Chapter 35 Chapter 35: Death Of The General Before The Troops Were Even Dispatched Translator: AstralGhost  Editor: Kurisu Visibly relaxed, Ol’ Black strolled leisurely across the yard
บทที่ 35 บทที่ 35: การตายของนายพลก่อนกองทหารถูกส่งไปถึงแม้นักแปล: AstralGhost Editor: Kurisu ผ่อนคลายอย่างเห็นได้ชัด Ol 'Black เดินเล่นสบาย ๆ ทั่วลาน
 From his point of view, dealing with that hairless kid was no different than slaughtering a chicken
จากมุมมองของเขาการจัดการกับเด็กไร้ขนนั้นไม่ต่างจากการฆ่าไก่
   ‘Eh? What’s that?’   Just as he was thinking of what to do next after he was finally done with this troublesome task, he suddenly felt something cold and slimy brushing against his leg
‘ใช่มั้ย? 
 It was as if some kind of insect was crawling up his hamstring
มันเหมือนกับว่าแมลงตัวหนึ่งกำลังคลานขึ้นเอ็นร้อยหวายของเขา
   Ol’ Black looked down, but it was too dark beneath the Banyan tree to see anything
Ol 'Black มองลงไป แต่มันมืดเกินไปใต้ต้นบันยันเพื่อดูอะไร
 Like a blind old bat, he reached down with his hands and felt around his leg
เหมือนค้างคาวเก่าตาบอดเขาถึงกับมือของเขาและรู้สึกว่ารอบขาของเขา
   "Oh? What’s this thing?" Ol’ Black looked at the root hair in his hand as he wondered aloud, his voice tinged with amusement
"โอ้มีอะไรกัน?" 
   His interest piqued, Ol’ Black tugged at the strand in his hand and slowly followed it, intent on finding its other end
ความสนใจของเขาได้รับการทาบทาม Ol 'Black ดึงเชือกที่อยู่ในมือของเขาและค่อยๆตามมันไปโดยตั้งใจค้นหาปลายอีกด้าน
   "What kind of plant is this? Its flower smells so nice!" Ol’ Black murmured to himself as he looked at the over two-meter tall Vampiric Vine before him in amazement
"ชนิดของพืชคืออะไรดอกไม้ของมันมีกลิ่นหอมดี!" 
   "AH!"   Just as Ol’ Black was staring dumbly, the Vampiric Vine suddenly exploded forth with incredible momentum
"AH!" 
 Countless root hairs burst out of the ground and, in an instant, stabbed mercilessly into Ol’ Black’s body!   Ol’ Black only had enough time to let out a wretched cry before he became like a duck grabbed by the neck, unable to let out even the slightest whimper
รากผมมากมายกระจายตัวออกมาจากพื้นดินและในไม่ช้าแทงไม่ปราณีเข้าไปในร่างของ Ol 'Black! 
   Four large branches the size of a grown man’s wrist wrapped themselves tightly around his mouth and throat, rendering him completely mute
กิ่งก้านขนาดใหญ่ 4 ใบขนาดของข้อมือของชายที่โตขึ้นห่อหุ้มรอบปากและลำคออย่างแน่นหนา
   "Gru, gru!"   The snake-like branches let out a series of unpleasant sounds that made one’s teeth ache as they pulsated, sucking the blood out of the man’s body
"Gru, gru!" 
   As for Ol’ Black, apart from his initial struggle, he was already entirely incapable of even the smallest movements
สำหรับ Ol 'Black นอกเหนือจากการต่อสู้ครั้งแรกของเขาแล้วเขาก็ไม่มีความสามารถในการเคลื่อนไหวแม้แต่น้อยที่สุด
   Warm, fresh blood flowed steadily along the countless root hairs as the Vampiric Vine swallowed greedily
ความอบอุ่นสดชื่นของเลือดไหลไปเรื่อย ๆ ตามขนรากที่นับไม่ถ้วนขณะที่ Vampiric Vine กลืนกินอย่างตะกละตะกลาม
 It was even waving its stem and branches merrily in the air as though it was experiencing a rare, joyful event!   "Geh…!"   Ol’ Black could only let out a muffled grunt dizzily as he watched his body becoming thinner and thinner, and his world was turning colder and colder with every passing moment
แม้กระทั่งโบกลำต้นและกิ่งก้านสาขาไปในอากาศราวกับว่ามันกำลังประสบกับเหตุการณ์ที่ยากและสนุกสนาน! 
   "Peng!"   Before long, Ol’ Black collapsed to ground like a shrunken mummy, with only a third of his original weight remaining
"เพ้ง" 
   Copious amounts of vibrant, fresh blood circulated unceasingly within the Vampiric Vine, causing its flower to bloom with an even greater splendor!   This was the reputed Flower of Death, a flower of blood!   It was like a lone flower atop a mountain of white bones, born from the splendor of life and death!   ***   "In the end, my biggest worry still became reality
จำนวนเลือดที่สดใสสดชื่นหมุนเวียนอยู่ตลอดเวลาใน Vampiric Vine ทำให้ดอกไม้ของมันบานออกด้วยความงดงามยิ่งใหญ่กว่า! 
"   Bei Feng, who had just gotten up early in the morning as per usual, was greeted with the sight of a dried out corpse in his yard
"เบยงฮองผู้เพิ่งตื่นขึ้นในตอนเช้าตามปกติได้รับการต้อนรับด้วยสายตาของศพที่แห้งในลานของเขา
 He had an extremely unsightly expression on his face as he scrutinized the grotesque body lying before the Vampiric Vine
เขาได้แสดงออกอย่างไม่น่าสนใจบนใบหน้าของเขาในขณะที่เขากลั่นกรองร่างกายประหลาดวางไข่ก่อน Vampiric Vine
   However, his countenance brightened slightly as he noticed a pistol with a silencer and a dagger lying by the corpse
อย่างไรก็ตามสีหน้าของเขาสว่างขึ้นเล็กน้อยในขณะที่เขาสังเกตเห็นปืนพกพร้อมกับอุปกรณ์ลดเสียงและกริชที่โกหกศพ
   That person had probably sneaked into his house in the middle of the night
คนนั้นแอบเข้าไปในบ้านของเขาตอนกลางดึก
 Judging by the weapons on his body, it was obvious that he had not come here for sightseeing
ตัดสินโดยอาวุธบนร่างกายของเขาก็เป็นที่ชัดเจนว่าเขาไม่ได้มาที่นี่สำหรับการเที่ยวชมสถานที่
   The Vampiric Vine could be said to have rendered a major service this time
Vampiric Vine อาจกล่าวได้ว่ากลายเป็นบริการที่สำคัญในครั้งนี้
 Nonetheless, Bei Feng felt even more guarded against it
อย่างไรก็ตามเบยงฮวารู้สึกว่าได้รับการคุ้มกันมากขึ้น
 Although a double-sided blade could be considered an incredible weapon, both sides of the blade were similarly sharp: it could be used to hurt others, yet one could likewise be cut by it if they were not careful!   Turning around decisively, Bei Feng picked up the Purple Bamboo Fishing Rod and activated the Ancient Well’s Myriad Heavens Fishing System
แม้ว่าใบมีดสองข้างอาจถือได้ว่าเป็นอาวุธที่น่าทึ่ง แต่ทั้งสองด้านของใบมีคมเหมือนกัน: สามารถนำมาใช้ทำร้ายผู้อื่น แต่อย่างใดอย่างหนึ่งอาจถูกตัดออกด้วยหากไม่ระวัง! 
 Immediately, a huge black vortex which led to an unknown location appeared within the well
ทันทีที่มีน้ำวนขนาดใหญ่สีดำซึ่งนำไปสู่ตำแหน่งที่ไม่รู้จักปรากฏอยู่ในหลุมบ่อ
 Without even the slightest pause in his actions, Bei Feng picked up the dried corpse with one hand and flung it into the well like a bag of garbage!   Not even the sound of splashing could be heard as the body fell into the well, swallowed up by the vortex before it even hit the water
Bei Feng หยิบเนื้อศพแห้งไว้ด้วยมือข้างเดียวและโยนลงไปในบ่อน้ำเหมือนถุงขยะ! 
   "With this, there should be no evidence left behind
"ด้วยเรื่องนี้ไม่มีหลักฐานใด ๆ ที่ทิ้งไว้เบื้องหลัง
 I refuse to believe that the body could still be recovered after this!"   Bei Feng narrowed his eyes and murmured in an icy tone, a cloudy expression on his face
ฉันปฏิเสธที่จะเชื่อว่าร่างกายยังคงสามารถฟื้นตัวได้หลังจากนี้! "เบยงฮยับดวงตาของเขาและพูดปดเปื้อนด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น
   "No one may kill me! Those who try will all die!" Bei Feng’s eyes suddenly turned red as he growled in a low voice like an enraged beast
"ไม่มีใครสามารถฆ่าฉันได้ใครที่พยายามจะตาย!" 
   After a long time, a slight tugging sensation travelled from the Purple Bamboo Fishing Rod into Bei Feng’s hand, causing him to jolt awake, breaking him out of his trance
หลังจากนั้นเป็นเวลานานความรู้สึกที่ดึงออกมาเล็กน้อยจากก้านตกปลาไม้ไผ่สีม่วงไปยังมือของเบยงฮยองทำให้เขาตื่นขึ้นตื่นตกใจทำให้เขาหมดความมึนงง
   ‘What happened to me just now?!’   A hint of fear flashed past his eyes
'เกิดอะไรขึ้นกับฉันตอนนี้?!' แววตาของความกลัวกระพริบผ่านสายตาของเขา
 For some reason, he had descended into a frightening state of mind a moment ago, seemingly possessed by something
ด้วยเหตุผลบางอย่างเขาได้ลงมาสู่สภาพจิตใจที่น่ากลัวเมื่อไม่นานมานี้ดูเหมือนว่าถูกครอบงำโดยบางสิ่งบางอย่าง
 Every inch of his heart had been filled with rage and thoughts of murder and annihilation
ทุกๆนิ้วในหัวใจของเขาเต็มไปด้วยความโกรธและความคิดในเรื่องการฆาตกรรมและการทำลายล้าง
   Hurriedly burying the troublesome incident in the depths of his mind, Bei Feng’s heart was overcast as he engraved the new experience into his soul
รีบรีบฝังศพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในใจลึก ๆ ของเขาหัวใจของเบยงฮยอนก็มืดทึบขณะแกะสลักประสบการณ์ใหม่เข้าสู่จิตวิญญาณของเขา
 It was a good lesson for him
มันเป็นบทเรียนที่ดีสำหรับเขา
 The results would have been unimaginable if he hadn't been extricated from that state in the nick of time!   What Bei Feng did not know was that due to his recent rapid progress, a heart demon had been formed within his mind, causing him to think that he was above all creatures!   That was actually precisely what was in Bei Feng’s heart
ผลลัพธ์ที่ได้จะเป็นไปไม่ได้เลยถ้าเขาไม่ได้รับการปลดปล่อยออกจากสถานะในช่วงเวลานั้น! 
 Whether consciously or not, Bei Feng believed that he was always right, regardless of reason and logic, and that no one could ever take his life!   Shaking his head hard to dispel all random thoughts, Bei Feng hurriedly reeled in the line
ไม่ว่าจะมีสติหรือไม่ก็ตามเบยงฮยองเชื่อว่าเขาถูกเสมอโดยไม่คำนึงถึงเหตุผลและเหตุผลและไม่มีใครสามารถใช้ชีวิตของเขาได้! 
 Before long, a pair of huge pincers appeared from within the well
ไม่นานมานี้มีปากกาหนีบใหญ่เกิดขึ้นภายในบ่อน้ำ
   "Ding! Grade 1 treasure obtained
"สมบัติล้ำค่าของ Ding! Grade 1
 Imperial Shrimp! (Grade 1 Demonic Beast
อิมพีเรียลกุ้ง! 
 Has physical strength superior to that of an ox! Its Meat is tender, juicy and succulent, especially nutritious for Martial Practitioners
มีความแข็งแรงทางกายภาพสูงกว่าวัว! 
 This beast lives a thousand meters below sea level, and has incomparably powerful pincers which can slice through gold and crush jade with ease!) Experience +500!"   The System’s voice rang out within Bei Feng’s head, causing him to widen his eyes and stare at the huge creature before him in shock
สัตว์ประหลาดตัวนี้อาศัยอยู่ห่างจากระดับน้ำทะเลเป็นพันเมตรและมีปากคีบที่ทรงพลังซึ่งสามารถตัดผ่านหยกทองคำและขยี้ได้อย่างง่ายดาย!) ประสบการณ์ +500! "เสียงของระบบดังขึ้นข้างในหัวของเบยงฮวงทำให้เขาขยายสายตาและจ้องมอง 
   The Imperial Shrimp looked like a regular lobster, just that it was enlarged hundreds or even a thousand of times
กุ้งอิมพีเรียลดูเหมือนกุ้งมังกรปกติเพียงแค่ว่ามันขยายใหญ่หลายร้อยหรือแม้แต่พันเท่า
 Apart from its size, the color of its shell differed as well
นอกเหนือจากขนาดของเปลือกแล้วเปลือกหอยก็แตกต่างกันเช่นกัน
 Instead of a regular green or red, its shell was colored in a faintly-hued azure
แทนที่จะเป็นสีเขียวหรือสีแดงเปลือกหอยของมันมีสีขาวอมชมพู
   The sight of its two gigantic pincers truly caused one’s heart to shiver in trepidation
สายตาของหมุดยักษ์สองตัวของมันทำให้หัวใจของตัวเองสั่นสะท้าน
 With its pincers included, the Imperial Shrimp measured close to three meters in length!   It had four pairs of legs, and each leg was as thick as a grown man’s knee, resembling a long and slender lance!   ‘This fellow is actually so powerful?!’   Bei Feng recalled the System’s introduction with shock
ด้วยปากกาจับของหอยนางรมกุ้งอิมพีเรียลมีความยาวประมาณสามเมตร! 
 Strength superior to an ox’s!   That was not a joking matter! How much strength did an ox have? Even a thousand jin of force would not be an exaggeration at all!   Bei Feng did not dare to rashly remove the hook
แข็งแรงกว่าวัว! 
 Good God, if the Imperial Shrimp so much as grabbed him lightly with its massive pincers, would it even still be possible for him to retain his little life?   Prompted by his thought, Extreme Arctic Frost came out of Bei Feng’s body, and a peerless long spear with an unequalled aura of dominance hung suspended in mid-air for a moment before dropping heavily onto the head of the Imperial Shrimp
พระเจ้าที่ดีถ้ากุ้งอิมพีเรียลมากเท่าที่คว้าเขาเบา ๆ กับ pincers ใหญ่ของมันก็จะยังคงเป็นไปได้สำหรับเขาที่จะรักษาชีวิตเล็ก ๆ ของเขา? 
   "Kuang! Ceng!"   An ear-piercing sound like that of metal clashing rang out across the yard
"กู่เฉิง!" 
 Extreme Arctic Frost, which weighed over 3,600 jin, had been dropped on the Imperial Shrimp’s head
หนาวเย็นอาร์กติกซึ่งชั่งน้ำหนักมากกว่า 3,600 จินได้รับการลดลงในหัวอิมพีเรียลของกุ้ง
 And yet, it had only managed to create a slight dent in its outer shell!   "Oh my God! What a hard shell!"   Bei Feng walked up and touched the small dent with shock written all over his face
และยังได้มีการจัดการเพียงเพื่อสร้างบุ๋มเล็กน้อยในเปลือกด้านนอกของมัน! 
 This translucent azure shell was actually so tough!   Even a tortoise’s shell wasn’t nearly as hard! With another thought, Bei Feng recalled Extreme Arctic Frost into his body before immediately resummoning it to smash again onto the Imperial Shrimp’s head
นี้เปลือกสีฟ้าโปร่งแสงเป็นจริงยากดังนั้น! 
   "Kuang!"   Extreme Arctic Frost smashed onto the same area once more
"กวง!" 
 It was as though it were hammering on iron
มันเหมือนกับการตอกเหล็ก
 The dent on the Imperial Shrimp’s shell only deepened slightly
บุปผาเปลือกหอยอิมพีเรียลกุขึ้นมาเล็กน้อย
   "AHH! I don’t believe I can’t destroy you! Again!"   "Kuang! Kuang!"   Bei Feng recalled Extremely Arctic Frost and resummoned it time after time with increasing fervor in repeated attempts to smash through the giddy Imperial Shrimp’s head
"AHH! ฉันไม่เชื่อว่าฉันไม่สามารถทำลายคุณอีกครั้ง!" 
   "Puchi!"   A sound like that of something sharp piercing through leather jolted Bei Feng from his fit of madness
"Puchi!" 
 Looking down, he realized that Extreme Arctic Frost had broken through the Imperial Shrimp’s head, and pierced all the way through its brain!   By pure luck, Extreme Arctic Frost had actually dropped blade side down, right onto the Imperial Shrimp’s dented shell! One had to understand that Extreme Arctic Frost’s blade was extremely sharp
มองลงมาเขารู้ว่าน้ำแข็งขั้วโลกเหนือแข็งพังผ่านหัวของอิมพีเรียลกุ้งและเจาะทะลุผ่านสมอง! 
 In but an instant, it had cleanly stabbed through the Imperial Shrimp’s prized shell!   Waves of Frost Qi emanated out of the spear tip and, in but a short moment, a huge ice statue appeared in Bei Feng’s yard
แต่ในชั่วพริบตามันได้รับการแทงอย่างหมดจดผ่านเปลือกห่อของอิมพีเรียลกุ้ง! 
   The Imperial Shrimp had been successfully encased in ice
อิมพีเรียลกุ้งได้รับการห่อหุ้มด้วยน้ำแข็งเรียบร้อยแล้ว
 It was only now that Bei Feng dared to move forward and remove the hook from the three-meter long Imperial Shrimp
ตอนนี้เบยฮุก็กล้าก้าวไปข้างหน้าและถอดเบ็ดออกจากกุ้งอิมพีเรียลยาวสามเมตร
 He was already starting to drool as he tried to think of the best way to cook this Imperial Shrimp!   Bei Feng’s family had always been poor
เขาเริ่มหัดดื่มแล้วขณะที่เขาพยายามคิดวิธีที่ดีที่สุดในการปรุงกุ้งอิมพีเรียลนี้! 
 He had never had the chance to taste a lobster, let alone a shrimp as big as this!   "Gosh, how long will this Imperial Shrimp last me?"   Bei Feng wondered aloud in amazement
เขาไม่เคยมีโอกาสได้ลิ้มรสกุ้งก้ามกรามเลยทีเดียวกุ้งใหญ่โตเช่นนี้! 
 Turning around, he made his way to Bai Xiang’s room
หันไปรอบ ๆ เขาเดินไปที่ห้องของใบเซียง
   As he listened to the thunderous snores emanating out of Bai Xiang’s room, Bei Feng felt extremely helpless and exasperated
ขณะที่เขาฟังเสียงกรนจากห้อง Bai Xiang Bei Feng รู้สึกไม่สบายใจและโกรธมาก
 Maybe it would be more appropriate to call that fellow Bai Zhu instead! [1] Such a commotion had taken place, and yet it'd actually failed to wake Bai Xiang from his slumber!   In the end, Bei Feng expended a considerable amount of effort before he managed to wake Bai Xiang
บางทีมันอาจจะเหมาะสมกว่าที่จะเรียกเพื่อน Bai Zhu แทน! 
 He hurriedly left the Imperial Shrimp in his care before dashing up the mountain like a gust of wind
เขารีบออกจากกุ้งดิอิมพีเรียลในความดูแลของเขาก่อนที่จะรีบขึ้นภูเขาเช่นลมกระโชกแรง
   The reason he insisted on running up the mountain every morning to cultivate was not because he could absorb more Yang Qi on the mountain
เหตุผลที่เขายืนกรานที่จะวิ่งขึ้นภูเขาทุกเช้าเพื่อปลูกฝังไม่ได้เพราะเขาสามารถดูดซึม Yang Qi บนภูเขาได้
 He simply liked cultivating in that kind of environment
เขาเพียงชอบการเพาะปลูกในสภาพแวดล้อมแบบนั้น
   He enjoyed standing atop the mountain, surveying the softly swaying sea of trees below him, feeling the gentle wind blowing against him
เขาชอบที่จะยืนอยู่บนยอดเขาสำรวจท้องทะเลที่คายสับสนของต้นไม้ใต้เขารู้สึกถึงลมที่อ่อนโยนพัดมาสู้กับเขา
 His heart would always be filled with an indescribable calm and serenity at times like that
หัวใจของเขามักจะเต็มไปด้วยความเงียบสงบและความเงียบสงบอย่างคลุมเครือในเวลาเช่นนั้น
       [1] TL/N: Bai Xiang’s name actually means White Elephant
[1] TL / N: ชื่อ Bai Xiang หมายถึง White Elephant
 Bai = White, Xiang = Elephant
ตากใบ = ขาว, เซียง = ช้าง
 MC was referring to Bai Xiang as Bai Zhu meaning White Pig
MC หมายถึง Bai Xiang เป็น Bai Zhu หมายถึงหมูขาว
 Zhu = Pig
Zhu = หมู