Chapter 51 Chapter 51 “What’s with this mountain, a harassment……?” “Please do your best, we still have a long way to go” “Come on now, stand firm” As always, Kawazu-san’s teasing voice is annoying
บทที่ 51 บทที่ 51 "มีอะไรเกิดขึ้นกับภูเขานี้การล่วงละเมิด ...... " "กรุณาทำอย่างดีที่สุดเรายังคงมีทางยาวไกล" "มาเดี๋ยวนี้เถียงกันเถอะ" เหมือนเคยเสียงล้อเลียนของคาวาซูซ่าเป็นเรื่องที่น่ารำคาญ
 We’re currently in the middle of climbing
ขณะนี้เรากำลังอยู่ระหว่างการปีนเขา
 It’s a mountain road that offers nothing but the view of the mountain, andwe’ve been walking steadily for half a day now
เป็นถนนบนภูเขาที่ไม่มีอะไรนอกจากทิวทัศน์ของภูเขาและเรากำลังเดินอย่างมั่นคงอยู่ครึ่งวัน
 The only reason why I haven’t done something like Teleport is because thismountain is complex
เหตุผลเดียวที่ทำให้ฉันไม่ได้ทำอย่าง Teleport เพราะเหตุนี้น้ำพุมีความซับซ้อน
 If one doesn’t do it well, there’s a chance that there will be a head-oncollision with the rocks, so continuous teleportation is risky
ถ้ามีใครทำไม่ดีมีโอกาสที่จะมีการชนกับก้อนหินด้วยเหตุนี้ teleportation ต่อเนื่องจึงมีความเสี่ยง
 No…… there should be a magic that will allow long-distance travel
ไม่ ...... ควรมีเวทมนตร์ที่จะช่วยให้เดินทางไกลได้
 However
อย่างไรก็ตาม
 [And that’s precisely the reason why you don’t have any physicalendurance (sigh)] ……withdrawing after being told something like that would be like anemasculation for a man
[และนี่คือเหตุผลที่คุณไม่มีความสามารถทางกายภาพ (ถอนหายใจ)] ...... ถอนตัวหลังจากได้รับการบอกเล่าบางอย่างเช่นว่าจะเป็นเหมือนการทำเงินของมนุษย์
 That’s why I’m braving the mountain path like this, as the slope of themountain becomes more treacherous the further you go
นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันกล้าที่จะเดินบนภูเขาเช่นนี้เนื่องจากความลาดชันของภูเขาสูงยิ่งกว่าที่คุณจะไป
 However, it can already be said that I’m different from a common modernperson who lacks exercise Ever since I came here, I’ve been travelling here and there
แต่ก็สามารถกล่าวได้ว่าฉันแตกต่างจาก modernperson ทั่วไปที่ขาดการออกกำลังกายนับตั้งแต่ฉันมาที่นี่ฉันได้รับการเดินทางไปที่นี่และที่นั่น
 I’ve also been secretely doing some push-ups and they’re showing someresults
ฉันยังแอบทำ push-ups อยู่บ้างและพวกเขากำลังแสดงให้เห็นถึงความเป็นผู้ใหญ่
 My abdominal muscles that could be seen from the baths havebecome a little defined lately
กล้ามเนื้อหน้าท้องของฉันที่สามารถมองเห็นได้จากห้องอาบน้ำมีเพียงเล็กน้อยที่กำหนดไว้เมื่อเร็ว ๆ นี้
 I can keep up with everyone right now, isn’t that quite something? I could also keep going a little farther…… “We’re finally a quarter of the way there
ตอนนี้ฉันสามารถติดตามทุกคนได้ 
 The roads would be much moredifficult from here onwards so be careful-…… is something wrong?” Noob mistake, please go easy on me
ถนนจะเบื่อหน่ายตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปดังนั้นจงระวัง - ...... มีอะไรผิดพลาด? "ความผิดพลาดของ Noob โปรดไปที่ฉัน
 “No, nothing…… ” I can’t say it, no matter how desperately I’m trying, trying to take anotherstep
"ไม่มีอะไร ...... " ฉันไม่สามารถพูดได้ไม่ว่าฉันกำลังพยายามอย่างมากแค่ไหนพยายามที่จะก้าวต่อไป
 Naito-san was leading while holding the map with one hand, still wearinga complete fullplate armor sans the helmet
Naito-san กำลังยืนอยู่ระหว่างที่ถือแผนที่ไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง แต่ยังคงสวมเกราะเต็มรูปแบบไว้ในหมวกนิรภัย
 Just how come she’s not evenhaving a hard time breathing? Kawazu-san was using his froggy body and he’s humming a cheerful song
แค่ว่าเธอถึงยังไม่ถึงกับหายใจลำบาก 
 I was following behind them like a toddler
ฉันติดตามพวกเขาเหมือนเด็กวัยหัดเดิน
 This journey’s representatives are the three of us
ตัวแทนของการเดินทางครั้งนี้คือพวกเราสามคน
 Additionally, the dragonfly and Kumaemon are house-sitting
นอกจากนี้แมลงปอและ Kumaemon ยังมีบ้านอยู่ด้วย
 Regarding Kumaemon, he’s also in need of a new weapon and it wouldhave been better if he went with us, but someone had to take over ourduties in the forest
เกี่ยวกับ Kumaemon เขายังต้องการอาวุธใหม่และจะดีกว่าถ้าเขาไปกับเรา แต่ต้องมีหน้าที่รับผิดชอบในป่า
 He discussed with Naito-san and decided to stay
เขาคุยกับ Naito-san และตัดสินใจพัก
 The dragonfly…… would probably just be troublesome today
แมลงปอ ...... น่าจะเป็นเรื่องลำบากในวันนี้
 ‘Once you’re there, tell me if something interesting comes up’, it’s stillfresh in my memories how she sent us out while munching on a cookie
'เมื่อคุณอยู่ที่นั่นแล้วบอกฉันว่ามีอะไรที่น่าสนใจขึ้นมาบ้างไหมมันยังคงความสดใหม่อยู่ในความทรงจำของฉันว่าเธอส่งพวกเราออกไปขณะที่เคี้ยวคุกกี้
 “We’ll soon be near some Wyvern nests
"เร็ว ๆ นี้เราจะอยู่ใกล้กับรัง Wyvern
 There’s no way to know what willhappen, so please take caution” It’s not the time to complain as Naito-san briefed us about what to expectonce we neared some places
ไม่มีทางรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นดังนั้นโปรดระมัดระวัง "ไม่ใช่เวลาที่จะบ่นว่า Naito-san ได้ให้คำอธิบายเกี่ยวกับสิ่งที่คาดหวังว่าเราใกล้สถานที่บางแห่งแล้ว
 But well, something like that isn’t really a problem for me
แต่ดีบางอย่างเช่นที่ไม่ได้จริงๆปัญหาสำหรับฉัน
 “Ah, those parts will probably be alright
"อ่าส่วนไหนก็คงจะไม่เป็นไร
 I’m quite disliked by beasts, yousee” “What kind of reasoning is that
ฉันค่อนข้างไม่ชอบสัตว์คุณเห็น "" เหตุผลแบบนั้นคืออะไร
 ……somehow I kind of understand” Naito-san showed an immediate understanding
...... อย่างใดฉันเข้าใจแบบนั้น "นาอิโตะแสดงความเข้าใจได้ทันที
 What does it imply when something like this has become easy tounderstand? There’s some necessity for me to deliberate this
มันหมายถึงอะไรเมื่อบางอย่างเช่นนี้ได้กลายเป็น tounderstand ง่าย? 
 “By the way, aren’t Wyverns creatures that kinda resemble Dragons? Arethey related to Suke-san and the others?” “No, Wyverns aren’t dragons, they’re categorized as demonic beasts
"โดยวิธีการที่ไม่ Wyverns สิ่งมีชีวิตที่คล้ายกับมังกร? 
 Betterremember that because Dragons will try to kill you when you saysomething like that to them” The easygoing Kawazu-san was the one who answered my easy question
จงระลึกดีว่ามังกรจะพยายามฆ่าคุณเมื่อพูดแบบนั้นกับพวกเขา "คาวาซึ - ซานเป็นคนที่ตอบคำถามง่ายๆของฉัน
 Hmm, it seems like there are clans that you can’t lump together
อืมดูเหมือนว่ามีกลุ่มชนที่คุณไม่สามารถรวมตัวกันได้
 It really is for the best to remember it because I don’t want tounintentionally antagonize either of them
เป็นเรื่องที่ดีที่สุดที่จะจดจำได้เพราะฉันไม่ต้องการแสดงความเป็นปฏิปักษ์กับทั้งสองอย่าง
 “Got it…… however, just how many dangers are there in this mountain?It’s almost like a theme park, like the ones you can pay for back in myworld” I tried to lightly pass off my anxiety about the future by being talkative, butKawazu-san snorted a laugh
"มันเป็นอย่างไร ...... อย่างไรก็ตามมีอันตรายอยู่ที่ภูเขานี้มากแค่ไหนมันเกือบจะเหมือนกับสวนสนุกเช่นเดียวกับที่คุณสามารถจ่ายได้สำหรับ myworld" ฉันพยายามจะทำให้ความวิตกกังวลเกี่ยวกับอนาคตของฉันมากขึ้นโดยการพูดคุย, 
 “I wonder? Isn’t it useless to think about that? Rather, it’s your physicalendurance that’s a cause for concern” “I said…… I’m fine
"ฉันสงสัย? 
 I can just recover as much as I want with magic…… ah” Kawazu-san looked incredibly pleased when I unintentionally let that slip,he laughed as he gathered his hands behind him
ฉันสามารถกู้คืนได้มากเท่าที่ฉันต้องการด้วยเวทมนตร์ ...... ah "Kawazu-san ดูดีใจเหลือเกินเมื่อบังเอิญปล่อยใบนั้นเขาหัวเราะขณะที่เขารวบรวมมือของเขาไว้ข้างหลังเขา
 Damn, I said something unnecessary
ด่าฉันพูดบางสิ่งบางอย่างที่ไม่จำเป็น
 It seemed that his previous remark was meant as a bait
ดูเหมือนว่าคำพูดก่อนหน้านี้มีความหมายว่าเป็นเหยื่อ
 “Hoho
“โฮะ
 You’re just good at relying one magic! Well it can’t be helped,what, just use it however you like, right? I’m not using it though! Youthisn’t that impressive after all” “Guh……
คุณทำได้ดีในการใช้เวทมนตร์เพียงอย่างเดียว! 
 hmph! I didn’t mean it like that! That was just a figure of speechjust now! There’s no need to use magic, this is just sightseeing!Sightseeing! Rather, shouldn’t Kawazu-san worry that your skin might dryup?” “Hmph! My moist body will always velvety damp!” My useless, stake-less conversation with Kawazu-san should have reachedNaito-san, but she still didn’t break her prim expression and seriously said, “…… I understand that you’re not worried
ฮึ่ม! 
 However, I can’t be like that
แต่ฉันไม่สามารถเป็นแบบนั้นได้
 Atleast, I don’t know what to expect in these mountains” “Ah, I can deal with almost anything
Atleast ฉันไม่ทราบว่าจะคาดหวังอะไรในเทือกเขาเหล่านี้ "" อ่าฉันจัดการได้เกือบทุกอย่าง
 Leave it to me, even if it’s a naturaldisaster” “A natural disaster?…… No, the weather should be fine for a while” “……you were supposed to tsukkomi*, Naito-san” (T/N: see previouschapters) “R-really? I’m sorry” You really don’t have to apologize, you know? It’s a problem how Naito-san’s reactions are never wrong, considering thatit’s not really a joke
ปล่อยให้ฉันถึงแม้ว่ามันจะเป็นภัยพิบัติทางธรรมชาติ "" ภัยพิบัติทางธรรมชาติ ...... ไม่อากาศก็น่าจะดีสักหน่อย "" ...... คุณควรจะซึคคามิ *, Naito-san "(T / N: ดูที่บทก่อนหน้า 
 We proceeded forward while in that condition until we could finally seethe first landmark
เราดำเนินต่อไปในขณะที่อยู่ในสภาพนั้นจนกว่าเราจะได้เห็นสถานที่สำคัญแห่งแรก
 I looked around with eyes like a kindergartener’s that went to the zoo for afield trip
ฉันมองไปรอบ ๆ ดวงตาเหมือนเด็กอนุบาลที่ไปสวนสัตว์เพื่อเดินทางไปนอกสถานที่
 There were a lot of green-winged reptiles on the huge rocks
มีสัตว์เลื้อยคลานเขียวชอุ่มอยู่บนก้อนหินขนาดใหญ่
 However, the dragons that I’ve seen are really much more intelligent,resemblings humans a lot
อย่างไรก็ตามมังกรที่ผมเคยเห็นนั้นมีความฉลาดมากกว่ามนุษย์
 Wyverns are really beast-like
Wyverns เป็นสัตว์จริงๆเหมือน
 It like walking in a Safari Park, this uncomfortable atmosphere is reallydifferent from dragons
มันเหมือนกับการเดินเล่นในสวนซาฟารีบรรยากาศที่อึดอัดนี้แตกต่างจากมังกรจริงๆ
 They don’t try to approach us at all, in fact, they were fleeing as fast aspossible
พวกเขาไม่พยายามที่จะเข้าใกล้เราเลยจริง ๆ แล้วพวกเขาก็หนีเร็วเท่าที่จะทำได้
 I really scare them off after all
ผมกลัวพวกเขาออกหลังจากทั้งหมด
 What lies ahead gives me a feeling ofloneliness instead of a feeling of crisis
สิ่งที่อยู่ข้างหน้าทำให้ฉันรู้สึกถึงความอ่อนโยนแทนความรู้สึกของวิกฤต
 “They don’t have to be that terrified……” “……this is actually quite a strange sight to witness
"พวกเขาไม่จำเป็นต้องเป็นที่น่ากลัว ...... " "...... นี้เป็นจริงค่อนข้างแปลกที่จะเป็นพยาน
 They’re famous forbeing ferocious demon beasts” Naito-san was watching said ferocious demon beasts that were obviouslyfrightened, she had the secure air of a spectator
พวกเขากำลังโด่งดังในเรื่องของสัตว์ปีศาจดุร้าย "Naito-san กำลังเฝ้าดูสัตว์ปีศาจที่ดุร้ายที่เห็นได้ชัดว่าเธอมีอากาศที่ปลอดภัยของผู้ชม
 And with that, there’s no problem to pass by the frightened Wyverns’ nest
และด้วยเหตุนี้ไม่มีปัญหาใด ๆ ที่จะต้องผ่านรังของ Wyverns ที่น่ากลัว
 It was then that it occurred, in a place just over the nests
มันเป็นที่เกิดขึ้นในสถานที่เพียงกว่ารัง
 From somewhere, we clearly heard a scream that’s different from ananimal’s
จากที่ใดที่หนึ่งเราได้ยินเสียงกรีดร้องที่แตกต่างไปจาก ananimal
 “Waaaah! Please help meeee!” Since it was a voice calling for help, there’s no way we can just ignore it
“Waaaah! 
 “What is this about?” “Hmm, is it a human?” The three of us looked at each other, then a large Wyvern appeared fromthe front, and I could spot a small shadow being chased, running awaywith all it’s might
"เรื่องอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้?" "อืมมันเป็นมนุษย์หรือ?" พวกเราสามคนมองกันและกันจากนั้นหน้า Wyvern ตัวใหญ่ก็โผล่ขึ้นมาจากด้านหน้าและฉันก็เห็นเงาเล็ก ๆ ถูกไล่ล่าวิ่งหนีไปหมดแล้ว
 “It seems like someone’s being chased…… I’ll go” Naito-san made her move before I could say something
"ดูเหมือนว่ามีคนถูกไล่ล่า ...... ฉันจะไป" Naito-san เดินหน้าเธอก่อนที่ฉันจะพูดอะไร
 The Wyvern was chasing someone that’s half of my height, and it lookedlike a child at first glance
Wyvern ไล่คนที่เป็นครึ่งหนึ่งของความสูงของฉันและมันดูเหมือนเด็กได้อย่างรวดเร็วก่อน
 The Wyvern was engrossed with the prey right before its eyes so it didn’tseem like it noticed us
Wyvern รุกล้ำไปกับเหยื่อก่อนที่ดวงตาของมันจะเห็นได้ชัด
 Naito-san quickly jumped away, passing the shorty that was being chased
Naito-san รีบกระโดดออกไปอย่างรวดเร็วโดยผ่าน Shorty ที่ถูกไล่ล่า
 She sent a kick right between the Wyvern’s brows before it could evenrefocus itself
เธอเตะขวาระหว่างคิ้วของ Wyvern ก่อนที่มันจะสามารถปรับตัวได้เอง
 It’s really huge compared to me, so I prepared my magic in case Naito-sangets blown away
มันใหญ่มากเมื่อเทียบกับฉันดังนั้นฉันจึงเตรียมมายากลของฉันในกรณีที่ Naito-sangets พัดไป
 However…… “Gruaaaaa!!” It was the Wyvern that was blown away and crashed
อย่างไรก็ตาม ...... "Gruaaaaa !!" มันเป็น Wyvern ที่ถูกพัดพาและพังทลาย
 It wasn’t enough to exhaust the force from Naito-san, so it bouncedexaggeratedly on the ground, like a rubber ball
ไม่เพียงพอที่จะใช้กำลังจาก Naito-san เพราะฉะนั้นมันจึงกระเด้งขึ้นมาบนพื้นเหมือนลูกยาง
 In the end, it foamed in the mouth and fled to the sky
ในที่สุดก็โฟมในปากและหนีไปสู่ท้องฟ้า
 You can see justhow much panic it was in
คุณสามารถเห็นความตื่นตระหนกอย่างมากที่เกิดขึ้นได้
 Well, anyone would be like that if they received such a ridiculous kick outof nowhere
ดีทุกคนจะเป็นเช่นนั้นถ้าพวกเขาได้รับดังกล่าวเตะไร้สาระไม่มีที่ไหนเลย
 I actually felt like praising it for surviving that
ที่จริงฉันรู้สึกเหมือนเป็นการยกย่องสำหรับการมีชีวิตรอดที่นั่น
 “Phew
"วุ้ย
 Are you alright?” “Y-yes……” And acting as if nothing happened, Naito-san proceeded to help theshorty
คุณไม่เป็นไร? "" Y-yes ...... "และทำตัวราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น Naito-san ก็ช่วยสืบสวนเรื่องนี้ได้
 As for me, I couldn’t believe what I was seeing so I rubbed my eyes
สำหรับฉันฉันไม่สามารถเชื่อในสิ่งที่ฉันเห็นดังนั้นฉันจึงลูบสายตาของฉัน
 Is it…… really normal for warriors to kick away a Wyvern with nothing butsheer strength? I thought her movements were a little more conventional compared toSailor Soldier but…… When it comes to power, Naito-san is really built differently
มันเป็นเรื่องปกติหรือไม่สำหรับนักรบที่เตะออก Wyvern ด้วยความแรงของ butsheer? 
 “Hey, Kawazu-san…… I thought that Naito-san was strong when she foughtSailor Soldier, but isn’t she overly strong?” I thought I was prepared for changes in rewriting my common sense, butthat doesn’t seem to be the case
"สวัสดี Kawazu-san ...... ฉันคิดว่า Naito-san แข็งแกร่งมากเมื่อเธอสู้กับ Soldier Soldier แต่เธอไม่เข้มแข็งเกินไปหรือ?" ฉันคิดว่าฉันพร้อมแล้วสำหรับการเปลี่ยนแปลงในการเขียนความรู้สึกร่วมกันของฉัน แต่ก็ดูเหมือนจะไม่ได้เป็นเช่นนั้น 
 Because Kawazu-san didn’t look like he was opening his mouthdumbfounded
เพราะ Kawazu-san ไม่ได้ดูเหมือนเขาจะเปิดปากซะก่อน
 “Indeed…… this is also the first time I saw someone send those thingsflying with a kick” “I see……” Why is it that apparently, being common isn’t something that happens? Naito-san brought the person that she rescued over to the dazed us
"อันที่จริง ...... นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นใครบางคนส่งข้อความเหล่านี้ด้วยการเตะ" "ฉันเห็น ...... " ทำไมมันถึงเห็นได้ชัดว่าการเป็นเรื่องธรรมดาไม่ใช่เรื่องที่เกิดขึ้น? 
 “Is something wrong? A, right
"มีอะไรบางอย่างผิดปกติ? 
 Since we’re here, why don’t we bring thatWyvern from before as a souvenir? I heard that they’re very tasty” I opened my mouth and declined, ‘no thanks’, to the absurdly wild Naito-san
ตั้งแต่เรามาที่นี่ทำไมเราไม่นำของเวิร์นมาจากที่ก่อนเพื่อเป็นที่ระลึก? 
 “Uh…… we still have a long journey ahead, why don’t we just let it go?Yea” “Are you sure? But I suppose that’s true” I secretly stole a glance at Naito-san, and patted my own abs
"อืม ...... เรายังมีการเดินทางที่ยาวนานอยู่ข้างหน้าทำไมเราไม่ปล่อยมันไปใช่ไหม?" "คุณแน่ใจหรือ? 
 The fact that my abs were finally getting some definition…… I think that I’llkeep that to myself
ความจริงที่ว่า abs ของฉันในที่สุดได้รับความหมายบางอย่าง ...... ฉันคิดว่าฉัน 'llkeep ที่ให้กับตัวเอง