Chapter 6
บทที่ 6
1 Chapter 6 part 1:I’m chewing for you to eat it “No, Ben wang formerly believe
1 บทที่ 6 ตอนที่ 1: ฉันกำลังเคี้ยวให้คุณกิน "ไม่ใช่, เบนวังเคยเชื่อ
” Afterwards man quite work on writing table, slightly feels that her difficulty issue does not have importance
"หลังจากนั้นผู้ชายค่อนข้างทำงานในการเขียนตารางเล็กน้อยรู้สึกว่าปัญหาความยากลำบากของเธอไม่ได้มีความสำคัญ
 “Thank you
"ขอขอบคุณ
” Chu Yu Liang seriously expresses her gratitude at him
ชูยูยองแสดงความกตัญญูอย่างจริงจังต่อเขา
 At this moment there are still people who might believe in her, as a matter of fact, nevertheless that somewhat makes her emotionally moved
ในขณะนี้ยังคงมีคนที่อาจเชื่อในตัวเธอเป็นเรื่องของความเป็นจริง แต่ที่ค่อนข้างทำให้อารมณ์ของเธอย้าย
 Opposite man has handsome appearance, unique posture, temperament also exceptionally good, except for his attitude not warm yet, not fiery, in addition his expression greatly lack of affections, cause people to feel a mysterious depth, also does not made her to bother 
ตรงข้ามชายมีรูปหล่อรูปแบบที่ไม่ซ้ำกันอารมณ์นอกจากนี้ยังดียกเว้นสำหรับทัศนคติของเขาไม่อบอุ่นยังไม่คะนองในการแสดงออกนอกจากนี้การขาดความรู้สึกของเขาอย่างมากทำให้คนที่จะรู้สึกลึกลึกลับยังไม่ได้ทำให้เธอรำคาญ
 After a quarter of an hour, Chu Yu Liang walked out from the study room, for several days since beginning to experience this sort of relaxed feeling
หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมงครึ่ง Chu Yu Liang เดินออกจากห้องทดลองมาหลายวันตั้งแต่เริ่มรู้สึกว่ารู้สึกผ่อนคลายแบบนี้
 Inside study room that man already promised her, and will continue to offer her a shelter, until Chu Yunzhou return to the capital
ภายในห้องการศึกษาที่ชายคนนั้นสัญญาไว้แล้วและจะยังคงให้ที่พักพิงของเธอต่อไปจนกว่า Chu Yunzhou จะกลับมาสู่เมืองหลวง
 However in order to deceive other people, she must to follow that man temperament within Prince Xian Manor
อย่างไรก็ตามเพื่อที่จะหลอกลวงคนอื่น ๆ เธอต้องปฏิบัติตามอารมณ์ชายคนนั้นภายใน Prince Xian Manor
 Although she was grateful towards his charity, other than for what he said before, Chu Yu Liang does not completely put her trust
แม้ว่าเธอจะขอบคุณองค์กรการกุศลของเขามากกว่าที่เขาเคยกล่าวมาก่อน Chu Yu Liang ไม่ได้ให้ความไว้วางใจอย่างสมบูรณ์
 The so-called repayment only shows on the surface, she does not think this man would be so simple minded
การชำระหนี้ที่เรียกว่าแสดงเฉพาะบนพื้นผิวที่เธอไม่คิดว่าคนนี้จะใจง่ายๆ
 Nor on her currently situation, she does not consider too much, in trying to figure out his intention
หรือในสถานการณ์ปัจจุบันของเธอเธอไม่ได้พิจารณามากเกินไปในการพยายามที่จะคิดออกความตั้งใจของเขา
 As for their wedding, after some conversations, she’s not in a hurry, from his expression and behavior beyond; she could not sense the feeling that the so-called unmarried men and women should have
สำหรับงานแต่งงานของพวกเขาหลังจากการสนทนาบางอย่างเธอไม่รีบร้อนจากการแสดงออกและพฤติกรรมของเขาเกิน; 
 So, from the start she did not have to worry about the future of the marriage
ดังนั้นตั้งแต่เริ่มต้นเธอไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับอนาคตของการแต่งงาน
 Next day Chu Yu Liang officially became Prince Xian Manor maidservant
วันรุ่งขึ้น Chu Yu Liang กลายเป็นเจ้าหญิงของเจ้าชายเซียะเหมินอย่างเป็นทางการ
 Because her identity has been reveal, she does not need to continue wearing a veil, however face above as before, spot by her, remain a lot of small scar
เนื่องจากตัวตนของเธอได้รับการเปิดเผยแล้วเธอไม่จำเป็นต้องสวมผ้าคลุมหน้า แต่ต้องเผชิญหน้ากับก่อนหน้านี้โดยเธอยังคงมีรอยแผลเป็นขนาดเล็กจำนวนมาก
 First thing in the morning, Chief Steward Zhao came over; to do all the things she had to account for, explain briefly many times, yet repeatedly exhorts and pointed out at her to abide the rules in the government
สิ่งแรกในตอนเช้าเสนาธิการเสี่ยวเข้ามา; 
 Because most of the time Prince Xian living in the fief, unless the capital has a major event he will return to Capital
เพราะส่วนใหญ่เวลาเจ้าชายซีอานที่อาศัยอยู่ในศักดินาเว้นแต่ทุนมีเหตุการณ์สำคัญเขาจะกลับไปยังเมืองหลวง
 Therefore, the residence of Prince Xian in the capital does not have much servants, might said enough to utilize
ดังนั้นที่พำนักของเจ้าชายซีอานในเมืองหลวงไม่ได้มีคนใช้มากอาจกล่าวว่าพอที่จะใช้ประโยชน์
   She was also grateful at Han Jiao for many years of mistreatment, otherwise, at this time she would let her servant to attend others, she definitely not used to
เธอยังรู้สึกซาบซึ้งที่ฮันเจียวเป็นเวลาหลายปีในการประพฤติมิชอบอย่างอื่นในเวลานี้เธอจะปล่อยให้คนรับใช้ของเธอมาร่วมงานกับคนอื่น ๆ เธอไม่เคยใช้มาก่อน
 Required to know the used of gas stove, suddenly utilized firewood for cooking, and this specifically a fine expert to bother
จำเป็นต้องรู้การใช้เตาแก๊สใช้ไม้ฟืนในการทำอาหารโดยเฉพาะอย่างยิ่งและโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ดีในการรำคาญ
 One morning time, she get water for laundry, chop firewood to light a fire for cooking, although the hand and foot not at all useful , but she did not received a scolding
เวลาเช้าเธอได้รับน้ำซักผ้าตัดฟืนไฟเพื่อทำอาหารแม้ว่ามือและเท้าไม่ได้ประโยชน์ แต่เธอไม่ได้รับการตำหนิ
 In order  for her to adapt as quickly as possible, chief steward Zhao appears picky to give her “special treatment”, even Prince Xian meal, let her go ahead to serve
เพื่อให้เธอสามารถปรับตัวได้โดยเร็วที่สุดหัวหน้าสจ๊วต Zhao จู้จี้จุกจิกให้ "การรักษาพิเศษ" ของเธอแม้แต่อาหารของเจ้าชายซีอานให้เธอก้าวไปข้างหน้าเพื่อรับใช้
  Noon time, Prince Xian Yan Hongxuan appeared on time in the dining hall Because both person before regard their words to begin, therefore Chu yu Liang look upon unhurriedly and unperturbed, after announced a good food also respectfully invited him to seat, “Prince, you may move the chopsticks”
เวลาเที่ยงวันเจ้าชายซีอานหยงหงเส็งปรากฏตัวตรงเวลาในห้องโถงเพราะทั้งสองคนคิดว่าคำพูดของพวกเขาเริ่มต้นขึ้นแล้วจือจื้อเหม่ยมองอย่างไม่พึ่งเร้าใจและไม่เครียดหลังจากประกาศอาหารอร่อยแล้วก็เชิญเขาไปนั่งด้วย "เจ้าชายคุณ 
 Man seated, dressed in green robe, wearing a crown, bearing an elegant and noble, even the food chew slowly, makes people delightful
ชายที่นั่งในชุดสีเขียวสวมมงกุฎแบกสง่างามและสง่างามแม้อาหารเคี้ยวช้าทำให้คนรื่นรมย์
 However has not yet readily swallowed, the man suddenly put down the chopsticks, serene eyes stares Chu Yu Liang leaning over, “Today, who prepare the food?” Chu yu Liang stares blankly did not answer his question, “Prince, sense something wrong?” “Why did the cooked rice burned this so hard?” “… …”Chu Yu Liang Look at the table delicious food, Chu Yu Liang could not help to swallow her saliva
"ชายคนนี้เตรียมอาหารอยู่หรือไม่?" จือเหลียงจ้องมองอย่างไม่เต็มใจไม่ตอบคำถามของเขา "เจ้าชายรู้สึกว่าผิดพลาด 
 Suddenly, she extended her hand in front of the man, caught the rice bowl subsequently fast put in her mouth to chew, suddenly wrinkled her eyebrow, “Princes, this meal is cooked
ทันใดนั้นเธอยื่นมือข้างหน้าชายคนนั้นจับข้าวต้มอย่างรวดเร็วใส่ในปากของเธอเคี้ยวยับย่นคิ้วของเธอ "เจ้าชาย, อาหารนี้จะสุก
” Just a little burned that’s all
"เพียงเล็กน้อยเผานั่นคือทั้งหมด
 “… … “!” Look at her movements, Yan Hongxuan cold eyes stares
"... ... "! "มองไปที่การเคลื่อนไหวของเธอ Yan Hongxuan ดวงตาเย็นจ้อง
 She seems not to be looking at his angry expression
เธอดูเหมือนจะไม่ได้มองไปที่ความโกรธของเขา
 Chu Yu Liang again extended her claws grabbed the plate of a chicken, same quick action put in her mouth, bite flatly: “Prince this chicken also is cooked, do not believe, and try to look
ชูอู๋เหลียงอีกครั้งยื่นกรงเล็บของเธอคว้าจานไก่, การกระทำอย่างรวดเร็วเดียวกันใส่ในปากของเธอกัดอย่างราบรื่น "เจ้าชายไก่นี้ยังเป็นที่ปรุงสุกไม่เชื่อและพยายามที่จะมอง
” This man is so picky! Food must all eat are good, actually too scrambling
"ชายคนนี้จู้จี้จุกจิกมาก! 
 Thinking of original in Chu Manor what she eats mostly is rotten food
การคิดถึงต้นฉบับใน Chu Manor สิ่งที่เธอกินส่วนใหญ่เป็นอาหารที่เน่าเปื่อย
 Furthermore she was really busy this morning, the stomach has long been hungry and noise, Since he does not want to eat, then give her to eat… “Bold!” imposing a suddenly furious, that expression just like cover with ash at the end becomes so black
นอกจากนี้เธอยังยุ่งอยู่กับช่วงเช้านี้ท้องได้รับความหิวและเสียงดังตั้งแต่ที่เขาไม่ต้องการกินแล้วก็ให้กิน ... "Bold!" ทำให้โกรธอย่างกระทันหันการแสดงออกนั้นเหมือนกับปกคลุมด้วยขี้เถ้าในตอนท้าย 
 “Who allows you to move the Ben Wang food?!” Chu Yu Liang bite action on chicken stopped at once, quiet innocent facing him with eyes blinking “Prince, I was trying to help you to eat
"ใครช่วยให้คุณย้ายอาหาร Ben Wang ?!" ชู Yu Liang กัดการกระทำไก่หยุดทันทีสงบบริสุทธิ์เขาหันหน้าไปทางเขาด้วยดวงตากระพริบ "เจ้าชายฉันพยายามที่จะช่วยให้คุณกิน
” ——–To be continued—–
" ---ยังมีต่อ--