Chapter 32 Monster Paradise Chapter 32 Translated and Edited by Catato Patch ​ This white monster was about the size of a basketball and was covered in white fluffy fur
บทที่ 32 มอนสเตอร์พาราไดซ์บทที่ 32 แปลและแก้ไขโดย Patch Catato มอนสเตอร์สีขาวตัวนี้มีขนาดประมาณบาสเกตบอลและปกคลุมด้วยขนปุยสีขาว
 It had a pair of large sparkly eyes and and a large mouth
มีคู่ประกายแววตาขนาดใหญ่และปากใหญ่
 This was essentially it
นี้เป็นหลักมัน
   Lin Huang naturally recognized this monster
Lin Huang ได้รับการยอมรับให้เป็นมอนสเตอร์ตัวนี้
 It was a Snowpuff Beast
มันเป็นสัตว์ร้าย Snowpuff
 ​ Snowpuffs belong to the beast family, and were one of the few monsters who were completely harmless
Snowpuffs อยู่ในตระกูลสัตว์ร้ายและเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ไม่เป็นพิษเป็นภัย
 While they possessed sharp teeth, they were extremely timid, and avoided any creature larger than them
ในขณะที่พวกเขามีฟันคมพวกเขาขี้กลัวและหลีกเลี่ยงสิ่งมีชีวิตใด ๆ ที่มีขนาดใหญ่กว่าพวกเขา
 Fighting was the last thing they ever wanted to do
การต่อสู้คือสิ่งสุดท้ายที่พวกเขาต้องการทำ
 ​ Because of their cute appearance, they were popular among girls
เนื่องจากลักษณะที่น่ารักของพวกเขาจึงเป็นที่นิยมในหมู่สาว ๆ
 Someone discovered this and started selling Snowpuffs to rich ladies as pets
มีคนค้นพบสิ่งนี้และเริ่มขาย Snowpuffs ให้กับผู้หญิงที่ร่ำรวยในฐานะสัตว์เลี้ยง
 As time passed, Snowpuffs were treated as house-pets
เมื่อเวลาผ่านไป Snowpuffs ได้รับการปฏิบัติเหมือนสัตว์เลี้ยงในบ้าน
   They were omnivores and could pretty eat whatever you fed them so they were extremely easy to raise
พวกเขาเป็นสัตว์กินพืชและกินอาหารที่คุณเลี้ยงไว้ได้ง่ายพวกมันง่ายมาก
   However, Snowpuffs were pretty rare as they liked to hide in snowy places
อย่างไรก็ตาม Snowpuffs หายากมากเพราะพวกเขาชอบซ่อนตัวในที่ที่เต็มไปด้วยหิมะ
 As such they were a highly prized pet
เช่นพวกเขาเป็นสัตว์เลี้ยงที่มีค่าสูง
 A Snowpuff commanded a market price much higher than a BlueCopper Equipment
Snowpuff สั่งให้ราคาตลาดสูงกว่า BlueCopper Equipment
   This greedy glutton was probably lured here by the smell of the meat stew
โลภตะกละตะกลามนี้อาจล่อที่นี่โดยกลิ่นของสตูว์เนื้อสัตว์
   Despite being caught by Shirou, it didn’t seem to notice its predicament and continued staring at that pot of meat stew, its tongue hanging from its mouth
แม้จะถูกจับโดย Shirou ก็ไม่ได้ดูเหมือนจะสังเกตเห็นสถานการณ์และยังคงจ้องที่กระถางเนื้อสัตว์ที่ลิ้นของมันที่ห้อยลงมาจากปากของมัน
 Definitely a glutton
แน่นอนคนตะกละ
   Lin Huang was amused by this comical sight and retrieved a piece of meat from his bowl and fed it to the snowpuff
หลินฮงหัวเราะขบขันด้วยภาพตลกขบขันนี้และหยิบเนื้อสัตว์จากชามขึ้นมาและเลี้ยงมันไว้ในหิมะ
   Its eyes were completely entranced by the meat and were completely locked onto it
ตาของมันถูก entranced สมบูรณ์โดยเนื้อสัตว์และถูกล็อคไว้อย่างสมบูรณ์บนมัน
 Lin Huang teasingly moved the meat left and right multiple times
หลินหงจยองย้ายเนื้อไปทางซ้ายและขวาหลายครั้ง
 The Snowpuff’s gaze followed the meat piece, swaying left and right
สายตาของ Snowpuff เหลือบไปตามเนื้อสัตว์ซึ่งแกว่งไปทางซ้ายและขวา
   However, it soon realized the meat wasn’t going to be fed to it and started struggling to free itself in a bid to grab the meat
อย่างไรก็ตามในไม่ช้ามันก็ตระหนักว่าเนื้อสัตว์ไม่ได้รับการเลี้ยงดูไปและเริ่มดิ้นรนเพื่อปลดปล่อยตัวเองในการเสนอราคาเพื่อคว้าเนื้อ
 Shirou pressed down onto it, locking it in place
ชิโร่ค่อยๆกดลงไปล็อกมันไว้
   Seeing that its efforts were in vain, it raised its head and stared at Lin Huang, revealing a sad and pitiful face to him, its crocodile tears piling up in the corner of its eyes
เมื่อเห็นว่าความพยายามของเขาไร้ผลมันเงยหน้าขึ้นมองจางเสี่ยวเผยให้เห็นหน้าเศร้าและน่าสงสารเขาน้ำตาจระเข้ซ้อนอยู่ในมุมหนึ่งของดวงตา
   “No wonder girls like Snowpuffs, it even knows to how act pitiful
"ไม่น่าแปลกใจสาวชอบ Snowpuffs ก็ยังรู้วิธีการทำหน้าที่น่าสงสาร
” Lin Huang eyes widened slightly as he realized this
หลินฮวังตากว้างขึ้นเล็กน้อยเมื่อเขาตระหนักถึงเรื่องนี้
   He finally fed the Snowpuff the meat
ในที่สุดเขาก็กินเนื้อ Snowpuff
 In an instant it swallowed the meat after chewing a couple of times and turned back to Lin Huang, the same pitiful expression on its face
ทันทีทันใดมันกลืนกินเนื้อหลังจากเคี้ยวสองครั้งและหันกลับไปหาหลินฮวงซึ่งเป็นการแสดงออกอย่างน่าสมเพชบนใบหน้าของมัน
   However, this trick did not work on Lin Huang twice
อย่างไรก็ตามเคล็ดลับนี้ไม่ได้ใช้กับ Lin Huang สองครั้ง
 He went back to eating his meal
เขาเดินกลับไปกินอาหารของเขา
   Seeing that Lin Huang ignored it, its tears started rolling down
เมื่อเห็นว่าหลินฮ่าไม่สนใจมันน้ำตาของเธอเริ่มกลิ้งลง
   “It’s pretty good at acting
"มันดูดีในการแสดง
” Lin Huang chuckled to himself and continued eating
หลินฮั่วหัวเราะตัวเองและกินอาหารต่อ
   Seeing that its crying did not work, it upped the ante and started sobbing
เมื่อเห็นว่าการร้องไห้ไม่ได้ผลมันทำให้นิ่มนวลและเริ่มร้องไห้
 Tears flowed its face as it twitched from time to time
น้ำตาไหลท่วมใบหน้าในเวลาที่มันกระตุก
 It was truly a pitiful but cute sight
มันน่ารัก แต่น่ารักสายตา
   “This potato is really good at acting…” Lin Huang ignored him and scooped another bowl of stew for himself
"มันฝรั่งมันดีจริงๆที่ทำหน้าที่ ... " หลินฮวนละเลยเขาและตักน้ำสลัดอีกตัวสำหรับตัวเอง
   He continued eating as the Snowpuff sobbed
เขายังคงกินข้าวขณะ Snowpuff สะอื้น
   Finally, Lin Huang set aside the remaining meat in a bowl and placed it on the floor for the snowpuff
ในที่สุดหลินฮงก็เอาเนื้อที่เหลืออยู่ในชามแล้ววางลงบนพื้นสำหรับหิมะ
 He retrieved the snowpuff from Shirou and placed it in front of the bowl
เขาดึงหิมะจากชิโร่และวางไว้ตรงหน้าชาม
   The snowpuff immediately started eating
snowpuff ทันทีเริ่มกิน
 Within three to four gulps, the bowl was completely empty
ภายในสามถึงสี่กระเพาะอาหารชามก็ว่างเปล่า
   It licked its lips and started staring a Lin Huang
เลียริมฝีปากและเริ่มจ้องมองหลินฮ่า
   “There’s no point staring at me, there’s no more meat
"มีจุดไม่จ้องมองที่ฉันไม่มีเนื้อสัตว์อื่น
” Lin Huang said so as he spread both his arms out
"หลินฮุ่ยกล่าวขณะที่เขากางแขนทั้งสองข้างออก
   The Snowpuff then turned to look at the pot
Snowpuff หันกลับไปมองหม้อ
 Finally giving up, Lin Huang poured the remaining stew into the Snowpuff’s bowl
ในที่สุดก็ยอมแพ้หลินฮวางตุ๋นที่เหลือลงไปในชามของ Snowpuff
 However, this was soon empty once more as the snowpuff drank it in one breath
อย่างไรก็ตามในไม่ช้าก็ว่างเปล่าอีกครั้งหนึ่งเป็น snowpuff ดื่มในหนึ่งลมหายใจ
   It raised its head and stared at Lin Huang once more
มันเงยหน้าขึ้นมองจ้องไปที่หลินฮ่าอีกครั้ง
   “There’s no more stew left
"ไม่มีอะไรเหลืออยู่เลย
” As he said this, the picked up the pot and overturned it
"ในขณะที่เขากล่าวว่านี้หยิบหม้อและพลิกคว่ำมัน
   Seeing there was really nothing left, the Snowpuff rubbed against Lin Huang’s leg as if to express its gratitude
เมื่อเห็นว่าไม่มีอะไรเหลือจริงๆ Snowpuff ถูกับขาของหลินฮวงเหมือนกับแสดงความกตัญญู
   Lin Huang picked the Snowpuff up and gently massaged it, “It has a pretty nice feel, kinda like a plushie but better
หลินฮวนหยิบตุ๊กตาหิมะขึ้นมาและนวดเบา ๆ "มันมีความรู้สึกที่ดีงามเหมือนพลัชนี แต่ดีกว่า
 Plus it’s nice and warm
บวกมันดีและอบอุ่น
”   The Snowpuff closed its eyes in bliss as it enjoyed the massage
"Snowpuff หลับตาด้วยความสุขในขณะที่ชอบการนวด
 “It really knows how to enjoy itself…” Lin Huang laughed as he said this
"จริงๆมันสนุกกับการสนุกกับตัวเอง ... " Lin Huang หัวเราะอย่างที่เขาพูด
 ​ ​ Translated and Edited by Catato Patch ​ ​ A while later, seeing that it was getting dark, he finally put down the Snowpuff and prepared to sleep
แปลและเรียบเรียงโดย Catato Patch ในเวลาต่อมาเมื่อเห็นว่ามันเริ่มมืดแล้วเขาก็วาง Snowpuff ไว้และเตรียมพร้อมที่จะนอนหลับ
 He still had to continue climbing in the day and needed to conserve his energy
เขายังคงต้องปีนในวันและจำเป็นต้องอนุรักษ์พลังงานของเขา
   Just as he was about to recall Shirou and summon the security ogre
เช่นเดียวกับที่เขากำลังจะเรียกคืน Shirou และเรียกผีป้อมปราการรักษาความปลอดภัย
 The Snowpuff hopped over and bit at his pants and tried dragging it in a certain direction
Snowpuff กระโดดและเหยียดตัวที่กางเกงและพยายามลากไปในทิศทางที่แน่นอน
   “Little one, you want me to follow you?” Lin Huang immediately understood its intentions
"เด็กน้อยคนหนึ่งคุณต้องการให้ฉันไปตามคุณ?" หลินจางทันทีเข้าใจความตั้งใจของพวกเขา
   The Snowpuff nodded and hopped a few steps in that direction before turning around and looking at Lin Huang
Snowpuff พยักหน้าและกระโดดสองสามก้าวไปในทิศทางนั้นก่อนที่จะหันกลับไปมอง Lin Huang
 With a wave of his hand, he signaled to Shirou to follow him
ด้วยคลื่นแห่งมือของเขาเขาส่งสัญญาณให้ชิโร่เดินตามเขาไป
   The Snowpuff hopped up a gentle slope, with Lin Huang and Shirou following closely behind
Snowpuff กระโดดขึ้นมาอย่างนุ่มนวลกับ Lin Huang และ Shirou ตามหลังอย่างใกล้ชิด
   It finally stopped in front of an icewall and turned to look at the duo
ในที่สุดมันก็หยุดลงหน้าน้ำแข็งและหันไปมองดู
 Then it leaped directly into the icewall
จากนั้นก็กระโดดลงไปที่น้ำแข็งโดยตรง
   Lin Huang opened his eyes wide in surprise at the Snowpuff’s strange action and was further surprised as he saw the Snowpuff disappear into the icewall
หลินหวงได้เปิดตาของเขาด้วยความแปลกใจในการกระทำที่แปลกประหลาดของ Snowpuff และรู้สึกประหลาดใจยิ่งกว่าที่เห็น Snowpuff หายไปในน้ำแข็ง
 ​ “An illusion?” Lin Huang took a step forward and pressed his hand against the icewall
"ภาพลวงตา?" หลินฮ่าก้าวไปข้างหน้าและกดมือของเขากับน้ำแข็ง
 After confirming that it wasn't solid, he stepped into the icewall
หลังจากยืนยันว่าไม่ได้เป็นของแข็งเขาก็ก้าวเข้าสู่ไอศครีม
 ​ The sight that greeted him as he passed through the illusory icewall stunned him
สายตาที่ทักทายเขาขณะที่เขาเดินผ่านกำแพงน้ำแข็งงุนงงทำให้เขาตะลึง
   It was a giant snowy gorge
มันเป็นหุบเขาที่เต็มไปด้วยหิมะขนาดยักษ์
 It seemed like a completely different world from the Goddess Ridge outside
มันดูเหมือนจะเป็นโลกที่แตกต่างไปจากเทพธิดาริดจ์ข้างนอก
   He recovered from his shock after a short while
เขาฟื้นตัวจากอาการช็อกของเขาหลังจากนั้นสักครู่
 Turning around he looked strangely at Shirou, wondering why he didn’t come in
หันไปมองเขาแปลก ๆ ที่ชิโร่สงสัยว่าทำไมเขาถึงไม่เข้ามา
   “There’s no need to wait
"ไม่ต้องรออีกต่อไป
 Only the humans I approve of can enter
เฉพาะมนุษย์ที่ฉันเห็นด้วยเท่านั้นที่สามารถเข้ามาได้
 Monsters can’t enter this world
มอนสเตอร์ไม่สามารถเข้าสู่โลกนี้ได้
” A deep voice echoed behind him
"เสียงลึกดังก้องอยู่ข้างหลังเขา
   “Who’s there?” Lin Huang looked around trying to locate the source of the voice but could only see the Snowpuff
"ใครอยู่ที่นั่น?" หลินหว่องมองไปรอบ ๆ เพื่อค้นหาแหล่งที่มาของเสียง แต่จะเห็น Snowpuff เท่านั้น
   “It’s me
"ฉันเอง
” The voice echoed once more, this time coming from the Snowpuff
"เสียงสะท้อนอีกครั้งคราวนี้มาจาก Snowpuff
   “You can talk?!” Lin Huang didn’t expect that the Snowpuff was able to talk
"คุณสามารถพูดได้ไหม?" Lin Huang ไม่ได้คาดหวังว่า Snowpuff สามารถคุยได้
 On top of that, it sounded like a grown man
ด้านบนมีเสียงเหมือนคนโต
 A grown macho man
ชายหนุ่มที่โตแล้ว
   “That’s right
"ถูกตัอง
”   As it said this, its body started expanding, and its limbs started growing longer at a rapid rate
"ขณะที่มันกล่าวว่านี้ร่างกายเริ่มขยายตัวและแขนขาของมันเริ่มเติบโตอีกต่อไปในอัตราที่รวดเร็ว
   Within a few seconds, the cute little Snowpuff turned into an unloveable burly giant
ภายในไม่กี่วินาที Snowpuff น่ารัก ๆ กลายเป็นยักษ์ที่ไม่สามารถเคลื่อนย้ายได้
 ​ It was a Yeti
มันเป็น Yeti
 It was over a hundred meters tall and its entire body was covered in a thick coat of white fur
มันสูงกว่าหนึ่งร้อยเมตรและร่างของมันเต็มไปด้วยขนสีขาวหนา
 Its face closely resembled a human’s and sported a long snowy beard
ใบหน้าของมันคล้ายกับมนุษย์และสวมเคราหิมะยาว
   This scene overturned his view of the world
ฉากนี้คว่ำมุมมองของเขาไปทั่วโลก
 ​ Yetis were monsters of the Ice attribute
Yetis เป็นมอนสเตอร์ของแอตทริบิวต์ Ice
 They were gifted with great strength and were natural born Transcendent monsters
พวกเขามีพรสวรรค์มากและเป็นมอนสเตอร์ที่มีกำเนิดมาจากธรรมชาติ
 An adult yeti even had a combat strength that surpassed Transcendent creatures
ผู้ใหญ่ยังมีพลังต่อสู้ที่เหนือกว่าสิ่งมีชีวิตที่ล้ำหน้า
 As for what realm that was, Lin Huang had no clue
ในเรื่องของดินแดนที่หลวนฮวงไม่มีเงื่อนงำอะไร
   The Yeti in front of him was clearly an adult
Yeti หน้าเขาชัดเจนว่าเป็นผู้ใหญ่
   “Human teenager, I bear no ill intentions towards you
"วัยรุ่นของมนุษย์ฉันไม่มีเจตนาไม่ดีต่อคุณ
 I’ve brought you here because I have a request to ask of you
ฉันพาคุณมาที่นี่เพราะฉันมีคำขอที่จะถามคุณ
”
”