Chapter 15 A resource crisis was now present in the Garden of Peaches
บทที่ 15 วิกฤติทรัพยากรมีอยู่ใน Garden of Peaches
 Two weeks after Hai Yun Fan had left, or one month after most of the competitors had arrived, everyone had gathered enough experience and favourability to proceed to the next step – aside from those retarded princelings who had screwed up on their part
สองสัปดาห์หลังจากที่ Hai Yun Fan ทิ้งหรือหนึ่งเดือนหลังจากที่คู่แข่งส่วนใหญ่ได้มาถึงแล้วทุกคนได้รวบรวมประสบการณ์และความชอบที่เพียงพอเพื่อดำเนินการต่อไปในขั้นตอนต่อไปนอกเหนือจากบรรดาเจ้าอาวาสที่กลั่นแกล้ง
 After a month, most strategies had been tested by most of the challengers
หลังจากเดือนหนึ่งกลยุทธ์ส่วนใหญ่ได้รับการทดสอบโดยส่วนใหญ่ของผู้ท้าชิง
 Although they weren’t comparable to Wang Lu, who spent all of his days hiding away in his room, planning and strategizing, most of the youths here were indeed geniuses from all over the land
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถเทียบได้กับวังลูซึ่งใช้เวลาอยู่กับเขาทั้งวันซ่อนตัวอยู่ในห้องวางแผนและวางกลยุทธ์ส่วนใหญ่ของเยาวชนนี่เป็นอัจฉริยะที่แท้จริงจากทั่วทั้งแผ่นดิน
 Collectively, they gained more and more experience and knowledge through their endeavours
พวกเขาได้รับประสบการณ์และความรู้มากขึ้นจากความพยายามของพวกเขา
   Everyone had calculated the number of villagers in the Garden of Peaches to be around 120, which meant that there were only enough quests for twenty or so challengers to move on to the next trial
ทุกคนได้คำนวณจำนวนชาวบ้านในสวนพีชประมาณ 120 ซึ่งหมายความว่ามีเควสเพียงจำนวนพอสำหรับนักท้าทาย 20 คนหรือมากกว่านั้นที่จะย้ายไปทดลองต่อไป
 Most of the challengers were focused on gaining the favourability of one particular villager, such that when it reached a certain point, it would trigger a special quest, which its completion would allow them to leave the Garden of Peaches
ผู้ท้าชิงส่วนใหญ่มุ่งความสนใจไปที่การเพิ่มความน่าสนใจของชาวบ้านคนหนึ่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งเช่นเมื่อถึงจุดหนึ่งแล้วจะทำให้เกิดภารกิจพิเศษซึ่งความสำเร็จจะทำให้พวกเขาออกจากสวนของพีช
 But once completed, it would never appear again – regardless whether it was an A Rank quest or a B Rank quest etc
แต่เมื่อเสร็จสิ้นแล้วก็จะไม่ปรากฏอีกครั้ง - ไม่ว่าจะเป็นเควส A Rank หรือ B Rank ฯลฯ
 The dilemma between the Village Chief, Auntie Liu and Mrs He Lu, or the heartbroken and hairy Little Fong, who could now only eat a ‘measly’ ten steamed buns per meal – their quests would not be available to anyone again
ภาวะที่กลืนไม่เข้าคาย้ญระหว่างหัวหน้าหมู่บ้านคุณป้าหลิวและคุณเฮ้ยหรือลูกสาวเล็ก ๆ ที่เสียใจและหลงใหลในลิตเติ้ลฟงผู้ซึ่งตอนนี้สามารถกินขนมปังนึ่งได้เพียง 10 กระปุกต่อมื้อเท่านั้นภารกิจของพวกเขาจะไม่สามารถใช้ได้กับใครอีกแล้ว
   Most of the A Rank quests had been taken already, or screwed up by various idiots
เควสแบบ A ส่วนใหญ่ได้รับการดำเนินการมาแล้วหรือถูกเมาโดยโง่ต่างๆ
 The B Rank quests were currently being fought over, and people were desperately looking for C  Rank quests
ขณะนี้เควส B Rank กำลังถูกสู้รบและผู้คนกำลังมองหาเควสเควสอย่างมาก
 For those who had come out of the Cloud Wave Map later, they made up the lack of quality with quantity
สำหรับผู้ที่ออกมาจาก Cloud Wave Map ในภายหลังทำให้พวกเขาขาดคุณภาพและมีปริมาณ
 Surely ten or so C Rank quests was worth a B Rank quest, right? Perhaps twenty or thirty C Rank quests were worth an A Rank quest? Those who already had an A Rank quest on their hands were extremely careful in handling it
แน่นอนสิบหรือดังนั้นเควสเควสมีมูลค่าการแสวงหา Rank B ใช่ไหม? 
 All the competition and fighting over quests quickly depleted the overall pool of quests available
การแข่งขันทั้งหมดและการต่อสู้กับเควสได้หมดไปโดยสิ้นเชิงว่ามีเควสรวมอยู่ด้วย
 What made things worse was that the resources were not distributed evenly at all: some people had occupied ten or so quests, and some were not able to find any, and resigned to their fate of being stuck in the Garden of Peaches forever
สิ่งที่ทำให้สิ่งเลวร้ายยิ่งขึ้นคือทรัพยากรไม่ได้กระจายอย่างเท่าเทียมกัน: บางคนได้ครอบครองสิบหรือมากกว่าเควสและบางส่วนไม่สามารถหาใด ๆ และลาออกไปชะตากรรมของพวกเขาถูกขังอยู่ในสวนของลูกพีชตลอดกาล
 With such a resource crisis, violent conflict could explode out at any time
ด้วยวิกฤติทรัพยากรดังกล่าวความขัดแย้งรุนแรงอาจระเบิดขึ้นได้ตลอดเวลา
 At this point, everyone thought of one person: the mysterious person who had locked himself up in the courtyard of the Village Chief’s residence, and had not even attempted any quests… “Strange, what is this child waiting for?” Standing on top of the clouds, Liu Xian, who had been observing for close to a month, gave a yawn
เมื่อมาถึงจุดนี้ทุกคนก็นึกถึงคนคนหนึ่ง: คนลึกลับที่ล็อกตัวเองอยู่ที่ลานบ้านของหัวหน้าหมู่บ้านและไม่ได้พยายามทำเควสใด ๆ ... "แปลกที่เด็กคนนี้กำลังรออะไรอยู่" ยืนอยู่ด้านบน 
 Because of the gambling incident, the Elder had been ordered to observe and invigilate the Garden of Peaches
เพราะเหตุการณ์การพนันนั้นเอ็ลเดอร์ได้รับการสั่งให้เฝ้าระวังและดูแลสวนแห่งลูกพีช
 Apart from meditating and circulating spiritual energy throughout his body, all he could do was to watch the events going on in the Garden of peaches
นอกเหนือจากการนั่งสมาธิและหมุนเวียนพลังงานทางจิตวิญญาณไปทั่วร่างกายแล้วสิ่งที่เขาทำได้ก็คือการเฝ้าดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในสวนของลูกพีช
 Luckily, there were many amusing things in the village, such as the incident between the princeling and Little Fong
โชคดีที่มีเรื่องน่าขบขันมากมายในหมู่บ้านเช่นเหตุการณ์ระหว่างเจ้าฟ้าและลิตเติ้ลฟง
 That incident had almost caused him to start laughing while circulating spiritual energy in his body, which could have resulted in qi deviation
เหตุการณ์ดังกล่าวทำให้เขาเกือบจะเริ่มหัวเราะขณะหมุนเวียนพลังงานทางจิตในร่างกายของเขาซึ่งอาจส่งผลให้เกิดความคลาดเคลื่อนของฉี
 [Qi deviation is pretty much the “uncontrolled flow of Qi (spiritual energy) in the body”, that can lead to one losing their senses and going crazy]
[Qi เบี่ยงเบนเป็นสวยมาก "การไหลไม่ควบคุมของ Qi (พลังงานจิตวิญญาณ) ในร่างกาย" ที่สามารถนำไปสู่การสูญเสียความรู้สึกของพวกเขาและจะบ้า]
   However, as a spectator, there was something Liu Xian was not satisfied about… what was the youth who the Head Elder had his eyes on doing? He had achieved incredible results in the Cloud Wave Map, so why was he doing nothing in the Garden of Peaches? It was possible to see everything from the clouds, and it was clear that Wang Lu hadn’t gone out in almost a month
อย่างไรก็ตามในฐานะผู้ชม Liu Xian มีบางอย่างที่ไม่พอใจเกี่ยวกับ ... เยาวชนอายุเท่าไหร่ที่หัวหน้า Elder ได้มองเห็นการทำของเขา? 
 Even his little pageboy had already completed his quests, and his completion status was in the top three in the whole village
แม้แต่หน้าเพจเล็ก ๆ ของเขาก็ได้ทำเควสเสร็จสมบูรณ์แล้วและสถานะความสมบูรณ์ของเขาอยู่ในอันดับที่สามของทั้งหมู่บ้าน
 He was viewed by all the other challengers with respect and admiration, and had a status far above his incomprehensible master
เขาถูกมองโดยผู้ท้าชิงคนอื่น ๆ ด้วยความเคารพและชื่นชมและมีสถานะเหนือต้นแบบที่ไม่สามารถเข้าใจได้
   At this rate, there would only be one outcome
ในอัตรานี้จะมีเพียงผลลัพธ์เดียวเท่านั้น
 Liu Xian was curious as to what that little Wang Lu was thinking
หลิวซีอานอยากรู้ว่าวังลูกำลังคิดอะไรอยู่
 “Good morning Senior Brother
"สวัสดีพี่ชายอาวุโส
” While he was still deep in thought, a familiarly irritating voice resounded in his ears
"ในขณะที่เขายังคงลึกในความคิดเสียงระคายเคืองที่คุ้นเคยดังก้องอยู่ในหูของเขา
 Luckily, Liu Xian was in a fairly good mood, and was able to repress the anger he felt upon hearing the voice
โชคดีที่ Liu Xian อยู่ในอารมณ์ที่ดีพอสมควรและสามารถขจัดความโกรธที่เขารู้สึกเมื่อได้ยินเสียง
 “Oh, Fifth Junior Sister, what instructions do you have?” “No instructions, I just came to play with you for a bit
"โอ้ Fifth Junior Sister คุณมีคำแนะนำอะไรบ้าง?" "ไม่มีคำแนะนำฉันเพิ่งมาเล่นกับคุณสักหน่อย
”   The woman in white talked as she deftly walked to Liu Xian’s side
"หญิงสาวคนหนึ่งพูดขาวขณะที่เธอเดินอย่างชาญฉลาดไปยังฝั่งของหลิวเซียง
 “After twenty days, Senior Brother hasn’t been moved by my genius design?” Liu Xian examined his conscience
"หลังจากยี่สิบวันบราเดอร์อาวุโสไม่ได้รับการออกแบบโดยอัจฉริยะของฉัน" Liu Xian ตรวจสอบมโนธรรมของเขา
 He was indeed shocked, upon finding that there were no actual ‘villagers’ in the village- every ‘villager’ was actually a puppet created by an ingenious illusion array
เขาตกใจจริงๆเมื่อพบว่าไม่มีชาวบ้านเกิดขึ้นจริงในหมู่บ้านชาวบ้านทุกคนเป็นหุ่นเชิดที่สร้างขึ้นโดยอาร์เรย์ภาพลวงที่แยบยล
 However, their performance was vastly superior to that of a normal puppets’, such as the Village Chief, He Lu Shi and Old Auntie Liu
อย่างไรก็ตามการแสดงของพวกเขาก็ยิ่งใหญ่กว่าการเป็นหุ่นเชิดปกติเช่น Village Chief, He Lu Shi และป้าหลิว
 Of course, this was not something terribly amazing, as the Spirit Blade Sect’s grand entrance array was thousands of times more sophisticated, but considering Fifth Junior Sister’s cultivation and her intelligence, such an array was shocking
แน่นอนว่านี่ไม่ใช่สิ่งมหัศจรรย์ที่น่าอัศจรรย์ใจเนื่องจาก Spirit array ของ Spirit Blade Sect มีความซับซ้อนมากกว่าหลายพันครั้ง แต่เมื่อพิจารณาถึงการเพาะปลูกของ Fifth Junior Sister และความฉลาดของเธอแล้วอาร์เรย์ดังกล่าวก็ตกตะลึง
   But shock was simply shock
แต่ตกใจก็ตกใจ
 “…Do you know how much trouble you’ve caused for everyone? You’ve messed up the entire Celestial Gathering!” “No
"... คุณรู้ไหมว่าปัญหาที่เกิดขึ้นกับทุกคน? 
 I think the Celestial Gathering has evolved because of me
ฉันคิดว่า Celestial Gathering มีวิวัฒนาการมาจากฉัน
” “No one needs your stupid evolution!” “Senior Brother, you’re being naughty again
"" ไม่มีใครต้องการวิวัฒนาการโง่ของคุณ! "" บราเดอร์อาวุโสคุณกำลังซนอีกครั้ง
 Then, what about that boy who walked out of the Garden of Peaches a week ago, I’m sure he’s talented enough for you to be moved, right?”   “Urgh…” Thinking back to the youth from a week ago, Liu Xian could not remain indifferent- he had first rate character and emotional stability, first rate intellect, first rate EQ, and although his spirit base wasn’t that great, his other qualities made up for it
แล้วเขาก็เดินจาก Garden of Peaches เมื่อสัปดาห์ก่อนฉันแน่ใจว่าเขามีพรสวรรค์พอที่จะย้ายไปได้ใช่มั้ย? "" Urgh ... "การคิดถึงเยาวชนจากสัปดาห์ที่แล้ว Liu Xian 
 This sort of person was one who could achieve great things, and was far better than some of those evildoers
คนประเภทนี้เป็นคนที่สามารถบรรลุสิ่งที่ยิ่งใหญ่และดีกว่าคนชั่วบางคน
 Indeed, Liu Xian could not help but feel moved…   “What does that have to do with the Garden of Peaches? Hai Yun Fan’s results in the Cloud Wave Map were already excellent!” “Buuuut at least I helped you eliminate a bunch of defective products
แท้จริงแล้วหลิวซีอานไม่สามารถช่วยได้ แต่รู้สึกว่าถูกย้ายไป ... "สิ่งที่เกี่ยวกับสวนพีชมีอะไรบ้าง? 
” “Hmph
"" Hmph
” Liu Xian did not agree or disagree
Liu Xian ไม่เห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย
 He simply could not tolerate princelings like Xie Qian Long and his two companions
เขาไม่สามารถทนต่อเจ้าชายเช่น Xie Qian Long และสหายทั้งสองของเขาได้
 Luckily they had been eliminated in the Garden of Peaches, otherwise, he would have had many headaches to deal with, had the three of them made it into the Spirit Blade Sect
โชคดีที่พวกเขาได้รับการกำจัดในสวนพีชมิฉะนั้นเขาจะต้องปวดหัวมากเพื่อรับมือกับพวกเขาทั้งสามคนได้เข้าสู่ Spirit Blade Sect
 However, if one truly wanted Liu Xian to admit that the Garden of Peaches was beneficial, it would have been easier to just refine his nine-coloured Yuanying
อย่างไรก็ตามหากต้องการอย่างแท้จริง Liu Xian ยอมรับว่า Garden of Peaches เป็นประโยชน์ก็จะได้ง่ายขึ้นเพียงแค่ปรับแต่ง Yuanying เก้าสีของเขา
 The Ethereal Peak Elder changed the topic
Elder Ethereal Peak เปลี่ยนหัวข้อ
 “So in this Garden of Peaches, are there any penalties for those who just laze around?”   “Lazing around?” The Fifth Junior Sister’s eyes widened
"ในสวนแห่งพีชนี่มีบทลงโทษสำหรับผู้ที่เพิ่งจะขี้เกียจอยู่รอบ ๆ หรือไม่?" "โกหกรอบ ๆ " ดวงตาของน้องสาวที่ห้ากว้างขึ้น
 She looked down, and locked on to a certain person, and her expression changed
เธอมองลงมาและล็อกให้กับคนบางคนและท่าทางของเธอเปลี่ยนไป
 “Senior Brother, you’re mistaken
"บราเดอร์อาวุโสคุณเข้าใจผิด
 This person isn’t lazing around at all
คนนี้ไม่ได้ขี้เกียจเลย
” (Come to think of it, Little Ling’Er said that someone completed that chain of tasks I set in the Spirit River Town, could it be him? Tsk, I can’t believe my chain of tasks was completed by such a country bumpkin… however, this trial isn’t as easy
"ลองคิดดูล่ะลิตเติ้ลยอร์กล่าวว่ามีใครบางคนที่ทำงานอยู่ใน Spirit River Town ซึ่งเป็นห่วงโซ่ของงานนี้หรือไม่? Tsk ฉันไม่อยากเชื่อว่างานของฉันจะเสร็จสมบูรณ์ในประเทศนี้ 
 Plus, what do you think about your little pageboy who is about to let you down?”)   Just as everyone was waiting for Wang Lu to make a move, he was met with a surprise
คุณคิดยังไงกับลูกคนเล็กของคุณที่จะทำให้คุณผิดหวัง?) เช่นเดียวกับที่ทุกคนกำลังรอวังลูเพื่อย้ายเขาก็พบกับความประหลาดใจ
 “Young Master
"ต้นแบบหนุ่ม
 I think… I think I’ve nearly completed my quests
ฉันคิดว่า ... ฉันคิดว่าฉันเกือบจะเสร็จสิ้นภารกิจของฉันแล้ว
” Inside the room, the little pageboy had a nervous and perturbed expression, as if he was a youth who was meeting the father of his pregnant girlfriend for the first time
"ภายในห้องเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ มีอาการวิตกกังวลและท้อแท้ราวกับว่าเขาเป็นเด็กหนุ่มที่ได้พบกับพ่อของแฟนสาวตั้งครรภ์เป็นครั้งแรก
 Wang Lu maintained his calm disposition that he had displayed for the past month, and while flipping through some of the Village Chief’s books, responded, “Which quest?” The pageboy paused for a moment, then replied, “All 8 are nearly complete
วังลูรักษาความสงบนิสัยที่เขาได้แสดงไว้ในเดือนที่ผ่านมาและขณะพลิกดูหนังสือหัวหน้าหมู่บ้านบางเล่มตอบว่า "เควสไหน?" หน้าหนังสือหยุดชั่วคราวสักครู่แล้วตอบว่า "ทั้ง 8 คนใกล้เสร็จแล้ว
 Following the Young Master’s instructions, I progressed in each quest at the same speed and maintained relationships between the main villagers involved in the individual quests, which indeed allow me to use half the effort, but double the speed at which the quests progressed…” “Not bad
ตามคำแนะนำของ Young Master ผมก้าวหน้าไปในแต่ละภารกิจด้วยความเร็วที่เท่ากันและรักษาความสัมพันธ์ระหว่างชาวบ้านหลักที่เกี่ยวข้องกับเควสแต่ละตัวซึ่งทำให้ผมใช้ความพยายามเพียงครึ่งเดียว แต่เพิ่มความเร็วในการทำเควสอีกสองเท่า ... " 
 And?” The little pageboy stood there in shock for a moment, and then resolved himself to say the words that he dreaded to say
และ "ชายหนุ่มคนเล็กหน้าลุกขึ้นยืนอยู่ที่นั่นด้วยความตกใจชั่วครู่หนึ่งแล้วก็แก้ตัวเองเพื่อพูดคำที่เขากลัวที่จะพูด
 Wang Lu looked at him
วังลูมองไปที่เขา
 “Since you’ve nearly completed your quests, hurry up and finish them and get out of here
"เนื่องจากคุณได้เสร็จสิ้นเควสของคุณแล้วรีบขึ้นและจบพวกเขาและออกไปจากที่นี่
 Why are you wasting time standing idly?”   The pageboy was very surprised at his words
ทำไมคุณต้องเสียเวลายืนนิ่ง? "หน้ากากหน้าเป็นคนแปลกใจมากที่คำพูดของเขา
 “Young Master, I…” After thinking for a while, he tried again
"นายหนุ่มฉัน ... " หลังจากนึกถึงช่วงเวลาหนึ่งเขาพยายามอีกครั้ง
 “Young Master… Although I don’t know what you’re waiting for, I’m still your pageboy, so I shouldn’t leave Young Master behind and go on without you
"Young Master ... ถึงแม้ว่าผมจะไม่รู้ว่าคุณกำลังรออะไรอยู่ผมก็ยังเป็นแค่หน้าผากของคุณดังนั้นผมจึงไม่ควรทิ้ง Young Master ไว้ข้างหลังและไปโดยไม่มีคุณ
” Wang Lu gave a half-hearted laugh
วังลูให้หัวเราะครึ่งตัว
 “Hah
“ฮะ
 Are those words from your heart?” The little pageboy jumped up
คำพูดเหล่านั้นออกมาจากหัวใจของคุณหรือไม่? "หน้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็กระโดดขึ้น
 “From the bottom of my heart!” “Woah, woah, okay, okay
"จากก้นบึ้งของหัวใจฉัน!" "ว้าววววโอเคโอเค
 Don’t jump, don’t jump
อย่ากระโดดอย่ากระโดด
 Just remember that telling lies will result in being struck by lightning
เพียงแค่จำไว้ว่าการโกหกจะส่งผลให้เกิดไฟขึ้น
 Are you trying to jump higher so that you can get hit by lightning?”   “I…” Once again, the pageboy was at a loss for words
คุณกำลังพยายามที่จะกระโดดสูงขึ้นเพื่อที่คุณจะได้รับการตีโดยฟ้าผ่า? "" ฉัน ... "อีกครั้ง pageboy ที่สูญเสียสำหรับคำ
 After a while, he sighed
หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ถอนหายใจ
 “Young Master… two months ago, no matter what anyone said, I would not have believed that I could reach this point
"นายหนุ่ม ... เมื่อสองเดือนก่อนไม่ว่าใครจะพูดอะไรฉันก็คงจะไม่เชื่อว่าจะสามารถไปถึงจุดนี้ได้
 The fact that an ordinary pageboy from the countryside could have the chance to become an Inner Court Disciple is simply unbelievable
ความจริงที่ว่าคนหน้าเว็บธรรมดา ๆ จากชนบทอาจมีโอกาสที่จะกลายเป็นศิษย์คริสตจักรภายในจึงไม่น่าเชื่อเลยทีเดียว
 I know all of this was because of the Young Master’s grace on me
ฉันรู้ว่าทั้งหมดนี้เป็นเพราะพระคุณของคุณครูหนุ่มกับฉัน
 And if it wasn’t for the Young Master, I wouldn’t be able to make it here
ถ้าไม่ใช่สำหรับ Young Master ฉันก็ไม่สามารถทำมันได้ที่นี่
 Young Master’s overflowing kindness, I-” “As they say, if you show someone a bit of kindness, they might take it for granted
ความเมตตาที่เต็มไปด้วยความกระตือรือร้นของหนุ่มสาวผม ... "" พวกเขาบอกว่าถ้าคุณแสดงความเมตตากับใครสักคน
 And if you don’t keep showing them kindness, they may start to hate you
และถ้าคุณไม่แสดงความเมตตาต่อพวกเขาพวกเขาอาจจะเกลียดคุณ
 If what I’ve shown you is overflowing kindness, haven’t we become mortal enemies?” Wang Lu gave a joking smile, and continued, “Actually, you should just be more honest
ถ้าสิ่งที่ฉันได้แสดงให้คุณเห็นก็คือความเมตตาที่เต็มไปหมดเรายังไม่ได้กลายเป็นศัตรูที่ร้ายกาจหรือไม่? "วังลูให้รอยยิ้มที่ล้อเลียนและพูดต่อไปว่า" จริงๆแล้วคุณควรจะซื่อสัตย์มากขึ้น
 You’ve been in this village for about a month, and you’ve talked to the other challengers quite a bit, so you should know what it meant for you to be able to walk past the Golden Bridge
คุณเคยอยู่ในหมู่บ้านนี้มาประมาณหนึ่งเดือนแล้วและคุณได้พูดคุยกับผู้ท้าชิงคนอื่น ๆ ไม่น้อยดังนั้นคุณควรจะรู้ว่ามันหมายถึงอะไรที่คุณจะสามารถเดินผ่านสะพานโกลเดน
 Affinity is affinity
ความเกี่ยวพันกันคือความสัมพันธ์
 I didn’t give it to you, and you didn’t just find it on the ground
ฉันไม่ได้ให้มันกับคุณและคุณไม่เพียงแค่พบมันบนพื้นดิน
 Your affinity is something that would have guaranteed you to enter any other sect, even if you didn’t join the Spirit Blade Sect
ความสัมพันธ์ของคุณคือสิ่งที่จะช่วยให้คุณสามารถเข้าสู่นิกายอื่นได้แม้ว่าคุณจะไม่ได้เข้าร่วม Spirit Blade Sect ก็ตาม
”   The pageboy was once again speechless
"หน้าใหม่เป็นคำพูดอีกครั้ง
 Before deciding to go and talk to the Young Master, this was how he had convinced himself
ก่อนที่จะตัดสินใจจะไปคุยกับ Young Master นี่เป็นวิธีที่เขาเชื่อมั่นในตัวเอง
 “So now you’re about to walk out of the Garden of Peaches, and straight to the Ethereal Peak
"ตอนนี้คุณกำลังจะเดินออกจากสวนของพีชและตรงไปยังยอดเขา Ethereal
 Why do you need to waste time waiting for me? The Immortal Path is full of surprises, and nothing is certain
ทำไมคุณต้องเสียเวลารอฉัน 
 Don’t put yourself at a disadvantage and wait for me
อย่าทำให้ตัวเองเสียเปรียบและรอฉัน
 Besides, you’ve already agreed to travel with someone, right?” The pageboy’s heart almost stopped
นอกจากนี้คุณได้ตกลงที่จะเดินทางไปกับใครใช่มั้ยล่ะ "หัวใจของ pageboy แทบหยุดลง
 The Young Master never left the Village Chief’s residence, yet he seemed to know every single thing that was going on in the village! The pageboy had indeed made an agreement with someone else to leave together
นายหนุ่มยังไม่เคยออกจากหมู่บ้าน แต่เขาดูเหมือนจะรู้ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในหมู่บ้าน! 
 Because the other person was a prince of noble backgrounds and incredible talent, it was easy for him to convince Wang Zhong to travel with him
เพราะคนอื่นเป็นเจ้าชายแห่งภูมิหลังที่มีเกียรติและพรสวรรค์ที่น่าทึ่งมันจึงเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขาที่จะโน้มน้าวให้วังซางเดินทางไปกับเขา
 Apart from Hai Yun Fan, no one had left the village yet
นอกเหนือจาก Hai Yun Fan แล้วยังไม่มีใครออกจากหมู่บ้านเลย
 If they left now, they would still be far ahead of everyone else
ถ้าพวกเขาออกไปตอนนี้พวกเขาก็ยังคงไกลกว่าทุกคน
 And even though Wang Lu was incredibly intelligent and talented, he had done nothing for a whole month
ถึงแม้วังลูจะฉลาดและมีพรสวรรค์ แต่เขาไม่ได้ทำอะไรเลยตลอดทั้งเดือน
 It seemed that his luck was running out
ดูเหมือนว่าโชคของเขากำลังหมดไป
 And whatever he did only affected him and not the little pageboy
และสิ่งที่เขาทำเฉพาะกับเขาเท่านั้น
   “Whether you want to live as a pageboy for life, or as ‘Wang Zhong’… I think you should really give it some thought
"ไม่ว่าคุณจะอยากใช้ชีวิตแบบคนหน้าเป็นชีวิตหรือเป็น 'วังจง' ... ฉันคิดว่าคุณควรให้ความคิดแบบนั้นบ้าง
” In contrast to the little pageboy’s nervousness, Wang Lu had acted very casually, as if he had seen this coming since a long time ago
"ตรงกันข้ามกับความกระวนกระวายใจของคนหน้าซื่อใจคดเพียงเล็กน้อยวังลูก็ทำท่าราวกับว่าเขาได้เห็นสิ่งนี้มาตั้งแต่เมื่อนานมาแล้ว
 “Your awkwardness and nervousness is really off-putting
"ความกระวนกระวายและความกังวลใจของคุณเป็นเรื่องที่ไม่ดีนัก
 I really don’t mind whether you’re here or not, so please get the hell out without causing anymore difficulties between the two of us
ฉันไม่คิดว่าคุณจะอยู่ที่นี่หรือไม่ดังนั้นขอให้ออกไปข้างนอกโดยไม่ทำให้เกิดปัญหาระหว่างเราสองคน
” Wang Zhong’s face immediately became red, and did not speak anymore
ใบหน้าของวังซางเริ่มแดงทันทีและไม่ได้พูดอะไรอีกแล้ว
 Instead, he silently kneeled on the ground and kowtowed three times towards Wang Lu, then left
แต่เขาเงียบ ๆ คุกเข่าลงบนพื้นดินและขลิบสามครั้งต่อวังลูจากนั้นก็เลี้ยวซ้าย
   After the pageboy left, Wang Lu could not help but smile
หลังจากหน้าหนังสือเล่มนี้วังลูไม่สามารถยิ้มได้
 “Becoming so bold after kowtowing a few times… Looks like he really did decide to become his own master
"กลายเป็นคนกล้าได้กล้าเสียหลังจากครุ่นคิดสักสองสามครั้ง ... ดูเหมือนว่าเขาจะตัดสินใจเป็นนายของตัวเอง
 Little Hai, you were right: this boy really isn’t anything good
ลิตเติ้ลไห่คุณมีสิทธิ์: เด็กคนนี้จริงๆไม่ได้เป็นอะไรที่ดี
” Wang Lu’s smile became one of self-mocking
รอยยิ้มของวังลูกลายเป็นหนึ่งในตัวเองเยาะเย้ย
 “And as for me… I can’t believe I designed such a strategy plan for him!” While saying this, Wang Lu flicked his wrist, sending close to a hundred pieces of paper on the table flying into the air
"และสำหรับฉัน ... ฉันไม่อยากจะเชื่อว่าฉันได้ออกแบบแผนยุทธศาสตร์ให้กับเขาเช่นนี้!" ขณะที่พูดอย่างนี้วังลูก็สะบัดข้อมือของเขาส่งกระดาษไว้ใกล้กระดาษนับร้อยแผ่นบนโต๊ะที่ลอยอยู่ในอากาศ
 Floating around in the room, no one knew that every piece of paper was worth more than gold
ลอยอยู่ในห้องไม่มีใครรู้ว่ากระดาษทุกชิ้นมีมูลค่ามากกว่าทอง
   “After following me for seven years, he’s still not able to work out who the main character is… God damn it! I failed to teach him properly
"หลังจากติดตามฉันมาเจ็ดปีแล้วเขายังไม่สามารถหาว่าใครคือตัวละครหลัก ... พระเจ้าทรงสาปแช่ง! 
 Ah, I guess this is how fathers feel when their daughters elope
โอ้ฉันเดาว่าพ่อรู้สึกอย่างไรเมื่อลูกสาวของพวกเขาหนี
” “Screw it, forget about him
"" สกรูให้ลืมเขาเสีย
 The great me has finally finished preparations… and now, the time to act has come
ความยิ่งใหญ่ที่ฉันได้เตรียมไว้ ... และตอนนี้ถึงเวลาแล้วที่จะต้องทำ
” After speaking, Wang Lu walked to one of the walls in the room and took down the fabric covering the wall
"หลังจากพูดวังลูเดินเข้าไปที่ผนังห้องหนึ่งแล้วเอาผ้าคลุมผนัง
 If Wang Zhong was still there, he would have definitely wet his pants out of shock
ถ้าวังซองอยู่ที่นั่นเขาก็จะทำให้กางเกงของเขาช็อตหมดไป
   Stuck on the wall were hundreds of pieces of paper
ติดอยู่บนผนังเป็นกระดาษหลายร้อยแผ่น
 Every single sheet was filled with strategies for every single villager, including diagrams and writing
ทุกแผ่นเดียวเต็มไปด้วยกลยุทธ์สำหรับชาวบ้านทุกหมู่บ้านรวมถึงแผนผังและการเขียน
 Compared to the ‘strategy guide’ that other challengers had compiled together, this was hundreds of times superior! It was true that Wang Lu had not left the Village Chief’s residence for a month, but he had not wasted a single moment
เมื่อเทียบกับ "คู่มือกลยุทธ์" ที่ผู้ท้าชิงรายอื่น ๆ รวบรวมมาแล้วนี่เป็นครั้งยิ่งใหญ่กว่าหลายร้อยครั้ง! 
 As a challenger who had walked out of the Cloud Wave Map without excellent results, the benefits Wang Lu received were far greater than what the little pageboy had known
ในฐานะที่เป็นคู่แข่งที่เดินออกจากแผนที่ Cloud Wave โดยไม่มีผลลัพธ์ที่ยอดเยี่ยมผลประโยชน์ที่วังลูรับได้มากกว่าสิ่งที่หน้าเพจขนาดเล็กรู้จักกันดี
 The relationship between himself and the Village Chief was not as simple as landlord and tenant
ความสัมพันธ์ระหว่างตัวเองและหัวหน้าหมู่บ้านไม่ง่ายเหมือนเจ้าของบ้านและผู้เช่า