Chapter 17 Chapter 17 The Way I Use My Magic 7—- “Daddy! I brought the herb!” “Oh! ***! Thank you! But it was dangerous, did you not want to live anymore?” “Your dad was about to jump out just to look for you, you know?” “Un…
บทที่ 17 บทที่ 17 วิธีที่ฉันใช้เวทมนตร์ของฉัน 7 - "พ่อ! 
 I’m sorry” They immediately went to bond as a family
ฉันขอโทษ "พวกเขาทันทีที่ไปผูกพันเป็นครอบครัว
 We were led to the house behind the inn and were made to witness this heartwarming scene…
เราถูกนำตัวไปที่บ้านหลังโรงแรมและถูกสร้างขึ้นเพื่อเป็นสักขีพยานในฉากอันอบอุ่นนี้
 It is uncomfortable to watch, causing us to feel awkward
ไม่สบายใจในการดูทำให้เรารู้สึกอึดอัดใจ
 “…
“...
is it really okay to go meet them like this?” “…
โอเคไปได้ไหม? "" ...
shouldn’t it be fine? Just go with the flow” “Hmmm” There was a muscular guy lying on the bed
ไม่ควรจะปรับ? 
 He was about the same age as his wife
เขามีอายุประมาณเดียวกันกับภรรยาของเขา
 With his firm build, the difference between the two of us was like comparing yoghurt to steel
ด้วยความมั่นคงของเขาความแตกต่างระหว่างเราสองคนก็เหมือนกับการเปรียบเทียบโยเกิร์ตกับเหล็ก
 You could really feel that blacksmith vibe
จริงๆคุณสามารถรู้สึกได้ว่าช่างตีเหล็ก vibe
 But right now, he’s in a painful state with his bandaged arm
แต่ตอนนี้เขาอยู่ในสภาพที่เจ็บปวดด้วยแขนที่พันมือของเขา
 I can see that he’s weak at the moment
ฉันเห็นว่าเขาอ่อนแอในขณะนี้
 “These people are?” The Mister finally noticed our presence
"คนเหล่านี้คืออะไร?" มิสเตอร์ในที่สุดก็สังเกตเห็นการปรากฏตัวของเรา
 I give a slight nod while the landlady happily introduced us
ฉันพยักหน้าเล็กน้อยขณะที่เจ้าของร้านยินดีแนะนำเรา
 “Ah, they’re the guys who rescued ***” Hearing this, the husband rushed to thank us as well
"โอ้พวกเขาเป็นคนที่ช่วยชีวิต ***" เมื่อได้ยินแบบนี้สามีก็รีบไปขอขอบคุณพวกเราด้วยเช่นกัน
 “Why, our daughter had caused you guys some trouble! Thank you very much!” “Oh no, not at all” The husband joyfully lowered his head in thanks but I stop him, saying that it really wasn’t a big deal
"ทำไมลูกสาวของเราทำให้พวกคุณเดือดร้อน! 
 “You even entered the forest to look for her
"คุณแม้แต่เข้าไปในป่าเพื่อหาเธอ
 I’m ashamed, I really should have been the one to go……” “No matter what you say, please rest while you’re injured” “No! This wound is nothing! Compared to when darling would hit me!” Doink
ฉันรู้สึกอับอายฉันควรจะเป็นคนที่จะไป ...... "" ไม่ว่าคุณจะพูดอะไรโปรดพักผ่อนขณะที่คุณบาดเจ็บ "" ไม่! 
 In the midsts of his distress, we hear the sound of something blunt hitting the mister
ท่ามกลางความเจ็บปวดของเขาเราได้ยินเสียงบางอย่างที่ทื่อตีนาย
 “What are you saying, you! It’s embarrassing!” “……
"คุณกำลังพูดอะไรคุณ! 
as expected from darling, no mercy” The husband went into a prone position on the bed, it felt surreal to see the landlady go red
ตามที่คาดหวังจากที่รักไม่มีความเมตตา "สามีเดินเข้าไปในตำแหน่งคว่ำบนเตียงก็รู้สึก surreal เห็นเจ้าของบ้านไปสีแดง
 I see, so this is how they stop reckless behaviour
ฉันเห็นดังนั้นนี่คือวิธีที่พวกเขาหยุดพฤติกรรมประมาท
 Is mercilessly shooting down an injured person something that should be emulated? ……that was dangerous, I think I would normally die from that
กำลังปราบปรามอย่างไร้ความปราณีในการยิงคนที่ได้รับบาดเจ็บบางอย่างที่ควรจะเลียนแบบ? 
 “He~y, try using the herb that I brought with me!” “Ah, that’s right! Thanks a bunch!” “Eeeeee” The dad looked at Ribbon-chan fondly, immediately recovering from his position earlier
"เขา ~ y ลองใช้สมุนไพรที่ฉันนำมากับฉัน!" "โอ้ใช่แล้ว! 
 This husband is really the doting type
สามีคนนี้เป็นคนที่มีใจรักจริงๆ
 It was as if he didn’t sustain any damage
มันเหมือนกับว่าเขาไม่ได้รับความเสียหายใด ๆ
 Ribbon-chan must really love him
ริบบิ้นจังต้องรักเขาจริงๆ
 Like a content cat, she went to have her head petted
เหมือนแมวที่เป็นเนื้อหาเธอก็ไปที่หัวของเธอ petted
 It’s downright heart-warming
มันอบอุ่นจริงใจหัวใจ
 The landlady was beside them, and the herbs that Ribbon-chan just brought were taken to be ground in a mortar
เจ้าของร้านอยู่ข้างๆพวกเขาและสมุนไพรที่ริบบิ้นเพิ่งนำมาถูกนำมาบดเป็นปูนขาว
 She’d put more herbs into the mortar making a mixture
เธอจะใส่สมุนไพรลงในปูนที่ทำเป็นส่วนผสม
 When it’s done, they say it would be a medicine that heals wounds
เมื่อทำเสร็จแล้วพวกเขากล่าวว่ามันจะเป็นยาที่ช่วยสมานแผล
 “Here, put this on Daddy” “Okay!” Ribbon-chan took the mortar with the medicine from her mom, then smeared a cloth with the mixture from it
"เอานี่ใส่คุณพ่อ" "โอเค!" ริบบอนจังเอาปูนด้วยยาจากแม่ของเธอจากนั้นก็นำผ้ามาผสมกับมัน
 Oh so you use it as a poultice to smear on the injury
โอ้คุณใช้มันเป็นยาพอกเพื่อจุดประกายการบาดเจ็บ
 From the way it looked, it’s really crushed herbs
จากมุมมองมันเป็นสมุนไพรบดจริงๆ
 It’s a blue-green gel that looks like it would leave a stain
เป็นเจลสีฟ้าสีเขียวที่ดูเหมือนจะทำให้คราบสกปรก
 I frowned involuntarily, but I suddenly thought about something
ฉันจอมปลามล้าแต่ฉันก็นึกถึงบางสิ่งบางอย่าง
 In front of me is a patient who is in pain
ด้านหน้าของฉันเป็นผู้ป่วยที่มีอาการปวด
 Hmmm…
อืมม ...
 this might be a good chance to test something out
นี่อาจเป็นโอกาสดีที่จะทดสอบอะไรบางอย่าง
 “……” “What is it?” “Well, there’s something” Kawazu-san’s sharp eyes noticed how I looked
"...... " "มันคืออะไร?" "อืมมีอะไรบางอย่าง" ตาคมของ Kawazu สังเกตเห็นว่าฉันมองยังไง
 Before doing anything, I spoke to the the couple
ก่อนที่จะทำอะไรฉันพูดกับทั้งคู่
 “…
“...
hey, can I see that medicine for a bit?” “Eh? Sure, okay” I beg you to excuse me for being a bad guest, interrupting a father’s reunion with his wife and daughter
เฮ้, ฉันเห็นยาตัวนี้นิดหน่อยหรือเปล่า? "" อ่า? 
 Ribbon-chan was confused
Ribbon-chan กำลังสับสน
 “What is it?” “I’m sorry but, can I show you something?” “A, there’s no problem with that but…
"มันคืออะไร?" "ฉันขอโทษ แต่ฉันสามารถแสดงให้คุณเห็นบางสิ่งบางอย่าง?" "A, ไม่มีปัญหากับที่ แต่ ...
” I looked at the husband’s injury which was treated with the poultice
"ฉันมองไปที่การบาดเจ็บของสามีซึ่งได้รับการรักษาด้วยยาพอก
 Even with my untrained eye, I could immediately tell that it was a deep wound
แม้แต่กับสายตาที่ไม่ได้รับการฝึกฝนของฉันฉันก็สามารถบอกได้ทันทีว่ามันเป็นแผลลึก
 But I didn’t go out of my way, and take the medicine from Ribbon-chan, just to simply apply the poultice
แต่ฉันไม่ได้ออกไปจากทางของฉันและกินยาจาก Ribbon-chan เพียงแค่ใช้ยาพอก
 “Can I do it?” “? Are you some sort of doctor?” “…
"ฉันทำมันได้ไหม?" "? 
something like that” I immediately spouted a lie, and pat the wound using a medicine-dipped cloth
บางอย่างเช่นว่า "ฉันทันที spouted โกหกและ pat แผลโดยใช้ยา - จุ่มผ้า
 The mister’s face contorted in pain, but the show was just starting
ใบหน้าของนายพัวพันกับความเจ็บปวด แต่การแสดงกำลังเริ่มต้นขึ้น
 I placed my hand on top of the cloth and use magic
ฉันวางมือบนผ้าและใช้เวทมนตร์
 There was that magic I’d downloaded before we went into the forest
มีมายากลที่ฉันดาวน์โหลดมาก่อนที่เราจะเข้าไปในป่า
 The magical circle immediately appeared, radiating a warm light
วงกลมมหัศจรรย์ปรากฏขึ้นทันทีและแผ่กระจายแสงอุ่น
 “…
“...
 this guy” The mister’s murmuring reached my ears
ผู้ชายคนนี้ "เสียงพึมพำของคุณถึงหูของฉัน
 After a few seconds, everyone was left speechless in the face of the miracle that just occurred
หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีทุกคนก็ยังคงพูดไม่ออกเมื่อเผชิญกับความมหัศจรรย์ที่เพิ่งเกิดขึ้น
 It was as if the wound was an image playing in reverse, healing up
มันเหมือนกับว่าบาดแผลนั้นเป็นภาพที่เล่นในสิ่งที่ตรงกันข้ามการรักษา
 Bone, flesh, and skin came together to reconstruct their previous appearance
กระดูกเนื้อและผิวหนังมารวมกันเพื่อสร้างการปรากฏตัวครั้งก่อนของพวกเขา
 They also regained their function
พวกเขากลับมาทำงานอีกครั้ง
 By the time the light subsided, the wound disappeared without a trace
เมื่อเวลาที่แสงลดลงแผลหายไปโดยไม่มีร่องรอย
 It was clean, as if nothing ever happened
มันสะอาดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
 ” ” ” “………
"" "" .........
” ” ” ” The spectators weren’t able to say anything
"" "" ผู้ชมไม่สามารถพูดอะไรได้
 Of course, even I was amazed
แน่นอนว่าแม้ฉันประหลาดใจ
 The results were outstanding
ผลเป็นที่โดดเด่น
 “Ohhh…
“Ohhh ...
 this is amazing, wow! You…
นี้เป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจ, wow! 
 what did you do?” “E-er
คุณทำอะไร? "" E-er
 What do you mean? This is the effect of the herb your daughter brought, isn’t it? Riiight?” I acted as if it was normal
คุณหมายถึงอะไร? 
 Accepting what I said, the husband reacted
ยอมรับสิ่งที่ฉันพูดสามีตอบโต้
 There were tears on the corner of his eyes as he vigorously nodded
มีน้ำตาที่มุมดวงตาขณะที่เขาพยักหน้าอย่างแรง
 “……Ah! That’s right! Thank you so much ***!” “Yup!” I stiffly smile at the mother, and Kawazu-san oozed toad slime from his body – it was strange
“...... Ah! 
 But they were happy overall so it passed by unnoticed
แต่พวกเขามีความสุขโดยรวมจึงผ่านโดยไม่ต้องสังเกต