Chapter 20 Chapter 20: Two Dogs Translator: AstralGhost  Editor: Kurisu You Prefecture is one of China’s four megacities and home to countless rich and influential families with deep legacies and great power
บทที่ 20 บทที่ 20 นักล่าสองคน AstralGhost Editor: Kurisu You จังหวัดเป็นหนึ่งในสี่เมืองใหญ่ของจีนและเป็นที่ตั้งของครอบครัวที่ร่ำรวยและมีอิทธิพลมากมายที่มีมรดกอันลึกซึ้งและพลังอันยิ่งใหญ่
 [1]   The prices of properties here were sky-high
[1] ราคาอสังหาริมทรัพย์ที่นี่สูงมาก
 In fact, the annual pay of most people wouldn’t even be enough to buy a toilet in this area!   However, in the heart of the city, where every single inch of land was invaluable, an ancient, immense grand manor several hectares in size, stood proud and aloof!   This was definitely not something that could be acquired with money alone
ในความเป็นจริงการจ่ายรายปีของคนส่วนใหญ่อาจไม่เพียงพอที่จะซื้อห้องสุขาในพื้นที่นี้! 
 One must possess heaven-defying influence in order to display their power in such a domineering fashion!   Of course, a clan like the Qin family, with their lineage of over three hundred years, had the qualifications to establish an impressive manor like that which dominated such a vast amount of land in You Prefecture
หนึ่งต้องมีอิทธิพลต่อสวรรค์ที่ท้าทายเพื่อที่จะแสดงพลังของพวกเขาในแฟชั่นที่โดดเด่น! 
 For the last three hundred years, the Qin Clan had lorded over You Prefecture, and although their power had been challenged on countless occasions, never once had they suffered defeat!   Inside the manor, luxuriant, green plants could be seen everywhere
ในช่วงสามร้อยปีที่ผ่านมาตระกูลฉินได้ปกครองเหนือจังหวัดคุณและแม้ว่าอำนาจของพวกเขาถูกท้าทายเมื่อมีโอกาสนับไม่ถ้วน 
 It was as if hundreds of gorgeous blossoming flowers were competing with each other, vying for the title of the most splendorous one among them
ราวกับว่าดอกไม้บานนับร้อยแห่งกำลังแข่งขันกับแต่ละอื่น ๆ การชิงชื่อที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งในหมู่พวกเขา
   Countless servants were shuffling about the manor, busy with their work to keep the manor clean and tidy
ข้าราชการจำนวนมากมายกำลังสับเปลี่ยนคฤหาสน์ยุ่งกับงานของพวกเขาเพื่อให้คฤหาสน์สะอาดและเป็นระเบียบเรียบร้อย
 Beautiful trees and delicate flowers could be seen literally everywhere! A crystal clear stream flowed gently through the garden toward the Northern side of the manor, where the path following along it gradually became opened up to a wide space
ต้นไม้ที่สวยงามและดอกไม้ที่ละเอียดอ่อนสามารถมองเห็นได้อย่างแท้จริงทุกที่! 
 Towering buildings stood on each side of the path, exquisite patterns carved on their thresholds
ตึกสูงตระหง่านยืนอยู่บนแต่ละด้านของเส้นทางรูปแบบประณีตแกะสลักบนเกณฑ์ของพวกเขา
 At a glance, the manor was as white as snow
เมื่อไม่นานมานี้คฤหาสน์ก็ขาวเหมือนหิมะ
 Its stone steps pierced through the clouds, and elegant, white stones were used for its columns
บันไดหินของมันเจาะผ่านเมฆและสง่างามหินสีขาวถูกใช้สำหรับเสาของมัน
 A pond surrounded the manor, with three wide stone bridges connecting the land divided by water
บ่อล้อมรอบคฤหาสน์มีสามสะพานหินกว้างเชื่อมต่อที่ดินแบ่งตามน้ำ
 Old-fashioned stone drainpipes looking like dragon heads jutted out of the side of each bridge, forming an exceptionally picturesque scene
กำแพงหินเก่า ๆ ที่ดูคล้ายกับหัวมังกรยื่นออกมาจากด้านข้างของสะพานแต่ละข้างสร้างฉากที่งดงามเป็นพิเศษ
 [2]   Numerous priceless koi fishes were swimming lazily in a man-made creek
[2] ปลาคราฟปลามากมายล้ำค่ากำลังว่ายน้ำอย่างเฉื่อยชาในลำธารที่มนุษย์สร้างขึ้น
   It was impossible to tell how much resources, blood and sweat it took in order to establish such a paradise in the middle of a chaotic city!   At that moment, within an enormous meeting hall in the manor, all the members of the Qin family were gathered
มันเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกว่าทรัพยากรเลือดและเหงื่อออกเท่าไรเพื่อที่จะสร้างสวรรค์แห่งนี้ขึ้นกลางเมืองที่วุ่นวาย! 
   Everyone among the people present in the hall was actually an influential character that even the You Prefecture’s mayor would greet as a VVIP!   A middle-aged man in his early thirties swept his eyes over the group as he sat atop the seat of the family’s head
ทุกคนในหมู่คนที่อยู่ในห้องโถงเป็นตัวละครที่มีอิทธิพลอย่างแท้จริงแม้แต่นายกเทศมนตรีของจังหวัดคุณก็จะทักทายในฐานะ VVIP! 
   “Patriarch, recently, the Hua family has become much bolder! They dared to ally themselves with a major family outside of our You Prefecture and, time and again, are deliberately provoking and challenging our authority!”   A middle-aged man stepped out from the crowd, bowed respectfully to the man who sat cross-legged on the seat of the family’s head, and reported in a deep voice
"สังฆราชเมื่อเร็ว ๆ นี้ครอบครัวหัวได้กลายเป็นที่โดดเด่นมากขึ้น! 
   “Hmph! These guys are quite ballsy!”   “They’re seeking death! Did they really think that they’re the strongest family in You Prefecture?!”   “Patriarch, allow me to go and annihilate the Hua Clan! I’ll trample them properly for sure!”   Before the man addressed as Patriarch even had the chance to say anything, an old man and two other middle-aged men shouted loudly in rage!   “Hmph! You guys should really learn to keep your temperaments in check! We are living in the new era now!”   The middle-aged man leaned back on his elevated seat and snorted coldly
“ฮึ่ม! 
   “So what if some of you guys are impervious to guns and blades? You can’t even stop a missile, not to mention a nuclear weapon!”   The group had an ugly expression on their faces as they listened to his words
"ดังนั้นถ้าพวกคุณบางคนไม่ยอมให้ปืนและใบมีด? 
   “Right now, the most important matter is not the Hua Clan! A mere Hua Clan can be easily squashed anytime we want to! Do you all not know that the critical issue right now is the Wang family?! We must place our priority on snatching that thing!”   The middle-aged man continued
"ตอนนี้เรื่องที่สำคัญที่สุดไม่ใช่เรื่องของ Hua Clan! 
 Although his tone was not very harsh, it was extremely domineering and inviolable!   “Yes, Patriarch!” The group bowed their heads in unison
ถึงแม้ว่าเสียงของเขาไม่รุนแรงมากนัก แต่ก็เป็นเรื่องที่โดดเด่นและไม่อาจขัดขืนได้! 
   “If there’s nothing else, you are dismissed,” Qin Wufa took one last look at the group before getting up from the seat of honour
"ถ้าไม่มีอะไรอื่นคุณจะถูกไล่ออก" Qin Wufa ได้ดูครั้งสุดท้ายที่กลุ่มก่อนที่จะลุกขึ้นจากที่นั่งเกียรติยศ
 Immediately, his figure turned hazy; and after several seconds, the hazy figure dispersed completely into the air
ทันทีร่างของเขากลายเป็นหมอก; 
 Qin Wufa had disappeared, as though he had never even been there at all!   “The Patriarch’s cultivation had increased yet again! I really wonder what kind of realm he’s reached by now!”   A few old men raised their eyebrows in shock as they mumbled to themselves
ฉินวินฟูหายตัวไปราวกับว่าเขาไม่เคยแม้แต่จะไปที่นั่นเลย! 
   Back in his own study, Qin Wufa stood by a tall window
ย้อนกลับไปในการศึกษาของเขาเอง Qin Wufa ยืนอยู่ข้างหน้าต่างสูง
 He was gazing outside, a melancholic expression on his face
เขากำลังจ้องออกไปข้างนอกสีหน้าเศร้าหมองบนใบหน้าของเขา
 Although he looked young, his eyes revealed a solemn and weather-worn spirit
แม้ว่าดวงตาของเขาดูอ่อนเยาว์ดวงตาของเขาแสดงให้เห็นถึงจิตวิญญาณที่เคร่งขรึมและมีสภาพอากาศที่สึกหรอ
   “Qin Yi
"ฉินยี่
”   After some time passed, Qin Wufa called out lightly
"หลังจากผ่านไประยะหนึ่ง Qin Wufa ก็เรียกเบา ๆ
   “Your subordinate is here, sir!” A masked man suddenly stepped out from the shadows of the apparently empty room and knelt on one knee as he respectfully replied
"ผู้ใต้บังคับบัญชาของคุณอยู่ที่นี่ครับ!" ชายสวมหน้ากากจู่ ๆ ก็ก้าวออกมาจากเงามืดของห้องว่างที่เห็นได้ชัดและคุกเข่าลงขณะที่เขาตอบอย่างสุภาพ
   “Is there still no lead on that matter?” Qin Wufa did not even turn around as he asked softly
"ยังไม่มีเรื่องนำเรื่องนี้หรอ?" Qin Wufa ไม่ได้หันกลับมาขณะที่เขาถามเบา ๆ
   “Your subordinate is useless
"ผู้ใต้บังคับบัญชาของคุณไร้ประโยชน์
 I was unable to obtain any leads…“ Qin Yi lowered his head further in shame
ฉันไม่สามารถหาผู้นำได้ ... "ฉินยี่ก็ลดศีรษะลงด้วยความอับอาย
   “Keep on searching! If he’s still alive, I want to see him! If he’s dead, then I want to see his corpse!” A formidable aura suddenly exploded out of Qin Wufa’s skinny body as he said this
"ติดตามต่อไป! 
   “Ke chi!”   The wooden frame of the study room started to creak under the pressure
กรอบรูปไม้ของห้องการศึกษาเริ่มหงุดหงิดภายใต้ความกดดัน
   “Yes, Sir!” At that moment, Qin Yi felt as though he had been submerged within an icy pit, rendering him immobile
"ใช่ครับ!" ในขณะนั้นฉินยี่รู้สึกราวกับว่าเขาจมอยู่ใต้อุโมงค์น้ำแข็งทำให้เขาไม่สามารถเคลื่อนที่ได้
   “My precious child… it’s been twenty five years… are you still alive?”   Qin Wufa stared out of the window and mumbled softly
"เด็กที่มีค่าของฉัน ... ถึงยี่สิบห้าปีแล้ว ... คุณยังมีชีวิตอยู่หรือยัง?" Qin Wufa จ้องออกมาจากหน้าต่างและมึนงงอย่างนุ่มนวล
   ***   Bei Feng was naturally oblivious to the waves surging in You Prefecture and was currently sending Wang Jian and Liu Ziyun off
*** เบยงฮวงลืมเลือนไปตามคลื่นที่กำลังวุ่นอยู่ในเขตปกครองของคุณและกำลังส่งวังเจี้ยนและหลิวเซยันออกไป
 Wang Jian had to leave immediately after lunch
Wang Jian ต้องออกไปทันทีหลังอาหารกลางวัน
 He was a company’s chairman, after all, and there were many things that required his attention
เขาเป็นประธานของ บริษัท หลังจากนั้นและมีหลายสิ่งที่ต้องให้ความสนใจ
   The old mansion finally resumed its quiet and calm again as Bei Feng was left alone to clean up
คฤหาสน์เก่ากลับมาเงียบและสงบอีกครั้งเมื่อ Bei Feng ถูกทิ้งไว้ตามลำพังเพื่อทำความสะอาด
   ‘Hmm… I’m running out of supplementary ingredients… Looks like I’ll have to go out and buy some more
'อืม ... ฉันหมดส่วนผสมเพิ่มเติม ... ดูเหมือนว่าฉันจะต้องออกไปข้างนอกและซื้ออะไรเพิ่มเติม
’   Bei Feng stared at the scarce amount of vegetables left in his fridge and sighed
Bei Feng จ้องเขม็งผักที่เหลืออยู่ในตู้เย็นและถอนหายใจ
   Having no tendency to procrastinate, Bei Feng quickly locked up the mansion and proceeded to the village
ไม่มีแนวโน้มที่จะเลื่อนล้างเบยฮองรีบขังคฤหาสน์ขึ้นและเดินทางไปยังหมู่บ้าน
   There weren’t many people on the streets due to the terror of the hot summer noon sun
มีผู้คนจำนวนมากไม่ค่อยตามท้องถนนเนื่องจากความหวาดกลัวในช่วงหน้าร้อนในตอนเที่ยงของอาทิตย์
 The majority of the villagers was hiding in their houses to escape from the heat
ชาวบ้านส่วนใหญ่ซ่อนตัวอยู่ในบ้านของตนเพื่อหนีจากความร้อน
   Thus, Bei Feng did not need to spend too much time to buy all of the ingredients he needed
ดังนั้นเบยงฮจึงไม่จำเป็นต้องใช้เวลามากเกินไปในการซื้อส่วนผสมทั้งหมดที่เขาต้องการ
   “Woof! Ruff!”   Just as he was about to turn around and go back to the old mansion, he realized that two dirty puppies of an unknown breed had been following behind him for quite some time
“โฮ่ง! 
   If he made a step forward, the two puppies would hurry to keep up
ถ้าเขาก้าวไปข้างหน้าลูกสุนัขสองตัวก็จะรีบไปตามทัน
 If he stopped, they would run in circles around Bei Feng, wagging their tails and barking cutely
ถ้าเขาหยุดทำงานพวกเขาก็จะวิ่งวนเวียนอยู่รอบ ๆ เบยงฮวางกระดิกหางและเห่าได้ง่าย
   Bei Feng decided to ignore them, and continued walking at a leisurely pace
เบยงฮยองตัดสินใจไม่สนใจพวกเขาและเดินต่อไปอย่างสบายใจ
   When he finally reached the old mansion, the two puppies barked excitedly and actually ran ahead of Bei Feng into the mansion, their tails wagging excitedly
ทั้งสองคนก็โผล่ขึ้นมาอย่างตื่นเต้นและวิ่งไปข้างหน้าของ Bei Feng เข้าไปในคฤหาสน์
   ‘Ah! Well, forget it… I suppose we do have a bit of fate for us to meet…’   Bei Feng paused for a moment and chuckled to himself
‘Ah! 
   Initially, Bei Feng had decided that if the two puppies were to stop following him before he reached the mansion, then he wouldn’t bother with them
ตอนแรกเบยงฮได้ตัดสินใจว่าถ้าทั้งสองลูกสุนัขได้หยุดตามเขาก่อนที่เขาจะมาถึงคฤหาสน์แล้วเขาก็จะไม่รำคาญกับพวกเขา
   However, since they had actually followed him all the way, he might as well take them in
อย่างไรก็ตามเนื่องจากพวกเขาเดินตามเขามาตลอดเขาอาจจะเอามันเข้ามาด้วย
 In any case, the mansion felt rather empty and lacked some liveliness with him being the only person to live there
ในกรณีใด ๆ คฤหาสน์รู้สึกว่างเปล่าและขาดความมีชีวิตชีวากับเขาเป็นเพียงคนเดียวที่จะอาศัยอยู่ที่นั่น
   ‘Shouldn’t I give them a bath first?’ Bei Feng put down the stuff he bought on the kitchen table as he looked at the two puppies playing in the yard
'ฉันควรจะให้พวกเขาอาบน้ำก่อนหรือไม่?' เบยงฮวางสิ่งที่เขาซื้อไว้บนโต๊ะในครัวขณะที่มองดูลูกสุนัขสองตัวที่เล่นอยู่ในลาน
   After a brief mental struggle, he eventually filled a bucket with water and added some soap to it
หลังจากการต่อสู้จิตใจสั้น ๆ ในที่สุดเขาก็เต็มถังด้วยน้ำและเพิ่มสบู่บางอย่างลงไป
   Squatting next to the bucket, Bei Feng whistled at the puppies
squatting ถัดจากถัง, Bei Feng ผิวปากที่ลูกสุนัข
 The two little dogs playing in the yard immediately ran over wagging their tails when they heard Bei Feng’s call
สุนัขตัวน้อยสองคนที่เล่นอยู่ในลานวิ่งเหยียดหางทันทีเมื่อได้ยินเสียงเรียกของเบยฮอง
   “Yip! YIP!”   Bei Feng completely ignored the struggling and wailing as he picked up a puppy with each hand and gently dipped them into the bucket of water
“เจี๊ยก! 
   “Oh? You two little things are actually wolfdogs!”   The color of the puppies’s fur finally became apparent after a few rounds of bathing
“โอ้? 
   Hurriedly escaping to the side after having finally been released from the terrible bubbly hell, the two little wolfdogs glared at the evil demon lord, Bei Feng, with dread and a hint of regret in their eyes
รีบหนีไปด้านข้างหลังจากที่ได้รับการปล่อยตัวออกมาจากนรกที่น่ากลัวมากทั้งสองตัวเล็ก ๆ วูลฟ์ดมองลวงปีศาจร้าย Bei Feng ด้วยความกลัวและความรู้สึกเสียใจในสายตาของพวกเขา
   Bei Feng laughed lightly and ignored the disgruntled looks from the puppies as he proceeded to practice the Minor Illumination Breathing Technique beneath the banyan tree
เบยงฮยองหัวเราะเบา ๆ และไม่สนใจรูปลักษณ์ที่ไม่พอใจจากลูกสุนัขขณะที่เขาฝึกฝนเทคนิคการหายใจแบบไมเนอร์ส่องใต้ต้นบันยัน
 [3]   Time passed quickly and, in the blink of an eye, evening came
[3] เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วและในพริบตาตอนเย็นมา
   Bei Feng repeated the same preparations as the last time and got ready to receive the guests for dinner
เบยงฮยอกย้ำการเตรียมการเช่นเดียวกับครั้งล่าสุดและพร้อมที่จะรับแขกสำหรับอาหารเย็น
 As he walked along the dried mud path to the village, he sighed, thinking that this was somewhat of a pain in the neck
ขณะที่เขาเดินไปตามเส้นทางโคลนแห้งไปยังหมู่บ้านเขาก็ถอนหายใจและคิดว่าอาการปวดคอนี้ค่อนข้างลำบาก
 Did he really have to come out every time to receive the guests? Wasn’t this too much of a waste of time?   However, not fetching the guests was not an option either
เขาต้องออกมาทุกครั้งเพื่อรับแขกหรือไม่? 
 The mansion was really too remote and most people would not be able to find their way in
แมนชั่นอยู่ห่างไกลเกินไปและคนส่วนใหญ่ไม่สามารถหาเส้นทางได้
   By the time Bei Feng finally reached the village entrance, there were only four guests waiting there
เมื่อเบยฮุนถึงทางเข้าหมู่บ้านแล้วมีเพียงสี่คนที่รออยู่ที่นั่น
 The other group had gotten tired of waiting and left already
อีกกลุ่มหนึ่งรู้สึกเหนื่อยที่จะรอและออกไปแล้ว
   The corner of Bei Feng’s mouth twitched a little as he took out his mobile phone and returned the deposit to that group
มุมปากของเบยงฮยอกสั่นเล็กน้อยขณะดึงโทรศัพท์มือถือออกและส่งเงินมัดจำไปยังกลุ่มนั้น
   He could only lead the remaining four guests back to the mansion and resume cooking
เขาสามารถนำแขกที่เหลืออีกสี่คนกลับไปที่คฤหาสน์และดำเนินการปรุงอาหารต่อ
   In the beginning, the four guests felt that they had been tricked
ในตอนแรกแขกสี่คนรู้สึกว่าถูกหลอก
 Even if it was a private restaurant, what kind of a restaurant was so out-of-the-way?!   However, as soon as they took their first bite, all the dissatisfaction and doubts in their hearts had completely disappeared
แม้ว่าจะเป็นร้านอาหารส่วนตัวร้านอาหารประเภทไหนที่ไม่ธรรมดา 
 No matter how long they had to wait, no matter how much they had to walk
ไม่ว่าพวกเขาจะต้องรอนานเท่าไร
 such delicious food was worth it!             [1] TL/N: Youzhou or You Prefecture (also known as You Province) is a place name for an ancient zhou or prefecture in northern China
อาหารอร่อยเช่นอร่อย! 
 Youzhou is cited in some ancient sources as one of the nine or twelve original provinces of China during early Chinese antiquity (22nd Century BC)
Youzhou ถูกอ้างถึงในแหล่งโบราณคดีบางแห่งเป็นหนึ่งในเก้าหรือสิบสองจังหวัดเดิมของจีนในช่วงสมัยโบราณของจีน (ศตวรรษที่ 22 ก่อนคริสต์ศักราช)
 [2] TL/N: Here’s an image of the dragon head drainpipe: https://www
[2] TL / N: นี่คือภาพของท่อระบายน้ำหัวมังกร: https: // www
123rf
123rf
com/photo_33148065_a-drain-tube-of-the-chinese-ancient-building
co.th / photo_33148065_a ท่อระบายน้ำท่อ-the-จีนโบราณอาคาร
html ED:/N: Also, about the thresholds
html ED: / N: นอกจากนี้เกี่ยวกับเกณฑ์
 This part is extremely unclear: logically speaking, you wouldn’t carve anything on the floor, but I double-checked, and it seems that it’s actually true here… As for the steps piercing the clouds, it really is there, just treat it as epic exaggeration
ส่วนนี้เป็นเรื่องที่ไม่ชัดเจนนัก: คุณจะไม่แกะสลักอะไรบนพื้น แต่ฉันตรวจสอบซ้ำและดูเหมือนว่ามันเป็นความจริงที่นี่จริงๆ ... สำหรับขั้นตอนการเจาะเมฆนั้น 
 [3] ED/N: Just the movements, I presume
[3] ED / N: แค่การเคลื่อนไหวผมคิดว่า