Chapter 11 Chapter 11 Three days later we continued on our journey
บทที่ 11 บทที่ 11 สามวันต่อมาเราเดินทางต่อไป
 The road doesn’t even look like a road anymore
ถนนไม่เหมือนถนนอีกต่อไป
 We were just following some sort of path, I wonder when it started to get like this? It was around the second day, “Is it fine if I magick the motion sickness away?” was something I thought of when the journey was almost at it’s end
พวกเราเดินตามทางเดินบางส่วนฉันสงสัยว่าเมื่อไหร่ที่มันเริ่มได้แบบนี้ล่ะ? 
 “According to the map, there should be a village just around here…
"ตามแผนที่ควรจะมีหมู่บ้านเพียงรอบ ๆ ที่นี่ ...
” Peeking at his map, Kawazu-san had a genuinely confident expression on his face
"มองไปที่แผนที่ Kawazu-san แสดงออกอย่างมั่นใจบนใบหน้าของเขา
 The reason is probably because we’re nearby
เหตุผลอาจเป็นเพราะเราอยู่ใกล้ ๆ
 “Seriously ☆!………
"อย่างจริงจัง☆! .........
it can’t be there, right?!” “……
มันไม่สามารถมีได้ใช่หรือไม่? "" ......
” I expressed my surprise through an unnecessary action
"ฉันแสดงความประหลาดใจของฉันผ่านการกระทำที่ไม่จำเป็น
 Both of my hands were forming Rappa’s, or the Fleming’s Law, symbol
ทั้งสองมือของฉันกำลังสร้าง Rappa's หรือกฎหมาย Fleming's
* Oh and I can’t dance
* โอ้ฉันไม่สามารถเต้นได้
 It’s from this person who continuously suffered from motion sickness, one can’t blame me for saying goodbye to that
จากคนที่ได้รับความเดือดร้อนจากอาการเมารถอย่างต่อเนื่องไม่มีใครสามารถตำหนิฉันเพื่อบอกลาได้
 It was also to counter the tension from all the travelling
นอกจากนี้ยังเป็นการตอบโต้ความตึงเครียดจากการเดินทางด้วย
 My…
ของฉัน ...
 I was just thinking what would happen to me
ฉันแค่คิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับฉัน
 If we had one more travelling companion, he’d also absolutely give up rather than having to pull his own weight
ถ้าเรามีเพื่อนเดินทางไปอีกเขาก็จะยอมแพ้มากกว่าที่จะต้องดึงน้ำหนักตัวเอง
 But the one with me is Kawazu-san
แต่คนที่อยู่กับฉันคือ Kawazu-san
 I’m already tired of this semicircular space inside the carriage
ฉันเบื่อกับพื้นที่ครึ่งวงกลมนี้ภายในรถแล้ว
 He didn’t say ‘If you have magic, use it’ or any similarly well-intended comments
เขาไม่ได้พูดว่า "ถ้าคุณมีเวทมนตร์ใช้มัน" หรือความคิดเห็นที่มีเจตนาดีในทำนองเดียวกัน
 There was a frog who was secretly laughing
มีกบที่แอบหัวเราะ
 Is it bad that I didn’t think of it? I know it already, okay
มันไม่ดีที่ฉันไม่ได้คิดหรือไม่? 
 That’s why I don’t have anymore complaints
นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันไม่ได้ร้องเรียนอีกต่อไป
 I have been wrung out by the stress from the journey, instead let’s fill it up with energy and enthusiasm
ฉันได้รับแรงหนุนจากความเครียดจากการเดินทางแทนที่จะเติมเต็มด้วยพลังและความกระตือรือร้น
 It’s annoying
มันน่ารำคาญ
 The carriage will limit one’s movements, taking things like it’s ceiling into consideration
สายการบินจะ จำกัด การเคลื่อนไหวของบุคคลโดยคำนึงถึงสิ่งต่างๆเช่นเพดาน
 Of course, the coachman Kawazu-san won’t be able to relate to this
แน่นอน Kawazu-san จะไม่สามารถเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ได้
 It’s annoying
มันน่ารำคาญ
 Let’s call it ‘High-Tension Mind Attack’
ลองเรียกมันว่า 'High Tension Mind Attack'
 Will probably be annoying
อาจจะน่ารำคาญ
 “What’s up YO! Kawazu-san YA! Why aren’t you playing along ZE!” I sway from side to side to some rhythm, completing it with a wink
"มีอะไรขึ้น YO! 
 About the wink, I’ve practiced it since elementary but I never had the chance to use it
เกี่ยวกับพริบตาฉันได้ฝึกตั้งแต่ประถม แต่ฉันไม่เคยมีโอกาสใช้เลย
 I was finally able to finalize this hideous look
ในที่สุดฉันก็สามารถที่จะจบดูน่ากลัวนี้ได้
 “Hey” Without warning, Kawazu-san’s yakuza-kick assaulted me
"เฮ้" ถ้าไม่มีคำเตือนนักเตะยาซูซะของ Kawazu-san ทำร้ายฉัน
 I should note here, Kawazu-san’s froggy body is very high-performance
ฉันควรทราบที่นี่ร่างกายกบ Kawazu-san มีประสิทธิภาพสูงมาก
 The frog’s originally impressive leg strength was greatly enhanced when it became human-sized
ความแข็งแรงของขากบเริ่มต้นอย่างเห็นได้ชัดเมื่อเพิ่มขนาดของมนุษย์
 Moreover, the soul belongs to the old man, but the glistening body is unrivalled in its youthfulness
นอกจากนี้วิญญาณยังเป็นของชายแก่ แต่ร่างกายที่วาววับไม่มีใครเทียบได้ในความอ่อนเยาว์ของมัน
 To put it simply, it had enough leg strength to send me flying
การใส่เพียงแค่นั้นก็มีความแข็งแรงพอขาที่จะส่งฉันบิน
 I fell down from the carriage
ฉันตกลงมาจากรถ
 I rolled around ten times on the ground before finally stopping in a contorted position “……
ฉันกลิ้งไปรอบ ๆ สิบครั้งบนพื้นดินก่อนที่จะหยุดในตำแหน่งที่บิดเบี้ยว "......
” I steadily stood back up, dusted myself, and boarded the waiting horse-drawn carriage
"ฉันยืนขึ้นกลับขึ้นมาปัดฝุ่นตัวเองและขึ้นรถม้าลากรอ
 “Has your head cooled down?” “……I’m sorry” “As long as you’ve learned your lesson” It’s just, we were having fun, in a sense
"หัวของคุณเย็นลงหรือเปล่า?" "...... ฉันขอโทษ" "ตราบเท่าที่คุณได้เรียนรู้บทเรียนของคุณแล้ว" ก็แค่เราสนุกในแง่
 “By the way, Kawazu-san, is there really a village in a place like this?” Let’s pretend that didn’t happen and continue talking normally
"ยังไงก็ตาม Kawazu-san มีหมู่บ้านอยู่ที่นี่แบบนี้จริงๆเหรอ?" ลองทำเป็นว่าไม่ได้เกิดขึ้นและพูดต่อได้ตามปกติ
 The path doesn’t look like it’s somewhere people would normally walk
เส้นทางไม่เหมือนกับที่นี่เป็นที่ที่คนทั่วไปเดินได้
 I tried asking again but Kawazu-san only nodded his head
ฉันพยายามถามอีกครั้ง แต่คาวาซึโนะพยักหน้าเท่านั้น
 “It’s something like a frontier village
"มันเป็นเหมือนหมู่บ้านชายแดน
 Strictly speaking, there’s no clear borders which are in contact with Alheim
พูดอย่างเคร่งครัดไม่มีพรมแดนที่ชัดเจนซึ่งอยู่ในการติดต่อกับ Alheim
 Since it’s a barbaric land
เนื่องจากเป็นดินป่าเถื่อน
 The barrier that we passed was only made for safety and convenience, now that can be called a border
อุปสรรคที่เราผ่านไปนี้ถูกสร้างขึ้นเพื่อความปลอดภัยและความสะดวกสบายเท่านั้นตอนนี้อาจเรียกได้ว่าเป็นเส้นขอบ
 It’s so that people won’t enter Alheim by accident
เพื่อให้ผู้คนไม่เข้า Alheim โดยบังเอิญ
” In other words, this is a danger zone where people aren’t protected by soldiers
"กล่าวอีกนัยหนึ่งนี่เป็นเขตอันตรายที่ประชาชนไม่ได้รับการคุ้มครองโดยทหาร
 If that’s the case, the rough, unmaintained path that we are using now makes sense
หากเป็นกรณีนี้เส้นทางที่หยาบกร้านและไม่ได้รับการสนับสนุนที่เรากำลังใช้อยู่มีผล
 “What kind of village would it be? Is it dangerous?” “Kind of
"หมู่บ้านแบบไหนกันแน่? 
 But development-wise they were able to lay claim to that area
แต่การพัฒนาความฉลาดพวกเขาสามารถเรียกร้องพื้นที่ดังกล่าวได้
 Alheim has valuable resources after all
Alheim มีทรัพยากรอันทรงคุณค่า
 Depending on luck, they could either get rich quick, or lose their life in the process
ขึ้นอยู่กับความโชคดีพวกเขาอาจจะรวยอย่างรวดเร็วหรือสูญเสียชีวิตของพวกเขาในกระบวนการ
 But for people who lost their homes from the war, they are starting anew and they can see some hope from this land
แต่สำหรับผู้ที่สูญเสียบ้านของตนออกจากสงครามพวกเขากำลังเริ่มต้นใหม่และพวกเขาสามารถมองเห็นความหวังบางอย่างจากดินแดนนี้
 Anyone would want a place of their own
ทุกคนต้องการสถานที่ของพวกเขาเอง
” “He~e
"" เขา ~ e
 That’s kinda amazing” That kind of thing is incredibly admirable
ที่น่าอัศจรรย์ "ชนิดของสิ่งที่น่าชื่นชมอย่างไม่น่าเชื่อ
 No wonder it’s called a frontier
ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันเรียกว่าชายแดน
 A frontier for hope, no matter how I think about it, going through all those hardships is something that I can’t possibly do
ชายแดนแห่งความหวังไม่ว่าฉันจะคิดยังไงก็ตามการผ่านความยากลำบากทั้งหมดนี้เป็นสิ่งที่ฉันไม่สามารถทำได้
 “We~ll, they turned things around against crime, merely by having a portion in the laws about tax exemptions
"เรา ~ พวกเขาหันไปรอบ ๆ กับอาชญากรรมเพียงโดยมีส่วนในกฎหมายเกี่ยวกับการยกเว้นภาษี
” “…
"" ...
wow” “From what I heard, this town is quite big
ว้าว "" จากสิ่งที่ฉันได้ยินเมืองนี้ค่อนข้างใหญ่
 They supposedly discovered a new vein and they have a famous metal workshop
พวกเขาควรจะค้นพบหลอดเลือดดำใหม่และพวกเขามีการประชุมเชิงปฏิบัติการเกี่ยวกับโลหะที่มีชื่อเสียง
 It must be crowded
ต้องหนาแน่น
” “He~e, it would be the first time I’d see something like it” I was intrigued, and I look forward to seeing that town
"" เขา ~ e มันคงเป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นอะไรแบบนี้ "ฉันรู้สึกทึ่งและฉันหวังว่าจะได้เห็นเมืองแห่งนี้
     The rhythmic sound of hammering reached us when we were nearing the place
เสียงจังหวะของการตอกมาถึงเราเมื่อเราใกล้สถานที่
 There was smoke rising from a chimney, it was quite surprising when I was just feeling as if the place was deserted
มีควันพุ่งขึ้นจากปล่องไฟมันน่าแปลกใจมากตอนที่ฉันรู้สึกราวกับว่าสถานที่นั้นรกร้าง
 This is the village of Lint, it’s a pioneer village adjacent to the unexplored regions of Alheim
นี่คือหมู่บ้าน Lint ซึ่งเป็นหมู่บ้านผู้บุกเบิกที่อยู่ติดกับพื้นที่ที่ยังมิได้สำรวจของ Alheim
 At the entrance to the village, I looked around as if I was on a school field trip
ที่ปากทางเข้าหมู่บ้านฉันมองไปรอบ ๆ ราวกับว่าฉันกำลังเดินทางไปโรงเรียน
 It didn’t have a fantasy-ish setting like I expected, but it had an elegance of being a village of artisans
มันไม่ได้มีการตั้งค่าแฟนตาซีเหมือนที่ฉันคาดหวัง แต่ก็มีความสง่างามของการเป็นหมู่บ้านของช่างฝีมือ
 Even walking around is quite enjoyable
แม้แต่การเดินเล่นรอบ ๆ ก็สนุกมากทีเดียว
 Looking around, I can see shops that sells herbs and weapons
มองไปรอบ ๆ ฉันสามารถเห็นร้านค้าที่ขายสมุนไพรและอาวุธ
 My satisfaction meter was filled up and I gave it a seal of approval
เมตรความพึงพอใจของฉันถูกเติมเต็มและฉันให้มันตราประทับของการอนุมัติ
 “Ah! Are you guys travellers?” As we were wandering around, we were suddenly stopped by a loud voice
“อา! 
 I turned to see what was up and saw a girl, around ten years of age running towards us
ฉันหันไปดูว่ามีอะไรเกิดขึ้นและเห็นผู้หญิงคนหนึ่งอายุประมาณสิบปีวิ่งไปหาเรา
 She had chestnut hair which was tied with a ribbon
เธอมีผมเกาลัดที่ผูกริบบิ้น
 “I’m right, aren’t I! You guys are dressed strangely after all!” I thought that she would see Kawazu-san but the little girl’s eyes landed on me
"ฉันพูดถูกฉันไม่ใช่ฉัน! 
 But come to think of it, I’m dressed in my original world’s jeans, black shirt, and sneakers
แต่ลองคิดดูสิฉันสวมชุดยีนส์กางเกงยีนส์เสื้อเชิ้ตสีดำและรองเท้าผ้าใบของโลก
 They are simple but should obviously stand out
พวกเขาเรียบง่าย แต่เห็นได้ชัดว่าโดดเด่น
 They were barely covered by the cloak
พวกเขาเกือบจะปกคลุมด้วยเสื้อคลุม
 What a blunder
สิ่งที่ผิดพลาด
 “Kind of
"ชนิด
 You are?” She seemed to swallow down what she was about to say, and instead she went for a smile
คุณเป็นอย่างไร "เธอดูเหมือนจะกลืนสิ่งที่เธอกำลังจะพูดและแทนที่จะเดินไปหารอยยิ้ม
 The girl happily introduced herself
หญิงสาวคนนี้แนะนำตัวเองอย่างมีความสุข
 “I’m ***! We have an inn in this village! Though the adventurers that sometimes stayed there somehow stopped coming……
"ฉัน ***! 
 you guys don’t seem like adventures, are you?” Aside from Kawazu-san, this is my first contact with the locals
พวกคุณดูไม่เหมือนการผจญภัยใช่มั้ย? "นอกเหนือจาก Kawazu-san นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันติดต่อกับชาวบ้าน
 But I wasn’t able to get her name after all
แต่ฉันไม่สามารถรับชื่อเธอได้
 It’s Ribbon-chan then
เป็นริบบิ้นจังแล้ว
 Nickname decided, I still had trouble with what I should say
Nickname ตัดสินใจฉันยังมีปัญหากับสิ่งที่ควรจะพูด
 Letting out a cough, Kawazu-san answered in my stead
คาวาซึโนะตอบคำถามแทนฉัน
 “Ehem! We are scholars
“ehem! 
 We came to study Alheim for a bit!” “So that’s the case! It’s rare to see a frog beastman! This is my first time seeing one!” “……
เรามาศึกษา Alheim สักหน่อย! "" แล้วก็เป็นเช่นนั้น! 
leave it be” Just a casual and savage line from the girl and Kawazu-san seemed to suffer some small injuries
ปล่อยให้เป็น "แค่บรรทัดที่ไม่เป็นทางการและโหดร้ายจากหญิงสาวคนนี้และ Kawazu-san ดูเหมือนจะได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย
 “Ah, I’m sorry! It’s okay! This town’s motto is to ‘accept the rejected’
"อ่าฉันขอโทษ! 
 These are troubled times, and it simply won’t do unless we all cooperate! Now~ please follow me!” Oh, not even a step away from that frog, she had a smile plastered on her face
นี่เป็นช่วงเวลาที่ลำบากและมันก็จะไม่ทำจนกว่าเราจะร่วมมือกัน! 
 At first, even I was a little repulsed of my handiwork
ตอนแรกแม้ฉันเป็นเพียงเล็กน้อย repulsed จากฝีมือของฉัน
 I was really touched by what this child can do
ฉันรู้สึกประทับใจจริงๆกับสิ่งที่เด็กคนนี้ทำ
 “Hey now, you were thinking of something disappointing, weren’t you?” “………can’t be
"เฮ้ตอนนี้คุณกำลังคิดถึงบางสิ่งบางอย่างที่น่าผิดหวังใช่ไหม?" "......... ไม่สามารถ
 I was just impressed by your quick thinking” “Really
ฉันรู้สึกประทับใจกับความคิดอันรวดเร็วของคุณ "" จริงเหรอ
” Fuu, he should be fooled
"Fuu เขาควรจะหลงกล
 Kawazu-san’s intuition is really something to be reckoned with
สัญชาตญาณของ Kawazu-san เป็นสิ่งที่ต้องคำนึงถึง
 For the time being, we were lucky as we followed Ribbon-chan and were invited into the inn
ในตอนนี้เราโชคดีที่เราตามริบบอนและได้รับเชิญเข้ามาในโรงแรม