะมีจิตสำนึกของเขาปิดตัวออกไปจากพวกเขาและพวกเขาจะไม่ตระหนักถึงเรื่องนี้และถ้าพวกเขาเข้าไปในห้องพวกเขาอาจจะไม่สามารถหลบหนีได้
   Kubei thought of what happened, and could not help but feel afraid
Kubei คิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นและไม่สามารถช่วยได้ แต่รู้สึกกลัว
   He was almost trapped inside, unable to escape
เขาเกือบจะติดอยู่ภายในไม่สามารถหลบหนีได้
   "But, probably because of that incantation, you’re not longer an ordinary human
"แต่อาจจะเป็นเพราะการบูชาที่คุณไม่ได้เป็นมนุษย์ธรรมดา
" The System continued, "After what happened, you opened up your consciousness, so there are more possibilities
ระบบยังคง "หลังจากสิ่งที่เกิดขึ้นคุณเปิดสติของคุณจึงมีความเป็นไปได้มากขึ้น
 In simple terms, you’ve managed to pass the first trial to become a mage
ในแง่ง่ายๆคุณสามารถผ่านการทดลองแรกไปเป็น mage ได้
   I see
ฉันเห็น
   He didn’t feel excited or touched as he imagined but he only felt calmness
เขาไม่รู้สึกตื่นเต้นหรือรู้สึกประทับใจเท่าที่เขาจินตนาการไว้ แต่เขารู้สึกสงบเท่านั้น
 He became more curious than before after fumbling around and managing to become a mage
เขากลายเป็นคนที่อยากรู้อยากเห็นมากขึ้นกว่าก่อนหลังจากที่พลาดไปรอบ ๆ และจัดการให้กลายเป็นผู้วิเศษ
   This was what a mage was like?   From a certain point of view, he was self-taught
นี่คือสิ่งที่ผู้วิเศษเป็นอย่างไร? 
 No one told him how a mage came to be, and he didn’t know the significance of opening up his consciousness
ไม่มีใครบอกเขาว่ามมาเป็นอย่างไรและเขาก็ไม่รู้ถึงความสำคัญของการเปิดรับรู้ความรู้สึกของเขา
 He was curious and filled with expectations: What have I achieved? And what kind of powers do I have?   And that alphabet, what meaning did it hold?   The questions kept coming, and he wanted answers
เขาอยากรู้และเต็มไปด้วยความคาดหวัง: ฉันประสบความสำเร็จอะไร? 
   Regarding mages, he knew too little
เกี่ยวกับผู้วิเศษเขารู้น้อยเกินไป
   "You shouldn’t be too happy
"คุณไม่ควรจะมีความสุขมาก
" The System reminded him, "Becoming a mage can’t change the situation you’re in now, you’re still a hostage
"ระบบเตือนเขาว่า" การกลายเป็นเวทมนต์ไม่สามารถเปลี่ยนสถานการณ์ที่คุณอยู่ตอนนี้ได้คุณยังเป็นตัวประกันอยู่
"   Hearing this, Kubei was jolted back to awareness
"ได้ยินเรื่องนี้ Kubei เริ่มตื่นตระหนก
   He stopped rejoicing, and immediately thought of Michelle and Annie, his kidnap and threat of death
เขาหยุดความชื่นชมยินดีและทันทีที่นึกถึงมิเชลล์และแอนนี่การลักพาตัวและการขู่ว่าจะเสียชีวิต
 He wanted to continue exploring his consciousness and the mystery of the triangle, but at this moment, he had to know what had happened in the world outside
เขาอยากจะสำรวจความรู้สึกและความลึกลับของรูปสามเหลี่ยมต่อ แต่ในขณะนี้เขาต้องรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในโลกภายนอก
   He has been here for so long, what happened in the world outside?   He had to leave magic aside for now
เขามาที่นี่มานานแล้วสิ่งที่เกิดขึ้นในโลกภายนอก? 
   Following his thoughts, he came back to reality
ตามความคิดของเขาเขากลับมาสู่ความเป็นจริง
   The dark night, the mysterious jungle, a slight pain came various parts of his body
คืนที่มืด, ป่าลึกลับ, ความเจ็บปวดเล็กน้อยมาหลายส่วนในร่างกายของเขา
 Michelle was in front of him, and Annie was behind, nothing seemed to have changed
มิเชลล์อยู่ข้างหน้าเขาและแอนนี่ก็อยู่ข้างหลังไม่มีอะไรที่ดูเหมือนจะเปลี่ยนไป
   Kubei was surprised
Kubei รู้สึกประหลาดใจ
   He felt like he spent a long time in his consciousness, but in reality, not much time has passed
เขารู้สึกเหมือนว่าเขาใช้เวลานานในจิตสำนึกของเขา แต่ในความเป็นจริงเวลาผ่านไปไม่มากนัก
 Unbelievable
เหลือเชื่อ
   "There were still changes
"ยังคงมีการเปลี่ยนแปลง
 When you opened up your consciousness, some things have happened
เมื่อคุณเปิดรับสติของคุณบางสิ่งบางอย่างเกิดขึ้น
"   The System reminded him
ระบบเตือนให้เขาฟัง
   "What happened?   Kubei observed his surroundings, and he realized they have come to a halt
"เกิดอะไรขึ้น? Kubei สังเกตสภาพแวดล้อมของเขาและเขาก็ตระหนักว่าพวกเขาได้หยุดชะงัก
 Michelle was facing Annie, the atmosphere was serious and they seemed to be discussing something
มิเชลล์กำลังเผชิญหน้ากับ Annie บรรยากาศก็จริงจังและพวกเขาดูเหมือนจะคุยกันเรื่องอะไร
   "No, he’s making us fall behind too much, we have to abandon him
"ไม่เขาทำให้เราตกหลังมากเกินไปเราต้องละทิ้งเขา
"   Annie was panicking
แอนนี่กำลังตื่นตระหนก
   "We can’t give up! The treasure chest has something very important that I must have
หีบสมบัติมีบางสิ่งที่สำคัญมากที่ฉันต้องมี
"   Michelle couldn’t be shaken
มิเชลล์ไม่สามารถเขย่าได้
   "But we don’t have enough time
"แต่เราไม่มีเวลาเพียงพอ
"   The argument continued
"ข้อโต้แย้งยังคงดำเนินต่อไป
 But Kubei didn’t understand what was going on, so he asked the System,   "What actually happened?"   The System replied, "It’s obvious, the troops are near
แต่ Kubei ไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นดังนั้นเขาจึงถามระบบว่า "อะไรที่เกิดขึ้นจริง?" 
 Your presence has slowed them by a lot, and because of this they couldn’t lose the troops, therefore, they’re discussing on whether to give up
การปรากฏตัวของคุณทำให้พวกเขาชะลอตัวลงและด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงไม่สามารถสูญเสียกองกำลังได้ดังนั้นพวกเขากำลังพูดถึงว่าควรจะเลิกล้มหรือไม่
"   Hearing this, Kubei panicked
"ได้ยินเรื่องนี้ Kubei ตื่นตระหนก
   Are the Lithur family troops finally going to catch up?   This was a defining moment
กองกำลังครอบครัวของ Lithur จะไปถึงได้หรือไม่? 
   In this few minutes, his life was at stake
ในเวลาไม่กี่นาทีนี้ชีวิตของเขาตกเป็นเป้า
   "You should take this opportunity
"คุณควรใช้โอกาสนี้
" The System said, "As the troops come nearer, they probably have no time to care about other things
"ระบบกล่าวว่า" เมื่อกองกำลังเข้ามาใกล้พวกเขาอาจไม่มีเวลาดูแลเรื่องอื่น ๆ
 When they’re arguing, their attention is diverted, and the probability of you escaping is high
เมื่อพวกเขากำลังถกเถียงกันความสนใจของพวกเขาจะถูกโอนไปและความเป็นไปได้ที่คุณจะหลบหนีสูง
"   It was the truth
"มันเป็นความจริง
   Kubei nodded, and asked the System again, "Well, do you have any idea on where to start?"   Based on previous experiences, he was just asking for fun, and didn’t hope to get anything useful out of it
Kubei พยักหน้าและถามระบบอีกครั้งว่า "ดีคุณมีความคิดที่จะเริ่มต้นที่ไหน?" 
   But, the System was different this time,   "Please wait
แต่ระบบนี้แตกต่างกันในครั้งนี้ "โปรดรอสักครู่
"   The sound of files transferring in the System rang through Kubei’s mind, and it seemed to have the sound of a fan spinning, with a chain of robotic sounds
"เสียงของไฟล์ที่ถ่ายโอนในระบบดังขึ้นจากจิตใจของ Kubei และมันดูเหมือนจะมีเสียงพัดปั่นด้วยโซ่ของเสียงหุ่นยนต์
 The System seemed to be downloading some huge file, and every part of it was working on it
ระบบดูเหมือนจะดาวน์โหลดไฟล์ขนาดใหญ่บางส่วนและทุกส่วนของมันกำลังทำงานอยู่
   Found something?   Kubei awaited with anticipation
พบอะไร? 
   Could it be…
มันอาจจะเป็น…
that the System has found a solution?   Right at this moment, a huge screen appeared in front of his eyes
ว่าระบบได้พบโซลูชันหรือไม่? 
 The blue borders, the white panel, the whole thing was afloat and translucent, and it seemed really sophisticated, giving off a sci-fi feel
ขอบสีฟ้าแผงสีขาวสิ่งที่ทั้งตัวลอยและโปร่งแสงและดูเหมือนจะมีความซับซ้อนจริงๆให้ความรู้สึกนวนิยายวิทยาศาสตร์
   On the board, three digits could be clearly seen:   404
บนกระดานสามหลักจะเห็นชัดเจน: 404