Chapter 7 Chapter 7: The Big Bird Is Completely Mended~ She seemed to not pay the least bit of attention to his indifference, and admiringly gazed up at his neck; her eyes were crystal clear and full of happiness, as if ready to overflow at any time
บทที่ 7 บทที่ 7: นกตัวใหญ่ได้รับการแก้ไข ~ เธอดูเหมือนจะไม่ค่อยให้ความสนใจกับความไม่แยแสของเขาและชื่นชมจ้องที่คอของเขา 
 She moved both hands, and in a sweet and clear voice said, “These past few days, I followed immortal elder Nan He to learn knife skills – my heart missed High God, and so I carved this bird thinking of High God
เธอขยับมือทั้งสองข้างด้วยเสียงอันไพเราะและแจ่มใสกล่าวว่า "ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมานี้ฉันได้ไปเรียนรู้ทักษะเกี่ยวกับมีด - หัวใจของฉันพลาดพระเจ้าสูงและฉันก็สลักความคิดถึงพระเจ้าสูงนี้ไว้
” A Lian’s hands clasped a pumpkin carving of a phoenix spreading its wings to fly
"มือของ Lian จับมือฟักทองแกะสลักฟีนิกซ์ไว้ปีกของมันจะบินได้
 The Ninth Heavenly Pavilion’s fruit and vegetable storage time was longer than usual, but vegetables and fruits were after all, simply vegetables and fruits and after a few days time, it would inevitably become spoilt
ผลไม้และผักนานาชนิดของสวนสวรรค์แห่งที่เก้าเป็นเวลาที่นานกว่าปกติ แต่ผักและผลไม้มีทั้งผักและผลไม้และหลังจากผ่านไป 2-3 วันแล้วย่อมเป็นของเสีย
 It had already been three days since she carved the phoenix, and all the while she’d missed Rong Lin
มันมีอยู่แล้วสามวันนับตั้งแต่ที่เธอแกะสลักต้นอินทผลัมและในขณะที่เธอคิดถึงหลินหลิน
 Naturally, she was afraid of missing the time to give him a present, and after meeting High God Xiao Bai today, she could not help but irreverently ask about his whereabouts
ธรรมชาติเธอกลัวที่จะพลาดเวลาที่จะให้ของขวัญแก่เขาและหลังจากได้พบกับพระเจ้าสูง Xiao Bai วันนี้เธอไม่สามารถช่วยได้ แต่ถามคำถามเกี่ยวกับที่อยู่ของเขาอย่างฉับพลัน
 She blinked, “High God, do you like it?” Rong Lin looked on for a while, the corner of his mouth wanting to rise
เธอกระพริบตาว่า "พระเจ้าสูงคุณชอบมันไหม" ร่องลินมองไปชั่วขณะหนึ่งมุมปากอยากเพิ่มขึ้น
 He pushed it down again, the expression on his face somewhat strange
เขาผลักมันลงอีกครั้งการแสดงออกบนใบหน้าของเขาค่อนข้างแปลก
 He gently coughed, and said, “Let me see…” A Lian hurriedly put her hands out higher
เขาค่อยๆไอและพูดว่า "ให้ฉันดู ... " เลียรีบหยิบมือออกมา
 He lifted his hand, fingers barely touching the edge of the phoenix’s belly
เขายกมือขึ้นนิ้วแทบแตะที่ขอบของท้องของนกฟีนิกซ์
 Then suddenly thinking of something, lifted his eyes to glance at Xiao Bai and returned his hands, evaluating he said, “It is satisfactory to the eye
ทันใดนั้นก็นึกถึงบางสิ่งบางอย่างเงยหน้าขึ้นมองไปที่ Xiao Bai และกลับไปที่มือของเขาโดยประเมินว่า "มันเป็นที่น่าพอใจสำหรับดวงตา
” Oh
"โอ้
 Contrary to expectations, A Lian did not have high hopes for High God’s evaluation, it being satisfactory to the eyes was enough
ตรงกันข้ามกับความคาดหวัง Lian ไม่ได้หวังสูงสำหรับการประเมินของพระเจ้าสูงก็เป็นที่น่าพอใจกับดวงตาก็เพียงพอ
 Smiling she said, “So just like High God then
ยิ้มเธอพูด "เช่นเดียวกับพระเจ้าสูงแล้ว
” Again she said, “the phoenix is an ancient mythological animal, honorable and unusually talented
อีกครั้งเธอกล่าวว่า "นกฟีนิกซ์เป็นสัตว์ในตำนานโบราณที่มีเกียรติและมีพรสวรรค์ที่ผิดปกติ
 Only a phoenix has the capacity to match High God’s status
มีเพียงนกฟีนิกซ์ที่มีความสามารถในการจับคู่กับสถานะของพระเจ้าสูงเท่านั้น
” Not only that, but the phoenix’s capacity for clear thinking was even more precious and incomparable
"ไม่เพียง แต่ความสามารถในการคิดของฟีนิกซ์ยังมีค่ามากและหาตัวจับยาก
 Rong Lin stopped
Rong Lin หยุดลง
 Thinking of a few good yet not often recalled childhood memories, he once again looked at her for a length of time, and unexpectedly his expression was a bit gentle
คิดถึงความทรงจำที่ดีบางอย่าง แต่ไม่ค่อยมักเรียกคืนความทรงจำในวัยเด็กอีกครั้งเขามองเธอเป็นระยะเวลานานและการแสดงออกของเขาก็อ่อนโยน
 ****** Xiao Bai had arrived at the Island of Immortals for a length of time, and Xiao Zao was at that time in the courtyard watering flowers
****** Xiao Bai มาที่เกาะ Immortals เป็นเวลานานและ Xiao Zao อยู่ที่ลานดอกไม้
 Her figure from behind was slim and delicate, and from a distance, one could already smell the faint jujube fragrance on her body
ร่างของเธอจากด้านหลังบางและละเอียดอ่อนและจากระยะไกลหนึ่งแล้วได้กลิ่นกลิ่นพุทราจืดในร่างกายของเธอ
  Xiao Bai strode over, seeing her carelessly water and unexpectedly wet her sleeves, he then reached for the flowers she was watering in her hand and put them aside, softly holding her damp arm
Xiao Bai เดินผ่านไปเห็นน้ำที่ล่อลวงและคาดเอวแขนของเธออย่างไม่คาดฝันเขาก็มาถึงดอกไม้ที่เธอรดน้ำไว้ในมือแล้ววางไว้ข้าง ๆ เบา ๆ ถือแขนชื้นของเธอ
 Xiao Zao lifted her eyes, expecting to see the clear and bright male features
Xiao Zao เงยหน้าขึ้นมองคาดหวังว่าจะได้เห็นชายหนุ่มที่สดใสและสดใส
 As she allowed him to gently brush his fingers on the inside of her wrist, the dripping wet sleeve of her garment suddenly restored its dryness
ขณะที่เธอปล่อยให้เขาค่อย ๆ แตะนิ้วมือของเขาลงด้านในข้อมือของเธอแขนเสื้อเปียกแฉะของเสื้อผ้าของเธอก็เรียกคืนความแห้งกร้านของเธอ
 “These days, you look like you have had a good time with those two small demons
"วันนี้คุณดูเหมือนว่าคุณมีช่วงเวลาที่ดีกับเหล่าปีศาจสองตัว
 I suppose I should bring you to the Ninth Heavenly Pavilion earlier next time,” he said
ฉันคิดว่าฉันควรจะพาคุณไปยังศาลาสวรรค์บนสวรรค์ครั้งที่ 9 ก่อนหน้านี้ "เขากล่าว
 Xiao Zao hurriedly replied, “I quite like A Lian and Tian Luo
Xiao Zao รีบตอบว่า "ฉันค่อนข้างชอบ Lian และ Tian Luo
” Xiao Bai was naturally kind and handsome, he smiled slightly, his smile was as warm as the spring breeze, “I know
"Xiao Bai เป็นคนใจดีและหล่อเหลาแบบธรรมชาติเขายิ้มเล็กน้อยรอยยิ้มของเขาก็อบอุ่นเหมือนสายลมฤดูใบไม้ผลิ" ฉันรู้
 Do whatever you like, just don’t think too much
ทำสิ่งที่คุณต้องการเพียงแค่ไม่คิดมากเกินไป
” Xiao Zao confessed that she often did think too much
Xiao Zao สารภาพว่าเธอมักจะคิดมากเกินไป
 He grew up in the same place, and at that time she was merely a small jujube tree stump belonging to the Cloud Pavilion
เขาเติบโตขึ้นมาในที่เดียวกันและในเวลานั้นเธอเป็นเพียงไม้ต้นพุทราขนาดเล็กที่อยู่ใน Cloud Pavilion
 If it was not for him watering her everyday, how could it be possible for her to quickly refine her cultivation into an adult form like this? She had always been very timid, and amongst numerous flowers and plants, she could be considered the most unremarkable one
ถ้าไม่ใช่เพราะเขารดน้ำทุกวันเธอจะเป็นไปได้อย่างไรที่เธอสามารถปรับการเพาะปลูกของเธอให้กลายเป็นแบบผู้ใหญ่ได้แบบนี้ 
 She was inferior compared to the flirtatious Chinese flowering crab-apple, moreover, she could not resemble the sunflower’s brilliant smile, but he had always been very good to her
เธอเป็นคนที่ด้อยกว่าเมื่อเทียบกับเจ้ากุ๊ยปูด้วยไม้ดอกเด็ดขาดยิ่งไปกว่านั้นเธอไม่สามารถมีรอยยิ้มสดใสของดอกทานตะวัน แต่เขาก็ดีกับเธอเสมอไป
 Originally, she was not well versed in the affairs of life, and had no parents or friends by her side, and only had this warm smiling young boy to accompany her
ในขั้นต้นเธอไม่ค่อยชำนาญในเรื่องของชีวิตและไม่มีพ่อแม่หรือเพื่อนที่อยู่ข้างกายของเธอและมีเพียงเด็กหนุ่มยิ้มแย้มแจ่มใสที่อบอุ่นไปกับเธอ
 She hadn’t wanted anything at that moment, only wanting to be together with him forever
เธอไม่ได้ต้องการอะไรในขณะนั้นเพียงต้องการที่จะอยู่กับเขาตลอดไป
 Until there came a day, when the young boy had already grown up, and did not have the previous warm smile anymore
จนกระทั่งวันหนึ่งเด็กหนุ่มโตขึ้นแล้วก็ไม่มีรอยยิ้มอันอบอุ่นอีกต่อไป
 He had wistfully leaned against a tree trunk, and said, “My mother must not want me
เขาเอนตัวลงบนลำต้นของต้นไม้และพูดว่า "แม่ของฉันต้องไม่ต้องการฉัน
” From as early as childhood he didn’t have a father, and shortly afterwards his mother died
"ตั้งแต่ช่วงวัยเด็กเขาไม่มีพ่อและไม่นานหลังจากนั้นแม่ของเขาเสียชีวิต
 Even though she did not have any parents, when all was said and done, she was used to it; he, however, was different
แม้ว่าเธอจะไม่มีพ่อแม่ แต่เมื่อพูดและทำเสร็จแล้วเธอก็เคยชินกับมัน 
 She didn’t know what to do, and could only clumsily use a branch to shield him from the rain, unexpectedly not wanting him to get hurt anymore
เธอไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรและสามารถใช้กิ่งไม้เพื่อป้องกันไม่ให้ฝนตกได้อย่างไม่คาดฝันไม่ต้องการให้เขาบาดเจ็บอีกต่อไป
 She silently kept him company, but because of his mother, his thoughts had become very sensitive
เธอเงียบ ๆ เก็บไว้ที่ บริษัท แต่เพราะแม่ของเขาความคิดของเขาได้กลายเป็นความสำคัญมาก
 Whenever he returned to Cloud Pavilion, and found out that she had spoken with the other trees and flower demons, he would immediately get angry; afterwards, he would replace and uproot all the trees and flower demons by her side, driving them away from the Cloud Pavilion
เมื่อใดก็ตามที่เขากลับมายัง Cloud Pavilion และพบว่าเธอได้พูดคุยกับต้นไม้และปีศาจดอกไม้อื่น ๆ เขาก็จะโกรธทันที 
 At that time, she had started to become somewhat afraid
ในเวลานั้นเธอเริ่มกลัวมาก
 She had initially thought of escaping, but every time she thought about it, if she was gone, he would truly be alone and soon became reluctant to leave
ตอนแรกเธอคิดถึงการหลบหนี แต่ทุกๆครั้งที่เธอคิดถึงเรื่องนี้ถ้าเธอจากไปเขาก็จะอยู่คนเดียวและไม่นานก็จะลังเลที่จะจากไป
 He had provided her with everything, even her name came from him, followed by his surname
เขาให้เธอทุกอย่างแม้ชื่อของเธอมาจากเขาตามด้วยนามสกุลของเขา
 She thought of taking the initiative to hold his hand, and said, “I have something for you
เธอคิดว่าการริเริ่มที่จะจับมือเขาและพูดว่า "ฉันมีบางอย่างสำหรับคุณ
” She gently grasped the hand of the honorable High God in charge of the Ninth Heavenly Pavilion, guiding him into the house
"เธอค่อยๆคว้ามือของพระเจ้าผู้ทรงเกียรติผู้ทรงฤทธานุภาพในศาลาสวรรค์แห่งที่เก้าซึ่งนำทางเขาเข้าไปในบ้าน
 Shyly, Xiao Zao handed over the little duck she’d carved, and embarrassedly said, “It’s somewhat ugly…
ขี้อาย Xiao Zao ส่งมอบเป็ดตัวน้อยที่เธอแกะสลักไว้และอับอายกล่าวว่า "มันน่าเกลียดมาก ...
” She was not usually good at respect, and at the moment lived together with Xiao Bai at the Cloud Pavilion, seemingly to dine, but was only playing the second fiddle, nevertheless, she primarily depended on Xiao Bai
"เธอไม่ค่อยดีที่ได้รับการยกย่องและในขณะนั้นอาศัยอยู่กับ Xiao Bai ที่ Cloud Pavilion ซึ่งดูเหมือนจะกินอาหาร แต่ก็เป็นเพียงแค่เล่นซอสองเท่านั้น แต่เธอขึ้นอยู่กับ Xiao Bai เป็นหลัก
 But she did not like it
แต่เธอไม่ชอบมัน
 As for this small duck, she had originally carved several which were even more ugly
สำหรับเป็ดขนาดเล็กนี้เธอเคยแกะสลักไว้หลายชิ้นซึ่งน่าเกลียดมากยิ่งขึ้น
 Luckily, A Lian had taught her and, with much difficulty, she finally obtained the one in her hand
โชคดีที่ลีอองสอนเธอและด้วยความยากลำบากมากเธอจึงได้รับหนึ่งในมือของเธอ
 Xiao Bai earnestly scrutinized it, but seeing her red cheeks, he said with a smile, “…I quite like it
Xiao Bai ตรวจสอบอย่างถี่ถ้วน แต่มองแก้มสีแดงของเธอเขาพูดด้วยรอยยิ้ม "... ฉันชอบมันมาก
” Be that as it may,  he was not looking at the small duck, but rather the young woman before his eyes
"เป็นไปได้ว่าเขาไม่ได้มองไปที่เป็ดขนาดเล็ก แต่หญิงสาวก่อนที่ดวงตาของเขา
 ****** A Lian went together with Rong Lin to the Blue Wave pond
****** เหลียนไปร่วมกับ Rong Lin ไปบ่อ Blue Wave
 She had a lot of things she wanted to tell him and often lifted her eyes to stare at his back, but in this situation, it was likely to make a person feel very far apart
เธอมีหลายสิ่งที่เธอต้องการจะบอกเขาและมักจะเงยขึ้นมองที่จ้องมองที่หลังของเขา แต่ในสถานการณ์เช่นนี้มันอาจจะทำให้คนรู้สึกห่างเหินมาก
 He was the aloof and remote kind, but having a noisy small demon follow by his side, was indeed somewhat inconsistent with High God’s temperament
เขาเป็นคนห่างเหินและห่างไกล แต่มีปีศาจขนาดเล็กที่มีเสียงดังตามมาด้วยข้างๆเขาก็ไม่ค่อยสอดคล้องกับนิสัยของพระเจ้าสูง
 As for Rong Lin, although he lived for a few ten thousand years, he had never actually been at home alone with a girl
สำหรับ Rong Lin แม้ว่าเขาจะอาศัยอยู่เพียงไม่กี่หมื่นปี แต่เขาไม่เคยอยู่บ้านกับลูกสาวเพียงอย่างเดียว
 He took several steps, and seeing her not say a word,  he actually felt somewhat dissatisfied in his mind
เขาเดินหลายขั้นตอนและเห็นเธอไม่ได้พูดคำเลยเขารู้สึกไม่ค่อยพอใจในใจ
 She followed him the entire way, but did not speak, could it be possible that she wanted him to take the initiative to find something to talk about? Rong Lin turned around, but seeing her vivaciously bouncing without stopping, or taking a seat, he knew at a glance that no one had been in charge of her since childhood
เธอเดินตามเขาไปตลอดทาง แต่ไม่ได้พูดอะไรมันเป็นไปได้ไหมที่เธอต้องการให้เขาริเริ่มที่จะหาอะไรคุยกัน? 
 High God Rong Lin was kindhearted, and paid the most attention to these things
พระเจ้าสูง Rong Lin เป็นคนใจดีและให้ความสำคัญกับสิ่งเหล่านี้มากที่สุด
 A Lian raised her small, smiling face while slightly trotting over, and said, “I am very careful, I won’t step on you
เลียนยกใบหน้ายิ้มเล็ก ๆ ของเธอขึ้นขณะที่วิ่งเหยาะ ๆ เล็กน้อยและพูดว่า "ฉันระวังตัวมากฉันจะไม่ทำตามคุณ
” Rong Lin’s expression softened
ความรู้สึกของ Rong Lin นิ่มนวล
 A Lian summoned her courage, and stopped beside him and said, “The incident on that day, hopefully High God isn’t still angry
Lian เรียกความกล้าหาญของเธอและหยุดอยู่ข้างๆเขาและพูดว่า "เหตุการณ์ในวันนั้นหวังว่าพระเจ้าผู้สูงสุดจะไม่โกรธ
” She was referring to High God Rong Lin’s previous kind directions, but she had been too preoccupied with that matter she needed to settle with him
"เธอพูดถึงแนวทางที่ผ่านมาของพระเจ้าผู้สูงอายุ Rong Lin แต่เธอก็หมกมุ่นอยู่กับเรื่องที่เธอต้องการจะชำระกับเขา
 Rong Lin gave a soft “en”, but besides this didn’t actually say anything
Rong Lin ให้นุ่ม "en" แต่นอกเหนือจากนี้ยังไม่ได้พูดอะไร
 “That day, when High God walked off angrily, I practiced for a long time and finally did it, and Sir Chong Xu did not reprimand me again,” A Lian said
"วันนั้นเมื่อพระเจ้าทรงสูงส่งเดินออกไปอย่างโกรธฉันฝึกซ้อมมานานแล้วและในที่สุดก็ทำเช่นนั้นและนายเสี่ยวไม่ได้ตำหนิฉันอีก" นางเหลียนกล่าว
 Rong Lin somewhat understood Sir Chong Xu’s temperament
Rong Lin เข้าใจอารมณ์ของนายเสี่ยว
 A small demon of this rank coming to the Ninth Heavenly Pavilion was already three lifetime’s blessings
ปีศาจตัวเล็ก ๆ ที่มาถึงศาลาสวรรค์แห่งที่เก้าได้รับพรสามครั้งแล้ว
 However, in addition to not being diligent, expectedly holding back the other new disciples; even he could not help but reproach, let alone this fiery tempered Chong Xu
อย่างไรก็ตามนอกเหนือจากการไม่ขยันหมั่นเพียรคาดหวังให้ถือสาวกใหม่คนอื่น ๆ 
 “High God Rong Lin,” she said softly to him
"พระเจ้าสูง Rong Lin" เธอพูดเบา ๆ กับเขา
 “What else?” Rong Lin asked
"อะไรอีก?" หลินหลินถาม
 A Lian pursed her lips, eyes dropping, then lifting again to gaze at him
Lian เหลือบริมฝีปากของเธอดวงตาร่วงลงแล้วยกอีกครั้งเพื่อจ้องมองเขา
 She shyly clasped both hands and said, “I relied on luck to get into the Ninth Heavenly Pavilion
เธอจับมือทั้งสองข้างอย่างฉับพลันและกล่าวว่า "ฉันวางใจในโชคดีในการเข้าไปในศาลาสวรรค์ชั้นเก้า
 I have already admired High God for a long time
ฉันได้ชื่นชมพระเจ้าสูงเป็นเวลานานแล้ว
 This being the case, I entered the Ninth Heavenly Pavilion and had not planned to leave just like this
ในกรณีนี้ฉันได้เข้าสวรรค์เก้าศาลาและไม่ได้วางแผนที่จะออกไปเช่นนี้
 In a month’s time is the new disciples’ competition
ในช่วงเวลาหนึ่งเดือนนั้นการแข่งขันของเหล่าสาวกใหม่
 Only, passing the competition depends on my ability to become an official disciple of the Ninth Heavenly Pavilion
เฉพาะการผ่านการแข่งขันขึ้นอยู่กับความสามารถของฉันที่จะเป็นศิษย์อย่างเป็นทางการของศาลาสวรรค์แห่งที่เก้า
 But my cultivation is meager, and I have not perfected any skills, so it is very difficult to stand out amongst the disciples
แต่การเพาะปลูกของฉันก็ขาดไม่ได้และฉันยังไม่พัฒนาทักษะใด ๆ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากที่จะยืนหยัดในหมู่พวกสาวก
” She repeated it again a few times, but he still did not understand her intentions
"เธอซ้ำอีกครั้งสองสามครั้ง แต่เขาก็ยังไม่เข้าใจความตั้งใจของเธอ
 She had mentioned something about others talking about distinguishing themselves, and that just giving it your all was already very hard
เธอได้พูดถึงบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับคนอื่น ๆ ที่กำลังพูดถึงความโดดเด่นของตัวเองและนั่นทำให้คุณรู้สึกหนักมาก ๆ
 Then unexpectedly, she smiled and continued, “However, if there is High God to personally give pointers, I think I would surely be able to get through the competition
จากนั้นไม่คาดคิดเธอยิ้มและพูดต่อ "อย่างไรก็ตามถ้ามีพระเจ้าองค์สูงเพื่อให้คำแนะนำด้วยตัวเองฉันคิดว่าฉันคงจะสามารถผ่านการแข่งขันได้
” “Why should I give you directions?” Rong Lin asked, he was a High God, a noble and very busy person
"ทำไมฉันควรจะให้คำแนะนำแก่คุณ?" หล่อนถามว่าเขาเป็นพระเจ้าผู้สูงส่งและเป็นคนที่วุ่นวายมาก
 “Just now, High God took my phoenix,” A Lian replied
"ตอนนี้พระเจ้าทรงสูงส่งนกฟีนิกซ์ของฉัน" เลียนตอบ
 Rong Lin’s complexion sunk, he hadn’t expected her to be a stingy small demon
ผิว Rong Lin จมลงเขาไม่คาดหวังว่าเธอจะเป็นปีศาจขนาดเล็ก
 After a moment, he became annoyed and agitated, and wanted to take it from inside his sleeve, “I’ll return it to you
หลังจากนั้นสักครู่เขาก็เริ่มหงุดหงิดและอยากจะเอามันจากภายในแขนเสื้อของเขา "ฉันจะส่งคืนให้กับคุณ
” A Lian hurriedly held onto his arm to stop him, and anxiously said, “I didn’t mean it
"Lian รีบชูขึ้นมาบนแขนของเขาเพื่อหยุดยั้งเขาและพูดอย่างกังวลว่า" ฉันไม่ได้หมายถึงอะไร
” She cautiously sized up his face, and seeing High God’s gloomy expression, he really was angry
"เธอระมัดระวังใบหน้าของเขาและเห็นการแสดงออกที่มืดมนของพระเจ้าสูงเขาก็โกรธ
 Once again, she sincerely tried to console him and said, “You mustn’t take offense
อีกครั้งหนึ่งเธอพยายามอย่างจริงใจที่จะปลอบใจเขาและกล่าวว่า "คุณต้องไม่กระทำผิด
” But to be able to completely console someone was an impossible task
"แต่เพื่อให้สามารถปลอบโยนคนได้อย่างสมบูรณ์เป็นไปไม่ได้
 He was indeed somewhat angry, but very quickly calmed down
เขาค่อนข้างโกรธ แต่ก็สงบลงอย่างรวดเร็ว
 Seeing her anxiously holding his arm, he unexpectedly understood
เมื่อเห็นเธออย่างฉับพลันถือแขนของเขา
 Because of her aptitude, entering the Ninth Heavenly Pavilion really was difficult… in any case, he hadn’t had anything to do recently
เพราะความถนัดของเธอการเข้าศาลาบนสวรรค์ที่เก้าเป็นเรื่องยากจริงๆ ... ในทุกกรณีเขาไม่ได้มีอะไรที่ต้องทำเมื่อเร็ว ๆ นี้
 He closed his eyes, inhaled a deep breath, and took his arm out of her embrace, then neither too quickly nor slowly said, “Every night at midnight, come here to find me
เขาหลับตาลงสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ และเอาแขนออกจากอ้อมกอดของเธอแล้วไม่เร็วเกินไปหรือช้าๆก็กล่าวว่า "ทุกๆคืนตอนเที่ยงคืนมาที่นี่เพื่อหาฉัน
” A Lian’s eyes widened, it took awhile for her to get over the fact that High God had agreed to give her special attention, and immediately, the corners of her lips drew back and she nodded her head as if pounding garlic and answered, “Okay
"ดวงตาของเลียนกว้างขึ้นสักครู่เธอต้องใช้ความจริงที่ว่าพระเจ้าสูงส่งเห็นด้วยที่จะให้ความสนใจเป็นพิเศษและในทันทีริมฝีปากของเธอก็ดึงกลับมาและเธอพยักหน้าเหมือนตับกระเทียมและตอบว่า" 
” Then she spoke again, “ What kind of food does High God like? Next time, I will bring along some midnight snacks for you
"แล้วเธอก็พูดอีกครั้งว่า" พระเจ้าทรงสูงแบบไหน? 
” Rong Lin wrinkled his eyebrows as he looked at her
Rong Lin เหี่ยวย่นคิ้วขณะที่มองไปที่เธอ
 She really did not have the least bit sincere of an appearance, he thought, but said, “I like a few light foods
เธอไม่ค่อยมีความจริงใจในการปรากฏตัวเขาคิด แต่พูดว่า "ฉันชอบอาหารเบา ๆ
” A Lian was extremely happy
"เหลียนมีความสุขมาก
 Even though she wanted to offer her virginity, however, at the moment, her status was humble
แม้ว่าเธอต้องการที่จะให้ความบริสุทธิ์ของเธอ แต่ในขณะนี้สถานะของเธอคือต่ำต้อย
 Only when she officially became a disciple of the Ninth Heavenly Pavilion, would she acquire a registration as a current student, and only then would she be qualified to become High God’s fish
เฉพาะเมื่อเธอกลายเป็นศิษย์ของศาลาสวรรค์ชั้นเก้าอย่างเป็นทางการเท่านั้นเธอก็จะได้รับการลงทะเบียนเป็นนักเรียนปัจจุบันและเพียงแล้วเธอก็จะมีคุณสมบัติที่จะกลายเป็นปลาของพระเจ้าสูงได้
 She smiled like a flower
เธอยิ้มเหมือนดอกไม้
 She could transform into an adult, but certainly, after standing for a long time, eventually, her legs got tired
เธอสามารถเปลี่ยนเป็นผู้ใหญ่ได้ แต่อย่างแน่นอนหลังจากที่ยืนเป็นเวลานานแล้วขาของเธอก็เบื่อ
 She wanted to sit down, however, High God was not seated, so she felt embarrassed to take a seat
เธออยากจะนั่งลง แต่พระเจ้าทรงสูงส่งไม่ได้นั่งเธอจึงรู้สึกอายที่จะนั่ง
 But in the end, she couldn’t help but ask him
แต่ในตอนท้ายเธอไม่สามารถช่วยได้ แต่ถามเขา
 “Is High God not tired or weary? Do you need to sit down for a while?” Rong Lin softly glanced at her and was well aware, however, he didn’t expose her
พระเจ้าทรงสูงไม่เหน็ดเหนื่อยหรือเบื่อ? 
 Slightly lifting his robe, he gracefully sat on a large stone behind him
หยิบเสื้อคลุมขึ้นเล็กน้อยเขานั่งลงบนก้อนหินขนาดใหญ่ที่อยู่ข้างหลังเขาอย่างสง่างาม
 A Lian took advantage of that opportunity and sat down
เหลียนใช้ประโยชน์จากโอกาสนั้นและนั่งลง
 Resting both hands on her chin, she looked at the ripples in the clear crystalline water of the Blue Wave pond, and said, “The Ninth Heavenly Pavilion really does have a carved bird of prey fence of superlative craftsmanship
วางมือทั้งสองไว้บนคางเธอมองไปที่ระลอกในน้ำผลึกใสของบ่อ Blue Wave และกล่าวว่า "ศาลาสวรรค์ชั้นเก้าจริงๆมีแกะสลักอยู่บนรั้วหัตถกรรมสุดยอด
 At the spot where I met High God last time, I saw that the pond had a raised heavenly jade pillar
เมื่อถึงจุดที่ฉันเจอพระเจ้าครั้งสุดท้ายเมื่อครั้งที่แล้วฉันเห็นสระว่ายน้ำที่มีเสาหยกแห่งสวรรค์ยกขึ้น
 That jade pillar was placed just between the big bird
ที่เสาหยกวางอยู่ระหว่างนกตัวใหญ่
 I did not know what auspicious sign it was however…” She murmured
ฉันไม่รู้ว่ามันเป็นอย่างไร ... "เธอบ่น
  Realizing that High God did not speak, she inclined her head to look
ตระหนักดีว่าพระเจ้าสูงไม่ได้พูดเธอเอียงศีรษะของเธอมอง
 Seeing High God’s annoyed expression, she thought High God had merely thought she was saying nonsense, and hastily tried to explain, “I really did see it
เมื่อเห็นการแสดงออกที่น่ารังเกียจของพระเจ้าสูงพระเจ้าคิดว่าพระเจ้าทรงสูงเพียงแค่คิดว่าเธอกำลังพูดเรื่องไร้สาระและรีบพยายามอธิบายว่า "ฉันเห็นมันจริงๆ
” She reached out and placed her hand on her chest, while unfolding to gesticulate said, “That bird was very large
"เธอเอื้อมมือออกไปและวางมือบนหน้าอกของเธอในขณะที่แฉที่มีท่าทางเก่งกล่าวว่า" นกตัวนั้นมีขนาดใหญ่มาก
”
”