Chapter 29 Chapter 29: An Encounter with An Old Friend Translator: EndlessFantasy Translation  Editor: EndlessFantasy Translation Once again, Benjamin dreamt
บทที่ 29 บทที่ 29: พบกับเพื่อนเก่านักแปล: EndlessFantasy Translation Editor: แปล EndlessFantasy อีกครั้งเบนจามินฝัน
   Finally, this dream did not involve his boss
ในที่สุดความฝันนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเจ้านายของเขา
 He dreamt of himself drowning in the deep blue sea, surrounded by a group of mermaids
เขาฝันถึงตัวเองจมน้ำตายในทะเลสีฟ้าล้อมรอบด้วยกลุ่มนางเงือก
 The faces of the mermaids were the faces of the people he knew after he arrived in this world
ใบหน้าของนางเงือกเป็นใบหน้าของคนที่เขารู้จักหลังจากที่เขามาถึงในโลกนี้
   Their expressions were cold and a tad bit scary
การแสดงออกของพวกเขาหนาวและน่าเบื่อสักหน่อย
   In a flash, these swimming mermaids all transformed into blue symbols, and they flew faster and faster around him
ในทันทีนางเงือกว่ายน้ำทั้งหมดเปลี่ยนเป็นสัญลักษณ์สีน้ำเงินและพวกเขาบินเร็วขึ้นและรอบตัว
 The vast sea also disappeared around him, and what surrounded him was darkness without end
ทะเลกว้างใหญ่ก็หายไปรอบ ๆ ตัวเขาและสิ่งที่ล้อมรอบเขาคือความมืดโดยไม่มีที่สิ้นสุด
   Benjamin tried hard to identify the symbols, but for some reason, he could never see the symbols clearly
เบนจามินพยายามอย่างหนักเพื่อระบุสัญลักษณ์ แต่ด้วยเหตุผลบางประการเขาไม่สามารถมองเห็นสัญลักษณ์ได้อย่างชัดเจน
   By his ears, a buzzing sound was heard
หูของเขาได้ยินเสียงพึมพำ
   He studied his surroundings
เขาศึกษาสภาพแวดล้อมของเขา
 He suddenly had an epiphany: Was this not the space of his consciousness? He recalled the time when he unlocked the space, and a thought came to him as the slightly eerie sound continued buzzing by his ears
เขาก็มีความศักดิ์สิทธิ์: ไม่ได้เป็นพื้นที่ของจิตสำนึกของเขา? 
   He started chanting the Waterball Spell in the direction of the sound
เขาเริ่มสวดมนต์ Waterball Spell ในทิศทางของเสียง
   Nothing happened
ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
   Benjamin found it odd
เบนจามินพบว่ามันแปลก
 He pricked up his ears, and began swimming towards the buzzing sound
เขาพ่นหูของเขาและเริ่มว่ายน้ำต่อเสียงหึ่ง
   The close he got, the louder the sound
ใกล้ ๆ เขาก็ยิ่งดังขึ้น
 He suddenly had a hunch that this noise might be able to tell him the secrets of the space, and let him possess a power without limits
ทันใดนั้นเขาก็ลางสังหรณ์ว่าเสียงดังกล่าวอาจจะบอกความลับของพื้นที่ให้เขาและปล่อยให้เขามีอำนาจโดยไม่มีขีด จำกัด
 He began swimming harder, and listened a 100 times more attentively than when he was at an English Listening Test
เขาเริ่มว่ายน้ำหนักขึ้นและตั้งใจฟังเพลงมากกว่า 100 ครั้งเมื่อตอนที่เขาเรียนอยู่ที่ English Listening Test
   The noise gradually became distinct
เสียงค่อยๆแตกต่างออกไป
 It sounded like a sentence
มันฟังเหมือนประโยค
   Benjamin was thrilled
เบนยามินตื่นเต้นมาก
 He was one step away from the answer!   Finally, like a sea creature that finally evolved to be able to inhale for the first time on land, or like the moment of contact between a bubble and the tip of a needle, the noise escaped from ambiguity and became coherent:   "Don’t die, young master!"   Benjamin froze in his dreams
เขาอยู่ห่างจากคำตอบหนึ่งก้าว! 
   Wait, what?   Suddenly, he inhaled abruptly and his eyes snapped open, as if he was hit by an immense force
รออะไร? 
 He was awake
เขาตื่นขึ้น
   "Young master…
"ต้นแบบหนุ่ม…
 Young master! You’re…
ต้นแบบหนุ่ม! 
 You’re finally awake?" Overjoyed shouts filled his ears
คุณตื่นขึ้นมาในที่สุด? "เสียงตะโกนที่เต็มไปด้วยความสุขทำให้หูของเขาเต็มไปหมด
   "Just…
"เพียงแค่ ...
 Just be quiet for a minute
เพียงเงียบ ๆ สักครู่
"   Benjamin was drowsy, and he felt a splitting headache when he sat upright
เบนจามินง่วงและรู้สึกปวดศีรษะเมื่อเขานั่งตรง
 He stabilized himself by holding his forehead, and could only regain full consciousness after a few moments
เขาสามารถรักษาตัวเองได้ด้วยการจับหน้าผากของเขาและสามารถฟื้นสติได้เต็มที่หลังจากนั้นสักครู่
 He could finally muster up some energy to study his surroundings
ในที่สุดเขาก็สามารถรวบรวมพลังงานเพื่อศึกษาสภาพแวดล้อมของเขาได้
   The surroundings…
สภาพแวดล้อม ...
 The surroundings told him that he was back in his room in the Lithur Manor
สภาพแวดล้อมบอกเขาว่าเขากลับมาอยู่ในห้องของเขาใน Manor ของ Lithur
   He was lying on his bed
เขานอนอยู่บนเตียงของเขา
 When he saw this, he exhaled in relief and sprawled backwards in with a wham
เมื่อเขาเห็นแบบนี้เขาก็หายใจออกด้วยความผ่อนคลาย
   He was brought back by someone else
เขาถูกนำกลับมาโดยคนอื่น
   Michelle’s curse…
คำสาปของ Michelle ...
 It was really fucking torturous
มันช่างเลวร้ายจริงๆ
 Thank God he fainted in pain at the last part, or else he would have experienced the agony of both childbirth and his nuts splitting
ขอบคุณพระเจ้าที่เขารู้สึกท้อแท้ด้วยความเจ็บปวดในตอนสุดท้ายหรือมิฉะนั้นเขาจะประสบกับความทุกข์ทรมานของการคลอดบุตรและการแยกถั่วของเขา
   From another perspective, he needed to be appreciative towards the spell, as its attack was right on time
จากมุมมองอื่นเขาจำเป็นต้องชื่นชมต่อการสะกดเนื่องจากการโจมตีถูกต้องตามกำหนดเวลา
   Remembering the farce happened in the castle, Benjamin was still traumatized - the feeling of having a gun pointed at him was not a pleasant feeling
จำได้ว่าเรื่องตลกเกิดขึ้นในปราสาทเบนจามินยังคงบอบช้ำอยู่ - ความรู้สึกของการมีปืนชี้ไปที่เขาไม่ใช่ความรู้สึกที่น่าพอใจ
 If the spell did not attack when he was struggling with Dick, if Dick did not assume that his shot hit Benjamin, if that shot actually did hit Benjamin…
หากการสะกดไม่ได้โจมตีเมื่อเขากำลังดิ้นรนกับดิ๊กถ้า Dick ไม่คิดว่าการยิงของเขาโดน Benjamin ถ้าการยิงนั้นยิง Benjamin จริง ...
   What happened would be even more unforeseeable
สิ่งที่เกิดขึ้นจะยิ่งคาดไม่ถึงมากขึ้น
   This was just a teleportation, why was this so worrying?   "Young master, are you okay?"   Benjamin lifted his eyes as he heard that, and he saw Jeremy standing by the bed, cautiously studying him
นี่เป็นเพียงการส่งผ่านทางไกลทำไมต้องกังวล? 
   "
"
Alright now, stop fussing, I’m fine," Although he knew Jeremy was just doing his job, but he was still touched
เอาล่ะตอนนี้เลิกยุ่งเหยิงฉันสบายดี "แม้ว่าเขาจะรู้ว่าเจเรมีกำลังทำงานของเขา แต่เขาก็ยังคงสัมผัสอยู่
   "I’ll go and tell the madam and the others now," Jeremy smiled shyly before he turned and ran away
"ฉันจะไปบอกคุณย่าและคนอื่น ๆ ตอนนี้" Jeremy ยิ้มอย่างอาย ๆ ก่อนที่เขาจะหันมาและวิ่งหนีไป
 He was gone in a blink of an eye, Benjamin did not even had the chance to stop him
เขาหายไปในพริบตาเบนยามินไม่ได้มีโอกาสที่จะหยุดยั้งเขา
   He wanted to send Jeremy off to do an errand, though…
เขาต้องการที่จะส่งเจเรมีออกไปทำธุระ ...
   Forget it, he could not rush this matter anyways, he still had a headache to deal with! For now, he would put these problems at the back of his mind and get some well-needed rest
ลืมไปเถอะเขาไม่รีบเร่งเรื่องนี้เขายังคงปวดหัวอยู่! 
   Benjamin closed his eyes, relaxed his whole being and buried himself underneath the soft covers of his blanket
เบนยามินหลับตาผ่อนคลายทั้งตัวและฝังตัวเองไว้ใต้ผ้าห่มนุ่ม ๆ
   However, he was unable to lie down for long
อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถนอนราบได้นาน
   "Long time no see, Sir Lithur
"ลองดูไม่ค่อยเซอร์ Lithur
 Are you satisfied with the tiny gift I sent you?"   A voice abruptly rung in his room
คุณพอใจกับของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ฉันส่งถึงคุณหรือไม่? "เสียงดังฉับพลันในห้องของเขา
   Benjamin was jolted awake and snapped his eyes open
เบนยามินตื่นขึ้นและเปิดตา
 He sat upright on his bed and turned to look at the source of the voice
เขานั่งตรงบนเตียงและหันไปมองแหล่งที่มาของเสียง
   "
"
Michelle
มิเชล
"   A silhouette, clad in a cloak of Brunswick green, stood in the shadows in the corner of the room
ภาพเงาที่สวมเสื้อคลุมสีเขียวของบรันสวิกอยู่ในเงามืดที่มุมห้อง
 Michelle's appearance was the same as before
การปรากฏตัวของมิเชลเป็นเหมือนเดิม
 She looked like a killer on stealth, and no one could see what was hidden under her cloak
เธอดูราวกับเป็นฆาตกรที่ลักลอบและไม่มีใครเห็นสิ่งที่ซ่อนอยู่ใต้เสื้อคลุมของเธอ
   Benjamin inhaled
เบนยามินสูดดม
   His emotions was calmer than he imagined
อารมณ์ของเขาสงบกว่าที่เขาคิด
 He probably should be shocked at the ghostly behavior, but he was not
เขาอาจจะตกใจที่พฤติกรรมน่ากลัว แต่เขาก็ไม่ได้
 He just stared at Michelle like how a long lost friend would, unfamiliar to the point where they regard each other with hatred, but also familiar until the point of yearning
เขาแค่มองไปที่มิเชลล์อย่างเพื่อนที่หายไปนานเท่าไหร่ซึ่งไม่คุ้นเคยกับจุดที่พวกเขามองกันด้วยความเกลียดชัง แต่ก็คุ้นเคยจนถึงเวลาที่ปรารถนา
   Why did he not think of this? The spell just had an outbreak, it’s after effects were still lingering in Benjamin
ทำไมเขาถึงไม่คิดเช่นนี้? 
 To Michelle, this was the perfect timing for her to show up, as the advantage in momentum would greatly increase her stakes in the negotiation
สำหรับมิเชลล์นี่เป็นช่วงเวลาที่เหมาะสำหรับเธอที่จะแสดงให้เห็นว่าข้อได้เปรียบในโมเมนตัมจะช่วยเพิ่มการเดิมพันของเธอในการเจรจาต่อรอง
   On the matter of how she sneaked into his room, if she could place a letter under his pillow without detection, what else could she not do?   Benjamin felt his blanket turning cold
เกี่ยวกับวิธีที่เธอแอบเข้าไปในห้องของเขาถ้าเธอสามารถวางจดหมายไว้ใต้หมอนโดยไม่มีการตรวจสอบได้คุณจะทำอะไรได้บ้าง? 
   He has a plan to immediately call for help
เขามีแผนจะเรียกร้องความช่วยเหลือทันที
 The Lithur family was around, and the knights from the church would not be far too
ครอบครัว Lithur อยู่รอบ ๆ และอัศวินจากคริสตจักรก็คงจะไม่ไกลเกินไป
 As soon as he opened his mouth, Michelle would most probably be forced to leave
ทันทีที่เขาเปิดปากของเขามิเชลล์น่าจะถูกบังคับให้ออกไป
   However, Benjamin was also aware that if Michelle dared to show up in this manner in his room, she probably would have the confidence to safely leave the room
อย่างไรก็ตามเบ็นจามินก็รู้ด้วยว่าถ้ามิเชลล์กล้าแสดงออกมาในห้องนี้เธออาจจะมีความมั่นใจที่จะออกจากห้องได้อย่างปลอดภัย
 If he could not succeed in one hit, a temporary retreat would have no meaning, and would maybe even anger Michelle
ถ้าเขาไม่สามารถประสบความสำเร็จในการตีหนึ่งการหนีชั่วคราวจะไม่มีความหมายและบางทีอาจจะโกรธ Michelle
   Thus, he decided to see what Michelle was up to
ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะดูว่ามิเชลขึ้นอยู่กับอะไร
   Benjamin felt safer when he felt the cross hanging from his neck
เบนจามินรู้สึกปลอดภัยมากขึ้นเมื่อรู้สึกว่ากากบาทที่ห้อยลงมาจากคอ
 At least he still had a playing chip, no?   "Time is of essence, and I will cut to the chase," After a tense exchange of looks between them, Michelle finally broke the silence, "I do not have time to teach you magic
อย่างน้อยเขายังคงมีชิปเล่นไม่? 
 I will leave this Holy Bible to you, and you would find the answer you seek in it
ฉันจะทิ้งพระคัมภีร์อันศักดิ์สิทธิ์นี้ไว้กับคุณและคุณจะพบคำตอบที่คุณต้องการหา
"   Then, she took out a booklet and threw it onto Benjamin's bed
"แล้วเธอหยิบหนังสือเล่มเล็กเล่มหนึ่งไว้และโยนลงบนเตียงของเบนยามิน
   "Holy Bible?" Confused, Benjamin gawked at the book on his blanket, but did not touch it
"พระคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์?" 
 He could not see what Michelle got up her sleeves
เขาไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่ Michelle ลุกขึ้นแขนเสื้อของเธอ
   "I know what you're thinking," Michelle replied, "It is different to the blasphemy that was distributed by the church
"ฉันรู้ว่าคุณคิดอย่างไร" มิเชลล์ตอบว่า "มันดูแตกต่างจากการหมิ่นประมาทที่ถูกแจกจ่ายโดยคริสตจักร
 This is our Holy Bible, and inside it is true magic
นี่คือพระคัมภีร์อันศักดิ์สิทธิ์ของเราและภายในเป็นเวทมนตร์ที่แท้จริง
 If I'm not wrong, you learnt your magic by accident
ถ้าฉันไม่ผิดคุณได้เรียนรู้เวทมนตร์ของคุณโดยบังเอิญ
 I believe you'll need this
ฉันเชื่อว่าคุณจะต้องการสิ่งนี้
"   Benjamin looked at the booklet once again
เบนจามินมองหนังสือเล่มนี้อีกครั้ง
 He contained his curiosity towards magic and said instead, "You wouldn’t give me something without wanting anything in return, so what do you want?"   A fox paying a visit to the chicken will always have an ulterior motive
เขามีความอยากรู้อยากเห็นของเขาเกี่ยวกับเวทมนตร์และกล่าวว่าแทน "คุณจะไม่ให้ฉันบางสิ่งบางอย่างโดยไม่ต้องการอะไรตอบแทนดังนั้นสิ่งที่คุณต้องการ?" 
 He wanted to know what hidden agenda Michelle has
เขาต้องการทราบว่า Michelle มีวาระลับอะไร
   She took quite an effort to leave him a letter, telling him that she will be here in 10 days; she also wanted him to hand the letter to the church to lead them down the garden path
เธอพยายามอย่างมากที่จะปล่อยให้เขามีจดหมายบอกเขาว่าเธอจะอยู่ที่นี่ใน 10 วัน; 
 She would not come all the way to him just to give him a book, right?   "My goal is simple, you should’ve known since the start," Michelle did not waste her time talking much, "You can view this as an equal exchange, an exchange with the treasury for your life
เธอจะไม่มาหาเขาให้เขาอ่านหนังสือใช่มั้ย? 
"   After he heard this, Benjamin was silent before he softly spoke, "Regardless if you believe me or not, I really don’t know the way to open the treasury
"หลังจากที่เขาได้ยินเรื่องนี้เบนจามินก็นิ่งก่อนที่เขาจะพูดเบา ๆ ว่า" ไม่ว่าคุณจะเชื่อฉันหรือไม่ก็ตามผมไม่ทราบวิธีเปิดคลัง
"   He confirmed this with the System long ago
"เขายืนยันเรื่องนี้กับระบบมานานแล้ว
 There was no ‘Method to Open the Treasury’ in Benjamin’s memories
ไม่มี 'วิธีการเปิดธนารักษ์' ในความทรงจำของเบนจามิน
 Maybe Michelle’s original target for the kidnapping, Grant, knew how to open the treasury, but unfortunately she got Benjamin, and Benjamin had no idea how to do it
บางทีเป้าหมายของ Michelle ในการลักพาตัวแกรนท์รู้วิธีเปิดคลัง แต่น่าเสียดายที่เธอได้เบนจามินและเบนจามินไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร
   He had no intentions to continue the nonsense about opening the treasury with the bloodline of a Lithur
เขาไม่มีเจตนาที่จะดำเนินเรื่องไร้สาระเกี่ยวกับการเปิดคลังกับสายเลือดของ Lithur
 The situation now was different from before, and he was not afraid to be truthful with Michelle anymore
ตอนนี้สถานการณ์แตกต่างไปจากก่อนและเขาไม่กลัวที่จะพูดจริงกับมิเชลอีกต่อไป
 What could she do, kill him? Furthermore, he had a feeling that Michelle was already aware about this
เธอจะทำอะไรได้บ้างฆ่าเขา? 
   Naturally, Michelle was not surprised
ธรรมชาติมิเชลล์ก็ไม่แปลกใจ
 
   "I know that, Sir Benjamin Lithur," Although she sounded calm, Benjamin could sense the displeasure in her voice
"ฉันรู้ว่าเซอร์เบนจามินลิเทอร์" แม้ว่าเธอจะฟังเสียงสงบ Benjamin สามารถรู้สึกถึงความไม่พอใจในเสียงของเธอ
 She was probably embarrassed to the point of anger at the fact that she kidnapped the wrong person
เธออาจจะอายที่จุดของความโกรธที่จริงที่เธอลักพาตัวคนผิด
 She continued, "But, you’re still the young master of the Lithur family
เธอยังคง "แต่คุณยังคงเป็นนายหนุ่มของครอบครัว Lithur
 Even if you don’t know how to open the treasury now, you would already know that by the time I pay you a visit next time
แม้ว่าคุณจะไม่ทราบวิธีเปิดคลังเดี๋ยวนี้ แต่คุณก็รู้แล้วว่าเมื่อถึงเวลาที่ฉันจ่ายเงินให้คุณครั้งต่อไป
"   "How would I know it by then?"   "That is none of my concern," Michelle was obviously furious, and she decided to express that onto Benjamin, "I believe in your intellect, so please don’t disappoint me
"ฉันจะรู้ได้อย่างไร?" "นั่นไม่ใช่เรื่องที่ฉันกังวลเลย" มิเชลล์เห็นได้ชัดว่าเป็นคนโกรธและเธอก็ตัดสินใจที่จะพูดเรื่องนี้กับเบนจามินว่า "ฉันเชื่อในสติปัญญาของคุณดังนั้นโปรดอย่าทำให้ฉันผิดหวัง
"   Shit
"อึ
   Benjamin could not help but lose his cool, too
เบนจามินก็ช่วยไม่ได้
   From the second he knew about the curse, he already expected something like this to happen
จากวินาทีที่เขารู้เรื่องคำสาปเขาคาดหวังว่าจะเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น
 He had no choice as he has a weakness in someone else’s hands
เขาไม่มีทางเลือกในขณะที่เขามีความอ่อนแอในมือของคนอื่น
 Michelle was also a hardheaded character, and she once again wanted others to be her slave
มิเชลล์ก็เป็นตัวละครหัวแข็งและเธอต้องการให้คนอื่นเป็นทาสของเธออีกครั้ง
   Still, he wanted to try and get something more
อย่างไรก็ตามเขาต้องการที่จะลองและได้รับบางสิ่งบางอย่างมากขึ้น
 Even information would be sufficient for him, as he would understand more about the situation
แม้ข้อมูลจะเพียงพอสำหรับเขาเพราะเขาจะเข้าใจเกี่ยวกับสถานการณ์มากขึ้น
   "What’s up with this Holy Bible? What exactly is it? Do you have anything similar…
"มีอะไรขึ้นกับพระคัมภีร์อันศักดิ์สิทธิ์นี้มีอะไรบ้างหรือไม่คุณมีอะไรที่คล้ายกัน ...
" Benjamin cut himself off, as if he has seen a ghost
เบนยามินตัดตัวเองออกราวกับว่าเขาได้เห็นผี
   Michelle was gone
มิเชลไปแล้ว
   There was a cupboard at the corner of the room, which blocked the light and casted a shadow
มีตู้ที่มุมห้องซึ่งปิดกั้นแสงและหล่อเงาไว้
 Within that shadow, Michelle, who was standing there with her cloak just seconds ago, disappeared without a trace
ภายในเงานั้นมิเชลล์ยืนอยู่ที่นั่นพร้อมกับเสื้อคลุมของเธอเมื่อไม่กี่วินาทีก่อนหายไปอย่างไร้ร่องรอย
 It was as if she was never here in the first place
ราวกับว่าเธอไม่เคยอยู่ที่นี่ในตอนแรก
   Fuck, she left?   Benjamin felt a chill down his spine
Fuck เธอทิ้ง? 
 He suddenly felt that he might really have underestimated Michelle’s abilities
เขารู้สึกว่าเขาอาจจะประเมินขีดความสามารถของมิเชลล์ได้น้อยมาก
   From matter to nothingness, he was unable to see the process, he did not even feel a slight ripple of magic
จากเรื่องไปสู่ความว่างเปล่าเขาไม่สามารถมองเห็นกระบวนการนี้ได้เขาไม่รู้สึกกระวนกระวายใจแม้แต่นิดเดียว
 If she could only play tricks, she would never be able to do that
ถ้าเธอสามารถเล่นกลเม็ดได้เธอก็จะไม่มีวันทำเช่นนั้นได้
 So that was why she could toy around with the church for such a long time even if they were much powerful than she was
นั่นคือเหตุผลที่เธอสามารถเล่นรอบกับคริสตจักรเป็นเวลานานแม้ว่าพวกเขาจะมีพลังมากขึ้นกว่าที่เธอเป็น
   He felt a headache, literally and figuratively
เขารู้สึกปวดหัวตัวอักษรและเปรียบเปรย
 Although he never wanted to admit this, but he really needed to ask about the treasury now
ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ต้องการยอมรับเรื่องนี้ แต่เขาต้องการที่จะสอบถามเกี่ยวกับคลังจริงๆ
   Although Michelle’s actions infuriated him, but when he saw the booklet that was thrown on his bed, his managed to contain his emotions
แม้ว่าการกระทำของมิเชลล์ทำให้เขาโกรธ แต่เมื่อเขาเห็นหนังสือเล่มเล็ก ๆ ที่ถูกโยนลงบนเตียงการจัดการของเขาจะมีอารมณ์ของเขา
   …
...
The Holy Bible - Mage Version?   He cradled it carefully in his hands
พระคัมภีร์ไบเบิล - ฉบับ Mage? 
 For a religious text, it looked too thin
สำหรับข้อความทางศาสนาก็ดูผอมเกินไป
 It was pitifully thin no matter what edition of the Bible it was compared with
มันน่าสงสารบางไม่ว่าสิ่งที่รุ่นของพระคัมภีร์ที่มันถูกนำมาเปรียบเทียบกับ
 It looked more like a health and hygiene campaign brochure, if he was honest
มันดูคล้ายแผ่นพับรณรงค์เรื่องสุขอนามัยและสุขอนามัยถ้าเขาซื่อสัตย์
   However, Benjamin felt that it was still a book worthy of high expectations
อย่างไรก็ตามเบนจามินรู้สึกว่าหนังสือเล่มนี้ยังคงเป็นหนังสือที่มีค่าควรแก่ความคาดหวังสูง
 Michelle said so, no? In fact, Benjamin was already excited for it, and he could not contain his urge to read it
มิเชลพูดอย่างนั้นใช่มั้ย? 
   Just as he wanted to flip it open…
เช่นเดียวกับที่เขาต้องการพลิกเปิด ...
   "Young master, the madam and the others are fast asleep
"นายหนุ่มนายและคนอื่นกำลังหลับสนิท
 I’ll request their presence tomorrow
ฉันจะขอแสดงตนในวันพรุ่งนี้
"   Jeremy’s voice rang at the door, and it startled Benjamin so much that he stuffed the book hastily under his blanket
"เสียงของ Jeremy โผล่ขึ้นมาที่ประตูและมันทำให้เบนจามินตกใจมากจนทำให้เขายัดไส้หนังสือเล่มนี้ไว้ใต้ผ้าห่มของเขา
 He finally understood why Michelle said there was not enough time, and why she disappeared without a warning
ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าทำไมมิเชลล์กล่าวว่าไม่มีเวลาเพียงพอและทำไมเธอหายตัวไปโดยไม่ได้รับคำเตือน
   Jeremy, oh Jeremy…
Jeremy, oh Jeremy ...
 Benjamin could not blame him either, Jeremy was just fulfilling his occupational obligations
เบนจามินไม่สามารถตำหนิเขาได้เช่นกันเจเรมีก็ทำตามข้อผูกพันในการประกอบอาชีพของเขาเท่านั้น
   "Do you have any other orders, young master?" Devoted, Jeremy walked towards the bed as he asked
"คุณมีคำสั่งอื่น ๆ นายหนุ่ม?" 
   "No
"ไม่มี
 Go and rest, as I will also be resting now
ไปเถอะและพักผ่อนเช่นนี้ฉันจะพักด้วย
 Everything else could wait until tomorrow," Benjamin felt like a child watching the television without permission when his parents were away
ทุกสิ่งทุกอย่างอาจรอจนถึงวันพรุ่งนี้ "เบนจามินรู้สึกเหมือนเด็กที่ดูโทรทัศน์โดยไม่ได้รับอนุญาตเมื่อพ่อกับแม่ไม่อยู่
 His parents returned suddenly, and he could only turn off the television in a hurry while nervously prompting his parents to leave without being obvious that he was still preoccupied with the plot in the show
พ่อแม่ของเขากลับมาอย่างกะทันหันและเขาก็สามารถปิดโทรทัศน์ได้อย่างรีบร้อนในขณะที่กระตุ้นให้พ่อแม่ของเขาออกไปโดยไม่ได้เห็นได้ชัดว่าเขายังหมกมุ่นอยู่กับแผนการในการแสดง
   He was going to learn new magic! Can’t everyone just leave him alone?   "Alright, good night young master," Jeremy nodded and turned to leave
เขาจะเรียนรู้เวทมนตร์ใหม่! 
   "
"
Wait," Benjamin called out
รอ "เบนยามินโทรออก
 Jeremy turned back to Benjamin and looked at him, puzzled
เจเรมีหันกลับไปหาเบนจามินและมองไปที่เขางงงวย
   "Uh, the matter that I sent you to do before, what became of it?" Benjamin remembered that moments ago, and could only suppress his agitated heart about the recovery of Annie’s effects
"อืมเรื่องที่ฉันส่งให้คุณทำมาก่อนแล้วจะเกิดอะไรขึ้น?" 
 It was also possible that nothing in Annie’s effects was more valuable than this Holy Bible
นอกจากนี้ยังเป็นไปได้ว่าไม่มีอะไรในผลของ Annie มีคุณค่ามากกว่าพระคัมภีร์อันศักดิ์สิทธิ์นี้
   "Ah, right," Jeremy said when he was reminded about that incident, "I just remembered
"อา, ถูกต้อง" เจเรมีบอกเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นว่า "ฉันจำได้
 You said that the carpenter would understand what you meant, but when I asked him, he said he had no idea
คุณบอกว่าช่างไม้จะเข้าใจสิ่งที่คุณหมายถึง แต่เมื่อฉันถามเขาเขาบอกว่าเขาไม่คิด
"   "No, he would understand," Benjamin answered, a stoic expression on his face
"" ไม่เขาจะเข้าใจ "เบนจามินตอบนิพจน์อย่างอดทนบนใบหน้าของเขา
   "He said he didn’t know, though
"เขากล่าวว่าเขาไม่ทราบว่าแม้ว่า
"   "No, you don’t understand
"" ไม่คุณไม่เข้าใจ
 Just go and tell him that he would understand
เพียงแค่ไปและบอกเขาว่าเขาจะเข้าใจ
"   "
""
Really? I still don’t understand
จริงๆ? 
"   "Really, it’s fine if you don’t understand
"" จริงๆแล้วก็ไม่เป็นไรถ้าคุณไม่เข้าใจ
 Just go and find him, then tell him that he would know
เพียงแค่ไปหาเขาแล้วบอกเขาว่าเขาจะรู้
"   It would be a miracle if the carpenter understood, as Benjamin had no idea what he was saying either
"มันจะเป็นเรื่องมหัศจรรย์ถ้าช่างไม้เข้าใจนายเบนจามินไม่รู้ว่าเขากำลังพูดอะไรอยู่
 He was this close to not knowing the word ‘understand’
เขาเกือบจะไม่รู้จักคำว่า 'เข้าใจ'
   Jeremy was clearly confused as he stood staring at the ceiling for a long moment
เจเรมีรู้สึกสับสนอย่างเห็นได้ชัดขณะยืนมองเพดานเป็นเวลานาน
 Then, he snapped back into reality and asked Benjamin in a slightly mortified tone, "Now?"   Benjamin nodded and looked at Jeremy affectionately, "Now
จากนั้นเขาก็กลับเข้ามาในความเป็นจริงและถามเบนจามินด้วยเสียงกระวนกระวายใจเล็กน้อย "ตอนนี้" 
"   Jeremy was stunned, but he did not complain about how late it was, or how far the route was
"เจเรมีรู้สึกตะลึง แต่เขาไม่ได้บ่นเกี่ยวกับช่วงปลายปีที่ผ่านมาหรือว่าเส้นทางนี้ไกลแค่ไหน
 He just nodded dumbly and walked out of the room, dragging his heavy steps behind him
เขาเพียงแค่พยักหน้าอย่างงุ่มง่ามและเดินออกจากห้องลากขั้นตอนหนัก ๆ ของเขาไว้ข้างหลังเขา
 He felt empty
เขารู้สึกว่างเปล่า
   Rumor has it that after that night, the carpenter at the East of the kingdom suddenly fell ill and closed his shop
มีข่าวลือว่าหลังจากคืนนั้นช่างไม้ที่ทางตะวันออกของราชอาณาจักรก็ล้มเจ็บและปิดร้านของเขา
 He did not leave his room for a month, and everyone who saw him said that he suffered from a high fever and was mumbling in his sleep, "I don’t understand…
เขาไม่ได้ออกจากห้องพักเป็นเวลา 1 เดือนและทุกคนที่เห็นเขาบอกว่าเขาเป็นไข้สูงและพึมพำในยามหลับไหล "ฉันไม่เข้าใจ ...
 I don’t understand…
ฉันไม่เข้าใจ ...
"   Of course, that happened much later
"แน่นอนว่าเกิดขึ้นในภายหลัง
 At this moment, Benjamin sent Jeremy away in the night, made sure the doors and windows were locked properly, and no one would interrupt him again
ขณะนี้เบนจามินส่งเจเรมี่ไปในเวลากลางคืนตรวจสอบให้แน่ใจว่าประตูและหน้าต่างถูกล็อกอย่างถูกต้องและไม่มีใครขัดขวางเขาอีก
   He withdrew the book from under the covers, held it the way an avid believer would with the actual Holy Bible, and took a deep breath
เขาดึงหนังสือออกมาจากใต้ผ้าห่มถือเป็นวิธีที่ผู้ศรัทธาตัวยงจะมีพระคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ที่แท้จริงและหายใจลึก ๆ
   At last
ในที่สุด
   He could finally learn magic outside of the Waterball Spell
ในที่สุดเขาก็สามารถเรียนรู้เวทมนตร์นอกเวทมนตร์ Waterball ได้
 What else could he say?   It's mealtime, let us pray
เขาพูดอะไรได้บ้าง?