Chapter 16 KS Chapter 16   Captain Who got ahead of the police in the pursuit for jewelry shop robbers
บทที่ 16 KS บทที่ 16 กัปตันผู้ที่ไปข้างหน้าของตำรวจในการแสวงหาโจรร้านขายเครื่องประดับ
 Before that, he has also saved an infant held hostage by his own father who lost his mind to drugs; helped a limping old man cross Roxas Boulevard back to his home; tipped out members of a B&E gang cuaght in the act; rescued a family caught in a strong flood; saved farmers on a coconut husking field from the lava of an erupting volcano; landed a Boeing 747 with three broken engines; exploded a giant robot wrecking havoc to park-goers in Nayong Pilipino¹; quickly escorted volunteers helping the Negros children²; and saved women and children victims in the war of Afghanistan
ก่อนหน้านั้นเขายังได้ช่วยเด็กทารกไว้เป็นตัวประกันโดยพ่อของตัวเองที่สูญเสียความคิดไปหายาเสพติด 
 From waking up in the morning ’til falling asleep in the evening, Captain Who did nothing but work as a hero to the best of his ability
ตื่นขึ้นมาในตอนเช้าจนหลับไปในตอนเย็นกัปตันที่ไม่ได้ทำอะไรนอกจากทำงานเป็นวีรบุรุษที่ดีที่สุดในความสามารถของเขา
 He no longer sees Bok-bok, nor talk to his parents
เขาไม่ได้เห็น Bok-bok หรือพูดคุยกับพ่อแม่อีกต่อไป
 He has lost playing time with ET and his basketball
เขาเสียเวลาเล่นกับอีเอและบาสเกตบอลของเขา
 He no longer holds the broken stuff he loves tinkering with, neither does he clean the shop anymore
เขาไม่ได้เก็บของที่เขาชำรุดเสียอีกและไม่ทำความสะอาดร้านอีกต่อไป
 He does not sing along with the songs on the radio anymore since he does not open the radio anyway
เขาไม่ได้ร้องเพลงพร้อมกับเพลงในวิทยุอีกต่อไปเพราะเขาไม่ได้เปิดวิทยุอยู่แล้ว
 No more watched movies
ไม่มีภาพยนตร์ที่ดูอีกต่อไป
 No more writing poems
ไม่มีบทประพันธ์อื่น ๆ
 He has stopped thinking before falling asleep
เขาหยุดคิดก่อนที่จะหลับ
 He no longer dreams
เขาไม่ฝันอีกต่อไป
 He no longer has a dream
เขาไม่มีความฝันอีกแล้ว
 “Stand up
"ยืนขึ้น
 Are you sick?” A rough voice wakes up Rogelio one evening at eight o’ clock
คุณป่วยหรือ? "เสียงขรึมตื่นขึ้นมา Rogelio เย็นวันหนึ่งตอนแปดโมงเช้า
 He did not eat dinner that day, nor lunch or breakfast; like every other day past
เขาไม่ได้ทานอาหารค่ำในวันนั้นหรือทานอาหารกลางวันหรืออาหารเช้า 
 He gets up and sits on his bed to face his visitor, but did not bother opening the lights
เขาลุกขึ้นยืนและนั่งอยู่บนเตียงเพื่อมาพบกับผู้เยี่ยมชม แต่ไม่ได้สนใจการเปิดไฟ
 “No
“ไม่มี
” This was the first time he answered his father rudely
"นี่เป็นครั้งแรกที่เขาตอบพ่อของเขาหยาบคาย
 Mang Ernesto continues walking into the dark room, using a cane to support his lame leg
เจอรี่เออร์เนสโตยังคงเดินเข้าไปในห้องมืดโดยใช้ไม้เท้าเพื่อช่วยขาอ่อนแอของเขา
 The right part of his face becomes visible under the moon’s rays thrusting in through the windows
ด้านขวาของใบหน้าของเขาจะมองเห็นได้ภายใต้รังสีของดวงจันทร์ที่ผลักดันผ่านหน้าต่าง
 History has written lines and wrinkles on the old man’s face
ประวัติได้เขียนเส้นและริ้วรอยบนใบหน้าของชายชรา
 “You can’t save everyone
"คุณไม่สามารถช่วยทุกคนได้
” Rogelio does not answer
Rogelio ไม่ตอบ
 “You have powers, but you do not hold the people’s lives
"คุณมีอำนาจ แต่คุณไม่ได้ถือชีวิตของผู้คน
” “How did you know?” “You are my son,” Mang Ernesto’s gaze is nailed to the ground
"" คุณรู้ได้อย่างไร? "" คุณเป็นลูกของฉัน "จ้องมองของเจอร์รี่เออร์เนสโตถูกตอกเข้ากับพื้น
 “But I never had the guts to take the path you have chosen
"แต่ฉันไม่เคยกล้าที่จะเลือกเส้นทางที่คุณเลือก
 I was afraid of the responsibilities that came along with this power
ฉันกลัวความรับผิดชอบที่มาพร้อมกับพลังนี้
 I could never promise that I will never use these powers for my own gain
ฉันไม่สามารถสัญญาว่าฉันจะไม่ใช้พลังเหล่านี้เพื่อประโยชน์ของตัวเอง
” The old man sighs
"ชายชราถอนหายใจ
 “I mean, I could, but like my brother…I couldn’t do it for my whole life
"ฉันหมายความว่าฉันทำได้ แต่เหมือนพี่ชายของฉัน ... ฉันไม่สามารถทำมันได้ตลอดชีวิต
” “Brother?” “To try and dodge fate and start a new life, they gave the surname of your grandfather’s second wife to the mayor
"" บราเดอร์? "" เพื่อพยายามหลีกเลี่ยงชะตากรรมและเริ่มต้นชีวิตใหม่พวกเขาให้นามสกุลของภรรยาคนที่คุณปู่ของนายกับนายกเทศมนตรี
 Solomon chose to be the hero of his son
โซโลมอนเลือกที่จะเป็นวีรบุรุษของลูกชายของเขา
 I chose to be me
ฉันเลือกที่จะเป็นฉัน
” Mang Ernesto winces for a bit as he looks at his limp leg
"เจอร์แมนเออร์เนสโตได้ชัยชนะเมื่อมองขาอ่อน
 “I didn’t know there were consequences
"ผมไม่ทราบว่ามีผลกระทบ
” There were no bandages wrapped around his right leg, showing a foot four times the size of a normal person’s, full of little lumps and watery wounds
"ไม่มีผ้าพันแผลพันรอบขาขวาของเขาแสดงเท้าสี่ครั้งขนาดของคนปกติของเต็มรูปแบบของก้อนเล็ก ๆ น้อย ๆ และบาดแผลที่เป็นน้ำ
 “Why are you only telling me this now?” “There was no need before,” the father turns his back to him and pauses for a bit
"ทำไมคุณเพียง แต่บอกฉันตอนนี้?" "ไม่ต้องมีมาก่อน" พ่อหันหลังให้เขาและหยุดชั่วคราว
 “What happened to Tessa wasn’t your fault
"เกิดอะไรขึ้นกับเทสซาไม่ใช่ความผิดของคุณ
” Rogelio doesn’t reply
Rogelio ไม่ตอบ
 “You shouldn’t punish yourself
"คุณไม่ควรลงโทษตัวเอง
” “I am not punishing myself!” “You did what you can,” Mang Ernesto turns back to his son
"" ฉันไม่ได้ลงโทษตัวเอง! "" คุณทำตามที่คุณทำได้ "เจอแมนเออร์เนสโตหันกลับไปหาลูกชาย
 He sees him wiping his watering eyes
เขาเห็นเขาเช็ดตารดน้ำของเขา
 “No cotton,” Rogelio shakily says for the first time the anger bursting in his heart since coming from the hospital, a voice trying to steady itself but could not hide it’s tears
"ไม่มีผ้าฝ้าย" Rogelio สั่นพูดเป็นครั้งแรกที่ความโกรธระเบิดในหัวใจของเขาตั้งแต่มาจากโรงพยาบาลเสียงพยายามที่จะมั่นคงตัวเอง แต่ไม่สามารถซ่อนมันน้ำตา
 “No medicine, no doctor—“ “No hospital! There is no sickness that heals in Pelaez!” Mang Ernesto’s voice is loud
"ไม่มียาไม่มีหมอ -" "ไม่มีโรงพยาบาล! 
 “You’re a hero, not God
"คุณเป็นวีรบุรุษไม่ใช่พระเจ้า
” “I wasn’t a hero to the one I loved!” “What do you think being a hero is? Those people in comic books lunging into fictional dangers? Saving imaginary people? Making things that don’t happen happen? Never dying and never losing?” Mang Ernesto bows and takes a deep breath before continuing what he has to say
"" ฉันไม่ใช่ฮีโร่กับคนที่ฉันรัก! "" คุณคิดว่าการเป็นฮีโร่คืออะไร? 
 “Just stop what you’re doing if you aren’t happy with it
"เพียงแค่หยุดสิ่งที่คุณกำลังทำถ้าคุณไม่พอใจกับมัน
 You won’t get rich doing what you do
คุณจะไม่รวยในการทำสิ่งที่คุณทำ
 You won’t even be able to pay electric bills with what you’re doing
คุณจะไม่สามารถชำระค่าไฟฟ้าด้วยสิ่งที่คุณทำ
 You will never get the chance to love nor be loved
คุณจะไม่มีวันได้รับโอกาสที่จะรักและไม่ได้รับความรัก
 You will save strangers, and hurt your family
คุณจะช่วยคนแปลกหน้าและทำร้ายครอบครัวของคุณ
 You will battle both your weaknesses and being swallowed by overwhelming power
คุณจะต่อสู้ทั้งจุดอ่อนของคุณและถูกกลืนกินโดยอำนาจที่ครอบงำ
 Whether you wear a mask or not, the people will judge you
ไม่ว่าคุณจะสวมหน้ากากหรือไม่คนจะตัดสินคุณ
 They will never thank you for your service, you will just keep on repeating yourself
พวกเขาจะไม่ขอบคุณคุณสำหรับบริการของคุณคุณก็จะเก็บไว้ในการทำซ้ำตัวเอง
” The old man sweeps his eye through every corner of the room while circling it with limping steps, but his mind is not in it
"ชายชรากวาดตาของเขาผ่านทุกมุมของห้องในขณะที่วงกลมด้วยขั้นตอน limping แต่จิตใจของเขาไม่ได้อยู่ในนั้น
 “No hero can ever save Pelaez because the biggest enemy of Pelaez is itself
"ฮีโร่ไม่มีใครสามารถบันทึก Pelaez เพราะศัตรูที่ใหญ่ที่สุดของ Pelaez เป็นตัวเอง
” “I can no longer turn my back to the people
"ฉันไม่สามารถหันหลังให้กับประชาชนได้
” “How tragic the nation that needs someone like you
"" โศกนาฏกรรมที่ประเทศที่ต้องการใครสักคนเช่นคุณ
 There is no hope for people looking for extraordinary creatures to save themselves
ไม่มีความหวังสำหรับคนที่กำลังมองหาสิ่งมีชีวิตที่พิเศษเพื่อช่วยตัวเอง
” “They lack the ability
"" พวกเขาขาดความสามารถ
” “You are not a hero for the things you can do
"" คุณไม่ได้เป็นวีรบุรุษสำหรับสิ่งที่คุณสามารถทำได้
 You are a hero for the things you did
คุณเป็นวีรบุรุษสำหรับสิ่งที่คุณทำ
” Mang Ernesto turns at the bright window; his long shadow lay on the floor
"เจอแมนเออร์เนสโตหันไปที่หน้าต่างที่สว่างไสว 
 “The people are not lacking in power
"ประชาชนไม่ขาดอำนาจ
 We are the excess
เราเป็นส่วนเกิน
 An illusion
ภาพลวงตา
 A reason to use for their own deficiencies
เหตุผลที่จะใช้สำหรับข้อบกพร่องของตัวเอง
 The very name they gave you is a desperate cry for anyone at all to help them!” “Are you also the enemy of the people?” Rogelio stands up and faces his father, with closed fists and gritting teeth
ชื่อที่พวกเขาให้คุณคือการร้องไห้หมดหวังสำหรับทุกคนที่จะช่วยให้พวกเขา! "" คุณยังเป็นศัตรูของประชาชนหรือไม่ "Rogelio ยืนขึ้นและใบหน้าพ่อของเขาด้วยกำปั้นปิดและฟันกรรไกร
 “Are you their ally?” “Do you not like what I am doing?” “Do you?!” The old man’s breath is rapid and the veins in his neck and face are showing
"คุณเป็นเพื่อนกันหรือเปล่า?" "คุณไม่ชอบสิ่งที่ฉันกำลังทำอยู่หรือเปล่า?" "คุณทำ?" ลมหายใจของชายชรามีความรวดเร็วและเส้นเลือดในคอและหน้าของเขากำลังแสดง
 “It is your duty to help the people because you can and you want to help
"มันเป็นหน้าที่ของคุณที่จะช่วยคนเพราะคุณสามารถและคุณต้องการที่จะช่วย
 But never forget that you can never change the world nor save all the people
แต่อย่าลืมว่าคุณจะไม่สามารถเปลี่ยนแปลงโลกหรือช่วยประชาชนทุกคนได้
 You are not the first one to try…nor will you be the last…you are not the solution
คุณไม่ใช่คนแรกที่ลอง ... หรือคุณจะเป็นคนสุดท้าย ... คุณไม่ใช่ทางออก
 But that is not an excuse for you to lose hope nor to stop giving it
แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่คุณจะสูญเสียความหวังและไม่ยอมให้มัน
” The old man slowly calms down
"ชายชราค่อยๆสงบลง
 He picks up the dirty helmet that Rogelio just threw beside the trashcan and wiped the dirt off with his palms
เขาหยิบหมวกสกปรกที่ Rogelio โยนทิ้งไว้ข้างถังขยะและเช็ดสิ่งสกปรกออกด้วยฝ่ามือ
 “Do what you think is right as a savior, but do not let go of yourself as my son
"ทำในสิ่งที่คุณคิดว่าถูกต้องในฐานะผู้ไถ่บาป แต่อย่าปล่อยให้ตัวเองเป็นลูกของฉัน
” He holds out what he’s holding to his child who now has his head down and sitting on the bed once more
"เขาถือเอาสิ่งที่เขาถือครองไว้ให้ลูกซึ่งตอนนี้หัวของเขาลงและนั่งอยู่บนเตียงอีกครั้ง
 “Become the hero of your own life
"กลายเป็นวีรบุรุษแห่งชีวิตของคุณเอง
” Rogelio had nothing to say when he accepted the helmet
Rogelio ไม่มีอะไรจะพูดเมื่อเขายอมรับหมวกกันน็อก
 Mang Ernesto turns to leave the room after he places his hand on the shoulder of his son
Mang Ernesto หันออกจากห้องหลังจากที่เขาวางมือลงบนไหล่ของลูกชาย
 “If I am not the one they named,” added the young man to his father while looking at his own reflection on the helmet
"ถ้าฉันไม่ใช่คนที่พวกเขาตั้งชื่อไว้" ชายหนุ่มคนนี้เพิ่มเข้าไปในพ่อของเขาขณะมองภาพสะท้อนของตัวเองที่หมวกกันน็อก
 “Then who am I?” Mang Ernesto sees Aling Hasmin in tears who was waiting for a while now outside the door
"แล้วฉันคือใคร?" นายเจอร์รี่เออร์เนสโต้เห็นน้ำตา Aling Hasmin ที่รออยู่ตอนนี้อยู่นอกประตู
 He looks back at his son
เขามองกลับไปที่ลูกชายของเขา
 “You just help people…you don’t need a name,” he then continued to exit the room in order to reach his significant other’s outreached hand
"คุณช่วยคน ... คุณไม่จำเป็นต้องมีชื่อ" จากนั้นเขาก็ยังคงเดินออกจากห้องเพื่อไปถึงมือที่สำคัญอื่น ๆ ของเขาออกไปข้างนอกมือ
 Translation Notes: 1 – A cultural amusement park that portrays a miniature Philippines
หมายเหตุการแปล: 1 - สวนสนุกทางวัฒนธรรมที่แสดงถึงฟิลิปปินส์ขนาดเล็ก
 http://www
http: // www
clarksubicmarketing
clarksubicmarketing
com/sports_leisure/clark_nayong_pilipino
co.th / sports_leisure / clark_nayong_pilipino
htm 2 – Not to be confused as a derogatory term
htm 2 - ไม่ต้องสับสนเป็นระยะเสื่อมเสีย
 “Negros” here pertains to the people living in the Negros Island, a province found in the Visayas of the Philippines
"Negros" ที่นี่เกี่ยวข้องกับคนที่อาศัยอยู่ในเกาะ Negros ซึ่งเป็นจังหวัดที่พบในเมือง Visayas ของฟิลิปปินส์
 You could read more about it here: https://en
คุณสามารถอ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่: https: // en
wikipedia
วิกิพีเดีย
org/wiki/Negros_Island
org / วิกิพีเดีย / Negros_Island