Chapter 5
บทที่ 5
2 Part 2 “Chief Steward Zhao, is there something the matter?” In front of the door a middle-aged man stood, was the chief steward of Prince Xian Manor Chief Steward Xing Zhao, looks more serious, still consider a modest man
2 ส่วน 2 "หัวหน้าสจ๊วต Zhao มีอะไรบางอย่างเรื่อง?" ด้านหน้าของประตูชายวัยกลางคนยืนเป็นสจ๊วตหัวหน้าของหัวหน้าเจ้าฟ้าเซียนหัวหน้า Steward Xing Zhao, ดูร้ายแรงมากขึ้นยังคงพิจารณาคนเจียมเนื้อเจียมตัว
 “I said, cool girl, where did you go so late?” Chief Steward Zhao rigid face asked at her
"ฉันกล่าวว่าสาวเย็นที่คุณไปช้าเพื่อ?" หัวหน้าหน้า Steward Zhao ถามที่เธอ
 “It’s not important, I, exactly unoccupied terribly, therefore, walked around
"มันไม่สำคัญฉัน, ว่างเปล่าอย่างไม่น่าเชื่อดังนั้นเดินรอบ
” Chu Yu Liang stood facing at him did not mind to answer back, suddenly re-asked him: “Steward Zhao” “So late to look for me, on the other hand, is there something you want to tell me to do?” “En
"จือเหลียงยืนหันหน้าไปทางเขาไม่คิดที่จะตอบกลับมาอีกครั้งถามเขาว่า:" สจ๊วต Zhao "" ดังนั้นสายที่จะมองหาฉันในมืออื่น ๆ ที่มีบางสิ่งที่คุณต้องการบอกให้ฉันทำ? " 
” Looking at her, wearing a night walk clothes, Chief Steward Zhao continuously wrinkle his brows, “In the future, if it’s nothing important, do not run wildly all over the place, if you break the manor rules
"มองไปที่เธอสวมชุดเดินกลางคืนหัวหน้าเสนาบดี Zhao เหี่ยวย่นคิ้วของเขาอย่างต่อเนื่อง" ในอนาคตถ้ามันไม่มีอะไรที่สำคัญอย่าวิ่งหนีไปทั่วทุกแห่งถ้าคุณทำลายกฎของคฤหาสน์
 Prince will blame the responsibility towards me along with you that we couldn’t afford
เจ้าชายจะตำหนิความรับผิดชอบต่อฉันพร้อมกับคุณที่เราไม่สามารถจ่ายได้
” Warning finished, then, he simply mentioned right away his proper business: “You, quickly change clothes, go to study room, prince sent me over to call you
เตือนเสร็จแล้วเขาก็กล่าวทันทีธุรกิจที่เหมาะสมของเขา: "คุณได้อย่างรวดเร็วเปลี่ยนเสื้อผ้าไปห้องศึกษาเจ้าชายส่งฉันไปโทรหาคุณ
” “Oh?” Chu Yu Liang nodded
"" โอ้? "ชูยูยองพยักหน้า
 She came in Prince Xian Manor for several days that cold- hearted man finally remembers to notice her? —————————————– Waiting for her outside the room to change in servant girl clothes, Chief Zhao took her and led to the study room door, then depart
เธอเข้ามาใน Prince Xian Manor เป็นเวลาหลายวันที่ชายที่เย็นชาจำได้ในที่สุดก็จำได้ว่าเธอสังเกตเห็น? 
 At door took a deep breath, she barely knocked on the door, heard inside a voice came through, “Come in” She began to push the door and went in
ที่ประตูสูดลมหายใจลึก ๆ เธอแทบจะไม่ล้มประตูได้ยินเสียงเข้ามา "เข้ามา" เธอเริ่มผลักประตูเข้าไปในประตู
 Study room was very spacious, very tidy; table on top lit an oil lamp, a certain man whilst on desk behind focus reading
ห้องเรียนกว้างมากและเป็นระเบียบเรียบร้อย 
 Dim light scattered on neither man’s deep solid facial features, nor his face to bring out a gentle feeling
แสงจาง ๆ กระจัดกระจายอยู่บนใบหน้าทั้งสองข้างของมนุษย์หรือใบหน้าของเขาเพื่อให้เห็นความรู้สึกอ่อนโยน
 Contrary this large room towards him with an oil lamp beside was the most eye-catching, appears to other people particularly gloomy and indifference
ตรงกันข้ามห้องขนาดใหญ่ที่มีต่อเขาด้วยโคมไฟน้ำมันด้านข้างเป็นที่สะดุดตาที่สุดดูเหมือนกับคนอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งมืดมนและไม่แยแส
 As if others, unable to get close at his body generally
เหมือนคนอื่น ๆ ไม่สามารถเข้าใกล้ร่างกายของเขาโดยทั่วไป
 No one starts to speak a word, until a tea period passed by, the man put down the book, his serene and hidden in-depth eyes suddenly flash at her, “Chu Yu Liang” “… …” Regarding his straightforward call up, Chu Yu Liang in a second became expressionless, then her blank expression recovered back
ไม่มีใครเริ่มพูดคำเลยจนกว่าระยะชาจะผ่านไปชายคนนั้นวางหนังสือจารึกไว้ในดวงตาอันเงียบสงบและจ้องมองลึกเข้าไปในดวงตาของเธอ "จือเหลียง" "... ... " เกี่ยวกับการเรียกขึ้นตรงๆ 
 She now in raze being cheated by this man and come up with dupe feeling, thereupon, she could not help but ripped off the veil on her face and shows her face scar, with bitter expression: “Prince, since formally already recognized me, why even want to pretend not to know?” At bamboo forest, she instantly could tell a sense of familiarity, sooner than was firmly confirmed that they have already seen, but the impression was not deep
ตอนนี้เธอโกรธที่ถูกโกงโดยชายคนนี้และรู้สึกหดหู่แล้วครู่ต่อมาเธอก็ช่วยไม่ได้ แต่ฉีกหน้าผ้าคลุมหน้าและแสดงรอยแผลเป็นของเธอด้วยท่าทางที่ขมขื่น: "เจ้าชายตั้งแต่เริ่มยอมรับฉันอย่างเป็นทางการว่าทำไม 
 Looked at her face filled gloomy expression, Yan Hongxuan middling eyes was fiercely shows, regained his look, he pushed the portrait above the table, a mug expressionless asked, “Miss Chu, familiar with this person?” Chu Yu Liang fixed her eye to take a look, she quickly stepped forward and picked up the portrait, in front of his face, squeezed the portrait into a ball, and threw at her foot, ferociously stamp
มองไปที่ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความรู้สึกเศร้าหมอง Yan Hongxuan ตาปานกลางได้แสดงให้เห็นอย่างดุเดือดฟื้นรูปลักษณ์ของเขาเขาผลักดันภาพบนโต๊ะแก้วปราศจากความรู้สึกถามว่า "นางสาวชูคุ้นเคยกับคนคนนี้?" Chu Yu Liang คงตาของเธอไป 
 “Ben Wang can determine Miss Chu is guilty of” Yan Hongxuan appeared a smile on his face towards her actions, look as if a gist of ridicule, very amuse
"เบนวังสามารถกำหนดนางสาวชูเป็นความผิดของ" Yan Hongxuan ปรากฏรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาต่อการกระทำของเธอดูราวกับว่าเป็นสาระสำคัญของการเยาะเย้ยสนุกสนานมาก
 “I dare that this was all a scam!” “Pooh!” Chu Yu Liang spit in front of him Chu Yu Liang never consider to face him with angry look, she reason out: “A dead person portrait such a good portrait made you change and became this way, perhaps you are contented? Yan Hongxuan lip confidently shows
"ฉันกล้าที่จะหลอกลวง" "พูห์!" ชูยูยองถ่มน้ำลายตรงหน้าเขาชูหลี่เหลียงไม่เคยคิดจะเผชิญหน้ากับเขาด้วยท่าทางที่โกรธเธอจึงให้เหตุผลว่า "ภาพคนตายเหมือนภาพที่ดีนั้นทำให้คุณ 
 Staring at Chu Yu Liang violent behavior, he faintly looks sideways, suddenly said: “Miss Chu, It would be seem that Ben Wang expression meant you put an importance?” Chu Yu Liang raised her head looked him directly: “Prince don’t need to tell, I understand very well
จ้องมองที่พฤติกรรมรุนแรงของชูยูยองเขาจาง ๆ มองไปทางข้างๆจู่ๆก็กล่าวว่า "มิสชูร์ดูเหมือนว่าการแสดงออกของเบนวังหมายความว่าคุณให้ความสำคัญ?" ชูยูยองเงยหน้าขึ้นมองเขาโดยตรง: "เจ้าชายไม่ได้ 
 Since Prince already knows, then, I leave
ตั้งแต่เจ้าชายรู้แล้วฉันจะจากไป
” Besides, what’s the use to speak? She was a wanted criminal in that portrait at his hands
"นอกจากนี้การใช้พูดคืออะไร? 
 It was very clear that he already knows everything, as a fiancé, she still have a face to remain, doing no good to this man will alter and present her to the authorities, she must simply look like a fool
เป็นที่ชัดเจนว่าเขารู้ทุกอย่างแล้วว่าเป็นคู่หมั้นที่เธอยังมีใบหน้าอยู่ไม่ทำดีกับผู้ชายคนนี้จะเปลี่ยนและนำเสนอให้เจ้าหน้าที่เธอต้องมีลักษณะเหมือนคนโง่
 When she finished, she turned around and was about to leave
เมื่อเธอเสร็จแล้วเธอก็หันกลับมาและกำลังจะจากไป
 “Stop”
"หยุด"
 Given that, behind her heard the man gloomy voice
ระบุว่าหลังเธอได้ยินเสียงชายมืดมน
 Chu Yu Liang stopped her pace, stares at the door, “Prince still more to discuss?” “Since, Ben Wang promised to save you, naturally will not go back on words, Miss Chu may stay in Prince Xian Manor in a while
"เจ้าชายยังคงพูดคุยกันต่อไปอีก" "ตั้งแต่เบนวังสัญญาว่าจะช่วยให้คุณตามธรรมชาติจะไม่พูดอะไรอีกต่อไปนางสาวชูอาจอยู่ในบ้านเจ้าชายซีอานในระยะหนึ่ง
” Heard what was he said, Chu Yu Liang turned around and astonished stares at him, “Did you really mean it?”Resolve her doubts with look that discerned her eyes
"ได้ยินว่าเขาพูดอะไร Chu Yu Liang หันมาและประหลาดใจจ้องที่เขา" คุณหมายถึงจริงเหรอ? "แก้ข้อสงสัยของเธอด้วยรูปลักษณ์ที่มองเห็นดวงตาของเธอ
 Yan Hongxuan deliberate face, askance at her: “Ben Wang although not a noble character, may not also a nasty person; General Chu formally put his life to save Ben Wang
ยัน Hongxuan จงใจหน้าตวาดที่เธอ: "เบนวังแม้ว่าจะไม่ใช่ตัวละครชั้นสูงอาจไม่ใช่คนที่น่ารังเกียจ; 
 Today you meet with misfortune, Ben Wang put back that favor given the situation
วันนี้คุณพบกับความโชคร้ายเบนวังได้ให้ความสำคัญกับสถานการณ์นั้น
” He spoke very undisturbed also very calm, even that deep eyes utmost care not superfluous with color and luster, did not feel a little bit feel his typical idea
"เขาพูดไม่สงบมากยังสงบมากแม้ดวงตาลึกที่สุดดูแลไม่ฟุ่มเฟือยด้วยสีและความมันวาวไม่รู้สึกเล็กน้อยรู้สึกความคิดทั่วไปของเขา
 But Chu Yu Liang pondered that his words would not be fabricated She and this man has been engaged, with Chu Yunzhou employs an outstanding military service through battle, she was not clear why would Chu Yunzhou want this kind of arrangement
แต่ชูยูลีแบงคิดว่าคำพูดของเขาจะไม่ถูกประดิษฐ์ขึ้นเธอและชายคนนี้ได้รับการว่าจ้างโดย Chu Yunzhou ใช้บริการทางทหารที่โดดเด่นผ่านการสู้รบเธอไม่เข้าใจเหตุผลที่ Chu Yunzhou ต้องการจัดแบบนี้
 Since, naturally it was the emperor longing for his daughter to get marry, why not let her daughter marry the crown prince perhaps second prince Zhao, after all, those two princes was his imperial emperor most highly regard son’s, unfortunately she want her daughter to marry this perennial  enfeoffment prince that rarely returns to capital his highness 3rd Prince Xian
เนื่องจากธรรมชาติเป็นจักรพรรดิปรารถนาให้ลูกสาวแต่งงานกันทำไมไม่ปล่อยให้ลูกสาวแต่งงานกับสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สยามมกุฎราชกุมารองค์ที่สองอาจเป็นเจ้าชายเจียวหลังจากเจ้าชายทั้งสองเป็นจักรพรรดิจักรพรรดิของพระองค์ผู้ซึ่งถือว่าเป็นบุตรมากที่สุดโชคร้ายที่เธอต้องการให้ลูกสาวของเธอ 
 Chu Yunzhou acted as official for many years, should not make such choice to knows about
Chu Yunzhou ทำหน้าที่เป็นทางการเป็นเวลาหลายปีแล้วไม่ควรเลือกทางเลือกเช่นนี้
 He spoke so frank, Chu Yu Liang expected no good to be pretentious, thinking at her circumstances nowadays, her face showing a touch of sadness: “ Prince thus protect me, could it be that you’re not worried being a joke to everyone?” “Have you ever done that?” “No”
เขาพูดอย่างตรงไปตรงมา Chu Yu Liang คาดหวังว่าจะไม่เก่งเท่าไรนักในสถานการณ์ปัจจุบันของเธอใบหน้าของเธอแสดงถึงความรู้สึกเศร้า "เจ้าชายปกป้องฉันเช่นนั้นอาจเป็นไปได้ว่าคุณไม่ต้องเป็นเรื่องตลกต่อทุกคนหรือ? 
 Chu Yu Liang could not believe, shakes her head to affirm what he said was untrue
ชูยูเหลียงไม่สามารถเชื่อได้สั่นศีรษะเพื่อยืนยันว่าเขาพูดอะไรไม่ถูกต้อง
 He asked with pessimism may words has meaning she able to understand
เขาถามกับแง่ร้ายคำอาจมีความหมายที่เธอสามารถที่จะเข้าใจ
 She felt at ease, look the man with kind eyes, she,s proudly spoke, “Said I murder and commit an adultery, without exception, all those words was false
เธอรู้สึกสบายใจมองชายคนนั้นด้วยสายตาเธอพูดอย่างภาคภูมิว่า "ฉันฆ่าฉันและทำผิดประเวณีโดยไม่มีข้อยกเว้นคำพูดเหล่านั้นทั้งหมดเป็นเท็จ
 If Prince does not trust, may find a person to check the body
ถ้าเจ้าชายไม่เชื่อใจอาจพบบุคคลเพื่อตรวจร่างกาย
” Things have reached to this stage, what she needs to hide at this point? She now finally understand the ‘life-saving straw’ meaning, and in front of this man, was not exactly save her life rice straw? But she was also clear that in order to let him believe in herself, first of all, to prove her innocence was body examination
"สิ่งที่ได้มาถึงขั้นตอนนี้สิ่งที่เธอต้องการที่จะซ่อนตัวอยู่ที่จุดนี้? 
 For a conservative ancient woman may be a shame, but for her, nothing shameful, she was a virgin, this is the truth
สำหรับหญิงชราโบราณอาจจะอัปยศ แต่สำหรับเธอไม่มีอะไรน่าอับอายเธอเป็นหญิงพรหมจารีนี่คือความจริง
 ———End of Chapter 5—-
--- บทที่ 5 -