Chapter 18 Chapter 18: Willfulness of the Rich! Translator: AstralGhost  Editor: Kurisu Dawdling, the group had no choice but to advance unwillingly toward the mansion which Bei Feng was pointing at
บทที่ 18 บทที่ 18: ความมั่งคั่งของคนรวย! 
 They had come too far to turn back now, and it wasn’t like they could just sit there forever either
พวกเขากลับมาไกลเกินกว่าจะกลับมาได้และมันก็ไม่ใช่แบบที่พวกเขานั่งอยู่ที่นั่นตลอดไป
 As the saying goes, the horse runs itself to death whilst setting its sight upon the mountain in the distance
ขณะที่พูดไปม้าวิ่งตัวเองไปสู่ความตายขณะตั้งสายตาอยู่บนภูเขาในระยะไกล
 The two girls Wang Yudie and Wang Yuyan had been born in the lap of luxury
สาวสองคน Wang Yudie และ Wang Yuyan เกิดมาในวงการหรู
 When had they ever suffered as much hardship as that? Bloody hell! Cant they just build a road here?! "This is the place! There are two dining rooms over there, you can choose one and be seated first
เมื่อไหร่ที่พวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานมากที่สุด? 
 I’ll go and prepare the food now
ฉันจะไปเตรียมอาหารตอนนี้
" Having finally reached the old mansion, Bei Feng pushed the dilapidated front door open and pointed at the two nicely decorated dining rooms
"เมื่อถึงคฤหาสน์เก่าแล้วเบยงฮวางประตูหน้าบ้านที่ทรุดโทรมเปิดออกและชี้ไปที่ห้องอาหารที่ตกแต่งอย่างสวยงามทั้งสองห้อง
 ‘Oh? A chance!’ Li Wei’s eyes lit up with inspiration as soon as he heard Bei Feng’s words
‘โอ้? 
 "Hi there, beautiful ladies, why don’t you join us? Let’s all eat in the same dining room; it’s so much more fun and lively to eat with more people! Don't you think?" Li Wei looked expectantly at the two sisters
"สวัสดีครับผู้หญิงสวยทำไมไม่มาร่วมกับพวกเรากันเถอะกินอาหารในห้องเดียวกันสนุกมากและมีชีวิตชีวามากขึ้นที่จะกินกับคนอื่น ๆ ไม่ได้หรอกหรือ?" 
 Wang Jun, who was standing nearby, quietly commended Li Wei in his heart
Wang Jun ผู้ยืนอยู่ใกล้ ๆ เงียบ ๆ ยกย่อง Li Wei ในใจของเขา
 "No need," Wang Yudie rejected flatly
"ไม่จำเป็นต้อง" วัง Yudie ปฏิเสธอย่างสุภาพ
 "Ka-cha!" The sound of a heart shattering into pieces sounded out clearly in both Li Wei and Wang Jun’s ears
"Ka-Cha!" 
 "Ah, wait! Come on, it’ll really be more fun with everybody together…" Li Wei thickened his skin and continued
"โอเครอมาเถิดมันจะสนุกมาก ๆ กับทุกคนด้วยกัน ... " Li Wei หนาขึ้นผิวของเขาและพูดต่อ
 It must still possible to salvage the conversation! "Hmph!" A cold harrumph suddenly sounded out in his ears before he could speak any further
มันยังคงเป็นไปได้ที่จะกอบกู้การสนทนา! 
 Li Wei felt himself enveloped by an imposing aura, causing him to force the rest of his sentence back down his throat
Li Wei รู้สึกว่าตัวเองห่อหุ้มด้วยแรงดึงดูดที่น่าประทับใจทำให้เขาบังคับให้ประโยคที่เหลืออยู่ในลำคอของเขา
 His previously enthusiastic brain felt like it had been smashed with a hammer! Without anyone noticing, the nondescript middle-aged man who had arrived with the sisters had suddenly appeared before Li Wei, blocking his path
สมองกระตือรือร้นก่อนหน้านี้รู้สึกเหมือนถูกทุบด้วยค้อน! 
 ‘Brats who does not know not the difference between life and death… are the Young Misses of our family someone whom trash like you can have designs on?!’ Wu Po Ji stared coldly at Li Wei as he smirked in disdain in his heart
"ชายหนุ่มที่ไม่ทราบความแตกต่างระหว่างชีวิตกับความตาย ... คือ Young Misses ของครอบครัวของเราที่มีถังขยะเช่นคุณสามารถออกแบบได้หรือไม่?" Wu Po Ji จ้องหนาวที่ Li Wei ขณะที่เขายิ้มแย้มแจ่มใสในหัวใจของเขา
 He had seen countless toads like him who wished to obtain the heart of either one of the two Misses, coveting their beauty and wanting to use them to rise in status
เขาได้เห็นลูกตุ้มนับไม่ถ้วนเช่นเดียวกับเขาที่ต้องการได้รับหัวใจของทั้งสอง Misses, โลภความงามของพวกเขาและต้องการที่จะใช้พวกเขาเพื่อเพิ่มขึ้นในสถานะ
 Li Wei’s face fell, but Wang Yudie and her sister had already disappeared around the corner
ใบหน้าของลี่เหว่ยล้มลง แต่วัง Yudie กับน้องสาวของเธอก็หายตัวไปอยู่รอบ ๆ
 With no other alternatives, he could only turn around and walk into the other dining room gloomily
ไม่มีทางเลือกอื่นเขาสามารถหันไปรอบ ๆ และเดินเข้าไปในห้องรับประทานอาหารอื่น ๆ อย่างอึมครึม
 "Young Miss, if you like the food here, you could have just invited the chef and ask him to come over to our mansion to cook for us… why would you come all the way to this place?" ‘How would I know it’d be so d*mn far?! I almost broke both my legs walking here!’ The two sisters were grinding their pearly white teeth as they complained inwardly
"สาวน้อยถ้าคุณชอบอาหารที่นี่คุณอาจได้เชิญพ่อครัวเพียงเชิญเขามาที่คฤหาสน์ของเราเพื่อทำอาหารให้เรา ... ทำไมคุณถึงมาถึงที่นี่?" 
 However, they still had to consider their public image, and were unable to lash out in anger
อย่างไรก็ตามพวกเขายังคงต้องพิจารณาภาพลักษณ์ของตนและไม่สามารถโกรธได้
 Thus, Wang Yudie could only choose her words in a more diplomatic manner, "There are some people who would never forsake their principles for the sake of material gains… on the way here, did you see the boss trying to get closer to us? Did you see him trying to curry favor with us even once?" "Young Miss is right…" Wang Po Ji nodded his head
วัง Yudie สามารถเลือกคำพูดของเธอในลักษณะทางการทูตได้มากขึ้นเท่านั้น "มีบางคนที่จะไม่ละทิ้งหลักการของพวกเขาเพื่อประโยชน์ของวัตถุ ... ระหว่างทางคุณเห็นเจ้านายพยายามที่จะเข้าใกล้เราหรือไม่? 
 He’d also noticed that the Boss seemed to have a strangely calm personality… In the meantime, Bei Feng was busy cooking in the kitchen
เขายังคงสังเกตเห็นว่าเจ้านายดูเหมือนจะมีบุคลิกที่ไม่ค่อยสงบ ... ในขณะเดียวกันเบยงฮยก็กำลังยุ่งอยู่กับการทำอาหารในห้องครัว
 Deep-fried mandarin fish in sweet and sour sauce, braised chicken meat cubes in brown sauce, white cut chicken, fried fish fillet and, finally, a perfectly cooked chicken soup
ปลาแมนดารินทอดในซอสเปรี้ยวหวาน, ซอสเนื้อไก่ตุ๋นในซอสสีน้ำตาล, ไก่ผัดขาว, เนื้อปลาทอดและสุดท้ายซุปไก่ที่ปรุงสุกอย่างดี
 These were the dishes that Bei Feng had prepared for today’s lunch menu
เหล่านี้เป็นอาหารที่เบยงฮั่นเตรียมไว้สำหรับเมนูอาหารกลางวันในวันนี้
 The reason he selected all those dishes was because of a certain quality they shared
เหตุผลที่เขาเลือกอาหารเหล่านี้ทั้งหมดเป็นเพราะคุณภาพบางอย่างที่พวกเขาแบ่งปัน
 They were all extremely simple to make! As the dishes appeared one by one, their wondrous fragrance began assaulting the noses of his guests
พวกเขาทั้งหมดง่ายมากที่จะทำ! 
 "What a well-deserved reputation! As expected, just the smell alone is incredible!" An intoxicated expression appeared on his fat face as Wang Jun exclaimed
"สิ่งที่สมควรได้รับชื่อเสียง! ตามที่คาดไว้กลิ่นเพียงอย่างเดียวคือเหลือเชื่อ!" 
 Picking up his chopsticks, he grabbed a slice of fish still emitting steamy fragrance and put it in his mouth
หยิบตะเกียบของเขาขึ้นมาจับปลาชิ้นหนึ่งที่ยังคงปล่อยกลิ่นหอมไว้ในปากของเขา
 ‘Mmm! This fish is so tender and smooth it literally melts in your mouth! But, somehow, it’s still… hmm
‘อืม! 
 yes, chewy! Mmm, the seasonings are not overly excessive either, which allows the fish to retain its original taste
yes, chewy! 
 Hmm… what kind of fish is this? How come I can’t tell at all?’ Wang Jun lowered his head in puzzlement as he contemplated
อืม ... ปลาชนิดนี้เป็นแบบไหน? 
 However, as he lowered his head, he caught a glimpse of the table from the corner of his eye
อย่างไรก็ตามในขณะที่เขาก้มศีรษะขึ้นเขาก็เหลือบมองโต๊ะจากมุมหนึ่งของตา
 Motherf*ckers! This group of beasts in human clothing! How could they possibly eat so quickly?! In that moment, Wang Jun no longer had the time to slowly savor the taste and ponder over the ingredients
ckers * motherf! 
 Rolling up his sleeves, he started shoving food into his mouth like a hungry ghost
เขาก้มหน้าแขนขึ้นเขาเริ่มห่ออาหารเข้าไปในปากเหมือนผีที่หิวโหย
 "Elder sister, these
พี่สาวคนนี้
 all meat dishes?" Wang Yuyan asked dazedly
อาหารจานเนื้อทั้งหมดหรือไม่? "วัง Yuyan ถามอย่างมึนงง
 "Looks like it… but, their aroma is really amazing! I think it should be fine just this one time?" Wang Yudie looked at the the feast spread before her eyes as she swallowed a mouthful of saliva and said with some hesitation
"ดูเหมือนว่า ... แต่กลิ่นหอมของพวกเขาน่าทึ่งจริงๆฉันคิดว่ามันควรจะปรับเพียงครั้งเดียวนี้?" 
 "F*ck it! Let’s eat first! At most, we’ll just have to hit the gym one more time after this!" Wang Yuyan made up her mind first and resolutely grabbed a slice of sweet and sour fish with her chopsticks
"F * ck it! Let 's eat first! ที่มากที่สุดเราก็จะต้องตียิมอีกครั้งหลังจากนี้!" 
 "Oh? This is too delicious! It’s not oily at all, and the meat is really tender!" Wang Yuyan was so overwhelmed by the taste that she squinted her eyes in delight
"โอ้อร่อยเกินนี่มันไม่ได้มีรสชาติอะไรและเนื้อนุ่มจริงๆ" 
 As she watched her little sister eat so heartily, Wang Yudie also dropped all pretense and began to dig in
ขณะที่เธอเฝ้าดูน้องสาวตัวน้อยของเธอกินอย่างเต็มที่ Wang Yudie ก็ทิ้งข้ออ้างทั้งหมดและเริ่มขุดคุ้ย
 Although the food was extremely delicious, the two sisters still managed to maintain a graceful appearance while stuffing more and more food into their mouths with an incredible speed
ถึงแม้ว่าอาหารจะอร่อยมาก แต่พี่สาวทั้งสองคนก็ยังสามารถรักษารูปลักษณ์ที่สง่างามในขณะที่กินอาหารมากขึ้นในปากของพวกเขาด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อ
 "Oh? Boss Wang? What’s up, is there anything you need my help with?" Bei Feng was in the kitchen preparing to cook some light dishes for himself when his phone rang
"โอ้วังเจ้านายอะไรขึ้นมีอะไรที่คุณต้องการความช่วยเหลือด้วยเหรอ?" 
 "Haha, what? Can’t I call you without any goal in mind? That aside, hmm… I’ve helped you out quite a bit… shouldn’t you at least treat me to a meal or something?" Wang Jian asked teasingly
"ฉันไม่สามารถเรียกคุณได้โดยไม่คำนึงถึงเป้าหมายใด ๆ เลยใช่มั้ยอืม ... ฉันช่วยคุณได้สักนิด ... ไม่ควรอย่างน้อยก็ให้ฉันทานอาหารหรืออะไรกัน?" 
 "Oh! I was still thinking about a proper method to repay you for your help… Ok, I’ll definitely treat you to a meal next time!" Bei Feng replied apologetically
"โอ้ฉันยังคงคิดถึงวิธีการที่เหมาะสมในการชำระคืนคุณเพื่อขอความช่วยเหลือจากคุณ ... โอเคฉันจะเลี้ยงคุณในครั้งต่อไป!" 
 He was actually very grateful to Wang Jian for his help in generating so much publicity for his small restaurant
เขาขอบคุณจริงๆที่ Wang Jian สำหรับความช่วยเหลือของเขาในการสร้างการประชาสัมพันธ์มากมายสำหรับร้านอาหารเล็ก ๆ ของเขา
 Without the backing of the influential Qingshan Corporation, how many people would have even heard of it? Not to mention traveling all the way to his old mansion! Also, who would want to pay such an exorbitant price and follow all of his ridiculous rules just to eat a meal? "There’s no time like the present
หากไม่ได้รับการสนับสนุนจาก Qingshan Corporation ที่มีอิทธิพลคนจำนวนมากจะได้ยินเรื่องนี้หรือไม่? 
 Let’s make it today! Coincidentally, I’m near your place right now," Wang Jian said smilingly
ขอให้วันนี้! 
 "What? Near my place? Alright, I’ll start cooking your share immediately then
"อะไรใกล้สถานที่ของฉันดีไหมฉันจะเริ่มปรุงอาหารหุ้นของคุณทันที
" Bei Feng was not one of those people who did things sloppily or tended to procrastinate
Bei Feng ไม่ใช่คนที่ทำสิ่งที่ไม่เป็นระเบียบหรือมีแนวโน้มที่จะเลื่อนลอย
 After ending the call, he immediately went to prepare the ingredients
หลังจากเสร็จสิ้นการโทรเขาทันทีเพื่อเตรียมส่วนผสม
 "Hmm… I suppose I could use the fish’s head to make a fish head bean curd soup… " Bei Feng thought for a brief moment before pulling a 20-catty fish head out of the fridge, along with some bean curd
"อืม ... ฉันคิดว่าฉันสามารถใช้หัวปลาเพื่อทำซุปหัวไชเท้าของหัวปลาได้" Bei Feng คิดสั้น ๆ ก่อนที่จะดึงหัวปลา 20-catty ออกจากตู้เย็นพร้อมกับนมถั่วบาง
 "DUBDUBDUB-DUB, CHAKK-CHAK-CHAK-CHAK!" Bei Feng was still in the middle of cooking the fish head bean curd soup when, suddenly, a thunderous noise sounded out from the sky
"DUBDUBDUB-DUB, CHAKK-CHAK-CHAK-CHAK!" 
 It was growing louder and louder as it neared
มันดังขึ้นและดังขึ้นเมื่อใกล้
 "Eh? That doesn’t sound like thunder… it’s more like… a helicopter!" Bei Feng heard the noise getting louder and knew that something extraordinary was going on
"เสียงกระซิบนั้นไม่ใช่เสียงฟ้าร้อง ... มันเหมือน ... เฮลิคอปเตอร์!" 
 Putting down his work, Bei Feng hurried out of the kitchen
การวางงานของเขาเบยงฮวารีบออกจากห้องครัว
 A gust of choppy wind swept past his face as soon he came out of the kitchen, causing him to squint his eyes and raise his arm before him
ลมกระโชกแรงพัดผ่านใบหน้าของเขาเร็ว ๆ นี้เขาออกมาจากห้องครัวทำให้เขาเหล่ดวงตาและยกแขนขึ้นก่อนเขา
 However, the following scene immediately caused him to widen his eyes again, this time in disbelief
อย่างไรก็ตามฉากต่อไปนี้ทำให้เขาลืมตาอีกครั้งคราวนี้ด้วยความไม่เชื่อ
 A helicopter was hovering right outside his mansion, descending onto a huge piece of empty, flat land nearby! Finally, the helicopter landed and the whirring blades slowed down to a stop
เฮลิคอปเตอร์กำลังโฉบฉกรอยู่ด้านนอกคฤหาสน์ของเขาลงไปบนพื้นที่ว่างเปล่าแบนราบอยู่ใกล้ ๆ ! 
 "Haha! Xiao Feng! Is the food ready yet? My stomach is already growling in hunger!" Wang Jian jumped out of the helicopter as he shouted in greeting
"ฮ่าฮ่าฮ่าเสี่ยวฮ่าอาหารยังพร้อมอยู่หรือยังกระเพาะอาหารของฉันก็โกรธอยู่ในความหิว!" 
 However, Bei feng stood still in the main entrance, staring dumbly at the helicopter, and didn’t reply right away
อย่างไรก็ตามเบยงเฮงยืนอยู่ที่ประตูทางเข้าหลักจ้องมองเฮลิคอปเตอร์และไม่ตอบทันที
 Meanwhile, Liu Ziyun also jumped out of the helicopter, a dashing smile on his face
ในขณะที่หลิว Ziyun ก็กระโดดออกจากเฮลิคอปเตอร์รอยยิ้มบนใบหน้าของเขา
 "Boss Wang?! What’s with the super grand entrance?!" Bei Feng was rendered utterly speechless
"เจ้านายวังอะไรมีซุปเปอร์แกรนด์เข้า ?!" 
 This was the willfulness of the rich! Who else would ride a helicopter just to grab lunch?! "It’s nothing much… hoho, I just didn’t want to keep you waiting!" Wang Jian cleared his throat lightly and ran his fingers through his windswept hair
นี่คือความตั้งใจของคนรวย! 
 He couldn’t possibly tell Bei Feng that the reason he arrived by helicopter this time was because he didn’t wish to dirty his shoes walking on the mud path, right? It wasn’t his fault that there wasn’t even a single proper road leading to this god-forsaken place! "Holy sh*t! What’s going on?!" Wang Jun’s group was naturally alarmed by the commotion
เขาไม่อาจบอก Bei Feng ได้ว่าเหตุผลที่เขามาถึงด้วยเฮลิคอปเตอร์ครั้งนี้เป็นเพราะเขาไม่ต้องการที่จะสกปรกรองเท้าเดินบนเส้นทางโคลนใช่มั้ย? 
 They watched speechlessly as a helicopter landed right outside their window! That was a private helicopter! Compared to it, even a Rolls Royce must bend the knee in submission! Wang Jun’s group grew increasingly interested in the identity of the two men who had just come out of the helicopter
พวกเขาเฝ้ามองอย่างเงียบเชียบขณะที่เฮลิคอปเตอร์ลงจอดที่ด้านนอกหน้าต่างของพวกเขา! 
 "Eh? Brother Jun, do you get the feeling that that middle-aged man looks a little familiar?" Li Wei turned to Wang Jun and asked
"พี่เอ่อพี่จุนคุณรู้สึกว่าชายวัยกลางคนดูนิดหน่อยหรือเปล่า?" 
 "Hmm… he indeed seems somewhat familiar… he looks a bit like…" Wang Jun also felt that the middle-aged man leading the other from the helicopter looked very familiar
"อืม ... เขาดูราวกับคุ้นเคย แต่เขาดูนิดหน่อยเช่น ... " วังจุนรู้สึกว่าชายวัยกลางคนนำคนอื่นมาจากเฮลิคอปเตอร์ดูคุ้น ๆ
 He just couldn’t quite put his finger on it
เขาไม่สามารถใส่นิ้วของเขาในนั้นได้
 "Wait, I remember! The richest man in Qingcheng!" "Qingshan Corporation’s Chairman, Wang Jian!" As though enlightened by some deity, Wang Jun and Li Wei suddenly turned toward each other as they exclaimed simultaneously
"รอฉันจำคนที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองชิงเฉิง!" 
 No wonder he seemed so familiar! With his status as the chairman of Qingshan Corporation, his face would often appear on newspapers and television
ไม่น่าแปลกใจที่เขาดูเหมือนจะคุ้นเคย! 
 They had seen him there! That middle-aged man was Wang Jian! After confirming his identity, the two of them immediately discarded all thoughts of approaching him
พวกเขาได้เห็นเขาที่นั่น! 
 There are only two results for an ant who decides to pace about in front of a powerful giant
มีเพียงสองผลลัพธ์สำหรับมดที่ตัดสินใจก้าวไปข้างหน้ายักษ์ใหญ่
 First: it might get ignored and left alone if the giant was in a good mood
ครั้งแรก: อาจได้รับการละเว้นและปล่อยให้คนเดียวถ้ายักษ์อยู่ในอารมณ์ที่ดี
 Second: if the giant was feeling moody, he might just squish the ant to death with a single finger! Or at the very least, he would flick the ant far away, out of his sight! Wang Jun and Li Wei exchanged a glance
ประการที่สอง: ถ้าคนยักษ์รู้สึกหงุดหงิดเขาก็อาจจะฆ่ามดด้วยนิ้วเดียว! 
 The background of this private restaurant turned out to be unexpectedly deep! It seemed like the restaurant owner actually had quite a close relationship with Wang Jian! Wang Jun quickly took out his phone and stealthily snapped a few pictures, focusing on those with Wang Jian and his helicopter in the background
พื้นหลังของร้านอาหารส่วนตัวนี้กลายเป็นความลึกไม่คาดฝัน! 
 After that, he immediately posted the photos onto the internet chat forums
หลังจากนั้นเขาก็โพสต์รูปถ่ายลงในกระดานสนทนาทางอินเทอร์เน็ต
 "Shocking news! I saw the message posted by Qingshan Corporation about the private restaurant and very luckily managed to secure a table
"ข่าวที่น่าตกใจฉันเห็นข้อความที่โพสต์โดย Qingshan Corporation เกี่ยวกับร้านอาหารส่วนตัวและโชคดีมากที่มีการจัดการเพื่อรักษาความปลอดภัยตาราง
 However, while we were in the middle of eating our food, Qingshan Corporation’s chairman, Wang Jian actually appeared! He actually arrived on a helicopter! Here’s a picture as evidence!"
อย่างไรก็ตามในขณะที่เราอยู่ในช่วงกลางของการกินอาหารของเราประธาน บริษัท Qingshan ของวัง Jian จริงปรากฏ!