Chapter 9 Chapter 9 – Virtue One Foot [1] TL: EntropyTLC:ED: The moment they entered the room, Situ Xin forcefully shook off Situ Yan’s hand and then sat in a chair, leisurely sipping tea, while completely disregarding Situ Yan, who was ceaselessly scratching himself
ตอนที่พวกเขาเดินเข้าไปในห้องซงซินก็จับมือของซางยวนอย่างจริงจังแล้วก็นั่งลงบนเก้าอี้นั่งจิบชาอย่างสบาย ๆ ในขณะที่ไม่สนใจกับสถานการณ์ยวนผู้ที่
“Xin’er, I was wrong! Hurry up and give me the antidote!” Almost scratching off all the skin on his body, Situ Yan curled his lips and pleaded pitifully
"Xin'er ฉันผิด!
He not only felt like itching to death but had also lost feeling in both of his legs, causing him to stand there stiffly, incapable of moving
เขาไม่เพียง แต่รู้สึกว่ามีอาการคันไปสู่ความตาย แต่รู้สึกสูญเสียทั้งขาทั้งสองทำให้เขายืนอยู่ที่นั่นอย่างมั่นคงไม่สามารถเคลื่อนไหวได้
Situ Xin raised an eyebrow, and asked, “Didn’t you say my methods were incomparably cruel?” As soon as Situ Yan heard her words, he felt a burst of cold wind sweep past him
ซินซินยกคิ้วขึ้นและถามว่า "คุณไม่ได้บอกว่าวิธีการของฉันเป็นเรื่องที่โหดร้ายอย่างเหลือเฟือหรือ?" ทันใดที่ซางดินได้ยินคำพูดของเธอเขาก็รู้สึกว่าลมพัดพัดผ่านเขา
At the moment, he did not have his grandfather’s Emperor Tablet with him, making his current situation very dangerous
ในตอนนี้เขาไม่มีแท็บเล็ต Emperor ของปู่กับเขาทำให้สถานการณ์ปัจจุบันของเขาเป็นเรื่องที่อันตรายมาก
“Xin’er, you must’ve misheard me
"ซินดี้คุณต้องไม่เข้าใจฉัน
Mommy, Yan’er is itching to death
แม่ของ Yan'er มีอาการคัน
” He then shamelessly pulled upon Situ Xin’s sleeve
"จากนั้นเขาก็หยิบขึ้นมาอย่างไม่ใส่ใจกับซินซิน
“You finally remembered that I’m your mother?” Stinking brat, you actually dared to run away from home
"ในที่สุดคุณก็จำได้ว่าฉันเป็นแม่ของคุณ?" กลิ่นเหม็นคุณจริง ๆ กล้าวิ่งหนีออกจากบ้าน
However, she still tossed a bottle of itch ointment to him
อย่างไรก็ตามเธอยังโยนครีมขี้ผึ้งคันหนึ่งให้เขา
“Mommy, Yan’er was wrong
"แม่แย่แย่
I will never dare to do such a thing again
ฉันจะไม่มีวันทำแบบนั้นอีก
” Situ Yan then hastily took the ointment and smeared it all over his body, making him suddenly feel very comfortable
"ยันแยนรีบเอาครีมทาและทาทั่วร่างกายทำให้เขารู้สึกสบายใจมาก
However, he still could not move either of his feet
อย่างไรก็ตามเขายังไม่สามารถขยับเท้าได้
Seeing Situ Yan’s clear and bright eye’s start to spin, Situ Xin immediately slapped his head with her large hand
เมื่อตาเห็นได้ชัดเจนและตาสว่างสดใสของ Situ Yan ซิงจึงตบหน้าด้วยมือที่ใหญ่
“Don’t make me worry so much
อย่าทำให้ฉันต้องห่วงมาก
In a moment, we will return to the Hundred Flower Sect
ในอีกสักครู่เราจะกลับไปที่ร้อยดอกไม้
” Situ Yan reached out his short and chubby hand and touched Situ Xin’s face
"ซางยวนหยิบยื่นออกมาจากมือและอ้วนและสัมผัสใบหน้าของซิงซิน
“Xin’er, you should’ve made your appearance look a little better
"Xin'er คุณควรจะทำให้รูปลักษณ์ของคุณดูดีขึ้นนิดหน่อย
” Looking at her son’s look of disdain, Situ Xin felt that it was laughable
"เมื่อมองไปที่รูปลักษณ์ที่ดูถูกของลูกชายของเธอซินซินรู้สึกว่ามันน่าขัน
“Stinking brat, what do you understand? This can save me from lots of trouble
"กลิ่นเหม็นคุณเข้าใจอะไร?
” “Xin’er, haven’t you ever thought of getting together with my dad? That way Yan’er won’t be a fatherless child
"" ซินอาร์คุณไม่เคยคิดจะไปร่วมกับพ่อของฉันเหรอ?
” Situ Yan rested his chin on his arm and leaned against the table as a flash of loneliness appeared on his face
"ยันแย้มยิ้มให้คางบนแขนและเอนตัวลงบนโต๊ะเหมือนความว้าเหว่ปรากฏบนใบหน้าของเขา
“A fatherless child?” Situ Xin’s small lips twisted as she continued saying, “Having your mother is good enough
"เด็กกำพร้า?" ริมฝีปากเล็ก ๆ ของซอนซินบิดเบี้ยวขณะที่เธอพูดต่อว่า "การมีมารดาของคุณดีพอแล้ว
Let’s go, you are coming back with me
ไปเถอะคุณจะกลับมากับฉัน
” Grabbing Situ Yan in such a way that he was incapable of resisting, Situ Xin started to walk out
แย้มยิ้มย่านยันด้วยวิธีการที่เขาไม่สามารถต้านทานซินจึงเริ่มเดินออกไป
“You can’t take Yan’er away
"คุณไม่สามารถออก Yan'er ได้
” A loud and clear voice that sounded like lighting suddenly resounded, stopping Situ Xin’s footsteps
"เสียงดังและชัดเจนที่ฟังดูเหมือนแสงไฟดังกึกก้องดังก้องและหยุดยั้งเสียงฝีเท้าของซิวซิน
Xiao Yixuan looked at his son, whose eyes were sending him a plea for help
เสี่ยว Yixuan มองไปที่ลูกชายของเขาซึ่งดวงตาของเขากำลังส่งข้ออ้างเพื่อขอความช่วยเหลือ
”We need to discuss matters pertaining to Yan’er
"เราต้องหารือเกี่ยวกับเรื่องที่เกี่ยวกับ Yan'er
” Situ Xin fiercely stared at the originator of all her troubles
"ซางซินมองอย่างดุเดือดที่ต้นกำเนิดของปัญหาทั้งหมดของเธอ
How hateful
น่ารังเกียจอย่างไร
In return, the other party could only send her a helpless expression
ในทางกลับกันฝ่ายอื่น ๆ จะสามารถส่งท่าทางกำพร้าให้เธอได้
Situ Xin swallowed her saliva, and then stated in a very imposing manner, “I have nothing to discuss with you
Situ Xin กลืนน้ำลายของเธอและกล่าวในลักษณะที่น่าประทับใจมาก "ฉันไม่มีอะไรจะพูดคุยกับคุณ
I am taking my son away
ฉันพาลูกชายไป
” Xiao Yixuan took a step forward anyways, blocking Situ Xin’s exit
"Xiao Yixuan ก้าวไปข้างหน้าอย่างไม่หยุดยั้งบล็อกทางออกของ Situ Xin
He then forcefully grabbed Situ Xin’s small hand and ordered, “Ye Ying, bring Yan’er outside
จากนั้นเขาก็คว้ามือเล็ก ๆ ของซิงซินและสั่งว่า "คุณเย่ยนำ Yan'er ออกไปข้างนอก
” As Xiao Yixuan was closing the door, he heard Yan’er quietly tell him, “Dad, try to win over Xin’er
"เมื่อ Xiao Yixuan กำลังปิดประตูเขาได้ยิน Yan'er เงียบ ๆ บอกเขาว่า" พ่อพยายามเอาชนะ Xin'er
” Footnotes:[1] Half of an idiom
"เชิงอรรถ: [1] ครึ่งหนึ่งของสำนวน
The full idiom is 魔高一丈,道高一尺, but the author only wrote 道高一尺
สำนวนที่สมบูรณ์คือ魔高一丈, 道高一尺 แต่ผู้เขียนเขียนเฉพาะ道高一尺
The idiom is the devil is ten foot tall, virtue one foot and means it takes constant vigilance to stave off evil
สำนวนเป็นปีศาจสูงสิบฟุตคุณธรรมหนึ่งเท้าและหมายความว่าต้องใช้ความระมัดระวังอย่างต่อเนื่องเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดความชั่วร้าย