Chapter 6 Chapter 6: Let’s Live Together (VI) Xia Zhi still wasn’t very familiar with the people in the community
บทที่ 6 บทที่ 6: จงอยู่ด้วยกัน (VI) เซี่ยเหวยยังไม่คุ้นเคยกับคนในชุมชน
 While admiring Mister Li’s beautiful face, Xia Zhi asked, “Then what are you going to do? In any case, Master hasn’t driven me out yet
ในขณะที่ชื่นชมใบหน้าที่สวยงามของ Mister Li Xia Zhi ถามว่า "แล้วคุณจะทำอะไร? 
” A gloomy look flashed across Mister Li’s face
"หน้าตาของนาย Mister Li โผล่ขึ้นมาจ้องมอง
 After Mister Li seemed to seriously contemplate these words, he finally said,  “Let’s have Master decide it then!” “Decide on what?” “Decide on who gets to stay!” Xia Zhi nearly spat out a mouthful of saliva
หลังจากที่มิสเตอร์ลี่ดูเหมือนจะคิดถึงคำพูดเหล่านี้อย่างจริงจังแล้วในที่สุดเขาก็พูดว่า "ให้นายได้ตัดสินใจด้วยสิ!" "ตัดสินใจอะไรดีล่ะ?" "ตัดสินใจว่าใครจะอยู่ที่ไหน!" เซี๊ยหลี่โกรธน้ำลาย
 Why do you have to complicate matters? Of course, these words couldn’t be spoken aloud
ทำไมคุณต้องซับซ้อนเรื่อง? 
 The corner of his eye began to twitch
มุมดวงตาของเขาเริ่มหดตัว
 “It will definitely be me,” Xia Zhi said without hesitation
"มันจะเป็นฉันแน่ ๆ " Xia Zhi กล่าวโดยไม่ลังเลใจ
 Mister Perfect gave a smile of ridicule
Mister Perfect ให้รอยยิ้มของการเยาะเย้ย
 “How self-assured
"มั่นใจได้อย่างไร
” “Naturally,” said Xia Zhi dismissively
"อย่างเป็นธรรมชาติ" Xia Zhi กล่าวอย่างสุภาพ
 “With me here, it can’t possibly be you
"กับฉันที่นี่ไม่อาจเป็นคุณได้
” Mister Li frowned
"มิสเตอร์ลี่ขมวดคิ้ว
 An extremely cruel and nasty look flashed across his beautiful cheeks
หน้าตาที่โหดร้ายและน่ารังเกียจกระพริบเหนือแก้มที่สวยงามของเขา
 Maybe Xia Zhi had misread it, but that was the feeling he received
บางที Xia Zhi เข้าใจผิด แต่นั่นเป็นความรู้สึกที่เขาได้รับ
 It made him slightly stricken with terror, and reminded him that most of Ye Qia’s clients were wealthy and distinguished
ทำให้เขารู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อยและเตือนให้เขาเห็นว่าลูกค้าของ Ye Qia มีฐานะที่ร่ำรวยและโดดเด่น
 They were definitely not your average person
พวกเขาไม่ใช่คนอย่างแน่นอน
 “Most of my clients can squish me dead like an insect
ลูกค้าส่วนใหญ่ของฉันสามารถทำให้ฉันตายเหมือนแมลง
 So, it’s not easy walking on this tightrope
ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องง่ายในการเดินไต่นี้
” Ye Qia had once described his job as such
"Ye Qia เคยอธิบายงานของเขาเช่นนี้แล้ว
 Xia Zhi immediately remembered it, but as he was thinking of a way to fill the hole he had dug, Mister Li interjected
Xia Zhi จำได้ทันที แต่ในขณะที่เขากำลังคิดหาวิธีเติมหลุมที่ขุดขึ้นมามิสเตอร์ Li ก็เข้ามาแทรกแซง
 “I won’t waste my words with you
"ฉันจะไม่เสียคำพูดของฉันกับคุณ
 We’ll let Master decide
เราจะปล่อยให้ Master ตัดสินใจ
” “Fine
" "ละเอียด
” Xia Zhi eagerly accepted
"Xia Zhi กระหายยอมรับ
 The judge would definitely be biased to his side anyway
ผู้ตัดสินคงจะลำเอียงไปทางด้านข้างของเขาต่อไป
 There was nothing to worry about
ไม่มีอะไรต้องกังวล
 “Then can you wait here? Master will probably return shortly
"แล้วคุณรออยู่ที่นี่ได้ไหม? 
” Mister Lee showed a look of surprise
"มิสเตอร์ลีแสดงความประหลาดใจ
 “You don’t have to go to work?” These words startled Xia Zhi
"คุณไม่ต้องไปทำงาน?" คำเหล่านี้ทำให้ Xia Zhi ตกใจ
 It was as if he was back in ancient times, wearing armor and riding a horse with a thousand strong army at his back, but after stylishly waving a hand and shouting “charge”, a foot soldier ran over, presented a plate and said, “General, the chief is on the phone!” It’s too jarring
ราวกับว่าเขากลับมาในสมัยโบราณสวมเกราะและขี่ม้ากับกองทัพที่แข็งแกร่งนับพันหลังของเขา แต่หลังจากที่โบกมืออย่างมีสไตล์และตะโกนว่า "ข้อหา" ทหารเท้าวิ่งไปมานำเสนอจานและพูดว่า " 
 “I… Of course I have to go to work
"ฉัน ... แน่นอนฉันต้องไปทำงาน
” “So let’s have it on Saturday!” Mister Li paused, then added on, “But since you started it, you’ll be the one to let Master know!” After dumping those words, Mister Li swaggered off, leaving Xia Zhi alone at home and aimlessly puzzled
มิสเตอร์ลี่หยุดชั่วคราวแล้วพูดต่อ "แต่ตั้งแต่ที่คุณเริ่มทำมันคุณจะเป็นคนหนึ่งที่จะบอกให้นายรู้!" หลังจากทิ้งคำพูดเหล่านั้นมิสเตอร์ลี่ก็หลบหนีออกไปทิ้งเซียงจิ 
 Why have it on a weekend? Couldn’t it be resolved with a single word from Ye Qia after he returns? When “a certain master” came back with breakfast, Xia Zhi politely went up to him and took the bag
ทำไมถึงมีวันหยุดสุดสัปดาห์? 
 With flattery and a guilty conscience, Xia Zhi relayed the morning’s events to Ye Qia
ด้วยความรู้สึกเยินยอและผิดชอบชั่วร้าย Xia Zhi ได้ถ่ายทอดเหตุการณ์ในตอนเช้าแก่ Ye Qia
 “Is there a hole in your brain?” Ye Qia immediately said this after he finished listening to Xia Zhi
"มีช่องโหว่ในสมองของคุณหรือไม่?" Ye Qia พูดทันทีหลังจากที่ฟัง Xia Zhi เสร็จแล้ว
 Xia Zhi instantly became sullen and tentatively said, “Wasn’t he the one forcing me? You’ve mentioned before that your clients are wealthy and distinguished
Xia Zhi ได้กลายเป็นคนโง่เขลาและลังเลกล่าวว่า "เขาไม่ใช่คนบังคับให้ฉันหรือ? 
 I wouldn’t dare to mess with them
ฉันไม่กล้าที่จะยุ่งกับพวกเขา
” Ye Qia didn’t make a sound
"Ye Qia ไม่ได้ทำเสียง
 He threw the breakfast onto the table, and then entered the study to make phone calls
เขาโยนอาหารเช้าลงบนโต๊ะแล้วก็เข้าสู่การศึกษาเพื่อทำการโทรศัพท์
 After deciding to have the studio outside, the study at home became a real study
หลังจากตัดสินใจที่จะมีสตูดิโอด้านนอกการศึกษาที่บ้านก็กลายเป็นการศึกษาจริง
 Ye Qia’s “mysterious black boxes” that were previously there had  all been moved out
"กล่องดำลึกลับลึกลับ" ของ Ye Qia ซึ่งก่อนหน้านี้เคยถูกย้ายออกไปแล้ว
 Xia Zhi still regretted not being able to take a peek in order to broaden his horizons
Xia Zhi ยังคงเสียใจที่ไม่สามารถแอบมองเพื่อขยายขอบเขตอันไกลโพ้น
 Ye Qia emerged from the study when Xia Zhi was halfway through his breakfast
Ye Qia โผล่ออกมาจากการศึกษาเมื่อ Xia Zhi ได้ครึ่งทางผ่านอาหารเช้าของเขา
 When he saw that Ye Qia had an expressionless face, he instantly felt that things were not looking good
เมื่อเขาเห็นว่า Ye Qia มีใบหน้าที่ไร้ความรู้สึกเขารู้สึกทันทีว่าสิ่งต่างๆไม่ได้ดูดี
 As he had expected, Xia Zhi became dumbfounded the moment Ye Qia said, “I cannot choose you
ตามที่เขาคาดหวัง Xia Zhi ก็ตะลึงในเวลาที่ Ye Qia กล่าวว่า "ฉันไม่สามารถเลือกคุณได้
” Xia Zhi spaced out for a few seconds, before he immediately jumped up and threw his chopsticks onto the floor
Xia Zhi เว้นระยะห่างไม่กี่วินาทีก่อนที่เขาจะกระโดดขึ้นและโยนตะเกียบของเขาลงบนพื้น
 “What do you mean?” “Do you know what it means to let me decide?” “Ah?” Xia Zhi was startled for a moment
"คุณหมายถึงอะไร?" "คุณรู้หรือเปล่าว่ามันหมายถึงอะไรที่จะทำให้ฉันตัดสินใจได้?" "อ่า?" เซี๊ยไจ๋ตกใจอยู่ครู่หนึ่ง
 “Isn’t it to let you decide on who’s your favorite?” Ye Qia’s face became even darker
"ไม่ใช่เพื่อให้คุณตัดสินใจว่าใครเป็นคนที่คุณชื่นชอบ?" ใบหน้าของ Ye Qia เริ่มมืดลง
 “What he meant by ‘letting Master decide’, is to have you two compete as slaves
"สิ่งที่เขาหมายถึงโดยการปล่อยให้ Master ตัดสินใจคือการให้คุณทั้งสองคนแข่งขันกันเป็นทาส
 Whoever is better would be the winner
ใครจะดีกว่าจะเป็นผู้ชนะ
 I’m a dom, so he knows that there must be other clients in my service, but he still bumped into you the two times he came
ฉันเป็นเพื่อนบ้านดังนั้นเขาจึงรู้ว่าต้องมีลูกค้าคนอื่น ๆ ในบริการของฉัน แต่เขาก็ยังคงเจอกับคุณสองครั้งที่เขามา
 He might’ve felt that there was something off, and so he came to investigate your identity
เขาอาจรู้สึกว่ามีบางอย่างปิดและเขาก็มาตรวจสอบตัวตนของคุณ
 “fúck, no wonder he treated me as a slave when he came by
"fúckไม่น่าแปลกใจที่เขาถือว่าฉันเป็นทาสเมื่อเขามาด้วย
 It was intentional!” cursed Xia Zhi instantly, “His acting was too real!” “You aren’t even into this sort of thing, so what are you joining in the fun for?” said Ye Qia sourly
"การแสดงของเขาเป็นเรื่องจริงมากเกินไป!" "คุณยังไม่ได้เข้าสู่เรื่องแบบนี้ดังนั้นคุณจะมีส่วนร่วมในเรื่องนี้เพื่ออะไร" Ye Qia กล่าวว่าเป็นเรื่องที่น่ารังเกียจ
 “Me, join in on the fun? It was clearly him who walked up to the doors alright!?” Xia Zhi felt wronged
"ฉันเข้าร่วมสนุก? 
 “And, he also said that you were the one who handed him the key!” “You believed that?” Xia Zhi didn’t speak
"และเขายังกล่าวอีกว่าคุณเป็นคนที่มอบกุญแจให้แก่เขา!" "คุณเชื่อหรือไม่?" Xia Zhi ไม่ได้พูด
 He was still feeling resentful, so he snapped his chopsticks into several pieces in order to vent out the anger in his chest
เขายังคงรู้สึกไม่พอใจดังนั้นเขาจึงตะเกียบของเขาออกเป็นหลายชิ้นเพื่อระบายความโกรธในอกของเขา
 Ye Qia softened his tone
Ye Qia ทำให้เสียงของเขาอ่อนลง
 “I cannot choose you
"ฉันไม่สามารถเลือกคุณได้
 To him it’s a gamble to gain justification, to me it’s a job, and to you it’s only a joke
สำหรับเขามันเป็นการพนันที่จะได้รับความชอบธรรมให้ฉันเป็นงานและสำหรับคุณมันเป็นแค่เรื่องตลกเท่านั้น
 What are you competing with him for?” Xia Zhi started to panic
สิ่งที่คุณกำลังแข่งขันกับเขา? "Xia Zhi เริ่มตื่นตระหนก
 “Then you’ll really drive me out? It’s impossible even if we move?” There was also something that he didn’t say out loud
"แล้วคุณจะขับรถให้ฉันออกไปจริงๆ? 
 No matter how more careful they were, the fact that they were together couldn’t be concealed forever
ไม่ว่าพวกเขาจะใส่ใจมากแค่ไหนความจริงที่ว่าพวกเขาอยู่ด้วยกันไม่สามารถปกปิดได้ตลอดไป
 Ye Qia’s job was 24 hours a day, who knows when it could be exposed? And when that time comes, wouldn’t it be even more troublesome? Or would he just say that he wants to break up? Ye Qia was silent
งานของ Ye Qia ทำงานตลอด 24 ชั่วโมงใครจะรู้ได้บ้างเมื่อไร 
 Xia Zhi’s emotions began to grow more and more aggravated, but just as he was about to erupt, Ye Qia spoke
อารมณ์ของ Xia Zhi เริ่มทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ แต่ในขณะที่เขากำลังจะระเบิดขึ้น Ye Qia พูด
 “I’ll think of a solution
"ฉันจะคิดหาวิธีแก้ปัญหา
 All you have to do is listen to me
สิ่งที่คุณต้องทำคือการฟังฉัน
” When he saw Ye Qia with an expression warning him not to interrupt, Xia Zhi could only suppress the uneasiness in his heart
"เมื่อเขาเห็นนายเฉียด้วยท่าทางเตือนให้เขาไม่ขัดจังหวะ Xia Zhi สามารถยับยั้งความไม่สบายใจในใจได้
 He sat down to eat again, but he had already ruined his chopsticks into toothpicks, so he could only pick up the bowl to drink the congee
เขานั่งลงกินอีกครั้ง แต่เขาได้ทำลายตะเกียบของเขาลงในตะกร้าเพื่อที่เขาจะได้หยิบชามขึ้นมาดื่มเครื่องแกง
 Halfway through his congee, he suddenly recalled a matter
เขาก็นึกถึงเรื่องนี้อยู่ครึ่งทาง
 “Right, Mister Li said it’s set for the weekend?” Ye Qia nodded
"ใช่มั้ยลี่หลี่กล่าวว่ามันถูกจัดขึ้นในสุดสัปดาห์?" Ye Qia พยักหน้า
 “Are you busy?” “No
"คุณยุ่ง?" "ไม่
” Xia Zhi didn’t know how to convey the feelings inside his chest
Xia Zhi ไม่ทราบวิธีถ่ายทอดความรู้สึกในอกของเขา
 “I read in some books that your type have to be together for 24 hours a day, and maintain your Master and slave relationship at anytime and anywhere? So how come when I suggested to Mister Li that we hold it today, he had a look of disbelief and asked if I didn’t have to go to work? Ye Qia only lifted his head at this, and stared at Xia Zhi with a strange look
"ฉันอ่านหนังสือบางเล่มที่คุณต้องอยู่ร่วมกันตลอด 24 ชั่วโมงและรักษาความสัมพันธ์ของนายและทาสไว้ทุกที่ทุกเวลา 
 “Even if he’s from a rich second generation family, he’s already an adult
แม้ว่าเขาจะมาจากตระกูลรุ่นที่สองที่รวย แต่เขาก็เป็นผู้ใหญ่แล้ว
 His daily schedule is also packed
ตารางงานประจำวันของเขายังเต็มไปด้วย
 Did you really think that he’s free all day with nothing to do, and so he’s playing at S&M? Just what exactly did you read?” “A lot
คุณคิดว่าเขาเป็นอิสระตลอดทั้งวันไม่มีอะไรจะทำและเขาก็เล่นที่ S & M? 
” Xia Zhi would never admit to him that, in order to know more about Ye Qia’s job, he had also specially called up and consulted some “special technicians”
"Xia Zhi ไม่เคยยอมรับกับเขาว่าเพื่อที่จะทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับงานของ Ye Qia เขาได้เรียกขึ้นมาเป็นพิเศษและได้ปรึกษากับ" ช่างเทคนิคพิเศษ "
 “Then say whether this sort of relationship exists!” “Yes, a 24/7 agreement
"แล้วบอกว่าความสัมพันธ์แบบนี้มีอยู่จริงหรือไม่" "ใช่ข้อตกลงตลอด 24 ชั่วโมง
” “Never heard of it
"" ไม่เคยได้ยินเรื่องนี้
” “Because I just brought it up
"" เพราะฉันเพิ่งนำมันขึ้นมา
” “…Then you’ve done it before?” “In the past
"" ... แล้วคุณเคยทำมาก่อนหรือเปล่า? "" ในอดีต
” Xia Zhi was startled
Xia Zhi ตกใจ
 “Now you don’t?” “There aren’t many clients demanding this
"ตอนนี้คุณทำไม่ได้หรือไม่?" "ไม่มีลูกค้าจำนวนมากที่เรียกร้องเรื่องนี้
 I’ve done it once before, and that only went on for a year
ฉันเคยทำมาก่อนแล้วและมีเพียงแค่ปีต่อไปเท่านั้น
” “Why did it end? You two didn’t get along well?” Ye Qia suddenly threw his chopsticks and said, “Go to work when you’re done with eating
"ทำไมมันจบลง? 
 It’s getting late
มันเริ่มช้า
” “…” Xia Zhi glanced at the clock on the wall, which displayed seven o’clock
"" ... "Xia Zhi เหลือบมองนาฬิกาบนผนังซึ่งแสดงเวลา 7 โมงเย็น
 He quietly began to chew on his Chinese doughnut
เขาเงียบ ๆ เริ่มเคี้ยวกับโดนัทจีนของเขา