Chapter 6 Chapter 6: The Cleaner Translator: J_Squared  Editor: - - There are three major misconceptions in life: the vibrations of a cell phone, if a girl likes me, and whether I could retaliate
บทที่ 6 บทที่ 6: ทำความสะอาดนักแปล: J_Squared Editor: - มีสามความเข้าใจผิดที่สำคัญในชีวิต: การสั่นสะเทือนของโทรศัพท์มือถือถ้าผู้หญิงชอบฉันและฉันสามารถตอบโต้ได้หรือไม่
   Kubei realised he was trapped deep in the third misconception
Kubei ตระหนักว่าเขาถูกขังอยู่ลึกในความเข้าใจผิดที่สาม
   Based on the trust he had towards the System’s loop reading function, he focused his attention onto the spell, and intended to use the binding spell to retaliate against Michelle
ขึ้นอยู่กับความไว้วางใจเขามีต่อการทำงานของระบบการอ่านลูปเขาเน้นความสนใจของเขาไปสู่การสะกดและตั้งใจที่จะใช้เวทมนตร์ที่มีผลผูกพันเพื่อตอบโต้กับ Michelle
 The System did not disappoint, as it repeated the spell without complaints
ระบบไม่ทำให้ผิดหวังเพราะมันสะกดโดยไม่มีการร้องเรียน
   The one that disappointed him was himself
คนที่ผิดหวังกับเขาคือตัวเอง
   Regardless of how many times the System repeated the spell, how hard Kubei focused, he could not learn the spell
ไม่ว่าระบบจะสะกดซ้ำกี่ครั้ง Kubei เน้นหนักแค่ไหนเขาไม่สามารถเรียนรู้การสะกดได้
   By focusing his attention, Kubei returned to the space within his consciousness
โดยการเน้นความสนใจของเขา Kubei กลับไปยังพื้นที่ภายในจิตสำนึกของเขา
 Everything was constant within it, with the blue triangular symbol shining in the darkness beyond
ทุกสิ่งทุกอย่างคงอยู่ภายในตัวมันด้วยสัญลักษณ์รูปสามเหลี่ยมสีฟ้าที่ส่องลงมาในความมืด
 The voice of the System repeating the spell echoed in the space as well, just like the waterball spell, reverberating repetitively in the space
เสียงของระบบซ้ำการสะกดสะท้อนในพื้นที่เช่นกันเช่นเดียวกับคาถา waterball, reverberating repetitively ในพื้นที่
   Nothing happened
ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
   Kubei felt as if he threw a pebble into a lake, wishing for ripples
Kubei รู้สึกราวกับว่าเขาโยนก้อนหินกรวดลงไปในทะเลสาบและอยากระลอกคลื่น
 Instead, the lake was already frozen, and the effort he gave was for naught
แทนทะเลสาบถูกแช่แข็งอยู่แล้วและความพยายามที่เขาให้เป็นไร้สาระ
   "This metaphor is not very suitable," the System interrupted as it stopped the loop, "A lack of ripples does not necessarily equate to a frozen lake
"การเปรียบเทียบนี้ไม่เหมาะมาก" ระบบขัดจังหวะเมื่อหยุดห่วง "การขาดระลอกไม่จำเป็นต้องเท่ากับทะเลสาบที่แช่แข็ง
 Your situation is better illustrated with the lake that has totally dried out
สถานการณ์ของคุณดีขึ้นด้วยทะเลสาบที่แห้งสนิท
"   Kubei did not want to play word games with the System, but after some pondering, he felt that the System’s words had hidden meanings
"Kubei ไม่ต้องการเล่นเกมคำศัพท์กับระบบ แต่หลังจากที่ขบคิดแล้วเขารู้สึกว่าคำพูดของ System มีความหมายที่ซ่อนอยู่
   "What do you mean?"   Triumphantly, the System pretended to clear its throat, and spoke slowly , "The surface of the lake is the space in your consciousness and the spell is the pebble
"คุณหมายถึงอะไร?" 
 The act of throwing a pebble and breaking the frozen surface is like unlocking the dimension of your consciousness
การกระทำการขว้างปาก้อนกรวดและทำลายพื้นผิวที่แช่แข็งเป็นเหมือนการปลดปล่อยมิติของสติของคุณ
 However, unlocking your consciousness can only be used once, it is impossible to use the same method to learn a second spell
อย่างไรก็ตามการปลดล็อกจิตสำนึกของคุณสามารถใช้งานได้ครั้งเดียวเท่านั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะใช้วิธีการเดียวกันเพื่อเรียนรู้การสะกดที่สอง
"   "How could I learn it then?"   "When it comes to this…
"" ฉันจะเรียนรู้ได้อย่างไร? "" เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ...
" The System halted for a few seconds, and said unabashedly, "To whom should I forward your question to?"   "…
"ระบบหยุดการทำงานไม่กี่วินาทีและพูดอย่างไม่อั้น" ฉันควรจะส่งคำถามของคุณต่อไปที่ใคร? "" ...
"   He should not have had expectations towards this fellow
"เขาไม่ควรมีความคาดหวังต่อเพื่อนคนนี้
   Kubei shook his head
Kubei ส่ายหัว
   Although the System blabbered like an old shaman, Kubei must admit that its inference towards the unlocking of the consciousness was quite reasonable
ถึงแม้ว่าระบบจะหมอดูเหมือนหมอผีเก่า Kubei ต้องยอมรับว่าข้อสรุปของมันต่อการปลดปล่อยจิตสำนึกนั้นค่อนข้างสมเหตุสมผล
 It would be unrealistic of him to learn the spell using the same method
มันจะไม่สมจริงของเขาที่จะเรียนรู้การสะกดโดยใช้วิธีการเดียวกัน
   If he could not use this method, what could he do then?   The cons of self-teaching were eminent now
ถ้าเขาไม่สามารถใช้วิธีนี้ได้เขาจะทำอะไรได้บ้าง? 
 He became a mage without any theoretical basics
เขากลายเป็นผู้วิเศษโดยไม่มีพื้นฐานทางทฤษฎีใด ๆ
 Grandfather Mao once said, "Theory guides practice
คุณปู่เหมาเคยกล่าวไว้ว่า "การฝึกปฏิบัติเกี่ยวกับทฤษฎี
" Presently, he did not have any guidance in the road to becoming a mage, and it was as if he was walking blind
"ปัจจุบันเขาไม่มีคำแนะนำใด ๆ ในการที่จะกลายเป็นนักมายากลและราวกับว่าเขากำลังเดินตาบอด
 He could only learn from Grandfather Deng, and explore his way out of the problem
เขาสามารถเรียนรู้จากคุณปู่เติ้งและสำรวจทางของเขาให้พ้นจากปัญหา
   Kubei’s frustration was insurmountable
ความไม่พอใจของ Kubei ก็ไม่สามารถทำได้
 He wished he could run to Michelle and tell her in her face, "Sister, teach me magic, pretty please?"   "You cannot learn this spell anymore
เขาอยากให้เขาวิ่งไปหามิเชลล์และบอกกับเธอว่า "น้องสาวช่วยสอนเวทมนตร์ให้ฉันได้ไหม" 
 What a shame
น่าอายอะไร
"   The System said happily, as it no longer needed to put the spell on loop
"ระบบกล่าวอย่างมีความสุขเพราะมันไม่จำเป็นต้องใส่คำสะกดใน loop อีกต่อไป
   "If I cannot master the spell, I will be killed by Michelle, and you will die with me," Kubei reminded the System, and it became silent
"ถ้าฉันไม่สามารถควบคุมการสะกดได้ฉันจะถูกสังหารโดย Michelle และคุณจะตายกับฉัน" Kubei เตือนระบบและมันก็เงียบ
   Kubei stopped paying attention to the System after the looping plan failed
Kubei หยุดให้ความสนใจกับระบบหลังจากที่แผนการวนซ้ำล้มเหลว
 Instead, he focused on the space of his consciousness
เขามุ่งความสนใจไปที่พื้นที่ของจิตสำนึกของเขา
   The unlocked space of his consciousness was the source of his magical powers
พื้นที่ปลดล็อคของจิตสำนึกของเขาเป็นแหล่งที่มาของพลังวิเศษของเขา
 If there was anything that could change Kubei’s predicament, anything that could answer his questions on magic, it must be within this darkness
ถ้ามีอะไรที่อาจทำให้สถานการณ์ของ Kubei เปลี่ยนแปลงได้สิ่งที่สามารถตอบคำถามเกี่ยวกับเวทมนตร์ได้ก็ต้องอยู่ในความมืดนี้
   It was useless to stare into the space, Kubei thought, so he walked towards the triangular symbol
มันก็ไร้ประโยชน์ที่จะมองเข้าไปในอวกาศ Kubei คิดดังนั้นเขาจึงเดินไปทางรูปสามเหลี่ยม
   He reached out and aimed at the symbol, then uttered the Waterball Spell
เขาเอื้อมมือออกไปและเล็งไปที่สัญลักษณ์แล้วพูดคาถา Waterball
   It was as if the symbol became an actual triangular instrument
มันเหมือนกับว่าสัญลักษณ์กลายเป็นรูปสามเหลี่ยมที่แท้จริง
 It was hit by an invisible force, vibrated, and emitted a "ding" sound
มันถูกกระแทกด้วยแรงที่มองไม่เห็นสั่นและส่งเสียง "ding"
 The clear voice was like a moist wave, spreading itself throughout the space within seconds
เสียงที่ชัดเจนก็เหมือนคลื่นชื้นกระจายตัวไปทั่วพื้นที่ภายในไม่กี่วินาที
   A peculiar feeling rose within him
ความรู้สึกแปลก ๆ ลุกขึ้นรอบตัวเขา
 Kubei shuddered after the sound, and a numbing sensation spread throughout his body
Kubei สั่นหลังเสียงและความรู้สึกที่ทำให้มึนงงแผ่กระจายไปทั่วร่างของเขา
 When he snapped back into reality, a ball of water floated above his palm
เมื่อเขากลับมาสู่ความเป็นจริงลูกบอลลอยน้ำเหนือฝ่ามือของเขา
   "Wow, how amazing! You can now make a water ball!" the monotonous, mechanical voice appeared and said cornily, "Quick, tell me, how do you plan to defend justice with a water ball and defeat the evil Michelle?"   Kubei ignored the System’s taunt
"ว้าวน่าทึ่งมากตอนนี้คุณสามารถสร้างลูกบอลน้ำได้แล้ว!" 
 At the moment when the water ball was formed, the space became clearer in his eyes, as if he was the blind that could finally see, he was amazed and ecstatic when he experienced a sensory event that he never had before
ในขณะที่ลูกบอลน้ำเกิดขึ้นพื้นที่กลายเป็นที่ชัดเจนในสายตาของเขาราวกับว่าเขาเป็นคนตาบอดที่ในที่สุดก็เห็นเขาประหลาดใจและสุขสันต์เมื่อเขามีประสบการณ์การรับรู้ทางประสาทสัมผัสที่เขาไม่เคยมีมาก่อน
   Although it was just for a second, he still managed to observe quite a few things
แม้ว่าจะเป็นแค่วินาทีที่สองแล้วก็ตาม
   There was an enchanting force filling this space
มีกองกำลังที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ที่เต็มไปด้วยช่องว่างนี้
   Usually, this force could only float around like air
โดยปกติแล้วกองกำลังนี้จะลอยไปรอบ ๆ เหมือนอากาศ
 However, when he chanted the spell, the triangular symbol emitted a wave, and this wave influenced the dormant forces to assemble like tadpoles hunting for food
อย่างไรก็ตามเมื่อเขาสวดมนต์การสะกดสัญลักษณ์รูปสามเหลี่ยมที่ปล่อยออกมาเป็นคลื่นและคลื่นนี้มีอิทธิพลต่อพลังที่ระแวดระวังในการชุมนุมเช่นลูกอ๊อดกำลังล่าสัตว์เพื่อหาอาหาร
   Thus, the water ball in his hand was formed
ดังนั้นลูกบอลน้ำในมือของเขาถูกสร้างขึ้น
   Use the symbol as a medium to attract the scattered forces and utilise them! Kubei felt that he found the nature of magic
ใช้สัญลักษณ์เป็นสื่อในการดึงดูดแรงกระจัดกระจายและใช้พวกเขา! 
   However, he quickly became let down again, because his newfound knowledge did not help him in any way
อย่างไรก็ตามเขาก็รีบกลับลงมาอีกครั้งเพราะความรู้ที่เพิ่งรู้จักของเขาไม่ได้ช่วยอะไรเขาได้
 It even destroyed the last hope he had
มันทำลายความหวังสุดท้ายที่เขามี
   He could feel that this energy had its attributes
เขารู้สึกว่าพลังงานนี้มีคุณลักษณะ
   The moist energy that was filled with life, was ‘water’
พลังงานชื้นที่เต็มไปด้วยชีวิตคือ 'น้ำ'
   When he chanted the Waterball Spell again, he could feel a repelling force from it
เมื่อเขาสวดมนต์คาถา Waterball อีกครั้งเขาอาจรู้สึกแรงผลักดันจากมัน
   It seemed obvious now that the energy that the Waterball Spell required was not ‘water’
ดูเหมือนว่าตอนนี้พลังงานที่ Waterball Spell ไม่จำเป็นต้องใช้คือ 'water'
   Kubei tried to feel the energy from other attributes, but unfortunately, the force within the space of his consciousness happened to be ‘water’, and only ‘water’
Kubei พยายามที่จะรู้สึกถึงพลังจากลักษณะอื่น ๆ แต่น่าเสียดายที่แรงในพื้นที่ของจิตสำนึกของเขาเกิดขึ้นเป็น 'น้ำ' และ 'น้ำ'
 Once he left the space of his conscious to sense the energy from the real world, he could only feel water as well
เมื่อเขาออกจากพื้นที่ของจิตสำนึกของเขาที่จะรู้สึกถึงพลังงานจากโลกแห่งความเป็นจริงเขาก็จะรู้สึกเหมือนน้ำเท่านั้น
   Just like how you could only pick up your child from a kindergarten after school
เช่นเดียวกับที่คุณสามารถรับเด็กได้จากโรงเรียนอนุบาลหลังเลิกเรียน
 There was no use to try and collect another child as they would not follow you regardless of how loud you called for them
ไม่มีการใช้และพยายามเก็บเด็กอีกคนหนึ่งเพราะพวกเขาจะไม่ตามคุณไปโดยไม่คำนึงถึงว่าคุณเรียกพวกเขามากแค่ไหน
   Furthermore, Kubei’s ‘child’ was a mischievous one
นอกจากนี้ "เด็ก" ของ Kubei ยังเป็นคนที่ซน
 No matter how hard Kubei attempted, ‘water’ only slightly responded to him within a limited radius
ไม่ว่าความพยายามของ Kubei จะหนักแค่ไหนน้ำ 'เพียงเล็กน้อยตอบสนองต่อเขาภายในรัศมี จำกัด
 He still needed to work on the craft much longer in order to freely command ‘water’
เขายังคงต้องการที่จะทำงานต่อไปอีกนานเพื่อที่จะได้รับคำสั่งอย่างเป็นอิสระ 'น้ำ'
   "I never knew that I, a wise being for all my life, will be attached to a watered down, half-wit like you," the System moaned in anguish after it found out about this, "Tell me, why could you only control this ‘water’? What use could this possibly be? It wouldn’t be enough to wash your feet!"   Kubei could only begrudgingly agree with the System
"ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าฉันเป็นคนฉลาดตลอดชีวิตของฉันจะถูกมัดด้วยน้ำที่รดน้ำครึ่งปัญญาเช่นคุณ" ระบบท้อแท้หลังจากที่พบเรื่องนี้ "บอกฉันทำไมคุณเท่านั้น 
   This Waterball Spell really had no fucking use whatsoever!   The plan on using magic to retaliate failed before it was even brought into action
สะกดน้ำ Waterball นี้จริงๆไม่มีการใช้ร่วมเพศใด ๆ ! 
 The imagined plot point hunting back his hunter lasted for only ten minutes
พล็อตจุดคิดล่าหลังล่าของเขากินเวลาเพียงสิบนาที
 The identity change imagination came back to slap Kubei in the face so fast, he felt the collective hate from this world he travelled into
จินตนาการการเปลี่ยนแปลงตัวตนกลับมาตบหน้า Kubei อย่างรวดเร็วเขารู้สึกเกลียดชังจากโลกนี้ที่เขาเดินทางเข้ามา
   He was at wits ends now!   Kubei opened his eyes, left the space of his consciousness to return to the real world
ตอนนี้เขาจบลงแล้ว! 
   The evening breeze was still blowing, the tip of the trees making soft, rustling noises under the wind
สายลมตอนเย็นยังคงพัดอยู่ปลายของต้นไม้ทำให้นุ่มเสียงดังสนั่นภายใต้ลม
 Michelle crouched at the branches at the side, unmoved like a statue
มิเชลล์หมอบอยู่ที่กิ่งก้านข้างไม่ไหวติงเหมือนรูปปั้น
 Her hood covered her face
หมวกของเธอปิดหน้าเธอ
 Kubei could not make out her present facial expression
Kubei ไม่สามารถแสดงออกทางสีหน้าของเธอได้
   In hindsight, Kubei never did see Michelle’s face since the start
หลังจากมองย้อนกลับไป Kubei ไม่เคยเห็นหน้า Michelle ตั้งแต่เริ่มแรก
 She was like the most evil and mysterious witch in a movie, with wicked ideas boiling within her, as if she was always planning another more villainous plan
เธอเป็นเหมือนแม่มดที่ชั่วร้ายและลึกลับที่สุดในภาพยนตร์ด้วยความคิดที่ชั่วร้ายที่กำลังเดือดอยู่ภายในตัวเธอราวกับว่าเธอวางแผนวางแผนชั่วร้ายขึ้นเรื่อย ๆ
   Kubei stared at her, wanting to find some flaws from the eerie cloak
Kubei จ้องมองที่เธอต้องการที่จะหาข้อบกพร่องบางอย่างจากเสื้อคลุมน่าขนลุก
   "Oh, you finally decided to exploit your body?" the System piped as it emerged with impeccable timing, "You finally talked yourself through, I’m relieved
"โอ้คุณตัดสินใจที่จะใช้ประโยชน์ร่างกายของคุณในที่สุด?" 
 Here, look at this Weibo article that was shared over a million times, , you will get her as easy as ABC…
ที่นี่ดูที่บทความ Weibo นี้ที่แชร์กันเกินล้านครั้งคุณจะทำให้เธอง่ายเหมือน ABC ...
"   Kubei ignored it
"Kubei ละเลยมัน
   He prepared to find a way to escape from Michelle, but it would not be the idiotic plan suggested by the System
เขาเตรียมที่จะหาหนทางที่จะหลบหนีจากมิเชลล์ แต่ก็ไม่ใช่แผนการที่งี่เง่าเสนอโดยระบบ
 Even if he did plan to use his physique to charm his way out of this, there was no guarantee that Michelle would even look at him seriously
แม้ว่าเขาจะวางแผนที่จะใช้ร่างกายของเขาเพื่อทำให้มนต์เสน่ห์ของเขาออกไปจากที่นี่ แต่ก็ไม่มีการรับประกันว่ามิเชลล์จะมองเขาอย่างจริงจัง
 From the first minute he came into this universe, it was painfully clear that he did not have the blessings of a main character in a harem, where females would come running into his arms
ตั้งแต่นาทีแรกที่เขาเข้ามาในจักรวาลนี้มันเป็นความเจ็บปวดที่ชัดเจนว่าเขาไม่ได้รับพรจากตัวละครหลักในฮาเร็มที่ผู้หญิงจะวิ่งเข้ามาในอ้อมแขนของเขา
   Instead, he planned to talk with Michelle
เขาวางแผนที่จะพูดคุยกับมิเชลล์
   Another way of phrasing it would be him trying to negotiate with Michelle
อีกวิธีหนึ่งในการพูดก็คือเขาพยายามที่จะเจรจากับมิเชลล์
 Just like when he just arrived here, he wanted to use whatever chips he still had in his grasp to convince Michelle into a deal
เช่นเดียวกับเมื่อเขาเพิ่งมาถึงที่นี่เขาต้องการที่จะใช้ชิปใด ๆ ที่เขายังคงมีอยู่ในมือของเขาเพื่อโน้มน้าวมิเชลล์ให้เป็นข้อตกลง
 Then, he could survive
จากนั้นเขาก็สามารถอยู่รอดได้
   It sounded absurd, but he was willing to take whatever chances under these circumstances
มันฟังไร้สาระ แต่เขาก็เต็มใจที่จะใช้โอกาสอะไรภายใต้สถานการณ์เหล่านี้
 Although this was a bad idea, but could it be worse than the predicament he was in?   He would not give up this easily
ถึงแม้ว่านี่เป็นความคิดที่ไม่ดี แต่มันอาจเลวร้ายกว่าสถานการณ์ที่เขาเข้ามาหรือไม่? 
   Thus, he adjusted his stature and said, "Lady Michelle, you are in grave danger
ดังนั้นเขาจึงปรับความสูงของเขาและพูดว่า "เลดี้มิเชลล์คุณตกอยู่ในอันตรายร้ายแรง
"   The first fundamental point in negotiation is to boost your stance, make an empty show of strength, and to raise alarm with threatening speech
จุดเริ่มต้นแรกในการเจรจาคือการเพิ่มท่าทางของคุณทำให้การแสดงที่ว่างเปล่าของความแข็งแรงและเพื่อเพิ่มการเตือนด้วยคำพูดที่เป็นอันตราย
 This had the same reasoning as fortune tellers going about telling people that their ophryon looked black, and that they would experience bloody tragedies in the future
นี่เป็นเหตุผลเดียวกับที่หมอดูกำลังเล่าให้คนอื่นรู้ว่า ophryon ของพวกเขาดูเป็นสีดำและพวกเขาจะได้สัมผัสกับโศกนาฏกรรมที่มีเลือดออกในอนาคต
 In short, it had to do with just creating fear
ในระยะสั้นจะเกี่ยวข้องกับการสร้างความกลัว
   Of course, he knew that this sentence alone was not enough to scare Michelle
แน่นอนเขารู้ว่าประโยคนี้เพียงอย่างเดียวไม่เพียงพอที่จะทำให้มิเชลกลัว
 That was why he had a backup
นั่นเป็นเหตุผลที่เขาได้สำรองไว้
 Below are the conversations Kubei constructed in his mind:   "Lady Michelle, you are in grave danger
ต่อไปนี้เป็นบทสนทนาที่ Kubei สร้างขึ้นในใจของเขา: "เลดี้มิเชลล์คุณตกอยู่ในอันตรายร้ายแรง
"   Michelle scoffed, "What rubbish are you saying?"   Kubei chuckled without warmth, "You thought you could delay the progress of the troops behind us by sacrificing Annie
มิเชลล์เย้ยหยันว่า "ขยะอะไรคุณจะพูด?" Kubei หัวเราะเบา ๆ โดยไม่รู้สึกอบอุ่น "คุณคิดว่าคุณสามารถชะลอความคืบหน้าของกองกำลังที่อยู่ข้างหลังเราโดยการเสียสละแอนนี่
 However, unfortunately, the family knew your end goal will be the treasure vault
อย่างไรก็ตามน่าเสียดายที่ครอบครัวรู้ว่าเป้าหมายสุดท้ายของคุณจะเป็นขุมสมบัติ
 They are there waiting for you to fall right into their ambush!"   Shocked, the blood drained from Michelle’s face, "Impossible! How could they know?"   Kubei arched his face towards the sky and laughed, "Hahaha, I left secret signals on the way, and left messages to the troops
พวกเขากำลังรอคุณอยู่ในซุ่มโจมตีของพวกเขา! "ตกใจเลือดไหลออกจากใบหน้าของมิเชลล์" เป็นไปไม่ได้! 
 You never expected that, did you? Hahaha! Give up and admit defeat, Michelle, your wits are miles away from mine!"   Michelle’s lost her cool and turned pale, as if she was struck by lightning, "Oh no, what should I do? Am I going to die soon? You must know the way to save me, please tell me, quick, I’ll do whatever you want
คุณไม่เคยคาดหวังว่าคุณไม่? 
"   Then, Kubei could make a deal with Michelle for her to release him, and in exchange, he would try and give her the treasure once he arrived safely to the family
"แล้ว Kubei สามารถทำข้อตกลงกับมิเชลสำหรับเธอที่จะปล่อยเขาและในการแลกเปลี่ยนเขาจะพยายามและให้สมบัติของเธอเมื่อเขามาถึงอย่างปลอดภัยให้กับครอบครัว
 Michelle would cry in appreciation, and escort him back to the family
มิเชลล์ร้องไห้ด้วยความชื่นชมและพาเขากลับไปหาครอบครัว
 Whether he would want to help Michelle would be another matter entirely, it would be unnecessary to fulfil the empty promise once he was safe and sound!   With that, he could escape safely, and Michelle would lose her hostage and her treasure
ไม่ว่าเขาจะต้องการช่วยมิเชลล์เป็นเรื่องอื่นหรือไม่ก็คงจะไม่จำเป็นต้องทำตามคำสัญญาที่ว่างเปล่าเมื่อเขาปลอดภัยและเสียง! 
   Perfect!   Kubei caressed his chin as he admired himself
ที่สมบูรณ์แบบ! 
   However, just like how every sane person would think, the reality would rarely follow the wishes of a man
อย่างไรก็ตามเช่นเดียวกับคนที่มีสติทุกคนจะคิดอย่างไรความเป็นจริงจะไม่ค่อยตามความปรารถนาของมนุษย์
   Michelle ignored him
มิเชลล์ไม่สนใจเขา
   Kubei did not lose his cool
Kubei ไม่ได้สูญเสียความเย็นของเขา
 He knew that it would not be as smooth as he imagined, but despite the windy road, the future would remain bright
เขารู้ดีว่ามันจะไม่ราบรื่นเท่าที่เขาจะจินตนาการได้ แต่แม้จะมีถนนที่มีลมแรงอนาคตก็คงสดใส
 There was no way this small mishap could stop him
ไม่มีทางที่จะทำให้เขาเกิดอุบัติเหตุได้
   Thus, he continued, "I am not bluffing you, you are indeed in imminent danger
ดังนั้นเขาจึงกล่าวต่อว่า "ฉันไม่ได้ bluffing คุณคุณจะอยู่ในอันตรายใกล้
 Michelle, do you not believe me?"   Finally, Michelle answered him, "You are right, I believe in you
Michelle, คุณไม่เชื่อฉัน? "ในที่สุดมิเชลล์ตอบเขาว่า" คุณมีสิทธิ์ผมเชื่อในตัวคุณ
"   Kubei was speechless
"Kubei พูดไม่ออก
 Something must have gone wrong somewhere
บางสิ่งบางอย่างต้องผิดพลาดที่อื่น
   Michelle was as calm as a eunuch in a whorehouse, "You left secret signals on your way here, and thus left a message to the troops behind us
มิเชลล์สงบนิ่งเหมือนขันทีในเรือนนอกกาย "คุณทิ้งสัญญาณลับไว้ในเส้นทางของคุณที่นี่และทิ้งข้อความไว้กับกองกำลังที่อยู่ข้างหลังเรา
 It is unfortunate to say that they would already know that my final goal is the treasury, thus they will be there in ambush, waiting for me to fall
โชคร้ายที่จะบอกว่าพวกเขารู้แล้วว่าเป้าหมายสุดท้ายของฉันคือคลังเงินดังนั้นพวกเขาจึงจะอยู่ในซุ่มคอยรอให้ฉันตก
"   "…
"" ...
"   Kubei was lost
"Kubei หายไป
   The System spoke in his mind, its voice full of hatred, "I hate these people the most! They never follow the script, and they even stole lines from others
ระบบพูดในใจของเขาเสียงเต็มไปด้วยความเกลียดชัง "ฉันเกลียดคนเหล่านี้มากที่สุดพวกเขาไม่เคยทำตามสคริปต์และพวกเขาได้ขโมยสายจากคนอื่น ๆ
 How do they expect the people acting alongside them to respond?"   Although this metaphor would be considered bad, but Kubei still felt like digging a hole and hiding underneath it
พวกเขาคาดหวังว่าคนที่แสดงเคียงข้างพวกเขาจะตอบอย่างไร? "แม้ว่าคำอุปมานี้จะถือว่าไม่ดี แต่ Kubei ยังรู้สึกเหมือนขุดหลุมและซ่อนตัวอยู่ใต้มัน
   Even though he could not see Michelle’s face under the cape, he could still feel the ridicule and overwhelming intelligence
ถึงแม้เขาจะมองไม่เห็นใบหน้าของมิเชลล์ภายใต้เสื้อคลุมก็ตาม แต่เขาก็ยังคงรู้สึกถึงความเย้ยหยันและความเฉลียวฉลาดที่ล้นหลาม
 Originally, he was grateful that the signals went unnoticed by Michelle, but…
ในขั้นต้นเขารู้สึกขอบคุณที่สัญญาณไม่ได้สังเกตโดย Michelle แต่ ...
   There was no turning back now
ตอนนี้ไม่มีการหันกลับ
 He said it, and now he could only grit his teeth and continued, "Uh, although you saw my signal, but you might not have cleared all of them
เขากล่าวว่าและตอนนี้เขาสามารถฟันของเขาได้และพูดต่อ "Uh แม้ว่าคุณจะเห็นสัญญาณของฉัน แต่คุณอาจไม่ได้ล้างข้อมูลทั้งหมดของพวกเขา
"   Michelle said, "No, I did not clean them, all of them are still there
มิเชลล์กล่าวว่า "ไม่ฉันไม่ได้ทำความสะอาดพวกเขาทุกคนยังคงอยู่ที่นั่น
"   Hearing this, Kubei was shocked
"ได้ยินเรื่องนี้ Kubei ตกใจมาก
   If there was no clean up, that meant the troops from the Lithur family would see them
ถ้าไม่มีการทำความสะอาดนั่นหมายความว่าทหารจากครอบครัว Lithur จะได้เห็นพวกเขา
 Thus, Kubei would have the leverage he wanted in the negotiation
ดังนั้น Kubei จะมีอำนาจที่เขาต้องการในการเจรจาต่อรอง
 This was exactly the same as what he planned!   Why then? Why did Michelle trip herself over with the stones she laid down?   Kubei was curious now, "Why? You knew that this would only harm you, right?"   A cold chuckle arose from the cloak
นี่คือสิ่งเดียวกับที่เขาวางแผนไว้! 
   However, just when Kubei thought she would explain, everything changed
อย่างไรก็ตามเมื่อ Kubei คิดว่าเธอจะอธิบายทุกอย่างเปลี่ยนไป
 Michelle grabbed a dagger out of nowhere and pushed it towards Kubei’s throat
มิเชลล์คว้ากริชออกมาจากที่ใดและผลักมันไปที่ลำคอของเคบี่
   "Keep quiet if you still value your life!"   The blade lied closely on Kubei’s skin, the chill sending shivers down his spine
"เก็บเงียบถ้าคุณยังคงคุณค่าชีวิตของคุณ!" 
   What the fuck was this woman doing?   If the dagger was closer by even a millimeter, there would be a bloodbath within this forest
ผู้หญิงคนนี้ทำอะไร? 
   Kubei felt that he broke into a cold sweat in these few seconds
Kubei รู้สึกว่าเขาเข้าเหงื่อเย็นในไม่กี่วินาทีนี้
 Although he was startled and death’s cloak was near him, he forced himself to calm down
แม้ว่าเขาจะตกใจและเสื้อคลุมของคนตายอยู่ใกล้เขาเขาก็บังคับให้ตัวเองสงบลง
   No matter how crazy Michelle was, she would still need him
ไม่ว่านาง Michelle จะบ้าแค่ไหนเธอก็ยังต้องการเขา
 Thus, she would never kill him off without reason
ดังนั้นเธอจะไม่ฆ่าเขาโดยไม่มีเหตุผล
 Since she told him to be quiet, something must have happened
ตั้งแต่เธอบอกว่าเขาเงียบไปแล้วสิ่งที่ต้องเกิดขึ้น
 He should stay silent and observe for now…
เขาควรจะเงียบและสังเกตดูตอนนี้ ...
   Suddenly, at the forest far away, there was a commotion
ทันใดนั้นที่ป่าห่างไกลก็เกิดความวุ่นวาย
   Kubei instinctively withheld his breath
Kubei สัญชาตญาณระงับลมหายใจ
   A troop of strict-looking knights walked towards them slowly from the dark
กองทหารที่เข้มงวดมองไปหาพวกเขาอย่างช้าๆจากความมืด
   The troop consisted of approximately more than ten people, and although they were all riding horses, their formation was as neat as geometrical shapes from a mathematical equation
กองทหารประกอบด้วยผู้คนมากกว่าสิบคนถึงแม้ว่าพวกเขาจะขี่ม้าทั้งหมดการก่อตัวของพวกเขาก็เป็นรูปทรงเรขาคณิตอย่างประณีตจากสมการทางคณิตศาสตร์
 Every single one of them was covered with armor, their breastplate engraved with intricate designs
ทุกคนหนึ่งถูกปกคลุมไปด้วยชุดเกราะและพวงมาลัยตราตรึงใจด้วยการออกแบบที่ซับซ้อน
 They looked magnificent, but also dignified
พวกเขาดูสวยงาม แต่ยังสง่างาม
   The most amazing part was that even though the forest was dark, the armor was emitting a muted gold light
ส่วนที่น่าตื่นตาตื่นใจที่สุดคือแม้ว่าป่าจะมืดเกราะก็เปล่งแสงสีทองเงียบ
 Under the holy light, these knights look like gods that descended from the heavens, compelling people to worship them
ภายใต้แสงอันศักดิ์สิทธิ์อัศวินเหล่านี้ดูเหมือนพระเจ้าที่สืบเชื้อสายมาจากฟากฟ้าบังคับให้คนเคารพบูชา
   They marched with the momentum of a thousand troops with only around 10 people
พวกเขาเดินขบวนไปกับแรงของกองทัพนับหมื่นคนที่มีเพียงประมาณ 10 คนเท่านั้น
   Kubei felt Michelle’s obvious tension when these knights appeared
Kubei รู้สึกตึงเครียดอย่างเห็นได้ชัดของ Michelle เมื่ออัศวินเหล่านี้ปรากฏตัวขึ้น
   He could not help but be interested
เขาไม่สามารถช่วย แต่สนใจ
   Who were these knights? Did their appearance have anything to do with Michelle? Why was Michelle so nervous? Unless…
เหล่าอัศวินเหล่านี้เป็นใคร? 
 they were the troops from the Lithur family?   Of course, Kubei was not stupid enough to call for help
พวกเขาเป็นทหารจากครอบครัว Lithur? 
 The dagger was still under his throat, and calling for help would only hasten his death
กริชยังคงอยู่ใต้คอของเขาและการเรียกขอความช่วยเหลือจะช่วยเร่งความตายของเขา
   The knights did not notice Kubei and Michelle, who were hiding on a tree
อัศวินไม่ได้สังเกตเห็น Kubei และ Michelle ที่ซ่อนตัวอยู่บนต้นไม้
 They looked like they were just passing by, and as their march was quite fast, they disappeared from Kubei’s view moments later
พวกเขาดูเหมือนพวกเขากำลังเดินผ่านและเมื่อเดือนมีนาคมของพวกเขาเร็วมากพวกเขาก็หายตัวไปจากมุมมองของ Kubei ในภายหลัง
 Once the knights left the vicinity, Kubei felt that Michelle very obviously became relaxed
เมื่ออัศวินออกจากบริเวณใกล้เคียง Kubei รู้สึกว่ามิเชลเห็นได้ชัดว่าเป็นที่ผ่อนคลาย
   After a few more minutes, Michelle kept her dagger away
หลังจากผ่านไปสักครู่มิเชลก็เก็บกริชไว้
   Kubei touched his throat
Kubei สัมผัสคอของเขา
 The chill of the steel still lingered, and he was shaken from the encounter
ความเย็นของเหล็กยังคงอ้อยอิ่งอยู่และเขาก็เขย่าออกจากการเผชิญหน้า
   What exactly was Michelle trying to do? Who were the knights? Also…
Michelle พยายามทำอะไร? 
 the question from before, why did Michelle not erase the signals he left behind?   He had too many questions
คำถามจากก่อนทำไม Michelle ไม่ลบสัญญาณที่เขาทิ้งเอาไว้? 
   Before he managed to ask, Michelle spoke, "Sir Lithur, please forgive the disrespect I’ve shown
ก่อนที่เขาจะถามมิเชลล์พูดว่า "เซอร์ลิเทอร์โปรดยกโทษให้ความเคารพที่ฉันได้แสดงไว้
 I was only acting for our safety
ฉันทำเพื่อความปลอดภัยของเราเท่านั้น
 Please relax, and I could answer your questions now
โปรดผ่อนคลายและฉันสามารถตอบคำถามของคุณได้แล้ว
"   Michelle wiped the dagger with her sleeve and kept it safely
"Michelle เช็ดกริชด้วยแขนเสื้อของเธอและเก็บไว้อย่างปลอดภัย
 Then, she gazed at the direction the knight left and continued, "About your signals, it was unfortunate to say that I have no need to clean them up
จากนั้นเธอก็มองไปที่ทิศทางที่อัศวินทิ้งไว้และพูดต่อ "เกี่ยวกับสัญญาณของคุณมันเป็นเรื่องโชคร้ายที่บอกได้ว่าฉันไม่จำเป็นต้องทำความสะอาดพวกเขา
"   Kubei was surprised and baffled, "What do you mean?"   Michelle was momentarily silent, and as if she remembered something, she sarcastically said, "You really thought there would be troops wanting to save you? Shame, you and Annie were cheated
Kubei รู้สึกประหลาดใจและงุนงง "คุณหมายถึงอะไร?" มิเชลล์ก็เงียบไปชั่วขณะและราวกับว่าเธอจำได้บางอย่างเธอพูดอย่างแดกดันว่า "คุณคิดว่าจะมีกองกำลังที่ต้องการช่วยคุณให้รอด? 
 There were no troops from the Lithur family
ไม่มีทหารจากครอบครัว Lithur
 The only ones that were after us were the troop that just left
คนเดียวที่อยู่ข้างหลังเราคือกลุ่มที่เพิ่งทิ้งไว้
"   No troops?   Kubei was stunned
"ไม่มีทหาร? Kubei ตะลึง
   How could it be? Did the family give up on him? It was Michelle who said again and again that there were troops from the Lithur family
มันจะเป็นอย่างไร? 
 Even Annie believed in her without doubt! Was everything a lie?   Fuck this shit!   This woman planned to cheat everyone from the start
แม้แอนนี่เชื่อมั่นในตัวเธอโดยไม่ต้องสงสัย! 
 She did not even spare her accomplices! Kubei, a teleportation newbie, would of course be cheated
เธอไม่ได้ช่วยเพื่อนร่วมงานของเธอ! 
 He wasted a whole night pondering on escape plans on these ‘troops’ that never existed! Uttering ‘fuck’ would not be sufficient to express his feelings
เขาเสียทั้งคืนที่กำลังคิดถึงแผนการหลบหนีเหล่าทหารที่ไม่เคยมีอยู่! 
   Without the troops, he would be left with no choice but death!   "Wait, who are they?"   Kubei asked, as he forced himself to remain level-headed despite being in shock and fear for his life
โดยไม่ต้องทหารเขาจะเหลือไม่มีทางเลือก แต่ความตาย! 
 He thought and pointed towards the direction where the knights left
เขาคิดและชี้ไปทางที่อัศวินทิ้งไว้
 The knights had left quite an impression on him
อัศวินได้ทิ้งความประทับใจให้กับเขา
   His instincts told him that they would be his last hope
สัญชาตญาณของเขาบอกเขาว่าพวกเขาจะเป็นความหวังสุดท้ายของเขา
   However, Michelle’s tone of answer was strange, "They…
อย่างไรก็ตามเสียงตอบรับของมิเชลล์เป็นเรื่องแปลก "พวกเขา ...
 They are the ‘Cleaners’ from the church
พวกเขาเป็น 'ทำความสะอาด' จากโบสถ์
"   Kubei asked again, "Cleaners? What do they clean?"   Michelle heard him and was silent
"Kubei ถามอีกครั้ง" ทำความสะอาด? 
 She then laughed shortly without reason, her voice scratchy like rusted blades rubbing against each other
จากนั้นเธอก็หัวเราะไม่นานโดยไม่มีเหตุผลเสียงของเธอเหมือนมีเสียงดังสนิมถูกัน
 She stared at the direction where the knights came, and spoke with disdain and self-deprecation
เธอจ้องไปที่ทิศทางที่อัศวินเข้ามาและพูดด้วยความอับอายและการคัดค้านตัวเอง
   This was her answer, "Today, they are here to cleanse Annie
นี่คือคำตอบของเธอ "วันนี้พวกเขามาที่นี่เพื่อทำความสะอาดแอนนี่
"
"