Chapter 7 Ch
บทที่ 7 Ch
 7: Some People’s Public Display of Affection TL’ed and Edited by Aiki It snowed heavily for the entire night and the whole neighbourhood turned white
7: การแสดงความรักของประชาชนบางคนที่ TL'ed และแก้ไขโดย Aiki ทำให้หิมะตกหนักตลอดทั้งคืนและบริเวณใกล้เคียงทั้งหมดก็เปลี่ยนเป็นสีขาว
 Shangguan Ning pulls open the curtains and is amazed by the beautiful scene in front of her
Shangguan Ning ดึงผ้าม่านออกและทึ่งกับฉากที่สวยงามด้านหน้าของเธอ
 She quickly washes up, changes into green sportswear, and leaves to go running
เธอรีบล้างขึ้นเปลี่ยนเป็นชุดกีฬาสีเขียวและออกไปวิ่ง
 Two feet tread upon the tick snow, issuing a creaky sound
เท้าสองเท้าเหยียบลงบนหิมะเหวี่ยงออกไปให้เสียงดังเอี๊ยด
 The always calm, Shangguan Ning, is just like a child, enjoying the snow and never tiring of it, watching herself leave a string of footsteps in the snow, and laughing merrily
สงบเสมอ Shangguan หนิงเป็นเช่นเดียวกับเด็กที่เพลิดเพลินกับหิมะและไม่เคยเหน็ดเหนื่อยจากมันดูตัวเองออกจากสายของฝีเท้าในหิมะและหัวเราะอย่างสนุกสนาน
 A small tree is covered entirely with thin icicles
ต้นไม้เล็ก ๆ เต็มไปด้วยไอศกรีมบาง ๆ
 She selects one and places it in the palm of her hand to see it melt, slowly walking away from the neighbourhood
เธอเลือกหนึ่งและวางไว้ในฝ่ามือของเธอเพื่อดูมันละลายละลายช้า ๆ จากพื้นที่ใกล้เคียง
 Standing in the scenery, Shangguan Ning doesn’t know that she has become the scenery in other people’s eyes
Shangguan Ning ไม่ได้รู้ว่าเธอกลายเป็นทัศนียภาพในสายตาของคนอื่น
 From the top floor of a high-rise in the Shanhai Lijing neighborhood, Jing Yichen’s entire body is casually dressed
จากชั้นบนของตึกสูงในย่าน Shanhai Lijing ร่างกายของ Jing Yichen จะสวมใส่อย่างไม่เป็นทางการ
 Carrying a steaming cup of coffee, he quietly watches the green figure walk forward in boundless joy
กำลังถือถ้วยกาแฟนึ่งเขาเงียบ ๆ มองไปที่ร่างสีเขียวเดินไปข้างหน้าในความสุขไม่มีที่สิ้นสุด
 ​ She was wearing sportswear
เธอสวมชุดกีฬา
 She had obviously gone out on a morning run, but such weather is not suitable for running
เธอเห็นได้ชัดในตอนเช้า แต่สภาพอากาศไม่เหมาะสำหรับการวิ่ง
 He did not understand why she was so fond of snow, icy cold, without a trace of temperature
เขาไม่เข้าใจว่าทำไมเธอจึงชอบหิมะเย็นจัดและไม่มีร่องรอยของอุณหภูมิ
 However, he also does not understand, why his mood inexplicably became cheerful
แต่เขาก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมอารมณ์ของเขาจึงกลายเป็นคนร่าเริง
 Ahu brought back breakfast and sees his young master’s slightly raised lips
อาหูกลับมาทานอาหารเช้าและเห็นริมฝีปากที่โตขึ้นเล็กน้อยของนายหนุ่ม
 Although the curvature is almost imperceptible, having accompanied his master’s side for years on end, it was his first time discovering all his subtle changes
ถึงแม้ความโค้งจะไม่สามารถมองเห็นได้เกือบจะมาพร้อมกับเจ้านายของเขาเป็นเวลาหลายปีแล้ว แต่ก็เป็นครั้งแรกของเขาที่ค้นพบการเปลี่ยนแปลงที่บอบบางทั้งหมดของเขา
 He did not know why the master was in a good mood, but anyhow, it is a good thing because he wasn’t picky about the breakfast he had bought from outside
เขาไม่รู้ว่าทำไมนายอยู่ในอารมณ์ที่ดี แต่อย่างไรก็ตามก็เป็นสิ่งที่ดีเพราะเขาไม่ค่อยพิถีพิถันเรื่องอาหารเช้าที่เขาซื้อจากภายนอก
 It is vital to know that the young master is usually particular about the food he eats
เป็นเรื่องสำคัญที่ต้องรู้ว่านายหนุ่มมักจะพูดถึงอาหารที่เขากิน
 In the past, all of his breakfast was specially made by his chef
ในอดีตที่ผ่านมาอาหารเช้าของเขาถูกทำขึ้นโดยเชฟของเขา
 Due to moving over only yesterday, the chef did not have time to follow, so can only buy first from outside
เนื่องจากการย้ายไปเมื่อวานนี้เท่านั้นพ่อครัวไม่ได้มีเวลาทำตามดังนั้นสามารถซื้อได้จากภายนอกเท่านั้น
 Ahu originally thought that he would most definitely be buying today’s breakfast in vain
Ahu แรกคิดว่าเขาจะซื้ออาหารเช้าวันนี้อย่างไร้ผล
 Hid not expect the young master to actually eat it
ไม่คาดหวังว่านายหนุ่มจะกินมันจริงๆ
 Which group of immortals saved his life just now? He hopes that this immortal can appear day by day, so that his days can be much better
กลุ่มอมตะช่วยชีวิตเขาไว้ได้อย่างไร? 
 Jing Yichen finished eating breakfast and took Ahu to go out
Jing Yichen กินอาหารเช้าเสร็จแล้วเอา Ahu ออกไป
 As far as he’s concerned, the weekend is not a day off at all
เท่าที่เขากังวลวันหยุดสุดสัปดาห์ไม่ใช่วันหยุดเลย
 Thus, he did not see the moment that Shangguan Ning returned as a mess, even her well-tied ponytail is entirely loose
เพราะฉะนั้นเขาไม่ได้เห็นช่วงเวลาที่ Shangguan Ning กลับมายุ่งเหยิงแม้แต่หางม้าที่ผูกติดไว้เป็นอย่างดี
 She obviously fell down many times
เธอเห็นได้ชัดว่าล้มลงหลายครั้ง
 She rubbed her sore knee and entered the elevator
เธอถูเข่าเจ็บและเข้าลิฟท์
 She lives on the sixth floor and usually walks up and down the staircase, treating it as exercise for her body
เธออาศัยอยู่บนชั้นที่หกและมักเดินขึ้นและลงบันไดรักษามันเป็นการออกกำลังกายสำหรับร่างกายของเธอ
 Today, she tripped and fell, with both knees fiercely in pain, she can only take the elevator
วันนี้เธอสะดุดและล้มลงกับเข่าทั้งสองอย่างรุนแรงในความเจ็บปวดเธอสามารถใช้ลิฟท์เท่านั้น
 “Ding” sound
เสียง "Ding"
 Reached the sixth floor
ถึงชั้นที่หกแล้ว
 The elevator doors open and both figures of the people she wanted to see the least rush into her line of sight, stinging her eyes
ประตูลิฟท์เปิดออกและทั้งสองร่างของคนที่เธอต้องการเห็นอย่างน้อยวิ่งเข้าไปในสายตาของเธอตาตาของเธอ
 “Older Sister!” Sounds a tender and pleasantly surprised voice, as if she had missed her, had wanted to see her
"พี่สาวแก่!" เสียงนุ่มนวลและประหลาดใจเป็นราวกับว่าเธอพลาดเธออยากจะเห็นเธอ
 While the other figure who once lived in her heart for a long time, now stands at another woman’s side, with a face of fond love and care
ในขณะที่ตัวเลขอื่น ๆ ที่เคยอาศัยอยู่ในหัวใจของเธอเป็นเวลานานตอนนี้ยืนอยู่ที่ด้านข้างของผู้หญิงอีกคนหนึ่งด้วยใบหน้าของความรักและความห่วงใย
 Shangguan Ning’s whole body stiffens, the bottom of her foot seemed to carry a thousand jin, cannot say when the bottom of her heart began to spread with pain
Shangguan หนิงของร่างกายทั้งตัวแข็งด้านล่างของเท้าของเธอดูเหมือนจะดำเนินการพันจินไม่สามารถพูดได้ว่าเมื่อด้านล่างของหัวใจของเธอเริ่มที่จะแพร่กระจายด้วยความเจ็บปวด
 The ache of her knee compared to the ache of her heart, has already become unworthy of mentioning
อาการปวดเข่าของเธอเมื่อเทียบกับความเจ็บปวดในใจของเธอได้กลายเป็นเรื่องไม่สมควรที่จะกล่าวถึงแล้ว
 “Xiao Ning, how did you become like this? Did you trip and fall?” Xie Zhuojun sees Shangguan Ning’s sorry figure and could not help but inquire
"Xiao Ning, คุณกลายเป็นแบบนี้ได้อย่างไร? 
 His brow wrinkled, revealing a hard to detect trace of concern
คิ้วของเขาเหี่ยวย่นเผยให้เห็นถึงความยากลำบากในการตรวจสอบรอย
 Seeing Shangguan Ning at this moment with hair scattered, clothes with mud and snow, Shangguan Ruoxie exclaims in a whisper: “Older Sister, how did you make yourself into this appearance? Where are you uncomfortable?” Shangguan Ning’s complexion pale and almost transparent, she looks as if she had a great illness
เห็น Shangguan หนิงในขณะนี้กับผมกระจัดกระจายเสื้อผ้าที่มีโคลนและหิมะ Shangguan Ruoxie อุทานออกมาด้วยเสียงกระซิบว่า "พี่สาวคุณทำอย่างไรให้ตัวเองปรากฏตัวนี้? 
 ​ Her stiff body walks out from the elevator
ร่างกายแข็งของเธอเดินออกจากลิฟท์
 The bottom of her heart feels ice-cold and sneers: Seeing them, is where she is uncomfortable
ด้านล่างของหัวใจของเธอรู้สึกหนาวเย็นและเยาะเย้ย: การได้เห็นพวกเขาคือที่ที่เธอไม่สบายใจ
 Her considerate, lovely younger sister clearly knows this, but still wanted to ask
น้องสาวที่น่ารักของเธอรู้เรื่องนี้อย่างชัดเจน แต่ก็ยังอยากจะถาม
 Shangguan Ruoxue’s body is clad in soft yellow, newly-arrived winter clothing from Burberry and clutched in her hand is a Hermes handbag that can be bought with her Audi A4
ร่างกายของ Shangguan Ruoxue ถูกสวมใส่ด้วยเสื้อผ้าสีเหลืองอ่อนที่เพิ่งมาถึงจาก Burberry และถืออยู่ในมือถือเป็นกระเป๋า Hermes ที่สามารถซื้อได้ด้วย Audi A4
 Carefully managed wavy curls hang down from the back of her head, elegant and refined makeup, her whole body emits the sweet smell of Gucci perfume
หยักหยักหยักอย่างพิถีพิถันห้อยลงมาจากด้านหลังศีรษะของเธอการแต่งหน้าสง่างามและการกลั่นทำให้ร่างกายของเธอเปล่งประกายกลิ่นหอมของน้ำหอมกุชชี่
 Whole body in a hideous mess, Shangguan Ning in contrast, bears resemblance to a wandering and ordinary beggar
ทั้งร่างในระเบียบน่าเกลียด Shangguan หนิงในทางตรงกันข้ามมีความคล้ายคลึงกับขอทานหลงและสามัญ
 But Shangguan Ruoxue appears to not be disgusted with her
แต่ Shangguan Ruoxue ดูเหมือนจะไม่รังเกียจกับเธอ
 Her face full of concern and worry, soon after, she then stretches out her hand to explore the temperature of her forehead
ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความห่วงใยและกังวลไม่นานหลังจากนั้นเธอก็เหยียดมือออกเพื่อสำรวจอุณหภูมิของหน้าผากของเธอ
 Shangguan Ning sees this and also unexpectedly raises her hand, with “Pa” sound, she knocks away that delicate hand
Shangguan Ning เห็นสิ่งนี้และคาดไม่ถึงยกมือขึ้นด้วยเสียง "Pa" เธอเคาะมือที่ละเอียดอ่อนออกไป
 She had been injured by this beautiful hand too many times that she has already formed a conditioned reflex
เธอได้รับบาดเจ็บด้วยมือที่สวยงามหลายครั้งนี้ที่เธอได้สร้างสะท้อนที่มีเงื่อนไขแล้ว
 Shangguan Ruoxue didn’t seem to think she would be beaten
Shangguan Ruoxue ดูเหมือนจะไม่คิดว่าเธอจะถูกทำร้าย
 She gives a painful cry and covers her hand
เธอร้องไห้อย่างเจ็บปวดและจับมือเธอ
 Both of her eyes immediately fill with teardrops, forbearing and feeling wronged, she says: “Older Sister, do you still blame me? You…… If you feel sad, just hit me once real well
ทั้งสองดวงตาของเธอเต็มไปด้วยน้ำตาหยิ่งและรู้สึกผิดเธอพูดว่า: "คุณพี่สาวคุณยังตำหนิฉันอยู่หรือเปล่า? 
 If hitting me once can make you happy, you can hit, ok? I won’t avoid it
ถ้าการกดปุ่มฉันครั้งหนึ่งจะทำให้คุณมีความสุขคุณสามารถกดได้หรือไม่? 
” ​ As she finished, she pursed her lips and her whole body shrinks, as if bracing herself for a beating
"ขณะที่เธอเสร็จสิ้นเธอ pursed ริมฝีปากของเธอและร่างกายของเธอหดตัวราวกับกำลังค้ำฟ้าตัวเองสำหรับการตี
 Xie Zhuojun anxiously holds Shangguan Ruoxue’s hand
Xie Zhuojun ห่วงใยมือของ Shangguan Ruoxue
 Seeing her originally delicate and white hands already reddening, he cannot help but angrily say: “Shangguan Ning, enough! To have such an older sister like you! Xiao Xue, how are you? Does it hurt or not?” ​ “Zhuo Jun, I’m alright
เห็นมือของเธอที่ละเอียดอ่อนและสีขาวที่เป็นต้นฉบับแล้วสีแดงเขาไม่สามารถช่วย แต่อย่างโกรธกล่าวว่า "Shangguan Ning, พอ! 
 Not a bit of pain, really
ไม่เจ็บนิดหน่อย
 Older Sister, she…… accidentally bumped into me, that’s all
พี่สาวเธอ ...... บังเอิญชนกับฉันนั่นคือทั้งหมด
” “Xiao Xue, you do not have to speak for her
"Xiao Xue คุณไม่จำเป็นต้องพูดเพื่อเธอ
 I saw, the sound was so loud
ฉันเห็นเสียงดังมาก
 How could it be by accident, how could it not hurt!” Shangguan Ning’s pale face does not utter a single word and watches the two people who have hurt her the most deeply, performing the most romantic drama in history, while she makes a venomous expression
ทำไมมันถึงเกิดอุบัติเหตุทำไมมันถึงไม่เจ็บ! "หน้าตาซีดเซียวของ Shangguan Ning ไม่ได้เปล่งคำเดียวและเฝ้าติดตามคนสองคนที่ทำร้ายเธออย่างสุดซึ้งแสดงละครสุดโรแมนติกที่สุดในประวัติศาสตร์ขณะที่เธอทำให้เป็นพิษ 
 In the past, each time such a scene arises, she will be anxious to explain, then the more she explains the worse it becomes, and then the two people leave hand in hand, leaving her by herself with heartache and flowing tears
ในอดีตทุกครั้งที่เกิดเหตุดังกล่าวเกิดขึ้นเธอจะกระตือรือร้นที่จะอธิบายแล้วยิ่งเธอยิ่งอธิบายว่ายิ่งแย่ลงไปเท่าไรแล้วทั้งสองคนก็จับมือกันทิ้งเธอด้วยความเสียใจและน้ำตาไหล
 Now, although her heart seems to have a mountain of pressure, gasping for air, she had already reached the point of not shedding tears
ตอนนี้แม้ว่าหัวใจของเธอดูเหมือนจะมีภูเขาแรงกดดันสำหรับอากาศเธอได้ถึงจุดที่ไม่ได้หลั่งน้ำตา
 Her gaze did not linger on them
สายตาของเธอไม่ได้อยู่กับพวกเขา
 As if she had not seen them, she walks past the two people
ราวกับว่าเธอไม่ได้เห็นพวกเขาเธอเดินผ่านคนสองคน
 “Shangguan Ning!” Seeing her simply ignore them, Xie Zhuojun shouted angrily at her, “Shouldn’t you apologize for blaming Xiao Xue?!” “Apologize?” Shangguan Ning finally turned her face and looked at him
"Shangguan หนิง!" เห็นเธอเพียงแค่ละเลยพวกเขา Xie Zhuojun ตะโกนโกรธที่เธอ "คุณไม่ควรขอโทษด้วยการโทษ Xiao Xue ?!" "ขอโทษ?" Shangguan Ning หันหน้าไปทางและมองไปที่เขา
 Her eyes were too empty, her face too pale
ดวงตาของเธอว่างเปล่าเกินไปใบหน้าของเธอซีดเกินไป
 Xie Zhuojun’s heart sinks
อ่างล้างมือของ Xie Zhuojun
 He somewhat did not dare to look at her pair of crystal clear eyes
เขาค่อนข้างไม่กล้ามองคู่ตาอันใสของเธอ
 However, Shangguan Ruoxue tightly embraces his arm, like a fragile flower in a storm, delicate and on the verge of collapse, she makes him take pity on her
อย่างไรก็ตาม Shangguan Ruoxue กอดแขนอย่างแน่นหนาเหมือนดอกไม้ที่บอบบางในพายุละเอียดอ่อนและหมิ่นยุบตัวเธอทำให้เขารู้สึกสงสารเธอ
 His heart becomes somewhat steadier
หัวใจของเขาค่อนข้างมั่นคง
 He opens his mouth again with confidence: “Xiao Ning, even if Xiao Xue did not do the right thing at that time, she has paid you back enough these four years
เขาเปิดปากอีกครั้งด้วยความมั่นใจว่า "เสี่ยวหนิงแม้ว่า Xiao Xue ไม่ได้ทำในสิ่งที่ถูกต้องในเวลานั้น แต่เธอจ่ายเงินให้คุณเพียงพอสำหรับสี่ปีที่ผ่านมา
 She has been living in remorse and guilt
เธอได้รับความอับอายและรู้สึกผิด
 Her pain is no less than your’s
ความเจ็บปวดของเธอไม่น้อยกว่าของคุณ
 Stop before you go too far! Besides, the person who owes you is me
หยุดก่อนที่คุณจะไปไกลเกินไป! 
 With Xiao Xue, there is no connection
Xiao Xue ไม่มีการเชื่อมต่อ
 It was me who chased her
ฉันเป็นคนไล่ล่าเธอ
 You must not hurt Xiao Xue, she is innocent
คุณต้องไม่ทำร้าย Xiao Xue เธอเป็นผู้บริสุทธิ์
 You acting like this, only makes me…… even more disgusted
คุณทำแบบนี้ทำให้ฉันรู้สึกแย่มากขึ้น
” Shangguan Ning’s heart is desolate inside
"หัวใจ Shangguan Ning อยู่ภายในรกร้าง
 She once invested her entire painstaking effort for him, wholeheartedly looking after him, in the end, only to be exchanged with this one phrase, “even more disgusted
ครั้งหนึ่งเธอเคยทุ่มเทความพยายามอย่างเต็มที่สำหรับเขาโดยสิ้นเชิงมองหาเขาในที่สุดเพียงเพื่อที่จะแลกกับวลีนี้เท่านั้น "ยิ่งน่ารังเกียจมากขึ้น
”
”