Chapter 24 Chapter 24: The Vampiric Vine’s Menace! Translator: AstralGhost  Editor: Kurisu When Cao Kun’s group had been stuck on the mountain, the only thing they had with them to munch on were dry rations and biscuits
บทที่ 24 บทที่ 24: อันตรายของ Vampiric Vine! 
 As soon as Bei Feng brought out hot, delicious food, the trio completely lost all semblance of human beings, barely avoiding swallowing their own tongues as they gorged on the food
ทันทีที่เบยงฮวางร้อนจัดอาหารอร่อยทั้งสามคนได้สูญเสียความคล้ายคลึงกันของมนุษย์แทบไม่หลีกเลี่ยงการกลืนลิ้นของตัวเองขณะที่พวกเขากินอาหาร
   ‘Who exactly is this guy?!’ They all wondered
'ใครคือผู้ชายคนนี้?!' พวกเขาทั้งหมดสงสัย
   Happy times pass by very quickly indeed
เวลาแห่งความสุขผ่านไปได้อย่างรวดเร็วอย่างแน่นอน
 Cao Kun’s group was politely ‘re-accommodated’ out of the mansion almost immediately after they were finished with their meal
กลุ่มของ Cao Kun ได้รับการต้อนรับอย่างสุภาพ 'ออกจากคฤหาสน์เกือบจะในทันทีหลังจากเสร็จสิ้นการรับประทานอาหารแล้ว
   As he walked along the dry mud path, Cao Kun had a very conflicted expression on his face
ขณะเดินตามเส้นทางโคลนแห้ง Cao Kun มีท่าทางที่ขัดแย้งกันมากบนใบหน้าของเขา
 When he had first met Bei Feng, he didn’t have a good impression of him
เมื่อครั้งแรกที่เขาได้พบกับเบยงฮองเขาไม่ได้รู้สึกประทับใจกับเขา
 However, in the blink of an eye, he’d been thoroughly conquered by the latter’s cooking
อย่างไรก็ตามในพริบตาเขาได้รับการพิชิตอย่างละเอียดโดยการปรุงอาหารของหลัง
   Cao Kun gave the mansion which was slowly decreasing in his sight one last look, heaved a heavy sigh and continued on his way
Cao Kun ให้คฤหาสน์ที่ค่อยๆลดลงในสายตาของเขาดูครั้งสุดท้ายหนักถอนหายใจหนักและต่อเนื่องระหว่างทางของเขา
   As for Bei Feng, he was silently clearing the table and dishes
สำหรับเบยงฮยอนเขาเงียบเชียบกับการล้างจานและจาน
 Although it was but a simple task, he still did it conscientiously and meticulously
แม้ว่าจะเป็นงานง่ายๆ แต่เขาก็ยังทำมันอย่างตั้งใจและพิถีพิถัน
   ‘Huh? Why are there so many dead rats here?’   Bei Feng paused his footsteps as he passed by the Banyan tree, his eyes firmly fixed on the ground ahead in the vicinity of the Vampiric Vine
'ฮะ? 
   A whole group of seven, eight dead rats was piled up together, each shriveled up and left with only skin and bones
กลุ่มทั้งหมดเจ็ดหนูตาย 8 ตัวถูกกองซ้อนขึ้นพร้อมกันแต่ละคนหดหายและทิ้งไว้เพียงผิวและกระดูกเท่านั้น
   ‘These rats were not here yesterday…’   Bei Feng was very certain about that
'หนูเหล่านี้ไม่ได้อยู่ที่นี่เมื่อวานนี้ ... ' เบยงฮยอนเป็นอย่างมากเกี่ยวกับเรื่องนี้
 However, their appearance seemed as though they had already been dead for a very long time!   It was very mysterious
อย่างไรก็ตามการปรากฏตัวของพวกเขาดูเหมือนราวกับว่าพวกเขาตายไปแล้วเป็นเวลานาน! 
 Bei Feng carefully scrutinized the Vampiric Vine
Bei Feng กลั่นกรอง Vampiric Vine อย่างรอบคอบ
 If there was anything that differed from yesterday, that would be that the Vampiric Vine, which seemed to be half-dead yesterday, was actually looking a lot healthier today! It had regained its red hue, even to the point where it looked like blood was about to ooze out of it!   ‘Did the Vampiric Vine do this?’   Bei Feng hurriedly caught a cicada, broke off its wings and placed it in front of the Vampiric Vine
ถ้ามีอะไรที่แตกต่างไปจากเมื่อวานนี้คงจะเป็นเช่นนี้ Vampiric Vine ซึ่งดูเหมือนจะตายไปแล้วครึ่งวันเมื่อวานนี้ดูดีขึ้นมากในวันนี้! 
 [1]   This matter had to be properly investigated! Otherwise, he wouldn’t be able to sleep peacefully at night
[1] เรื่องนี้ต้องถูกตรวจสอบอย่างถูกต้อง! 
   A minute passed; the poor cicada had regained its movements, groaning and struggling about in front of the Vampiric Vine
นาทีผ่านไป 
   Three minutes went by, and the wingless cicada was still exerting itself on the same spot, a look of desperation apparent in its eyes
สามนาทีเดินผ่านไปและตัวไม่มีปีกไม่มีปีกยังคงพยายามอยู่ในจุดเดิมสายตาของความสิ้นหวังที่เห็นได้ชัดในสายตาของมัน
   "Looks like I’ve been too paranoid… pfft, hahahaha!"   Bei Feng was unable to stifle his laughter as he thought of how ludicrous this entire situation was
"ดูเหมือนว่าฉันเป็นคนหวาดระแวงมากเกินไป ... โอ้ฮ่าฮ่าฮ่า!" 
 However, just as his laughter spread out across the garden, the Vampiric Vine suddenly moved!   Countless hollow roots shot out of the ground like lightning and pierced the cicada’s body
อย่างไรก็ตามในขณะที่เสียงหัวเราะของเขาแผ่กระจายไปทั่วสวน Vampiric Vine ก็ย้ายไป! 
 In the blink of an eye, the cicada’s stomach was visibly shrunken flat! [2]   Finished with its snack, the Vampiric Vine proceeded to wave its branches livelily in the air in a happy and contented manner!   Bei Feng narrowed his eyes as he looked at the Vampiric Vine with some apprehension
ในพริบตาท้องของจักจั่นถูกแบนราบเรียบอย่างเห็นได้ชัด! 
 Then, he rapidly reached for the cicada with his hand, picked it up from the floor and weighed it on his palm
จากนั้นเขาก็รีบไปหาจักจั่นด้วยมือของเขาหยิบมันขึ้นมาจากพื้นและชั่งน้ำหนักบนฝ่ามือของเขา
   ‘All its flesh had been sucked clean, and the only thing left is an empty shell; it’s just like those rats!’   Bei Feng pulled the cicada’s shell apart and found that it was completely empty, and not even a little residue was left! His heart was suddenly filled with dread
เนื้อของมันถูกดูดสะอาดและสิ่งเดียวที่เหลืออยู่คือเปลือกที่ว่างเปล่า 
   ‘What would have happened if it had done this to me last night when I was asleep?’   Bei Feng felt a chill run down his back
'อะไรจะเกิดขึ้นถ้ามันทำให้ฉันเมื่อคืนที่ผ่านมาตอนที่ฉันกำลังนอนหลับอยู่?' เบยงฮวางรู้สึกหนาวเหน็บที่หลังเขา
 A sudden impulse to destroy the Vampiric Vine arose in his heart!   Dashing to the kitchen immediately, Bei Feng retrieved a bundle of hay and scattered it around the Vampiric Vine
แรงกระตุ้นอย่างฉับพลันที่จะทำลาย Vampiric Vine เกิดขึ้นในหัวใจของเขา! 
 Then, he pulled out a lighter from his pocket and lit it in preparation to set the hay and the Vampiric Vine on fire
จากนั้นเขาดึงเบา ๆ ออกจากกระเป๋าและเปิดไฟเพื่อเตรียมหญ้าแห้งและ Vampiric Vine
   However, in that moment, Bei Feng began to hesitate
อย่างไรก็ตามในขณะนั้นเบยงฮวาเริ่มลังเลใจ
 The hand holding the lighter wavered in the air had yet to drop
มือที่ถือครองอยู่ในอากาศยังไม่ลดลง
   Bei Feng was undergoing a mental struggle in his head
Bei Feng กำลังอยู่ระหว่างการต่อสู้จิตใจในหัวของเขา
 A voice said, "burn it! Kill it with fire!"   Another voice said, "Don’t burn it! Just a single Blood Origin Fruit was already so beneficial, what if you had an entire cartload of them?"   After struggling for a long time, Bei Feng finally steeled his resolve, ‘listen to the second voice! That’s a lifetime supply of Blood Origin Fruits in front of your eyes!’   Although Bei Feng had never tasted those hundred-year-old ginsengs, he was certain that the Blood Origin Fruit had much better nourishing effects than the centuries-old ginsengs!   Still, the menace of the Vampiric Vine was not something a ginseng could compare to
เสียงกล่าวว่า "เผามันฆ่าด้วยไฟ!" 
 Although it was preying on rats and cicadas right now, who knew whether the Vampiric Vine likes human blood or not? And even if it didn't want it right now, who could guarantee that it wouldn’t change its mind one day?[3]   After facing that dilemma for a long time, Bei Feng eventually decided to spare the Vampiric Vine
ถึงแม้ว่าจะเป็นตอนเริ่มทดลองกับหนูและซิคาดาแล้วใครรู้ว่า Vampiric Vine ชอบเลือดมนุษย์หรือไม่? 
 Nothing ventured, nothing gained
ไม่มีอะไรกล้าได้กล้าเสีย
   ‘As long as the Vampiric Vine remains properly fed everyday, there should be no danger, right?’ Bei Feng’s eyes lit up as he thought of an excellent solution
'ตราบเท่าที่เถา Vampiric ยังคงได้รับอาหารอย่างถูกต้องทุกวันไม่ควรมีอันตรายหรือไม่' ดวงตาของ Bei Feng สว่างขึ้นในขณะที่เขาคิดว่าเป็นทางออกที่ยอดเยี่ยม
 ‘Hmm… I’m not even sure whether I’m right or not, though
อืม ... ฉันไม่แน่ใจว่าฉันถูกต้องหรือไม่แม้ว่า
’   Bei Feng slowly extinguished the fire on the lighter, and decisively turned around and left
Bei Feng ดับไฟช้าลงบนไฟแช็กและหันไปรอบ ๆ และหันซ้าย
 He had to go
เขาต้องไป
 He was worried that he would not be able to ignore his misgivings and impulsively set the Vampiric Vine on fire
เขากังวลว่าเขาจะไม่สามารถเพิกเฉยต่อความผิดพลาดของเขาได้และตั้งค่า Vampiric Vine ไว้อย่างฉับพลัน
   After that, he threw the matter of the Vampiric Vine into the back of his mind and posted a few messages on WeChat to accept reservations for the day
หลังจากนั้นเขาก็โยนเรื่อง Vampiric Vine เข้าไปในส่วนหลังของจิตใจของเขาและโพสต์ข้อความไม่กี่เรื่องเกี่ยวกับ WeChat เพื่อยอมรับการจองสำหรับวันนั้น
   In an instant, over 200 deposits flooded into Bei Feng’s account, causing him to open his mouth in shock
ในชั่วพริบตาเงินฝากมากกว่า 200 รายถูกน้ำท่วมในบัญชีของ Bei Feng ทำให้เขาต้องเปิดปากด้วยความตกใจ
   ‘How come there’re so many requests for reservation this time?’   Bei Feng scrolled up and checked the chat history
'ทำไมถึงมีการขอจองจำนวนมากในครั้งนี้?' เบยงฮยอกลุกขึ้นและตรวจสอบประวัติการแชท
 It turned out that Wang Jun had heavily praised the food in the group chat after his initial tasting session, recommending it to everyone else!   He had even uploaded the picture of Wang Jian arriving by helicopter for lunch, kicking up a huge commotion in the chat group
ปรากฎว่าวังจุนได้ยกย่องอาหารในการแชทเป็นกลุ่มหลังจากช่วงชิมครั้งแรกแนะนำให้ทุกคน! 
   Even a tycoon like Wang Jian came on a private helicopter to eat the food there! In addition, Wang Jian praised the food to the sky
แม้กระทั่งนักธุรกิจเช่น Wang Jian มาเฮลิคอปเตอร์ส่วนตัวเพื่อกินอาหารที่นั่น! 
 As a result, everyone was impatient to check it out for themselves
เป็นผลให้ทุกคนก็ใจร้อนไปตรวจสอบออกสำหรับตัวเอง
   Bei Feng didn’t know whether he should laugh or cry at the way the situation had developed
Bei Feng ไม่ทราบว่าเขาควรหัวเราะหรือร้องไห้ตามสถานการณ์ที่พัฒนาขึ้น
 These people really had a lot of faith in big shots
คนเหล่านี้มีศรัทธาในภาพใหญ่มาก
 They felt that if the richest man in Qingcheng was willing to take a private helicopter for a meal, it really had to be exceptional!   ‘Since the business is so good, how about receiving a few more tables of customers per day?’   As soon as that thought appeared in his mind, Bei Feng immediately shot it down
พวกเขารู้สึกว่าถ้าคนที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองชิงเฉิงพร้อมที่จะพาเฮลิคอปเตอร์ส่วนตัวไปรับประทานอาหาร 
 He already felt that he did not have enough time to do much else with just four tables of guests a day
เขารู้สึกว่าเขาไม่มีเวลามากพอที่จะทำอะไรได้มากนักโดยมีโต๊ะเพียง 4 โต๊ะต่อวัน
   Right now, he was living alone and only had himself to support
ตอนนี้เขาอยู่คนเดียวและมี แต่ตัวเองเท่านั้นที่จะสนับสนุน
 It was enough as long as he had sufficient money to spend
มันพอตราบเท่าที่เขามีเงินเพียงพอที่จะใช้จ่าย
 In contrast, Bei Feng held much more interest toward cultivation!   The feeling of having his body broken down bit by bit and then reconstructed, stronger and better, was really intoxicating
ในทางตรงกันข้าม Bei Feng ได้ให้ความสำคัญกับการเพาะปลูกมากขึ้น! 
 He had already become obsessed with it
เขาได้หมกมุ่นอยู่กับมันแล้ว
   After choosing a few people at random and accepting their deposits, Bei Feng no longer bothered with the chat and left for the village
หลังจากเลือกไม่กี่คนที่สุ่มและยอมรับเงินฝากของพวกเขา Bei Feng ไม่ใส่ใจกับการสนทนาและซ้ายสำหรับหมู่บ้าน
   Right now, it was not even 9 a
ตอนนี้ก็ไม่ได้ 9 a
m
ม.
 and the weather was still relatively cool
และอากาศยังคงค่อนข้างเย็น
 Quite a number of people could be seen walking about the streets
มีคนจำนวนมากที่สามารถเดินไปตามถนนได้
   There were many hawkers displaying their goods in the open-air market
มีคนขายของชำหลายรายที่แสดงสินค้าในตลาดกลางแจ้ง
 Pedestrians would often stop to take a look at the hawkers’ wares and haggle over the prices
คนเดินเท้ามักจะแวะไปดูสินค้าของเหยี่ยวและต่อรองราคา
   Soon, Bei Feng reached the leftover market
เร็ว ๆ นี้เบยฮถึงตลาดที่เหลือ
 The vegetables and other products here were all leftovers that nobody picked
ผักและผลิตภัณฑ์อื่น ๆ ที่นี่เป็นของเหลือใช้ที่ไม่มีใครหยิบ
   "Boss, do you have any pig’s blood left?"   Bei Feng went to the nearest butcher’s store and asked
"เจ้านายคุณมีเลือดหมูอยู่หรือ?" 
   The butcher was a middle-aged man in a sleeveless singlet, an oily apron tied around his waist
คนขายเนื้อเป็นชายวัยกลางคนสวมเสื้อไม่มีแขนเสื้อผ้ากันเปื้อนน้ำมันผูกติดอยู่รอบเอว
 Bei Feng did not recognize him, so this butcher was likely from a neighbouring village
Bei Feng ไม่รู้จักเขาดังนั้นคนขายเนื้อที่นี้น่าจะมาจากหมู่บ้านใกล้เคียง
   "There is some left, how much do you want?" The butcher, Liu Hui, replied cordially
"มีเหลือบ้างคุณต้องการมากแค่ไหน?" 
   "Just give me the fresh blood, I don’t need the blood curd, thank you!"   Bei Feng saw the butcher retrieve some pig’s blood curd which was soaking in a basin with water and hurriedly stopped him, shaking his head
"เพียงแค่ให้ฉันเลือดสดฉันไม่จำเป็นต้องเลือด curd, thank you!" 
   "Fresh blood? Hmm, there’s none left for today
"เลือดสดอืมใช่วันนี้ไม่มีเหลือเลย
 If you can come back tomorrow, I’ll leave some for you," Liu Hui was a little surprised
ถ้าคุณสามารถกลับมาในวันพรุ่งนี้ได้ฉันจะปล่อยให้บางอย่างสำหรับคุณ "Liu Hui รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
 Although he didn’t know what Bei Feng needed fresh pig’s blood for, there was no reason for him to reject a business
แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าเบยงฮุ่ต้องการเลือดหมูสด แต่ก็ไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธธุรกิจ
   "Sure, please put it in a tub for me
"กรุณาใส่ไว้ในอ่างสำหรับฉัน
 I’ll buy as much as you have
ฉันจะซื้อเท่าที่คุณมี
 Here’s the deposit," Bei Feng placed 200 yuan on the counter and said
นี่เงินฝาก "Bei Feng วาง 200 หยวนบนเคาน์เตอร์และกล่าวว่า
   "No problem! Heh, the pigs are all raised domestically by me
"ไม่มีปัญหาหรอก Heh, สุกรถูกเลี้ยงดูในประเทศทั้งหมดโดยฉัน
 They had never been fed those factory-produced pig feed
พวกเขาไม่เคยกินอาหารหมูที่ผลิตจากโรงงาน
 Their blood are definitely delicious and organic!"   Liu Hui’s eyes lit up as he laughed merrily and hurriedly grabbed the money with his greasy hands, dropping it into the money basket placed nearby
เลือดของพวกเขาแน่นอนอร่อยและอินทรีย์! "หลิวฮุ่ยดวงสว่างขึ้นขณะที่เขาหัวเราะอย่างสนุกสนานและรีบคว้าเงินด้วยมือเลี่ยนของเขาวางลงในตะกร้าเงินวางอยู่ใกล้ ๆ
   Bei Feng could only smile lightly at this
เบยงฮยอนยิ้มอย่างนี้เท่านั้น
 How many pigs did this boss keep at home? So many that he couldn’t finish selling them despite opening shop everyday?   Since he was not buying it to eat it himself, Bei Feng did not see the need to be too picky
หมูตัวนี้เก็บหมูกี่ตัวที่บ้านได้อย่างไร? 
 After settling on the time he’d come to take the blood with the other party, Bei Feng left empty-handed
หลังจากปักหลักอยู่กับเวลาที่เขาจะมารับเลือดกับอีกฝ่ายหนึ่งเบยฮวงซ้ายมือเปล่า
   "Boss! The owner of that old mansion is back!"   Within a certain tall building, a man bowed respectfully and reported
เจ้านายเจ้าของคฤหาสน์เก่า ๆ ที่กำลังกลับมา! 
   "Mn
"Mn
 Good
ดี
 Send someone to talk to him, and try to convince him to sell the old mansion to us," Wei Hui sucked on an expensive cigar and said lightly
ส่งคนมาคุยกับเขาและพยายามโน้มน้าวให้เขาขายคฤหาสน์เก่าให้เรา "Wei Hui ดูดซิการ์ราคาแพงและพูดเบา ๆ
   "Boss, why do we need to wait for so long? We could have just torn that old mansion down two years ago and then throw a few hundred thousand yuan to the kid and that would be it," the man asked in confusion
"เจ้านายทำไมเราต้องรอนานเราอาจฉีกขาดที่คฤหาสน์เก่าลงไปเมื่อสองปีที่แล้วและโยนเงินจำนวนไม่กี่แสนหยวนให้เด็กคนนั้นและนั่นก็เป็น" ชายคนนั้นถามด้วยความสับสน
   "Such matters are not things that you are qualified to ask about
"เรื่องแบบนี้ไม่ใช่เรื่องที่คุณต้องการจะถาม
 You just need to properly handle the tasks that are given to you!" Wei Hui’s face fell as he said in a chilly voice
คุณเพียงแค่ต้องจัดการงานที่คุณได้รับอย่างถูกต้อง! "หน้าของนายเหม่ยฮุยลดลงขณะที่เขาพูดด้วยเสียงหนาว
   "Yes, Boss!" The man felt a shiver in his heart and hurriedly nodded his head
"ครับเจ้านาย!" 
   [1] TL/N: The cicada clan is facing a huge crisis
[1] TL / N: ตระกูลจักจั่นกำลังเผชิญวิกฤติใหญ่
 Its population is diminishing too rapidly! Isn’t there a group like People for the Ethical Treatment of Cicadas (PETC)? Who’s going to stand up for the rights of the cicadas?! ED/N: I’ve seen some racist stuff in CN, but it’s my first time seeing CICADAS being discriminated against
ประชากรของประเทศกำลังลดลงอย่างรวดเร็ว! 
 Did they cause the author some sleepless nights/mornings? Also, PETC almost looks like some abbreviation for pesticide, haha
พวกเขาทำให้ผู้เขียนบางคืนนอนไม่หลับ / ตอนเช้าหรือไม่? 
 [2] ED/N: Yes, you didn’t misread [3] ED/N: Dude, it was you who tossed the poor cicada bastard to its death
[2] ED / N: ใช่คุณไม่เข้าใจผิด [3] ED / N: คุณเป็นคนที่โยนลูกครึ่งไอศกรีมที่ไม่ดีไปสู่ความตาย
 Quite some thick skin there
มีผิวหนาบางที่นั่น