Chapter 13 Chapter 13 “Oh hey? There’s seems to be some commotion” Morning……actually it’s close to noon
บทที่ 13 บทที่ 13 "โอ้ใช่เหรอ? 
 We just woke up from our sleep and there seems to be a commotion going on
เราเพิ่งตื่นขึ้นมาจากการนอนหลับของเราและดูเหมือนว่าจะเกิดความวุ่นวาย
 Looking below, the innkeeper has a troubled look on her face, the aunts and uncles present seem to be trying to encourage her
มองไปที่ด้านล่างเจ้าของโรงแรมมีหน้าตาที่น่าตกใจอยู่บนใบหน้าของเธอป้าและลุงปัจจุบันดูเหมือนจะพยายามสนับสนุนให้เธอ
 Weapons and armors are busily being passed around, just like a scene before battle
อาวุธและชุดเกราะกำลังยุ่งอยู่รอบ ๆ เหมือนกับฉากก่อนการสู้รบ
 “What happened? Is something the matter?” Of course we would immediately like to hear the story of the scene we just walked into, so we came down
"เกิดอะไรขึ้น? 
 Then the innkeeper tells us without even trying to hide her urgency
แล้วเจ้าของโรงแรมบอกเราโดยไม่ได้พยายามที่จะซ่อนความเร่งด่วนของเธอ
 “You two! Have you guys seen *** anywhere?!” “……is this about the Ribbon girl?” Scanning the faces present and deducing who’s missing, I asked without confidence in my guess, and the innkeeper nods
"คุณทั้งสอง! 
 “Unfortunately, we haven’t seen her
"น่าเสียดายที่เราไม่ได้เห็นเธอ
 Where was she seen last?” “About that, that idiot
เธอเห็นที่ไหนครั้งสุดท้าย? "" เรื่องนั้นงี่เง่า
 She might have entered the forest……” “The forest?” By forest, does she mean the dangerous forest she spoke about yesterday? There’s certainly a reason to worry
เธออาจเข้าไปในป่า ...... "" ป่า? "ตามป่าเธอหมายถึงป่าที่เป็นอันตรายที่เธอพูดถึงเมื่อวานนี้หรือไม่? 
 “I’m sorry, I said something unnecessary…
"ฉันขอโทษฉันพูดบางสิ่งที่ไม่จำเป็น ...
” “That’s right! You bastard!” There’s a man wearing armor near us
" "ถูกตัอง! 
 The old man is apparently someone who collects herbs from the forest for a living
ชายชราเห็นได้ชัดว่ามีคนเก็บสมุนไพรจากป่าเพื่อหาเลี้ยงชีพ
 He also seems to have said something about it yesterday
ดูเหมือนว่าเขาจะพูดอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้เมื่อวานนี้
 It caught Ribbon-chan’s attention
มันดึงดูดความสนใจของริบบิ้นจัง
 “I carelessly mentioned that there are herbs in the forest
"ฉันกล่าวอย่างไม่ระมัดระวังว่ามีสมุนไพรอยู่ในป่า
 That there’s probaby one that could cure her dad………I’m really so sorry!” The old man seems really regretful with his bowed head
ที่มี probaby หนึ่งที่สามารถรักษาพ่อของเธอ ......... ฉันจริงๆขอโทษ! "ชายชราดูเหมือนน่าเสียดายจริงๆกับหัวคำนับของเขา
 The nearby entrance to the forest is dangerous, it’s infested with wild and violent beasts
บริเวณทางเข้าที่ใกล้เคียงกับป่าเป็นสิ่งที่อันตรายเพราะมันเต็มไปด้วยสัตว์ป่าและความรุนแรง
 However, normally it’s not a problem
อย่างไรก็ตามโดยปกติแล้วไม่ใช่ปัญหา
 It’s just that for the past two or three days, the magical beasts have been more active than usual and it made the residents wary
เพียงสองสามวันที่ผ่านมาสัตว์ประหลาดมีพลังมากกว่าปกติและทำให้ชาวบ้านระมัดระวัง
 “Additionally, just yesterday, they were diligently roaming around the place full of herbs…
"นอกจากนี้เมื่อวานนี้พวกเขายังขยันขันแข็งสัญจรรอบสถานที่ที่เต็มไปด้วยสมุนไพร ...
” And this morning, nobody has seen Ribbon-chan so they looked for her
"และเช้านี้ไม่มีใครเห็น Ribbon-chan เลยจึงมองหาเธอ
 There seems to be someone who saw Ribbon-chan run into the forest
ดูเหมือนว่าจะมีใครเห็น Ribbon-chan วิ่งเข้าไปในป่า
 Then they finally decided to search for the ribbon girl who just won’t show up
ในที่สุดพวกเขาก็ตัดสินใจที่จะค้นหาสาวริบบิ้นที่เพิ่งจะไม่ปรากฏตัว
 “Without even a word to us, that girl has been missing for hours
"ถ้าไม่มีแม้แต่คำพูดใด ๆ กับเราผู้หญิงคนนั้นก็หายตัวไปเป็นเวลาหลายชั่วโมง
 If something happens to her……
ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเธอ ......
” The onlookers were also worried for the anxious innkeeper
"ผู้ชมยังกังวลกับเจ้าของร้านที่ห่วงใย
 “……
“......
it seems to be very worrisome
ดูเหมือนจะน่าเป็นห่วงมาก
” Kawazu-san also expressed his concern, but he added in a lower voice, which only I could hear, “……
"คาวาซึโนะยังแสดงความห่วงใยของเขา แต่เขาพูดด้วยเสียงต่ำ ๆ ซึ่งฉันได้ยิน" ......
we’re probably the reason why the magical beasts have become more active” “……
เราอาจเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกสัตว์มหัศจรรย์จึงมีชีวิตชีวาขึ้น "" ......
what do you mean by that?” We instantly ushered into a corner to talk about it
คุณหมายความว่ายังไงล่ะ? "เราเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้ทันที
 “Didn’t I tell you yesterday? There are beings who could feel magical power
"ฉันไม่ได้บอกคุณเมื่อวานนี้หรือ? 
 Humans aside- wild animals, for example, are very sensitive to that
ตัวอย่างเช่นสัตว์ป่าที่มีความอ่อนไหวต่อสัตว์ป่า
 It won’t be odd if they cause a ruckus when a somoene of your ‘natural-disaster’ level of Mana would approach
มันจะไม่แปลกถ้าพวกเขาทำให้เกิดความสับสนวุ่นวายเมื่อ somoene ของ 'ภัยพิบัติธรรมชาติ' ระดับของมานะจะเข้าใกล้
” “……
"......
so what are you saying? That we’re the cause of this trouble?” “Don’t make a mistake, okay? It’s not ‘we’, it’s just ‘you'” “……” Isn’t that bad on so many levels? Think about my mental state
ดังนั้นสิ่งที่คุณพูด? 
 I’m only knowing this now but a small child may die because of it
ฉันแค่รู้เรื่องนี้ตอนนี้ แต่เด็กเล็กอาจตายเพราะมัน
 Through my fault
ผ่านความผิดของฉัน
 I didn’t know the timing, I didn’t know such a thing
ฉันไม่รู้เวลาฉันไม่รู้เรื่องแบบนี้
 I can come up with a lot of excuses, but it’s already happened
ฉันสามารถหาข้อแก้ตัวมากมาย แต่เกิดขึ้นแล้ว
 I think about the passing guests who are looking our way and a cold sweat ran down my back
ฉันคิดถึงแขกที่ผ่านไปที่กำลังมองหาทางของเราและมีเหงื่อไหลเย็นวิ่งลงมาที่หลังของฉัน
 Yes, it’s very bad
ใช่มันแย่มาก
 She even introduced us to a good inn
เธอยังแนะนำเราไปที่โรงแรมที่ดี
 Shouldn’t we at least return the favor? While it was getting busier, I made up my mind and called the innkeeper
ไม่ควรเราอย่างน้อยกลับชอบ? 
 “Then I’ll look for her in the forest, shall I?” My offer sounds generous and the mother was surprised
"แล้วฉันจะมองหาเธอในป่าฉันจะ?" ข้อเสนอของฉันเสียงดีและแม่รู้สึกประหลาดใจ
 “Well, I’d be happy if you lend me a hand but…
"ฉันจะมีความสุขถ้าคุณให้ฉันยืมมือ แต่ ...
” “It’s probably okay, we were planning to survey the place anyway” I disregarded her concerns in front of everyone’s frightened looks, and I only gave her a passing nod and a smile
"" มันคงเป็นไรเรากำลังวางแผนที่จะสำรวจสถานที่นี้ต่อไป "ฉันไม่สนใจความกังวลของเธอต่อหน้าคนที่มีความหวาดกลัวและฉันก็แค่พยักหน้าและยิ้มให้
 The one that was the most surprised was Kawazu-san who wasn’t buying it
คนที่แปลกใจที่สุดคือ Kawazu-san ที่ไม่ได้ซื้อมัน
 “Is this really fine?” “Let’s find her for now
"ดีไหมล่ะ?" "ลองหาเธอกันเถอะ
 Ah, by the way, I don’t want anyone to enter the forest for the next thirty minutes
เอ๊ะข้าไม่ต้องการให้ใครเข้าไปในป่าสักสามสิบนาทีข้างหน้า
 Is that okay?” “Why? We might not find her without their help, right?” Now, I said something adventurer-ish, so it’s best to keep that illusion
ไม่เป็นไร? "" ทำไม? 
 “We~ll, in any case, we’re not entirely sure if she’s in the forest
เราไม่แน่ใจว่าเธอจะอยู่ในป่าหรือไม่
 I have a little secret plan anyway” “‘Secret’ -hey you…
ฉันมีแผนลับเล็ก ๆ น้อย ๆ ล่ะ "" 'ความลับ' - เธอคือ ...
” “I have magic
"" ฉันมีเวทมนตร์
 Anyway, for now it’s enough
อย่างไรก็ตามตอนนี้ก็พอแล้ว
 Then I’ll be going” Leaving the nonsensical assurances of a stranger, I cut off the conversation and entered the forest
แล้วฉันจะไป "ปล่อยให้คำรับรองที่ไร้สาระของคนแปลกหน้าฉันตัดการสนทนาและเข้าไปในป่า