Chapter 23 Chapter 23: Just Escaped From A Mental Hospital? Translator: AstralGhost  Editor: Kurisu "What the hell?"   Cao Kun mumbled in disbelief
บทที่ 23 บทที่ 23: เพิ่งหนีออกจากโรงพยาบาลโรคจิต? 
 He was quite sure that he wasn’t merely seeing things just now
เขาค่อนข้างมั่นใจว่าเขาไม่ใช่แค่เพียงแค่ได้เห็นสิ่งต่างๆเท่านั้น
 That gold-glazed ray of light was so unique! Although it had flashed by at an incredible speed, Cao Kun was sure he had seen it clearly!   ‘Looks like I’ve run into an expert!’ A thought flashed through Cao Kun’s mind
รังสีอัลตราไวโอเลตเป็นแสงที่ไม่เหมือนใคร! 
   "Elder brother Kun, this person has…"   "Shut up!"   Ding Liang was about to say that this guy had some mental issues, and thus it would be wiser to stay away from him
"พี่ชายคุนคนนี้มี ... " "หุบปาก!" 
 However, before he could finish, Cao Kun snapped at him
อย่างไรก็ตามก่อนที่เขาจะจบได้ Cao Kun ก็โกรธที่เขา
   "Elder brother Kun?"   Ding Liang was dumbstruck
"น้องพี่คัง?" 
 He couldn’t understand why Cao Kun told him to shut up in such a harsh manner
เขาไม่เข้าใจว่าทำไมเฉาคุนบอกให้เขาปิดตัวลงอย่างรุนแรง
   "Be quiet and wait," Cao Kun did not explain anything and just told them to wait, a serious expression on his face
"เงียบและรอ" Cao Kun ไม่ได้อธิบายอะไรและบอกพวกเขาให้รอแสดงออกอย่างรุนแรงบนใบหน้าของเขา
   Ding Liang had grown up together with Cao Kun
Ding Liang เติบโตขึ้นพร้อมกับ Cao Kun
 Although he didn’t know what Cao Kun meant by his words, he still chose to have faith in him
แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่า Cao Kun ใช้คำพูดของเขาอย่างไรเขาก็ยังเลือกที่จะศรัทธาในตัวเขา
   Even though they felt quite unhappy in their hearts, the two girls also fell silent
ถึงแม้ว่าพวกเขารู้สึกไม่พอใจอย่างมากในใจพวกเขาทั้งสองสาวก็เงียบไป
   As for Bei Feng, he did not give a single f*ck as to what Cao Kun and his friends were thinking in that moment
สำหรับเบยงฮยองเขาไม่ได้ให้คำว่าโกหกเดียวกับที่เพื่อนของเขากำลังคิดอยู่ในขณะนั้น
 The instant the pencil-thick ray entered his nose, he focused all of his attention on his body
ทันใดนั้นรังสีที่หนาขึ้นด้วยดินสอก็เข้าสู่จมูกของเขาเขาเน้นความสนใจทั้งหมดของเขาลงบนร่างของเขา
   As soon as the sunray entered his body, it was as if a red-hot soldering iron had been dropped into a bucket of water!   A sizzling sound could be heard everywhere the gold-glazed sunray passed through
ทันทีที่ดวงอาทิตย์ตกเข้าสู่ร่างกายของเขามันก็เหมือนกับว่ามีบัดกรีร้อนสีแดงที่ถูกทิ้งลงในถังน้ำ! 
 Its source was his blood, which was evaporating as soon as it came into contact with the abundant Yang Qi!   Blood, which had now been turned into steam, was floating about within Bei Feng’s veins, causing his blood pressure to suddenly dip dangerously
แหล่งที่มาของมันคือเลือดของเขาซึ่งระเหยทันทีที่สัมผัสกับ Yang Qi ที่อุดมสมบูรณ์! 
 However, at that crucial moment, the hidden Blood Origin Fruit’s energy was finally forced out as it hurried to replenish Bei Feng’s Blood and Qi!   Countless cells in Bei Feng’s body were also unwilling to lag behind it, each absorbing as much energy as it could
อย่างไรก็ตามในช่วงเวลาสำคัญนั้นพลังงานของผลงานต้นกำเนิดของเลือดที่ถูกซ่อนถูกบีบบังคับออกไปในขณะที่มันรีบเร่งเพื่อเติมเต็มเลือดของ Bei Feng และ Qi! 
   When they finally could absorb no more, they would expend all the energy contained within them to form new cells, much stronger than the previous ones! As for the latter, each old cell would become an empty shell, washed away by the blood flow and emerging on the surface of his skin as grey dregs
เมื่อพวกเขาไม่สามารถดูดซึมได้อีกต่อไปพวกเขาก็จะใช้พลังงานทั้งหมดที่มีอยู่ภายในเซลล์เหล่านี้เพื่อสร้างเซลล์ใหม่ซึ่งแข็งแกร่งกว่าที่เคยเป็นมาก่อน! 
   The Blood Origin Fruit’s replenishing speed far surpassed the rate at which the gold-glazed sunray evaporated Bei Feng’s blood
ความเร็วในการเติมเต็มเลือดของต้นกำเนิดไกลเกินกว่าอัตราที่แสงสีทองเคลือบเงาระเหยเลือดของ Bei Feng
 The extra energy soon merged with Bei Feng’s body, slowly strengthening it
พลังงานเพิ่มขึ้นเร็ว ๆ นี้ผสานกับร่างกายของ Bei Feng, ช้าเสริมสร้างความเข้มแข็งมัน
   It took the energized blood thirty six rounds of circulation around Bei Feng’s body before the gold-glazed sunray was finally completely absorbed!   In that short amount of time, a third of Bei Feng’s blood had actually been evaporated!   If not for the assistance of the Blood Origin Fruit, which helped him replenish his blood, even if he were to finish absorbing the energy from the gold-glazed sunray, he would either end up dead or have to spend at least two months recuperating before he could cultivate the Minor Illumination Breathing Technique again!   "HOU!"   As Bei Feng opened his eyes, they flashed with a glimmer of light
มันต้องใช้เวลาเลือดไหลสามสิบหกรอบของการไหลเวียนรอบร่างกายของ Bei Feng ก่อนที่ดวงอาทิตย์ตกใจเคลือบสีทองถูกดูดซึมได้อย่างสมบูรณ์! 
 Opening his mouth, Bei Feng let out an ear-shattering roar, which resounded throughout the air like that of dragons and tigers!   A long stream of white gas accompanied the roar as it spewed out of Bei Feng’s mouth, dispersing only after it travelled a meter away from his body!   Cao Kun’s group covered their ears and backed off in horror when Bei Feng suddenly roared like that
เบยงฮยอกเปิดปากของเขาออกมาทำให้เกิดเสียงดังกึกก้องจากหูที่ดังก้องไปทั่วทั้งอากาศเหมือนมังกรและเสือ! 
 When his roar finally faded away with the wind, the group were all staring at Bei Feng with a hint of fear in their eyes
เมื่อเสียงคำรามของเขาจางหายไปหมดไปกับสายลมทุกกลุ่มต่างพากันจ้องมองที่เบยงฮวงพร้อมกับความกลัวในสายตาของพวกเขา
   Their ears were still ringing, and the sound of that roar still resounded within their minds
หูของพวกเขายังคงดังและเสียงของเสียงคำรามยังดังก้องอยู่ในจิตใจของพวกเขา
   "Oh, what were you asking me about just now?" Bei Feng turned around, an amiable smile on his face
"โอ้คุณถามอะไรเกี่ยวกับอะไรตอนนี้?" 
   "Ah! This brother, please accept our sincere apologies
"อ้าพี่ชายคนนี้โปรดยอมรับคำขอโทษอย่างจริงใจของเรา
 My friends’ words just now were quite thoughtless
คำพูดของเพื่อนฉันตอนนี้ค่อนข้างไร้ความคิด
 We had been stuck on this mountain for a day and a half already, so everyone became somewhat anxious…"   Cao Kun face fell and he hurriedly explained as he realized that Bei Feng had heard their words just now
เราต้องติดภูเขานี้เป็นเวลาครึ่งวันแล้วทุกคนก็กังวลมาก ... "หน้า Cao Kun ก้มลงและรีบอธิบายขณะที่เขารู้ว่าเบยงฮยอนเคยได้ยินคำพูดของพวกเขาในตอนนี้
   "No offense taken
"ไม่มีการกระทำผิดกฎหมาย
 Let’s go, I’ll lead you down the mountain
ไปเถอะฉันจะพาคุณลงไปที่ภูเขา
"   Bei Feng was not a petty person
"เบยงไม่ได้เป็นคนที่ขี้เกียจ
 Dismissing the matter with a smile, he did not bother talking with Cao Kun’s group any longer and quickly led them down the mountain
เลิกกับเรื่องนี้ด้วยรอยยิ้มเขาไม่ต้องกังวลกับกลุ่ม Cao Kun และนำพวกเขาลงจากภูเขาอีกต่อไป
   "Elder brother Kun, why are you so polite with that brat? You could have just given him a few hundred yuan to lead the way and that would be it
"พี่พี่คังทำไมคุณถึงสุภาพกับลูกคนที่คุณอาจจะมอบให้เขาสักสองสามร้อยหยวนเพื่อนำทางและมันจะเป็นอย่างไร
"   Zhou Shan Shan, one of the girls walking in the back, asked in a soft voice
"โจวฉานชานผู้หญิงคนหนึ่งเดินอยู่ด้านหลังถามด้วยน้ำเสียงนุ่ม ๆ
   "You don’t understand
"คุณไม่เข้าใจ
 There are some people who don’t care about a mere several hundred yuan," Cao Kun paused for a moment and continued, "this matter ends here
มีบางคนที่ไม่สนใจแค่หยวนกี่หยวนเท่านั้น "คางโกรหยุดชั่วคราวและพูดต่อ" เรื่องนี้จบลงที่นี่
 Let’s not discuss it any further
อย่าพูดถึงเรื่องนี้อีก
"   Why did Cao Kun have so much fear and respect for this person? The other three were utterly confused
"ทำไม Cao Kun ถึงต้องกลัวและให้ความเคารพกับคน ๆ นี้มากนักทั้งสามคนก็สับสนอย่างสิ้นเชิง
   Among the trio, Ding Liang was the only one who appeared to be deep in thought
ในบรรดาสามคน Ding Liang เป็นคนเดียวที่ดูเหมือนจะคิดลึก ๆ
 This crazy looking youth was definitely not a simple person
เยาวชนที่ดูคลั่งไคล้นี้ไม่ได้เป็นคนง่ายๆ
 One must understand, that Cao Kun was not even this careful with the mayor’s son!   Going uphill was easy, while going downhill was difficult
ต้องเข้าใจว่าเฉาคุนยังไม่ได้ระวังเรื่องนี้กับลูกชายของนายกเทศมนตรี! 
 [1] In addition, Bei Feng was leading them down a rugged path
[1] นอกจากนี้เบยงฮกำลังนำพวกเขาลงเส้นทางที่ขรุขระ
 As he was used to it, it was not too problematic for him
ในขณะที่เขาเคยชินกับมันก็ไม่ได้เป็นปัญหาสำหรับเขา
 However, the girls suffered considerable difficulties
อย่างไรก็ตามสาว ๆ ต้องเผชิญกับปัญหามากมาย
   Along the way, perhaps due to her frustration, Zhou Shan Shan kept on making unpleasant innuendos about Bei Feng, causing him to scrunch his brows in annoyance
ระหว่างทางอาจเนื่องมาจากความหงุดหงิดของเธอโจวซานชานยังคงหมั่นล่วงเกินอินทราเน็ตเกี่ยวกับเบยงฮวงซึ่งทำให้เขาเบลอคิ้วด้วยความรำคาญ
 However, he was able to rein in his temper and could not be bothered to react to it
อย่างไรก็ตามเขาสามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้และไม่ต้องกังวลกับการตอบโต้
   Cao Kun’s forehead was also filled with black lines as he looked at Zhou Shan Shan
หน้าผากของ Cao Kun ก็เต็มไปด้วยเส้นสีดำขณะที่เขามองโจวซานชาน
 Was this woman born without a brain?   "We’ve reached the foot of the mountain
ผู้หญิงคนนี้เกิดมาโดยไม่มีสมองหรือไม่? 
 Just follow that path and you’ll see the road leading to Qing Ling Village
เพียงทำตามเส้นทางนั้นและคุณจะเห็นถนนที่ทอดไปสู่ ​​Qing Ling Village
"   Bei Feng did not even stop to catch his breath as he pointed directly at the mud path behind the mansion
"เบยงฮไม่ได้หยุดที่จะจับลมหายใจของเขาขณะที่เขาชี้ตรงไปที่เส้นทางโคลนหลังคฤหาสน์
   "Many thanks, brother
"ขอบคุณมากพี่ชาย
 Can we stay for a meal at your place? Don’t worry, we’ll pay for it!" Cao Kun looked at Bei Feng and asked
เราสามารถพักอาหารที่สถานที่ของคุณได้หรือไม่? 
   "Sure, it’s 1,600 a meal," Bei Feng glanced at Cao Kun and said unhurriedly
"แน่นอนว่ามันเป็นอาหารถึง 1,600 มื้อ" เบยงฮวงมองไปที่ Cao Kun และพูดอย่างไม่รีรท์
   "What?! Why don’t you go and rob instead!" Zhou Shan Shan blurted out in anger
"ทำไมคุณไม่ไปและปล้นแทน!" 
   "Shut your mouth!" Cao Kun felt his heart go cold
"หุบปาก!" 
 Why would this girl not listen!   This place was so f*cking remote, if they really got robbed because of her stupid mouth, they wouldn’t even be able to cry!   "Agreed!" Cao Kun gave Bei Feng a profound glance and nodded
ทำไมผู้หญิงคนนี้ไม่ฟัง! 
   "When you’re done eating, you can just go back by yourself," Cao Kun turned around and told Zhou Shan Shan in a bland tone
"เมื่อคุณกินเสร็จแล้วคุณก็สามารถกลับไปได้ด้วยตัวเอง" เฉาคุนหันไปรอบ ๆ และบอกโจวซานชานว่าโทนสีม่วง
   Initially, Cao Kun had felt that this girl was pretty good
ในตอนแรก Cao Kun รู้สึกว่าเด็กผู้หญิงคนนี้ดูดี
 She was demure and beautiful, albeit a little willful at times
เธอดูหมิ่นและสวยงามแม้ว่าบางครั้งก็จงใจ
 He had found her rather likeable at first, but it seemed like he had misjudged her quite a bit
ตอนแรกเขาได้พบว่าเธอค่อนข้างเป็นที่รัก แต่ดูเหมือนว่าเขาจะตัดสินเธอค่อนข้างน้อย
 Girls like her would sooner or later end up offending people that could not be offended
หญิงสาวชอบเธอไม่ช้าก็เร็วจะลงเอยที่กระทำผิดคนที่ไม่อาจถูกรุกราน
   "Wuuu, wuuu… big brother Kun, I was wrong, please don’t chase me away! Wuuu… "   Zhou Shan Shan started to panic
"Wuuu, wuuu ... Kun พี่ใหญ่ฉันไม่ถูกต้องโปรดอย่าไล่ฉันไป Wuuu ... " Zhou Shan Shan เริ่มตื่นตระหนก
 It was with much effort that she’d ‘caught’ a rich family’s second generation son
ด้วยความพยายามอย่างมากที่เธอจะจับลูกชายรุ่นที่สองของครอบครัวที่ร่ำรวย
 Although their relationship had not progressed to anything official yet, Zhou Shan Shan had already thought of herself as Cao Kun’s girlfriend!   "We met as friends, so let us part on good terms
แม้ว่าความสัมพันธ์ของพวกเขายังไม่ก้าวหน้าไปอย่างเป็นทางการ แต่โจวซานชานเคยคิดถึงตัวเองว่าเป็นแฟนของ Cao Kun! 
 Don’t make a scene here
อย่าทำฉากที่นี่
 I’m sure you understand my character well by now?" Cao Kun’s expression did not even change as he said coldly, his words as biting as the winter’s cold
ตอนนี้ฉันแน่ใจว่าคุณเข้าใจตัวเองดีไหม? "ท่าทางของ Cao Kun ไม่ได้เปลี่ยนไปในขณะที่เขาพูดอย่างเย็นชาคำพูดของเขาเหมือนกัดเมื่อฤดูหนาวหนาว
   "I get it
"ฉันได้รับมัน
 You will definitely regret it!"   Zhou Shan Shan wiped her tears, stared icily at Cao Kun one last time and ran off
คุณจะต้องเสียใจจริงๆ! "โจวฉานเชนเช็ดน้ำตาของเธอจ้องเขม็งไปที่ Cao Kun เป็นครั้งสุดท้ายและวิ่งออกไป
   "Elder brother Kun… " Ding Liang hesitated briefly and said
"พี่พี่คุน ... " Ding Liang ลังเลที่จะพูดสั้น ๆ
 His tone was as if he had something to say
เสียงของเขาราวกับว่าเขามีอะไรจะพูด
   "Let her be
"ปล่อยให้เธอเป็น
 Come, let’s go in and eat,"   Cao Kun was unaffected by Zhou Shan Shan’s departure
มาเถอะเข้าไปกินกันกันเถอะ "Cao Kun ไม่ได้รับผลกระทบจากการเดินทางของ Zhou Shan Shan
 For girls like her, he just had to say a single word and an entire horde of them would immediately flock to him
สำหรับเด็กสาวที่ชอบเธอเขาก็ต้องพูดคำเดียวและฝูงทั้งหมดของพวกเขาทันทีจะแห่กันไปที่เขา
   Bei Feng watched silently as the dramatic scene unfolded before him
Bei Feng ดูเงียบ ๆ ในขณะที่ฉากที่น่าทึ่งกางออกก่อนหน้าเขา
   Watching this girl leave was quite satisfying
ดูหญิงสาวคนนี้ออกมาเป็นที่น่าพอใจมาก
 It had also conveniently saved him some breath
มันก็ช่วยให้เขาหายใจได้บ้าง
 He was actually rather annoyed by her earlier antics as well!   "There are two dining rooms over there, please choose one and wait for a moment," Bei Feng said with a light smile
เขาเป็นคนค่อนข้างรำคาญกับการแสดงตลกของเธอก่อนหน้านี้เช่นกัน! 
   Cao Kun’s group did not object and directly chose a room
กลุ่ม Cao Kun ไม่คัดค้านและเลือกห้องพักโดยตรง
   "What a beautiful dining room!"   Cao Kun’s eyes lit up
"สิ่งที่ห้องรับประทานอาหารที่สวยงาม!" 
 As expected of an expert, even the way he designed his rooms was so clever and filled with originality!   Bei Feng actually had no intention to receive any customers in the morning
ตามความคาดหมายของผู้เชี่ยวชาญแม้กระทั่งวิธีที่เขาออกแบบห้องของเขาก็ฉลาดและเต็มไปด้วยความคิดริเริ่ม! 
 However, it just so happened that he himself hadn’t eaten any breakfast yet
อย่างไรก็ตามมันเกิดขึ้นที่ตัวเขาเองยังไม่ได้กินอาหารเช้าเลย
 Since he was going to cook anyway, he might just as well use this opportunity to earn some money! This could be considered as Cao Kun’s good fortune
ตั้งแต่ที่เขากำลังจะไปปรุงอาหารอยู่ดีเขาก็อาจจะใช้โอกาสนี้เพื่อหารายได้! 
   Soon, a large portion of Taro Braised Chicken emerged from the big wok
ในไม่ช้าส่วนใหญ่ของไก่เผือกอบโผล่ออกมาจากกระทะใหญ่
 After that, a portion of Steamed Sliced Fish was plated up as well
หลังจากนั้นก็ได้มีการหั่นเป็นชิ้นส่วนของปลานึ่งหั่นด้วย
 Although there were only two dishes, the quantity was quite generous!   Bei Feng set aside some for himself, serving the rest of the food to Cao Kun and his friends
แม้ว่าจะมีเพียงสองจานปริมาณค่อนข้างใจกว้าง! 
   He did not make any soup this time as it was too time-consuming
เขาไม่ได้ทำซุปในครั้งนี้เพราะมันกินเวลานานเกินไป
 Even if he were to begin cooking right away, it would still require at least half an hour to finish
ถึงแม้ว่าเขาจะเริ่มทำอาหารทันที แต่ก็ต้องใช้เวลาอย่างน้อยครึ่งชั่วโมงเพื่อให้เสร็จสิ้น
   [1] TL/N: Shouldn’t it be the other way around? ED/N: The characters for "mountain" and "difficult" seem to form the expression "mountain accident", so maybe it’s a play on words
[1] TL / N: ไม่ควรจะเป็นอีกทางหนึ่ง? 
 Or maybe I’m thinking too much and the author just meant that it’s easy to go too fast while descending and twist one’s ankle etc
หรือบางทีฉันคิดมากเกินไปและผู้เขียนก็หมายความว่ามันง่ายที่จะไปเร็วเกินไปในขณะที่ลดลงและบิดข้อเท้าของคนอื่น