Chapter 4 Chapter 4: Future Karma Before her eyes was an unusually good looking man, as white as jade, standing there calmly; this peerless talent caused the spirit and soul to be upside down[1]
บทที่ 4 บทที่ 4: อนาคตก่อนที่ดวงตาของเธอจะเป็นชายที่ดูดีผิดปกติสีขาวเหมือนหยกยืนอยู่ที่นั่นอย่างใจเย็น 
 A Lian immediately raised her head, foolishly sizing up his appearance, the corners of her mouth unable to stay down and she couldn’t help but say, “High God Rong Lin looks even more handsome than he did two hundred years ago!” No one liked to be praised, and at first, he was unhappy with her “offense”, but now was not a good time to scold her
ปากของเธอไม่สามารถพำนักอยู่ได้และเธอก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า "พระเจ้าผู้สูงส่ง Rong Lin ดูหล่อมากยิ่งกว่าที่เขาทำเมื่อสองร้อยปีมาแล้ว!" 
 The principle of not reaching out to hit a smiling face was also true in heaven
หลักการของการไม่เอื้อมมือออกไปกระทบใบหน้ายิ้มก็เป็นจริงในสวรรค์
 She at once crawled to his feet, and just like that she appeared butt naked before him, without a single strip of cloth to cover her
เธอลุกขึ้นทันทีที่เท้าของเขาและเช่นเดียวกับที่เธอปรากฏตัวก้นเปลือยเปล่าก่อนหน้าเขาโดยไม่ต้องแถบเดียวของผ้าที่จะครอบคลุมเธอ
 Her silvery fish tail swung excitedly, seemingly in a good mood
หางปลาสีเงินของเธอหมุนไปเรื่อย ๆ ดูเหมือนจะมีอารมณ์ดี
 A silver carp that had cultivated for three hundred years, was also a young girl
ปลาคาร์พเงินที่ปลูกมาสามร้อยปีแล้วยังเป็นเด็กสาว
 Her development was noticeably better off than the other silver carps
การพัฒนาของเธอเห็นได้ชัดว่าดีกว่าปลาคาร์พอื่น ๆ
 Rong Lin frowned slightly, faintly narrowing his eyes
Rong Lin ขมวดคิ้วเล็กน้อยจาง ๆ จ้องมอง
 ****** A Lian was excited, completely immersed in the moment, then realizing that she was holding on to the High God’s trousers, and that it was offensive, she quickly retracted her hand, intending to get up and greet him properly
****** นางเหลียนรู้สึกตื่นเต้นระคางในขณะนี้แล้วตระหนักว่าเธอกำลังถือกางเกงของพระเจ้าสูงและเป็นที่น่ารังเกียจเธอรีบหยิบมือของเธอขึ้นโดยตั้งใจจะลุกขึ้นและทักทายเขาอย่างถูกต้อง
Then she stood up
จากนั้นเธอก็ลุกขึ้นยืน
 A slightly surprised Rong Lin, was shocked by her manners
แปลกใจเล็กน้อย Rong Lin รู้สึกตกใจกับมารยาทของเธอ
 “High God Rong Lin…
"พระเจ้าสูง Rong Lin ...
” A Lian was filled with words she wished to speak to him, not expecting that as soon as she got up, a snow colored robe dropped from the sky[2], fell onto her body, and just wrapped her up
"Lian เต็มไปด้วยคำพูดที่เธออยากจะพูดกับเขาไม่ได้คาดหวังว่าทันทีที่เธอลุกขึ้นเสื้อคลุมสีหิมะตกจากฟากฟ้าลงบนร่างของเธอและห่อหุ้มเธอขึ้น
 A Lian stared blankly, then bent her head and extended her hands to grasp the embroidered gown on her body
เหลียนจ้องมองไม่ลงแล้วก้มศีรษะไว้และยื่นมือขึ้นจับชุดปักที่ร่างของเธอ
 Lifting her eyes she said, “This is High God’s robe!” Sure enough, the High God she worshipped, nevertheless was kindhearted and considerate
ยกขึ้นดวงตาของเธอกล่าวว่า "นี่คือเสื้อคลุมของพระเจ้าผู้สูงสุด!" แน่นอนว่าพระเจ้าสูงส่งที่เธอนมัสการยังคงใจดีและมีน้ำใจ
 It was only a robe, so Rong Lin felt there was nothing to be excited about
มันเป็นเพียงเสื้อคลุมเท่านั้นดังนั้น Rong Lin รู้สึกว่าไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น
 Since the clothes were intact, he did not need to avoid her, and saw her two large glossy watery eyes full of admiration, gazing happily and excitedly at himself
เนื่องจากเสื้อผ้ามีสภาพสมบูรณ์เขาจึงไม่จำเป็นต้องหลีกเลี่ยงเธอและเห็นดวงตาอันเร่าร้อนขนาดใหญ่ 2 ดวงเต็มไปด้วยความชื่นชมการจ้องมองอย่างมีความสุขและตื่นเต้นด้วยตัวเอง
 He had never seen this kind of expression
เขาไม่เคยเห็นการแสดงออกแบบนี้มาก่อน
 Heaven had many immortal females, who looked at him with shy charming gazes, but to be able to look completely undisguised like her, it was the first one
สวรรค์มีผู้หญิงที่เป็นอมตะหลายคนที่มองเขาด้วยสายตาที่ดูขี้อาย แต่เพื่อให้สามารถมองดูไม่ได้อย่างสมบูรณ์แบบเหมือนเธอนี่เป็นครั้งแรก
 Rong Lin thought about it, then with the strategic move he habitually used, coldly narrowed his eyes, since it was unreasonable to leave, he decided to give her his tall cold back
Rong Lin คิดถึงเรื่องนี้และด้วยท่าทีเชิงกลยุทธ์ที่เขาเคยใช้มาอย่างเฉียบแหลมทำให้ดวงตาของเขาแคบลงเนื่องจากไม่มีเหตุผลที่จะจากไปเขาจึงตัดสินใจที่จะให้เธอกลับเย็นสูง
 Just as he turned around, he noticed his right arm was held tightly
ขณะที่เขาหันกลับมาเขาสังเกตเห็นแขนขวาของเขาถูกขังไว้อย่างแน่นหนา
 In a daze, Rong Lin leaned excessively towards the side, his upper body facing and leaning towards the smiling blossom-like girl
Rong Lin เอนตัวไปทางด้านข้างลำตัวส่วนบนของเขาหันหน้าเข้าหาและยิ้มให้กับสาวที่ยิ้มแย้ม ๆ
 Unexpectedly, he did not know what to do at that moment
อย่างไม่คาดฝันเขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรในขณะนั้น
 He usually incurred peach blossoms[3]: everywhere he went he was surrounded by the immortal females
เขามักจะเกิดดอกพีช [3]: ทุกแห่งที่เขาไปเขาถูกล้อมรอบด้วยอมตะ
 He also had a good temperament—even though he was dissatisfied at times, he took into consideration the immortal females’ reputations, and was polite in manner and tactful
เขายังมีนิสัยที่ดีแม้ว่าเขาจะไม่ค่อยพอใจก็ตามเขาก็คำนึงถึงชื่อเสียงของผู้หญิงที่เป็นอมตะและสุภาพในท่าทางและเก่ง
 But knowing this did not deter others, instead it unexpectedly attracted even more peach blossoms
แต่การรู้ว่าสิ่งนี้ไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อคนอื่นแทนที่จะเป็นการดึงดูดดอกพีชที่ไม่คาดฝัน
 After that, he figured out this cold high class method so he was being deliberately unreasonable even though it was not his style, had actually saw very obvious results
หลังจากนั้นเขาก็คิดว่าวิธีนี้เป็นแบบที่มีระดับความเย็นสูงดังนั้นเขาจึงถูกเจตนาไม่สมเหตุสมผลแม้ว่าจะไม่ใช่สไตล์ของเขาจริงๆแล้วก็เห็นผลลัพธ์ที่ชัดเจนมาก
 He had also looked in the mirror, and his coldly indifferent appearance, was indeed a bluff
เขายังมองในกระจกและรูปลักษณ์ที่ไม่แยแสเย็นของเขาได้แน่นอนหน้าผา
 He grimaced with displeasure; he did not think the fish demon actually had the manner of sounding out the difficulties and retreating to avoid defeat[4], but on the contrary began to grope him! ****** A Lian never anticipated that it would be anywhere possible, that today she would unexpectedly meet High God Rong Lin in this place
เขาขุ่นเคืองกับความไม่พอใจ; 
 She pulled his arm, not knowing the slightest bit of modesty, and murmured, “If I had known I could meet High God here for the first time in the Ninth Heavenly Pavilion, I would have come here to swim right away!” So that she could see the High God earlier
"ถ้าฉันรู้ว่าฉันได้เจอพระเจ้าสูงนี่เป็นครั้งแรกในศาลาสวรรค์ชั้นเก้าฉันจะมาที่นี่เพื่อว่ายน้ำได้ทันที!" เพื่อที่ว่า 
 With things having reached this stage, Rong Lin also had no choice but to take up conversation, and said, “You met me to do what?” A Lian paused, holding back a smile, quietly said, “Does High God not remember me?” Rong Lin did not speak
เมื่อถึงเวลานี้ Rong Lin ก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะพูดคุยและพูดว่า "คุณได้พบกับฉันเพื่อทำอะไร?" ลีอองหยุดนิ่งยับยั้งยิ้มเงียบ ๆ พูดว่า "พระเจ้าทรงสูงส่งไม่ทรงจำข้า 
 He indeed did not remember her
เขาไม่ได้จดจำเธอจริงๆ
 Although A Lian’s heart was a little disappointed, however, she understood that the noble High God was a busy person, how would he remember her, a small silver carp
ถึงแม้หัวใจของเลียนจะผิดหวังเล็กน้อย แต่เธอเข้าใจดีว่าพระเจ้าผู้สูงส่งเป็นคนที่วุ่นวายเขาจะจำได้ว่าเธอเป็นปลาคาร์พสีเงินขนาดเล็ก
 “Two hundred years ago, at Dongze Lake, if not for High God appearing and saving me from a fisherman, I’m afraid I would not be alive now…
"เมื่อสองร้อยปีที่แล้วที่ทะเลสาบ Dongze ถ้าไม่ใช่พระเจ้าสูงส่งที่ปรากฏตัวและช่วยฉันจากชาวประมงฉันก็กลัวว่าตอนนี้ฉันจะไม่มีชีวิตแล้ว ...
do you remember? You were holding my belly and touching my head, then put me in the water and said ‘next time don’t be naughty, stay in the water and don’t let anyone catch you,’ I remembered High God’s words and from then on stayed at the bottom of the lake, not daring to come up casually,” she said
คุณจำได้ไหม? 
 The noble High God was certainly too busy to remember this matter
พระเจ้าผู้สูงศักดิ์ผู้สูงศักดิ์ก็ยุ่งมากที่จะจำเรื่องนี้ได้
 He has always been kind, unable to bare hurting even flowers and grass, the exertion of lifting one’s hand[5] to save the life of a fish, wasn’t important either
เขาเป็นคนใจดีเสมอไม่สามารถทำร้ายดอกไม้และหญ้าความพยายามยกมือ [5] เพื่อช่วยชีวิตปลาไม่สำคัญ
 It really seemed as though throughout these thirty thousand years, he had done good deeds
ดูราวกับว่าตลอดสามหมื่นปีนี้เขาได้กระทำการดีๆ
 Saving people, or immortal demons, the number was considerable, and he remembered where all lived
คนออมหรืออมตะปีศาจจำนวนมากและเขาจำได้ว่าทุกที่ที่อาศัยอยู่
 A Lian tried hard to describe the circumstances at that time, wanting him to remember, even if all there was, was just a little impression
Lian พยายามอย่างหนักเพื่ออธิบายสถานการณ์ในเวลานั้นเขาต้องการให้เขาจดจำแม้ว่าทั้งหมดจะมีอยู่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น
 Seeing that he did not have even the least bit of recollection, she frowned sadly and said, “You, you really don’t remember?” Her naturally small snow white face was agitated and flushed red, and with eyes downcast and eyelashes fluttering, actually looked somewhat pitiful
เมื่อเห็นว่าเขาไม่มีความทรงจำน้อยนิดเธอขมวดคิ้วอย่างเศร้า ๆ และพูดว่า "คุณคุณจำไม่ได้จริงเหรอ?" ใบหน้าขาวเล็ก ๆ สีขาวของเธอถูกกระพือปีกและแดงลุกลามและดวงตากลมและขนตากระพือปีก 
 Perhaps being somewhat moved, he opened his mouth and said, “It seems there is some recollection
บางทีอาจจะขยับไปบ้างเขาก็เปิดปากและพูดว่า "ดูเหมือนว่าจะมีความทรงจำบ้าง
” Hearing his words, she lifted her head again, eyes shining, excitedly said, “Really?” “En
"ได้ยินคำพูดของเขาเธอยกศีรษะขึ้นอีกดวงตาส่องแสงตื่นเต้นกล่าวว่า" จริงเหรอ? "
” He grunted in agreement
"เขาตะลึงในข้อตกลง
 Rong Lin looked at the fish demon happily smiling before him, and indifferently considered
Rong Lin มองไปที่ปีศาจปลายิ้มอย่างมีความสุขก่อนหน้าเขาและพิจารณาอย่างไม่แยแส
 Footnotes: [1]Idiom meaning to be infatuated or head over heels
เชิงอรรถ: [1] สำนวนความหมายที่จะหลงใหลหรือหัวมากกว่าส้นเท้า
 [2]Idiom meaning to appear out of the blue
[2] Idiom ความหมายที่จะปรากฏออกมาจากสีฟ้า
 [3]Idiom for love affair
[3] เรื่องของความรัก
 [4]Idiom meaning to back out of an awkward situation
[4] อยากรู้อยากเห็น
 [5]Idiom meaning very slight effort
[5] สำนวนหมายถึงความพยายามเล็กน้อยมาก