Chapter 2 Erocom Chapter 2: Kurusu Mia 2   Recently when it comes time to go home, I leave immediately
บทที่ 2 Erocom บทที่ 2: Kurusu Mia 2 เมื่อเร็ว ๆ นี้เมื่อมีเวลากลับบ้านฉันจะออกไปทันที
Even if I left quicker there wouldn’t be a problem but that gives me a slight feeling of loss
แม้ว่าฉันจะออกไปเร็วกว่าก็คงไม่เป็นปัญหา แต่นั่นทำให้ฉันรู้สึกสูญเสียเล็กน้อย
It was my stance in resistance against Kurusu to the very end, the clubroom is irrelevant
ท่าทางของฉันในการต่อสู้กับ Kurusu ถึงที่สุด, clubroom ไม่เกี่ยวข้อง
 「…Ku-Kurusu?」 Kurusu called out to me at the shoe rack as her breathing was a bit rough
「 ... Ku-Kurusu? 」 Kurusu โทรหาฉันที่ชั้นวางรองเท้าเพราะหายใจเธอค่อนข้างขรุขระ
Did she run here?It is quite a distance from the Human Culture Research clubroom on the fourth floor of the old school building to the shoe rack
เธอวิ่งไปที่นี่หรือไม่? มันค่อนข้างไกลจากชมรม Human Culture Research บนชั้นสี่ของอาคารเรียนเก่าไปจนถึงชั้นวางรองเท้า
 「Hurry up, let’s go! Other people will end up chasing us!」 Kurusu put on her shoes and began to run
รีบขึ้นมาเถอะ! 
Confused, I also put on my shoes and chase after her
สับสนฉันยังใส่รองเท้าของฉันและไล่ตามเธอ
 「Don’t you always go home with everyone else?」 I was talking about the other four male members of the club
「คุณไม่กลับบ้านกับคนอื่นเสมอหรือ? 」ฉันกำลังพูดถึงสมาชิกชายอีก 4 คนของสโมสร
In order to be with Kurusu as much as possible, they follow her all the way to the shoe rack
เพื่อที่จะอยู่กับ Kurusu ให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้พวกเขาก็เดินตามเธอไปจนถึงชั้นวางรองเท้า
 「Today I was thinking I wanted to try going home with Okutani-kun, so I ended up running away
「วันนี้ฉันคิดว่าฉันอยากจะลองกลับบ้านด้วย Okutani-kun ดังนั้นฉันจึงวิ่งหนีไป
」 When I overtook her, Kurusu slightly showed her tongue
」เมื่อฉันทันเธอ Kurusu แสดงออกมาเล็กน้อย
My heartbeat quickens
หัวใจเต้นเร็วขึ้น
 I kept thinking it wasn’t good to get my hopes up but even so my imagination wandered
ฉันคิดว่ามันไม่ดีที่จะได้รับความหวังของฉันขึ้น แต่แม้กระทั่งจินตนาการของฉันเดิน
Perhaps I can hold her hand
บางทีฉันสามารถจับมือเธอได้
Perhaps I can embrace her
บางทีฉันสามารถกอดเธอได้
Maybe we can kiss
บางทีเราอาจจะจูบได้
Maybe we can do erotic things
บางทีเราสามารถทำสิ่งที่เร้าอารมณ์ได้
Although I know it is impossible, I don’t know how to restrict the wild delusions of a male high schooler
แม้ว่าฉันรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ฉันไม่ทราบวิธีการ จำกัด การหลงผิดในป่าของเด็กนักเรียนมัธยมปลาย
 「Nee, say something
「 Nee พูดอะไร
 Ah, did you have plans?」「No, I don’t have any but…」 We already reached a place where we could no longer be followed and we both walked
Ah, คุณมีแผนหรือเปล่า? 」「ไม่ฉันไม่มีอะไรเลยนอกจาก ... 」เราไปถึงที่ที่เราไม่สามารถปฏิบัติตามได้และเราทั้งสองเดิน
Somehow I can’t walk next to her so I walk a little bit behind Kurusu
อย่างใดฉันไม่สามารถเดินข้างๆเธอได้ดังนั้นฉันจึงเดินไปข้างหลัง Kurusu เล็กน้อย
 「Okutani-kun, where do you live?」「Nishisonochou 1」 Kurusu creased her eyebrows to my response
「 Okutani-kun, คุณอาศัยอยู่ที่ไหน? 」「 Nishisonochou 1 」
 「Sorry
「ขออภัย
 I, still don’t understand
ฉันยังไม่เข้าใจ
」「Oh, that’s right…」 I should be the one who apologizes
」「โอ้ใช่แล้ว ... 」ฉันน่าจะเป็นคนขอโทษ
It hasn’t even been over a month since Kurusu came here
ยังไม่ถึงเดือนที่ Kurusu มาที่นี่
 「It’s about 20 minutes by bike from Mikura Station
「ใช้เวลาประมาณ 20 นาทีโดยจักรยานจากสถานี Mikura
」 The closest station to Hashidzume High School is Ichikura Station
」สถานีที่ใกล้ที่สุดคือโรงเรียน Ichikura Station ที่โรงเรียน Hashidzume
From there, Mikura Station is the one after next
จากที่นั่นสถานี Mikura เป็นสถานีถัดไป
Mikura Station is the closest station to Nishisonochou where I live
สถานี Mikura เป็นสถานีที่ใกล้ที่สุดที่ Nishisonochou ซึ่งฉันอาศัยอยู่
Incidentally, the station between Ichikura Station and Mikura Station isn’t Futakura Station
บังเอิญสถานีระหว่างสถานี Ichikura และสถานี Mikura ไม่ใช่สถานี Futakura Station
2It is Kitaichikura Station
เป็นสถานีคิตาชิคุระ
3 「Ah, if that’s so then it is close… Since my house is close to Mikura Station
3 「อ่าถ้าเป็นอย่างนี้ก็ใกล้เข้ามาแล้ว ... เนื่องจากบ้านของฉันอยู่ใกล้กับสถานี Mikura
」 We stopped at the bus stop near the station
」เราหยุดรถที่ป้ายรถเมล์ใกล้สถานี
There is usually other students here as well
มักมีนักเรียนคนอื่น ๆ อยู่ด้วยเช่นกัน
However, since we left early when school got out, there isn’t that many
อย่างไรก็ตามตั้งแต่ที่เราออกจากโรงเรียนตอนต้นเมื่อออกจากโรงเรียนมีไม่มากนัก
There was no sign of the club members catching up
ไม่มีร่องรอยของสมาชิกชมรม
 「Nee, what is there to do in Nishisonochou?」「Let’s see… there is a reasonably famous park
「 Nee, มีอะไรบ้างที่ต้องทำใน Nishisonochou? 」「ลองดูสิ ... มีสวนที่มีชื่อเสียง
 Nishisono Park
สวน Nishisono
 It’s known as a historic ruins park
เป็นที่รู้จักกันในชื่อสวนซากปรักหักพังแห่งประวัติศาสตร์
」「Historic ruins park?」「It seems they found some type of historic ruins from the Yayoi period and then they wanted to do an inspection at that park
」「อุทยานประวัติศาสตร์ซากปรักหักพัง? 」「ดูเหมือนว่าพวกเขาได้พบซากปรักหักพังที่เก่าแก่ทางประวัติศาสตร์บางแห่งในสมัยยาย้อยแล้วพวกเขาก็อยากจะตรวจสอบที่สวนแห่งนี้
 Rather than the historic ruins, nowadays the wisteria4 there is more famous…」 “Hee”, Kurusu nods her head seemingly in admiration
แทนที่จะเป็นสถานที่ปรักหักพังของประวัติศาสตร์ในปัจจุบัน wisteria4 มีชื่อเสียงมากขึ้น ... 」 "Hee", Kurusu พยักหน้าหัวของเธอดูเหมือนจะชื่นชม
Since the bus came, both of them got on
ตั้งแต่รถบัสมาทั้งสองได้ใน
I thought I should try standing but Kurusu sat down and called out to me
ฉันคิดว่าฉันควรจะพยายามยืน แต่ Kurusu นั่งลงและโทรหาฉัน
 「Here, it’s free
「นี่ฟรี
」 This bus is pretty much only used by Hashidzume High School students
」รถบัสนี้ใช้สำหรับนักเรียนมัธยม Hashidzume เท่านั้น
There is no need to take the elderly and children into account
ไม่จำเป็นต้องคำนึงถึงผู้สูงอายุและเด็ก
When I return home by myself, I sit down unreservedly but if it is next to Kurusu… 「What’s wrong?」 The miraculous Kurusu inclined her head to the side
เมื่อฉันกลับบ้านด้วยตัวเองฉันนั่งลงอย่างไม่ จำกัด แต่ถ้าอยู่ติดกับ Kurusu ... มีอะไรผิดปกติ」 Kurusu น่าอัศจรรย์เอียงศีรษะไปด้านข้าง
 Eh, what do I care! I sat down next to Kurusu
เอ๊ะฉันจะดูแลอะไร! 
In that instant, a good smell wafted off of Kurusu
ในเวลานั้นกลิ่นดี ๆ ก็ลอยออกจาก Kurusu
It seems to be coming from her long chestnut-colored hair
ดูเหมือนว่าจะมาจากผมยาวสีเกาลัด
Just that might make me pass out
เพียงแค่นั้นอาจทำให้ฉันพ้น
 「I still don’t know much about this area…」「Th-th-that’s right… of course」「Is that so? The park is famous for the wisteria it has… If I knew that when I moved here, I still could have seen it
「ฉันยังไม่รู้จักเรื่องนี้มากนัก ... 」「 Th-th- ถูกแล้ว ... แน่นอน」「ใช่มั้ย? 
」 Oh, that’s right
」โอ้ใช่แล้ว
The season for wisteria is the first third of May
ฤดูกาลสำหรับ wisteria เป็นครั้งแรกที่สามพฤษภาคม
It is already the last third of May
มันเป็นวันสุดท้ายของเดือน พ.ค. ที่ผ่านมา
 The season for wisteria is over
ฤดูสำหรับ Wisteria สิ้นสุดลงแล้ว
 「Ahh, I wanted to see it…」 She made her cheeks puff up to look frustrated and looked at me
「อ่าฉันอยากเห็นมัน ... 」เธอทำแก้มของเธอพองขึ้นดูหงุดหงิดและมองมาที่ฉัน
 「Therefore it’s Okutani-kun’s fault!」「Eh? Me?」「That’s right, you know? If you had gotten closer to me, I probably would have known about the wisteria and gone to see them!」 That is an irrational reason to get angry
「ดังนั้นความผิดของ Okutani-kun! 」「อ่า? 
There are other guys that live at Nishisonochou
มีคนอื่น ๆ ที่อาศัยอยู่ที่ Nishisonochou
And if she searched a bit, she should be able to gather enough information to know that
และถ้าเธอค้นคว้าเล็กน้อยเธอควรจะสามารถรวบรวมข้อมูลได้มากพอที่จะรู้ได้
 I felt a strange sensation here
ฉันรู้สึกแปลก ๆ ที่นี่
Somehow Kurusu’s tone, actions, and her slight expression
น้ำเสียง Kurusu การกระทำและการแสดงออกเล็กน้อยของเธอ
Everything completely feels like a borrowed thing
ทุกสิ่งทุกอย่างสมบูรณ์แบบเหมือนสิ่งที่ยืมมา
 5Kurusu looked into my face like she was cursing me
5Kurusu มองเข้าไปในใบหน้าของฉันเหมือนเธอสาปแช่งฉัน
 「Nee, why aren’t you trying to be friends with me?」「I am now though
「เน้ทำไมคุณถึงไม่ได้เป็นเพื่อนกับฉัน」「ตอนนี้ฉันคิดว่า
」「That’s not what I mean, in the classroom and in the clubroom
」「นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันหมายถึงในห้องเรียนและในห้องคลับ
」「It’s not a big deal, right? It’s not like I didn’t want to be friends with you, it just seemed like no one was bothered by being your conversation partner
ไม่ใช่เรื่องใหญ่ใช่มั้ย? 
」「What’s that? For me, I usually want to become friends with you
""นั่นอะไร? 
」 Is this what is known as the flexibility of people standing at the top?If such a thing is said, then do they end up coming to like them?“Ah, maybe if it’s me…” is that what I am supposed to think? 「Kurusu…」 That’s why before I come to like her I will build a breakwater
」นี่เป็นสิ่งที่เรียกได้ว่าเป็นความยืดหยุ่นของคนที่ยืนอยู่ด้านบนหรือไม่ถ้ามีเรื่องแบบนั้นพูดจบลงแล้วพวกเขาก็จะชอบพวกเขา? "อ่าบางทีถ้าเป็นฉัน ... " นั่นคือสิ่งที่ฉันควรจะคิด 
6 「N?」 Kurusu stares at me with clear eyes
6 「 N? 」 Kurusu จ้องที่ฉันด้วยสายตาที่ชัดเจน
 「Ah, e-to…」 Staring at me like that, the feeling to get closer to Kurusu ends up getting larger
「 Ah, e-to ... 」จ้องที่ฉันอย่างนั้นความรู้สึกที่ได้ใกล้ชิดกับ Kurusu กลายเป็นเรื่องใหญ่ขึ้น
But I must say what I have to
แต่ฉันต้องพูดในสิ่งที่ฉันต้องทำ
If the weird feeling I felt earlier was nothing then there is no problem
ถ้าความรู้สึกแปลก ๆ ที่ฉันรู้สึกก่อนหน้านี้ก็ไม่มีอะไรแล้วก็ไม่มีปัญหา
 「I-it’s not like I hate Kurusu or anything so feel at ease
「ฉันไม่ใช่ฉันเกลียด Kurusu หรืออะไรที่ทำให้รู้สึกสบายใจ
」「Eh? What do you mean?」 As I thought that weird feeling was right
」「ใช่มั้ย? 
 「…You don’t have to try so hard to get close with everyone
「 ... คุณไม่ต้องพยายามอย่างหนักเพื่อที่จะได้ใกล้ชิดกับทุกคน
 Anyone can see that you’re exhausted so you should just relax
ทุกคนสามารถเห็นว่าคุณเหนื่อยจนคุณควรผ่อนคลาย
」 When I look at Kurusu, her eyes opened like she was a bit surprised
」เมื่อฉันมองไปที่ Kurusu ตาของเธอเปิดออกเหมือนเธอรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
She probably needs time to digest the meaning behind my words
เธออาจต้องการเวลาในการแยกแยะความหมายเบื้องหลังคำพูดของฉัน