Chapter 8 Chapter 8: The Cat is Out of the Bag? Translator: J_Squared  Editor: - - Half an hour after Annie was turned into dust
บทที่ 8 บทที่ 8: แมวออกจากกระเป๋า? 
   On the other side of the night sky, Kubei’s situation was not any better than Annie’s
ในอีกฟากหนึ่งของท้องฟ้ายามค่ำคืนสถานการณ์ของ Kubei ไม่ได้ดีไปกว่า Annie's
   "You were willing to harm your partners just to lie to me?"   It wasn’t that Kubei’s sense of justice flared up all in a sudden and that felt sorry for Annie
"คุณเต็มใจที่จะทำร้ายคู่ค้าของคุณเพียงแค่การโกหกผม?" 
 It was just the fact that aside from criticising Michelle from a moral high ground, he really had no idea what he could say
เป็นเพียงข้อเท็จจริงที่ว่านอกเหนือจากการวิจารณ์ Michelle จากจุดสูงคุณธรรมจริงๆเขาไม่รู้ว่าเขาจะพูดอะไรได้บ้าง
   However, he must continue talking
อย่างไรก็ตามเขาต้องพูดต่อ
 To shut up now will have no difference from sitting around and waiting for death to arrive
การที่จะปิดตอนนี้จะไม่มีความแตกต่างจากการนั่งรอและรอความตาย
 After all, he was still in a ‘negotiation’ with Michelle, although the direction of the negotiation was opposite of what was originally planned by Kubei
หลังจากที่ทุกอย่างเขายังอยู่ใน 'การเจรจาต่อรอง' กับ Michelle แม้ว่าทิศทางของการเจรจาต่อรองเป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามกับสิ่งที่ถูกวางแผนโดย Kubei
   Still, this was his last shot for survival
ยังคงเป็นภาพสุดท้ายของเขาสำหรับการอยู่รอด
   "Why is that a problem?" Michelle’s attitude also began to become aggressive
"ทำไมถึงเป็นปัญหา?" 
 "Sir Lithur, I seemed to have treated you too well for our continued partnership
"เซอร์ลิเทอร์ดูเหมือนว่าฉันจะปฏิบัติกับคุณเป็นอย่างดีสำหรับการเป็นหุ้นส่วนที่ต่อเนื่องของเรา
 However, you seemed to have taken it as an invitation to converse with me at your whim
อย่างไรก็ตามคุณดูเหมือนจะได้รับมันเป็นคำเชิญที่จะสนทนากับฉันที่ราชประสงค์ของคุณ
"   Well my ass
"ลาฉันดี
   Kubei felt immense pressure
Kubei รู้สึกกดดันมหาศาล
 It was obvious that Michelle was ready to stop the goody-two-shoes act and end the negotiations soon
เห็นได้ชัดว่ามิเชลล์พร้อมที่จะหยุดการกระทำที่ดีงามสองล้อและยุติการเจรจาในเร็ว ๆ นี้
 This was not good news for Kubei
นี่ไม่ใช่ข่าวดีสำหรับ Kubei
   Whether it was for his survival or just to delay his death, Michelle must continue talking
ไม่ว่าจะเพื่อความอยู่รอดหรือเพียงเพื่อชะลอความตายของเขามิเชลล์ต้องพูดต่อ
   Thus, he tried to be stern: "Lady Michelle, you depend wholly on me to open the treasury
ดังนั้นเขาจึงพยายามที่จะเข้มงวด: "เลดี้มิเชลล์คุณพึ่งพาฉันเพื่อเปิดคลังทั้งหมด
 I can also change my mind at any minute
ฉันยังสามารถเปลี่ยนความคิดได้ทุกเมื่อ
 Do not forget, I wield the power to stop you from getting whatever you want forever
อย่าลืมว่าฉันมีกำลังที่จะหยุดคุณจากสิ่งที่คุณต้องการตลอดไป
"   However, Michelle’s answer came faster than he expected, "Oh, do not rush, my good sir
"อย่างไรก็ตามคำตอบของมิเชลล์ก็เร็วกว่าที่เขาคาดไว้" โอ้อย่ารีบร้อนครับ
 I will treat you well with my leather whip, and I believe in no time you will know what decision you will make by the door
ฉันจะปฏิบัติกับคุณได้ดีด้วยแส้หนังของฉันและฉันเชื่อว่าในเวลาที่คุณจะรู้ว่าสิ่งที่คุณจะตัดสินใจที่ประตูไม่
"   "…
"" ...
"   Kubei must admit that these softly-spoken threats sounded much scarier than the ones that were made in a frightening manner
"Kubei ต้องยอมรับว่าภัยคุกคามที่พูดเบา ๆ ฟังดูน่ากลัวกว่าคนที่ทำในลักษณะน่ากลัว
   The message behind the tone was: ‘I can see through whatever you’re planning, and no matter how hard you try, you will never escape my grasp
ข้อความที่อยู่เบื้องหลังเสียงดังกล่าวคือ: "ฉันสามารถมองเห็นสิ่งที่คุณกำลังวางแผนได้และไม่ว่าคุณจะพยายามอย่างหนักแค่ไหนคุณจะไม่หลบหนีความเข้าใจของฉัน
’   Belittlement! This was a complete belittlement!   Michelle took a black whip out of her sleeve when Kubei gave no response
'Belittlement! 
 She dangled the whip in front of Kubei, and it shone like oil under the gaze of the moonlight
เธอห้อยแส้หน้า Kubei และมันส่องลงเหมือนน้ำมันใต้แสงจันทร์จ้องมอง
   "Like what you see?" She asked
"ชอบสิ่งที่คุณเห็น?" 
   '[email protected][email protected] you', Kubei cursed in his head
'[อีเมล์ protected] [email protected] you', Kubei สบถในหัวของเขา
   Michelle tugged the whip, and Kubei put a smile on his face immediately
มิเชลล์ลากแส้และเคบี่ก็ยิ้มให้ใบหน้าของเขาทันที
   "I hope we work well together!"   "I hope we work well together," Michelle nodded as she slowly tucked the whip away
"ฉันหวังว่าเราจะทำงานร่วมกันได้ดี!" 
   Kubei felt very frustrated
Kubei รู้สึกผิดหวังมาก
   In hindsight, he would fall for Michelle’s lies because he had just teleported into this world, and had no prior knowledge about anything
เขาจะตกเป็นเหยื่อของมิเชลล์เพราะเขาเพิ่งถูกย้ายไปอยู่ในโลกนี้และไม่รู้เรื่องอะไรเลย
 He was like a farmer who just arrived in a city, and even a 3-year-old child would be able to trick him
เขาเป็นเหมือนชาวนาที่เพิ่งมาถึงเมืองและแม้แต่เด็กที่อายุ 3 ขวบจะสามารถหลอกลวงเขาได้
   Fuck this teleportation
แอบถ่ายข้อมูลนี้
 The main characters from other novels all have the memories of their predecessors, so why did he not get anything?   If he knew there were no troops in the beginning, if he knew more things
ตัวละครหลักจากนวนิยายเล่มอื่น ๆ ทั้งหมดมีความทรงจำของรุ่นก่อน ๆ ของพวกเขาดังนั้นทำไมเขาถึงไม่ได้อะไร? 
   Everything would be different
ทุกอย่างจะแตกต่างกัน
   "Cleaners, a special troop of holy knights from the church to take care of the heathens," the System popped up and explained, "the selection for Cleaners are very strict
"ทำความสะอาดเป็นกลุ่มพิเศษของอัศวินศักดิ์สิทธิ์จากคริสตจักรเพื่อดูแลคนนอกศาสนา" ระบบดังกล่าวลุกขึ้นและอธิบายว่า "การเลือกใช้น้ำยาทำความสะอาดนั้นเข้มงวดมาก
 Only 2 out of 2000 holy knights who participate would be selected to be a Cleaner
มีเพียง 2 ใน 2,000 อัศวินศักดิ์สิทธิ์ที่เข้าร่วมจะได้รับเลือกให้ทำความสะอาด
 Apparently, every cleaner will be baptised by the Pope and they possess unusual strength
เห็นได้ชัดว่าผู้ทำความสะอาดทุกคนจะได้รับบัพติศมาจากสมเด็จพระสันตะปาปาและพวกเขามีความแข็งแรงที่ไม่ธรรมดา
 Once they gather, they would become even more terrifying
เมื่อพวกเขารวบรวมพวกเขาจะกลายเป็นน่ากลัวมากยิ่งขึ้น
"   "What the hell? Can you not appear out of the blue at this crucial moment and frighten me?" Kubei said angrily in his mind
"" อะไรนรก? 
   "This is the description for the Cleaners
"นี่คือคำอธิบายสำหรับเครื่องทำความสะอาด
" The System did not detect Kubei’s anger and it still spoke with an annoying tone
"ระบบไม่พบความโกรธของ Kubei และยังพูดด้วยน้ำเสียงที่น่ารำคาญ
   "You…" Kubei wanted to say something, but was cut off by a thought, "Wait, where did the information come from?"   "I don’t know, it suddenly appeared in the database," the System replied
"คุณ ... " Kubei ต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ถูกตัดออกด้วยความคิดว่า "รอข้อมูลมาจากที่ไหน?" 
   "Is there anything else? Give me something useful, something about mages! How do the mages in this world learn magic?"   Kubei’s heart was once again set aflame with hope
"มีอะไรอื่นไหมให้ฉันมีประโยชน์บางอย่างเกี่ยวกับผู้วิเศษอย่างไรผู้วิเศษในโลกใบนี้เรียนรู้เวทมนตร์อย่างไร?" 
 Description! Information! Although he had no idea if the System had an upgrade or if there was a bug that caused it to obtain these information, but that was exactly what he lacked the most
คำอธิบาย! 
 Due to this damned teleportation, he knew close to nothing about the world he was currently in
เนื่องจากการส่งผ่านทางไกลที่น่ารังเกียจนี้เขารู้ว่าไม่มีอะไรใกล้โลกที่เขากำลังเข้ามา
   He needed information about mages
เขาต้องการข้อมูลเกี่ยวกับผู้วิเศษ
   He needed to master the Binding Spell, as it was the only way that he could get out of this alive
เขาต้องการที่จะควบคุมการสะกด Binding Spell เนื่องจากเป็นวิธีเดียวที่เขาจะได้รับจากชีวิตนี้
   "There was nothing else, aside from the really terrible speech you wrote, the only thing in the database was this
"มีอะไรอื่นนอกเหนือจากคำพูดแย่จริงๆที่คุณเขียนไว้มีเพียงสิ่งเดียวในฐานข้อมูลนี้เท่านั้น
"   Kubei was very irritated, "I have no time and heart to joke around with you now
"Kubei รู้สึกหงุดหงิดมาก" ตอนนี้ไม่มีเวลาและหัวใจที่จะล้อเล่นกับคุณ
 Give me something useful! We are on the same boat here, you could only exist if I didn’t die
ให้สิ่งที่เป็นประโยชน์แก่ฉัน! 
 If I can’t master the Binding Spell, we will all be fucked
ถ้าฉันไม่สามารถควบคุม Binding Spell ได้เราทุกคนจะต้องระยำ
"   "Nothing is nothing, the System never jokes around
"ไม่มีอะไรที่ไม่มีอะไรเลยระบบไม่เคยล้อเล่น
"   "…
"" ...
" Kubei was unsure whether he should continue asking about the first part of the sentence, or spite the second half of the sentence
"Kubei ไม่แน่ใจว่าเขาควรจะถามคำถามเกี่ยวกับส่วนแรกของประโยคหรือแม้กระทั่งช่วงครึ่งหลังของประโยค
   Still, he refused to give up, "For real, you have nothing else?"   "I really have nothing else
ยังคงเขาปฏิเสธที่จะให้ขึ้น "สำหรับจริงคุณไม่มีอะไรอื่น?" 
"   "Really? You really have nothing else?"   A burst of static came from the System, and a half transparent numerical platform appeared in front of Kubei, "If you need human assistance, please press 0
"" จริงเหรอ? 
"   "…"   Kubei finally dropped the idea
"" ... "Kubei ทิ้งความคิดไว้ในที่สุด
 He should rely on himself now
ตอนนี้เขาควรพึ่งพาตัวเอง
   That’s right, Kubei was nowhere near giving up on hope
ที่ถูกต้อง Kubei ไม่ได้อยู่ใกล้กับการให้ความหวัง
 The situation was stagnant, and if he was in another novel, there would already be a miracle or a saviour from the heavens who would save him
สถานการณ์ก็ซบเซาและถ้าเขาอยู่ในนวนิยายเรื่องใหม่มีอยู่แล้วจะเป็นสิ่งมหัศจรรย์หรือผู้ช่วยให้รอดจากชั้นฟ้าทั้งหลายที่จะช่วยเขา
 However, life is never a novel, and most of the time, being backed to a corner does not lead to a huge leap in the future, but a queue to the heavens and a farewell to your life
อย่างไรก็ตามชีวิตไม่เคยเป็นเรื่องนวนิยายและส่วนมากแล้วการได้รับการสนับสนุนไปที่มุมไม่ได้นำไปสู่การก้าวกระโดดครั้งใหญ่ในอนาคต แต่จะเป็นคิวสู่สวรรค์และอำลาชีวิตของคุณ
   Furthermore, if he was really in a novel, the author must have hated his guts to give him these experiences
นอกจากนี้ถ้าเขาเป็นจริงในนวนิยายผู้เขียนต้องมีเกลียดชังของเขาที่จะให้เขามีประสบการณ์เหล่านี้
   But…
แต่…
   From the moment Michelle’s attitude got a turn to the worse, Kubei felt that something was off
จากช่วงเวลาที่ทัศนคติของมิเชลล์หันมาแย่ลง Kubei รู้สึกว่ามีบางอย่างที่ไม่ดี
 He had no idea where this feeling came from, but his instincts screamed at him that something was wrong, and Michelle was hiding things from him
เขาไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้มาจากไหน แต่สัญชาตญาณของเขากรีดร้องว่ามีบางอย่างผิดพลาดและมิเชลล์ก็ซ่อนอะไรจากเขา
   "What would it be?"   Under the immense pressure of death, Kubei felt the hope of survival again, just like the feeling of a breeze in a sealed cave
"มันควรจะเป็นยังไง?" 
   He will follow the breeze and grab it
เขาจะตามสายลมและคว้ามัน
   He focused his attention on reality
เขามุ่งความสนใจไปที่ความเป็นจริง
 They were still on the tree, and Michelle showed no sign of moving
พวกเขายังคงอยู่บนต้นไม้และมิเชลล์ก็ไม่มีอาการเคลื่อนไหว
 It seemed like she was afraid of getting caught by the Cleaners, and was waiting for them to move further away from their vicinity
ดูเหมือนว่าเธอกลัวที่จะถูกจับโดย Cleaners และกำลังรอให้พวกเขาเคลื่อนห่างจากบริเวณใกล้เคียง
   The Cleaners…
ทำความสะอาด ...
   Michelle seemed to dread their presence, and since the system gave him quite a lot of information about them, he might as well just try to use that as a breakthrough
มิเชลล์ดูเหมือนจะกลัวการปรากฏตัวของพวกเขาและตั้งแต่ระบบให้เขาค่อนข้างมากของข้อมูลเกี่ยวกับพวกเขาเขาอาจเป็นอย่างดีเพียงแค่พยายามที่จะใช้ว่าเป็นความก้าวหน้า
 Even though he could not get updates from the system, the least he could do was to test it out on Michelle
แม้ว่าเขาจะไม่ได้รับการอัปเดตจากระบบ แต่อย่างน้อยที่สุดก็คือการทดสอบกับ Michelle
   He considered and then said, "They didn’t come for Annie
เขาคิดและพูดว่า "พวกเขาไม่ได้มาหาแอนนี่
 They came for you
พวกเขามาหาคุณ
"   Michelle remained cold towards him, "Nobles who talk too much usually do not live long
"มิเชลล์ยังคงหนาวกับเขา" Nobles ที่พูดมากเกินไปมักไม่ค่อยมีชีวิตอยู่
"   He didn’t know if he could survive after talking too much, but he knew if he talked too little, he definitely could not live
"เขาไม่รู้ว่าเขาจะสามารถอยู่รอดได้หลังจากที่พูดมากเกินไปหรือไม่ แต่เขารู้ว่าถ้าเขาพูดน้อยเกินไปเขาก็ไม่สามารถอยู่ได้
   Kubei never wanted to be a chatty person, but God left him no choice
Kubei ไม่เคยต้องการเป็นคนพูด แต่พระเจ้าปล่อยให้เขาไม่มีทางเลือก
   "Cleaners, they are the holy knights whom the church utilizes to deal with people like you
"ทำความสะอาดพวกเขาเป็นอัศวินศักดิ์สิทธิ์ที่คริสตจักรใช้เพื่อจัดการกับคนอย่างคุณ
 Presently, there are only a few Cleaners of the church, and all of them are holy knights with loads of battle experiences
ปัจจุบันมีเพียงไม่กี่คนทำความสะอาดของโบสถ์และทั้งหมดของพวกเขาเป็นอัศวินศักดิ์สิทธิ์ที่มีมากมายของประสบการณ์การต่อสู้
 You’ve had more than 10 cleaners come after you, which means you must have gotten the church’s attention
คุณมีเครื่องทำความสะอาดมากกว่า 10 ชนิดมาหลังจากที่คุณซึ่งหมายความว่าคุณต้องได้รับความสนใจจากคริสตจักร
"   Kubei deliberately spoke slowly, hoping to elicit some response from Michelle using the information he got from the System
"Kubei จงใจพูดช้าๆหวังที่จะกระตุ้นการตอบสนองบางอย่างจาก Michelle โดยใช้ข้อมูลที่เขาได้รับจากระบบ
   Michelle did not react
มิเชลล์ไม่ตอบสนอง
   Kubei was not discouraged by the lack of response as he continued, "Do you really think you could open the treasury with the church watching? The treasury of every family will be guarded by many, even if you could eliminate them without causing any commotion, it will still be near impossible to not alert the Cleaners
Kubei ไม่ท้อด้วยการขาดการตอบสนองในขณะที่เขาพูดต่อว่า "คุณคิดว่าคุณสามารถเปิดคลังกับโบสถ์ได้หรือไม่? คลังของทุกครอบครัวจะได้รับการคุ้มกันโดยคนมากมายแม้ว่าคุณจะสามารถกำจัดพวกเขาได้โดยไม่ก่อให้เกิดความวุ่นวายใด ๆ " 
 They are still around the area, and they will find out about this
พวกเขายังคงอยู่รอบพื้นที่และพวกเขาจะหาข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้
"   His tone was calm, but in his heart, he was as anxious as if he was on fire
"เสียงของเขาสงบ แต่ในใจเขาก็กังวลราวกับว่าเขากำลังดับเพลิง
   Please…
กรุณา…
 Please…
กรุณา…
 Give me some reaction!   He felt like he was taking a Politics examination, when he blabbered things that he did not even understand, but he hoped that maybe one of his sentences would hit the nail on its head, and break open this corner that he was backed to
ให้ฉันปฏิกิริยา! 
 He was making things up until his brain juices were almost dry
เขากำลังทำสิ่งต่างๆจนน้ำแร่สมองเกือบแห้ง
   Luckily, Michelle finally moved
โชคดีที่มิเชลล์ก็ย้ายไปในที่สุด
   She turned around and looked at Kubei
เธอหันกลับไปมอง Kubei
 That was the first time Kubei saw Michelle’s face
นั่นเป็นครั้งแรกที่คิบะเห็นใบหน้าของมิเชลล์
 Under the faint moonlight, the cape had a wide coverage, and her face was still enveloped in shadows
ภายใต้แสงจันทร์แสงจันทร์ที่แหลมมีความกว้างครอบคลุมและใบหน้าของเธอยังคงห้อมล้อมด้วยเงา
 However, her pale golden eyes were as bright as an owl’s, and it was piercing beyond belief
อย่างไรก็ตามดวงตาสีทองอ่อนของเธอสว่างกว่านกฮูกและมันก็เจาะความเชื่อ
   It was an animal’s gaze, sharp without warmth, and Kubei had goosebumps from just looking at it
มันเป็นสายตาของสัตว์ที่คมชัดโดยไม่มีความอบอุ่นและ Kubei มีอาการขนลุกจากการมองไปที่มัน
   "Who are you?"   "What?" Kubei could not react in time
"คุณคือใคร?" 
   "You are not Grant Lithur
"คุณไม่ใช่แกรนท์ลิเทอร์
 Who are you? When did you switch him away? Where is he?" In a flash, Michelle took out the dagger and placed it on Kubei’s throat, her tone of voice demanding
คุณคือใคร? 
   "I don’t understand what you’re saying," Kubei’s heart skipped a beat, and he had a bad premonition
"ฉันไม่เข้าใจสิ่งที่คุณกำลังพูด" หัวใจของ Kubei พ่ายแพ้และเขาก็มีความรู้สึกไม่ดี
   Michelle’s eyes were merciless and cold like a leopard’s
ดวงตาของมิเชลล์ก็ไร้ความปราณีและหนาวเหมือนเสือดาว
 "Stop acting dumb
"หยุดทำตัวเป็นใบ้
 The Cleaners move in groups of 14, and you act like you don’t know it
ทำความสะอาดย้ายในกลุ่มของ 14 และคุณทำตัวเหมือนที่คุณไม่ทราบว่า
 That was fine, but when you said there will be guards by the treasury, that was too much
แต่เมื่อคุณบอกว่าจะมียามโดยเงินคงคลังนั่นก็มากเกินไป
 The Lithur family pride themselves on the secrecy of the location of the treasury and the complicated method of opening it, so they will never set guards outside the treasury
ครอบครัว Lithur ภูมิใจในความลับของสถานที่ของคลังและวิธีการที่ซับซ้อนของการเปิดดังนั้นพวกเขาจะไม่ตั้งยามนอกคลัง
 If you are from the Lithur family, it is impossible for you to not know that
หากคุณมาจากตระกูล Lithur คุณจะไม่ทราบว่าเป็นไปไม่ได้
"   She paused, then said with emphasis, "Who are you?"   Kubei’s palm was full of cold sweat
"เธอหยุดชั่วคราวแล้วพูดด้วยความกระจ่างว่า" คุณเป็นใคร? "ฝ่ามือของเคบะเต็มไปด้วยเหงื่อเย็น
   He went too far now, he went way off track
ตอนนี้เขาไปไกลเกินไปแล้วเขาก็ออกไปข้างนอก
 Politics examinations were way better than this, at least there was no penalty for saying the wrong things
การตรวจสอบทางการเมืองดีกว่านี้อย่างน้อยก็ไม่มีการลงโทษด้วยการพูดผิด
   He never was Grant Lithur, he was Kubei, a teleporter with a terrible luck
เขาไม่เคยเป็น Grant Lithur เขาเป็น Kubei นัก teleporter ที่โชคร้ายมาก
 He had no idea what the heck was the Lithur family, much less the way to open the treasury
เขาไม่รู้ว่าครอบครัวนี้เป็นครอบครัว Lithur มากน้อยแค่ไหนในการเปิดคลัง
 He knew nothing
เขาไม่รู้อะไรเลย
   Once Michelle found out about this, he would be of no use to her
เมื่อมิเชลล์รู้เรื่องนี้แล้วเขาคงจะไม่มีประโยชน์อะไรกับเธอ
 She would kill him
เธอจะฆ่าเขา
   "The ultimate-unrivalled artificial intelligence System, save me!" Kubei shouted internally
"ระบบปัญญาประดิษฐ์ยอดเยี่ยมยอดเยี่ยมช่วยฉันได้!" 
   "Shutting down, dun-dun-dun-dun
"ปิด, dun-dun-dun-dun
"   "Fuck you!"   In the real world, Kubei’s thoughts were not exposed because he had no expressions or actions since he was stunned by Michelle’s sudden movement
"Fuck you!" ในโลกแห่งความเป็นจริงความคิดของ Kubei ไม่ได้ถูกเปิดเผยเพราะเขาไม่มีการแสดงออกหรือการกระทำใด ๆ เนื่องจากเขารู้สึกทึ่งในการเคลื่อนไหวอย่างกะทันหันของ Michelle
 Kubei went along with his poker face, feigning calmness as he said, "I am Grant Lithur
Kubei ไปพร้อมกับหน้าโป๊กเกอร์ของเขา, แกล้งทำเป็นความสงบในขณะที่เขากล่าวว่า "ฉัน Grant Lithur
"   Michelle’s eyes were like scalpels, waiting to dissect Kubei and take out his organs to inspect them down to his cells
"ดวงตาของมิเชลล์เป็นเหมือนหนังศีรษะรอการผ่า Kubei และเอาอวัยวะของเขาไปตรวจดูที่เซลล์ของเขา
   His life was on the line now
ชีวิตของเขาอยู่ในสายตอนนี้
 He forced himself to remain composed as he held eye contact with Michelle
เขาบังคับตัวเองให้สงบในขณะที่เขาจับตาดูมิเชลล์
   It was like he was back to grade school when his grade teacher would question him, "Did you finish your homework?" He would answer, "Yes, I did, but I forgot to bring it to school," and she would ask him again, "Are you lying?" in which he would reply, "No, I’m not lying!"   Luckily, he did not do his homework very often
เหมือนกับที่เขากลับมาเรียนที่โรงเรียนประถมเมื่อครูประถมของเขาตั้งคำถามกับเขาว่า "คุณทำการบ้านเสร็จแล้วหรือยัง?" 
 That training allowed him to hold up under such an intimidating gaze
การฝึกนั้นช่วยให้เขาสามารถข่มขู่ได้
   It was as if a lifetime has passed, even Kubei felt slightly hungry
ราวกับว่าชีวิตผ่านไปแม้กระทั่ง Kubei รู้สึกหิวเล็กน้อย
   Suddenly, Michelle retracted her dagger, and stopped her intimidation tactics
ทันใดนั้นมิเชลล์ก็ถอยกริชของเธอและหยุดกลยุทธ์การข่มขู่ของเธอ
 Once again, she perched on the branch and became as still as a statue
อีกครั้งหนึ่งเธอนั่งอยู่ที่สาขาและกลายเป็นยังคงเป็นรูปปั้น
   What the hell is going on? Kubei was still immersed in his perfect "I forgot to bring my homework" face, and he could not react
เกิดอะไรขึ้น? 
   He felt dull
เขารู้สึกหมองคล้ำ
   "Give up already, I will not fall for your tricks," Michelle told him
มิเชลล์บอกกับเขาว่า "เลิกแล้วฉันจะไม่ล้มตัวเอง
   What the hell…
อะไรนรก ...
 For a moment, Kubei felt like he skipped a chapter when he was reading a novel and could not catch up with the plot
สักครู่ Kubei รู้สึกราวกับว่าเขาข้ามบทหนึ่งตอนที่เขาอ่านนวนิยายและไม่สามารถเข้าใจแผนการนี้ได้
 Give up? Fall for my tricks? What did he do that he did not even realize he did?   He had no idea what reaction he should give
ยอมแพ้? 
   Of course, he would never show his confusion
แน่นอนเขาไม่เคยแสดงความสับสนของเขา
 After a good pondering, he thought of a way that he could try things out without showing his hand, which was to repeat the last thing he said, and wait for Michelle’s reaction
หลังจากขบคิดที่ดีเขาคิดว่าวิธีที่เขาสามารถลองสิ่งต่างๆได้โดยไม่ต้องแสดงมือของเขาซึ่งเป็นการทำซ้ำสิ่งสุดท้ายที่เขาพูดและรอปฏิกิริยาของมิเชลล์
   "I am Grant Lithur
"ฉันให้ Lithur
"   Michelle seemed to be annoyed, "Shut up with your nonsense!"   Kubei stared at the unmoving shadow of Michelle, and replayed the previous encounter
มิเชลล์ดูเหมือนจะหงุดหงิด "ปิดปากด้วยเรื่องไร้สาระของคุณ!" Kubei จ้องมองที่เงามิเชลล์ไม่สั่นคลอนและย้อนกลับไปเผชิญหน้าครั้งก่อน
 Michelle’s weird demeanor, his unreasonable sense of hope amidst the despair…
การกระทำที่แปลกประหลาดของ Michelle ความรู้สึกที่ไร้เหตุผลของความหวังท่ามกลางความสิ้นหวัง ...
 That peculiar feeling of something being off was as prominent as a strand of white hair among black hairs, taunting him to pluck it out
ความรู้สึกที่แปลกประหลาดของสิ่งที่ถูกปิดคือความโดดเด่นเป็นเส้นผมของเส้นผมสีขาวระหว่างขนสีดำล้อเลียนเขาให้ถอนออก
   Abruptly, an idea appeared in his mind
ทันใดนั้นความคิดก็ปรากฏขึ้นในใจของเขา
   "I am not Grant Lithur
"ฉันไม่ใช่แกรนท์ลิเทอร์
"
"