Chapter 9 Chapter 9: The Suite Life of Lin Huang and Lin Xin Judging by the courtyard, the hotel’s owner should be pretty similar to Li Lang
บทที่ 9 บทที่ 9: ชีวิตแบบห้องของหลินฮวงและหลินซินการตัดสินโดยลานบ้านเจ้าของโรงแรมน่าจะคล้ายกับหลี่หรั่ง
 A fastidious person
คนจู้จี้จุกจิก
 Painting a mental image of an older Li Lang in his mind, Lin Huang walked into the hotel
หลินฮ่าเดินเข้าไปในโรงแรมจิตรภาพจิตของพี่หลี่หรั่งในใจ
 However, that fantasy was shattered as soon as he saw the person himself
อย่างไรก็ตามจินตนาการที่ถูกทำลายทันทีที่เขาเห็นตัวเอง
   The owner was middle aged stocky man with a very plain appearance and looked to be about 40 to 60
เจ้าของเป็นคนที่อายุน้อยกว่าวัยกลางคนที่มีลักษณะธรรมดามากและดูเหมือนจะมีประมาณ 40 ถึง 60
 However, he had a fair complexion without much wrinkles
อย่างไรก็ตามเขามีผิวที่เรียบเนียนไร้ริ้วรอย
 Forgettable
จดจำ
 An apt description except for his one defining feature
คำอธิบายย่อ ๆ ยกเว้นคุณลักษณะที่กำหนดไว้อย่างหนึ่งของเขา
 A well polished pinball “hairstyle”
ลายนิ้วมือขัดเงา "ทรงผม"
   Unlike Li Lang, the owner did not seem to care much about his apparel
ซึ่งแตกต่างจากหลี่หรั่งเจ้าของดูเหมือนจะไม่ค่อยสนใจเรื่องเครื่องแต่งกายของเขา
 He sported a bright yellow short sleeved shirt that was clearly a size bigger than it needed to be
เขาสวมเสื้อแขนสั้นสีเหลืองสดใสซึ่งเห็นได้ชัดว่ามีขนาดใหญ่กว่าที่ควรจะเป็น
 Calling it a short robe at this point would’ve been more apt
เรียกมันว่าเสื้อคลุมสั้น ๆ ณ จุดนี้จะได้รับมากขึ้น apt
 He wore a pair of baggy blue pants to finish the ensemble
เขาสวมกางเกงสีฟ้าขนาดกระทัดรัดที่จะสวมชุด
 They were one size bigger than necessary as well and nearly covered his shoes
พวกเขามีขนาดใหญ่กว่าที่จำเป็นและเกือบจะครอบคลุมรองเท้าของเขา
   “Greetings sir
"ทักทายครับ
 Are you the guest staying at room 302?” The bald man flashed a toothy smile as he greeted Lin Huang with an amiable expression, from the concierge
คุณเป็นแขกที่พักอยู่ที่ห้อง 302 หรือไม่? "ชายหนุ่มหัวล้านส่องประกายรอยยิ้มขณะที่เขาทักทายหลินหวางด้วยท่าทางที่น่ารัก
   “Yup, are you the owner of this hotel? The courtyard’s really well designed
"Yup คุณเป็นเจ้าของโรงแรมแห่งนี้หรือไม่? 
” Lin Huang handed over his room card for registration while commenting
"หลินฮวนส่งบัตรห้องพักเพื่อลงทะเบียนและแสดงความคิดเห็น
   “Thank you, it’s one of my few pastimes
"ขอบคุณครับมันเป็นงานอดิเรกที่ฉันชอบ
 It’s just a casual attempt at decorating, I wouldn’t go so far as to call it well designed
มันเป็นเพียงความพยายามที่ไม่เป็นทางการในการตกแต่งฉันจะไม่ไปไกลที่สุดเท่าที่จะเรียกว่าออกแบบมาอย่างดี
” The owner humbly smiled back
เจ้าของกลับมายิ้มอย่างนุ่มนวล
   Lin Huang was slightly taken aback
หลินหวงก็หงุดหงิดเล็กน้อย
 Upon seeing the owner’s appearance, he assumed the owner hired a landscaper to create that chinese garden
เมื่อเห็นรูปลักษณ์ของเจ้าของเขาคิดว่าเจ้าของคนหนึ่งได้ว่าจ้างให้เป็นผู้ทำสวนเพื่อสร้างสวนจีนนั้น
 There was a severe disconnect between a man who dresses so shabbily and the intricately designed garden outside
มีชายหนุ่มคนหนึ่งที่แต่งตัวไม่ดีและสวนที่ออกแบบอย่างประณีต
   “Your room is on the third floor on the right sir
ห้องของคุณอยู่บนชั้นสามของคุณครับ
 Head to the end of the hallway and you should see it
มุ่งหน้าไปที่ส่วนท้ายของทางเดินและคุณจะเห็น
” The owner pointed in said direction as he returned the room card
"เจ้าของชี้ไปในทิศทางดังกล่าวขณะที่เขากลับมาที่การ์ดห้อง
   Lin Huang took the card and prepared to head off to his room
หลินฮวาหยิบการ์ดและเตรียมพร้อมที่จะออกไปที่ห้องของเขา
 However, the owner called out to him again
อย่างไรก็ตามเจ้าของเรียกเขาอีกครั้ง
   “By the way, sir, your neighbor in room 301 has an awkward habit
"โดยวิธีการที่คุณชายเพื่อนบ้านของคุณในห้อง 301 มีนิสัยที่น่าอึดอัดใจ
 Every morning before dawn, he will head to the courtyard to train with his blade
ทุกเช้าก่อนรุ่งเช้าเขาจะมุ่งหน้าไปที่ลานเพื่อฝึกกับใบพัดของเขา
 If you hear any noises, we seek your kind appreciation regarding this
หากคุณได้ยินเสียงใด ๆ เราจะขอขอบคุณคุณในเรื่องนี้
”   “ Alright, I understand
"" เอาล่ะฉันเข้าใจ
”  Without giving it much thought, Lin Huang nodded and left for his room
"ไม่ต้องให้ความคิดอย่างมาก Lin Huang พยักหน้าและเดินออกจากห้องของเขา
   The stairs creaked as Lin Huang walked up the spiral redwood stairs
บันไดขณะที่หลินฮ่าเดินขึ้นบันไดเรียววู๊ดเป็นเกลียว
 The railings were engraved with intricate floral designs
รั้วแกะสลักด้วยลายดอกไม้ที่สลับซับซ้อน
 A lifelike vine ran down the railings, dotted occasionally with leaves and flowers of varying sizes
มีเถาเหมือนจริงวิ่งลงบันไดบางครั้งก็มีใบและดอกไม้ที่แตกต่างกันออกไป
 As he opened his room door, he momentarily looked at room 301 and wondered what kind of person lived in that room
ขณะที่เขาเปิดประตูห้องเขาชั่วขณะมองไปที่ห้อง 301 และสงสัยว่ามีคนอาศัยอยู่ในห้องนั้นกี่คน
 He shook his head and reminded himself
เขาส่ายหัวและเตือนตัวเอง
 Doesn’t matter what kind of person he is, the most pressing issue is the Reserve Hunter Exam and the preparations I need to make!   Before he knew it, the door swung open and his room came into view
ไม่ว่าเขาจะเป็นคนแบบไหนประเด็นที่เร่งด่วนที่สุดคือการเตรียมสอบ Hunter และการเตรียมการที่ฉันต้องการ! 
 “Was the Federation always this generous?” he muttered to himself as he stood rooted in shock
"สหพันธรัฐนี้เป็นคนใจกว้างเสมอหรือ" เขาพึมพำกับตัวเองขณะที่เขายืนกรานที่จะตกใจ
   It was a suite
มันเป็นชุด
 The living room spanned a 100 meter square and the effort put into the interior design was apparent at first glance
ห้องนั่งเล่นมีขนาด 100 ตารางเมตรและความพยายามในการออกแบบตกแต่งภายในก็เห็นได้ชัดได้อย่างรวดเร็วก่อน
 A golden chandelier hung in the middle of the room illuminating the room with a radiant display of wealth and luxury
โคมระย้าสีทองแขวนอยู่ตรงกลางของห้องที่ส่องเข้ามาในห้องด้วยการแสดงความร่ำรวยและความหรูหรา
 The incandescent lights bounced off the shiny gold, giving the chandelier the appearance of a miniature sun
หลอดไฟกระพริบออกมาจากเงาทองทำให้โคมระย้ามีลักษณะเป็นดวงอาทิตย์ขนาดเล็ก
   The decor could be described as being luxurious without being ostentatious
ตกแต่งสามารถอธิบายได้ว่าหรูหราโดยไม่โอ้อวด
 If one did not count in the chandelier
ถ้าไม่นับในโคมระย้า
 However, their nondescript appearance belied their extravagance
อย่างไรก็ตามรูปลักษณ์ที่ไม่ธรรมดาของพวกเขาปฏิเสธความฟุ่มเฟือยของพวกเขา
 The furniture all had gold trimmings
เฟอร์นิเจอร์ทั้งหมดมีเครื่องตกแต่งสีทอง
 If one did not pay close attention, this detail would have gone unnoticed
ถ้าอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้ให้ความสนใจใกล้รายละเอียดนี้จะได้ไปสังเกต
   The owner must be really rich, even the carpet had gold embroidered in it… As he bent down and peeked underneath the carpet
เจ้าของต้องรวยจริงๆแม้แต่พรมก็มีสีทองปักอยู่ในนั้น ... ขณะที่เขาก้มลงแลดูใต้พรม
 Fuck, it’s real gold!   Priced at 300 credits per gram, gold was evidently highly prized in this world as well, mainly for crafting jewelry
Fuck มันทองจริง! 
 The gold trimming on this carpet’s mosaic alone was worth 100000 credits
การตัดแต่งทองบนกระเบื้องโมเสคนี้เพียงอย่างเดียวมีมูลค่า 100000 หน่วยกิต
   That chandelier is probably worth over ten million credits…   As he walked around the room, Lin Huang couldn’t help but think to himself
โคมระย้าที่น่าจะมีมูลค่ากว่าสิบล้านเครดิต ... ขณะที่เดินไปรอบ ๆ ห้องหลินหวางก็ไม่สามารถช่วยได้ แต่คิดถึงตัวเอง
 No wonder each room cost a thousand credits per night
ไม่น่าแปลกใจที่ห้องพักแต่ละห้องต้องเสียค่าใช้จ่ายเป็นพันหน่วยต่อคืน
   This suite came with a living room and 2 rooms with their own separate bathroom
ห้องสวีทประเภทนี้มีห้องนั่งเล่นและห้องพัก 2 ห้องพร้อมห้องน้ำแยกต่างหาก
  Lin Huang moved into the slightly larger bedroom on the left
หลินจือย้ายเข้าไปในห้องนอนขนาดใหญ่กว่าเล็กน้อยทางด้านซ้าย
 It came with a balcony which overlooked the flower garden before
มีระเบียงที่มองเห็นสวนดอกไม้ก่อน
 Pushing aside the door, Lin Huang spotted a rattan with a rattan hammock beside it
หลินหวางพบหวายพร้อมกับเปลญวนหวายข้างๆ
   One day, when I’ve become rich, I’ll buy a house and a courtyard like this
อยู่มาวันหนึ่งเมื่อฉันรวยฉันจะซื้อบ้านและลานเช่นนี้
 I should get the owner to do the interior design for me… Lin Huang smiled as he fantasized about his suite life, lazily sunbathing on the hammock
ฉันควรจะได้เจ้าของทำแบบตกแต่งภายในให้ฉัน ... Lin Huang ยิ้มขณะที่เขาจินตนาการเกี่ยวกับชีวิตห้องของเขาการอาบแดดบนเปลญวนอย่างท่วมท้น
   As soon as school was over, Lin Xin rushed over to the Stalwart Suites
ทันทีที่โรงเรียนจบลงหลินซินก็รีบวิ่งไปที่ห้องสวีทสตูดิโอ
 The thought of living in the Stalwart Suites gave her slender legs an uncharacteristic amount of strength
ความคิดของการใช้ชีวิตในห้องสวีทอันเร่าร้อนทำให้ขาเรียวของเธอมีความแข็งแรงไม่เหมือนใคร
 However, as she stood at the hotel’s entrance, she wavered slightly
อย่างไรก็ตามขณะที่เธอยืนอยู่ที่ทางเข้าของโรงแรมเธอลังเลเล็กน้อย
 She didn’t step but instead contacted her brother with her Imperial Heart Ring
เธอไม่ได้ก้าว แต่กลับติดต่อพี่ชายของเธอกับแหวนหัวใจอิมพีเรียลของเธอ
   Her pinkie connected with the HeartNet and soon a voice could be heard from it
pinkie ของเธอเชื่อมต่อกับ HeartNet และเร็ว ๆ นี้เสียงจะได้ยินจากมัน
 “School’s over?”   “I’m at the hotel entrance
"โรงเรียนจบลงแล้ว?" "ฉันอยู่ที่ทางเข้าโรงแรม
” Lin Xin said in a small voice
"หลินซินพูดด้วยเสียงกระซิบ
   “Alright, just head on up to room 302
"เอาล่ะไปที่ห้อง 302
” As he said this, Lin Huang got up from his hammock and surveyed the courtyard and waved at his sister
"ในขณะที่เขากล่าวว่านี้หลินจือลุกขึ้นมาจากเปลญวนของเขาและสำรวจลานและโบกมือให้น้องสาวของเขา
   Seeing the figure of her brother waving at her from the balcony, Lin Xin finally believed that her brother did not lie to her, and finally stepped into the hotel
เมื่อเห็นร่างของพี่ชายของเธอโบกมือให้เธอจากระเบียง Lin Xin ก็เชื่อว่าพี่ชายของเธอไม่ได้อยู่กับเธอและในที่สุดก็ก้าวเข้าไปในโรงแรม
 As she stepped into the hotel, she saw the owner looking at him
ขณะที่เธอเดินเข้าไปในโรงแรมเธอเห็นเจ้าของมองเขา
 Guessing his thoughts, she went up and explained “I’m looking for my brother
เดาความคิดของเขาเธอเดินขึ้นและอธิบายว่า "ฉันกำลังมองหาพี่ชายของฉัน
 His name is Lin Huang
ชื่อของเขาคือหลินหวง
”   “Oh
"" โอ้
 That little brother
พี่ชายคนเล็กนั้น
 He’s in room 302
เขาอยู่ในห้อง 302
 Third Floor
ชั้นที่สาม
 On the right, at the end of the hallway
ด้านขวาเมื่อสิ้นสุดห้องโถง
”   “Thanks
ขอบคุณ "
” Lin Xin replied and stuck her tongue cheekily before climbing up the stairs
"หลินส์ซินตอบและติดลิ้นของเธออย่างหน้าด้านก่อนปีนขึ้นบันได
   As she approached the end of the hallway, she saw an open door at the end
ขณะที่เธอเดินเข้ามาถึงจุดสิ้นสุดของห้องโถงเธอเห็นประตูที่เปิดอยู่ตอนท้าย
 She looked at the number plate on the door
เธอมองไปที่ป้ายทะเบียนที่ประตู
 “302, Should be the right place
"302, ควรจะเป็นสถานที่ที่เหมาะสม
” She confirmed the number and walked into the suite
"เธอยืนยันจำนวนและเดินเข้าไปในห้อง
   “Wow…!”   “Beautiful, isn’t it?” Lin Huang walked over slowly and handed a glass of fruit juice
"อืม ... !" "สวยไม่ได้เหรอ?" หลินฮงเดินช้า ๆ และมอบแก้วน้ำผลไม้
   “Yup!” Lin replied, enthusiastically nodding her nodded
"Yup!" หลินตอบอย่างกระตือรือร้นพยักหน้าพยักหน้าของเธอ
 As she looked at the fruit juice, a worried look crossed her face
ขณะที่เธอมองไปที่น้ำผลไม้เป็นรูปลักษณ์ที่เป็นความกังวลข้ามใบหน้าของเธอ
   “Is the fruit juice expensive?”   “Nope, all the food in the suite is complimentary
"น้ำผลไม้มีราคาแพงไหม?" "ไม่ได้อาหารในห้องพักฟรี
 I double checked with the boss
ฉันตรวจสอบกับเจ้านายสองครั้ง
” Lin Huang laughed as he explained
Lin Huang หัวเราะตามที่เขาอธิบาย
   Hearing this, Lin Xin finally accepted the drink and started sipping it
ได้ยินเรื่องนี้หลินซินยอมรับเครื่องดื่มและเริ่มจิบกาแฟ
 Her eyes lit up as the cold juice caressed her tongue
ดวงตาของเธอสว่างขึ้นขณะที่น้ำเย็นขลุกลิ้นของเธอ
 The glass was soon emptied
แก้วถูกยุบเร็ว ๆ นี้
 “It’s really good Brother, what’s it made of?”   “I have no idea
"บราเดอร์ที่ดีจริงๆมันทำอะไรได้บ้าง?" "ฉันไม่มีความคิด
 The owner said he made it himself
เจ้าของบอกว่าเขาทำมันเอง
 He called it Tranquility Tea
เขาเรียกมันว่า Tranquility Tea
 Its main ingredient is the juice from the roots of a Plant type monster
ส่วนผสมหลักของมันคือน้ำผลไม้จากรากของมอนสเตอร์ประเภทพืช
 I liked it as well
ฉันชอบมันเช่นกัน
” Lin Huang had already drank several cups of it
"หลินฮงได้ดื่มน้ำหลายถ้วยแล้ว
 While he normally did not like sweet foods, this juice was clearly an exception
ในขณะที่เขาปกติไม่ชอบอาหารหวานน้ำนี้เป็นข้อยกเว้นอย่างชัดเจน
   “His cooking is pretty good as well
"การทำอาหารของเขาก็ดูดีเช่นกัน
 Are you hungry? We can go for dinner right now
คุณหิวไหม? 
” Lin Huang had prior experience with the owner’s cooking as he had his lunch in the hotel as well
"หลินฮ่าเคยมีประสบการณ์มาก่อนในการทำอาหารของเจ้าของร้านขณะที่เขาทานอาหารกลางวันในโรงแรมเช่นกัน
   While she wasn’t particularly hungry, upon hearing her brother’s praise for the food, she changed her mind
ในขณะที่เธอไม่หิวโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อได้ยินการสรรเสริญพี่ชายของเธอสำหรับอาหารที่เธอเปลี่ยนความคิดของเธอ
   The siblings rushed out of their suite and headed for the dining room on the 2nd floor
พี่น้องรีบวิ่งออกจากห้องและมุ่งหน้าไปยังห้องอาหารที่ชั้น 2
   There were several guests already digging in by the time they reach it
มีแขกหลายคนที่ขุดเข้ามาแล้วตามเวลาที่ไปถึง
 From their outfit, they were probably Hunters
จากชุดของพวกเขาพวกเขาอาจ Hunters
 In all likelihood, they were the hunters from the recent extermination operation
ในทุกโอกาสพวกเขาเป็นนักล่าจากการดำเนินการขุดรากถอนโค่นล่าสุด
   It was a buffet style dinner service with a plethora of dishes displayed in small buffet plates
เป็นบริการบุฟเฟต์อาหารมื้อค่ำแบบบุฟเฟต์พร้อมจานมากมายที่แสดงในจานบุฟเฟ่ต์ขนาดเล็ก
 Each of them were mysteriously kept warm by an unknown heat source
แต่ละคนได้รับความร้อนอย่างลึกลับโดยแหล่งความร้อนที่ไม่รู้จัก
   Lin Huang and Lin Xin chose a table and started piling on their favourite dishes
หลินฮ่าและหลินซินเลือกโต๊ะและเริ่มซ้อนอาหารโปรดของพวกเขา
   There weren’t many guests in the dining room
มีแขกไม่มากในห้องอาหาร
 They were happily chatting away while Lin Huang and Lin Xin were busy wolfing down their food
พวกเขากำลังคุยกันอย่างสนุกสนานขณะที่ Lin Huang และ Lin Xin ยุ่งวุ่นวายกับอาหารของพวกเขา
   Suddenly, the room fell quiet as all the conversation stopped simultaneously
ทันใดนั้นห้องก็เงียบลงเมื่อการสนทนาหยุดลงพร้อม ๆ กัน
   Seeing all the guests turn towards the doorway, the siblings looked up as well…
เมื่อเห็นแขกทุกคนหันไปทางประตูพี่น้องก็มองขึ้นมาเช่นกัน ...