Chapter 9 Chapter 9 – The Village Chief is Surprised   AN: This chapter is in the village chief’s POV Someone is really pleased? The one who wrote it, come out
บทที่ 9 บทที่ 9 หัวหน้าหมู่บ้านรู้สึกประหลาดใจ AN: บทนี้อยู่ในหัวหน้า POV คนที่มีความยินดีจริงๆ 
 We finally regained our sanity after we saw them fly to the sky to the end of the world
ในที่สุดเราก็ฟื้นความมีเหตุผลของเราหลังจากที่เราเห็นพวกเขาบินขึ้นไปบนฟ้าสู่จุดสิ้นสุดของโลก
 「Now, that’s flying magic, right?」 「No, you idiot! Flying magic is a movement spell that can only be used by a court magician or a Magic Guild executive! Perhaps they are using a magic item or something …」 「That’s impossible! Even in the hero story for children, there is no such magic item!」 「Then, did everyone of them fly with magic?」 「N, no… that’s not what I’m trying to say…」 I was reminded by the villagers who were excited and make a commotion after remembering what happened a while ago
「ตอนนี้มันเป็นเวทมนตร์ที่บินใช่มั้ย? 」「ไม่งี่เง่า! 
 A young man that seems to be their leader handed something like a medicine to Sherry
ชายหนุ่มคนหนึ่งที่ดูเหมือนจะเป็นผู้นำของพวกเขาส่งมอบสิ่งต่างๆเช่นยาให้กับเชอร์รี่
 They neutralize the mercenary group with just the ten of them
พวกเขาทำลายกลุ่มทหารรับจ้างด้วยมือเพียงสิบคน
 Furthermore, the leader of the mysterious group gave them medicine and flew in the sky
นอกจากนี้ผู้นำกลุ่มลึกลับได้ให้ยาและบินขึ้นไปบนฟ้า
 What on earth was that? I was not able to comprehend even if I think of it so I visited the house of Mr
สิ่งที่อยู่ในแผ่นดินคือ? 
 and Mrs
และคุณแม่
 Dan, Sherry’s home
แดนบ้านของเชอร์รี่
 「Dan! How’s your body condition…
「แดน! 
」 When I knocked at the open door of the Dan’s house, I saw the figure of Sherry embracing Miera who is lying on the bed
」เมื่อฉันเคาะประตูเปิดบ้านแดนฉันเห็นรูปเชอร์รี่ที่กอด Miera ซึ่งนอนอยู่บนเตียง
 She’s weeping
เธอร้องไห้
 Even Dan, who’s not usually perturbed, is shedding tears
แม้แดนผู้ซึ่งไม่ได้ถูกรบกวนมักจะหลั่งน้ำตา
 No way
ไม่มีทาง
 I felt my chest tightened and quietly headed towards Dan
ฉันรู้สึกว่าหน้าอกของฉันรัดกุมและเงียบ ๆ มุ่งหน้าไปยังแดน
 「Da, Dan
「 Da, Dan
 Miera is…」 When he heard me, Dan look at me and raises the edge of his mouth
Miera คือ ... 」เมื่อเขาได้ยินฉัน Dan มองไปที่ฉันและยกขอบปากของเขา
 「… She regained consciousness
「 ... เธอฟื้นสติ
 However, she still can’t get up
อย่างไรก็ตามเธอยังไม่สามารถลุกขึ้นได้
」 Dan muttered with a tear-dripping voice and quietly shed tears again
แดนพึมพำด้วยน้ำตาหยดและหลั่งน้ำตาอีกครั้ง
 「Hey, Sherry? Mother’s body is mysteriously light
เฮ้เชอรี่? 
 I think I should get up since the village chief is also here?」 「No, No
ฉันคิดว่าฉันควรจะลุกขึ้นยืนตั้งแต่หัวหน้าหมู่บ้านก็อยู่ที่นี่ด้วย」「ไม่ใช่ไม่ใช่
 Absolutely not! You must take a rest today!」 Miera pats Sherry’s head while giving a wry smile
ไม่ได้อย่างแน่นอน! 
 Sherry weeps in joy as she sees her mother’s energetic face
เชอร์รี่ร้องไห้ด้วยความปิติยินดีขณะที่เธอเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยพลังของแม่
 I cried in the sight of the two of them
ฉันร้องไห้เมื่อเห็นทั้งสองคน
 However, medicine and recovery magic has no effect on Miera’s condition
อย่างไรก็ตามเวทมนตร์ยาและเวทมนตร์การกู้คืนไม่มีผลต่อสภาพของ Miera
 It is said the the only thing that can save her is life water which is a phantom secret medicine
ว่ากันว่าสิ่งเดียวที่สามารถช่วยเธอคือน้ำแห่งชีวิตซึ่งเป็นยารักษาความลับของแฟนทอม
 I thought up to there and was startled
ฉันคิดขึ้นและตกใจ
 As though the dam of my river of thought broke down, their words and behavior reproduced in my head
ราวกับว่าเขื่อนแห่งสายน้ำแห่งความคิดของฉันร้าวรานคำพูดและพฤติกรรมของเขาที่เกิดขึ้นในหัวของฉัน
 「No, no, no, they were apostles of god that were sent here
「ไม่ไม่ไม่เลยพวกเขาเป็นอัครสาวกของพระเจ้าที่ถูกส่งมาที่นี่
」 In my mutter, Dan, who was next to me, looked at me with a frightened face
」เมื่อฉันพูดพึมพำ Dan ที่อยู่ข้างฉันมองฉันด้วยใบหน้าที่น่ากลัว
 「They quite smell of a human being…」 Dan replied with a negative connotation even though he’s one of the party that benefited from the miracle
「พวกเขาค่อนข้างมีกลิ่นของมนุษย์ ... 」แดนตอบด้วยความรู้สึกแฝงเชิงลบแม้ว่าเขาจะเป็นหนึ่งในกลุ่มที่ได้รับประโยชน์จากความมหัศจรรย์
 「How about this? The apostles acted with that kind of attitude on the purpose of us not getting nervous
「วิธีการนี้? 
 That must be it
นั่นต้องเป็นอย่างนั้น
」 I admonished the disrespectful Dan but he just laughs with his nose and shrugged his shoulders
」ฉันตักเตือนคนที่ไม่สุภาพ แต่เขาก็หัวเราะด้วยจมูกของเขาและยักไหล่ของเขา
 「What is an apostle? Aren’t they the one that runs an errand from god like granting weapons, armors, magic items and God’s doctrine?」 「That’s right! That must be it! You’ve seen their divine figure! Listen and be amazed
「อัครสาวกคืออะไร? 
 The apostles told me that they’re going home and flew in the sky
อัครสาวกบอกฉันว่าพวกเขากำลังจะกลับบ้านและบินขึ้นไปบนฟ้า
 Everyone saw it
ทุกคนเห็นมัน
」 When I raised my voice to my explanation, Dan looked at me with a shabby face
」เมื่อฉันเงยหน้าขึ้นคำอธิบายของฉันแดนมองฉันด้วยใบหน้าที่หยาบกร้าน
 「Then, rather than an apostle, aren’t they heroes that received magic items? Did they really fly back? In the evening , the prairie ground fades away near the horizon
「จากนั้นแทนที่จะเป็นอัครสาวกพวกเขาไม่ใช่ฮีโร่ที่ได้รับเวทมนตร์? 
」 Oh, God
" โอ้พระเจ้า
 This stupid stubborn blockhead is making a profane remark
โง่เขลาหัวแข็งโง่นี้จะทำให้คำพูดหยาบคาย
 Please drop divine punishment on his head
โปรดลดการลงโทษของพระเจ้าลงบนศีรษะของเขา
 「Dan
「แดน
 As far as I can see, we cannot return the favor we received if you talk about them in an ill manner
เท่าที่ฉันสามารถเห็นได้เราไม่สามารถคืนความโปรดปรานที่เราได้รับหากคุณพูดถึงพวกเขาในลักษณะที่ไม่ดี
 Even if heaven forgives you, I will not forgive you
แม้ว่าสวรรค์จะให้อภัยคุณฉันจะไม่ให้อภัยคุณ
」 I was indignant at Dan’s shameless remark
」ฉันไม่พอใจที่คำพูดไร้ยางอายของ Dan
 However, Dan shook his head with a smile
อย่างไรก็ตามแดนส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม
 What is that smile? I am angry
รอยยิ้มคืออะไร? 
 「I am just returning a just argument against your delusion
「ฉันเพิ่งกลับอาร์กิวเมนต์เพียงกับความผิดพลาดของคุณ
 I will risk my life to repay the young man
ฉันจะเสี่ยงชีวิตเพื่อตอบแทนชายหนุ่ม
 That’s right, village chief
ใช่หัวหน้าหมู่บ้าน
 Where did they go? I want to take care of my wife if possible but I’ll escort them around
พวกเขาไปไหน? 
」 「… So let’s say that those people flew away in the sky and returned home
」「 ... สมมุติว่าคนเหล่านั้นบินไปในท้องฟ้าแล้วก็กลับบ้าน
」 As I announced it indignantly, Dan clearly sighed so I could hear it
」ขณะที่ฉันประกาศอย่างไม่พอใจ Dan ก็ถอนหายใจเพื่อที่ฉันจะได้ได้ยิน
 「Okay, okay
"ตกลงตกลง
 So, which way did they fly? They surely didn’t flew straight up and disappear?」 Oh, God
ดังนั้นวิธีที่พวกเขาบิน? 
 Please direct divine punishment to this insolent person
โปรดให้การลงโทษอันศักดิ์สิทธิ์แก่คนอวดดีนี้
 If possible, drop a troll on this one
ถ้าทำได้ให้วางการหมุนรอบตัวนี้
 「Gunununu…
「 Gunununu ...
 They have gone to the direction of the forest
พวกเขาเดินไปตามทิศทางของป่า
 Even further than this farthest village
ยิ่งกว่าหมู่บ้านที่ไกลที่สุด
 In the depths of that forest, at the foot of the sharp mountains, is the forest of abyss where the dragon lives
ในส่วนลึกของป่านั้นที่ปลายภูเขาที่แหลมคมเป็นป่าแห่งหุบเหวที่มังกรอาศัยอยู่
」 「It is only a rumor that there is a dragon there because it is called dragon valley
」「เป็นเพียงข่าวลือที่ว่ามีมังกรอยู่เพราะมีชื่อว่า dragon valley
 If we leave this area, the feudal lord’s heart will stop first
ถ้าเราออกจากพื้นที่นี้หัวใจของนาย feudal จะหยุดก่อน
」 「Wa, the village chief of the era saw it and told me about it when I was still a child! 」 「That’s more than 100 years ago
」「ว้าวหัวหน้าหมู่บ้านแห่งยุคเห็นและบอกฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้ตอนที่ฉันยังเด็ก! 
」 「Shut up brat!」 -Sherry’s POV- I looked at my father and the village chief that were quarrelling like children
」「ปิดปาก! 」 -Sherry's POV- ฉันมองไปที่พ่อและหัวหน้าหมู่บ้านที่กำลังทะเลาะกันเหมือนเด็ก ๆ
 My mother laughs while laying in bed
แม่ฉันหัวเราะขณะนอนบนเตียง
 「Fufufu, he is really like a child
「 Fufufu เขาชอบเด็กมาก
」 「Mo, mother? Is your body okay?」 「Fufu, it’s okay
」「 Mo, แม่? 
 Although I feel like choking from laughing too much
แม้ว่าฉันรู้สึกเหมือนสำลักจากการหัวเราะมากเกินไป
」 My heart suddenly jumped when my mother coughs
หัวใจของฉันพุ่งขึ้นอย่างรวดเร็วเมื่อแม่ฉันหอบหืด
 But my mother smiled and looked up at me
แต่แม่ของฉันยิ้มและเงยหน้าขึ้นมองฉัน
 Father who had been quarreling a little while ago, were also anxiously looking at mother’s appearance
พ่อที่เคยทะเลาะกันมาสักพักหนึ่งก็วิตกกับการมองแม่
 「Those people might ready be apostles of god
「คนเหล่านี้อาจพร้อมอัครสาวกของพระเจ้า
 My body is incredibly lighter like my sickness is a lie
ร่างกายของฉันเบาอย่างไม่น่าเชื่อเช่นความเจ็บป่วยของฉันเป็นเรื่องโกหก
 Perhaps I can run to the next village like a young one
บางทีฉันสามารถวิ่งไปที่หมู่บ้านถัดไปได้เช่นหนุ่ม
」 My mother laughed happily again when she said so
แม่ของฉันหัวเราะอย่างมีความสุขอีกครั้งเมื่อเธอพูดอย่างนั้น
 The complexion is certainly reddish and looks very healthy
ผิวเป็นสีแดงอย่างแน่นอนและดูมีสุขภาพดีมาก
 「Even if you become energetic, you can’t
「แม้ว่าคุณจะมีพลังคุณก็ไม่สามารถทำได้
 It’s about time to relax
ถึงเวลาที่จะผ่อนคลาย
 Look, it’s already night
ดูมันคืนแล้ว
 You should sleep now
คุณควรจะนอนตอนนี้
」 When I said that and took my mother’s hand, my mother made a wry smile and opened her mouth to the village chief
」เมื่อฉันพูดและเอามือแม่ของฉันแม่ของฉันทำรอยยิ้มและเปิดปากของเธอให้หัวหน้าหมู่บ้าน
 「I’m sorry
"ฉันขอโทษ
 As there is a nagging daughter, I am sorry, but I’ll sleep early
ขณะที่มีลูกสาวจู้จี้ฉันขอโทษ แต่ฉันจะนอนก่อน
」 「A, ah
」「 A, ah
 I apologize for disturbing you
ฉันขอโทษที่รบกวนคุณ
 Dan, let’s continue tomorrow
แดนขอพรต่อในวันพรุ่งนี้
」 「You feel like coming tomorrow?」 「Shut up
คุณรู้สึกเหมือนพรุ่งนี้พรุ่งนี้หรือ? 」「เงียบงง
 I’ll come again until you reform
ฉันจะกลับมาอีกจนกว่าคุณจะปฏิรูป
 Then, good night
แล้วคืนที่ดี
」 「Walk by a troll and die!」 The village chief quarreled with my father until the end
」「เดินด้วยการหมุนรอบและตาย! 」หัวหน้าหมู่บ้านทะเลาะกับพ่อของฉันจนจบ
 Father also looks toward the door where the village chief exited with a ridiculous face
พ่อยังมองไปที่ประตูที่หัวหน้าหมู่บ้านออกมาด้วยใบหน้าไร้สาระ
 「Just what is that old man saying
「เพียงว่าชายชราพูดอะไร
」 It was so unusual and interesting to see my father act like a child
」มันดูแปลกและน่าสนใจมากที่ได้เห็นพ่อของฉันทำตัวเหมือนเด็ก
 I was laughing aloud with my mother involuntarily
ฉันหัวเราะดังก้องกับแม่โดยไม่สมัครใจ