Chapter 59: What the F*ck Uncle Jin pondered in his heart
บทที่ 59: อะไรลุงน้าจินคิดถึงในใจ
 "It would have been alright if it was an adult cat, but it was such a small kitten; even if it started being trained right after weaning, how many days could it be trained for? Not to mention that cats were much harder to train than dogs!" Uncle Jin turned his head and glanced at Husky
"มันคงเป็นไรถ้ามันเป็นแมวตัวโต แต่มันก็เป็นลูกแมวตัวเล็ก ๆ แม้ว่าจะเริ่มมีการฝึกฝนหลังจากหย่านมแล้วยังไงก็สามารถฝึกฝนได้กี่วันไม่ได้พูดถึงแมวว่ายากกว่าที่จะฝึก 
Husky was puzzled
Husky งงงวย
Uncle Jin was speechless
ลุงจินพูดไม่ได้
 "…"Jiang Qianxue had not raised a pet before, not to mention trained a pet
"... " Jiang Qianxue ไม่ได้เลี้ยงสัตว์เลี้ยงมาก่อนเลย
 She did not know just how difficult this was; she just thought it would be fun
เธอไม่รู้ว่ายากแค่ไหน 
 She pointed her finger again, and Snowball immediately walked in a figure eight again
เธอชี้นิ้วของเธออีกครั้งและก้อนหิมะก็เดินเข้าร่างแปดอีกครั้ง
 Uncle Jin’s mood could only be described by "what the f*ck
อารมณ์ของลุงจินสามารถอธิบายได้โดย "สิ่งที่ f * ck
"F*ck, the two walks of the figure eight shapes were practically the same size!He secretly contemplated, "Truly the noble miss of Jiang’s Group had such high sight! Regular pets were definitely not pleasing to her eyes
"F * ck ทั้งสองเดินจากรูปทรงแปดเหลี่ยมมีขนาดเท่ากันจริงๆเขาแอบพิจารณาว่า" แท้จริงแล้วการพลาดที่สูงส่งของกลุ่มเจียงมีสายตาสูงเช่นนี้! 
" Luckily, he didn’t finish what he was saying just now
"โชคดีที่เขาไม่ได้จบสิ่งที่เขากำลังพูดอยู่ในขณะนี้
 If she had said, "All right, give me an Alaskan Husky who knows how to walk a figure eight," where would he go find one? He gathered up his mood of contempt, and did not dare to look down upon this seemingly ordinary Persian cat again
ถ้าเธอพูดว่า "เอาล่ะให้ Alaskan Husky คนที่รู้วิธีการเดินรูปที่ 8" เขาจะไปที่ไหน? 
 He asked carefully, "How much money was this cat bought for? There should be a number at least, right?"He stretched out three fingers, meaning an estimate of thirty thousand
เขาถามอย่างรอบคอบว่า "แมวตัวนี้ซื้อมาเท่าไหร่มีจำนวนน้อยที่สุดใช่มั้ย?" เขายื่นมือออกไปสามนิ้วนั่นคือประมาณสามหมื่น
 Putting aside the condition and lineage, the owner certainly would not bear to sell it if not at a high price for a cat that was able to be trained like this
วางเงื่อนไขและเชื้อสายเจ้าของอย่างแน่นอนจะไม่ทนที่จะขายมันถ้าไม่ได้ในราคาที่สูงสำหรับแมวที่ได้รับการฝึกอบรมเช่นนี้
 Jiang Qianxue shook her head and laughed
Jiang Qianxue ส่ายหัวและหัวเราะ
 "Can’t buy this with three thousand dollars
"ไม่สามารถซื้อได้ด้วยเงินสามพันเหรียญ
 I spent twelve thousand
ฉันใช้เวลาหมื่นสองพัน
"Uncle Jin was speechless
"ลุงจินพูดไม่ได้
 "…" He had another "what the f*ck" impulse
"... " เขามีแรงกระตุ้น "f * ck" อีกอันหนึ่ง
 Husky whimpered, and tucked his tail in between his two hind legs, protecting his butthole, for security and peace
ฮัสกี้ร้องครางและก้มหางไว้ระหว่างขาหลังทั้งสองข้างเพื่อปกป้องก้นของเขาเพื่อความปลอดภัยและสันติภาพ
 Jiang Qianxue clapped her hands, and relieved the training mode on Snowball
เจียง Qianxue ตบมือและโล่งใจกับรูปแบบการฝึกอบรม Snowball
 She then picked Snowball up, put him back in the cat carrier and zipped it up
จากนั้นเธอก็หยิบก้อนหิมะขึ้นทำให้เขากลับมาที่แมวและพ่นขึ้น
 Uncle Jin slapped his forehead and suddenly realized, "So that’s how it was! It must be that the cat owner had intended to curry favor with Jiang Qianxue, and sold the cat to the noble miss of Jiang’s Group at a low price! This can’t be wrong; this must be it! He thought about this event with the mind of a successful businessman, and immediately sorted out inhis mind
ลุงจินตบหน้าผากของเขาและก็รู้ทันทีว่า "เป็นเช่นนั้นจริงต้องเป็นไปได้ว่าเจ้าของแมวตั้งใจจะให้ความช่วยเหลือกับ Jiang Qianxue และขายแมวให้กับคุณหญิงอันยิ่งใหญ่ของ Jiang's Group ในราคาที่ต่ำ! 
 But he also secretly felt sorry for the original owner
แต่เขาก็แอบรู้สึกเสียใจกับเจ้าของเดิม
 "This was done poorly; since you wanted to ingratiate yourself with the Jiang family, you might as well have simply gifted the cat
"สิ่งนี้ทำได้ไม่ดีนักเนื่องจากคุณต้องการที่จะยึดมั่นกับครอบครัวของเจียงคุณอาจจะมีพรสวรรค์ในการเลี้ยงแมว
 Why gild the lily and receive the twelve thousand? Now this favor was discounted
ทำไมต้องปิดทองลิลลี่และรับหมื่นสองพัน? 
" He concluded that the person who did this was young; a middle-aged adult would not make this type of mistake
"เขาสรุปได้ว่าคนที่ทำแบบนี้หนุ่มสาววัยกลางคนจะไม่ทำแบบนี้ผิดพลาด
Snowy picked up the cat carrier with a "humph!" and waved at him, "Uncle Jin, I’m going home first, bye-bye!" Uncle Jin nodded absent-mindedly, figuring out how to train his Husky in order to save face
หิมะพาขึ้นเรือบรรทุกแมวด้วย "humph!" 
 Husky expressed that his current mood summed up in one sentence was to want to find another dog to f*ck
Husky แสดงว่าอารมณ์ปัจจุบันของเขารวมอยู่ในประโยคเดียวก็คือต้องการหาสุนัขตัวอื่นไปหา f * ck
 Snowy ran all the way back home in a pleasant mood
หิมะวิ่งตลอดทางกลับบ้านในอารมณ์ที่น่ารื่นรมย์
 She lightened her footsteps as she opened the villa’s door
เมื่อเธอเปิดประตูวิลล่า
 She first looked to see whether or not father’s leather shoes were at the entrance; only when they were not there did she breathe a sigh of relief, kicked off her shoes, and ran into the house
ครั้งแรกเธอมองว่ารองเท้าหนังของบิดาอยู่ที่ทางเข้าหรือไม่ 
 "Mama! Where are you?" she shouted as she looked around in every room
"คุณแม่อยู่ที่ไหน?" 
 "Aiya! This darn child, without any air of reliability! Only coming home after a whole day of being crazy outside! How can you get married off if this continues?" Mother walked out of the living room with a worried face, "What is it again?" "Hehe, look what I brought home!""Not having been out to buy necklaces or dresses anyways!" Mother said confidently
กลับมาที่บ้านหลังจากอยู่นอกบ้านทั้งวันแล้วคุณจะแต่งงานได้อย่างไรถ้ายังคงทำต่อไป? " 
 This girl was wild since youth, like a tomboy
เด็กผู้หญิงคนนี้เป็นเด็กหนุ่มตั้งแต่วัยหนุ่มเช่นทอมบอย
 Other families’ girls all yearned to buy superior quality princess dresses, but she would not wear a dress if she could
สาว ๆ ของครอบครัวอื่น ๆ ทุกคนปรารถนาที่จะซื้อชุดเจ้าหญิงที่มีคุณภาพดีกว่า แต่เธอก็จะไม่สวมชุดถ้าทำได้
 Even necklaces and accessories, she always said that those things were a hindrance!"What’s the use of necklaces and dresses…look at this!" She placed the cat carrier on the table, and laughed as she pulled the zipper open
แม้แต่สร้อยคอและอุปกรณ์เสริมเธอก็บอกเสมอว่าสิ่งเหล่านั้นเป็นอุปสรรค! "มีอะไรที่ใช้สร้อยคอและชุด ... ดูสิ!" 
 Snowball ignorantly stuck his head out and looked around uneasily
ก้อนหิมะหลุดออกจากศีรษะและมองไปรอบ ๆ อย่างไม่สบายใจ
"Aiya!" Mother was taken aback
"อัยยะเรสซิ!" 
 This child actually brought home a live animal, and this live animal was actually a cat! She had originally thought that this child would choose a dog if she had to choose a pet
เด็กคนนี้จริงนำสัตว์ที่มีชีวิตและสัตว์ที่มีชีวิตนี้เป็นแมวจริงๆ! 
 "Hehe how is it? Pretty, right? His name is Snowball
"Hehe มันเป็นยังไงเนี่ยใช่มั้ย? เขาชื่อ Snowball
"Snowy could not guess her mother’s thoughts
"หิมะไม่สามารถคาดเดาความคิดของแม่ของเธอได้
 She took Snowball out and placed him on the table, and Snowball lay down quietly
เธอเอาก้อนหิมะออกวางไว้บนโต๊ะและก้อนหิมะวางลงอย่างเงียบ ๆ
 Mother was surprised once again
แม่รู้สึกประหลาดใจอีกครั้ง
 This cat was gentle and quiet enough, unlike the imagined little wild cat
แมวตัวนี้อ่อนโยนและเงียบสงบมากพอ ๆ กับแมวป่าที่นึกภาพได้
 Could it be that her daughter’s nature has changed? This cat was indeed pretty and well behaved
เป็นไปได้หรือไม่ที่ธรรมชาติลูกสาวของเธอเปลี่ยนไป? 
 If it were a girl, then it would have been the ideal daughter
ถ้าเป็นเด็กผู้หญิงก็คงจะเป็นลูกสาวที่เหมาะ
 Thinking of this, mother glared at Snowy with discontentment again
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้แม่ก็มองไปที่หิมะด้วยความไม่พอใจอีกครั้ง
 She reached out her hand to pet Snowball
เธอเอื้อมมือออกไปที่ Snowball สัตว์เลี้ยง
 Snowball did not hide and squinted his eyes to pleasantly enjoy it
ก้อนหิมะไม่ปิดบางและเหล่ดวงตาเพื่อเพลิดเพลินกับมัน
 "…" Mother retracted her hand and speechlessly looked at the sand that stuck onto her fingers
"... " แม่ถอยมือของเธอและพูดอย่างไม่เห็นแก่ตัวที่ทรายที่ติดอยู่บนนิ้วมือของเธอ
"Hehe, I took him to the beach to play for a bit…" Snowy stuck out her tongue
"เฮ้ฉันพาเขาไปที่ชายหาดเพื่อเล่นสักหน่อย ... " Snowy ติดออกลิ้นของเธอ
"Crazy girl! Hurry and go take a shower; I will give him a shower too!" Mother exclaimed
"สาวบ้า! รีบไปอาบน้ำฉันจะให้เขาอาบน้ำด้วย!" 
Unfortunately, they faced big trouble when they gave Snowball a shower
แต่น่าเสียดายที่พวกเขาประสบปัญหาใหญ่เมื่อพวกเขาให้ Snowball อาบน้ำ
 This cat appeared pleasant and well behaved, but once his body came into contact with water droplets, he resisted, and his cried wese delicate and pitiful
แมวตัวนี้ดูดีและมีมารยาทดี แต่เมื่อร่างกายของเขาสัมผัสกับน้ำหยดเขาก็ต่อต้านและร้องไห้ด้วยความอ่อนโยนและน่าสงสาร
 Mother Jiang’s heart softened, and she became helpless once she heard his cries
หัวใจของแม่เจียงอ่อนลงและเธอก็หมดแรงเมื่อได้ยินเสียงร้องไห้ของเธอ
 She could not bear to force it; after Jiang Qianxue had finished showering and had come out, she still had not washed the cat, and instead had worked up a sweat herself
เธอไม่สามารถบังคับให้บังคับได้ 
 Snowy walked over in her bathrobe wiping her hair, and immediately said to mother, "It doesn’t have to be so troublesome, just use a comb to brush off the sand in his fur
Snowy เดินผ่านในเสื้อคลุมอาบน้ำของเธอเช็ดผมของเธอและทันทีที่พูดกับแม่ "ไม่ต้องเป็นเรื่องลำบากดังนั้นเพียงใช้หวีเพื่อแปรงทรายออกในขนของเขา.
"Mother glared at her, "Not loving to be clean like you? Besides, how come you always take such quick showers? Did you wash yourself clean? Fooling around?"Snowy dreaded mother’s nagging
"แม่จ้องที่เธอ" ไม่รักที่จะทำความสะอาดเหมือนคุณ? 
 "Ok ok, I will bring it out to shower another day
"เอาล่ะฉันจะนำมันออกไปอาบน้ำวันอื่น
 The pet shop also provides this kind of service, they are professionals!"…Wang Qian and Li Kun returned to the dormitory one after the other
ร้านขายสัตว์เลี้ยงยังให้บริการแบบนี้พวกเขาเป็นมืออาชีพ! "วังเคียนและหลี่คุนกลับไปที่หอพักอีกหลังหนึ่ง
 The other four roommates in the dormitory were teaming up to play in full swing
อีกสี่คนที่อยู่ร่วมหอพักกำลังอยู่ใกล้เคียงกับการเล่นเต็มรูปแบบ
 The lights were off, the monitors were lit, the computer fans whirled, and the mouse and keyboards clicked and clacked
ไฟดับลงจอแสดงผลพัดลมคอมพิวเตอร์หมุนวนและเมาส์และคีย์บอร์ดก็คลิกและคว่ำ
 Although the weather had become cooler, it could not withstand the heat emitted by four strong guys and four computers in the cramped dormitory
แม้ว่าสภาพอากาศจะเย็นลง แต่ก็ไม่สามารถทนต่อความร้อนที่ปล่อยออกมาจากชายสี่คนและคอมพิวเตอร์สี่เครื่องในหอพักที่คับแคบ
 Everyone’s arms were bared, and appeared fresh and shiny
แขนของทุกคนถูกยุบและปรากฏเป็นประกายและเงางาม
 The dormitory boss at the door looked at them and cursed, "F*ck! You two just came back now! We lacked one person for teaming up just now and could only grab an able-bodied man from next door!" "Haha, apologies, apologies," Wang Qian and Li Kun did not explain themselves either
เจ้านายหอพักที่ประตูมองพวกเขาและสาปแช่ง "F * ck! คุณสองคนเพิ่งกลับมาตอนนี้เราขาดคนคนหนึ่งมาร่วมทีมและอาจจับชายฉกรรจ์ได้จากประตูถัดไป!" 
 They laughed and went to turn on their computers, then went on BBS
พวกเขาหัวเราะและไปเปิดคอมพิวเตอร์ของพวกเขาแล้วไป BBS
"Holy crap! Did you two change your natures after one day of not being seen? Don’t you guys normally find a huge pile of excuses, such as stepping on dog crap while going downstairs or helping an old lady cross the road or something…" The dormitory boss was shocked
"อึศักดิ์คุณทั้งสองเปลี่ยนลักษณะของคุณหลังจากวันหนึ่งของการไม่ได้เห็นหรือไม่พวกคุณไม่ปกติหากองใหญ่ของข้อแก้ตัวเช่นก้าวบนอึสุนัขขณะที่ไปชั้นล่างหรือช่วยหญิงชราข้ามถนนหรืออะไรบางอย่าง 
 He took off his headphones, and didn’t even play the game anymore
เขาถอดหูฟังออกและไม่ได้เล่นเกมอีกต่อไป
 The able-bodied man from next door roared, "That 503 pig is just standing there and not moving? Other people have already f*cking triple killed!""Sorry, was answering the phone just now!" The dormitory boss yelled back
ชายฉกรรจ์จากประตูหน้าโห่ร้องว่า "หมู 503 คนนั้นยืนอยู่ที่นั่นและไม่ขยับใครคนอื่นได้ฆ่าสามคนแล้ว!" "ขอโทษที่กำลังตอบโทรศัพท์อยู่ในขณะนี้!" 
 He put his headphones back on again, and continued to expedite and call on Summoner’s Rift
เขาวางหูฟังอีกครั้งและยังคงเร่งรัดและเรียกความแตกแยกของ Summoner
 To say why…Wang Qian and Li Kun looked at each other
พูดได้ว่าทำไม ... วัง Qian และ Li Kun มองกัน
 They felt that they were different from the past, reborn, and had an air of immortality already
พวกเขารู้สึกว่าพวกเขาแตกต่างจากอดีตเกิดใหม่และมีอากาศเป็นอมตะอยู่แล้ว
 If they continued to mingle with these earthlings, it would really be an insult to the division
ถ้าพวกเขายังคงปะปนกับเหล่านี้ก็จะเป็นการดูถูกกับฝ่าย
It would be better to free talk!
มันจะดีกว่าที่จะพูดคุยฟรี!