Chapter 2 Part 1 That night, I had a dream
บทที่ 2 ตอนที่ 1 ในคืนนั้นฉันมีความฝัน
   It was my recollection of my participation of the farm life experience organized by the hunting hobby group
เป็นการระลึกถึงการมีส่วนร่วมในประสบการณ์ชีวิตฟาร์มของฉันซึ่งจัดโดยกลุ่มงานอดิเรกการล่าสัตว์
   That pot of boar stew was really delicious
กระถางหมูป่าที่อร่อยจริงๆ
   With white miso as the soup base, vegetables such as enoki mushrooms, shitake mushrooms, cabbage, carrot, burdock and yam were added in, and I couldn’t taste the rumoured boar stink at all
กับ miso ขาวเป็นฐานซุปผักเช่นเห็ด enoki, เห็ดหอม, กะหล่ำปลี, แครอท, หญ้าเจ้าชู้และมันเทศถูกเพิ่มเข้ามาและฉันไม่สามารถลิ้มรสกลิ่นเหม็นหมูป่าฉุนที่ทุกคน
 The meat were sliced thickly, but the texture of the boar were softer than pork, not too oily, so I could wolf it down no matter how much there was
เนื้อถูกหั่นเป็นเส้นหนา แต่เนื้อหมูป่านุ่มกว่าเนื้อหมูไม่ใช่น้ำมันมากนักดังนั้นฉันจึงสามารถหมาป่าลงได้ไม่ว่าจะมีปริมาณเท่าไร
   It was december back then, and winter break for me
มันเป็นธันวาคมกลับมาแล้วและฤดูหนาวแบ่งสำหรับฉัน
   It was my first time experiencing what it was like for 「my freezing body to warm up from the inside」
นี่เป็นครั้งแรกของฉันที่ได้สัมผัสกับสิ่งที่มันเป็นเช่นนี้สำหรับ「ร่างกายของฉันแช่แข็งที่จะอุ่นขึ้นจากภายใน」
   Before our meal, they taught us how to slaughter the boar
ก่อนมื้ออาหารของเราพวกเขาสอนเราถึงวิธีการฆ่าหมูป่า
   I had only butchered chickens or ducks before this, so I was tensed and excited
ฉันเคยไก่หรือเป็ดเพียงอย่างเดียวก่อนหน้านี้ดังนั้นฉันรู้สึกเหนื่อยและตื่นเต้น
   It might sound cliche, but that experience made me realize once again that 「so that’s what goes behind the preparation of animal meat as food」
มันอาจฟังดูเบื่อหน่าย แต่ประสบการณ์นั้นทำให้ฉันรู้อีกครั้งว่า「ดังนั้นสิ่งที่เกิดขึ้นเบื้องหลังการเตรียมเนื้อสัตว์เป็นอาหาร」
   Unfortunately, the butchered meat had to be put aside for several days for it to age
แต่น่าเสียดายที่เนื้อสัตว์ที่ถูกฆ่าต้องถูกทิ้งไว้เป็นเวลาหลายวันเพื่อให้อายุ
 And so, the meat I ate was the boar prepared by the hunter hobbyist group in advance
ดังนั้นเนื้อสัตว์ที่ฉันกินคือหมูป่าที่เตรียมโดยกลุ่มนักล่าสัตว์น้ำล่าก่อน
   Even so, it was absolutely delicious
ถึงกระนั้นก็อร่อยมาก
   The farm life experience was three nights of on-site camping
ประสบการณ์การทำฟาร์มในฟาร์มเป็นเวลาสามคืนของการตั้งแคมป์ในสถานที่
 On the second night, dad and Rina came to visit me
ในคืนที่สองพ่อและ Rina มาเยี่ยมฉัน
   When she saw the boar I butchered, Rina almost fainted from anemia
เมื่อเธอเห็นหมูป่าที่ฉันถูกฆ่า Rina เกือบจะเป็นลมจากโรคโลหิตจาง
 But when we had boar stew for dinner, she ate almost as much as I did
แต่เมื่อเรามีสตูว์หมูป่าสำหรับมื้อค่ำกินเกือบเท่าที่ฉันทำ
 I couldn’t figure out whether Rina was really strong or really frail
ฉันไม่เข้าใจว่า Rina แข็งแรงหรืออ่อนแอจริงๆ
   But there isn’t any chance to butcher boar meat in our shop
แต่ไม่มีโอกาสที่จะเนื้อเนื้อหมูในร้านของเรา
   My dad said with a laugh
พ่อของฉันพูดด้วยเสียงหัวเราะ
   I want to eat the meat Asuta-chan prepared!   Rina laughed too
ฉันต้องการที่จะกินเนื้อ Asuta-chan เตรียม! 
   I was probably all smiles too back then
ตอนนี้ฉันอาจจะมีรอยยิ้ม
   Was there any meaning in closing the shop for three days to participate in the farm life experience? I was doubtful in the beginning, but I really enjoyed those three days, so it was meaningful for me
มีความหมายอะไรบ้างในการปิดร้านค้าเป็นเวลาสามวันเพื่อเข้าร่วมในประสบการณ์ชีวิตในฟาร์ม? 
   「… Hey, wake up
"… เฮ้ตื่นได้แล้ว
」   I will be butchering a deer tomorrow
」วันพรุ่งนี้ฉันจะกวาดกวาง
   When she heard me boasting about that, Rina’s big sparkling eyes widened
เมื่อเธอได้ยินฉันโม้เกี่ยวกับเรื่องนี้ดวงตาที่เป็นประกายของ Rina กว้างขึ้น
   Can we eat venison? Isn’t the deer pitiful?   How could that be? You ate so much boar meat, it’s unfair to say that
เราสามารถกินเนื้อกวางได้ไหม? 
   Eh? But boars are no different from pigs!   Rina puffed her cheeks angrily after saying that
ใช่มั้ย? 
   I told her that was the unfair part
ฉันบอกเธอว่าเป็นส่วนที่ไม่ยุติธรรม
   Have you looked at boars and pigs carefully before? If I have to said, I think they are cuter than deers
คุณเคยดูหมูป่าและหมูมาก่อนหรือไม่? 
   Stop saying that! I won’t be able to eat pork in the future if you say that!   The meat eating culture in many other countries were hard for Japanese to accept too
หยุดพูดแบบนั้น! 
 I wanted to tell her about that, but she looked so pitiful so I didn’t
ฉันอยากจะบอกเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่เธอดูน่าสงสารมากจนฉันไม่ได้
   「… Hey, just how long are you going to sleep
「 ... เดี๋ยวก่อนคุณนอนแค่ไหน
 Wake up!」   So noisy
ตื่นขึ้นมา」เสียงดังมาก
   Ah, speaking of which, the boar stew I ate back then was delicious
อ่าพูดถึงเรื่องไหนหมูป่าที่ฉันกินกลับมาอร่อยแล้ว
p>   The miso soup base was thick, so I wanted to try other method of cooking that could bring out the taste of the boar more clearly
ฐานซุปมิโซะหนาดังนั้นฉันจึงอยากลองทำอาหารแบบอื่น ๆ ที่สามารถทำให้รสชาติของหมูป่าชัดเจนยิ่งขึ้น
   Soup stock made by cooking the bones of the boar must be incredible
ซุปที่ทำโดยการปรุงอาหารกระดูกของหมูป่าจะต้องไม่น่าเชื่อ
   「I did ask you to stay in this house, but I have no intention of letting you laze around! Hey!」   Ara, someone was shaking my shoulders violently
「ฉันขอให้คุณอยู่ในบ้านหลังนี้ แต่ฉันไม่มีเจตนาที่จะปล่อยให้คุณขี้เกียจ! 
   Leaving that aside for now, I probably like the unique taste of the meat
ทิ้งไว้ให้เดี๋ยวนี้ฉันอาจชอบรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์ของเนื้อสัตว์
   I only had it a few times, but I like mutton a lot, and I had always like the smell of the fats on meat
ฉันแค่มีมันสองสามครั้ง แต่ฉันชอบเนื้อแกะมากและฉันก็ชอบกลิ่นของไขมันในเนื้อ
 I even wondered if I was a carnivore in my previous life
ฉันก็สงสัยว่าฉันเป็นสัตว์กินเนื้อในชีวิตก่อนหน้านี้หรือไม่
   It was the same for ramen, my favourite was Tonkotsu Shoyo Ramen
มันเหมือนกันกับราเมงที่ฉันชอบคือ Tonkotsu Shoyo Ramen
 Naturally, a bowl of ramen that was oily wouldn’t be delicious, and I would pass on that too
อย่างแน่นอนชามราเมนที่มีน้ำมันจะไม่อร่อยและฉันจะผ่านที่เกินไป
 But I intend to take over the family business, and I was already planning in secret to add Tonkotsu Ramen to the menu in the future
แต่ฉันตั้งใจจะทำธุรกิจของครอบครัวและฉันก็กำลังวางแผนอย่างลับ ๆ เพื่อเพิ่ม Tonkotsu Ramen ในเมนูต่อไปในอนาคต
   「Hey… Don’t get too cocky, you will get it from me
「เดี๋ยวก่อน ... อย่าทะนุถนอมเกินไปคุณจะได้รับมันจากฉัน
」   Right, this was the taste
」ถูกต้องนี่เป็นรสชาติ
 Who said that Kiba beast stinks?   Hmm? No, what were Kiba beasts?   Anyway, this smells nice
ใครบอกว่าสัตว์ Kiba เหม็น? 
   I was just feasting on pork stew, and I got hungry again
ฉันเพิ่งเลี้ยงไก่เนื้อหมูและฉันก็หิวอีกครั้ง
   After all, the dinner last night was horrendous
หลังจากที่ทุกคืนอาหารค่ำที่น่ากลัว
   These two words didn’t really match though
ทั้งสองคำไม่ค่อยเข้ากันได้
   Forget it, doesn’t matter
ลืมมันไม่สำคัญ
   Anyway, I’m hungry, so I will dig in first
อย่างไรก็ตามฉันหิวฉันจะขุดในตอนแรก
 The meat felt rather tender, and stimulate my teeth and tongue comfortably
เนื้อรู้สึกนุ่มนวลและกระตุ้นฟันและลิ้นให้สบาย
 The next instant, a flash of white light exploded before my eyes
ช่วงเวลาต่อไปแสงแฟลชจาง ๆ จาง ๆ ขึ้นก่อนที่สายตาของฉัน
   「… Strange?」   It took some time before I understood the situation
「 ... แปลก? 」ต้องใช้เวลาก่อนที่จะเข้าใจสถานการณ์
   The fragrance of meat and spice stimulated my nasal cavity
กลิ่นของเนื้อสัตว์และเครื่องเทศกระตุ้นให้เกิดโพรงจมูกของฉัน
   The morning sun light shone in through the windows
แสงแดดยามเช้าจางผ่านหน้าต่าง
   The sensation of the rough fur rug
ความรู้สึกของพรมขนสัตว์หยาบ
   Wooden walls and the ceiling where the beams were clearly visible
ผนังไม้และเพดานที่สามารถมองเห็นคานได้ชัดเจน
   Oh right, it had been one night since I came to this other world
โอ้ใช่มันเป็นคืนเดียวตั้งแต่ฉันมาถึงโลกอื่น
   This wasn’t my house
นี่ไม่ใช่บ้านของฉัน
 But the house of a Forest’s Edge denizen, Ai Fa
แต่บ้านของฟอเรสต์เอวิล
   Right now, that Ai Fa had her arms crossed, and standing before me with her feet wide apart
ตอนนี้ที่ Ai Fa มีแขนของเธอข้ามและยืนอยู่ข้างหน้าฉันด้วยเท้าของเธอออกจากกัน
   Her left palm was placed on her neck, her pretty face was blushing
ปาล์มซ้ายของเธอถูกวางลงบนคอของเธอใบหน้าสวยของเธอแดง
 She had drawn her knife and was pointing it at me
เธอดึงมีดของเธอและชี้ไปที่ฉัน
 This was my benefactor, Ai Fa
นี่คือผู้มีพระคุณของฉัน Ai Fa
   「Wait… Wait! My meat definitely taste bad!」   I woke up immediately, and rolled to the wall behind me
รอเดี๋ยว! 
   The steel blade shone brightly as it reflected the morning sun
ใบมีดเหล็กส่องสว่างเมื่อเห็นแสงแดดตอนเช้า
   Ai Fa’s right arm raised her knife high and was trembling, as if she was suppressing her agitated emotions
แขนขวาของ Ai Fa ยกมีดขึ้นสูงและสั่นตัวราวกับกำลังระงับอารมณ์ที่กระวนกระวาย
   「… I will kill you
「 ... ฉันจะฆ่าคุณ
」   「Why!? Why’re you doing something so dangerous this early in the morning…」   As I yelled, I felt a dull pain on the top of my head
ทำไม? 
   Hmm? Speaking of which, someone seemed to have hit me while I was dreaming
อืม? 
   「Ah, were you the one who hit me? How mean, what are you thinking, hitting someone who is sleeping?」   「… Ask yourself
「อ่าคุณเป็นคนที่โดนฉัน? 
」   Ai Fa’s cheeks were beet red from rage
」แก้มของ Ai Fa เป็นสีแดงหัวไชเท้าจากความโกรธ
   She was the same yesterday, acting all cool but angering so easily
เธอเหมือนเดิมเมื่อวานนี้การแสดงเจ๋ง แต่โกรธง่ายมาก
   But on the other hand, she wasn’t someone who would have an outburst for no reason, did I do something wrong?   「Sorry, but what did I do? I was groggy from my sleep and can’t remember anything
แต่ในทางตรงกันข้ามเธอไม่ใช่คนที่จะมีการปะทุด้วยเหตุผลใดฉันได้ทำอะไรผิดพลาดหรือไม่? 
 If I did anything rude, please do forgive me
ถ้าฉันทำอะไรหยาบคายโปรดยกโทษให้ฉัน
」     「… You did do something wrong
」「 ... คุณทำอะไรผิดพลาด
」   「Huh?」   「You tried to eat me!」   Ai Fa roared
」」 Huh? 」「คุณพยายามจะกินฉัน」 Ai ฟ้าคำราม
 This was the first time she spoke so loudly since we met
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอพูดดังมากตั้งแต่ที่เราได้พบกัน
 She raised the knife in her hand once again
เธอยกมีดไว้ในมืออีกครั้ง
   On her smooth neck she was covering moments ago —— was a set of healthy looking teeth marks
บนคอที่เรียบของเธอที่เธอปกปิดช่วงเวลาที่ผ่านมา - เป็นชุดของเครื่องหมายฟันที่ดูมีสุขภาพดี
   I knock my fist downwards onto my palm as I sounded out in realization
ฉันเคาะกำปั้นของฉันลงไปบนฝ่ามือของฉันขณะที่ฉันเป่าออกมาในความตระหนัก
   「I remember now, I was eating something in my dream
「ตอนนี้ฉันจำได้ว่าฉันกินอะไรบางอย่างในฝันของฉัน
 Because you smelled so nice, I couldn’t help biting down
เพราะคุณมีกลิ่นหอมมากฉันไม่สามารถช่วยกัด
」   「… I will kill you
」「 ... ฉันจะฆ่าคุณ
」   「Uwah wait! I was wrong! It’s my fault! I apologize, please spare my life…!」   「Shut up!」   And so, my second day in a another world began really loudly
」「 Uwah รอ! 
   My actions were lowly, but fortunately, it didn’t awaken any hidden cannibalistic tendencies within me
การกระทำของฉันต่ำต้อย แต่โชคดีที่มันไม่ได้กระตุ้นให้มีการซ่อนแบบที่ซ่อนอยู่ภายในตัวฉัน
   Part 2 「… After you finish eating, we will set off immediately
ตอนที่ 2 「 ... หลังจากเสร็จสิ้นการกินแล้วเราจะออกเดินทางทันที
」   Ai Fa said with an expression more unhappy than usual
」 Ai Fa พูดด้วยความรู้สึกไม่พอใจมากกว่าปกติ
   But it was natural for her to act like this, since I irked her
แต่มันเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับเธอที่จะทำแบบนี้ตั้งแต่ฉันทำให้เธอสับสน
 However, I wish she would let it go since she hit me with the handle of her knife five or six times already
อย่างไรก็ตามฉันหวังว่าเธอจะปล่อยมันไปตั้งแต่เธอตีฉันด้วยด้ามมีดของเธอห้าหรือหกครั้งแล้ว
   By the way, the breakfast she gave me was Kiba beast jerky
ยังไงก็ตามอาหารเช้าที่เธอให้กับฉันก็คือสัตว์ประหลาด Kiba ที่โกรธ
   This was another ordeal
นี่เป็นอุปสรรคอีกอย่างหนึ่ง
 Like dried squids snacks that goes with beer, it needed to be tore into thin strips before consumption
เช่นเดียวกับของขบเคี้ยวปลาหมึกแห้งที่ไปกับเบียร์ก็ต้องถูกฉีกขาดเป็นเส้นบาง ๆ ก่อนบริโภค
 But it wouldn’t dissolve no matter how much you chew it, just like rubber that taste like meat
แต่มันจะไม่ละลายไม่ว่าคุณจะเคี้ยวมันมากเช่นเดียวกับยางที่มีรสชาติเหมือนเนื้อสัตว์
   It also had the lingering taste of animal odour, probably because its blood wasn’t drained properly
นอกจากนี้ยังมีกลิ่นเหม็นอับของสัตว์ซึ่งอาจเป็นเพราะเลือดไม่ถูกระบาย
   Ai Fa leaned against the wall with a heavy aura that seemed to say 「don’t come near me」
เอไอยืนพิงกำแพงด้วยกลิ่นอายหนักที่ดูเหมือนจะพูด「อย่ามาใกล้ฉัน」
 So I stood beside the stove as I chewed on Kiba beast jerky
ดังนั้นฉันจึงยืนอยู่ข้างเตาเมื่อฉันเคี้ยวอาหารสัตว์ Kiba ที่โกรธ
   I looked at the iron pot that had been washed sparkling clean and thought about yesterday’s dinner
ฉันมองไปที่หม้อเหล็กที่ได้รับการทำความสะอาดเป็นประกายสะอาดและคิดเกี่ยวกับอาหารมื้อเย็นเมื่อวานนี้
   Dinner last night —— was horrendous
อาหารค่ำคืน - น่ากลัว
   To me, that was like some sort of torture
สำหรับผมแล้วมันเหมือนกับการทรมานบางอย่าง
   No matter what, that meal is too much…   This might be the first time in my life that I said 「tastes nasty」 after eating someone’s dish
ไม่ว่ามื้อนั้นจะมากเกินไป ... นี่อาจจะเป็นครั้งแรกในชีวิตที่ฉันพูด「รสนิยมที่น่ารังเกียจ」หลังจากกินจานของใครบางคน
 I had fallen into the vicious cycle of self loath after having misspoke
ฉันตกอยู่ในวงจรแห่งความรังเกียจของตนเองหลังจากที่มีการสะกดผิด
   But the subject herself —— Ai Fa didn’t seem to mine, and so I escaped unscathed
แต่เรื่องที่ตัวเอง - Ai Fa ไม่ได้ดูเหมือนจะเหมืองและเพื่อให้ฉันรอดพ้นจากอันตราย
   「… There’s no distinction of food being delicious or not
「 ... ไม่มีความแตกต่างของอาหารที่อร่อยหรือไม่
」   I heard this rude remark for the third time yesterday
」ฉันได้ยินคำพูดหยาบคายนี้เป็นครั้งที่สามเมื่อวานนี้
 For the people of Forest’s Edge, was dining just a way of obtaining nutrition?   That might be so…   That might be so, but that dish was too much
สำหรับคนใน Forest's Edge การรับประทานอาหารเป็นเพียงวิธีหนึ่งในการได้รับสารอาหารหรือไม่? 
   First of all, the Kiba beast meat
แรกของทุกสัตว์ Kiba เนื้อสัตว์
   The Kiba beast meat was too tough
เนื้อสัตว์ Kiba แย่มาก
   And the animal stink was heavy
และกลิ่นเหม็นของสัตว์นั้นหนักมาก
 Be it pork or beef, no matter how terrible the quality, they wouldn’t stink so much
ไม่ว่าจะเป็นเนื้อหมูหรือเนื้อวัวไม่ว่าคุณภาพจะแย่มากแค่ไหนก็จะไม่ทำให้กลิ่นเหม็นมาก
   Next, because the meat was cooked very thoroughly, it wasn’t so tough to the extent of being unchewable
ต่อไปเนื่องจากเนื้อสุกดีมาก ๆ แล้วมันก็ไม่ยากเท่าที่จะทำได้
 However, despite the surface of the meat being tender, the sinew was still inside, so it felt like half melted rubber… Simply put, the texture was terrible
อย่างไรก็ตามแม้ผิวของเนื้อจะอ่อนนุ่มเส้นเอ็นก็ยังคงอยู่ภายในดังนั้นจึงรู้สึกเหมือนยางละลายครึ่งหนึ่ง ... เพียงแค่ใส่เนื้อเป็นสาหัส
   On the other hand, the fake onions had excellent texture
ในทางกลับกันหัวหอมปลอมมีเนื้อที่ดีเยี่ยม
 I like how crisp it was
ฉันชอบความคมชัดของมันเป็นอย่างไร
   But that was it’s only good point
แต่นั่นเป็นเพียงจุดดีเท่านั้น
   My only comment was, 「Onions aren’t suitable for hot pot after all
ข้อคิดเพียงอย่างเดียวของฉันคือ「หัวหอมไม่เหมาะสำหรับหม้อร้อนเลย
」   And of course, onions were very suitable for things like beef intestines pot or kimchi pot, but my family didn’t have the habit of putting in onions when we cook hot pot
」และแน่นอนว่าหัวหอมเหมาะมากสำหรับการทำเนื้อในกระเพาะอาหารหรือกระถางกิมจิ แต่ครอบครัวของฉันไม่มีนิสัยในการใส่หัวหอมเมื่อเราทำหม้อร้อน
   And also, the fake potato was a huge problem
และมันฝรั่งปลอมเป็นปัญหาใหญ่
   What exactly was it?   It melted completely into the soup
มันคืออะไร? 
 After throwing it into the water, it turned into a powdery cream coloured liquid that destroyed the balance of the entire dish
หลังจากทิ้งลงในน้ำแล้วมันกลายเป็นของเหลวสีครีมแป้งที่ทำลายความสมดุลของจานทั้งหมด
   The best way to describe it was 「flour that dissolves in water」
วิธีที่ดีที่สุดในการอธิบายได้คือแป้งที่ละลายในน้ำ」
   Please imagine
กรุณาจินตนาการ
   Thick stock with flour mixed into it
แป้งหนาผสมกับแป้ง
 Onions with crispy texture
หอมที่มีเนื้อกรอบ
   Lumps of soggy meat that stinked
ก้อนเนื้อเปียกที่เหม็นอยู่
   Flavoured solely with black pepper
ปรุงรสด้วยพริกไทยดำ
   Will that taste good?   Sorry to say, but I don’t think it was nice at all
รสชาติจะอร่อยหรือไม่? 
   And the most horrible thing for me was ——「This dish smelled delicious」
และสิ่งที่น่าสยดสยองที่สุดสำหรับฉันคือ - 「จานนี้อร่อยมาก」
   The fragrance was excellent, so the freshness of the meat and fats had definitely dissipated into the white murky liquid
กลิ่นหอมมันยอดเยี่ยมดังนั้นความสดชื่นของเนื้อสัตว์และไขมันจึงหลั่งไหลเข้าสู่ของเหลวสีขาว
 Complemented by spice such as black pepper, I could wolf down several bowls of rice with this smell alone
เติมด้วยเครื่องเทศเช่นพริกไทยดำฉันสามารถหมาป่าลงชามข้าวหลายใบด้วยกลิ่นนี้เพียงลำพัง
   Even so, the dish tasted horrible
แม้กระนั้นก็ตามจานก็มีรสชาติที่น่ากลัว
   When I scooped the meat slices and soup into my mouth, the animal stink made the fragrance disappear without a trace
เมื่อฉันตักชิ้นเนื้อและซุปลงในปากของฉันกลิ่นสัตว์ทำให้กลิ่นหอมหายไปโดยไม่มีร่องรอย
   That was why —— it was so tormenting
นั่นเป็นเหตุผล - มันเป็นความทรมานดังนั้น
   The central nervous system controlling my appetite was stimulated by the fragrance, but the thing invading my mouth was completely the opposite of that appetizing smell
ระบบประสาทส่วนกลางควบคุมความอยากอาหารของฉันถูกกระตุ้นโดยกลิ่นหอม แต่สิ่งที่บุกรุกปากของฉันได้อย่างสมบูรณ์ตรงข้ามของกลิ่นน่ารับประทานที่
 To be honest, if not for my gratitude for the food and Ai Fa, I probably wouldn’t be able to eat half a plate of it
ถ้าเป็นเพราะความกตัญญูของฉันสำหรับอาหารและไอเอฟฉันอาจจะไม่สามารถทานอาหารครึ่งจานได้
   I ate three plates of that damn thing
ฉันกินสามแผ่นของสิ่งที่ด่า
 Towards the end, I was battling my urge to puke
ในตอนท้ายฉันกำลังต่อสู้กับแรงกระตุ้นของฉันที่จะอ้วก
   And so, even though I ate til my stomach bulged, my brain had been nagging 「when can I eat?」 right until I fell asleep
และถึงแม้ว่าฉันกินจนกระเพาะอาหารของฉันพองสมองของฉันได้รับการจู้จี้「เมื่อฉันสามารถกินได้หรือไม่」ขวาจนฉันหลับ
 That was probably the reason for my dream last night
นั่นอาจเป็นเหตุผลสำหรับความฝันของฉันเมื่อคืนนี้
   「… Why are you dazing off? It’s time to go
「 ... ทำไมถึงต้องเด็ดขาด? 
」   I raised my head when I heard her sarcastic tone and found Ai Fa with her cape on and her blades on her waist, ready to go
」ฉันยกหัวขึ้นเมื่อได้ยินเสียงเยาะเย้ยเยาะเย้ยของเธอและพบว่า Ai Fa กับแหลมบนใบพัดของเธอที่เอวเธอพร้อมที่จะไป
   「Ah, wait for me! What about my Santoku knife?」   「…Santoku …?」   「That knife
「อ้า, รอฉันสิ! 
 The one I handed over you last night
คนที่ฉันส่งมอบให้คุณเมื่อคืนนี้
」   Ai Fa gestured towards the inside of the door with her chin in silence
」 Ai Fa ไปทางด้านในของประตูด้วยคางของเธอในความเงียบ
   I remembered that she brought it to the door on the right, so I walked that way
ฉันจำได้ว่าเธอนำมันไปที่ประตูด้านขวาดังนั้นฉันจึงเดินแบบนั้น
   In the end, Ai Fa and I both slept in this big room, so I didn’t have the chance to visit those three rooms
ในที่สุดเอไอกับฉันทั้งสองนอนในห้องใหญ่นี้ดังนั้นฉันจึงไม่มีโอกาสได้ไปเยี่ยมชมทั้งสามห้อง
   I opened the door cautiously and slowly —— A strong smell assaulted me in an instant
ฉันเปิดประตูด้วยความระมัดระวังและค่อยๆ - มีกลิ่นแรงเข้าข่มขู่ฉันในทันที
   Uwah… this is unbearable
Uwah ... นี่ทนไม่ได้
   As I expected, it was the food store
ตามที่ฉันคาดหวังไว้มันเป็นร้านขายอาหาร
   There were many gunny sack-like bags that looked heavy, and I caught a glimpse of the onion and potato like vegetable inside
มีกระสอบกระสอบเหมือนถุงที่ดูหนักและฉันได้เห็นเหลือบของหัวหอมและมันฝรั่งเช่นผักข้างใน
   Various plants were hung on the wall, one of it had withered and turned black like seaweed, another one was lustrous green with thin long leaves, hanging in the cramped space
พืชต่างๆถูกแขวนไว้บนผนังหนึ่งของมันได้เหี่ยวและกลายเป็นสีดำเช่นสาหร่ายอีกคนหนึ่งเป็นสีเขียวเงาที่มีใบยาวบางที่แขวนอยู่ในพื้นที่คับแคบ
   Further in, a space about 2 meter square was segregated by squarish boards, which were filled to about my knee level with black powder
ต่อไปในพื้นที่ประมาณ 2 ตารางเมตรถูกแยกออกจากแผงสี่เหลี่ยมที่เต็มไปประมาณระดับเข่าของฉันกับผงสีดำ
   The smell came from there
กลิ่นมาจากที่นั่น
   It was the black pepper like spice which were sprinkled onto the meat of the Kiba beast
มันเป็นพริกไทยดำเช่นเครื่องเทศที่ถูกโรยลงบนเนื้อสัตว์ของ Kiba
   Leaving whether it was fragrant or not aside, it was too stimulating
ออกไปไม่ว่าจะเป็นกลิ่นหอมหรือไม่ก็กันมันก็กระตุ้นเกินไป
 There wasn’t any windows, so the smell mixed with the air heavily
ไม่มีหน้าต่างใด ๆ ดังนั้นกลิ่นที่ผสมกับอากาศอย่างหนัก
 If I wasn’t careful, this would probably hurt my eyes, nose and throat membrane
ถ้าฉันไม่ระวังเรื่องนี้น่าจะเป็นอันตรายต่อดวงตาจมูกและลำคอของฉัน
   I see, so that’s how they preserve Kiba beast meat
ฉันเห็นมันเป็นวิธีที่พวกเขารักษาเนื้อสัตว์ Kiba
   Despite the danger, my innate curiosity still prevailed, and I decided to observe further while blinking away tears
แม้จะมีอันตรายความอยากรู้อยากเห็นโดยธรรมชาติของฉันยังคงครองและฉันตัดสินใจที่จะสังเกตต่อไปในขณะที่กระพริบตาน้ำตา
   The Kiba beast’s meat was probably sealed inside this pile of spice
เนื้อสัตว์ของ Kiba อาจถูกปิดผนึกไว้ในกองเครื่องเทศนี้
 They use pepper instead of salt to cure their meat
พวกเขาใช้พริกแทนเกลือเพื่อรักษาเนื้อของพวกเขา
 Since there wasn’t any freezer, they had to use this method
เนื่องจากไม่มีตู้แช่แข็งจึงต้องใช้วิธีนี้
 The climate here was similar to early summer in Japan, so meat and other food stuff would rot quickly in the open
สภาพอากาศที่นี่คล้ายคลึงกับช่วงต้นฤดูร้อนที่ญี่ปุ่นเนื้อสัตว์และอาหารอื่น ๆ จะเน่าเปื่อยได้อย่างรวดเร็วในที่โล่ง
   Hmm… Is this dried leaf the ingredient?   The wilted leaf hanging on the wall looked like seaweed that had turned black
อืม ... นี่เป็นใบแห้งหรือไม่? 
 When I touched it, the leaves fell off in crumbs
เมื่อฉันสัมผัสมันใบตกลงไปใน crumbs
   I see
ฉันเห็น
 After it is dried, the leaves would become a spice like black pepper
หลังจากที่แห้งใบจะกลายเป็นเครื่องเทศเช่นพริกไทยดำ
 If the europeans during the age of sail saw this, they would probably faint from joy
ถ้าชาวยุโรปในยุคของเรือแล่นเห็นสิ่งนี้พวกเขาอาจจะจางหายไปจากความสุข
   As I made my bold deduction, someone behind me suddenly said: 「What in the world are you doing?」   Ai Fa was standing at the entrance of the food storage room
ขณะที่ฉันได้หักเงินของฉันคนที่อยู่ข้างหลังฉันก็กล่าวว่า: "คุณกำลังทำอะไรอยู่ในโลก?" Ai Fa กำลังยืนอยู่ตรงทางเข้าห้องเก็บอาหาร
 The morning sun illuminated her from behind, and I could only see her silhouette
ดวงอาทิตย์ตอนเช้าส่องสว่างจากด้านหลังของเธอและฉันก็เห็นเงาของเธอเท่านั้น
   She leaned against the wall with her arms crossed before her chest
เธอพิงกำแพงกอดอกด้วยแขนก่อนหน้าอก
 Her head was tilted slightly and she had a questioning gaze
ศีรษะของเธอเอียงเล็กน้อยและเธอก็ถามคำถามจ้องมอง
   「The knife is here
「มีดอยู่ที่นี่
 Hurry on out, the smell will leak away
รีบออกมากลิ่นจะรั่วออกไป
」   「Ah, sorry
ขอโทษนะ
 A lot of things in there piqued my curiosity
มีหลายสิ่งที่ทำให้ฉันอยากรู้อยากเห็น
」   Ai Fa rushed me out of the room, and the morning sun outside was already very strong
」 Ai Fa วิ่งฉันออกจากห้องและดวงอาทิตย์ตอนเช้าข้างนอกก็แข็งแรงอยู่แล้ว
 I was only inside the room for tens of seconds, but I felt I was turning into peppered meat
ฉันอยู่ในห้องภายในเวลาไม่กี่สิบวินาที แต่ฉันรู้สึกว่าฉันกำลังกลายเป็นเนื้อพริกไทย
   「Uwah, my nose hurts! The smell of that spice is too strong
「 Uwah, จมูกของฉันเจ็บ! 
」   「… Are you retarded? You can’t eat that, and don’t want to anyway, what’s the point of staring at them?」   「Because it’s interesting
」「 ... คุณเป็นคนปัญญาอ่อนหรือเปล่า? 
 I did tell you that I’m a son of a chef yesterday, right?」   「… There are only chefs inside Rock city
ฉันบอกคุณว่าฉันเป็นลูกชายของพ่อครัวเมื่อวานนี้ใช่มั้ย」「 ... มีเชฟอยู่ภายในเมืองร็อค
 If you want to make a living with that, then learn the rules of this world faster and leave Forest’s Edge
ถ้าคุณต้องการที่จะใช้ชีวิตร่วมกับสิ่งนั้นให้เรียนรู้กฎของโลกนี้เร็วขึ้นและออกจาก Forest's Edge
」   Ai Fa said unhappily and pushed the Santoku knife onto my chest
」เอไอฟากล่าวอย่างไม่สบายใจและดันมีด Santoku ลงบนหน้าอกของฉัน
   「I don’t know anything about this world, there’s no way I can become a chef… But why did you put my kitchen knife in a room with such a strong smell?」   Although the blade won’t rust or get damaged from the smell, I was worried that the scent would linger on it
「ฉันไม่ทราบอะไรเกี่ยวกับโลกใบนี้ฉันไม่มีทางที่ฉันจะเป็นพ่อครัวได้ แต่ทำไมคุณถึงเอามีดครัวอยู่ในห้องที่มีกลิ่นแรงเช่นนี้」แม้ว่าใบมีดจะไม่เป็นสนิมหรือได้รับความเสียหายจากตัว 
   「… That is the only room without windows
「 ... นี่เป็นห้องเดียวที่ไม่มีหน้าต่าง
 Not everyone is as despicable as Diga Tsun who breaks through windows, but the food store is the safest place
ทุกคนไม่น่ารังเกียจอย่าง Diga Tsun ที่ทะลุหน้าต่างได้ แต่ร้านขายอาหารเป็นสถานที่ที่ปลอดภัยที่สุด
」   「I see
"   "ฉันเห็น
 You really cherished it… thank you
คุณรักมันจริงๆ ... ขอบคุณ
」   Ai Fa raised her brows
」 Ai Fa ยกคิ้วขึ้น
   She seemed unused to accepting other people’s thanks
เธอดูเหมือนไม่ได้ใช้เพื่อยอมรับความขอบคุณจากคนอื่น
   「… We are wasting time
「 ... เราเสียเวลามาก
 Before the sun rise to the middle of the sky, we will forage for Pico leaves and firewood
ก่อนที่ดวงอาทิตย์ขึ้นกลางท้องฟ้าเราจะหาอาหารสำหรับใบและฟืน Pico
 If you don’t want to be called a freeloader, then contribute a little
หากคุณไม่ต้องการเรียกว่า freeloader แล้วให้ความช่วยเหลือเพียงเล็กน้อย
」   「Understood!… But before we start work, I have a request, can you hear me out, Ai Fa?」   Ai Fa showed an annoyed look
」「เข้าใจ ... แต่ก่อนที่เราจะเริ่มทำงานฉันมีคำขอคุณได้ยินฉันได้ไหม Ai Fa? Ai Fa แสดงท่าทางรำคาญ
   Given how beautiful she was, this was a pity
ความสวยงามของเธอเป็นอย่างไร
   「Just how much trouble are you going to give me? Asuta, I didn’t know you are such a shameless man
「แค่ว่าคุณจะให้ปัญหากับฉันมากแค่ไหน? 
」   「No, I want to ease your load as much as possible… Starting from tonight, can you let me cook dinner?」   Ai Fa’s face was tensed, but her expression looked bewildered after hearing what I said
」「ไม่ฉันอยากจะทำให้ภาระของคุณหนักขึ้นเท่าที่จะเป็นไปได้ ... เริ่มจากคืนนี้คุณสามารถให้ฉันทำอาหารเย็นได้หรือไม่? ใบหน้าของ Ai Fa tensed แต่ความรู้สึกของเธอดูงุนงงหลังจากฟังสิ่งที่ฉันพูด
   She looked really cute like this
เธอดูน่ารักจริงๆอย่างนี้
   「What do you mean? Cooking isn’t a hassle, even a ten year old could do it
「คุณหมายถึงอะไร? 
」   「Erm… So this isn’t really lessening your load huh… But I still want to try preparing the ingredients in this world with the cooking method from my world
」「 Erm ... นี่ไม่ใช่การลดภาระของคุณจริงๆหรอก ... แต่ฉันก็ยังอยากลองเตรียมวัตถุดิบในโลกใบนี้ด้วยวิธีทำอาหารจากโลกของฉัน
」   Ai Fa lowered her brows doubtfully as she appraised me
」เอไอฟ้าลดคิ้วของเธอลงอย่างน่าสงสัยเมื่อประเมินฉัน
   That look in her eyes was like someone watching a dog walking on two legs
สายตาของเธอดูราวกับคนเฝ้ามองสุนัขเดินสองขา
   Not everyone would like her current expression, but I think she looked really cute
ทุกคนไม่ชอบการแสดงออกในปัจจุบันของเธอ แต่ฉันคิดว่าเธอดูน่ารักจริงๆ
   「I don’t understand… Do all 『chefs』 feel the same way?」   「I’m just an apprentice chef though
「ฉันไม่เข้าใจ ... ทำพ่อครัวทุกคน」รู้สึกเช่นเดียวกัน」「ฉันแค่พ่อครัวฝึกงาน
 But all chefs would probably feel the same
แต่พ่อครัวทุกคนอาจรู้สึกเหมือนกัน
」   「… Do as you like
」「 ... ทำตามที่คุณต้องการ
 For me, cooking isn’t that important
สำหรับฉันแล้วการทำอาหารก็ไม่สำคัญ
」   Ai Fa walked towards the entrance after saying that
」เอไอฟาเดินไปทางประตูทางเข้าหลังจากบอกว่า
   I exhaled in relief and followed her slender figure
ฉันหายใจออกด้วยความนอบน้อมและเดินตามร่างผอมของเธอ
   My actions just now was as good as telling her directly: 「your cooking is terrible, let me do it」
การกระทำของฉันตอนนี้ดีพอ ๆ กับการบอกกับเธอโดยตรง: 「การทำอาหารของคุณแย่มากให้ฉันทำมัน」
 I had already braced myself for her to swing her knife at me
ฉันก้มตัวเองให้เธอควั่นมีดให้ฉัน
   However, Ai Fa seemed to seriously think that the content of the meal was 「of no importance」
อย่างไรก็ตามไอเอฟดูเหมือนจะคิดอย่างจริงจังว่าเนื้อหาของมื้ออาหารนั้นไม่มีความสำคัญ」
 I felt conflicted, my emotions a mix of joy and sadness
ฉันรู้สึกแย้งอารมณ์ของฉันเป็นส่วนผสมของความสุขและความเศร้า
   But this really sparks my will to challenge this
แต่นี่เป็นจุดประกายความปรารถนาของฉันที่จะท้าทายสิ่งนี้
   I want to wipe away the dissatisfaction and melancholy I felt last night away
ฉันต้องการเช็ดความไม่พอใจและความเศร้าโศกที่ฉันรู้สึกเมื่อคืนนี้
   I was sure that I could cook the Kiba beast meat and make it more delectable
ฉันแน่ใจว่าฉันสามารถปรุงอาหารเนื้อสัตว์ Kiba และทำให้อร่อยมากขึ้น
   This ingredient gives off an amazing fragrance, but its horrible taste could be seen as the desecration of food
ส่วนผสมนี้ให้กลิ่นหอมที่น่าตื่นตาตื่นใจ แต่รสชาติที่น่ากลัวของมันอาจจะถูกมองว่าเป็นศักดิ์สิทธิ์ของอาหาร
   I had not found a way to tackle the fake onions and fake potatoes, but I was certain that the potential of the Kiba beast had not been brought out yet
ฉันไม่พบวิธีที่จะจัดการกับหัวหอมและมันฝรั่งปลอม แต่ฉันมั่นใจว่าศักยภาพของสัตว์ Kiba ไม่ได้ถูกนำออกมา
   As for the way to cook boar meat, I only knew the scratch of the surface
สำหรับวิธีการปรุงอาหารเนื้อหมูฉันเพียง แต่รู้ว่ารอยขีดข่วนของพื้นผิว
 If I put them into action, just how much tastier could I improve the Kiba beast meat? Just thinking about this hyped me up and made me hungry
ถ้าฉันใส่ลงไปในการดำเนินการเพียงเท่าใด tastier ฉันสามารถปรับปรุงเนื้อสัตว์ Kiba? 
   On top of that
ยิ่งไปกว่านั้น
   I muttered as I peek at Ai Fa tying her shoes onto her feet
ฉันพึมพำขณะที่ฉันมองไปที่ Ai Fa ผูกรองเท้ากับเท้าของเธอ
 I want her to taste the dishes I made
ฉันต้องการให้เธอลิ้มลองอาหารที่ฉันทำ
   As an apprentice chef, the only contribution I could make was to serve dishes that could somehow pass the mark
ในฐานะพ่อครัวฝึกงานผลงานเดียวที่ฉันสามารถทำได้คือการเสิร์ฟอาหารที่สามารถผ่านเครื่องหมายได้
   Ai Fa seemed uninterested in eating, so all this might seem meaningless to her
ไอเอฟดูไม่สนใจเรื่องการกินดังนั้นทั้งหมดนี้อาจดูเหมือนไม่มีความหมายกับเธอ
 But no matter who it was, everyone would feel happy when they taste delicious food
แต่ไม่ว่าใครจะเป็นใครทุกคนก็รู้สึกมีความสุขเมื่อพวกเขาลิ้มรสอาหารอร่อย
   This girl was always showing a displeased face, so if I could make her look a little happier, it would be considered a passing grade
เด็กหญิงคนนี้มักจะแสดงใบหน้าที่ไม่พอใจเพราะฉะนั้นถ้าฉันสามารถทำให้เธอดูมีความสุขมากกว่านี้ก็ถือว่าเป็นเกรดที่ผ่าน
 Should I use this as the baseline?   I want to cook the Kiba beast’s meat, and make my benefactor happy when she eat it
ฉันควรใช้สิ่งนี้เป็นพื้นฐานหรือไม่? 
   It might be a little extreme to put it this way, but I had found my goal for my life now
มันอาจจะน้อยมากที่จะนำวิธีนี้ แต่ฉันได้พบเป้าหมายของฉันสำหรับชีวิตของฉันตอนนี้
   When I thought about that, the clouds in my heart seemed to clear a little
เมื่อฉันคิดถึงเรื่องนี้เมฆในหัวใจของฉันดูเหมือนจะเคลียร์นิดหน่อย
   「… Speaking of which, is your leg alright?」   Ai Fa asked me offhandedly after putting on her shoes
「 ... การพูดว่าขาของคุณเป็นไร? 」 Ai Fa ถามผมอย่างตรงไปตรงมาหลังจากใส่รองเท้าของเธอ
   「Yes, I can walk fine now… Thank you for your concern
「ใช่ตอนนี้ฉันสามารถเดินได้ดี ... ขอบคุณสำหรับความห่วงใยของคุณ
」   「Who cares about you
ใครสนใจเกี่ยวกับคุณ
 If you tell me 『I can’t walk anymore』 after we go into the forest, I will just leave you there
ถ้าคุณบอกฉัน「ฉันไม่สามารถเดินได้อีกต่อไป」หลังจากที่เราเข้าไปในป่าฉันจะปล่อยให้คุณอยู่ที่นั่น
」   She spat her words out unhappily, and then added 「… so, if you feel anything wrong, don’t hold it in and tell me right away
」เธอพลิกถ้อยคำของเธอออกไปอย่างไม่เป็นสุขและเพิ่ม「 ... ดังนั้นถ้าคุณรู้สึกผิดพลาดอย่าถือมันไว้และบอกฉันทันที
」   Repaying this benefactor was a worthwhile effort
」การตอบแทนผู้อุปการะครั้งนี้เป็นความพยายามที่คุ้มค่า
   After I told her 「I got it」, we walked forth into this different world where the morning sun shone brightly
หลังจากที่ฉันบอกเธอว่า "ฉันได้รับ" แล้วเราก็เดินเข้าไปในโลกใบนี้ที่ดวงอาทิตย์ตอนเช้าส่องสว่าง
   Part 3 「… The Pico leaves grow along the water inside the forest
Part 3 「 ... ใบ Pico เติบโตไปตามน้ำในป่า
 There is a river called Lanto in the woods, and its vicinity is the best place to forage for Pico leaves
มีแม่น้ำที่เรียกว่า Lanto ในป่าและบริเวณใกล้เคียงเป็นสถานที่ที่ดีที่สุดในการหาอาหารสำหรับใบ Pico
 The Tsun House’s turf is upstream, so we will be heading downstream
สนามหญ้าของ Tsun House อยู่เหนือต้นน้ำดังนั้นเราจะมุ่งหน้าไปทางปลายน้ำ
」   「Yes captain
」「ใช่กัปตัน
」   We walked along the path we took yesterday and headed into the forest
」เราเดินไปตามทางที่เราเดินทางมาเมื่อวานและเดินเข้าไปในป่า
   We set off a bit late because of the various distractions, but the other houses in the settlement was still very quiet
เราเลิกกันไปหน่อยเพราะการรบกวนต่างๆ แต่บ้านหลังอื่น ๆ ในนิคมยังเงียบมาก
 I would see a person or two occasionally, but no one walked along this path
ฉันจะเห็นคนสองคนเป็นครั้งคราว แต่ไม่มีใครเดินไปตามเส้นทางนี้
   「Hmmp
「 Hmmp
 No one wants to enter the forest early in the morning
ไม่มีใครอยากเข้าป่าในตอนเช้า
 Everyone uses the time in the morning to settle miscellaneous tasks, such as tanning hide or chopping wood
ทุกคนใช้เวลาในตอนเช้าเพื่อชำระงานเบ็ดเตล็ดเช่นการฟอกหนังหรือการสับไม้
」   「But captain, why are you heading into the forest so early in the morning?」   「… I usually won’t go into the forest so early either
」「 แต่กัปตันทำไมคุณถึงมุ่งไปที่ป่าตั้งแต่เช้าตรู่? 」「 ... ฉันมักจะไม่เข้าไปในป่าก่อน
 But I have another mouth to feed now, so I’m worried that my firewood supply wouldn’t be enough
แต่ตอนนี้ฉันมีปากเป็นอาหารอยู่แล้วดังนั้นฉันจึงกังวลว่าปริมาณฟืนของฉันจะไม่เพียงพอ
」   「So it’s this lowly one’s fault! Words fails to express the shame I have wrought!」   「… Speak normally or I will cut your tongue off
」「ดังนั้นความผิดของคนที่ต่ำต้อยนี้! 
」   「Okay, I’m sorry
เอาล่ะฉันขอโทษ
」   Ai Fa seemed displeased, so I decided to behave myself
」 Ai Fa ดูไม่ค่อยพอใจดังนั้นฉันจึงตัดสินใจที่จะประพฤติตัวเอง
   The scenery of this world appeared before me in the morning light for the very first time
ภาพทิวทัศน์ของโลกใบนี้ปรากฏตัวต่อหน้าฉันในตอนเช้าเป็นครั้งแรก
   I couldn’t see the surroundings clearly because of the dim lights yesterday
ฉันไม่สามารถมองเห็นสภาพแวดล้อมได้อย่างชัดเจนเนื่องจากแสงสลัวเมื่อวานนี้
 But the scenery here was really epic
แต่ฉากที่นี่เป็นมหากาพย์จริงๆ
   There was a light mist in the air around Mount Morga that raised up into the clouds
มีหมอกในอากาศรอบภูเขามอร์กาซึ่งลอยขึ้นสู่เมฆ
 The mountain range extended to its left and right, leaving me in awe of its massiveness
เทือกเขาทอดยาวไปทางซ้ายและขวาทำให้ฉันตื่นตระหนก
   Our destination was the depths of the forest
ปลายทางของเราคือความลึกของป่า
   Aside from this area that had been cleared for the settlement, everywhere else was shrouded in lush greenery
นอกเหนือจากพื้นที่ที่ได้รับการล้างสำหรับการตั้งถิ่นฐานนี้ทุกที่อื่นถูกปกคลุมไปด้วยพืชพรรณเขียวชอุ่ม
   The air was clean and fresh without any hint of smog
อากาศสะอาดและสดใหม่โดยปราศจากคำใบ้หมอกควัน
   The birds soared in the sky
นกโผล่ขึ้นมาบนท้องฟ้า
   Everywhere I looked was filled with the grandness of nature
ทุกที่ที่ฉันมองเต็มไปด้วยความยิ่งใหญ่ของธรรมชาติ
   It wasn’t too warm right now, so it felt comfortable to wear my long sleeved chef uniform
ตอนนี้มันไม่ค่อยอบอุ่นมากนักดังนั้นจึงรู้สึกสบายใจในการใส่ชุดเครื่องแบบเชฟที่มีแขนยาว
   I surveyed the scenery around me, and the morning dew on the trees glimmered under the bask of the morning sun
ฉันได้สำรวจทัศนียภาพรอบ ๆ ตัวฉันและตอนเช้าตรู่บนต้นไม้ที่ส่องประกายภายใต้แสงแดดยามเช้า
   If this was a camping trip I would be completely satisfied
ถ้านี่เป็นการเดินทางไปแคมป์ปิ้งผมจะพอใจอย่างสมบูรณ์
   「I want to ask, what exactly are Pico leaves?」   I asked when we reached the border of the forest
「ฉันต้องการถามว่าใบ Pico คืออะไร」ฉันถามเมื่อเรามาถึงชายแดนของป่า
 Ai Fa answered annoyingly that 「it’s that thing you were so happy to see just now
ไอเอฟตอบอย่างน่ารำคาญว่า「เป็นสิ่งที่คุณมีความสุขมากที่ได้เห็นตอนนี้
」   「Eh? You mean that spice? That is a cute name
」「เอ๊ะ? 
」   「… After about a month, the Pico leaves will lose their effectiveness
」「 ... หลังจากนั้นประมาณหนึ่งเดือนใบ Pico จะสูญเสียประสิทธิภาพของพวกเขา
 We need to gather enough of it before that happens
เราจำเป็นต้องรวบรวมเพียงพอของมันก่อนที่จะเกิดขึ้น
 Without Pico leaves, the meat will spoil in less than two days
โดยไม่ต้องใบ Pico เนื้อจะเสียในน้อยกว่าสองวัน
 If you don’t want to eat rotten meat, then work hard
หากคุณไม่ต้องการที่จะกินเนื้อเน่าเสียแล้วให้ทำงานอย่างหนัก
」   「Understood… So the vegetables we ate last night also grows in the wild and can be foraged?」   Ai Fa stepped into the dense forest as she shook the things hanging on her necklace
」「เข้าใจ ... ดังนั้นผักที่เรากินเมื่อคืนนี้ก็เติบโตขึ้นในป่าและสามารถทำกินได้หรือไม่? Ai Fa เดินเข้าไปในป่าหนาแน่นขณะที่เธอส่ายสิ่งที่แขวนไว้บนสร้อยคอของเธอ
   「The tusk and horns of a Kiba beast is worth ten days worth of Aria and Poitan
「งูและแตรของสัตว์เดรัจฉาน Kiba มีค่าเท่ากับ Aria and Poitan สิบวัน
 Which means five days worth for two people… So we need to hunt one Kiba beast every five days, or our meals will be reduced to just the meat of the Kiba beast
ซึ่งหมายความว่าห้าวันสำหรับสองคน ... ดังนั้นเราต้องล่าสัตว์ Kiba ทุกๆ 5 วันหรือมื้ออาหารของเราจะลดลงเหลือเพียงเนื้อสัตว์ของเคบีไอเท่านั้น
 Things are still fine for now
สิ่งที่ยังคงดีสำหรับตอนนี้
」   「Is that so? But with how huge this mountain is, you should be able to gather all kinds of ingredients here, right?」   「… We can’t take the resources of Mount Morga, that is a taboo
」「ใช่ไหม? 
」   「Huh?」   「If we harvest the resources of Mount Morga wilfully, the famished Kiba beast will attack the farmlands in Genos’ territory
」「 Huh? 」「ถ้าเราเก็บเกี่ยวทรัพยากรของ Mount Morga โดยจงใจสัตว์ Kiba ที่หิวกระหายจะโจมตีพื้นที่เพาะปลูกในดินแดนของ Genos
 Kiba beast don’t eat herbs like Pico leaves and Lilo, and the Grikee fruit that has potent poison
สัตว์ Kiba ไม่กินสมุนไพรเช่นใบ Pico และ Lilo และผลไม้ Grikee ที่มีสารพิษที่มีศักยภาพ
 That’s why they only permit the people of Forest’s Edge to harvest these plants
นั่นเป็นเหตุผลที่พวกเขาอนุญาตเฉพาะคนใน Forest's Edge เท่านั้นที่จะเก็บเกี่ยวพืชเหล่านี้
」   「On whose orders? The mountains and forests shouldn’t belong to anyone, correct?」   「Both Mount Morga and the forest are under the dominion of Selva, the Kingdom of the West
」「มีคำสั่งอะไรบ้าง? 
 Eighty years ago, we the people of Forest Edge fled from the war in Southern Kingdom Jagaru to this forest… And we made a pledge with the Kingdom of the West not to wilfully harvest the resource in the mountain, and to only hunt Kiba beast
แปดสิบปีที่ผ่านมาเราคนของ Forest Edge หนีจากสงครามในภาคใต้ของราชอาณาจักร Jagaru ไปยังป่าแห่งนี้ ... และเราได้ให้คำมั่นสัญญากับราชอาณาจักรเวสต์ว่าจะไม่จงใจแสวงหาทรัพยากรในภูเขาและเพื่อการล่าสัตว์ Kiba เท่านั้น
 We were only granted permission to stay under these terms
เราได้รับอนุญาตให้อยู่ภายใต้ข้อกำหนดเหล่านี้เท่านั้น
」　   「This is an outrage
」「นี่เป็นการข่มขืน
 The mountain and forest are enormous, the Kiba beast won’t starve just from harvesting some of the resource
ภูเขาและป่าใหญ่มหาศาลสัตว์ Kiba จะไม่อดอยากเพียงจากการเก็บเกี่ยวทรัพยากรบางส่วน
」   「That’s not true
"   "ที่ไม่เป็นความจริง
 Kiba beast are creatures that only lives at the foot of the mountain
สัตว์ Kiba เป็นสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่ที่เชิงเขาเท่านั้น
 Deep in the mountain lurks the giant Madarama snakes and Valb wolves which even the Kiba beasts feared
ลึกลงไปในภูเขาที่ซ่อนงู Madarama ยักษ์และหมาป่า Valb ซึ่งแม้แต่สัตว์ Kiba ก็กลัว
 Ferocious barbarian also lives there
คนป่าเถื่อนดุเดือดก็อาศัยอยู่ที่นั่น
 We people of Forest’s Edge and the Kiba beasts can only live in the relatively safety at the foot of the mountain
เราคนของ Forest's Edge และสัตว์ Kiba สามารถอาศัยอยู่ได้ในความปลอดภัยที่ค่อนข้างที่เชิงเขา
」   「I see…」   I could understand the rationale, but I couldn’t agree with it
」「ฉันเห็น ... 」ฉันเข้าใจเหตุผล แต่ฉันไม่เห็นด้วย
   Kiba beast could only live at the foot of the mountain because of the fight for survival
สัตว์ Kiba สามารถอาศัยอยู่ที่เชิงเขาได้เพราะการต่อสู้เพื่อความอยู่รอด
 But in order to protect other people’s farmland, the people of Forest’s Edge could only hunt Kiba beast… This arrangement felt really forced
แต่เพื่อปกป้องพื้นที่เพาะปลูกของคนอื่นคนของ Forest's Edge สามารถล่าสัตว์ Kiba ได้เท่านั้น ... ข้อตกลงนี้รู้สึกว่าถูกบังคับจริงๆ
   Ai Fa told me yesterday that those people mocked them as 《Kiba eaters》, which irked me a lot
เมื่อไร Ai Fa บอกกับผมว่าคนเหล่านั้นล้อเลียนพวกเขาว่าเป็น "Kiba eaters" ซึ่งทำให้ผมสับสนมาก
   「… The people of Forest’s Edge are refugees from the Southern Kingdom after all
「 ... คนใน Forest's Edge เป็นผู้ลี้ภัยจากภาคใต้
 We turned our back on the God of the South Jackal, and offer our sword and souls to the God of the West Selva
เราหันหลังให้กับพระเจ้าของ South Jackal และมอบดาบและวิญญาณของเราให้แก่พระเจ้าของ West Selva
 But even so, for the citizens of Rock City, we aren’t their people, but outsiders
แต่สำหรับพลเมืองของ Rock City เราไม่ใช่คนของพวกเขา แต่เป็นบุคคลภายนอก
」   Ai Fa seemed to realize how I felt and muttered emotionlessly
」 Ai Fa ดูเหมือนจะตระหนักว่าฉันรู้สึกอย่างไรและพึมพำอารมณ์
   「Even for outsiders, your people have lived on this land for eight decades right? It isn’t too much to fight harder for your own rights
แม้แต่คนภายนอกคนของคุณอาศัยอยู่บนดินแดนนี้มาแปดสิบปีใช่มั้ย? 
」   「… Just like how I refuse to seek the protection from the Tsun House, the people of Forest’s Edge don’t ask for aid from the Kingdom
」「 ... เช่นเดียวกับที่ฉันปฏิเสธที่จะแสวงหาการคุ้มครองจาก Tsun House ผู้คนใน Forest's Edge ไม่ได้ขอความช่วยเหลือจากราชอาณาจักร
 Instead of tending farmlands, our characters are more suited for hunting Kiba beast
แทนที่จะใช้พื้นที่เพาะปลูกตัวละครของเราเหมาะกับการล่าสัตว์ Kiba มากขึ้น
」   「I see, but to the people of Forest’s Edge, I’m a complete 『outsider』, so I don’t have any say in this problem
」「ฉันเห็น แต่สำหรับคนใน Forest's Edge ฉันเป็นคนนอก「คนนอกดังนั้นฉันจึงไม่ได้พูดถึงปัญหานี้
」   What I said seemed to have angered Ai Fa and she glared at me fiercely
」สิ่งที่ฉันพูดนั้นดูเหมือนจะทำให้ Ang Fa โกรธและเธอจ้องมองฉันอย่างดุเดือด
   「No, I’m not refuting your way of life
「ไม่ฉันไม่ได้กล่าวถึงวิถีชีวิตของคุณ
 But I think I definitely can’t get along with the citizens of Rock city
แต่ฉันคิดว่าฉันไม่สามารถอยู่ร่วมกับพลเมืองของ Rock city ได้
」   「… Hmmp
」「 ... Hmmp
 A weak man like you is more suited for Rock city, not Forest’s Edge
คนที่อ่อนแอเช่นคุณเหมาะกับเมืองร็อคไม่ใช่ Forest's Edge
」   Hearing Ai Fa’s sarcastic words, I glared back
ได้ยินคำพูดที่เยาะเย้ยของ Ai Fa ผมจ้องมองกลับมา
 I suddenly thought about something
ฉันก็นึกถึงบางสิ่งบางอย่าง
   「Wait, you said that the horns and tusks on one Kiba beast can be exchanged for ten days worth of food? So for a family of ten, they would need to hunt one Kiba beast — Hey hey hey, there’re five hundred people here, so that would mean 50 Kiba beasts everyday?」   Ai Fa tilted her head as if she was asking 「So what?」   Hey, this was the biggest issue
「เดี๋ยวคุณบอกว่าแตรและงาบนสัตว์ Kiba ตัวเดียวสามารถแลกเปลี่ยนเป็นอาหารได้สิบวัน? 
   「In this 80 years, the people of Forest’s Edge had been hunting 50 Kiba beasts every day? If you hunt them at such a rate, won’t the Kiba beast go extinct?」   「It’s impossible for the Kiba beasts to go extinct
「ใน 80 ปีที่ผ่านมาคนของ Forest's Edge กำลังล่าสัตว์ 50 ตัวต่อวัน? 
 In recent years, their numbers had been growing instead, and they had destroyed even more farmland
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาจำนวนของพวกเขาเติบโตขึ้นแทนและพวกเขาก็ทำลายพื้นที่เพาะปลูกมากขึ้น
 The Kiba beasts numbers aren’t so thin that we can wipe them out
จำนวนสัตว์ Kiba ไม่บางจนเราสามารถเช็ดออกได้
 This is a vast forest after all
นี่เป็นป่ากว้างใหญ่
」   「I see… That’s incredible
」「ฉันเห็น ... มันไม่น่าเชื่อ
」   In that case, I believe even more firmly that the Western Kingdom had imposed a great responsibility on the people of Forest’s Edge with a cunning excuse
」ในกรณีนี้ผมเชื่อมั่นยิ่งกว่าว่าราชอาณาจักรเวสเทิร์ได้กำหนดความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่ให้แก่ผู้คนใน Forest's Edge ด้วยเหตุผลอันน่าเกรงขาม
 And the system meant the people of Forest’s Edge could only hunt Kiba beasts and not any other food, which reeks of malicious intent to me
และระบบนี้หมายถึงคนใน Forest's Edge สามารถล่าสัตว์ Kiba เท่านั้นและไม่ได้กินอาหารอื่น ๆ ซึ่งเป็นความตั้งใจของฉัน
   The people of Forest’s Edge couldn’t collect the natural resources of the forest or go into agriculture, and could only hunt Kiba beasts — The other party probably gave such an order
คนใน Forest's Edge ไม่สามารถรวบรวมทรัพยากรธรรมชาติของป่าหรือไปทำการเกษตรได้และสามารถล่าสัตว์ Kiba ได้เท่านั้น - อีกฝ่ายอาจสั่งให้เช่นนั้น
   If that was the truth, then it would be even more maddening for them to mock the people of Forest’s Edge as 《Kiba eaters》 behind their back
ถ้านั่นเป็นความจริงแล้วมันน่าจะยิ่งทำให้พวกเขาล้อเลียนคนใน Forest's Edge ในฐานะ "Kiba eaters" ที่อยู่เบื้องหลังพวกเขา
   「… And so, it is prohibited for anyone to take from the forest
「 ... และด้วยเหตุนี้จึงห้ามมิให้ใครไปจากป่า
 Anyone who break this taboo would get their head scalped
ทุกคนที่ทำลายข้อห้ามนี้จะได้รับศีรษะของพวกเขา scalped
 Remember this well
จำสิ่งนี้ได้ดี
」   「… Okay
เอาล่ะ
」   After I said that, Ai Fa stopped and grabbed me by my chest
」หลังจากที่ฉันบอกว่าไอเอฟหยุดและคว้าฉันไว้ที่หน้าอกของฉัน
   「Hey, your attitude towards me is terrible
「เฮ้ทัศนคติของคุณต่อฉันแย่มาก
 If you have any complaints, say it out clearly
หากคุณมีข้อร้องเรียนใด ๆ ให้พูดออกมาอย่างชัดเจน
」   「I’m not angry at you! I’m just unhappy about how the people in the Kingdom and that city handles things
ฉันไม่โกรธคุณ! 
」   Ai Fa’s eyes were like a boiling pot of Kiba beast meat, but she cooled down after hearing what I said
ดวงตาของ Ai Fa เหมือนหม้อตุ๋น Kiba แต่เธอก็เย็นลงหลังจากได้ฟังสิ่งที่ฉันพูด
   「What do you mean? You are not a part of Forest’s Edge, why are you angry about this?」   「Do you even need to ask? Just thinking about their actions objectively would make my blood boil
「คุณหมายถึงอะไร? 
 And I’m in your care, so I will naturally think about things from your perspective
และฉันอยู่ในความดูแลของคุณดังนั้นฉันจะคิดถึงสิ่งต่างๆจากมุมมองของคุณเอง
」   「… You really are a weirdo
」「 ... คุณเป็นคนกะเทยจริงๆ
」   Ai Fa unhanded me and strode forth again, the grass rustling under her foot steps
」 Ai Fa ทำให้ฉันและเดินขึ้นมาอีกครั้งหญ้าที่สั่นสะเทือนใต้บันไดของเธอ
   「And what you said is illogical
「และสิ่งที่คุณพูดก็ไร้เหตุผล
 They didn’t threaten us with force when we made these terms
พวกเขาไม่ได้ขู่บังคับให้เราเมื่อเราทำเงื่อนไขเหล่านี้
 I don’t like the people in the city, but we take pride and honour in keeping them safe
ฉันไม่ชอบคนในเมือง แต่เรามีความภาคภูมิใจและเป็นเกียรติในการรักษาความปลอดภัย
 If we leave, then other people would need to leave their jobs to fight the Kiba beast… We have already offered our swords to the Western God Selva, when we hunt the Kiba beast, we are also contributing to the prosperity of the Kingdom
ถ้าเราออกไปคนอื่น ๆ จะต้องออกจากงานเพื่อต่อสู้กับสัตว์ Kiba ... เราได้เสนอดาบของเราให้กับพระเจ้าตะวันตก Selva เมื่อเราล่าสัตว์ Kiba เรายังมีส่วนช่วยให้เกิดความมั่งคั่งของราชอาณาจักร
」   「Erm… I’m not born in Forest’s Edge, so I don’t really understand this feeling
」「 Erm ... ฉันไม่ได้เกิดมาใน Forest's Edge ดังนั้นฉันจึงไม่เข้าใจความรู้สึกนี้จริงๆ
」   「We live proudly in Forest’s Edge
」「เราอาศัยอยู่อย่างภาคภูมิใจใน Forest's Edge
 Not only are these tusks and horns our wealth that can be used to secure food, it also represent honour
ไม่เพียงแค่งาและแตรนี้ความมั่งคั่งของเราที่สามารถนำมาใช้เพื่อรักษาความปลอดภัยอาหารก็เป็นตัวแทนของเกียรติ
 The shameless act of stripping the forest of its resources will endanger the entire Kingdom, and is also as good as trampling on the pride of the people of Forest’s Edge
การกระทำที่ไร้ยางอายในการปล่อยทรัพยากรป่าไม้จะเป็นอันตรายต่อทั้งราชอาณาจักรและเป็นการเหยียบย่ำความภาคภูมิใจของผู้คนใน Forest's Edge
 Remember that
จำไว้
」   「I understand
"   "ฉันเข้าใจ
 The situation in the Kingdom has nothing to do with me, but in order to protect the honour of the people of Forest’s Edge, I’m willing to abide by this rule
สถานการณ์ในราชอาณาจักรไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับฉัน แต่เพื่อปกป้องเกียรติของผู้คนใน Forest's Edge ฉันยินดีที่จะปฏิบัติตามกฎนี้
」   Actually, I was a bit unwilling, but I could only accept it right now
」จริงๆแล้วฉันรู้สึกไม่เต็มใจ แต่ฉันยอมรับได้ในตอนนี้เท่านั้น
   Ai Fa pulled away the branches and quickened her pace
ไอฟาดึงแขนงออกและเร่งเดิน
 She then turned her gaze towards me
จากนั้นเธอก็หันไปทางฉัน
   「……Asuta, you are a strange fellow
「 ...... Asuta คุณเป็นเพื่อนที่แปลกประหลาด
」   The strange thing was, Ai Fa’s unhappy expression since this morning vanished without a trace when she said that
」สิ่งที่แปลกประหลาดคือการแสดงออกที่ไม่พอใจของไอเอฟตั้งแต่เช้านี้หายไปโดยไร้ร่องรอยเมื่อเธอพูดอย่างนั้น
   We walked for dozens of minutes more, and when the sun was completely up, we reached our first destination
เราเดินต่อไปอีกหลายสิบนาทีและเมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นสนิทเราก็มาถึงจุดหมายปลายทางแรกของเรา
   This was Lanto river, where the Pico leaves grow
นี่คือแม่น้ำ Lanto ที่ใบ Pico เติบโตขึ้น
   The river was about five metres wide
แม่น้ำกว้างประมาณ 5 เมตร
 The flow was gentle since it was downstream, but it was quite deep
การไหลมีความอ่อนโยนเนื่องจากเป็นล่อง แต่มันค่อนข้างลึก
 Sunlight shone through the branches and leaves, making the scene look majestic
แสงแดดส่องผ่านกิ่งและใบทำให้ฉากดูน่าเกรงขาม
   However, the banks around the river were rocky without any grass
อย่างไรก็ตามธนาคารรอบ ๆ แม่น้ำก็เป็นหินที่ไม่มีหญ้า
   I didn’t know if I should continue forward and look back at Ai Fa
ฉันไม่รู้ว่าฉันควรจะเดินหน้าต่อไปและมองกลับไปที่ Ai Fa หรือไม่
 She was actually taking off the cape on her shoulders
เธอกำลังถอดเสื้อคลุมบนไหล่ของเธอ
   「… Before I look for the Pico leaves, I want to bathe
「 ... ก่อนที่ฉันจะมองหาใบไม้ Pico ฉันอยากจะอาบน้ำ
」   「What? Bath?」   「Is there a problem? My body is covered with the fats of the Kiba beast, and it feels uncomfortable after I sweat
"   "อะไร? 
」   Even though Ai Fa had regained her composure, her personality was cold as usual
」แม้ว่า Ai Fa ได้ฟื้นตัวขึ้นมาแล้ว แต่บุคลิกของเธอก็หนาวเหมือนปกติ
 She spoke to me in a crude tone, then handed the cape she took off to me
เธอพูดกับฉันด้วยน้ำเสียงหยาบคายจากนั้นก็ส่งมอบเสื้อคลุมที่เธอนำมาให้ฉัน
   Oh, it wasn’t light at all
โอ้มันไม่สว่างเลย
 On closer inspection, the insides of the cape had several small pockets filled with unknown fruits, needles and a bundle of rope
ในการตรวจสอบอย่างใกล้ชิด insides ของแหลมมีกระเป๋าขนาดเล็กหลายที่เต็มไปด้วยผลไม้ที่ไม่รู้จักเข็มและมัดของเชือก
 The entire weight was between two to three kilograms
น้ำหนักทั้งหมดอยู่ระหว่างสองถึงสามกิโลกรัม
   「… I will leave this in your care too
「 ... ฉันจะปล่อยให้เรื่องนี้อยู่ในความดูแลของคุณด้วย
」   Ai Fa even took off her necklace of tusks and horns and handed it to me
」เอไอได้ถอดสร้อยคอของงูและแตรออกแล้วส่งให้ฉัน
   But dear princess, your servant’s hands were already occupied by your cape
แต่เจ้าหญิงที่รักมือของข้าราชการของคุณถูกครอบครองโดยแหลมของคุณแล้ว
   「Lower your head
「ลดศีรษะลง
」   Ai Fa kicked my leg
」 Ai Fa เตะขาของฉัน
   「Don’t need to kick me, I will do so if you ask
「ไม่จำเป็นต้องเตะฉันฉันจะทำเช่นนั้นถ้าคุณถาม
」 I said and bent my waist slightly
」ฉันพูดและงอเอวฉันเล็กน้อย
 Ai Fa took off her necklace with both hands and walked before me
อายฟ้าจับสร้อยคอด้วยมือทั้งสองข้างและเดินต่อหน้าฉัน
   Ah, she was very close
อาเธอสนิทมาก
 Aside from that matter this morning that I couldn’t remember, this was probably the first time we were so close… As I was thinking about such pointless things, my gaze fell onto her neck naturally
นอกเหนือจากเรื่องนี้เมื่อเช้านี้ที่ฉันจำไม่ได้นี่น่าจะเป็นครั้งแรกที่เราสนิทกันมาก ... ในขณะที่ฉันกำลังคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ไร้จุดหมายเช่นนี้สายตาของฉันก็ตกลงไปบนลำคอของเธอตามธรรมชาติ
   On the left of her slender neck was clear bruises in the shape of a bite mark
ด้านซ้ายของคอเรียวของเธอเป็นรอยฟกช้ำที่ชัดเจนในรูปของเครื่องหมายกัด
   I actually did something so horrible to her body
ที่จริงฉันทำอะไรบางอย่างที่น่าสยดสยองไปกับร่างกายของเธอ
   By the way, Her Highness had a nice scent after all
โดยวิธีการที่, พระองค์ทรงมีกลิ่นที่ดีหลังจากทั้งหมด
 And her face was so close to mine, her skin was really smooth
และใบหน้าของเธอก็ใกล้เคียงกับฉันผิวของเธอก็เรียบจริงๆ
 Her pink lips were so sexy… Was this a new type of punishment game?   Ai Fa didn’t notice my foolish thoughts and pulled away after hanging the necklace around my neck
ริมฝีปากสีชมพูของเธอดูเซ็กซี่มาก ... นี่เป็นเกมการลงโทษแบบใหม่ไหม? 
   「Alright… The Kiba beasts are still sleeping at this time, but there might be deviants that wander around early in the morning
「สบายดี ... สัตว์ Kiba ยังคงนอนอยู่ในเวลานี้ แต่อาจมีการเบี่ยงเบนไปรอบ ๆ ตอนเช้า
 If you sense any Kiba beast in the forest, alert me immediately
ถ้าคุณรู้สึกสัตว์ประหลาด Kiba ในป่าแจ้งให้ฉันทราบทันที
」   「Got it
」「เข้าใจแล้ว
 I just need to watch the forest
ฉันต้องดูป่า
」   Even though I was acting casually, Ai Fa stilled looked at me with an icy stare
」แม้ว่าฉันจะแสดงออกอย่างไม่เป็นทางการ แต่ Ai Fa คงมองฉันด้วยสายตาอันเยือกเย็น
   「… Just to be safe, let me tell you one thing
「 ... เพื่อความปลอดภัยให้ฉันบอกคุณสิ่งหนึ่ง
 You must not look at the naked body of an unwed woman, that’s a taboo
คุณไม่ต้องมองไปที่ร่างที่เปลือยเปล่าของหญิงโสดนั่นเป็นข้อห้าม
」   「Huh? So it’s fine if the woman is married?」   「… Only a husband may see the bare body of his wife
」」 Huh? 
」   Ara, I should have kept my mouth shut
」 Ara ฉันควรจะปิดปากฉันไว้
 I felt Ai Fa’s eyes had turned icier
ฉันรู้สึกว่าตา Ai Faier เปลี่ยนไป
   「… Go and keep an eye on the forest
「 ... ไปจับตาดูป่า
」   「… Got it
」「 ... เข้าใจแล้ว
」   I looked for the largest boulder there was, and leaned on it to surveil the forest
」ฉันมองหาก้อนหินที่ใหญ่ที่สุดที่มีอยู่และพิงมันเพื่อสำรวจป่า
   But she just told me that necklace was an important source of wealth and pride to the people of Forest Edge, yet she entrusted it to me so readily
แต่เธอก็บอกฉันว่าสร้อยคอเป็นแหล่งที่มาที่สำคัญของความมั่งคั่งและความภาคภูมิใจให้กับผู้คนในฟอเรสต์ Edge แต่เธอก็มอบความไว้วางใจให้ฉันอย่างง่ายดาย
 She also trusted me to not peek at her, so I should feel honoured
เธอยังให้ความไว้วางใจฉันที่จะไม่แอบมองเธอดังนั้นฉันควรจะรู้สึกเป็นเกียรติ
   However, I don’t really understand the actions of this girl Ai Fa
แต่ฉันไม่ค่อยเข้าใจการกระทำของผู้หญิงคนนี้ Ai Fa
   I thought she would be incredibly guarded, but she trusted someone like me so easily
ฉันคิดว่าเธอจะได้รับการคุ้มกันอย่างไม่น่าเชื่อ แต่เธอเชื่อใจคนอย่างฉันอย่างง่ายดาย
 Whenever I felt impressed by her care and compassion, she would ignore me coldly
เมื่อใดก็ตามที่ฉันรู้สึกประทับใจในความห่วงใยและความห่วงใยของเธอเธอก็จะเพิกเฉยต่อฉันอย่างเย็นชา
   I think her nature was kind and gentle, but her personality was also eccentric with big mood swings
ฉันคิดว่าธรรมชาติของเธอเป็นคนใจดีและอ่อนโยน แต่บุคลิกของเธอก็แปลกประหลาดกับอารมณ์แปรปรวน
   But no matter what, she is reliable
แต่ไม่ว่าอะไรเธอจะเชื่อถือได้
   Just when I was thinking that…   「Yaahh!」 Ai Fa’s panicked scream broke the serenity
ตอนที่ฉันคิดว่า ... 「 Yaahh! 」เสียงร้องไห้ของ Ai Fa ทำให้เกิดความเงียบสงบ
   Part 4 「Hey! Ai Fa, what’s wrong!?」   I got up on one knee and shouted from behind the boulder
ตอนที่ 4 「 Hey! 
   I can’t act rashly, maybe she just slipped
ฉันไม่สามารถทำหน้าที่หยาบคายบางทีเธอเพียงลื่น
 If I check on her just for that, I will be dead meat
ถ้าฉันตรวจสอบเธอเพียงเพื่อที่ฉันจะเป็นเนื้อตาย
   But Ai Fa didn’t respond
แต่ Ai Fa ไม่ตอบ
   I heard the sound of water splashing violently reverberating in the air
ฉันได้ยินเสียงน้ำที่กระเด็นพล่านขึ้นอย่างรุนแรงในอากาศ
   「Hey! I’m coming to check on you! If you’re fine, answer me within three seconds!」   I was worried that she didn’t understand the concept of 「second」, so I kept shouting
「เฮ้! 
   But she didn’t respond
แต่เธอไม่ตอบ
   I endured the anxiety that made my heart hurt and counted to three
ฉันทนความวิตกกังวลที่ทำให้หัวใจฉันเจ็บและนับถึงสาม
   「One… Two… Three!」   I stood up and looked towards the river
「หนึ่ง ... สอง ... สาม! 」ฉันลุกขึ้นยืนมองไปที่แม่น้ำ
   There — wasn’t anyone there
ที่นั่น - ไม่มีใครอยู่ที่นั่น
   But on the bank some distance away from the river, I saw the familiar clothing and one large and small blade
แต่ที่ริมฝั่งห่างจากแม่น้ำฉันเห็นเสื้อผ้าที่คุ้นเคยและใบมีดขนาดใหญ่และเล็ก ๆ
 And water was being splashed violently in the water over there
และมีน้ำไหลแรงอย่างรุนแรงในน้ำที่นั่น
   I put down the cape and jumped over the boulder I was leaning against earlier and charged in
ฉันใส่เสื้อคลุมและกระโดดข้ามก้อนหินที่ฉันพิงก่อนหน้านี้และถูกเรียกเก็บเงินมา
   At the same time, Ai Fa’s face appeared on the surface of the water
ในเวลาเดียวกันใบหน้าของ Ai Fa ปรากฏขึ้นบนพื้นผิวของน้ำ
   Her expression was twisted from pain
การแสดงออกของเธอบิดเบี้ยวจากความเจ็บปวด
   「Ai Fa!」   Ai Fa was gasping desperately for oxygen, but water flowed into her mouth mercilessly
「 Ai Fa! 」อ้าฟ้ากำลังหมดแรงเพื่อออกซิเจน แต่น้ำไหลเข้าปากของเธออย่างหฤโหด
   The river was about waist level, but Ai Fa couldn’t push herself to the surface
แม่น้ำอยู่ในระดับเอว แต่ไอเอฟไม่สามารถผลักตัวเองไปที่ผิวน้ำได้
   「What’re you doing! Grab onto me!」   I stood at the river bank and extended my right hand
「คุณกำลังทำอะไรอยู่! 
   Ai Fa struggled fiercely as she looked at me with weak eyes
เอไอพยายามอย่างดุเดือดขณะที่เธอมองฉันด้วยสายตาที่อ่อนแอ
   「Don’t… Come…」   Her voice was weak and hoarse
「ไม่ ... มา ... 」เสียงของเธออ่อนแอและแหบแห้ง
   She was drifting slowly downstream
เธอล่องลอยช้าๆ
   「Stop kidding with me! Hey! Grab my hand!」   Since it has come to this, I have no other choice
「หยุดล้อเลียนกับฉัน! 
   I stepped into the water with my right feet
ฉันก้าวลงไปในน้ำด้วยเท้าขวาของฉัน
 Steadying myself to not get washed away, I reached out to grab Ai Fa
ทำให้ตัวเองไม่หดตัวฉันเลยเอื้อมมือออกไปคว้า Ai Fa
   The moment my fingers was about to touch Ai Fa——   Something coiled up my right arm
ช่วงเวลาที่มือของฉันกำลังจะแตะ Ai Fa - มีบางอย่างที่ม้วนแขนขวาขึ้น
   「Uwah!?」   At the same time, I felt a stabbing pain in my right arm, and I could clearly hear my bones creaking
「 Uwah !? 」ในเวลาเดียวกันฉันรู้สึกปวดแทงที่แขนขวาของฉันและฉันก็ได้ยินเสียงกระดูกของฉันอย่างสาหัส
   Something was grabbing onto my right arm and holding it with amazing strength
มีบางอย่างที่คว้าลงบนแขนขวาของฉันและถือไว้ด้วยความแรงที่น่าอัศจรรย์
   It was about as thick as my arm and covered with dark bluish scales
มันหนาประมาณเท่าแขนแล้วคลุมด้วยเกล็ดสีน้ำเงินเข้ม
 This strange object was — the tail of a humongous snake
สิ่งแปลกประหลาดนี้คือหางของงู humongous
   When I realized its true identity, Ai Fa groaned painfully
เมื่อฉันตระหนักถึงอัตลักษณ์ที่แท้จริง Ai Fa ร้องไห้อย่างเจ็บปวด
   「Ugghh—」   The splashes became more violent and Ai Fa’s arms came out from the water
「 Ugghh- 」การกระเด็นออกรุนแรงขึ้นและแขนของ Ai Fa ออกมาจากน้ำ
   Her fingers were clasped around the snake’s neck
นิ้วของเธอกอดคอของงู
   The head of the snake was twisted in the shape of a scythe and about the size of a rugby ball
หัวของงูบิดเบี้ยวในรูปของเคียวและขนาดของลูกรักบี้
 It was snarling its teeth at Ai Fa
ฟันกรีดร้องที่ Ai Fa
   So Ai Fa was wrestling with this giant python in the water
ดังนั้น Ai Fa กำลังต่อสู้กับงูหลามตัวนี้ในน้ำ
   「Damn it…!」   I endured the pain in my right arm and steadied my footing even further
「ประณามมัน ... ! 」ฉันทนทุกข์ทรมานจากอาการปวดที่แขนข้างขวาของฉันและทำให้เท้าของฉันมั่นคงยิ่งขึ้น
   The ankle I twisted yesterday was still stinging, but it wasn’t the time to mind it right now
ข้อเท้าที่ฉันบิดเมื่อวานยังคงกัด แต่มันไม่ใช่เวลาที่จะจดจำมันได้ในขณะนี้
   Even though its monstrous strength could probably crack my bones, it worked just fine for it to grab onto me, which allowed me to drag it out of the water
แม้ว่าพลังมหึมาของมันอาจจะแตกกระดูกของฉันมันทำงานได้ดีสำหรับมันที่จะคว้าบนฉันซึ่งอนุญาตให้ฉันลากมันออกมาจากน้ำ
   The river flow was gentle, and I could guess Ai Fa’s weight, it can be done — No, I had to drag it out even if it cost me my life
การไหลของแม่น้ำอ่อนโยนและฉันเดาได้ว่าน้ำหนักของ Ai Fa สามารถทำได้ - ไม่ฉันต้องลากมันออกไปแม้ว่าจะใช้ชีวิตฉัน
   「Ughh…!」     Using every ounce of strength in my body, I dragged that snake together with Ai Fa onto the river bank
「 Ughh ... ! 」ใช้ออนซ์ของร่างกายทุกตัวฉันลากงูตัวนี้ไปพร้อมกับ Ai Fa เข้าฝั่งริมแม่น้ำ
   My right leg was out of the river
ขาขวาของฉันออกจากแม่น้ำ
 Ai Fa’s hands was still on the neck of the snake, and I reached my left arm over
มือของ Ai Fa อยู่บนคอของงูและฉันก็เอื้อมมือไปที่แขนซ้ายของฉัน
   Next would be my skills in lifting weights
ต่อไปจะเป็นทักษะในการยกน้ำหนัก
   Although I didn’t have any experience in weightlifting
แม้ว่าฉันจะไม่มีประสบการณ์ในการยกน้ำหนัก
   「… Hah!」   Using all the strength I had, I finally dragged Ai Fa’s body onto the shore
「 ... Hah! 」ใช้กำลังทั้งหมดที่ฉันมีฉันลากร่างของ Ai Fa ไปยังฝั่ง
   「Ughhh…」   Ai Fa moaned weakly
「 Ughhh ... 」เอไอฟาร่ำไห้
   The snake had coiled several loops around Ai Fa’s naked body
งูได้ม้วนรอบหลายรอบร่างกายเปลือยเปล่าของ Ai Fa
   It was around Ai Fa’s breast, waist and right leg, the rest of its body was over her shoulder and on my right arm
รอบเอวและขาขวาของ Ai Fa ร่างกายส่วนที่เหลืออยู่เหนือไหล่และแขนขวาของฉัน
   The thickest part of the snake was about the size of my thighs, it’s girth and length were both extraordinary
ส่วนที่หนาที่สุดของงูคือขนาดของต้นขาของฉันเส้นรอบวงและความยาวทั้งสองมีลักษณะพิเศษ
   On closer look, the dark bluish scales of the snake was covered in cracks and wounds
เมื่อมองใกล้จะเห็นเกล็ดสีน้ำเงินเข้มของงูปกคลุมไปด้วยบาดแผลและรอยแตก
 If not for its injuries, the snake would have already crushed Ai Fa
ถ้าไม่ใช่เพราะได้รับบาดเจ็บงูจะบดขยี้ Ai Fa แล้ว
   「Alright! Ai Fa, don’t let go!」   I grabbed a rock nearby and smashed at its head
「เอาล่ะ! 
   The snake’s body covered in shiny scales started spasming
ร่างของงูที่ปกคลุมไปด้วยเกล็ดเงาเริ่มสับสน
   「Snakes can’t feel pain」 was just a myth, it will feel pain if you hit it hard enough
「งูไม่รู้สึกเจ็บปวด」เป็นเพียงแค่ตำนานเท่านั้นมันจะรู้สึกเจ็บปวดถ้าคุณกดมันหนักพอ
   Ai Fa held the head of the snake still in the air, and I repeatedly bashed it with my rock
Ai Fa จับศีรษะของงูอยู่ในอากาศและฉันก็ทุบตีมันด้วยหินของฉัน
   After about five hits, red blood spilled out
หลังจากนั้นประมาณห้าเพลงเลือดไหลออกมา
 At the same time, Ai Fa howled in pain
ในเวลาเดียวกัน Ai Fa ร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด
   The snake was also squeezing my right arm
งูยังบีบแขนขวา
   「Damn it! Don’t constrict! Release her!」   Even though Ai Fa was steadying the snake’s head, it was held in the air and hard to strike with full force
「ประณาม! 
   In that case, I switched target to its stomach!   I aimed for the part where the snake touched the ground and bashed with all my might
ในกรณีนี้ผมเปลี่ยนเป้าหมายไปที่ท้องของมัน! 
   I could feel the sensation of meat being crushed under my rock
ฉันรู้สึกได้ถึงความรู้สึกของเนื้อถูกบดขยี้ภายใต้ก้อนหินของฉัน
   「……!」   The snake finally relaxed its hold
「 ...... ! 」งูผ่อนคลายในที่สุด
   I immediately grabbed Ai Fa’s body, and kicked the fleeing snake into the river
ฉันคว้าตัว Ai Fa มาได้ทันทีและเตะงูหนีเข้าไปในแม่น้ำ
   The snake sunk into the river with a heavy thump
งูจมลงไปในแม่น้ำด้วยการตีหนัก
   After making sure it had swam downstream, I called out to Ai Fa
หลังจากที่แน่ใจว่าสระว่ายน้ำได้ล้นไปฉันก็โทรหา Ai Fa
   「Hey! Stay with me! Are you okay! Please don’t die on me, Ai Fa!」   I laid Ai Fa down on a rocky platform and shook her bare shoulders hard
「เฮ้! 
   Ai Fa moaned weakly, then vomited a lot of water
เอไอร้องไห้อย่างอ่อนและอาเจียนน้ำมาก
   The blonde hair she usually tied up in a bun was now sticking to her wet face and breasts
ผมสีบลอนด์ที่เธอมักผูกไว้ในขนมตอนนี้ติดกับหน้าเปียกและหน้าอกของเธอ
   Ai Fa was very frail right now, unlike her usual self
ตอนนี้อ้ายฟ่านั้นไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไรนัก
 Both her eyes were shut and her nails bit into the back of my hand
ทั้งสองดวงตาของเธอถูกปิดและเล็บของเธอไปที่ด้านหลังของมือของฉัน
   「You don’t feel well? Still need to throw up the water in your system?」   I rolled the weak Ai Fa to her side and patted her back firmly
「คุณรู้สึกไม่ดี? 
 She threw up even more water
เธอโยนน้ำมากขึ้น
   「Ugh… A… Suta…?」   「Are you alright? I threw that motherfucking snake off this motherfucking plains! It’s fine now!」   Her blue eyes still didn’t focus as she looked my way dully
「 Ugh ... A ... Suta ... ? 」「คุณสบายดีมั้ย? 
   She looked very frail
เธอดูอ่อนแอมาก
 But she was still alive
แต่เธอยังมีชีวิตอยู่
   I propped Ai Fa’s upper body up, and hugged her slender body tight with both arms
ฉันก้มตัวบนร่างของ Ai Fa ขึ้นและกอดเธอไว้แน่นทั้งสองข้าง
   Thinking about it after the fact, Ai Fa had just broken out of the snake’s bounds, how could I do this to her so soon? Even though I reflected on it now, I was too caught up in the moment back then
หลังจากความคิดที่ผ่านมา Ai Fa ได้พังทลายลงมาจากขอบเขตของงูแล้วฉันจะทำอย่างนี้ให้เร็วได้อย่างไร? 
   「Great… Don’t make me worry so much…」   I was drenched immediately, but I didn’t care
「ดีมาก ... อย่าทำให้ฉันต้องห่วงมาก ... 」ฉันชุ่มน้ำทันที แต่ฉันไม่สนใจ
   But —— Ai Fa pushed my chest away with an unexpectedly powerful brute strength
แต่ - Ai Fa ผลักหน้าอกของฉันออกไปพร้อมกับความโหดร้ายที่ไม่คาดคิด
   「Unhand me… let go!」   「Ehh?」   I was shocked and loosened my hold
「ขอยับยั้งฉัน ... ปล่อยมือ! 」「เอ๊ะ? 」ฉันรู้สึกตกใจและคลายความรู้สึกของฉัน
   At the same time, Ai Fa bumped my chest hard and I fell onto my butt
ในขณะเดียวกันไอเอฟก็กระแทกหน้าอกของฉันอย่างหนักและฉันก็ล้มลงบนก้นของฉัน
   「W-What’s the matter?」   There seemed to be a fire burning in Ai Fa’s eyes
「 W-มีอะไรเกิดขึ้น? 」ดูเหมือนไฟไหม้ในสายตาของ Ai Fa
   She grabbed the hilt of her sabre that was by her feet
เธอคว้าด้ามด้ามของเธอที่เท้าของเธอ
   「W-What is it? What happened?」   Her drastic change scared me out of my mind
「 W- มันคืออะไร? 
 Ai Fa drew out her sabre before me
เอไอจึงดึงดาบออกไปต่อหน้าดิฉัน
   Her face looked as weak as a sick child just a moment ago, but it was filled with killing intent now
ใบหน้าของเธอดูอ่อนแอเหมือนเด็กป่วยเมื่อไม่นานมานี้ แต่ตอนนี้มันเต็มไปด้วยความตั้งใจในการฆ่า
   Did I strike a nerve with Ai Fa?   Was it because I saw her in the nude? But that was an accident
ฉันตีประสาทกับ Ai Fa หรือไม่? 
   Or was it because I hugged her unconsciously?   But… If this is so serious that she needed to kill me, I can’t do anything about it
หรือเป็นเพราะฉันกอดเธอโดยไม่รู้ตัว? 
   Too many things were happening and my mind couldn’t keep up
มีหลายสิ่งที่เกิดขึ้นและจิตใจของฉันไม่สามารถติดตามได้
   But instead of watching Ai Fa die, I would rather die by her blade
แต่แทนที่จะมองดู Ai Fa die ฉันอยากจะตายด้วยใบมีดของเธอ
 Such a silly thought filled my mind
ความคิดที่โง่เขลานั้นเต็มไปด้วยความคิดของฉัน
   The naked Ai Fa was down on one knee, her sabre pointed at my throat
หญิงโหนกแก้มที่ถูกเปลือยเปล่าลงบนเข่าหนึ่งดาบของเธอชี้ไปที่ลำคอของฉัน
   She was using the back of the blade instead of the sharpened edge
เธอใช้ด้านหลังของใบมีดแทนที่จะเป็นขอบคม
 But with how thick the blade was, even the blunt edge of the blade would be enough to kill me
แต่ด้วยวิธีการที่ใบมีดหนาทึบขอบของใบมีดจะเพียงพอที่จะฆ่าฉัน
   I stared into Ai Fa’s eyes
ฉันจ้องมองตาของ Ai Fa
   But — Ai Fa wasn’t looking at me
แต่ไอเอฟไม่ได้มองมาที่ฉัน
   Blue flames seemed to be burning in her eyes
เปลวไฟสีน้ำเงินดูเหมือนจะไหม้ในดวงตาของเธอ
 She wasn’t looking at me, but the space behind me
เธอมองไม่เห็น แต่พื้นที่หลังฉัน
   Gurururu… Noise that sounded like the low hum of an exhaust pipe came from an unexpectedly close distance
Gurururu ... เสียงที่ฟังเหมือนเสียงต่ำของท่อไอเสียมาจากระยะใกล้อย่างไม่คาดคิด
   There was something — behind me
มีบางอย่างอยู่ข้างหลังฉัน
   「Hah!」   A ferocious yell came from her mouth
「 Hah! 」เสียงตะโกนโหดร้ายออกมาจากปากของเธอ
   The sabre left a silver trail in the air
กระบี่ออกจากรางเงินในอากาศ
   And then, something pressed onto my body
แล้วสิ่งที่กดลงบนร่างกายของฉัน
   「… Ugghh
「 ... Ugghh
」   Something heavy fell from the sky suddenly
」มีบางอย่างที่ตกลงมาจากท้องฟ้าอย่างฉับพลัน
   It was hard and rough, and emitted a thick animal scent
มันเป็นเรื่องยากและหยาบและปล่อยกลิ่นสัตว์หนา
   Ai Fa collapsed onto the ground with a sigh
Ai ฟ้าล้มลงกับพื้นด้วยการถอนหายใจ
   Her blue pupils glared at me as usual through her head of messy blonde hair
ลูกสีฟ้าของเธอจ้องมาที่ฉันเหมือนปกติผ่านศีรษะของผมสีบลอนด์ยุ่งเหยิง
   「You can’t let your guard down even after making through one crisis
「คุณไม่สามารถปล่อยให้ยามของคุณลงแม้หลังจากผ่านวิกฤติ
 If not, you can’t survive in Forest’s Edge
ถ้าไม่คุณจะไม่สามารถอยู่รอดได้ใน Forest's Edge
」   She was still naked, but her tone was haughty
」เธอยังคงเปลือยกายอยู่ แต่เสียงของเธอดูเยือกเย็น
   But I finally understood what happened
แต่ในที่สุดฉันก็เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
   That heavy thing on my head and back was the huge body of a Kiba beast
สิ่งที่หนัก ๆ บนศีรษะและหลังของฉันคือร่างใหญ่ของสัตว์ Kiba
 It was in its dying spasms right now because Ai Fa smashed its skull in with her sabre
ตอนนี้กำลังหดเกร็งอยู่แล้วเพราะไอเอฟได้ทุบกะโหลกด้วยดาบของเธอ