Chapter 4 Erocom Chapter 4: Kurusu Mia 4 Kurusu Mia, has been a beauty ever since she was born
บทที่ 4 Erocom บทที่ 4: Kurusu Mia 4 Kurusu Mia เป็นความงามตั้งแต่เธอเกิดมา
Both her parents are Japanese but their facial features makes people treat them with a close resemblance to people with foreign blood
พ่อแม่ทั้งสองของเธอเป็นคนญี่ปุ่น แต่ใบหน้าของพวกเขาทำให้คนปฏิบัติต่อพวกเขาด้วยความใกล้เคียงกับคนที่มีเลือดต่างชาติ
When she entered kindergarten, a scout from a talent agency came
เมื่อเธอเข้าโรงเรียนอนุบาลลูกเสือจากหน่วยงานพรสวรรค์มา
There was even one time where she was in a commercial
แม้แต่ครั้งเดียวที่เธออยู่ในเชิงพาณิชย์
 「I couldn’t really remember but it was before I was aware of my surroundings
「ฉันจำไม่ได้จริง ๆ แต่ก่อนที่ฉันจะตระหนักถึงสภาพแวดล้อมของฉัน
」 When she entered primary school, there was a storm of confessions from boys
」เมื่อเธอเข้าโรงเรียนประถมมีพายุสารภาพจากเด็กผู้ชาย
There was also a storm of jealousy from the girls
นอกจากนี้ยังมีพายุแห่งความหึงหวงจากเด็กผู้หญิง
She had her original personality and she participated in committees and what not
เธอมีบุคลิกที่เป็นต้นฉบับของเธอและเธอเข้าร่วมในคณะกรรมการและสิ่งที่ไม่
She even had students from other schools and famous teachers approach her
เธอยังมีนักเรียนจากโรงเรียนอื่น ๆ และครูที่มีชื่อเสียงเข้าใกล้เธอ
 「During that time there was nothing of much significance…there was some slightly teasing things done but at most it was just hiding my indoor slippers
「ในช่วงเวลานั้นไม่มีอะไรสำคัญมาก ... มีบางอย่างที่ล้อเล่นเล็กน้อย แต่ส่วนใหญ่มันเป็นเพียงการซ่อนรองเท้าแตะในร่มของฉัน
」 If it was me, even that teasing would be fine
」ถ้ามันเป็นฉันแม้แต่การล้อเล่นก็คงไม่เป็นไร
But for Kurusu, that was just the beginning
แต่สำหรับ Kurusu นั่นเป็นเพียงจุดเริ่มต้น
 A problem emerged after she entered middle school
ปัญหาเกิดขึ้นหลังจากที่เธอเข้าเรียนในโรงเรียนมัธยม
Kurusu’s good looks spurred it on as well as the fact that her character also didn’t have any defects
ลักษณะที่ดีของ Kurusu กระตุ้นความเป็นจริงและความจริงที่ว่าตัวละครของเธอยังไม่มีข้อบกพร่อง
Since they probably couldn’t attack her, the girls shaking in envy were bewildered
เพราะพวกเขาอาจจะไม่สามารถทำร้ายเธอสาว ๆ ที่เขย่าในความอิจฉาก็สับสน
Not all the students would go but almost all the boys fell in love with Kurusu
ไม่ใช่เด็กนักเรียนทุกคนที่จะไป แต่เกือบทุกคนตกหลุมรัก Kurusu
 「I said some stuff by myself but…that just made me popular」 Then, it was at that time
「ฉันพูดบางอย่างด้วยตัวเอง แต่ ... นั่นทำให้ฉันเป็นที่นิยม」แล้วมันก็เป็นช่วงเวลานั้น
A girl, that was dumped by the guy she was going out with, called out to Kurusu
หญิงสาวที่ถูกทิ้งโดยคนที่แต่งตัวประหลาดที่เธอกำลังจะออกไปกับที่เรียกว่าออกไป Kurusu
That girl was Kurusu’s close friend
เด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นเพื่อนสนิทของ Kurusu
 「Nee, my boyfriend, could you not take him?」 Of course, Kurusu didn’t remember taking anyone
「 Nee, แฟนฉัน, คุณไม่สามารถพาเขาไปได้หรือ? 」แน่นอน Kurusu จำไม่ได้ว่าใคร
 「Since he came to like Mia he told me he wanted to try separating」「That isn’t my fault」「But isn’t it because you keep making eyes at everyone’s boyfriends!」 At that time, Kurusu still wasn’t wearing her mask
「เพราะเขาชอบ Mia เขาบอกฉันว่าเขาอยากจะแยกออกจากกัน」「นั่นไม่ใช่ความผิดของฉัน」「 แต่ไม่ใช่เพราะคุณทำให้ดวงตาของแฟน ๆ ทุกคนดู! 」ในเวลานั้น Kurusu ยังไม่สวม 
It was clear who she liked and who she disliked
เห็นได้ชัดว่าเธอชอบใครและใครที่เธอไม่ชอบ
Towards her best friend’s boyfriend, she certainly told him clearly
ไปหาแฟนของเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอเธอบอกกับเขาอย่างชัดเจน
It didn’t reach him
มันไม่ได้มาถึงเขา
Even though there was definitely people she didn’t tell, she definitely told her best friend’s boyfriend
แม้ว่าจะมีคนที่เธอไม่เคยบอก แต่เธอก็บอกแฟนหนุ่มเพื่อนสนิทของเธอเป็นอย่างดี
In other words she didn’t have any interests in him
กล่าวอีกนัยหนึ่งเธอไม่มีความสนใจในตัวเขา
 That ended up causing her best friend a misunderstanding
ที่ทำให้เพื่อนที่ดีที่สุดของเธอเข้าใจผิด
 「I didn’t use you! Not for my best friend’s boyfriend!」「Don’t lie! You probably showed him your naked body!」 And then, Kurusu ended up snapping
「ฉันไม่ได้ใช้คุณ! 
 「Don’t you just have no charm!」「AAAAAAA!」 Her best friend shouted
คุณไม่ได้มีเสน่ห์เพียงไร」「 AAAAAAA! 」เพื่อนที่ดีที่สุดของเธอตะโกน
And then she striked out at Kurusu
แล้วเธอก็วิ่งออกไปที่ Kurusu
Kurusu also prepared her fists in order to return fire
Kurusu ยังเตรียมหมัดของเธอเพื่อที่จะให้เกิดไฟ
But then her close friend lost her footing and fell
แต่แล้วเพื่อนสนิทของเธอก็เสียท่าและล้มลง
Unfortunately she ended up bleeding from the head
แต่น่าเสียดายที่เธอมีเลือดออกจากศีรษะ
 「I was under house arrest for one month…」 No matter how you think about it, it wasn’t Kurusu’s fault
「ฉันถูกกักบริเวณภายในบ้านเป็นเวลาหนึ่งเดือน ... 」ไม่ว่าคุณจะคิดยังไงก็ตามมันไม่ใช่ความผิดของ Kurusu
But the screaming and crying close friend of Kurusu bled from the head
แต่เพื่อนสนิทของ Kurusu กรีดร้องและร้องไห้ออกมาจากศีรษะ
It was a minor incident but her appearance was flashy
มันเป็นเหตุการณ์เล็ก ๆ น้อย ๆ แต่การปรากฏตัวของเธอก็ฉูดฉาด
Furthermore that close friend turned her in and complained against her
นอกจากนี้เพื่อนสนิทคนนั้นก็พาเธอเข้ามาและบ่นกับเธอ
 「It became absurd…I also couldn’t refute it…Certainly, since my appearance was good, I was ostracized
「มันกลายเป็นเรื่องเหลวไหล ... ฉันยังไม่สามารถปฏิเสธมันได้ ... อย่างแน่นอนเพราะรูปลักษณ์ของฉันดูดีฉันถูกข่มเหง
 But even though I didn’t do it, I was disciplined…Furthermore my friend lied」 And then because of that
ถึงแม้ว่าฉันไม่ได้ทำก็ตาม แต่ฉันก็ถูกลงโทษทางวินัย ... นอกจากนี้เพื่อนของฉันโกหก」แล้วด้วยเหตุนี้
Kurusu started treating everyone the same
Kurusu เริ่มปฏิบัติต่อทุกคนเหมือนกัน
Whether she liked them or disliked them it didn’t matter
ไม่ว่าเธอจะชอบหรือไม่ชอบพวกเขาก็ตามก็ไม่สำคัญหรอก
 She came in contact with them without distinction
เธอเข้ามาติดต่อกับพวกเขาโดยไม่มีความแตกต่าง
She didn’t date guys and she also didn’t make friends with the same sex
เธอไม่ได้เดทกับผู้ชายและเธอก็ไม่ได้เป็นเพื่อนกับเพศเดียวกัน
If it’s a person she doesn’t like, she addresses them to become friends
ถ้าเป็นคนที่เธอไม่ชอบเธอก็เรียกพวกเขามาเป็นเพื่อนกัน
 「But, I also got tired of it…There were people I didn’t want to talk to…once I entered high school in my hometown but I had a lot of acquaintances from middle school…they teased me…and then I became truant」「Hee, Kurusu was a truant」 It was unexpected
「 แต่ฉันก็เบื่อหน่ายนะคะ ... มีคนที่ฉันไม่อยากคุยด้วย ... ตอนที่ฉันเข้าโรงเรียนมัธยมในบ้านเกิดของฉัน แต่ฉันมีคนรู้จักมากจากโรงเรียนมัธยม ... พวกเขาแกล้งฉัน ... แล้วฉันก็กลายเป็นคนขี้เกียจ 
 「Un
「 Un
 That’s why I changed schools
นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันเปลี่ยนโรงเรียน
 Since that was the case, my dad became independent」 I now understand her reasoning for transferring in halfway through the term
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาพ่อของฉันก็กลายเป็นอิสระ」ตอนนี้ฉันเข้าใจเหตุผลของเธอในการถ่ายโอนในช่วงครึ่งทาง
 「Even though I was tired, the same thing happened even at Hashidzume High School」 When I tried saying something to tease her, Kurusu smiled bitterly
「แม้ว่าฉันเหนื่อยล่ะก็เกิดขึ้นที่โรงเรียนมัธยม Hashidzume 」เมื่อฉันพยายามพูดอะไรบางอย่างเพื่อแกล้งเธอ Kurusu ยิ้มอย่างขมขื่น
 「It was a painful time…don’t you think? That’s why when Okutani-kun said that on the bus, I suddenly went weak in the knees」「Is that why you invited me to your house?」「Yeah…I wanted to follow this person is what I thought」 The meek Kurusu muttered
「มันเป็นช่วงเวลาที่เจ็บปวด ... คุณไม่คิดเหรอ? 
 「Well, isn’t it fine? Since the beginning, you have gradually been added to my real friends」「Can I do it?」「You can probably do it
「อืมใช่ไม่ดีหรอ? 
 By the way my ability to make friends is the worst
ความสามารถในการทำให้เพื่อนของฉันแย่ที่สุด
 That’s why I am glad I could become friends with Kurusu」「…Thanks」 Kurusu floated a smile
นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันดีใจที่ได้เป็นเพื่อนกับ Kurusu 」「 ... ขอบคุณ」 Kurusu ยิ้มให้ยิ้ม
It was a smile that was different from the usual one seen in the classroom and clubroom
มันเป็นรอยยิ้มที่แตกต่างจากปกติที่เห็นในห้องเรียนและห้องคลับ
 It was an extremely childish smile
มันเป็นรอยยิ้มที่ดูน่ารัก
 「Now then, I think I should go home」 Our talk is probably over
「ตอนนี้ฉันคิดว่าฉันควรจะกลับบ้าน」การพูดคุยของเราอาจจะจบลงแล้ว
I also can’t find a reason to intrude even further
ฉันยังไม่สามารถหาเหตุผลที่จะบุกรุกให้ดียิ่งขึ้น
However, when I tried to stand up, my arm was grasped
อย่างไรก็ตามเมื่อฉันพยายามยืนขึ้นแขนของฉันก็ถูกจับ
 「Wait!」「N?」 Kurusu grasped my arm with her slender fingers
「「「「「」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」」
The gentle Kurusu’s finger one by one felt pleasant on my skin
นิ้วของ Kurusu อ่อนโยนรู้สึกดีกับผิวของฉัน
 「You won’t tell anyone about this right?」「Aa…I won’t say anything」 I would not have such an idea
คุณจะไม่บอกใครเกี่ยวกับเรื่องนี้ใช่มั้ย Aa ... ฉันจะไม่พูดอะไรฉันจะไม่มีความคิดแบบนี้
 「Really?」「What, do you doubt your friend?」 It was supposed to be a joke but Kurusu cast her eyes down apologetically
「จริงเหรอ? 」「คุณสงสัยเพื่อนของคุณหรือไม่? 」มันควรจะเป็นเรื่องตลก แต่ Kurusu ละสายตาของเธอลง
 「Sorry…but…I still can’t believe it…」 She has a past where she was betrayed by her close friend after all
「ขอโทษ ... แต่ ... ฉันยังไม่สามารถเชื่อได้ ... 」เธอมีอดีตที่เธอถูกเพื่อนสนิทของเธอทรยศต่อ
Furthermore, it can’t be helped
นอกจากนี้ยังไม่สามารถช่วยได้
 She probably also has a feeling of wanting to believe in someone
เธออาจมีความรู้สึกอยากจะเชื่อในใครบางคน
But, she still can’t do that
แต่เธอยังไม่สามารถทำอย่างนั้นได้
 「Understood…Then, is there anything I can do?」 I asked that question
「เข้าใจ ... แล้วฉันจะทำอะไรได้บ้าง? 」ฉันถามคำถามนี้
After thinking for a bit, Kurusu said something
Kurusu พูดอะไรบางอย่างหลังจากคิดนิดหนึ่ง
 「Won’t you also tell me one of your secrets?」 I see
「คุณจะไม่บอกความลับของคุณด้วยล่ะ」ฉันเห็น
If we know each other’s secrets, it can be used to protect the other from leaking theirs
ถ้าเรารู้ความลับของกันและกันก็สามารถนำมาใช้เพื่อปกป้องคนอื่น ๆ จากการรั่วไหลของพวกเขา
 「My secret, huh…」 What kind of secrets do I have?If it isn’t a secret that can’t be said to others, then there is no meaning
「ความลับของฉันฮะ ... 」ฉันมีความลับแบบไหน? ถ้าไม่ใช่เรื่องลับที่ไม่สามารถพูดกับคนอื่นได้ก็ไม่มีความหมาย
 「Do you not have any? Or is it that you have some but you can’t tell me?」 The nervous Kurusu looked at me
「คุณไม่มี? 
She put more power in her hand that was grasping my arm
เธอใส่พลังมากขึ้นในมือที่จับแขนของฉัน
 「Well…it’s not like I don’t have any but…」「What?」「No…but, I have a certain feeling that it is something I can’t tell you」「It’s fine! No matter what type of secret it is, it is fine, so!」「Then, Then…about me…」 Then I take a breath in
「ดี ... ไม่ใช่ว่าฉันไม่มีอะไรเลยนอกจาก ... 」「อะไร? 」「ไม่ ... แต่ฉันมีความรู้สึกบางอย่างที่เป็นสิ่งที่ฉันไม่สามารถบอกได้」「สบายดี! 
*Hyuu* resounded in my throat
* ฮุย * โผล่ขึ้นมาในคอของฉัน
 「My dick is quite huge…」
「กระเจี๊ยวของฉันค่อนข้างใหญ่ ... 」