Chapter 8 Chapter 8: Let’s Live Together (VIII) “Come here
บทที่ 8 บทที่ 8: ให้พวกเราอยู่ด้วยกัน (VIII) "มาที่นี่
” When Ye Qia gave the order, Xia Zhi and Mister Li rushed over to him like little puppies, except Xia Zhi was a husky and Mister Li was a golden retriever
"เมื่อ Ye Qia ให้คำสั่ง Xia Zhi และ Mister Li รีบวิ่งไปหาเขาเหมือนลูกสุนัขตัวเล็ก ๆ ยกเว้น Xia Zhi เป็นคนแหบแห้งและ Mister Li เป็นสุนัขจิ้งจอกสีทอง
 There wasn’t much difference in behavior, but intrinsically they were seas apart
พฤติกรรมไม่แตกต่างกันมากนัก แต่โดยปกติแล้วพวกเขาอยู่นอกทะเล
 In the end, Ye Qia instructed them here and there early in the morning, making them spring clean, cook, and tidy up the wardrobe
ในท้ายที่สุด Ye Qia สั่งให้พวกเขามาที่นี่และที่นั่นในตอนเช้าทำให้พวกเขาทำความสะอาดฤดูใบไม้ผลิปรุงอาหารและจัดตู้เสื้อผ้าให้เรียบร้อย
 When afternoon finally came around, they took a nap
เมื่อบ่ายมาถึงรอบสุดท้ายพวกเขาก็หลับไป
 After waking up, Xia Zhi saw that Ye Qia had his shirt unbuttoned and his sleeves rolled up to the elbows, revealing his sturdy pecs, and holding a whip in his hand
หลังจากตื่นขึ้น Xia Zhi เห็นว่า Ye Qia มีเสื้อของเขา unbuttoned และแขนเสื้อของเขารีดขึ้นไปที่ข้อศอกเปิดเผย pecs แข็งแรงของเขาและถือแส้ในมือของเขา
 There was only a tiny change but the aura is completely different, sighed Xia Zhi
มีเพียงการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่กลิ่นอายต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิงและถอนหายใจ Xia Zhi
 Ye Qia was 1
Ye Qia มีค่าเท่ากับ 1
86 meters tall
สูง 86 เมตร
 He had a great physique, which was truly developed through training
เขามีร่างกายที่ดีซึ่งได้รับการพัฒนาอย่างแท้จริงผ่านการฝึกอบรม
 Xia Zhi had joked before about how Ye Qia was a cow with four stomachs, and had the appetite of a rice bucket
Xia Zhi เคยล้อเลียนก่อนว่า Ye Qia เป็นวัวที่มีท้องทั้งสี่ท้องที่และกระหายหุงข้าว
 After returning from a single training session with Ye Qia, Xia Zhi had directly ate twice his usual amount
หลังจากกลับมาจากการฝึกซ้อมครั้งเดียวกับ Ye Qia Xia Zhi กินโดยตรงจำนวนสองเท่าตามปกติ
 Although he threw up in the middle of the night, it left him with an unforgettable experience
แม้ว่าเขาจะโยนตัวเองขึ้นกลางดึก แต่ก็ทำให้เขามีประสบการณ์ที่น่าจดจำ
 At this moment, Xia Zhi had begun to drool at the sight of those two pecs
ในขณะนี้ Xia Zhi เริ่มหดตัวเมื่อเห็นคนสองคนนี้
 He looked over at Mister Li
เขามองไปที่ Mister Li
 Alright, his eyes were lighting up like a lightbulb, except that what he was staring at was not the pecs, but the whip
เอาล่ะตาของเขาสว่างขึ้นเหมือนหลอดไฟยกเว้นว่าสิ่งที่เขาจ้องมองไม่ได้เป็นแค่พีช แต่แส้
 The whip was black and made of leather
แส้ดำและทำจากหนัง
 It essentially consisted of a bundle of leather straps that had both ends tied in a knot, and reached about a meter long
มันประกอบด้วยชุดของสายหนังที่มีปลายทั้งสองผูกไว้ในปมและถึงประมาณหนึ่งเมตรยาว
 The handle had a border of golden lines, which may or may not have been made of real gold
ที่จับมีเส้นขอบเส้นสีทองซึ่งอาจหรืออาจไม่ได้ทำมาจากทองคำจริง
 A fancy Y was carved into the tip of the handle
แฟนซี Y ถูกสลักไว้ในปลายด้ามจับ
 Rather than a whip, it would be better to describe it as a bundle of straps bound together
แทนที่จะแส้มันจะดีกว่าที่จะอธิบายว่ามันเป็นกลุ่มของสายรัดเข้าด้วยกัน
 Ye Qia didn’t speak, but beckoned with a slender finger
Ye Qia ไม่ได้พูด แต่นำมาใช้ด้วยนิ้วที่เรียวยาว
 Xia Zhi went over apprehensively, and was pushed into a room
Xia Zhi เดินผ่านไปอย่างน่าสังเวชและถูกผลักดันเข้าไปในห้อง
 Mister Li actively followed behind
นาย Li เดินตามหลังอย่างแข็งขัน
 Even till noon, Xia Zhi still hadn’t stepped foot inside this room
แม้จนถึงเที่ยง Xia Zhi ยังไม่ได้ก้าวเท้าเข้าไปในห้องนี้
 When he took a look inside, he saw an empty room, with numerous wooden planks affixed to the walls for whatever reason
เมื่อเขามองเข้าไปด้านในเขาเห็นห้องที่ว่างเปล่ามีแผ่นไม้จำนวนมากติดกับผนังด้วยเหตุผลใดก็ตาม
 The entire floor was lined with a very peculiar rubber covered with tiny bumps
พื้นทั้งหมดถูกเรียงรายไปด้วยยางที่แปลกประหลาดมากปกคลุมด้วยกระแทกเล็ก ๆ
 It was made of a single unbroken piece instead of separate segments, and was actually closely adhered to the walls of the room
มันถูกสร้างขึ้นมาจากชิ้นส่วนที่ไม่ซ้ำกันเพียงชิ้นเดียวแทนที่จะเป็นส่วนที่แยกออกจากกันและยึดติดกับผนังของห้องอย่างใกล้ชิด
 It must have been custom made
ต้องเป็นแบบที่กำหนดเอง
 Xia Zhi tested his foot against the floor
Xia Zhi ทดสอบเท้าของเขากับพื้น
 It was very hard, but despite the bumps being very round and smooth, and not sharp at all, feeling it against his skin was simply torture
มันเป็นเรื่องยากมาก แต่แม้จะมีอาการบวมเป็นรอบและเรียบและไม่คมชัดเลยรู้สึกกับผิวของเขาก็แค่ทรมาน
 “Kneel down
"คุกเข่าลง
” Mister Li knelt down with ecstasy
นาย Li คุกเข่าลงด้วยความปีติยินดี
 Xia Zhi looked towards Ye Qia in terror, but all he received was a cautioning glare
Xia Zhi มองไปยัง Ye Qia ด้วยความหวาดกลัว แต่สิ่งที่เขาได้รับก็คือแสงจ้าเตือน
 Xia Zhi no longer understood the kind of existence that was an M
Xia Zhi ไม่เข้าใจชนิดของการดำรงอยู่ที่เป็น M
 If it was a stranger who was doing this to him, his only thought would be “f*ck him” and not so much “such bliss”
ถ้าเป็นคนแปลกหน้าที่ทำเช่นนี้กับเขาความคิดเดียวของเขาจะเป็น "fk ck เขา" และไม่มาก "ความสุขเช่น"
 Besides, Ye Qia had a very scary appearance at the moment, or at least this was what Xia Zhi was thinking
นอกจากนี้ Ye Qia มีลักษณะที่น่ากลัวมากในขณะนี้หรืออย่างน้อยก็คือสิ่งที่ Xia Zhi กำลังคิด
 Elsewise, Xia Zhi would not have chosen Ye Qia to be his housemate back then — if they fought, Ye Qia wouldn’t be the one with the lower hand
นอกจากนี้ Xia Zhi ยังไม่ได้เลือก Ye Qia ให้เป็นที่อยู่อาศัยของเขาหลังจากนั้น - ถ้าพวกเขาสู้กัน Ye Qia จะไม่เป็นคนที่มีมือต่ำ
 Xia Zhi deeply inhaled and knelt down in feeling aggrieved, and when he came into contact with the floor he felt a thousand arrows pierce straight through his heart
Xia Zhi หายใจลึก ๆ และคุกเข่าลงในความรู้สึกโศกเศร้าและเมื่อเขาสัมผัสกับพื้นเขารู้สึกว่าลูกธนูพันแท่งทะลุหัวใจของเขา
 While slowly crawling forward, all he wanted to do was rape and murder the person who invented this mat
ขณะที่ค่อยๆคลานไปข้างหน้าสิ่งที่เขาอยากทำคือข่มขืนและฆ่าคนที่คิดค้นเสื่อนี้
 As he crawled along, he suddenly felt his knees sink
ขณะที่เขาคลานไปพร้อม ๆ กันเขาก็รู้สึกเขินจมูกของเขา
 Right at that moment, Ye Qia said, “Stop, place your head on the ground
ตอนนั้นเจ้า Qia กล่าวว่า "หยุดแล้ววางศีรษะไว้ที่พื้น
” It’s… soft beneath his knees? Xia Zhi sneaked a glance at Mister Li, who had a pained expression while exposing a strange smile
"มัน ... นุ่มใต้เข่าของเขา? 
 He nudged the ground with his knees again, and sure enough, the place he was kneeling on was soft
เขาคว่ำพื้นเข่าของเขาอีกครั้งและนั่นเองสถานที่ที่เขาคุกเข่าลงนุ่มนวล
 Xia Zhie observed the place where Mister Li was kneeling, and from the depth of the depression, he could tell that it was hard enough to murder someone, just like the floor from before
Xia Zhie สังเกตสถานที่ที่นาย Li กำลังคุกเข่าและจากความลึกของภาวะซึมเศร้าเขาสามารถบอกได้ว่ามันยากพอที่จะฆาตกรรมใครบางคนเช่นเดียวกับพื้นตั้งแต่ก่อน
 It was the same for the place where Ye Qia was standing
เหมือนกันสำหรับสถานที่ที่ Ye Qia กำลังยืนอยู่
 Only the place beneath his knees was different
เฉพาะสถานที่ใต้เข่าของเขาแตกต่างกัน
 “Master… Master, please punish me!” Mister Li seemed to be overly eager, and even his voice was trembling
"Master ... Master โปรดลงโทษฉันสิ" นาย Li ดูเหมือนจะกระตือรือร้นมากเกินไปและแม้แต่เสียงของเขาก็สั่น
 Before Xia Zhi could cry tears of joy from his knees being saved, the reverberation from the crisp crack of the whip caused Xia Zhi to shudder
ก่อนที่ Xia Zhi จะร้องไห้ด้วยน้ำตาแห่งความปิติจากหัวเข่าของเขาจะถูกบันทึกไว้เสียงสะท้อนจากกรอบแตกของแส้ทำให้ Xia Zhi สั่นสะท้าน
 He hadn’t felt it from the videos, but after hearing it with his own ears he realized just how loud the whips were, almost loud enough to make his ears ring
เขาไม่ได้รู้สึกว่ามันมาจากวิดีโอ แต่หลังจากได้ยินหูของตัวเองเขาก็รู้ว่าแส้แส้มีเสียงดังมากพอที่จะทำให้หูของเขาดังขึ้น
 His head was pressed against the floor
ศีรษะของเขาถูกกดลงกับพื้น
 Xia Zhi wanted to peek at what had happened, but just as he moved he felt a heavy object press down on the back of his head
Xia Zhi ต้องการมองสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ในขณะที่เขาย้ายเขารู้สึกว่าเป็นวัตถุหนักกดลงบนด้านหลังศีรษะของเขา
 Based on the contact area and the degree of softness, it could be concluded that it was Ye Qia’s foot
ขึ้นอยู่กับบริเวณที่ติดต่อและองศาของความนุ่มนวลสามารถสรุปได้ว่าเป็นเท้าของ Ye Qia
 Everyone had taken off their shoes when they entered the room, and Ye Qia didn’t have foot odor or athlete’s foot
ทุกคนถอดรองเท้าออกเมื่อเข้าห้องและ Ye Qia ไม่มีกลิ่นเท้าหรือเท้าของนักกีฬา
 Additionally, he stepped only once before retreating, so the fury inside Xia Zhi approximately subsided by one-tenth
นอกจากนี้เขายังก้าวลงไปเพียงครั้งเดียวก่อนจะถอยออกไปดังนั้นความโกรธภายใน Xia Zhi จึงลดลงประมาณหนึ่งในสิบ
 The remaining nine-tenths still found no avenue of release
ส่วนที่เหลืออีกเก้าในสิบยังไม่พบช่องทางในการปลดปล่อย
 This was why M’s were all incomprehensible creatures
นี่คือเหตุผลที่ M เป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่อาจเข้าใจได้ทั้งหมด
 What was there to be excited about over getting a whipping? The next second, Xia Zhi suddenly realised that he would also have to get whipped
มีอะไรน่าตื่นเต้นบ้างเกี่ยวกับการได้รับวิปปิ้ง? 
 F*ck me! He frantically jumped up, and happened to see the knot of the leather whip land on the back of Mister Li
F * ck ฉัน! 
 It left behind a long, red mark the size of a palm, which instantly swelled
มันทิ้งไว้ข้างหลังยาวสีแดงทำเครื่องหมายขนาดของปาล์มซึ่งทันทีที่เกิดอาการบวม
 At some point in time, Mister Li had removed his clothes, revealing skin that was as pure as ice and jade
ในบางช่วงเวลา Mister Li ได้ถอดเสื้อผ้าออกเผยให้เห็นผิวที่สะอาดเหมือนน้ำแข็งและหยก
 The scars from the whips contrasted with the skin, and displayed an even greater beauty
รอยแผลเป็นจากแส้ที่ตัดกันกับผิวหนังและแสดงถึงความงามที่ยิ่งใหญ่กว่า
 Just as he was about to speak, Xia Zhi saw Ye Qia press his finger against his lips and make a motion to shush
ขณะที่เขากำลังจะพูด Xia Zhi เห็น Ye Qia กดนิ้วลงบนริมฝีปากของเขาและเคลื่อนไหว
 Xia Zhi quickly covered his mouth, and pointed to the whip and then pointed back towards himself
Xia Zhi รีบปิดปากของเขาและชี้ไปที่แส้แล้วชี้กลับไปหาตัวเอง
 Ye Qia didn’t react, and instead only signaled him to lie down on his stomach
Ye Qia ไม่ตอบสนองและแทนที่จะส่งสัญญาณให้เขานอนลงบนท้อง
 Xia Zhi became scared
Xia Zhi กลายเป็นคนกลัว
 He turned around and tried to crawl away, but he felt a sudden sting across the tip of his nose, with the whip brushing past his face
เขาหันกลับไปและพยายามที่จะคลานออกไป แต่เขารู้สึกแสบทันทีที่ปลายจมูกของเขาด้วยแส้แปรงที่ผ่านมาใบหน้าของเขา
 He jumped in fright, his body stiffening, and unable to budge from his spot
เขาขยับตัวแข็งตัวและไม่สามารถขยับตัวจากจุดของเขา
 When he looked back at Ye Qia, who was holding the whip, a strong feeling of terror began to manifest inside him
เมื่อเขามองกลับไปที่ Ye Qia ผู้ซึ่งถือแส้ความกลัวความสยดสยองเริ่มปรากฏขึ้นภายในตัวเขา
 In an instant, he seemed to have returned to when he was little
ในทันทีเขาดูเหมือนจะกลับมาตอนที่เขายังเด็กอยู่
 The towering silhouette of father, the echoing of slaps as they landed, his mother’s shrieks, and that feeling of despair while huddled inside the wardrobe with no way to escaping
เงาสูงตระหง่านของพ่อสะท้อนก้องของพวกเขาขณะที่พวกเขา landed, shrieks แม่ของเขาและความรู้สึกของความสิ้นหวังในขณะที่ huddled ภายในตู้เสื้อผ้าด้วยวิธีการหลบหนีไม่
 In his moment of disarray, he couldn’t tell who the towering silhouette in front of him was, or whether he was living inside a nightmare
ในช่วงเวลาแห่งความระส่ำระสายเขาไม่สามารถบอกได้ว่าใครคือภาพเงาที่สูงตระหง่านอยู่ตรงหน้าเขาหรือว่าเขาอยู่ในฝันร้าย
 “Who told you to move!” Ye Qia’s chastisement violently jerked Xia Zhi back to reality
"ใครบอกให้คุณย้ายไป!" การลงโทษของ Ye Qia ทำให้ Xia Zhi งอกขึ้นมาสู่ความเป็นจริง
 Before Xia Zhi could react, his head was already pushed back onto the floor
ก่อนที่ Xia Zhi จะตอบโต้หัวของเขาถูกผลักกลับขึ้นไปบนพื้น
 Xia Zhi huddled there uneasily, not daring to move a muscle
Xia Zhi huddled มีไม่สบายใจไม่กล้าที่จะย้ายกล้ามเนื้อ
 His body unconsciously shuddered along with the cracks of the whip
ร่างกายของเขาโดยไม่รู้สึกตัวสั่นพร้อมกับรอยร้าวของแส้
 An unknown period of time later, after the whipping sounds had stopped, Ye Qia’s voice resounded
ช่วงเวลาที่ไม่รู้จักหลังจากนั้นหลังจากเสียงฝีเท้าหยุดลงเสียงของ Ye Qia ดังขึ้น
 “Li, go out
"Li, ออกไปข้างนอก
” Soft sounds echoed in the room
เสียงนุ่มนวลสะท้อนอยู่ในห้อง
 After the noise of the door being shut, Xia Zhi was pulled up, and he saw a troubled face
หลังจากเสียงประตูปิดลง Xia Zhi ก็ถูกดึงขึ้นมาและเขาก็เห็นหน้าทุกข์
 He stared with wide eyes, unable to speak a word, and both arms protectively braced against his chest, until two large, warm hands firmly rubbed his cheeks
เขาจ้องมองด้วยสายตากว้างไม่สามารถพูดคำพูดได้และทั้งสองแขนกอดไว้แน่นกับหน้าอกของเขาจนมือที่อบอุ่นขนาดใหญ่สองมือเช็ดแก้มให้แน่น
 The warmth spread over him, and Xia Zhi’s taut body began to slowly relax
ความอบอุ่นแผ่ซ่านไปทั่วตัวเขาและร่างกายของ Xia Zhi เริ่มผ่อนคลายช้า ๆ
 He lurched into Ye Qia’s bosom and sat paralyzed on the ground
เขาก้มตัวเข้าไปในอกของเยคิและนั่งอยู่บนพื้น
 Ye Qia caressed his head, and comfortingly stroked along his back in silence
Ye Qia ลูบศีรษะของเขาและลูบไล้ด้วยความเงียบขรึมตามหลังของเขาในความเงียบ
 They sat like that until approximately ten minutes later, when Ye Qia said, “Let’s go out
พวกเขานั่งอย่างนั้นจนกระทั่งประมาณสิบนาทีต่อมาเมื่อ Ye Qia กล่าวว่า "เราจะออกไปข้างนอก
” “You’re not whipping me?” When the words came out, Xia Zhi felt that they were as awkward as it could be
"" คุณไม่ได้ตีฉัน? "เมื่อคำออกมา Xia Zhi รู้สึกว่าพวกเขาเป็นที่น่าอึดอัดใจเท่าที่จะเป็นไปได้
 “No need
"ไม่จำเป็น
” Ye Qia patted his head
"เย Qia โบ๊ทหัว
 “You moved before, so you won’t get whipped
"คุณย้ายมาก่อนดังนั้นคุณจะไม่ได้รับวิปปิ้ง
 Look a bit more miserable, as if you’re unhappy
ดูน่าสังเวชมากขึ้นราวกับว่าคุณไม่มีความสุข
” Shit, what sort of logic was that? Before he could process it in his head, he was pulled up by Ye Qia
"อึอะไรเรียงลำดับของเหตุผลคือ? 
 When Xia Zhi stepped onto the hard ground, he suddenly responded and leaned over towards Ye Qia’s ears, saying, “The place where I knelt was soft
เมื่อ Xia Zhi ก้าวเข้าสู่ดินที่แข็งกระด้างเขาตอบและพิงหูของ Ye Qia โดยกล่าวว่า "สถานที่ที่ฉันคุกเข่าลง
” Ye Qia did not look the least bit surprised
"Ye Qia ไม่ได้ดูแปลกใจเลยสักนิด
 “I know
"ฉันรู้ว่า
” Xia Zhi was slightly taken back
"Xia Zhi ถูกนำกลับไปเล็กน้อย
 He quickly understood and began to burst into laughter
เขาเข้าใจและเริ่มหัวเราะออกมาอย่างรวดเร็ว
 He shut up when Ye Qia glared at him, and put on a bitter face before exiting the room
เขาปิดตัวขึ้นเมื่อ Ye Qia วูบวาบกับเขาและสวมหน้าขมก่อนออกจากห้อง
 Just as expected, Mister Li had a triumphant look on his face
ตามที่คาดไว้มิสเตอร์เล่ย์มีหน้าตาของชัยชนะ
 He knelt in front of Ye Qia, and when his chin was lifted, the excitement in his eyes could barely be held back
เขาคุกเข่าลงตรงหน้า Ye Qia และเมื่อคางของเขายกขึ้นความตื่นเต้นในสายตาของเขาแทบจะไม่สามารถขยับได้